Κοινωνική Ασφάλιση, κρατική Πρόνοια, δημόσια Υγεία τέλος! Αυτό είναι το μήνυμα που ξεπηδά αβίαστα από τις παραγράφους του Μνημόνιου-3. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι η Κοινωνική Ασφάλιση υποβιβάζεται σε κρατική πρόνοια.
Το νέο δόγμα παρατίθεται με ανατριχιαστικό κυνισμό στο Μνημόνιο-3: «Για μια πιο δίκαιη κοινωνία θα χρειαστεί η Ελλάδα να βελτιώσει τον σχεδιασμό του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας, έτσι ώστε να υπάρχει ένα γνήσιοδίχτυ κοινωνικής ασφάλειας, το οποίο θα διοχετεύει στοχοθετημένα τους πενιχρούς πόρους σε εκείνους που τους έχουν περισσότερο ανάγκη».
Ο πυρήνας της αντιασφαλιστικής ανατροπής, όπως ορίζεται στο Μνημόνιο-3, είναι η «καθιέρωση στενότερης σύνδεσης μεταξύ εισφορών και παροχών». Αυτό προδιαγράφει μείωση συντάξεων, με το επιχείρημα ότι οι συντάξεις που προβλέπονται ακόμα και μετά τις σαρωτικές αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις του 2010 θεωρούνται… γενναιόδωρες και… χαριστικές!
Καθώς πλησιάζουμε προς την «ώρα μηδέν», δηλαδή την ώρα που πρέπει να συμφωνηθεί με την τρόικα και να ψηφιστεί το νέο αντιασφαλιστικό έκτρωμα, άρχισε το γνωστό γαϊτανάκι των διαρροών, που σκοπό έχουν να αποπροσανατολίσουν, αλλά και να προετοιμάσουν εργαζόμενους και συνταξιούχους γι' αυτό που έρχεται. Τη μια έλεγαν ότι δε θα πειράξουν καμιά σύνταξη κάτω από 1.500 ευρώ και την άλλη κατέβαζαν το όριο στα 1.000 ευρώ (κάποια στιγμή κατέβηκαν και στα 800 ευρώ). Στην αρχή έλεγαν ότι δε θα μειωθεί καμία σύνταξη, για να περάσουν μετά στη μείωση των επικουρικών συντάξεων και των εφάπαξ, βαφτίζοντας «κόκκινη γραμμή» την μη μείωση των κύριων συντάξεων. Κάποια στιγμή «ανακάλυψαν» ότι μπορούν να βγάλουν την υποχρέωση για το 2016 χωρίς να πειράξουν τις κύριες συντάξεις, αλλά αυξάνοντας κατά 1% τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές και μετά κατέληξαν… συγκαταβατικά στο 0,5% για τους εργοδότες και 0,5% για τους εργαζόμενους, που… «δεν μπορεί να το αρνηθεί η τρόικα». Τη μια έδιναν στη δημοσιότητα το εφιαλτικό πόρισμα της «επιτροπής σοφών» και ο Κατρούγκαλος δήλωνε ότι το θεωρεί βάση συζήτησης και ότι θα προχωρήσουν στον επανυπολογισμό και των ήδη χορηγούμενων συντάξεων (για να μειωθούν και αυτές και όχι μόνο οι συντάξεις όσων βγουν στη σύνταξη από 1.1.2016 και μετά), και την άλλη απέσυραν εντελώς αυτό το πόρισμα, το οποίο έκτοτε δεν ξανασυζητήθηκε.
Αυτό το γαϊτανάκι συνεχίζεται μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, πάντα με τη μέθοδο των διαρροών. Κανένα προσχέδιο ασφαλιστικού νόμου δεν έδωσαν στη δημοσιότητα, ούτε είπαν ποτέ τι προτείνουν αυτοί και τι αντιπροτείνει η τρόικα. Στόχος τους είναι να φέρουν ένα νομοθέτημα που θα το ψηφίσουν με συνοπτικές διαδικασίες (όπως γίνεται με όλα τα μνημονιακά νομοθετήματα). Και να πουν, με το γνωστό κλαψιάρικο και υποκριτικό ύφος που χρησιμοποιούν, ότι πάλεψαν μέχρι την τελευταία στιγμή και έπεσαν επί των επάλξεων, έχοντας απέναντί τους την τρόικα που δεν καταλάβαινε τίποτα.
Ομως, ο πυρήνας της αντιασφαλιστικής ανατροπής υπήρξε πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, σχεδόν ένα μήνα πριν περιληφθεί στο Μνημόνιο-3. Δεν τον εισηγήθηκε η τρόικα, αλλά τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Και όταν στάλθηκε στους ιμπεριαλιστές δανειστές, έφερε την υπογραφή του ίδιου του Τσίπρα.
Στην τελευταία προεκλογική συγκέντρωση του «Οχι» στο δημοψήφισμα, ο Τσίπρας εξαπατούσε αισχρά τον ελληνικό λαό. «Για να προστατεύσουμε τις δικές σας συντάξεις δίνουμε τη μάχη τόσους μήνες. Για να προστατεύσουμε το δικαίωμά σας σε μια αξιοπρεπή σύνταξη και όχι σ’ ένα φιλοδώρημα. Γι’ αυτό μας εκδικούνται», φώναζε από το μπαλκόνι, κρύβοντας το γεγονός ότι ήδη είχε προσυπογράψει μέτρα νέων περικοπών στις συντάξεις.
Στην πρόταση των 11 σελίδων, που κατατέθηκε στην τρόικα στις 22 Ιούνη, υπογεγραμμένη από τον ίδιο τον Τσίπρα, περιλαμβανόταν η εξής δέσμευση της συγκυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου: «Για να συμπληρωθεί το πακέτο, οι αρχές θα περάσουν στη δεύτερη φάση περαιτέρω νομοθετικές μεταρρυθμίσεις με στόχο να εγκαθιδρύσουν τον Οκτώβρη του 2015 έναν στενότερο δεσμό μεταξύ των εισφορών και των παροχών».
Στην ίδια πρόταση, οι αντιασφαλιστικοί νόμοι του 2010 και του 2012 χαρακτηρίζονταν θετικοί αλλά ανεπαρκείς: ««Οι συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις του 2010 και του 2012 βελτίωσαν εν μέρει τη σταθερότητα του συνολικού συνταξιοδοτικού συστήματος, το οποίο προηγουμένως ήταν αποσπασματικό και δαπανηρό και μετέφερε βάρη αστάθειας στις μελλοντικές γενιές. Ομως παραπέρα, απαιτούνται πολύ περισσότερα φιλόδοξα και θαρραλέα βήματα για να συμπληρωθούν αυτές οι μεταρρυθμίσεις και να αντιμετωπιστούν οι στρεβλώσεις του συστήματος».
Από τις 22 Ιούνη του 2015, δυο βδομάδες πριν το δημοψήφισμα και ενώ ακόμη εξαπατούσε αισχρά τον ελληνικό λαό, η συγκυβέρνηση είχε δεσμευτεί όχι μόνο ότι θα εφαρμόσει πλήρως τους αντιασφαλιστικούς νόμους του 2010 και του 2012, αλλά και ότι θα προχωρήσει σε μια ασφαλιστική μεταρρύθμιση που θα κινείται στην κατεύθυνση αυτών των νόμων, με στόχο να μειωθούν παραπέρα οι συντάξεις που χορηγούνται. Εξειδικεύοντας αυτή την κατεύθυνση, η πρόταση Τσίπρα ανέφερε:
«Στο σχεδιασμό αυτών των μεταρρυθμίσεων, η κυβέρνηση θα εξασφαλίσει ότι το βάρος της προσαρμογής θα είναι δίκαιο ώστε να εξασφαλίσει ότι θα προστατευθούν τα πιο ευπαθή νοικοκυριά, ενώ θα αποφευχθούν αδικαιολόγητα βάρη στις μελλοντικές γενιές και ότι θα υπάρχει έναςκαθαρός δεσμός ανάμεσα στις εισφορές και τις απονομές, έτσι που να ενθαρρύνεται η δηλωμένη εργασία και μακρύτεροι εργασιακοί βίοι. Γι’ αυτό το σκοπό, οι αρχές σχεδιάζοντας με βάση μια αναλογιστική μελέτη και σε συνεργασία με την Ομάδα Εργασίας Γήρανσης της ΕΕ, θα νομοθετήσουν: (i) ειδικά σχέδια καιπαραμετρικές βελτιώσεις για να εγκαθιδρύσουν ένα στενό δεσμό ανάμεσα στις εισφορές και τις παροχές, (ii) επέκταση και εκσυγχρονισμό της βάσης εισφορών και παροχών για όλους τους αυτοαπασχολούμενους… (iii) αναθεώρηση και εκλογίκευση όλων των διαφορετικών συστημάτων βασικών, εγγυημένων εισφορών… Αυτά θα γίνουν μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και με πλήρη συμφωνία των θεσμών».
Ακολούθησαν οι πρώτες αντιασφαλιστικές αλλαγές: επιβολή χαρατσιού 2% στις κύριες και 6% στις επικουρικές συντάξεις, καταβολή του λεγόμενου «προνοιακού» τμήματος της κατώτερης σύνταξης μετά τη συμπλήρωση του 67ου έτους, κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης.
Το Μνημόνιο-3 έβαλε ως στόχο την ψήφιση της σαρωτικής αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης τον Οκτώβρη, ώστε να ισχύσει από 1.1.2016. Η συγκυβέρνηση συνάντησε δυσκολίες στο εσωτερικό της μέτωπο και ζήτησε δύο μέχρι στιγμής αναβολές. Οι ιμπεριαλιστές δανειστές δεν έφεραν αντίρρηση. Δέχτηκαν να βγει το Ασφαλιστικό από τα προαπαιτούμενα για τις υποδόσεις των 2 και 1 δισ. ευρώ. Οχι όμως και από τα προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της νέας αξιολόγησης. Ως τελική ημερομηνία έχει τεθεί πλέον η 15η Γενάρη του 2016.
Ανεξάρτητα από την τελική μορφή που θα πάρει και τις τυχόν μεταβατικές διατάξεις που θα περιλαμβάνει, θα προωθηθεί για ψήφιση με fast track διαδικασίες ένα σκληρό αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, τη βασική φιλοσοφία του οποίου δεν εισηγήθηκε η τρόικα, αλλά η σημερινή συγκυβέρνηση, με υπογραφή του ίδιου του Τσίπρα. Το έκανε γιατί και αυτή υπερασπίζεται τα συμφέροντα του ελληνικού καπιταλισμού και όχι των εργαζόμενων.
KONTRA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.