Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2021

Υστερόγραφο..

 


Είναι εξαιρετικά δύσκολο να περάσει στο γραπτό λόγο η περιγραφή της απώλειας  ενός συντρόφου χωρίς να κυριαρχήσουν τα συναισθήματα και να μείνουν οι γραμμές με σκόρπιες σκέψεις . Ο κόμπος στο λαιμό είναι εκεί και εκβιάζει. Η είδηση της απώλειας  του συντρόφου μας Κώστα Σταμάτη ( Μετάλλικα)  ήταν ένα χτύπημα στην καρδιά και στο μυαλό όλων μας.

Το Σάββατο 2 Γενάρη θα μάθουμε ότι ο σύντροφος μας  δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή,  μια  σειρά  κοινών εικόνων μας συνθλίβει συναισθηματικά…

Μια ολόκληρη ζωή, γεμάτη δράσεις, συζητήσεις, μέτωπα, συλλήψεις, δικαστήρια, συγκρούσεις. Μια ζωή με ξεχωριστό ήθος  κάθε μέρα,κάθε ωρα, κάθε λεπτό.   ΑΓΩΝΑΣ με όλα τα γράμματα κεφαλαία..
 Μια σταθερή διαδρομή ενάντια στο Κράτος και το Κεφάλαιο, μια διαδρομή που οδηγεί σε μια κοινωνία ανθρώπινη, φωτεινή, δίκαιη  όπου η ελευθερία, η αλληλεγγύη, η ισότητα των ανθρώπων  θα φωτίζουν κάθε της στιγμή.

Αυτή ήταν η ζωή του συντρόφου Κώστα Σταμάτη, σε αυτή τη  διαδρομή αγωνίστηκε  με τους συντρόφους του  στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αγρινίου τα τελευταία χρόνια.  Αγώνες για τους πρόσφυγες ,  τους φυλακισμένους και διωκόμενους του Κράτους,  στο δρομο στο μαχητικό αντιφασισμό,  ενάντια στους πλειστηριασμούς, μπροστάρης στις επανασυνδέσεις  ρεύματος ,κατά των μνημονιακών καθεστώων,  ενάντια στον ακρωτηριασμό του Αχελώου, στη μόλυνση του Αμβρακικού, ενάντια στις φορμόλες που ρίχνουν στις  ιχθυοκαλλιέργειες και τις διώξεις των πολυεθνικών σε συντρόφους, ενάντια  στις ανεμογεννήτριες στις βουνοκορφές.  Παντού στον αγώνα για τη  Γη και την ελευθερία …..  
Αγωνιστής που ο βηματισμός  του παρήγαγε  συλλογική δράση. Αναζητούσε  συνθέσεις  συντρόφων , συλλογικοτήτων  και πέρα από την πόλη του, με συντρόφους  από όπου ήταν δυνατό  και σίγουρα από τις κοντινές περιοχές , με σαφέστατο στόχο την ανάπτυξη μετώπων  ενάντια στο Κράτος , στο Κεφάλαιο στους μηχανισμούς τους και τα εγκλήματά που τους συνοδεύουν .

Όλα αυτά τα νήματα ζωής και αγώνα δεν θα πάνε χαμένα, θα βρίσκονται σε κάθε κοινωνικό νεύρο, θα βρίσκουν συνεχώς τόπους να ανθίζουν.
 Με τους αγωνιζόμενους  ήταν πάντα δίπλα , πάντα μαζί σε κάθε μετερίζι του κοινού αγώνα μέχρι το τέλος που έφυγε μέσα από την αγκαλιά των δεκάδων συντρόφων  που τον συνόδευσαν στο τελευταίο του ταξίδι.

Ήταν τιμή μας που περπατήσαμε μαζί  του, η θλίψη μας είναι πολύ μεγάλη .

Ειλικρινά συλλυπητήρια στη μητέρα του, στον αδελφό του, στη σύντροφό του και στους συντρόφους του.

 ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ -  Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ


αναρχικοι/ες απο Αρτα - "Γκιλοτίνα"