Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2019

Πανελλαδική η απεργία της 24ης Σεπτεμβρίου, Συμμετέχει και το εργατικό κέντρο Άρτας.

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΡΤΑΣ

Όλοι στην απεργία στις 24 Σεπτέμβρη ενάντια στο κυβερνητικό σχέδιο που βάζει στο «γύψο» τη συνδικαλιστική δράση


«Κάτω τα χέρια από τα Συνδικάτα, τη συλλογική οργάνωση και τους αγώνες των εργαζομένων. Να μην περάσει το σχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ να βάλει τη συνδικαλιστική δράση στο "γύψο"». Αυτό αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Εργατικό Κέντρο Άρτας και καλεί στην 24ωρη απεργία που κήρυξε για την Τρίτη 24 Σεπτέμβρη και στην απεργιακή συγκέντρωση στις 10 το πρωί στα γραφεία του. 

Συγκεκριμένα, στην ανακοίνωσή του το Εργατικό Κέντρο Άρτας αναφέρει:

«Ολοι στην απεργία στις 24 Σεπτέμβρη

Και στην απεργιακή συγκέντρωση στις 10 π.μ. στο ΕΚΑ

Η κυβέρνηση, υλοποιώντας τους πόθους του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών ενώσεων, θέλει να τελειώνει μία και καλή με οποιαδήποτε οργανωμένη φωνή αμφισβήτησης και σύγκρουσης μέσα στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς. Επιχειρούν σχέδιο καθυπόταξης των σωματείων στην εργοδοσία και τα συμφέροντά της!
Με ψευδεπίγραφα επιχειρήματα περί "δημοκρατίας", πριν λίγες μέρες ψήφισαν νόμο που δίνει στους δημάρχους και τους περιφερειάρχες τη δυνατότητα να αποφασίζουν για σημαντικά ζητήματα ως μονάρχες, παρότι αποτελούν μία μικρή μειοψηφία στα συμβούλιά τους. Η ίδια η κυβέρνηση αποφασίζει ενώ αποτελεί το 40% του 58% του εκλογικού σώματος. (Δηλαδή με το 24% λύνει και δένει). Για τον εργάτη όμως που παλεύει για το ψωμί του και τη ζωή του, απαιτούν και ζητάνε καθολική συμμετοχή και με πλήρες φακέλωμα σε όλες τις συλλογικές διαδικασίες που συμμετέχει.

Είναι καθαρό! Με την πλήρη αλλαγή του χαρακτήρα των σωματείων και το αυστηρό φακέλωμα των εργαζομένων στοχεύουν αποκλειστικά και μόνο στη συλλογική δράση. Το ηλεκτρονικό φακέλωμα είναι το μέσο ώστε να γνωρίζει η εργοδοσία ανά πάσα ώρα και στιγμή, ποιοι εργαζόμενοι είναι οργανωμένοι στα σωματεία τους, αν συμμετέχουν στις μαζικές συλλογικές διαδικασίες και στις συνελεύσεις, τι ψηφίζουν. Θέλουν τον κάθε εργαζόμενο αποκομμένο, να μη συμμετέχει ενεργά σε συλλογικές διαδικασίες. Να αποφασίζουν άλλοι για αυτόν, για ζητήματα που τον αφορούν, χωρίς να είναι παρών. Να βρίσκεται μακριά και έξω από τις συλλογικές συζητήσεις! Αυτή τη διάτρητη διαδικασία κάτω από τα βλέμματα της εργοδοσίας και με παρούσα την εργοδοτική τρομοκρατία, τη βαφτίζουν δημοκρατική διαδικασία με ηλεκτρονικό τρόπο.

Καμία ανοχή στην κρατική - εργοδοτική παρέμβαση στα συνδικάτα!


Στην ουσία ομολογούν πως μπροστά στα μέτρα και την επίθεση που θα ακολουθήσει το επόμενο διάστημα, θέλουν να "δέσουν το γάιδαρό τους", δηλαδή να αφοπλίσουν το οργανωμένο αγωνιστικό συνδικαλιστικό κίνημα και να το πετάξουν στην άκρη. Αυτή είναι η κανονικότητα που αναφέρουν και διαλαλούν! Θέλουν τους εργαζόμενους συμβιβασμένους με τα ψίχουλα και παράλληλα φιμωμένους, χωρίς δικαιώματα!

Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο!


Τα συνδικάτα έχουν καταστατικά! Με βάση αυτά αποφασίζουν. Με βάση αυτά παλεύουν, οργανώνουν την πάλη τους, τις μορφές αγώνα. Δεν λογοδοτούν στην εργοδοσία και τις κυβερνήσεις τους. Λογοδοτούν στα μέλη τους, στους εργαζόμενους και την κοινωνία.

Οχι στο πολυνομοσχέδιο - "σκούπα" σε μισθούς και συνδικαλιστικές ελευθερίες 


Ο "αναπτυξιακός" νόμος, που έφερε η κυβέρνηση, δίνει γην και ύδωρ στους "επενδυτές" με παράλληλο τσάκισμα στα εναπομείναντα εργατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Πήραν φόρα από τον απεργοκτόνο νόμο του ΣΥΡΙΖΑ και το αντεργατικό του πλαίσιο και νομίζουν ότι θα σαρώσουν τα πάντα. Μετά από 10 χρόνια κρίσης και τριών μνημονίων που σαν οδοστρωτήρας πέρασαν πάνω από τις ζωές μας και μας ανάγκασαν να πληρώσουμε την κρίση τους, έρχονται τώρα να μας χρεώσουν εκ νέου την ανάπτυξή τους.

Συγκεκριμένα το νομοσχέδιο προβλέπει:
  • Τον οριστικό ενταφιασμό των κλαδικών συμβάσεων. Για την όποια επέκτασή τους προστίθεται και ο όρος να υπάρχει "τεκμηρίωση των επιπτώσεων στην ανταγωνιστικότητα του κλάδου".
  • Την ενίσχυση ξανά των  ενώσεων προσώπων που η σύμβαση που θα υπογράφουν θα υπερισχύει της κλαδικής. Να θυμίσουμε ότι πάνω από 1.500 τέτοιες ενώσεις στήθηκαν από τους εργοδότες τα έτη 2012-2013 για να κατεβάσουν τους μισθούς στο ύψος του κατώτερου και τα 586 ευρώ.
  • Τοπικές κλαδικές συμβάσεις που θα υπερισχύουν έναντι κλαδικών συμβάσεων.
  • Τη θέσπιση "ηλεκτρονικού μητρώου" και καθιέρωση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για τις γενικές συνελεύσεις και απεργίες.
  • Κατάργηση και του ελάχιστου δικαιώματος για μονομερή προσφυγή στον ΟΜΕΔ.
  • Συνυπευθυνότητα του εργαζόμενου για τη μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών από τον εργοδότη, με αποτέλεσμα τη μη αναγνώριση των ενσήμων!
  • Υπονομεύει την πληρωμή της υπερωριακής απασχόλησης με το πλαφόν 12% που βάζει δήθεν για καταπολέμηση της μερικής απασχόλησης.
  • Ορίζει τον υπουργό Εργασίας ως "ανώτατο άρχοντα", για να παρεμβαίνει όποτε αυτός νομίζει στα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα. Δηλαδή ο  Γ. Βρούτσης, ο γνωστός υπουργός Εργασίας με τις γνωστές αντεργατικές περγαμηνές από την προηγούμενη θητεία του, θα υπερβαίνει τα καταστατικά των σωματείων, τις συλλογικές αποφάσεις τους για αγωνιστικές κινητοποιήσεις, για απεργίες. Θα μας φακελώνει όπως νομίζει, θα δίνει τα στοιχεία των συνδικάτων όταν θέλει, θα απαγορεύει με εμπόδια τη συλλογική δράση και τη λήψη αγωνιστικών αποφάσεων, θα μετατρέπει εν ολίγοις τα καταστατικά των σωματείων σε "κουρελόχαρτα".
  • Θεσπίζει ηλεκτρονικό μητρώο και καθιερώνει ηλεκτρονική ψηφοφορία και με Υπουργικές Αποφάσεις θα καθορίζονται οι "λεπτομέρειες" που μόνο τέτοιες δεν είναι. Δηλαδή κάθε θέμα σχετικά με τη δημιουργία του Μητρώου και τι στοιχεία θα περιλαμβάνει, τη δημοσιότητα αυτών των στοιχείων, κάθε τεχνική λεπτομέρεια, πού θα χορηγούνται αυτές οι πληροφορίες, τους όρους προστασίας αυτών των ευαίσθητων δεδομένων.
Η ανάπτυξή τους τσακίζει ό,τι άφησε όρθιο η κρίση τους!  

Απαντάμε με μαζική συμμετοχή στην απεργία της 24ης 
Σεπτέμβρη και στην απεργιακή συγκέντρωση στις 10 π.μ. στο Εργατικό Κέντρο Άρτας».

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2019

EKA - 24ωρη απεργία, στις 24/9, για το πολυνομοσχέδιο της ΝΔ



24ωρη απεργία στις 24/9

Το Δ.Σ. σε συνεδρίασή του στις 14/9 αποφάσισε ομόφωνα την κήρυξη 24ωρης απεργίας την Τρίτη 24/9/2019, ενάντια στο νέο πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που από την μία δίνει «γη και ύδωρ» στους επενδυτές που δραστηριοποιούνται ή θα δραστηριοποιηθούν στη χώρα μας, ενώ παίζει το ρόλο του οδοστρωτήρα για όσα εργασιακά δικαιώματα έχουν απομείνει.

Ταυτόχρονα προχωράει σε πρωτόγνωρες διαδικασίες ηλεκτρονικού φακελώματος των συνδικάτων, χτύπημα των ζωντανών γενικών συνελεύσεων, επιβεβαιώνοντας ότι τα αντεργατικά μέτρα πάνε χέρι – χέρι με την καταστολή. Για την επιτυχία της κινητοποίησής μας αποφασίστηκαν επίσης τα εξής:
• Να πραγματοποιηθεί σύσκεψη με τα σωματεία μέλη μας την Πέμπτη 19/9 στις 17:00 στο κτίριο του ΕΚΑ με τη συμμετοχή της νομικής υπηρεσίας για την καλύτερη οργάνωση και συντονισμό των κινητοποιήσεων.
• Να συνταχθεί υπόμνημα με τη συμβολή της νομικής μας υπηρεσίας που θα εκφράζει την αντίθεσή μας και τις θέσεις μας απέναντι στο πολυνομοσχέδιο, να κατατεθεί στο υπουργείο Εργασίας και να κοινοποιηθεί προς τα σωματεία μέλη μας.
• Εξουσιοδοτούμε την εκτελεστική επιτροπή να μετατοπίσει την 24ωρη απεργία σε περίπτωση που η κυβέρνηση φέρει νωρίτερα προς συζήτηση το νομοσχέδιο στη Βουλή.
• Διοργάνωση συγκέντρωσης του ΕΚΑ την ημέρα της απεργίας στην Πλ. Κλαυθμώνος στις 11:00.
Καλούμε τα σωματεία μέλη μας να συμμετέχουν σε όλες τις κινητοποιήσεις προκειμένου να αποτρέψουμε την ψήφιση του αντεργατικού εκτρώματος της κυβέρνησης.

πηγη

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2019

Ο ΕΔΕΣ και οι Γερμανοί - Μέρος 3ο



Αποτέλεσμα εικόνας για ΕΔΕΣ


Στρεβλώσεις
Προσεγγίζοντας ξανά το ζήτημα των συγκρούσεων μεταξύ του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, βασικό συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει ο Διονύσης Χαριτόπουλος είναι ότι οι "συνοριακές" αψιμαχίες και προστριβές ανάμεσα στους δύο αντάρτικους σχηματισμούς δεν έλειψαν ποτέ. Από την άλλη πλευρά, δεκάδες μαρτυρίες πρώην μαχητών και στελεχών του ΕΛΑΣ κατηγορούν τον ΕΔΕΣ και την έναρξη αυτών των συγκρούσεων, ενώ από την πλευρά των απλών μαχητών του ΕΔΕΣ γίνεται ακριβώς το ίδιο. Στην πραγματικότητα, είναι αδύνατο, αλλά και άνευ ουσίας να εντοπίσει κανείς το ποιος και το πότε ξεκίνησε αυτές τις συγκρούσεις, καθώς η γενικότερη εικόνα για τις δύο οργανώσεις είναι συγκεκριμένη και δεν προκύπτει μονάχα από τέτοια στοιχεία. Ο ΕΛΑΣ, με όλα του τα λάθη και τις αστοχίες αποτέλεσε έναν λαϊκό στρατό που αντιλαμβανόταν τον κίνδυνο των Βρετανών στην "διάδοχη κατάσταση" μετά την Απελευθέρωση, ενώ ο ΕΔΕΣ ένας στρατός με εμφανή στόχευση στη διατήρηση της αστικής τάξης στην απελευθερωμένη Ελλάδα, με τις "ευλογίες" των Βρετανών.
Όπως δε παραθέσαμε και παραπάνω, οι σχέσεις Ζέρβα - Γερμανών έχουν αποδειχθεί από πλειάδα ερευνητών και ακαδημαϊκών.
Ξανά πίσω στο 1943, οι πληροφορίες σχετικά με τις επαφές και τις συμπράξεις του Ζέρβα και των Γερμανών δεν παρέμειναν μυστικές για μεγάλο διάστημα και γρήγορα έγιναν γνωστές και στα επιτελεία του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ. Ο Ζέρβας και το έμπιστο επιτελείο του έσπευσαν να διασκεδάσουν τις κατηγορίες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ που τους χαρακτήριζε ως "εσμό τεράτων και προδοτών" παράγοντας σειρά ψευδών κατηγοριών και "ντοκουμέντων", τα οποία το μετέπειτα εμφυλιακό κράτος, θα αξιοποιήσει στο έπακρο.
Για παράδειγμα, για τη μάχη στο Βουργαρέλι στις 31/10/1943, στην οποία αναφερθήκαμε και προηγουμένως, γράφει ο στρατηγός Ζέρβας:
"Την 31η δε Οκτωβρίου, του 1943 τα πυρά των ναζιστών και των κομμουνιστών (ΕΑΜ-ΕΛΑΣ) διασταυρούνται εις τον χώρον της Νεράιδας της Δυτικής Θεσσαλίας". 
Ξεχνά προφανώς ο στρατηγός το σε ποιους οφείλει τη μακροημέρευσή του.
Παράλληλα, ο υπασπιστής του Ζέρβα και "πρωταθλητής" των στρεβλώσεων και των ανακριβειών, Μυριδάκης θα συμπληρώσει:
"Τα εξημερώματα της 31ης Οκτωβρίου ευρέθησαν αι εθνικαί δυνάμεις περικυκλωμέναι και βαλλόμεναι πανταχόθεν από Γερμανούς και ελασίτας. Από τας 6:30 το πρωί, τα πυρά των δύο και συγχρόνως βαλλόντων εχθρών των εθνικών ομάδων πίπτουν διασταυρωμένα επ' αυτών. Στιγμάς μαύρας, στιγμάς τραγικάς και φρικώδεις επέρασαν οι κακή τη μοίρα παρευρεθέντες εκεί". (Μιχάλης Μυριδάκης, Αγώνες της φυλής: η εθνική αντίστασις ΕΔΕΣ-ΕΟΕΑ 1941-1944, Αυτοέκδοση, Αθήνα 1948).
Παρόλα αυτά, οι Ζέρβας και Μυριδάκης δεν ήταν μόνοι τους στη Νεράιδα Βουργαρελίου εκείνο τον Οκτώβρη. Κοντά τους βρισκόταν και ο αδέκαστος και αντικειμενικός στρατηγός Β. Καμάρας, στέλεχος του ΕΔΕΣ, ο οποίος αναφέρει:
"Το εκ των υστέρων λεχθέν ότι ο ΕΛΑΣ μας χτύπησε είναι ανακριβές". (Σ. Γρηγοριάδης Η Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1941-1974).
Αργότερα και χάρη της υστεροφημίας του στρατηγού Ζέρβα, το ζήτημα του Βουργαρελίου θα επανέλθει στο προσκήνιο. Και πάλι ο στρατηγός Καμάρας, λακωνικά θα απορρίψει με επιστολή του στην εφημερίδα "Ακρόπολις", την εκδοχή της συνεργασίας ΕΛΑΣ και Γερμανών:
"Υπενθυμίζω ότι μετά την διολίσθησιν ημών προς Μελισσουργούς, ήλθον εις επαφήν με τον ΕΛΑΣ, τον οποίον (οι Γερμανοί) κατεδίωξαν προς το Περτούλι, το οποίον και επυρπόλησαν". (Ακρόπολις, 25/01/1974).
Παρόμοιες στρεβλώσεις εντοπίζονται από πλευράς του Ζέρβα και για άλλα περιστατικά, όπως η Μάχη της Αμφιλοχίας, όπου σε τηλεγράφημά του δεν διστάζει να καταλογίσει στον ΕΛΑΣ ανύπαρκτες φρικαλεότητες:
"Απελευθερωτικός στρατός σας εισβάλων πόλιν Αμφιλοχίας έκαυσε εδήωσε και κατέσφαξε άνδρας γυναίκας και αθώα παιδιά Διεμαρτυρήθημεν διά απάνθρωπον δράσιν απελευθερωτικού σας στρατού εις πάντα έχοντα ανθρώπινην συνείδησιν".

Και καθώς οι άμαχοι που σκοτώθηκαν στη μάχη είναι μόλις πέντε, τέσσερις από τους οποίους σκοτώθηκαν από αδέσποτες σφαίρες, ο ΕΛΑΣ του απαντά λακωνικά:
"Απελευθερωτικός μας στρατός μάχεται κατακτητήν και τους εντόποιους συμμάχους του. Απελευθερωτικός μας στρατός μάχεται υπέρ πατρίδος και ουχί υπέρ προδοτών ων ευαίσθητος πάτρων εκηρύχθητε..."


Στην υπόθεση των στρεβλώσεων, ακόμα και άμεμπτα στελέχη του ΕΟΕΑ-ΕΔΕΣ, όπως ο Κομνηνός Πυρομάγλου φαίνεται πως συμμετέχουν, προκειμένου να δικαιολογήσουν δικές τους επιλογές ή στάσεις. Γράφει για παράδειγμα ο Πυρομάγλου, σχετικά με τη μάχη στην Πράμαντα ανάμεσα σε ΕΔΕΣ, ΕΛΑΣ και Γερμανούς, στις 22/10/1943:
"Εζήτησα από τον Κόζιακαν να ενωθούν, έστω και προς στιγμήν, οι αντάρται των δύο οργανώσεων και να αντιμετωπίσουν τον κατακτητήν. Η άρνησις ήτο κατηγορηματική και ιταμή." (Πυρομάγλου, Αντίστασις).
Παρά το γεγονός ότι ο Πυρομάγλου ποτέ δεν κατηγόρησε τον ΕΛΑΣ για συνεργασία με τους Γερμανούς, φαίνεται ωστόσο να ξεχνά ότι αίτημά του προς τον Κόζιακα, τη συγκεκριμένη στιγμή ήταν να εγκαταλείψει ο ΕΔΕΣ την άμυνα της Πράμαντας και να την αναλάβει ο ΕΛΑΣ, δεδομένου ότι διέθετε βαριά όπλα. (Διονύσης Χαριτόπουλος, Άρης ο αρχηγός των ατάκτων, τόμος 3, Τόπος, Αθήνα 2013).
Το ζήτημα ανάμεσα στις δύο οργανώσεις θα διευθετήσει στις 26/10/1943, με επείγουσα διαταγή του το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ:
"Κύριος εχθρός μας είναι οι Γερμανοί και ενατίον αυτών πρέπει να στρέφονται αι κύριαι ενέργειάι μας. Εάν τμήματα του ΕΔΕΣ συνεργάζονται με τους Γερμανούς εις επιχειρήσεις εναντίον μας, να κτυπηθούν όπως και οι Γερμανοί. Εάν είναι πρόθυμα ενεργήσουν κατά Γερμανών, να μην ενοχληθούν εις προσπάθειαν των ταύτην, αλλά να επιζητηθεί επαφή και συνεργασία διά από κοινού επιχειρήσεις". (ΔΙΣ/ΓΕΣ).
Η εξέλιξη των εκκαθαριστικών και ο Ζέρβας
Μετά τις 10 Νοεμβρίου 1943, ο ΕΔΕΣ έχει σχεδόν ολοκληρωτικά χάσει την κύρια δύναμή του. "Σύνορο", μεταξύ αυτού και του ΕΛΑΣ είναι ο ποταμός Αχελώος και ο Άραχθος, ενώ οι όποιες δυνάμεις του απομένουν βρίσκονται στην περιοχή Λάκκα-Σούλι, ενώ η έδρα του ΕΔΕΣ στα Τζουμέρκα έχει περάσει ολοκληρωτικά στον έλεγχο του ΕΛΑΣ. Όπως γράφει και ο Woodhouse: "Ο Ζέρβας είχε απωθηθεί σε μια μικρή περιοχή της Ηπείρου, όπου οι άνδρες του διατηρούνταν στη ζωή με άφθονες ρίψεις από βρετανικά αεροπλάνα".
Όμως και για το Κλιμάκιο Ηπείρου, του ΕΛΑΣ, η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Τα τμήματά του είναι εξαντλημένα από τις διαρκείς συγκρούσεις με τους Γερμανούς και δεν διαθέτουν ενισχύσεις για να περάσουν τον ποταμό και να διαλύσουν τα υπολείμματα του ΕΔΕΣ. 
Από την άλλη πλευρά, η γερμανική κάλυψη του ΕΔΕΣ και η βρετανική βοήθεια, αλλά και η επί ενάμισι μήνα αδυναμία του ΕΛΑΣ να χτυπήσει τον ΕΔΕΣ, βοηθά το Ζέρβα να ανασυγκροτήσει τη δύναμή του και να προχωρήσει σε νέες στρατολογίες. Γράφει σχετικά ο λοχαγός του ΕΔΕΣ Παπαδάτος:
"Παρά την ολοσχερή διάλυσιν των τμημάτων μας, ουδέποτε είδον τον Ζέρβαν τόσο αισιόδοξον. Χρήστο, μου έλεγε, τώρα οι Άγγλοι θα μας δώσουν ότι τους ζητήσουμε. Όλα θα μας τα δώσουν. Και πράγματι, τα αεροπλάνα έφθαναν τρία τρία κάθε βράδυ." (Φ. Γρηγοριάδης, Αντίστασις).
Παράλληλα, οι Γερμανοί παρέδωσαν στο Ζέρβα έναν αριθμό όπλων. "Η διοίκηση της Ομάδας Στρατιών Ε αποφάσισε να εφοδιάσει ιδιαίτερα δοκιμασμένες εθνικές συμμορίτικες ομάδες με ελαφρά όπλα και πολεμοφόδια". (Sekendorf). 
Γερμανοί και Ζέρβας συνεργάζονται πια αρμονικά. Η εκτίμηση των κατακτητών για το ρόλο του ΕΔΕΣ είναι και ορθή και ρεαλιστική: "Ο σκοπός της αντάρτικης αυτής ομάδας είναι αποκλειστικά η καταπολέμηση του κομμουνισμού στην Ελλάδα, η οποία διεξάγεται με όλα τα μέσα, με την εκμετάλλευση της υποστήριξης τόσο από τους συμμάχους, όσο επίσης και από τα ημέτερα στρατεύματα". (ΔΙΣ/ΓΕΣ, Διονύσης Χαριτόπουλος, Άρης ο αρχηγός των ατάκτων, τόμος 3, Τόπος, Αθήνα 2013).
Ο ΕΔΕΣ είναι εμφανώς το "αγαπημένο παιδί" όλων.
Το παραπάνω επιβεβαιώνει και ο ίδιος ο Ζέρβας σε επιστολή του, στις 20/12/1943:
"Έχομεν οφθαλμοφανή την υποστήριξι των συμμάχων μας, όπως βλέπομεν και την καταδίκην που έβγαλαν και για το ΕΑΜ. Έχομεν απόλυτον την υποστήριξί των. Έως τώρα, μόνο τον μήνα Δεκέμβριον μου ήλθον 32 αεροπλάνα. Έντυσα όλο μου το στρατό και τον όπλισ τελείως". (Ηρακλής Πετιμεζάς, Εθνική Αντίσταση και Κοινωνική Επανάσταση, Ζέρβας και ΕΑΜ, Αυτοέκδοση, Αθήνα 1985).
Φυσικά, ο ευφυέστατος Ζέρβας δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να αναφέρει οποιαδήποτε λέξη για τους Γερμανούς. Αυτό που φροντίζει επιμελώς είναι να μη διαταραχθεί από κάποιον θερμόαιμο ΕΔΕΣίτη η μυστική τους συμφωνία και χωρίς να αποκαλύπτει τους λόγους, συστήνει στους επιτελείς του διαρκώς, αυτοσυγκράτηση. Χαρακτηριστικά, γράφει στο διοικητή του ΕΔΕΣ Ξηροβουνίου:
" Αγαπητέ Αλέκο

Πήρα το γράμμα σου της χθες και σου απαντώ. (...) Μην κάνεις καμιά κουταμάρα και μπλέξεις σε αγώνα με Γεραμνούς διότι το ζήτημα είναι άκρως επικίνδυνο σήμερα, ότε έχομε στα νώτα μας τους εαμίτες, οι οποίοι καραδοκούν μια ευκαιρία για να μας επιτεθούν. (...) Έχομε καιρό για πόλεμο κατά των κατακτητών. Θα τον κάνωμε όταν λάβομεν εντολή των Συμμάχων. Τώρα ούτε μια σφαίρα δεν πρέπει να πέσει διότι ενδέχεται αυτό και μόνον να τους υποχρεώσει να στραφούν εναντίον μας και τότε καταλαβαίνεις τι ζημιά μπορούμε να πάθωμε (...). Αυτό να το τηρήσεις απόλυτα.

Ν. Ζέρβας". (Διονύσης Χαριτόπουλος, Άρης ο αρχηγός των ατάκτων, τόμος 3, Τόπος, Αθήνα 2013).
Παράλληλα, ο Ζέρβας διεξάγει έναν εκετενή πόλεμο προπαγάνδας εναντίον του ΕΛΑΣ, του ΕΑΜ και των στελεχών του. Το Δεκέμβριο του 1943, ο στρατηγός, ακολουθώντας τις υποδείξεις των Βρετανών εγκαινιάζει μια νέα πρακτική αντιπαράθεσης. Μετατρέπει την εμφύλια σύγκρουση σε προσωπική μονομαχία με τον Άρη. Ο στρατηγός προμηθεύεται από την Ασφάλεια της Αθήνας μέσω του Πετιμεζά, το πλούσιο ποινικό μητρώο του Άρη Βελουχιώτη, το τυπώνει σε χιλιάδες αντίτυπα και το σκορπίζει παντού. Ελπίζει πως εάν κατορθώσει να κλονίσει την εμπιστοσύνη των ανταρτών και του λαού στο πρόσωπο του Άρη, τα οφέλη θα είναι μεγάλα. (Διονύσης Χαριτόπουλος, Άρης ο αρχηγός των ατάκτων, τόμος 3, Τόπος, Αθήνα 2013)
Έτσι, ο Άρης κατηγορείται για πλαστογραφία, ψευδορκία, κλοπές και πολλά άλλα που διέπραξε στην προηγούμενη επαναστατική του δράση και φυσικά, για το οτιδήποτε αποτελεί επαναστατικό εύσημο και διώκεται από την αστική τάξη, ως ποινικά κολάσιμο. 
Η προσπάθεια αυτή του Ζέρβα θα πέσει στο κενό. Το γόητρο του Άρη θα παραμείνει ως το τέλος της ζωής του αλώβητο, ενώ ο ίδιος δεν έχει την παραμικρή αμφιβολία για τους εμπνευστές της δυσφημιστικής εκστρατείας: "Αυτά είναι έργα των Εγγλέζων". (Διονύσης Χαριτόπουλος, Άρης ο αρχηγός των ατάκτων, τόμος 3, Τόπος, Αθήνα 2013)

πηγη Κόκκινος Φάκελος

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2019

Ο ΕΔΕΣ και οι Γερμανοί - Μέρος 2ο

Όνειδος
Προς τα τέλη του Οκτώβρη 1943, ο ΕΛΑΣ έχει αποκαταστήσει σε σημαντικό βαθμό τον επιχειρησιακό έλεγχο και τη συνεργασία μεταξύ των τμημάτων του στην Ήπειρο. Ο Άρης Βελουχιώτης καταργεί την ανεξαρτησία δράση του Εθνικού Συμβουλίου Ηπείρου και της τοπικής VIII Mεραρχίας εντάσσοντας όλες τις ηπειρώτικες δυνάμεις σε ένα νέο όργανο διοίκησης που συστήνει: το κλιμάκιο του Γενικού Στρατηγείου στην Ήπειρο. Παράλληλα, ο Ζέρβας ακροβατεί επικίνδυνα. Από τη μια μεριά διαβεβαιώνει τους Βρετανούς και ιδιαίτερα το συνταγματάρχη Μπαρνς για την πίστη του στο Στρατηγείο Μέσης Ανατολής και τους Συμμάχους, ενώ από την άλλη στέλνει εμπίστους του, στο στρατηγό Λαντς για να ζητήσει εκ νέου ανακωχή. Προφανώς, ο Ζέρβας γνωρίζει ότι ο ΕΔΕΣ μπορεί να επιβιώσει μόνο με την ανοχή των Γερμανών.
Παράλληλα, ο ΕΛΑΣ διαλύει τις δυνάμεις του ΕΔΕΣ σε πολλαπλά σημεία.
Στις 30 Οκτωβρίου σε σύσκεψη που συμμετέχουν οι Τζήμας, Παπασταματιάδης και Βελουχιώτης αποφασίζεται να δοθεί το τελειωτικό χτύπημα στις δυνάμεις του ΕΔΕΣ που έχουν καταφύγει στο Βουργαρέλι. Καθώς ο ΕΛΑΣ καταλαμβάνει το ύψωμα της Νεράιδας κοντά στο Βουργαρέλι και ετοιμάζεται να επιτεθεί στον ΕΔΕΣ θα συμβεί το αναπάντεχο: Οι Γερμανοί χτυπούν κατά λάθος τον ΕΔΕΣ, παρά το γεγονός ότι η νέα διαταγή του Λαντς όριζε ότι "όλες οι δυνάμεις έπρεπε να στραφούν ενάντια στον ΕΛΑΣ γιατί ο Ζέρβας είχε συμφωνήσει σε προσωρινή ανακωχή". (Χάγκεν Φλάισερ, Στέμμα και Σβάστικα, τόμος 2, Παπαζήσης, Αθήνα 1988 και Διονύσης Χαριτόπουλος, Άρης ο αρχηγός των ατάκτων, τόμος 3, Τόπος, Αθήνα 2013).
Ο ΕΔΕΣ υποχωρεί άτακτα από το Βουργαρέλι και είναι τώρα η σειρά του Ζέρβα να περάσει κάτω από τα πολυβόλα του ΕΛΑΣ, με 79 άνδρες που απομένουν. Ο Άρης Βελουχιώτης θα ανταποδώσει τη στάση του Πυρομάγλου και δεν θα χτυπήσει τον ΕΔΕΣ, στρεφόμενος αποκλειστικά ενάντια στους Γερμανούς που επιχειρούν στο Βουργαρέλι. Αργότερα, ο Άρης θα πει στον Πυρομάγλου:
"Για τους Μελισσουργούς πατσίσαμε στη Νεράιδα. Δεν του χρωστάω τίποτα".
Ωστόσο, το χτύπημα του ΕΔΕΣ από τους Γερμανούς δεν φαίνεται ικανό να διαλύσει την ειρηνική συνύπαρξη των κατακτητών με τον ΕΔΕΣ. Οι όποιες ελάχιστες μικροσυγκρούσεις υπήρξαν μεταξύ των δύο τερματίζονται οριστικά στις 10 Νοέμβρη, οπότε συμφωνείται και νέα ανακωχή. Χαρακτηριστικά, ο στρατηγός Λαντς γράφει στις 7 Νοεμβρίου: "Οι εθνικιστικές συμμορίες των οποίων ο αρχηγός Ζέρβας επιδιώκει να παίξει στο μέλλον πολιτικό ρόλο τήρησαν σε γενικές γραμμές ουδέτερη στάση κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων των στρατευμάτων μας με τις κομμουνιστικές συμμορίες". (Χάγκεν Φλάισερ, Στέμμα και Σβάστικα, τόμος 2, Παπαζήσης, Αθήνα 1988)
Κάπου εδώ τελειώνει και η όποια συνεισφορά είχε ο ΕΔΕΣ στην Εθνική Αντίσταση.

Πλειάδα ντοκουμέντων
Τα πολυάριθμα στοιχεία και ντοκουμέντα που υπάρχουν σήμερα δεν περιορίζουν τη σχέση μεταξύ Ζέρβα και Γερμανών σε μια απλή μεταξύ τους ανακωχή. Η συμφωνία περιλάμβανε εκτός της ανακωχής και όρους για κοινό αγώνα κατά του ΕΛΑΣ (Sekendorf). Κατά την άποψη του Mazower "Ο Ζέρβας είχε πράγματι έρθει σε συνεννόηση με τους Γερμανούς στα Γιάννενα". Παρά τις όποιες αντίθετες απόψεις έχουν κατά καιρούς αρθρωθεί και γραφεί, χωρίς να έχουν τεκμηριωθεί, την παραπάνω σχέση αναγκάζονται να παραδεχτούν και οι Βρετανοί.
Γράφει για παράδειγμα ο Woodhouse: "Είναι φανερό από τα γερμανικά έγγραφα ότι ο Ζέρβας έκανε μυστική ανακωχή με τις δυνάμεις κατοχής ανάμεσα στο Νοέμβριο του 1943 και τον Αύγουστο του 1944". Παράλληλα, ο Clive συμπληρώνει: "Οι παλιότερες υποψίες μου ότι υπήρχε κάποια μορφή συνεργασίας επιβεβαιώνονται τώρα εγγράφως από τα γερμανικά αρχεία. Ο Λαντς είχε συγκεκριμένους λόγους να θεωρεί τον Ζέρβα ως άνθρωπο εμπιστοσύνης για μια συνεργασία εναντίον των κομμουνιστικών ομάδων. Ο Ζέρβας τους κρατάει συνεχώς ενήμερους για τα διάφορα σχέδιά του".

Εκτός των δεκάδων ντοκουμέντων στα γερμανικά ομοσπονδιακά αρχεία, οι μαρτυρίες για τη συνεργασία αυτή είναι πραγματικά πάμπολλες:
Η ένορκη κατάθεση του φον Λέντε, του επιτελείου του Λαντς, στις 27/09/1947 στο στρατοδικείο της Νιρεμβέργης αναφέρει:
"Μετά από επανειλημμένες προσπάθειες πέτυχα να πάρω επαφή με τους εθνικιστές αντάρτες και στις αρχές Οκτώβρη του 1943 να αποκαταστήσω σύνδεση με τον στρατηγό Ζέρβα. Με αυτό το δρόμο κλείστηκε αργά το 1943 μια σιωπηρή συμφωνία να γίνονται αμοιβαία εχθροπραξίες στην περιοχή των εθνικών ανταρτών. Μια και οι εθνικοί αντάρτες βρίσκονταν σε συνεχή αγώνα με τους κομμουνιστές, ο στρατηγός Ζέρβας την άνοιξη του 1944 παρακάλεσε επανειλημμένα να τον βοηθήσει ο στρατός μας και να συμπράξει μαζί του. Μια και ο Λαντς ήταν ειλικρινά υπέρ της συνεργασίας, ανταποκρίθηκε σε κάθε τέτοια παράκληση και υποστήριξε τους εθνικιστές σε αυτόν τον αγώνα. Υπενθυμίζω εδώ προπαντός τον κοινό αγώνα κατά των κομμουνιστών το Μάη 1944 στο μέτωπο του Αράχθου".
Την αφοπλιστική κατάθεση του φον Λέντε συμπληρώνει αυτή του Άουγκουστ Βίντερ, επιτελάρχη της Ομάδας Στρατιών Ε, στις 22/09/1947, στο στρατοδικείο της Νιρεμβέργης:
"Όταν το Μάη του 1944 επισκέφθηκα υπηρεσιακά τον στρατηγό Λαντς στα Γιάννενα και πήγαμε με το αυτοκίνητο στο δρόμο Ιωαννίνων- Άρτας χωρίς συνοδεία, ο στρατηγός Λαντς, σε ερώτησή μου για την ασφάλεια των Γερμανών, παρατήρησε ότι αυτή δεν είναι πια εδώ αναγκαία, μια και ο στρατηγός Ζέρβας έχει αναλάβει την ασφάλεια του δρόμου κι από πολύ καιρό δεν έχει συμβεί καμιά επίθεση. Ο στρατηγός Λαντς εξέφρασε την ικανοποίησή του ότι πέτυχε μια σιωπηρή συμφωνία, πράγμα που εδώ ήταν φανερό". (...)
" Η συμφωνία αυτή προχωρούσε τόσο πολύ που την άνοιξη του 1944 πραγματοποιήθηκε ένας κοινός επιχειρησιακός συνδυασμός μεταξύ του 22ου Ορεινού Σώματος Στρατού και του Ζέρβα. Θυμάμαι ότι για αυτό, μονάδες της 104ης Μεραρχίας Κυνηγών ανάλαβαν στον χώρο βορειοανατολικά της Άρτας, την κάλυψη μιας επιθετικής επιχείρησης που θα έκανε ο Ζέρβας κατά των κομμουνιστών".
Ξανά σε επίπεδο ιστοριογραφίας, οι έρευνες των Mazower, Φλάισερ και Μαθιόπουλου, στα γερμανικά στρατιωτικά αρχεία συγκλίνουν στην άποψη ότι η παραπάνω συμφωνία ΕΔΕΣ-Γερμανών έγινε πάνω στην ακόλουθη βάση:
1) Την κατάπαυση των εχθροπραξιών.
2) Τη συνεργασία στον αγώνα κατά του ΕΛΑΣ με συνεχή ενημέρωση των Γερμανών για τις θέσεις, τις προθέσεις και τη διάταξη των εχθρικών δυνάμεων.
Όμως, τονίζει εύστοχα ο Χαριτόπουλος, εάν ο Ζέρβας συνεργάστηκε με τον κατακτητή της χώρας, δεν ισχύει το ίδιο για το σύνολο των αξιωματικών και ανταρτών του ΕΔΕΣ, οι οποίοι είχαν πλήρη άγνοια των συμφωνιών του αρχηγού τους. Αυτές οι σκιώδεις συνεργασίες παρέμεναν πάντα μεταξύ ενός κύκλου στενών συνεργατών του Ζέρβα, για την αποφυγή του κινδύνου της ανταρσίας.
Παράλληλα, αυτό που είναι δύσκολο να δεχθεί κανείς σήμερα, είναι η ολοκληρωτική άγνοια των Μπαρνς, Woodhouse και των υπολοίπων αξιωματικών της ΣΣΑ, όπως αυτοί ισχυρίζονται στις αναφορές και τις αυτοβιογραφίες τους. Όσο τα σχετικά αρχεία δεν έχουν ανοιχθεί από τις βρετανικές υπηρεσίες, οι παραπάνω εικασίες παραμένουν ωστόσο, εύλογες μεν, εικασίες δε.
Συνεχίζεται

πηγη Κόκκινος Φάκελος

Ο ΕΔΕΣ και οι Γερμανοί - Μέρος 1ο

Η παρακάτω σειρά άρθρων επιχειρεί να εξετάσει εκτενέστερα το ζήτημα της συνεργασίας και των επαφών ανάμεσα στην οργάνωση ΕΟΕΑ-ΕΔΕΣ και το επιτελείο των ναζιστικών δυνάμεων κατοχής, στο πλαίσιο της όξυνσης των γερμανικών εκκαθαριστικών επιχειρήσεων στη Μακεδονία και την Ήπειρο, το φθινόπωρο του 1943. Κατά τη διάρκεια αυτών των επιχειρήσεων, οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ έδωσαν κυριολεκτικά έναν αγώνα επιβίωσης ενάντια σε έναν κατά πολύ ισχυρότερο, πολυπληθέστερο και καλύτερα εξοπλισμένο αντίπαλο. Παράλληλα, οι δυνάμεις του ΕΟΕΑ-ΕΔΕΣ ακροβατώντας στα βρετανικά σχέδια της Συμμαχικής Στρατιωτικής Αποστολής και την εσχάτη προδοσία επιχείρησαν να προσεγγίσουν τις ναζιστικές δυνάμεις και να εξασφαλίσουν τη δική τους επιβίωση, όπως και τη διάλυση του ΕΛΑΣ, προς την κατεύθυνση της δικής τους επικράτησης. Ελλείψει δημοσιευμένων εγγράφων και υλικού από τα Βρετανικά Στρατιωτικά Αρχεία, το αφιέρωμά μας βασίζεται κυρίως στη μεθοδικότατη έρευνα του Διονύση Χαριτόπουλου.
Αποτέλεσμα εικόνας για Ζέρβας
Το πρώτο "φλερτ"
Στην περιοχή της Ηπείρου οι γερμανικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις  μπλέκονται αξεδιάλυτα με τις τοπικές εμφύλιες συγκρούσεις ανάμεσα στον ΕΛΑΣ Ηπείρου και τις δυνάμεις του ΕΟΕΑ-ΕΔΕΣ. 
Τον Οκτώβριο του 1943, το 22ο Γερμανικό Σώμα Στρατού έχει εγκατασταθεί πρόσφατα στα Ιωάννινα. Ο διοικητής του, στρατηγός Χούμπερτ Λαντς είναι ένας αστός αξιωματικός καριέρας, θρησκευόμενος και δεν ανήκει στο Ναζιστικό Κόμμα. Έχει πολεμήσει στο Ανατολικό Μέτωπο, αλλά αντί να προαχθεί, τον μεταθέτουν σε μειωτική μετάθεση στην Ελλάδα. Αρμοδιότητά του είναι η επιτήρηση των δυτικών ακτών για το ενδεχόμενο μιας συμμαχικής απόβασης εκεί. Στα απομνημονεύματά του θα περιγράψει την Ήπειρο σαν ένα είδος Φαρ Ουέστ, ιδανικό για ανταρτοπόλεμο.
Από την άλλη πλευρά, ο Λαντς δεν πιστεύει ότι όλα μπορούν να λυθούν με τα όπλα. Μόλις εγκαθίσταται στην Ήπειρο επιδιώκει να αποκτήσει επαφή με τους "εθνικιστές" αντάρτες. Σαν μια πρώτη ένδειξη καλής θέλησης αφήνει ελεύθερους κάποιους αξιωματικούς του ΕΔΕΑ που είχαν συλληφθεί από τους προκατόχους του. Από τη δική του πλευρά, ο ευφυής Ναπολέων Ζέρβας ανταποδίδει την αβρότητα και κρυφά από τους Βρετανούς αξιωματικούς απελευθερώνει κάποιους Γερμανούς αιχμαλώτους, προσφέροντάς τους παράλληλα, μερικές λίρες για τα έξοδα της επιστροφής τους. (Χάγκεν Φλάισερ, Στέμμα και Σβάστικα, τόμος 2, Παπαζήσης, Αθήνα 1988).
Το "φλερτ" των δύο αντιπάλων στρατηγών θα γίνει "θερμότερο" με τη μεσολάβηση της τοπικής Εκκλησίας και της αστικής κοινωνίας των Ιωαννίνων. Ακόμα και όταν σκοτώνεται ένας σημαίνων Γερμανός αξιωματικός, η καλή θέληση του Λαντς δεν τον εγκαταλείπει, αλλά γίνεται η αφορμή για να εκφραστούν πιο καθαρά οι εκατέρωθεν συμβιβαστικές προθέσεις. Τις επαφές αναλαμβάνουν και διευκολύνουν διάφορα φιλογερμανικά στοιχεία της τοπικής κοινωνίας, όπως ο γερμανόφιλος μητροπολίτης Ιωαννίνων Σπυρίδωνας, ο Ελβετός εκπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού Χ. Μπίγκελ και άλλοι, σχηματίζοντας μια επιτροπή που επιχειρεί ένα είδος τοπικής ειρήνευσης των Γερμανών, με τον ΕΔΕΣ Ηπείρου.
Οι σχέσεις συσφίγγονται
Στις 4 Οκτωβρίου, η επιτροπή, με επικεφαλής τον Μπίγκελ επισκέπτεται πρώτα τους Σκιαδάδες, έδρα του στρατηγείου του ΕΔΕΣ και εκθέτει στο Ζέρβα, το λόγο της επίσκεψής τους. Του διεκτραγωδούν τις τεράστιες καταστροφές που έχει υποστεί ο τόπος, την κατάσταση των χωρικών της Ηπείρου και τα νέα δεινά που τους απειλούν. Πειστικότερο επιχείρημά τους αποτελεί η πρόσφατη κτηνωδία των Γερμανών στο χωριό Κομμένο, το οποίο, οι Γερμανοί κατέκαψαν ολοσχερώς στις 16 Αυγούστου, δολοφονώντας 317 αμάχους, γέροντες, γυναίκες και παιδιά.
Ο Ζέρβας δέχεται την πρόταση ειρήνευσης ως μια καλή δικαιολογία για να εξυπηρετήσει τις απώτερες επιδιώξεις του. Ο ίδιος κατάγεται από την Ήπειρο και σκοπεύει να πολιτευτεί, μετά την Απελευθέρωση, στο γενέθλιο τόπο του. Παράλληλα, η παραπάνω πρόταση εξασφαλίζει τα νώτα του από τους Γερμανούς σε μια περίοδο ανοιχτής εχθρότητας με τον ΕΛΑΣ. Διαβλέπει το σενάριο της αποδυνάμωσης του ΕΛΑΣ, που ήδη μάχεται τους Γερμανούς με μεγάλες απώλειες και με τις δικές του δυνάμεις να παραμένουν αλώβητες, το ενδεχόμενο της κυριαρχίας του.
Έτσι, παρουσία ενός ελληνομαθούς Βρετανού αξιωματικού, ο οποίος παρακολουθεί όλη τη συζήτηση, ο Ζέρβας δέχεται "ενδίδοντας", μια πρώτη δεκαήμερη ανακωχή, έως τις 14 Οκτωβρίου, δηλώνοντας όμως ότι τα υπόλοιπα θα εξαρτηθούν από την απάντηση του Καΐρου, καθώς σκοπεύει να ζητήσεις τις οδηγίες των Συμμάχων.
Κατ' ιδίαν, θα διαβεβαιώσει τον Μπίγκελ πως ανεξάρτητα από τις εντολές του Καΐρου, αυτός είναι ανοιχτός στο θέμα και του προτείνει να του κανονίσει μια απευθείας συνάντηση με εξουσιοδοτημένο Γερμανό αξιωματικό (Χάγκεν Φλάισερ, Στέμμα και Σβάστικα, τόμος 2, Παπαζήσης, Αθήνα 1988 και Διονύσης Χαριτόπουλος, Άρης ο αρχηγός των ατάκτων, τόμος 3, Τόπος, Αθήνα 2013).
Ο ΕΛΑΣ
Στη συνέχεια, η επιτροπή του Μπίγκελ θα επισκεφθεί το στρατηγείο της VIII Μεραρχίας του ΕΛΑΣ. Θα τους δεχθούν, ο στρατιωτικός διοικητής Π. Νάσης και ο καπετάνιος ταγματάρχης Α. Πίσπερης, Ηπειρώτες και αυτοί. Η ηγεσία της μεραρχίας θα συμφωνήσει σε μια δεκαήμερη ανακωχή, δηλώνοντας ότι τα επόμενα βήματα θα εξαρτηθούν από την απόφαση του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ. 
Όταν τα νέα φθάσουν στο Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ, θα ξεσηκώσουν θύελλα αντιδράσεων. Ο Άρης Βελουχιώτης εξαγριώνεται με την αυθαίρετη απόφαση του επιτελείου της VIII Μεραρχίας και απαγορεύει ρητά κάθε περαιτέρω επαφή με τους Γερμανούς. Σε μερικές ημέρες, η ηγεσία της VIII Μεραρχίας αντικαθίσταται με εντολή του ΓΣ του ΕΛΑΣ, ενώ και το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής αντιδρά αρνητικά σε οποιεσδήποτε επαφές του Ζέρβα με τους Γερμανούς, απαγορεύοντάς τες και απαιτώντας την άμεση διακοπή τους.
Παίζοντας σε διπλό ταμπλό
Ο Ναπολέων Ζέρβας δηλώνει στις εντολές της ΣΜΑ ότι θα υπακούσει και θα διακόψει κάθε επαφή με τους Γερμανούς, όμως θα πράξει διαφορετικά στο παρασκήνιο. Μέσω του Μπίγκελ ορίζει συνάντηση με τους Γερμανούς, στις 16 Οκτωβρίου, ενώ ήδη έχουν ξεκινήσει οι συμπλοκές με τον ΕΛΑΣ. Την καθορισμένη ημερομηνία όμως, ο Ζε΄ρβας διαστάζει να πάει ο ίδιος στη συνάντηση, φοβούμενος την έκθεσή τους στους συμμάχους. Θα στείλει με άκρα μυστικότητα στο σημείο συνάντησης με τους Γερμανούς, δύο έμπιστους αξιματικούς τους, οι οποίοι θα συναντήσουν το συνταγματάρχη Ντιτλ και τον αντισυνταγματάρχη Ρότφουξ. 
Δεν είναι όμως το ίδιο.
Οι Γερμανοί εκλαμβάνουν τη μη εμφάνιση του στρατηγού Ζέρβα ως υπαναχώρηση και ο Λαντς υποχρεώνεται να διατάξει την έναρξη εκκαθαριστικών επιχειρήσεων και στην Ήπειρο. Η προετοιμασία των γερμανικών στρατευμάτων θα ολοκληρωθεί σε δύο ημέρες, οπότε και στις 18 Οκτωβρίου θα ξεκινήσουν τις επιχειρήσεις (Χάγκεν Φλάισερ, Στέμμα και Σβάστικα, τόμος 2, Παπαζήσης, Αθήνα 1988 και Διονύσης Χαριτόπουλος, Άρης ο αρχηγός των ατάκτων, τόμος 3, Τόπος, Αθήνα 2013).
Ο Άρης στην Ήπειρο
Στις 17 Οκτωβρίου 1943, ο Άρης Βελουχιώτης ξεκινά από το Περτούλι για την Ήπειρο, όπου ο ΕΛΑΣ υφίσταται τεράστια πίεση. Μαζί του παίρνει όλους τους μαυροσκούφηδες και 400 μαχητές. 
Η κατάσταση του ΕΛΑΣ Ηπείρου είναι δραματική. 
Τα τμήματά του μάχονται πότε με τους Γερμανούς και πότε με τον ΕΔΕΣ, σπασμωδικά, ασυντόνιστα και χωρίς επαρκή σύνδεση μεταξύ τους. Συνολικά έχουν καταφέρει ορισμένα σημαντικά πλήγματα κατά του ΕΔΕΣ και έχουν δεχθεί αρκετά, ιδίως από τους Γερμανούς. Από τον ΕΛΑΣ Ηπείρου έχει συλληφθεί ο διοικητής του Αρχηγείου Ηπείρου του ΕΔΕΣ, αντισυνταγματάρχης Απόστολος Κωνσταντινίδης, με το επιτελείο του, όμως η σύλληψη του ίδιου του Ζέρβα, όπως την έχει σχεδιάσει ο Τζουμερκιώτης δεν έχει γίνει κατορθωτή. Εκτός αυτού, τα τμήματα του ΕΔΕΣ τροφοδοτούνται αφειδώς από τους Βρετανούς. 
Η εμφάνιση του Άρη στην Ήπειρο εμψυχώνει τους ΕΛΑΣίτες. Τις πρώτες ημέρες, ο Άρης κινείται διαρκώς στο χώρο των Τζουμέρκων, ανάμεσα στα χωριά Καλαρρύτες, Συρράκο, Πράμαντα και Μελισσουργοί. Προχωρά σε ταχεία και αποτελεσματική αναδιοργάνωση των τμημάτων.
Ο Κομνηνός Πυρομάγλου σώζει την τιμή των όπλων του
Πέραν των μηχανορραφιών του Ζέρβα, την αδιαφορία των αστών αξιωματικών του ΕΔΕΣ και τον σκιώδη ρόλο που αυτοί παίζουν στο παρασκήνιο των γερμανικών εκκαθαριστικών επιχειρήσεων, μέρος των ενόπλων του ΕΔΕΣ βλέπει επικριτικά τη στάση του Ζέρβα απέναντι στους Γερμανούς. Επικεφαλής τους, ο αστός αξιωματικός, αλλά τίμιος πατριώτης Κομνηνός Πυρομάγλου, μετέπειτα βουλευτής της ΕΔΑ.
Στις 24 Οκτωβρίου 1943, μια φάλαγγα 1200 ανδρών του ΕΛΑΣ, με 400 μεταγωγικά ζώα μπαίνει στο φαράγγι της Μουτσάρας και εντοπίζεται από τα γερμανικά αεροπλάνα. Επικεφαλής της φάλαγγας είναι ο ίδιος ο Άρης Βελουχιώτης. Η αεροπορική επιδρομή σπαέι τη συνοχή της φάλαγγας και επικρατεί πανικός. Οι μαυροσκούφηδες προσπαθούν να επαναφέρουν την τάξη, ενώ την ίδια στιγμή το τηλέφωνο στο αρχηγείο του ΕΔΕΣ χτυπά επίμονα. Το σηκώνει ένας αξιωματικός που πρόσφατα έχει προσέλθει στον ΕΔΕΣ. Στην άλλη γραμμή είναι ο λοχαγός Χρ. Παπαδάτος που ζητά επίμονα οδηγίες.
"Τμήματα του Άρη από τα γερμανικά πυρά περνάνε μπροστά από τα πολυβόλα μου. Είναι και ο ίδιος ο Άρης νομίζω. Τί να κάνω;"
Αδίστακτα, ο αξιωματικός του ΕΔΕΣ, που δεν κατονομάζεται από το Χαριτόπουλο απαντά: "Χτύπα τους"
Ευτυχώς, ο Κομνηνός Πυρομάγλου βρίσκεται δίπλα του και αρπάζει το ακουστικό του τληεφώνου.
"Τί είναι Χρήστο; Εδώ Κομνηνός".
Ο Παπαδάτος ρωτάει: "Δίνετε τέτοια εντολή; Να χτυπήσω τους χτυπημένους από τον Γερμανό; Δεν το μπορώ, μου είναι αδύνατον να εκτελέσω".
Ο Πυρομάγλου του απαντά: "Καλά κάνεις! Έτσι πρέπει!".

Σε λίγο καιρό, ο ΕΛΑΣ θα ξεπληρώσει αυτή την κίνηση του Πυρομάγλου. 
(Διονύσης Χαριτόπουλος, Άρης ο αρχηγός των ατάκτων, τόμος 3, Τόπος, Αθήνα 2013).
Συνεχίζεται
πηγή Κόκκινος  Φακελος

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2019

ΔΕΗ , Κρυφές αυξήσεις με προπέτασμα την καταστροφολογία


Εκτός από τις γνωστές αυξήσεις στην τιμή της κιλοβατώρας που υπερβαίνουν το 16%, η αύξηση για τους επαγγελματίες φτάνει το 23% και για τους αγρότες το 13,2%!
Αυξήσεις-φωτιά για όλους κρύβουν τα νέα τιμολόγια της ΔΕΗ που επισημοποιήθηκαν λίγο μετά τις 10.30 το βράδυ της Παρασκευής!

Πέρα από το «ψαλίδι» που μειώνει κατά 50% την έκπτωση συνέπειας για το 65% των καταναλωτών, η απόφαση της νέας διοίκησης της Επιχείρησης αποκάλυψε αυξήσεις που είχαν αποσιωπηθεί στο μπαράζ των διαρροών.

Η μόνη ένδειξη για τους υποψιασμένους ήταν η καταστροφολογία σε βάρος της ΔΕΗ από αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες και η διόγκωση υπαρκτών αλλά συγκυριακών προβλημάτων στα οικονομικά της μεγαλύτερης επιχείρησης της χώρας.

ΕΦ ΣΥΝ