Παρασκευή 30 Ιουνίου 2017

Γιάννης Αγγελακας:....για τα ιερατεία που προγράφουν την εκπαίδευση

     «Πέρι της ταλαίπωρης μεταρρύθμιση στην Παιδεία»

          

«Πριν από δύο μέρες παρακολούθησα λίγο καθυστερημένα από το διαδίκτυο μία απόκοσμη σουρεαλιστική εφιαλτική και θαρρείς θαμένη κάτω από τόνους ψυχοφάρμακα τηλεοπτική εκπομπή της Τατιάννας απ’ όπου και ενημερώθηκα ότι και το τραγούδι μας ‘Γιορτή” συμπεριλαμβάνεται στα τραγούδια-στίχους κάποιου βιβλίου θρησκευτικών που θα διδάσκεται στα σχολεία.

Σήμερα διάβασα πως η Συννεφούλα” του Διονύση Σαβόπουλου,ο “Μπαγάσας” του Άσιμου,κάποιες σοφές γελοιογραφείες,διηγήματα κ.α είχαν συμπεριληφθεί και αυτά στο εν λόγω βιβλίο και παρ’ολα αυτά κατόπιν επιθυμίας, άρα διαταγής, της Εκκλησίας κόπηκαν από την διδακτέα ύλη.

Θα ήθελα να ζητήσω από τον κύριο Υπουργό να αποσύρει από την διδακτέα ύλη και το τραγούδι μας “Γιορτή” (αν όντως υπάρχει τέτοια πρόταση). Δεν θέλω να συμμετέχω σε εκπαιδευτικά πονήματα εάν αυτά χρειάζονται την έγκριση οποιουδήποτε ιερατείου. Ακόμα κι αν με εγκρίνουν αυτοί, δεν τους εγκρίνω εγώ γι’ αυτόν τον ρόλο».

Γιάννης Αγγελακας

Τρίτη 11 Ιουλίου η Θεατρική ομάδα "Τσιριτσάντσουλες" στην Άρτα.


Στα πλαίσια εκδηλώσεων αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμενους χώρους καθώς και για τα 13 χρόνια της κατάληψης ROSA NERA , η θεατρική ομάδα Τσιριτσάντσουλες  επισκέπτονται και την Άρτα.
Το έργο που θα παρουσιάσουν είναι  "H ριμάδα του άγιου Ευάγγελου του επονομαζόμενου και καταληψία" της Λουίζας Λαζάρου
Η θεατρική παράσταση θα γίνει την Τρίτη 11 Ιουλίου στο σινε ΟΡΦΕΑ και  θα ξεκινήσει στις 21:30 το βράδυ.

Η είσοδος είναι με ελεύθερη συνεισφορά.

Τετάρτη 28 Ιουνίου 2017

Δίκη Τάσου Θεοφίλου: «Αλλάζει το τοπίο της ποινικής δικονομίας, αν καταδικαστεί ο Θεοφίλου»



Προ των σοβαρών ευθυνών τους έναντι της κοινωνίας, του θεσμού της Δικαιοσύνης, αλλά και των ίδιων ως ατόμων, έθεσαν τα μέλη της έδρας οι συνήγοροι υπεράσπισης του αναρχικού κομμουνιστή Τάσου Θεοφίλου κατά τη συνεδρίαση της Τρίτης 27 Ιουνίου. Η ετυμηγορία του δικαστηρίου θα ανακοινωθεί την Παρασκευή 7 Ιουλίου στις 9 το πρωί, στην αίθουσα Δ120Γ του 6ου ορόφου του Εφετείου Αθηνών.

Αγόρευση Κώστα Παπαδάκη

«Ξεκινώντας την αγόρευσή μου, θέλω να εκφράσω ένα πολύ σοβαρό παράπονο από την πλευρά του κατηγορουμένου, που συνίσταται στο ότι η δίκη έχει καθυστερήσει υπερβολικά και δεν τηρήθηκε φωνοληψία, που παραβιάζει την αρχή της δίκαιης δίκης», επισήμανε εισαγωγικά ο συνήγορος υπεράσπισης Κώστας Παπαδάκης.

«Το ποινικό δίκαιο είναι δίκαιο αποδείξεων και όχι ενδείξεων, πράξεων και όχι προθέσεων», συνέχισε.

«Το τεκμήριο αθωότητας παραβιάζεται κατά κόρον σήμερα από δημοσιεύματα των Μ.Μ.Ε., τα οποία με εισαγγελική εντολή έχουν αποτελέσει μέρος της διαδικασίας», παρατήρησε.

«Δεν αρκούν ενδείξεις, κλίμα, περιρρέουσα ατμόσφαιρα, δε συγχωρείται η ποινικοποίηση των πολιτικών φρονημάτων και των προσωπικών σχέσεων. Ένοχος είναι ένας κατηγορούμενος μόνο όταν δεν καταλείπεται καμία αμφιβολία στο δικαστήριο ότι είναι ένοχος», υπογράμμισε.

Οι κατηγορίες που συνδέονται με την ένταξη στη ΣΠΦ

Στη συνέχεια προχώρησε στην πολλοστή αποδόμηση του σαθρότατου κατηγορητηρίου, με αφετηρία τα αδικήματα που συνδέονται με την οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, αφού εξέθεσε τα ψεύδη Χαρδαλιά περί ύπαρξης χειροβομβίδας και περουκών σε εμφανές σημείο του σπιτιού της Στέλλας Αντωνίου, που είχε επισκεφτεί ο Θεοφίλου.

Επιπρόσθετα:

«Δεν προκύπτει αν Σακκάς και Αντωνίου καταδικάστηκαν με την κατηγορία της ένταξης στη ΣΠΦ. Δεν αποδείχτηκε ότι ανήκει στη ΣΠΦ. Δε βρέθηκαν κλειδιά του συγκεκριμένου χώρου στην κατοχή του Θεοφίλου. Δε βρέθηκαν φωτογραφίες ή άλλα ίχνη της παρουσίας του σε οποιοδήποτε χώρο».

Αλλά και η σκοπίμως «νεφελώδης» αναφορά των στελεχών της Αντιτρομοκρατικής σε πολιτικό στέκι με την επωνυμία Μαύρος Γάτος στα Εξάρχεια, το οποίο δεν υπάρχει (αυτό που υπάρχει είναι το Αυτόνομο Στέκι), δε φανερώνει άγνοια. Υποδηλώνει, ωστόσο, έμμεση παραδοχή της πρόθεσής της να εμπλέξει και κομμάτι της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς στη σκευωρία.

Σε ό,τι αφορά το διαμέρισμα του Κώστα Σακκά στην Καλλιθέα, ούτε βιντεοσκόπηση, ούτε φωτογραφία του Τάσου Θεοφίλου υπάρχουν.

Όσο για την υπόθεση του Αγρινίου και την περίφημη «αντιπαρακολούθηση», την οποία υποτίθεται πως παρείχε στον Καραγιαννίδη:

«Ούτε συνέλαβαν τον Καραγιαννίδη, ούτε έκαναν έφοδο στο σπίτι. Τον δε Θεοφίλου τον άφησαν στο ΚΤΕΛ. Τι αντιπαρακολούθηση του παρείχε μέσα από το ΚΤΕΛ; Ούτε έψαξαν τη σακούλα του Καραγιαννίδη, ούτε πήγαν σ’ εκείνο το χώρο, ούτε βρέθηκαν ίχνη της παρουσίας [του Θεοφίλου] εκεί».

«Προξενεί εντύπωση ότι δεν τον βιντεοσκόπησαν ή τον φωτογράφησαν, ούτε αναζήτησαν υλικό από τις κάμερες των ΚΤΕΛ», επισήμανε ο Κώστας Παπαδάκης.

«Τι απέγιναν όλοι αυτοί οι άνθρωποι- ο Μητρούσιας, ο Σακκάς, ο Καραγιαννίδης;», διερωτήθηκε.

«Το ξέρετε ότι χτες αθωώθηκε ο Καραγιαννίδης; Ποια είναι, τελικά, τα στοιχεία που συνδέουν τον Τάσο Θεοφίλου με τη ΣΠΦ; Η δήθεν αντιπαρακολούθηση στον Καραγιαννίδη, που είναι αθώος, κάποια κοινά γραφολογικά γνωρίσματα με τον Μητρούσια, που αθωώθηκε, η βόλτα με τον Πολίτη στα Εξάρχεια, ο οποίος απαλλάχτηκε με βούλευμα, και η προσωπική φιλία με τον Σακκά, που δεν έχει καταδικαστεί για τη ΣΠΦ», ξεκαθάρισε.

«Δεν είναι ανάξιο επισήμανσης η προσπάθεια του Χαρδαλιά να χειραγωγήσει το δικαστήριο απολυτοποιώντας τα ευρήματα της έκθεσης DNA. Δεν μπόρεσε να αποδώσει καμία συγκεκριμένη ενέργεια που να τον συνδέει με τη ΣΠΦ», επισήμανε.

«Το μόνο αντικείμενο ποινικού ενδιαφέροντος είναι ένα πλαστό δελτίο αστυνομικής ταυτότητας. Δεν προκύπτει [ωστόσο] ότι είναι πλαστογράφος, δεν υπάρχει αντίστοιχη γραφολογική έκθεση. Η κατοχή πλαστής ταυτότητας δε συνιστά αδίκημα. Πού είναι το αλεξίσφαιρο ως όπλο; Θα είχαμε δίωξη», πρόσθεσε.

«Οι μόνοι που τον αναγνώρισαν είναι οι άνθρωποι από τη Λαμία. Δε νοικιάζεις σπίτια, ούτε έχεις τηλέφωνο στο όνομά σου, όταν βρίσκεσαι στην παρανομία. Δε βρέθηκε κανένα χαρτονόμισμα από τη ληστεία», συμπλήρωσε.

«Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο για τις κατηγορίες αυτές», κατέληξε.

Η ληστεία στην Πάρο και η αιματηρή συμπλοκή

Μετά τη δίωρη διακοπή της συνεδρίασης, λόγω της στάσης εργασίας των γραμματέων, ο Κώστας Παπαδάκης εστίασε στο ζήτημα της ληστείας στη Νάουσα της Πάρου.

«Οι δράστες ήταν άριστοι γνώστες του οδικού δικτύου της περιοχής. Ήταν άνθρωποι που είχαν πολύ καλή σχέση με το νησί, αν δεν ήταν ντόπιοι», σημείωσε.

«Δε διερευνήθηκαν καταγγελίες μαρτύρων που αφορούσαν στον τρόπο διαφυγής των δραστών, ούτε εξετάστηκαν οι αστυνομικοί από την Πάρο. Δε διερευνήθηκαν τα πειστήρια που βρέθηκαν στον Νταμουλή και στο Μώλο», υπογράμμισε.

«Εγκαταλείφθηκε η διερεύνηση του πρώτου πειστηρίου που βρέθηκε, του κινητού τηλεφώνου, και αντικαταστάθηκε από τον ανώνυμο πληροφοριοδότη. Γιατί σταμάτησε η Αντιτρομοκρατική όλα αυτά τα πράγματα; Να το δεχτούμε κι αυτό, στο βωμό της ενοχοποίησης ενός αντιεξουσιαστή να εγκαταλείπεται μια έρευνα; Και στην Πάρο έχουμε μια πλημμελέστατη έρευνα», διασαφήνισε.

Σχετικά με τις καταθέσεις των μαρτύρων και την υποτιθέμενη αναφορά σε φράση που φέρεται να εκστόμισε ένας εκ των δραστών περί μη αρπαγής των χρημάτων πελατών:

«Επιχείρηση πολιτικοποίησης μιας διαχρονικής ποινικής συμπεριφοράς. Έχει μια παράδοση η κοινωνική ληστεία. Ο τρόπος που έλαβε χώρα ο διάλογος με την ταμία είναι εντελώς αντίθετος από αυτόν που περιγράφει η Αντιτρομοκρατική».

«Κανένας από τους μάρτυρες που κατέθεσαν εδώ δεν μπόρεσε να τον αναγνωρίσει. Δεν υπήρξε σαφής προσδιορισμός του προσώπου που πυροβόλησε τον Μίχα».

Όσον αφορά το βίντεο από το κλειστό κύκλωμα του υποκαταστήματος της Αlpha Bank:

«Προκύπτει ότι από τις 12/8 [του 2012] είχε παραδοθεί στην Αστυνομία. Παρότι διαθέτει φωτογραφία του Θεοφίλου, δε διέταξε πραγματογνωμοσύνη. Οι ανακριτές ζήτησαν μόνο φωτογραφίες, όχι το DVD. Γιατί δεν το επεδίωξαν η Αστυνομία ή οι ανακριτές;»

«Ο δράστης είναι πιο εύσωμος, ασπρουλιάρης, με άλλη τριχοφυία, η μύτη του διαφορετική. Το πειστήριο καπέλο δεν είναι ίδιο με εκείνο που φορούσε ο δράστης. Για τη σκηνή της συμπλοκής δε φαίνεται τίποτα».

«Δε θα διακινδύνευε μια λαμπρή καριέρα, για να ταυτιστεί με μια υπόθεση όπου δε θα έλεγε την αλήθεια», σχολίασε, στη συνέχεια, αναφερόμενος στα (άσφαιρα) «πυρά» που δέχτηκε από την εισαγγελέα Καλουτά και μία εκ των εφετριών ο ειδικός πραγματογνώμονας Καραθανάσης.

«Δεν μπορούμε να αναπληρώνουμε αυτό που δε βλέπουμε με αυτό που φανταζόμαστε», παρατήρησε σκωπτικά.

Αυτή η παρατήρηση ταιριάζει «γάντι» στην εισαγγελέα. Κι αυτό γιατί, όπως αποκάλυψε ο Κώστας Παπαδάκης επιδεικνύοντας το σχετικό φωτογραφικό υλικό από το βίντεο, παρέπεμπε, κατά την αγόρευσή της, σε χρονικά σημεία του όπου υποτίθεται ότι λάβαινε χώρα η αιματηρή συμπλοκή- μόνο που αυτά ουδεμία σχέση έχουν με τις παραπομπές της!

«Από το βίντεο δεν υπάρχει δυνατότητα ταυτοποίησης», συμπέρανε.

«Παραδόθηκαν [ως πειστήρια] 234 φωτογραφίες, 100-150 [εξ αυτών] από την πλατεία (σημ: έξω από την τράπεζα). [Απεικονίζονται] αποτσίγαρα, κάλυκες, μικροαντικείμενα, κηλίδες αίματος. Ένα ολόκληρο καπέλο δεν μπορούσε να φωτογραφηθεί;», αναρωτήθηκε.

«Είναι αδιανόητο να μη φωτογραφίζεται και να μην επιδεικνύεται στους μάρτυρες», συμπλήρωσε.

Για τους πυροβολισμούς:

«[Ο Μίχας] δεν πυροβολήθηκε από δεξιά, ούτε από το ίδιο όπλο. Ούτε ο μεγάλος αριθμός των πυροβολισμών επιβεβαιώνεται. Είχε κι άλλα τραύματα, που πράγματι σημαίνουν συμπλοκή. Ο Θεοφίλου δεν είχε κανένα απολύτως ίχνος συμπλοκής, όταν συνελήφθη».

Το δε μαυρισμένο μάτι του κατά πάσα βεβαιότητα αποδίδεται στις «περιποιήσεις» των κατασταλτικών μηχανισμών, παρά τις «φιλότιμες» προσπάθειες της πολιτικής αγωγής να μας πείσει πως οφείλεται σε πάλη με το θύμα.

«Οι αυτοσχεδιασμοί έχουν τα όριά τους», σχολίασε δηκτικά ο Κώστας Παπαδάκης.

Όσον αφορά στην εξέταση του DNA:

«Το κύριο επιχείρημα είναι ότι το DNA αποτελεί ένδειξη κι όχι απόδειξη, εφόσον δε συνδυάζεται με άλλα σοβαρά αποδεικτικά στοιχεία».

Εξάλλου, μια τέτοια εξέταση αδυνατεί να προσδιορίσει τον τρόπο και το χρόνο εναπόθεσης του βιολογικού υλικού.

«Οφείλει το δικαστήριο να εξηγήσει πώς προάγει την ένδειξη σε απόδειξη, αν σταθεί στο DNA ως απόδειξη ενοχής», παρατήρησε. «Άλλο αποδεικτικό στοιχείο δεν υπάρχει, και οι συρρέουσες ενδείξεις αποδυναμώνουν πολλαπλά την αξιοπιστία του DNA», διευκρίνισε.

Υπενθύμισε, επιπλέον, ότι ουδέποτε διερευνήθηκε επαρκώς το βιολογικό υλικό που ανευρέθηκε σε 2 τρίχες 9 και 16 εκατοστών, αντίστοιχα, οι οποίες εντοπίστηκαν σε φουλάρι που φορούσε κάτω από το καουμπόικο καπέλο ο φερόμενος εκ των δραστών της ληστείας.

Γιατί, όμως, η επιδίωξη της Αντιτρομοκρατικής να εμπλέξει τον Τάσο Θεοφίλου σ’ αυτή τη σκευωρία; Kαι γιατί μόνο αυτόν, και όχι και άλλους;

«Είναι το μόνο ασύλληπτο μέλος της παρέας του Σακκά. Η φιλία του με τον Σακκά και τον Πολύκαρπο Γεωργιάδη. Η Αντιτρομοκρατική έχει και τις 2 μεθόδους- πότε στήνει σκευωρίες πολυπρόσωπες, πότε μονοπρόσωπες. Είναι τόσο ισχνά τα στοιχεία, που δε θα αποτολμούσε να ενοχοποιήσει κι άλλον», επισήμανε ο Κώστας Παπαδάκης.

Για να καταλήξει:

«Είναι τεράστιο το κύμα συμπαράστασης [στον Τάσο Θεοφίλου], που έχει δημιουργήσει κινητοποιήσεις. Το προηγούμενο Σάββατο 2.000 άτομα διαδήλωσαν στο κέντρο της Αθήνας με σχεδόν 40 βαθμούς θερμοκρασία. Όχι γιατί κάποιοι υπερασπίζονται έναν ληστή ή έναν αναρχικό μόνο. Αλλάζει το τοπίο της ποινικής δικονομίας, αν καταδικαστεί ο Θεοφίλου. Θα καταδικαζόμαστε, πλέον, όχι με αποδείξεις, αλλά με ενδείξεις, και ιδίως με υποδείξεις. Ο καλύτερος τρόπος παραγωγής τρομοκρατών είναι η κατασκευή ψεύτικων ενόχων και τρομοκρατών».

Η αγόρευση του Σπύρου Φυτράκη

«Ποιος από σας έχει αμφιβολία ότι αυτός δεν πήγε να σκοτώσει έναν ανθρωπάκο, για να μην τον πιάσουνε; Αμιγές, αναμφισβήτητο επιστημονικό εύρημα δεν υπάρχει. Πρέπει να κάνετε ισορροπία στις δίκες αυτές με τους πολιτικούς νεαρούς, για να έχουμε ισορροπία στη χώρα», υπογράμμισε εύστοχα ο Σπύρος Φυτράκης στην ολιγόλεπτη αγόρευσή του.

Τρίτη 27 Ιουνίου 2017

Ανατριχίλα. Σχέδιο Μητσοτάκη για συγκυβέρνηση με Χρυσή Αυγή



Το όνομα του Παύλου Φύσσα, που δολοφονήθηκε από χρυσαυγίτες, είναι μάλλον άγνωστο στον πρόεδρο της ΝΔ... Επίσης τα τελευταία χρόνια μάλλον ζούσε σε άλλη χώρα και όχι στην Ελλάδα των δεκάδων, βίαιων ρατσιστικών επιθέσεων ενάντια σε μετανάστες και συνδικαλιστές και της τρομοκρατικής δράσης ταγμάτων εφόδων στον Άγιο Παντελεήμονα ή τον Ασπρόπυργο.

Φαίνεται επίσης να αγνοεί ότι διεξάγεται η δίκη για την εγκληματική δράση της ναζιστικής συμμορίας. Μόνο έτσι εξηγούνται οι δηλώσεις του στην ιστοσελίδα του Politico, σύμφωνα με τις οποίες «τα τελευταία χρόνια η βία προέρχεται σχεδόν αποκλειστικά από την αριστερά» ενώ «η Χρυσή Αυγή είναι σαν να μην υπάρχει».

Αν υποθέσουμε ότι τίποτα από τα προηγούμενα δεν θυμάται ο κ. Μητσοτάκης. Εχει ξεχάσει όμως και τους πρόσφατους τραμπουκισμούς Κασιδιάρη εναντίον του Νίκου Δένδια και μάλιστα μέσα στη Βουλή; Ο πρώην υπουργός και κοινοβουλευτικός εκπροσώπος της ΝΔ έχει τελείως διαφορετική άποψη, δηλώνοντας μετά το επεισόδιο που είχε με τον Κασιδιάρη στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής»: «Όσον αφορά την ελληνική κοινωνία, είναι καιρός πλέον να κατανοήσει ότι η βία είναι εγγενής στo νεοναζιστικό μόρφωμα. Δε νοείται Χρυσή Αυγή χωρίς βία».

Είναι μερικές φορές που δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε τον πρόεδρο της ΝΔ. Υποτίθεται ότι για να κερδίσει την πλειοψηφία θα πρέπει να απευθυνθεί στο δημοκρατικό χώρο ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το κόμμα του, το οποίο έχει «πιάσει ταβάνι» στις δημοσκοπήσεις. Παρόλα αυτά, επιμένει να ψαρεύει ψήφους από την ακροδεξιά παρουσιαζόμενος αδωνικότερος του Γεωργιάδη.

Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης σχεδιάζει, αν έρθει πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές, να κυβερνήσει με την Χρυσή Αυγή, επαναφέροντας το σχέδιο Μπαλτάκου για την συμπόρευση δεξιάς και ακροδεξιάς. «Μόλις γάμησα μια αδερφή» δήλωνε ο Κασιδιάρης μετά το επεισόδιο με τον Ν. Δένδια. Μόνο που, αν αυτό είναι το σχέδιο Μητσοτάκη, η «αδερφή» θα είναι η Δημοκρατία.

καθεστωτικό

Δευτέρα 26 Ιουνίου 2017

Πολιτικοί λαμπρής σταδιοδρομίας


“Ακου... Γυναίκα... γυναίκα ή άντρας που έχει φιλήσει τον πούτσο μου... έχει πολύ λαμπρή σταδιοδρομία..”. Η δήλωση ανήκει στον καταδικασμένο για την υπόθεση Noor 1, Αιμίλιο Κοτσώνη και έχει καταγραφεί σε νόμιμη υποκλοπή στις 27 Ιουλίου του 2012. Πρόκειται για κομπασμό και επίδειξη ανόητης δύναμης στο συνομιλητή του;



ΤουΚώστα Βαξεβάνη



Εννιά μέρες πριν, σε άλλη καταγραφή, γυναίκα βουλευτής της ΝΔ, παραπονιέται στον Αιμίλιο Κοτσώνη, πως η παρέα του, (αυτή που δημιουργεί λαμπρές σταδιοδρομίες) δεν την στήριξε όσο θα ήθελε. Αντιθέτως, όπως παραδέχονται η κυρία βουλευτής και ο Κοτσώνης, στήριξε το Γιακουμάτο που είναι χρόνια φίλος του, τον Αρβανιτόπουλο και τον Καλογερόπουλο. Όλοι τους γνωστές προσωπικότητες της ΝΔ.




Ας πάμε τώρα λίγο ανάποδα. Από το 2014 που έσκασε η υπόθεση του Noor 1 και πολύ περισσότερο σήμερα, πολιτικά πρόσωπα της ΝΔ, δείχνουν αδιάφορα για όσα προκλητικά έχουν συμβεί με το ναρκόπλοιο. Σκοτώθηκαν εφτά μάρτυρες κατηγορίας, είναι αμφίβολο αν στάλθηκαν αιτήματα δικαστικής συνδρομής στο εξωτερικό, καταδικάστηκαν διάφοροι συμμέτοχοι αλλά δεν υπήρξαν καταδίκες αρχηγών της σπείρας. Ούτε ο Ιπτάμενος Ολλανδός τέτοια μαγικά.

Και αφού πέρασαν τρία ολόκληρα χρόνια, η ΝΔ με πολλά στελέχη της, «λαμπρής σταδιοδρομίας» μεταξύ των οποίων φυσικά ο Αντιπρόεδρος-κάμερα σε μένα, συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν το Noor 1, ως το πλοίο φάντασμα που γεννά ευθύνες, ακόμη και πολιτικές, αλλά φυσικά όχι δικές τους και σίγουρα όχι ευθύνες εντοπισμού των ναρκέμπορων. Αποσιωπούν πως μεγάλος κύκλος πολιτικών της ΝΔ, διατηρούσε σχέσεις με τον Κοτσώνη που όσο και να φαντάζουν κοινωνικές, πρέπει να ερευνηθούν παραπέρα. Υπήρξε ο Κοτσώνης που δημιουργούσε λαμπρές καριέρες, χρηματοδότης πολιτικών με ναρκοχρήμα; Αυτή η έρευνα πρέπει να ξεκινήσει τώρα και δεν υπάρχει Έλληνας πολίτης που θα δηλώσει ενοχλημένος.

Μιλάνε αντιθέτως για τον Καμμένο, για τις συνομιλίες με τον άλλο ναρκέμπορο το Γιαννουσάκη, για την επίσκεψη εισαγγελέων στις φυλακές, για μύρια όσα, αλλά δεν έχουν κανένα ερώτημα για το τι συνέβη με το Noor 1, το πλοίο από τη Περσία που πιάστηκε στην Κορινθία αλλά δεν έπαθε και κανένας τίποτα.

Και φυσικά δεν μιλάνε για το ότι ο Αιμίλιος Κοτσώνης, πήρε από το αμαρτωλό ΚΕΕΛΠΝΟ, διαφημίσεις για την εφημερίδα του, γιατί μην ξεχνάμε , υπήρξε και εκδότης.

Καλούνται λοιπόν οι πολιτικοί λαμπρής σταδιοδρομίας της ΝΔ, όταν εκδηλώνονται για το Noor 1, να προσέχουν γιατί μπορεί κάποιος, συνειρμικά, να τους κατατάξει στην κατηγορία για την οποία κόμπαζε ο πρωταγωνιστής του.

Σάββατο 24 Ιουνίου 2017

Ντοκουμέντο βίαιης επαναπροώθησης


Η παράνομη δραστηριότητα αστυνομικών και κουκουλοφόρων στο Διδυμότειχο δεν σταματά στις απαγωγές και επαναπροωθήσεις Τούρκων αντιφρονούντων, αλλά επεκτείνεται και σε Σύρους πρόσφυγες που ζητούν άσυλο στην Ελλάδα, όπως προκύπτει από επώνυμη καταγγελία που έχει στείλει στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη το Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών και δημοσιεύει σήμερα η «Εφ.Συν.».

Η καταγγελία βασίζεται στη συγκεκριμένη και ανατριχιαστική στις λεπτομέρειές της μαρτυρία ενός θύματος, η οποία, αν ισχύει, αναδεικνύει τον τρόπο δράσης ενός καλά οργανωμένου παρακρατικού και πιθανόν παραστρατιωτικού μηχανισμού εντός της ελληνικής επικράτειας, ο οποίος καταφέρνει και δρα, άγνωστο πώς, κάτω από τη μύτη του επίσημου κράτους, χωρίς να τον εμποδίζουν ούτε η δημοσιοποίηση της δράσης του από τον ελληνικό και διεθνή Τύπο, ούτε οι αντιδράσεις σε διεθνές και ελληνικό επίπεδο, ούτε οι έρευνες που έχει εξαγγείλει το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ή αυτές που διεξάγουν ο Συνήγορος του Πολίτη και η ελληνική Δικαιοσύνη.
Τα μηνύματα

Στη διάθεση του Δικτύου βρίσκονται γραπτά και ηχητικά μηνύματα και φωτογραφικό υλικό των συλληφθέντων που έστειλαν στον Σύρο Ι. πριν από τη σύλληψή τους.

Μια καταγραφή των τηλεφωνικών κλήσεων και των μηνυμάτων που αντάλλαξαν με τα κινητά τους τις συγκεκριμένες ημερομηνίες οι πρόσφυγες που συνελήφθησαν, όπως και η καταγραφή των συστημάτων επικοινωνίας που χρησιμοποιούν οι αστυνομικοί θα μπορούσε να ρίξει φως στην υπόθεση.

Το ερώτημα είναι αν έχει προβεί ή αν σκοπεύει να προβεί σε τέτοιες κινήσεις η ΕΛ.ΑΣ. ή αν, αντιθέτως, πρόκειται να συνεχίσει να επικαλείται τη... μορφολογία του εδάφους και τη στάθμη του νερού στον Εβρο για να αρνηθεί και αυτές τις καταγγελίες, όπως το έκανε ανώτερος αστυνομικός της ΕΛ.ΑΣ. σχετικά με τις καταγγελίες της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου για την επαναπροώθηση στην Τουρκία 17 Τούρκων πολιτών, μεταξύ των οποίων δημοσιογράφος, στις 29 Μαΐου και στις 6 Ιουνίου.
Η γραφειοκρατία

Το πρωί της Παρασκευής 26 Μαΐου, ο Ι., Σύρος αναγνωρισμένος πρόσφυγας στη Γερμανία (τα στοιχεία του βρίσκονται στη διάθεση του Δικτύου), τηλεφώνησε στο Δίκτυο, ενημερώνοντας ότι συνελήφθη στο Διδυμότειχο η σύζυγός του και τέσσερα ανήλικα παιδιά του, ηλικίας από 3 έως 10 ετών, όπως και η πενταμελής οικογένεια του κουνιάδου του, ονόματι Μ.

Μέλος του Δικτύου επικοινώνησε άμεσα με την αστυνομική διεύθυνση Διδυμότειχου, για να ενημερώσει ότι οι συλληφθέντες είναι Σύροι που επιθυμούν να ζητήσουν άσυλο στην Ελλάδα.

Από το Διδυμότειχο παρέπεμψαν το μέλος του Δικτύου στην αστυνομική διεύθυνση Ορεστιάδας και τον υπασπιστή κ. Πιτίδη.

Στις 15.22 στάλθηκε φαξ στην αστυνομική διεύθυνση Ορεστιάδας με τα πλήρη στοιχεία των κρατουμένων. Την επομένη ο υπασπιστής Πιτίδης ενημέρωσε ότι δεν έχει καταγραφεί καμία σύλληψη με αυτά τα στοιχεία.

Λίγο αργότερα ο Ι. ειδοποίησε το Δίκτυο ότι οι δύο οικογένειες είχαν ήδη επαναπροωθηθεί στην Τουρκία.
Το χρονικό

Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Μ., ο ίδιος μαζί με τα υπόλοιπα μέλη των δύο οικογενειών, συνολικά δέκα άτομα, έφτασαν στην Ελλάδα από τον Εβρο τις πρώτες πρωινές ώρες της 26ης Μαΐου.

Εφτασαν περπατώντας στο Διδυμότειχο τα ξημερώματα, έμειναν για λίγο στην πίσω αυλή ενός ξενοδοχείου και μετά τις 8 το πρωί κατευθύνθηκαν προς τον σταθμό των ΚΤΕΛ.

Ο Μ. έστειλε ηχογραφημένο μήνυμα στον Ι. ότι έγιναν αντιληπτοί από αστυνομικούς και στη συνέχεια τα κινητά τους απενεργοποιήθηκαν.

Η πρώτη εντολή των αστυνομικών, σύμφωνα με τον Μ., ήταν να κλείσουν τα κινητά τους και να αφαιρέσουν τις μπαταρίες.

Στη συνέχεια τους επιβίβασαν σε αστυνομικά οχήματα και τους οδήγησαν σε έναν χώρο κράτησης μέσα στην πόλη, δέκα λεπτά απόσταση, ένα παλιό αλλά ανακαινισμένο κτίριο, χωρισμένο σε θαλάμους.

Ο Μ. πρόσεξε το έτος 2013 σε μια επιγραφή. Μέσα μπόρεσε να δει περίπου 200 άτομα, ανάμεσά τους πολλές οικογένειες με μικρά παιδιά και έγκυες, που φυλάσσονταν από αστυνομικούς.

Κάποια στιγμή οι αστυνομικοί πήραν παραγγελίες για σάντουιτς προς 2,50 ευρώ.

Υστερα από 11-12 ώρες, όταν είχε πια βραδιάσει, τους διέταξαν να βγουν μαζί με άλλους, συνολικά περίπου 60-70 άτομα, και τους επιβίβασαν με βία σε πράσινο φορτηγό χωρίς διακριτικά, κλειστού τύπου, με τρύπες για εξαερισμό.

Το φορτηγό σταμάτησε έπειτα από 10 λεπτά σε χώρο που θύμισε στον Μ. στρατόπεδο, ξαναξεκίνησε, για να φτάσει μετά μία ώρα στον Εβρο.

Τους περίμενε ομάδα αντρών με στολές παραλλαγής, ιδιαίτερα σωματώδεις, με όπλο στη ζώνη και κουκούλες στο πρόσωπο. Στην κοίτη υπήρχε μαύρο φουσκωτό μεσαίου μεγέθους.

Οι ένστολοι παρέταξαν τους πρόσφυγες σε δυάδες. Ενας έμεινε πίσω για να ελέγχει, ένας επόπτευε με κιάλια την απέναντι όχθη κι ένας άλλος μάζεψε τα έγγραφα και τα κινητά των προσφύγων και τα πέταξε στο νερό.

Επιβίβασαν στη βάρκα 15 πρόσφυγες, μαζί με δύο ένστολους, και έτσι τους μετέφεραν όλους με διαδοχικές διαδρομές στην Τουρκία.

Οι πρόσφυγες άρχισαν να περπατούν προς την ενδοχώρα και συνελήφθησαν ύστερα από δύο ώρες από την τουρκική αστυνομία.

Δημήτρης Αγγελίδης / ef syn

Παρασκευή 23 Ιουνίου 2017

Μια κυρία Στουρνάρα δεν πάει αυτόφωρο βρε αφελείς



Παρότι στην υπόθεση αυτή σημασία έχουν τα γεγονότα, θα ξεκινήσω με κάτι υποθετικό. Ας υποθέσουμε λοιπόν, πως σε κάποια δίκη, εντόπιζαν εμένα ή συνεργάτη μου να ηχογραφεί τη διαδικασία χωρίς την άδεια του δικαστηρίου. Φαντάζεστε τι θα ακολουθούσε; Φαντάζεστε τι θα έγραφαν και πώς θα το έγραφαν; Τι θα έκανε το δικαστήριο και πώς θα ενεργοποιούσαν το αυτόφωρο για τον «παράνομο καταγραφέα που δεν σεβάστηκε το δικαστήριο και τους νόμους».


Γράφει ο Κώστας Βαξεβάνης

Αφού φανταστήκατε (μπορείτε νομίζω) όλα αυτά τα ανατριχιαστικά, ας πάμε στα γεγονότα.

Την Τρίτη 22 Ιουνίου, σε δίκη που είχα με την κυρία Λίνα Νικολοπούλου Στουρνάρα, εντοπίστηκε μία κυρία να καταγράφει με κινητό τηλέφωνο τη διαδικασία. Ενημερώσαμε το δικαστήριο, ο Πρόεδρος του δικαστηρίου κύριος Τριανταφύλλου κάλεσε την καταγραφέα, η οποία αποδείχτηκε συνεργάτης της κυρίας Στουρνάρα και παραδέχθηκε πως έκανε καταγραφή. Η κυρία Στουρνάρα, παρενέβη λέγοντας πως ήταν δικό της το κινητό τηλέφωνο με το οποίο γινόταν η καταγραφή και μάλιστα πως αυτή το είχε ενεργοποιήσει.

Ο Πρόεδρος κατέσχεσε το κινητό τηλέφωνο και στη συνέχεια αφού το πήρε στα χέρια του, μετά από λίγο ανακοίνωσε στο εμβρόντητο ακροατήριο πως έσβησε την καταγραφή. Αφού ξεπεράσαμε το σοκ της ανακοίνωσης, οι συνήγοροί μου ζήτησαν να ενεργοποιηθεί η αυτόφωρη διαδικασία για την κυρία Στουρνάρα και τη συνεργάτιδά της Κολαϊτη Ελευθερία. Κάθε αδίκημα που διαπράττεται ενώπιον δικαστηρίου, είναι αυτόφωρο. Σε τέτοιες περιπτώσεις το δικαστήριο έχει δύο επιλογές: ή δικάζει το ίδιο την υπόθεση ή τη στέλνει στο αυτόφωρο. Για το συμβάν τοποθετήθηκα και εγώ στο δικαστήριο λέγοντας πως η πράξη του Προέδρου να σβήσει το αρχείο της καταγραφής, δηλαδή αποδεικτικό στοιχείο, ήταν επίσης παράνομη. Συμπλήρωσα ακόμη πως η πράξη αυτή η οποία είναι πράξη προστασίας όσων διέπραξαν το αδίκημα , υποκρύπτει πειθαρχικές και ποινικές ευθύνες από την πλευρά του ίδιου του Προέδρου και γι αυτό επιφυλάσσομαι να υπερασπίσω τα δικαιώματά μου κάνοντας επίσης ξεκάθαρο πως υπάρχουν πλέον σαφείς ενδείξεις πως αυτή η σύνθεση δεν μπορεί να δικάσει δίκαια.

Το δικαστήριο διέκοψε για να αποφασίσει για το συμβάν της καταγραφής. Η κυρία Στουρνάρα κρατήθηκε για τις επόμενες ώρες στην αίθουσα του δικαστηρίου από την αστυνομική δύναμη.

Με τη συνοδεία του συνηγόρου μου Γιάννη Μαντζουράνη ενημέρωσα την Επιθεώρηση των δικαστηρίων και αμέσως μετά με τη συνοδεία και του άλλου συνηγόρου μου Γιάννη Απατσίδη, επισκεφθήκαμε τον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας της Αθήνας κύριο Ηλία Ζαγοραίο.

Ο κύριος Ζαγοραίος μας είπε πως είχε ενημερωθεί από τον Εισαγγελέα της έδρας για όσα έγιναν και διαβεβαίωσε πως θα γίνουν «τα νόμιμα». Σε ερώτησή μας ποια είναι τα νόμιμα, η απάντησή του ήταν πως αφού έχει ήδη κατασχεθεί το υλικό έπρεπε να πάει στην Εισαγγελία όπως και οι κυρίες που διέπραξαν το αδίκημα. Η διαδικασία προέβλεπε προσαγωγή τους στο Αστυνομικό Τμήμα, δακτυλοσκόπηση και στη συνέχεια εμφάνισή τους στον Εισαγγελέα ο οποίος θα αποφάσιζε αν θα οδηγούνταν σε δίκη ή θα διατάζονταν περαιτέρω έρευνα αφού όπως μας είπε «κανένας δεν γνωρίζει αν εκτός από ήχος έχει καταγραφεί και βίντεο χωρίς άδεια του δικαστηρίου».

Μετά από ώρες, το δικαστήριο επανήλθε στην έδρα, και ανακοίνωσε πως το κατασχεμένο τηλέφωνο μαζί με τα πρακτικά της δίκης αποστέλλονται στον Εισαγγελέα για γίνουν τα νόμιμα.

Η έδρα αποχώρησε αρνούμενοι να απαντήσει σε ερωτήσεις για το ποια ήταν τα νόμιμα. Μετά την αποχώρηση των δικαστών, οι δικηγόροι της κυρίας Στουρνάρα, την προέτρεπαν να φύγει και έλεγαν στους αστυνομικούς να μην τολμήσουν να την ακουμπήσουν. Η κυρία Στουρνάρα βγήκε από τη αίθουσα και ενώ η συνεργάτιδά της οδηγήθηκε στον Εισαγγελέα και στη συνέχεια στο Αστυνομικό Τμήμα με περιπολικό, η ίδια αποχώρησε περιστοιχισμένη από άπραγους αστυνομικούς. Το Documento επικοινώνησε με το Αρχηγείο της Αστυνομίας ζητώντας να πληροφορηθεί τι ακριβώς έγινε και πήρε την απάντηση πως οι Αστυνομικοί, δεν κατάλαβαν την απόφαση

Αυτά είναι τα πραγματικά περιστατικά. Ας πάμε λοιπόν στα ερωτήματα:

1. Πώς ο Πρόεδρος ενός δικαστηρίου, ενώπιον του οποίου διαπράττεται αδίκημα, παρεμβαίνει και καταστρέφει αποδεικτικά στοιχεία της πράξης; (θυμίζει τον Κορωνιά της Vodafone που κατέστρεψε το λογισμικό των υποκλοπών)

2. Αφού το δικαστήριο προχωρά σε κατάσχεση του κινητού τηλεφώνου που κατέγραφε, δηλαδή κάνει την παραδοχή πως υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις για την τέλεση του αδικήματος (γι αυτό και η κατάσχεση) γιατί δεν ανακοινώνει με σαφήνεια πως ενεργοποιεί την αυτόφωρη διαδικασία αφού τα αδικήματα σε αίθουσα δικαστηρίου είναι αυτόφωρα;

3. Οι Αστυνομικοί που δεν αντιλαμβάνονται τη διάσταση της απόφασης του δικαστηρίου (ενδεχομένως και με το δίκιο τους αν αυτή απέφυγε τις κακές λέξεις «σύλληψη» και «αυτόφωρο» παρότι τα εννοούσε) γιατί δεν ρώτησαν το δικαστήριο ποια είναι η απόφαση; Δηλαδή γιατί δεν έκαναν αυτό που κάνουν όταν το δικαστήριο αποφασίσει για κανέναν πορτοφολά ή κάθε έλληνα πολίτη;

4. Αφού δεν κατάλαβαν την απόφαση πώς προσήγαγαν τη συνεργάτιδα της Στουρνάρα στο Τμήμα με περιπολικό αλλά όχι την ίδια; Τι ακριβώς κατάλαβαν;

Φυσικά αυτά τα αστυνομικού-νομικού τύπου ερωτήματα δεν είναι τα κύρια. Το ουσιαστικό είναι αυτό που αντιλαμβάνεται κάποιος με την εμπειρία και τη λογική του. Οι δίκες, τα δικαστήρια, η αυστηρότητα, οι μεγαλοστομίες για όλα αυτά, αφορούν τους ταπεινούς και καταφρονεμένους. Αν σε λένε κάπως, η Δικαιοσύνη γίνεται ανίσχυρη, μπερδεμένη και βγάζει χρησμούς αντί για δίκαιες δικαστικές αποφάσεις. Δεν χρειάζεται να αθωώσει τους ισχυρούς, δημιουργεί γύρω τους την ευεργετική αμφιβολία και τη δημιουργική ασάφεια. Οι σαφείς λέξεις λείπουν, τα αδικήματα είναι κουτσουρεμένα και οι μαύρες τρύπες της ασάφειας πολλές. Από εκεί δραπετεύουν οι ισχυροί. Δεν έχει σημασία αν η πλειοψηφία των δικαστών είναι τίμιοι. Αυτοί που χτυπάνε τον ταμπουρά για να χορεύουν οι τίμιοι είναι άλλοι τους οποίους καλύπτει η δειλία και η σιωπή των τίμιων. Ακόμη και αν οι Υπουργοί και οι αρχάγγελοι της κάθαρσης δεν καταλαβαίνουν ή δεν θέλουν να καταλάβουν, θα τους αναγκάσει η ζωή έστω και με την απόρριψή τους. Θα είναι τραγικό ίσως γιατί οι διεφθαρμένοι θα παραμείνουν ενώ οι ίδιοι θα εξαλειφθούν, αλλά έτσι συνήθως είναι τα πράγματα.

Δεν στοχοποιώ δικαστές και εισαγγελείς όπως αφήνουν να εννοηθεί για να δικαιολογηθούν αυτοί που πρέπει να ελεγχθούν. Στοχοποιώ την αδικία και δεν με ενδιαφέρει η ισχύς της, γιατί παύει να υπάρχει την ώρα που όλα γίνονται δημόσια. Και θα τα κάνω δημόσια. Τώρα αν με κατηγορούν δικηγόροι που μέχρι χθες ήταν εισαγγελείς και διώκτες του εγκλήματος και έγιναν υπερασπιστές αυτών που έπρεπε στο παρελθόν να ερευνήσουν δεν με αφορά. Η παθογένεια, η αρρώστια στη χώρα αυτή είναι τεράστια. Δεν θα γίνω μέρος της .Προτιμώ να είμαι εχθρός της

ΥΓ. Συνάδελφοι με ενημέρωσαν πως κάποιοι στην Εισαγγελία της Αθήνας διαρρέουν πως η κυρία Στουρνάρα δεν έπρεπε να συλληφθεί. Θεωρώ πως το πρώτο πράγμα που πρέπει να έχει ένας Εισαγγελέας δεν είναι νομική κατάρτηση αλλά ανάστημα.

πηγη

Πέμπτη 22 Ιουνίου 2017

Ντοκουμέντο: Το κράτος ως λάφυρο


Από την πρώτη ημέρα σχηματισμού της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη τον Ιούνιο του 2012 ξεκίνησε το πάρτι με το βόλεμα των «δικών τους παιδιών», όχι πλέον ως προσωπική «εξυπηρέτηση», αλλά στο πλαίσιο ενός τεράστιου μηχανισμού εντός του πελατειακού κράτους με επιστημονικές μεθόδους κατανομής των θέσεων.
Ιούνιος 2012: η οικονομική κρίση βαθαίνει. Η ανεργία καταρρίπτει πολλαπλά ρεκόρ. Λαϊκά στρώματα φτωχοποιούνται. Η κοινωνική συνοχή απειλείται.

|Τέσσερις ημέρες μετά τις εκλογές της 17ης του ίδιου μήνα, τις κρισιμότερες από τη Μεταπολίτευση έως τότε, ορκίζεται η κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.
Στελέχη της τρικομματικής σηκώνουν τα μανίκια.
Και σπεύδουν να μοιράσουν το κράτος σε κομμάτια: 4 στον νικητή των εκλογών, 2 και 1 αντίστοιχα στους κυβερνητικούς εταίρους είναι η αναλογία κατανομής των διοικήσεων δημοσίων οργανισμών και φορέων.



Εγγραφο  

ΕΦ.ΣΥΝ.

Η κρατική μηχανή ευτελίζεται σε... βασιλόπιτα και διανέμεται με έναν ανεπανάληπτο πελατειακό μηχανισμό, που φτάνει στα όρια του καρτέλ.

Σε ένα ογκώδες σύνολο στοιχείων (εμπιστευτικά έγγραφα, σημειώματα, επιστολές, σχεδιαγράμματα), τα οποία, έχοντας επιβεβαιώσει τη γνησιότητά τους, αποκαλύπτει σήμερα η «Εφ.Συν.» (σεβόμενη πλήρως το απόρρητο των προσωπικών δεδομένων), αποτυπώνεται η «αρχιτεκτονική» με την οποία λαφυραγωγήθηκε η δημόσια διοίκηση: Κόμβος και ταυτόχρονα σημείο επίλυσης διαφορών, αλλά και επίβλεψης της μοιρασιάς της «πίτας», ήταν κάποιο γραφείο στο υπουργείο Επικρατείας.

Στη συνέχεια, το κομβικού ρόλου γραφείο μεταφέρθηκε στη Γενική Γραμματεία Συντονισμού του κυβερνητικού έργου - όργανο που υπαγόταν απευθείας στον τότε πρωθυπουργό.


«Τοποτηρητές»

Κάθε εταίρος της τρικομματικής είχε έναν «τοποτηρητή», με αρμοδιότητα να εξασφαλίζει τα κομματικά δίκτυα και να προτείνει πρόσωπα για την κατάληψη θέσεων σε διοικήσεις, πάντα τηρώντας την αναλογία «4-2-1».
Στην κορυφή της ιεραρχίας αυτής της «δομής» παραδιοίκησης βρίσκονταν στενοί συνεργάτες του Αντ. Σαμαρά από την περίοδο της Πολιτικής Ανοιξης.
Στα υπόλοιπα στρώματα της πυραμίδας σχηματίζεται ένα δίκτυο που διασφάλιζε την αμφίδρομη μετάδοση πληροφοριών για τη μοιρασιά και την εξέλιξή της, σε δημόσιους φορείς και οργανισμούς σχεδόν σε όλα τα μήκη και πλάτη της ελληνικής επικράτειας: ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία, γεωργικούς οργανισμούς, συγκοινωνίες, οργανισμούς λιμένων, εταιρείες ύδρευσης, αθλητικές εγκαταστάσεις κ.α.

Εγγραφο
ΕΦ.ΣΥΝ.

Με το κομματικό ρεσάλτο στο Δημόσιο να θεωρείται δεδομένο από στελέχη των τριών εταίρων, αιτήματα ή προτάσεις, μερικές φορές σε μακροσκελείς λίστες, στέλνονταν από βουλευτές, κομματικά στελέχη, αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με συστάσεις ή συνημμένα βιογραφικά -όπου προτάσσονταν τα κομματικά «ένσημα»- και τη θέση ενδιαφέροντος.
Η διαδικασία αυτή ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2012, σύμφωνα πάντα με τα προαναφερθέντα... πρακτικά που διατηρήθηκαν.


Παζάρια

Εγγραφα ντοκουμέντα για τους διορισμούς στο δημόσιο από κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ
ΕΦ.ΣΥΝ.

Με το κομματικό ρεσάλτο στο Δημόσιο να θεωρείται δεδομένο από στελέχη των τριών εταίρων, αιτήματα ή προτάσεις, μερικές φορές σε μακροσκελείς λίστες, στέλνονταν από βουλευτές, κομματικά στελέχη, αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με συστάσεις ή συνημμένα βιογραφικά -όπου προτάσσονταν τα κομματικά «ένσημα»- και τη θέση ενδιαφέροντος.
Ανάμεσα σε άλλα, αρχεία excel με ταξινομημένα ονόματα υποψηφίων ή διαθέσιμων για τη στελέχωση διοικήσεων, τον φορέα ενδιαφέροντος, την επαγγελματική ιδιότητα και λοιπά σχόλια.
Διορθώσεις, αλλαγές και προσθήκες ακολούθησαν τους επόμενους μήνες

. Με «διαπραγματεύσεις» τύπου «βγάλε αυτόν, βάλε εκείνον», αλλά και τις απαραίτητες... συστάσεις:
➥ «Είναι πολύ ικανός, ανανεώθηκε η σύμβασή του από τον Υπ.ΠΟ. Α. Σαμαρά...»
➥ «Προσοχή! Ο [...] διορίστηκε [...] όταν Υπ.ΠΟ. ήταν ο Α. Σαμαράς. Λέγεται ότι έχει προσωπικές σχέσεις μαζί του»
➥ «...είναι κόρη του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας...»
➥ «Ο [...] είναι διορισμένος από το 2005 με προσωπική παρέμβαση του τότε πρωθυπουργικού γραφείου Κ. Καραμανλή...»
➥ «...ανήκει στο ΠΑΣΟΚ, είναι αντιδήμαρχος [...] και φημολογείται ότι θα γίνει Υπεραντιδήμαρχος», -«Προφανώς το ΠΑΣΟΚ θα τοποθετήσει τον καθηγητή [...], προσωπικό φίλο του Βενιζέλου...»,
➥ «Πάρα πολύ καλός, κατάλληλος για διευθύνων σύμβουλος του Οργ. Λιμένος...»,
➥ «Το βιογραφικό αυτό το έστειλε το γραφείο του [...]. Ο κ. [...] ενδιαφέρεται για διοικητής σε κάποιο νοσοκομείο. Ηδη από χθες έχει προωθήσει το βιογραφικό αυτό και στο γραφείου του Ανδρέα Λυκουρέντζου» (σ.σ. τότε υπουργός Υγείας), διαβάζουμε ανάμεσα στα έγγραφα.



«Συστατικές»


ΕΦ.ΣΥΝ.

Σε κάποιες περιπτώσεις, στο πίσω μέρος της τελευταίας σελίδας του βιογραφικού, υπέγραφε το ενδιαφερόμενο κομματικό στέλεχος.
«Με συμμετοχή στις βουλευτικές εκλογές [...] δημοτικός σύμβουλος του Δήμου [...] και με τη βοήθεια του ΚΥΡΙΟΥ», λέει ένας «υποψήφιος», με πιθανό στόχο να εμφανίσει δεσμούς με την Εκκλησία, στέλνοντας ο ίδιος το βιογραφικό του «για τη συμμετοχή μου στη διοίκηση οργανισμών του Δημοσίου, με διάθεση προσφοράς».

Αλλος κύριος δεν παρέλειπε, κατά την αποστολή του βιογραφικού του, να ενημερώσει ότι ήταν ιδρυτικό στέλεχος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Παλέρμου Ιταλίας...
Φαίνεται ότι η ασυδοσία γύρω από το μοντέλο «4-2-1» ήταν τέτοια που οδήγησε σε προειδοποιήσεις και... διευκρινιστικές οδηγίες ανάμεσα στους εταίρους.
Αντιγράφουμε τμήματα από non paper που τέθηκε υπ’ όψιν του Δ. Βαρτζόπουλου, στενού συνεργάτη του Αντ. Σαμαρά και μετέπειτα γενικού γραμματέα συντονισμού:

Non paper Δ. Βαρτζόπουλου, στενού συνεργάτη του Αντ. Σαμαρά  

Non paper Δ. Βαρτζόπουλου, στενού συνεργάτη του Αντ. Σαμαρά |
ΕΦ.ΣΥΝ.

«Η δημοσιοποίηση ονομάτων για τη στελέχωση των Οργανισμών είχε σαν αποτέλεσμα τη σκληρή κριτική στα Κόμματα της Συγκυβέρνησης και ιδιαίτερα στη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. [...] Θεωρούμε ότι η συνέχιση αυτής της πρακτικής θα επιτείνει και θα δημιουργήσει στην Κυβέρνηση, στην παρούσα δυσχερή συγκυρία προβλήματα, όταν μάλιστα δεν αντανακλά τις προθέσεις της αλλά ούτε και την προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων. [...] Με τα παραπάνω δεδομένα, προτείνεται η αντιμετώπιση των τοποθετήσεων στις θέσεις του Δημοσίου Τομέα να αντιμετωπισθεί με τη διαδικασία είτε της υπάρχουσας νομοθεσίας είτε, εάν υπάρχουν κενά, μετά από συνεννόηση των ΚΤΕ των τριών κομμάτων να αναληφθεί νομοθετική πρωτοβουλία».


Το know-how


ΕΦ.ΣΥΝ.


Η άλωση του κράτους με «επιστημονική μέθοδο» προδίδει μια πρωτοφανή τεχνογνωσία κομματικής διαπλοκής, καθιστώντας άνευ σημασίας την αναζήτηση του αριθμού των αναξιοκρατικών τοποθετήσεων, που εν τέλει υλοποιήθηκαν.
Το μοντέλο «4-2-1» -η αποθέωση του εξουσιαστικού κυνισμού- φαίνεται ότι ήταν και ο μοναδικός δεσμός συνοχής της κυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.
Δεν ήταν λίγες οι φορές της περιόδου εκείνης που καταγγέλθηκε από το εργατοϋπαλληλικό κίνημα.


Εγγραφο για διοικητικές θέσεις στα νοσοκομεία
ΕΦ.ΣΥΝ.
Το πιο θλιβερό στην όλη υπόθεση είναι ότι παραλλήλως, με αίτημα τον διορισμό, στέλνονταν αξιοζήλευτα βιογραφικά νέων, που με κανόνες αξιοκρατίας θα είχαν αναμφισβήτητο προβάδισμα έναντι ενός κομματικού στρατιώτη.
Βρέθηκαν, όμως, να απευθύνονται για το αυτονόητο δικαίωμά τους σε μια αξιοπρεπή εργασία σε ένα κυβερνητικό κόμμα.
Το ρουσφέτι συνιστά ένα βαθύ πρόβλημα. Ακόμα και εάν ωφεληθεί ένας πολίτης που επιλέγει αυτήν τη δίοδο, ενισχύει παράλληλα την εξάρτησή του από την (εκάστοτε) εξουσία.

Εγγραφο Νέας Δημοκρατίας για τον καταμερισμό των θέσεων στο δημόσιο
ΕΦ.ΣΥΝ.
Σε κάθε εκδοχή, επομένως, καθίσταται θύμα του... πελατειακού μηχανισμού. Πρακτική που επαναλαμβάνεται όσο η «λογική» Πολύδωρα («ώρα να βολευτούν και τα δικά μας παιδιά») προωθείται από κομματικά δίκτυα.

Η πραγματικότητα αυτή ας προβληματίσει πρώιμους και όψιμους οπαδούς των μεταρρυθμίσεων.
Είναι σαφές ότι δεν νοείται μεταρρύθμιση που δεν θίγει τον πυρήνα του πελατειακού κράτους.

Μια απάντηση στα περί Δικτατορίας στον Στάθη Καλύβα

Από τη «δικαιολόγηση» των Ταγμάτων Ασφαλείας μέχρι το ξέπλυμα της χούντας, ένας Καλύβας «αναθεωρητικός» δρόμος. Μιλάμε για τον δρόμο της «αναθεώρησης» της Ιστορίας. Όχι επί τη βάσει στοιχείων, έρευνας, μαρτυριών, αξιόπιστων πηγών, διασταύρωσης. Όχι, δηλαδή, με όρους Επιστήμης.


Αυτή η ανασκολόπιση, που η «αντικειμενικότητά της» εδράζεται στην τακτική να παίρνει ορισμένα πραγματικά γεγονότα και να τα ρίχνει στο μίξερ της διαστρέβλωσης σαν άλλοθι του εκκωφαντικού της ψεύδους, έχει μια αποστολή: Το ξαναγράψιμο της Ιστορίας με τρόπο που ό,τι αμφισβητεί το καθεστώς κυριαρχίας της αστικής τάξης θα συκοφαντείται και ό,τι ξεπλένει την δικτατορία του κεφαλαίου θα καθαγιάζεται.


Αλλά ας δούμε κατ’ αρχάς το ποιόν του συγκεκριμένου. Ονομάζεται Καλύβας Ευστάθιος. Τι εστί «Καλύβας»; Διαβάζουμε:


«Ο Στάθης Καλύβας είναι καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Yale των ΗΠΑ, ενώ έχει διδάξει και σε άλλα αμερικανικά και ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και ινστιτούτα. Η έρευνά του για τους εμφυλίους πολέμους έχει χρηματοδοτηθεί από το Harry Frank Guggenheim Foundation, το United States Peace Institute (Ινστιτούτο χρηματοδοτούμενο από το αμερικανικό Κογκρέσο), τη Folke Bernadotte Academy (χρηματοδοτούμενη από τη σουηδική κυβέρνηση) και από το Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης» («23+Παθιασμένα ψέματα για τον ένοπλο λαικό αγώνα 1941-1949», Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, Σύγχρονη Εποχή).


Πριν φτάσουμε στο τελευταίο «επιστημονικό κατόρθωμα» του εν λόγω, δηλαδή στον εκθειασμό εκ μέρους του της επταετούς χούντας των συνταγματαρχών – όπως συνέβη από τις στήλες της «Καθημερινής» στις 18/6/2017 σε άρθρο του υπό τον τίτλο «Μια παράδοξη κληρονομιά» – θα πάρουμε μια γεύση από προηγούμενα «επιστημονικά του ανδραγαθήματα».


Αυτός, λοιπόν, ο Καλύβας, μαζί με έναν άλλον (Μαραντζίδης), από την εκπνοή του προηγούμενου αιώνα – και από τις αρχές του νέου πιο μαχητικά – ανέλαβαν την αναθεώρηση της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Ασφαλώς δεν είναι του παρόντος να ανατρέξει κανείς σε όλες τις πλευρές του εγχειρήματός τους. Ορισμένες επισημάνσεις όμως είναι απαραίτητες για να φανεί η κατεύθυνση και ο προσανατολισμός τους.


Το 2004 οι δύο αυτοί κύριοι εγκαινίασαν έναν διάλογο μέσα από την εφημερίδα τα «Νέα» όπου προέβαλαν επιτακτικά την ανάγκη η σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας να αναθεωρηθεί. Το εναρκτήριο λάκτισμα το έδωσαν με κοινό άρθρο στο φύλλο της 20-03-2004 όπου μεταξύ άλλων έγραφαν:
«Ώριμη για διερεύνηση είναι πλέον και η ιδέα πως η συνεργασία με τον εχθρό δεν ήταν πραγματικά ελληνικό φαινόμενο, πως μόνο λίγοι “καιροσκόποι” έπαιρναν εντολές από τους Γερμανούς. Το όλο ζήτημα της ελληνικής συνεργασίας θα αποτελέσει αντικείμενο συνεδρίου που θα πραγματοποιηθεί το ερχόμενο καλοκαίρι. Είναι σαφές όμως ότι οι Έλληνες εργάστηκαν πλάι στους Γερμανούς για πολλούς λόγους: ένας είναι το κοινό αντικομμουνιστικό μένος, ένας άλλος ο φόβος των Βουλγάρων (στον Βορρά) και ένας τρίτος το μίσος και ο φόβος του EAM/ΕΛΑΣ».


Δηλαδή: Όλες αυτές οι προδοτικές συμμορίες – κι ανάμεσά τους η κορυφαία, τα Τάγματα Ασφαλείας – που… «εργάστηκαν» πλάι στους ναζί, δεν είχαν καμία σχέση με την προδοσία της πατρίδας και του ελληνικού λαού. Δεν ήταν προδότες και δοσίλογοι. Ήταν «απλώς» αντικομμουνιστές, ήταν «απλώς» αντιεαμίτες και – γιατί όχι – πατριώτες αφού ήθελαν να αντιμετωπίσουν τον Βούλγαρο κατακτητή!!! Άλλωστε μπροστά στο Βούλγαρο κατακτητή γιατί να μη συνεργάζεται κανείς με τον Γερμανό ναζί κατακτητή; (!!!).


Το συνέδριο που προανήγγειλαν αυτοί οι κύριοι έγινε και τα πρακτικά του κυκλοφόρησαν σε βιβλίο με τον τίτλο «Οι άλλοι καπετάνιοι». Τι ήταν οι άλλοι καπετάνιοι; Μας το λέει ο Μαραντζίδης στην εισαγωγή του βιβλίου:


«Στον όρο άλλοι καπετάνιοι – γράφει- συμπεριλαμβάνονται όσοι κατά τα χρόνια της Κατοχής ηγούνται κάποιας μικρής ή μεγάλης ομάδας ένοπλων ανδρών και ήρθαν αντιμέτωποι με το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ με τη στάση και τη δράση τους. Κάτω από τον τίτλο του αντικομουνιστή ενόπλου παρουσιάζονται τρεις βασικές κατηγορίες καπεταναίων: α) αυτοί οι οποίοι συμμετείχαν σε αντιστασιακές οργανώσεις πολεμώντας μέχρι το τέλος της Κατοχής σε έναν διμέτωπο αγώνα ενάντια στους στρατούς κατοχής και από το 1943 ενάντια στο ΕΑΜ/ΕΛΑΣ β) όσοι συνεργάσθηκαν αμέσως με τις δυνάμεις κατοχής συγκροτώντας ένοπλα σώματα, όπως ο Πούλος και γ) αυτοί που, ξεκινώντας να δημιουργήσουν αντιστασιακές ομάδες, οδηγήθηκαν μέσω της εμφύλιας σύγκρουσης του 1943-1944 σε σταδιακή συνεργασία με τους Γερμανούς, αναγορεύοντας σε σημαντικότερο παράγοντα τον κίνδυνο κυριαρχίας του ΕΑΜ και του ΚΚΕ στο μεταπολεμικό πολιτικό σκηνικό».


Με άλλα λόγια: Όσοι πρόδωσαν δεν πρόδωσαν γιατί ήταν φασίστες, ή γιατί θέλησαν να ωφεληθούν από τις δυνάμεις κατοχής. Όλοι αυτοί δεν ήταν προδότες. Ήταν «απλώς» αντικομουνιστές! Κι όσοι δεν ξεκίνησαν από την αρχή με σκοπό να συνεργαστούν με τον κατακτητή, στη συνέχεια… υποχρεώθηκαν να συνεργαστούν με ευθύνη του ΕΑΜ!!! Ιδού, συνεπώς, ο αντικομμουνισμός σαν δικαιολογητική βάση του δοσιλογισμού!


Ο Καλύβας, αφιερωμένος στο καθήκον του να παραδώσει άσπιλο και αμόλυντο στους νεώτερους Έλληνες τον δοσιλογισμό επί Κατοχής, σε άρθρο του με τίτλο «Το “ταμπού” του δοσιλογισμού» (Βήμα, 24/12/2006) μας εξηγεί ότι αυτή ροπή των δοσίλογων προς την προδοσία προέκυψε ένεκα
«μιας ευρείας τρομοκρατικής εκστρατείας που εξαπέλυσε το ΕΑΜ και που είχε ως αποτέλεσμα την εξώθηση ενός σημαντικού τμήματος του πληθυσμού σε συνεργασία με τους Γερμανούς…».


Τουτέστιν, οι δοσίλογοι δεν ήταν δοσίλογοι, τρομοκρατημένοι από το ΕΑΜ καλοί άνθρωποι ήταν, που «εξωθήθηκαν» (από το ΕΑΜ!) στην προδοσία…


Ο ίδιος αυτός λαμπρός επιστήμων για να κατοχυρώσει τον ισχυρισμό του περί «τρομοκρατών» κομμουνιστών που… εξωθούσαν άλλους καλούς ανθρώπους στον δοσιλογισμό, φέρνει σαν απόδειξη εξαιρετικές πηγές.



Μια από αυτές βρίσκεται στο πόνημά του «Κόκκινη τρομοκρατία: Η βία της Αριστεράς στην Κατοχή» (περιλαμβάνεται στο συλλογικό βιβλίο «Μετά τον πόλεμο», εκδόσεις Αλεξάνδρεια) και δεν είναι άλλη από τις καταδικαστικές εναντίον αγωνιστών αποφάσεις του Εφετείου Ναυπλίου. Τι δεν λέει ο εξαίρετος επιστήμων;


Ότι η «ιστορική πηγή» του, δεν είναι άλλη από τις αποφάσεις ενός δικαστηρίου σκοπιμότητας που με χαλκευμένες κατηγορίες καταδίκασε εκατοντάδες κομμουνιστές και αγωνιστές του ΕΑΜ για «εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου» κατά τα ειωθότα της μεταβαρκιζιανής περιόδου…


Ο Καλύβας μαζί με τον άλλον (Μαραντζίδης) σε φρέσκο πόνημά τους («Τα εμφύλια πάθη, 23 ερωτήσεις και απαντήσεις για τον Εμφύλιο, εκδόσεις Μεταίχμιο) έχουν αξιομνημόνευτης αντικειμενικότητας απαντήσεις στο «γιατί» της απήχησης του ΕΑΜ στον ελληνικό λαό. Μεταξύ άλλων λόγων, όπως λένε, πολλοί Έλληνες προσχώρησαν στο ΕΑΜ
«γιατί απλούστατα δεν είχαν άλλη επιλογή, καθώς το ΕΑΜ δεν δίσταζε να τιμωρήσει παραδειγματικά όσους παράκουαν τις εντολές του».


Δεν ήταν, δηλαδή, ότι «το ΕΑΜ μας έσωσε από την πείνα, θα μας σώσει κι από τη σκλαβιά», όπως τραγουδούσε ο λαός, ήταν η… τιμωρητική συμπεριφορά του ΕΑΜ να θέλει να κάνει τους Έλληνες με το ζόρι… πατριώτες! Τέτοια άποψη έχουν για τον πατριωτισμό του ελληνικού λαού οι δυο καθηγητάδες.


Κι αφού δεν έκανε αντίσταση το ΕΑΜ, τότε ποιος έκανε; Κι εδώ η απάντηση του Καλύβα (και του άλλου) είναι σαφέστατη όσον αφορά την ψευδολογία, τη διαστρέβλωση και την καθεστωτική αγιαστούρα:


«Η ύπαρξη της εξόριστης κυβέρνησης στη διάρκεια του πολέμου – γράφουν – έδωσε στη χώρα διπλωματική και θεσμική συνέχεια, καθιστώντας τη μέρος του συμμαχικού κόσμου και επιτρέποντάς της να σταθεί δίπλα στους νικητές…» (ο.π.)


Καταλάβατε; «Αγωνιστές» οι άκαπνοι στο Κάιρο και τα παλατιανά απολειφάδια που την κοπάνησαν μαζί με τον χρυσό της χώρας για τα Λονδίνα και… κατσαπλιάδες οι κομμουνιστές που οργάνωσαν το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ.

Εν πάση περιπτώσει, όμως, σε αυτόν τόπο το ΕΑΜ έκανε αντίσταση. Τι γνώμη έχει ο Καλύβας (και ο άλλος) γι’ αυτή την αντίσταση; Πάρτε βαθιά ανάσα:

«Ένα κρίσιμο ερώτημα είναι αν η αντίσταση ωφέλησε ή έβλαψε τη χώρα. Συνέβαλε, για παράδειγμα, στην ήττα του Άξονα στο Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο;… Οι λίγες χιλιάδες γερμανικές απώλειες… δεν αποτέλεσαν ουσιαστική προσφορά και με κανέναν τρόπο δεν ισοσκελίζουν, ούτε καν πλησιάζουν σε απόσταση, τις ελληνικές απώλειες… Οι ζημιές στις υποδομές της χώρας υπήρξαν τεράστιες και πολλές προκλήθηκαν από την ίδια την Αντίσταση (…) ιδιαίτερα η ένοπλη αντίσταση ενίσχυσε τη συνεργασία με τους κατακτητές αντί να την περιορίσει και ταυτίστηκε με έναν εμφύλιο πόλεμο που οδήγησε σε νέες μεταπολεμικές εμφυλιακές συγκρούσεις…» (ο.π.)

Πρόκειται για θαύμα!

Ο Γοργοπόταμος και το Κούρνοβο δεν ήταν αντίσταση, ήταν πράξεις βλαπτικές για τις υποδομές της χώρας!
Ο ΕΛΑΣ δεν έπρεπε να καθηλώσει έως και 12 μεραρχίες ναζί στην Ελλάδα συμβάλλοντας στην αντιφασιστική νίκη.
Ο ΕΛΑΣ δεν έπρεπε να έχει απελευθερώσει τα ¾ της χώρας πριν ακόμα φύγουν οι ναζί.
Το ΕΑΜ δεν έπρεπε να ματαιώσει με τις ηρωικές διαδηλώσεις την υποχρεωτική επιστράτευση των Ελλήνων στα Νταχάου.
Δεν έπρεπε να διασώζει τους Εβραίους.
Δεν έπρεπε να ακυρώνει την επέκταση της βουλγαρικής κατοχής.
Δεν έπρεπε να δίνει τη μάχη των συσσιτίων ώστε να μην πεθάνουν κι άλλες εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων από την πείνα.
Όσο, δε, για τον εμφύλιο, δεν ευθύνεται η ανελέητη ταξική επίθεση της άρχουσας τάξης σε συνεργασία με τα αποβράσματα που ξέβρασε η Κατοχή, ευθύνονται εκείνοι που πήραν τα όπλα ενάντια στον κατακτητή. Και γιατί ευθύνονται, μα διότι πήραν τα όπλα! Και τι έπρεπε να κάνουν; Να κάτσουν στ’ αυγά τους! Και εδώ στην Ελλάδα, και στη Γιουγκοσλαβία, και στη Γαλλία παντού!

Μόνο που αυτή δεν είναι καινούργια Ιστορία. Είναι η ιστορία όπως επιχείρησαν να την γράψουν τα κηρύγματα του Τσολάκογλου. Αυτά που λέει σήμερα ο Καλύβας (και ο άλλος), τα ίδια έλεγε τότε ο Τσολάκογλου.

Και για τα Τάγματα Ασφαλείας; Τι λέει ο Καλύβας για τα Τάγματα Ασφαλείας; Ξαναπάρτε βαθιά ανάσα:

«Η κυβέρνηση Ράλλη αντιλαμβανόμενη ότι η έκβαση στα μέτωπα του Β’ Παγκοσμίου πολέμου θα οδηγούσε σχετικά σύντομα στην αποχώρηση των Γερμανών… μετέβαλλε τις προτεραιότητές της. Η διασφάλιση της δημόσιας τάξης στις πόλεις και στην ύπαιθρο και η προστασία του κοινωνικού καθεστώτος αποτέλεσε τη στιγμή εκέινη την υπ’ αριθμό ένα έγνοια της. Στο πλαίσιο αυτό, δημοσιεύτηκε στις 18 Ιουνίου 1943, ο νόμος για την ίδρυση των Ταγμάτων Ασφαλείας». (ο.π)

Είδατε γιατί ήταν απαραίτητα τα Τάγματα Ασφαλείας που ορκίζονταν πίστη στον Χίτλερ; Μα, καλέ, για την τήρηση της δημόσιας τάξης (!) και φυσικά για την «προστασία του κοινωνικού καθεστώτος»! Ήταν, βλέπετε, ζήτημα προτεραιοτήτων: Αν για να διατηρηθεί το καθεστώς της πλουτοκρατίας πρέπει να φτιαχτούν τάγματα ένοπλων δοσίλογων στην υπηρεσία των ναζί, τότε να φτιαχτούν! Ετσι κύριε Καλύβα;

Εδώ, φυσικά, σας οφείλουμε ένα ευχαριστώ για την ομολογία σας: Τέτοιο που ήταν και είναι το κοινωνικό καθεστώς τους, τέτοιοι απολογητές του καθεστώτος που είναι οι Καλύβες (και ο άλλος), τέτοιους προστάτες θα έχουν του κοινωνικού καθεστώτος τους: Ταγματασφαλίτες.



Αυτή η σαβούρα, λοιπόν, του έσχατου αντικομμουνισμού, μέσω του οποίου – όπως σημειώνει ο ιστορικός Γιώργος Μαργαρίτης – «ο ναζισμός όχι μόνο αθωώνεται αλλά αξίζει να ακολουθήσει κανείς τα ίχνη του», που φτάνει στο σημείο να αθωώνει και τα ναζιστικά ολοκαυτώματα και τους ντόπιους συνεργάτες των ναζί, μιας και κατά ορισμένους όλα αυτά δεν ήταν παρά …αντίποινα και αντανακλαστικές κινήσεις την ευθύνη των οποίων φέρει η δράση του ΕΛΑΣ (!), πέρασε από την «δικαιολόγηση» των Ταγμάτων Ασφαλείας στο μακιγιάρισμα της χούντας των συνταγματαρχών.

Μικρή η απόσταση, θα πείτε. Ειδικά για κάποιον που εξηγεί τα Τάγματα Ασφαλείας σαν «προτεραιότητα» των Κουίσλινγκ για την «προστασία του κοινωνικού καθεστώτος», να φτάνει στο να εκθειάζει την «παράδοξη κληρονομιά» της χούντας των (και ταγματασφαλίτη) Παπαδόπουλου, Παττακού, Μακαρέζου, Ιωαννίδη. Σωστό.

Ας πάρουμε μια γεύση, λοιπόν, από το άρθρο του Καλύβα, που βρήκε τόσο φιλόξενη θέση στην Καθημερινή (όλο εδώ: http://www.kathimerini.gr/914382/opinion/epikairothta/politikh/mia-parado3h-klhronomia), την εφημερίδα που προ δεκαετίας εκθείαζε σε αφιέρωμά της τη χούντα του Μεταξά:


«Ένα από τα πιο ευαίσθητα ζητήματα που σχετίζονται με την ερμηνεία και την αποτίμηση της δικτατορίας είναι το θέμα της λαϊκής αποδοχής της. Δεν υπάρχουν ασφαλείς δείκτες για να μετρηθεί, όμως αρκετοί αντικειμενικοί παρατηρητές της εποχής κάνουν λόγο για μια επιφανειακή μεν αλλά πλατιά αποδοχή. Πράγματι, η δικτατορία ταυτίστηκε με μια εποχή μεγάλης οικονομικής ανόδου και αισιοδοξίας, με την κορύφωση ουσιαστικά του μεταπολεμικού ελληνικού οικονομικού θαύματος. Η χώρα αστικοποιήθηκε, η οικοδομική δραστηριότητα γνώρισε δόξες, το οδικό δίκτυο επεκτάθηκε, ο εξηλεκτρισμός της χώρας ολοκληρώθηκε και πραγματοποιήθηκαν μεγάλης κλίμακας ξένες επενδύσεις. Παρά τις αυταρχικές πρακτικές του καθεστώτος, πολλές τέχνες άνθησαν και η νεολαία προσέγγισε μαζικά τα δυτικά πρότυπα διασκέδασης, κατανάλωσης και ζωής. Η κοινωνία του 1974 μικρή σχέση είχε με αυτή του 1964. Η διαδικασία κοινωνικού εκσυγχρονισμού είχε, βέβαια, ξεκινήσει πριν από τη δικτατορία, αλλά εκείνη την επιτάχυνε γνωρίζοντας πως η αποδοχή της εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από την οικονομική ανάπτυξη και ενισχύοντας την τάση των ανθρώπων για αναζήτηση της ευτυχίας στην ιδιωτική σφαίρα (…). Η δικτατορία ξεπεράστηκε εύκολα και γρήγορα. Ισως γιατί υπήρξε ένα μικρό διάλειμμα δίχως μεγάλη σημασία. Ισως γιατί μας θυμίζει κάποιες ενοχλητικές πτυχές της Ιστορίας που προτιμάμε να βάζουμε στην άκρη. Ισως πάλι, γιατί χωρίς αυτήν, ο πολιτικός και κοινωνικός εκσυγχρονισμός της χώρας να είχε απαιτήσει πολύ πιο μακρόχρονες και επίπονες διαδικασίες. Η δικτατορία είναι σαν ένα από αυτά τα μεγάλα παλιά έπιπλα που δεσπόζουν σε ένα δωμάτιο τόσο πολύ που δεν τα παρατηρούμε ποτέ».
Αλήθεια, τι να πρωτοθαυμάσει κανείς!

Την «πλατιά αποδοχή» της χούντας, που προφανώς εκδηλώθηκε στο αδικαίωτο μυριόστομο μεταπολιτευτικό αίτημα «δώστε τη χούντα στο λαό» άμα τε και αναμετάξυ των «σεσημασμένων» της Γυάρου, της Μπουμπουλίνας, του Ωρωπού, των γυναικείων φυλακών Αβέρωφ…

Τετάρτη 21 Ιουνίου 2017

Ανάληψη ευθύνης: Για την επίθεση στα γραφεία της Χ.Α. στον Ασπρόπυργο.



«Απ' τα τσακάλια δε γλιτώνεις με ευχές ή παρακάλια»
Κ. Βάρναλης




Το απόγευμα της Τετάρτης 14/6, επισκεφθήκαμε τα γραφεία της Χ.Α. στον Ασπρόπυργο - το προπύργιο των ναζί στη Δυτική Αττική - και επιτεθήκαμε σε ομάδα στελεχών της, τη στιγμή που ξεκλείδωνε για να ανοίξει το χώρο για το καθιερωμένο εβδομαδιαίο άνοιγμα. Η ομάδα αυτή αποτελούνταν από τέσσερα άτομα, τρία από τα οποία αναγνωρίστηκαν και είναι οι: Παναγιώτης Ρακοβίτης (στέλεχος, με συμμετοχή στα εκλογικά ψηφοδέλτια του νεοναζιστικού κόμματος), Ανδρέας Μαυρίδης (στέλεχος, με χρέη γραμματέα της τοπικής οργάνωσης), Σοφία Φουντουκίδου (στέλεχος, συνδετικός κρίκος με ρατσιστικούς συλλόγους Ποντίων).

Η συγκεκριμένη επίθεση ήταν μια ενέργεια πολιτικά επιβεβλημένη και ταξικά αναγκαία. Στον Ασπρόπυργο τα τελευταία 6 χρόνια πραγματοποιήθηκαν πολλές επιθέσεις στους μετανάστες της περιοχής αλλά και σε πολιτικές συγκεντρώσεις/πορείες. Οι ενέργειες αυτές πύκνωσαν από τον Αύγουστο του 2016 και είχαν ως αποτέλεσμα τους τελευταίους 10 μήνες να πραγματοποιηθούν πάνω από 40 καταγεγραμμένες επιθέσεις που στόχευαν κυρίως Πακιστανούς μετανάστες εργάτες γης στη Γκορυτσά Ασπροπύργου. Ο φασιστικός αυτός οχετός εκδηλώθηκε με εισβολές σε σπίτια, λιντσαρίσματα στο δρόμο, χτυπήματα στο χώρο της εργασίας τους και επιθέσεις σε χώρους θρησκευτικής λατρείας. Οι δράστες των ενεργειών αυτών απολαμβάνουν την αστυνομική ασυλία αφού στις ελάχιστες περιπτώσεις που “πιάστηκαν” (και αυτό όχι γιατί έχουν αναβαθμισμένες επιχειρησιακές δυνατότητες), όχι μόνο αφέθηκαν ελεύθεροι, αλλά την ίδια στιγμή είτε προσήχθησαν και απειλούνταν με απέλαση οι μετανάστες-θύματα, είτε αξιοποιώντας τις πληροφορίες που “ξέφευγαν” από την αστυνομία οι φασίστες επέστρεφαν στο στόχο τους και τον ξαναχτύπαγαν εκδικητικά.

Έπρεπε οι οργανωμένες δυνάμεις του κινήματος να δώσουν μια ισχυρή απάντηση στη δράση τους αυτή. Έπρεπε να τους αποδυναμώσουν ώστε να μπορέσουν να ανασάνουν οι εκμεταλλευόμενοι στην περιοχή, ώστε ο κόσμος του αγώνα χέρι χέρι, ενωμένος σε μια γροθιά για την υπεράσπιση της τάξης του, να ανασυγκροτηθεί και εκ νέου να αντεπιτεθεί.

Τι κάνει όμως εφικτό το να γίνεται ο Ασπρόπυργος μηχανή παραγωγής λιντσαρισμάτων; Ποιοι είναι οι συσχετισμοί δυνάμεων που τα επιτρέπουν όλα αυτά; Πώς γίνεται σε μια περίοδο που η Χρυσή Αυγή για λόγους τακτικής έχει ρίξει τους τόνους της δρομίσιας βίας, να πραγματοποιούνται σε μια περιοχή συνεχείς επιθέσεις με το άρωμά της; Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτού του «τάγματος εφόδου», ποια η σχέση του με τη Χ.Α. και πώς προωθεί την πολιτική της; Ποια συμφέροντα εξυπηρετούν τα καθάρματα που ξυλοκοπούν κατά συρροή το τελευταίο διάστημα τους Πακιστανούς εργάτες γης που ζουν και εργάζονται στην ευρύτερη περιοχή και πώς ωφελούνται τα ντόπια αφεντικά και οι δυνάμεις του κεφαλαίου από τις ενέργειες αυτές;

Πιστεύουμε ότι οι αγωνιστικές δυνάμεις πρέπει να αναλύσουμε τις συγκεκριμένες συνθήκες και να μελετήσουμε προσεχτικά το στρατόπεδο του εχθρού, για να μπορέσουμε να εξάγουμε χρήσιμα συμπεράσματα που θα είναι ο οδηγός μας από εδώ και πέρα. Γιατί μόνο με τη μεθοδική επεξεργασία των δεδομένων θα μπορέσουμε να βρούμε τους κατάλληλους τρόπους δράσης για να να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την κατάσταση.

Για να απαντήσουμε στα παραπάνω, θα προσπαθήσουμε να ενώσουμε τα κομμάτια του παζλ που η σύνθεσή τους θα μας δώσει τα απαραίτητα συμπεράσματα. Ξεκινώντας από το έδαφος πάνω στο οποίο εξελίσσονται όλα αυτά, αρχικά πρέπει να μιλήσουμε για τις οικονομικές/κοινωνικές συνθήκες στην ευρύτερη περιοχή του Θριασίου πεδίου/Δυτικής Αττικής (Άνω Λιόσια, Φυλή, Ασπρόπυργος, Ελευσίνα, Μάνδρα, Μέγαρα, Μαγούλα κ.ά.). Στις περιοχές αυτές βρίσκεται το 40% της βαριάς βιομηχανίας της χώρας όπου χαλυβουργεία, τσιμεντοβιομηχανίες, διυλιστήρια, αποθήκες και αγωγοί καυσίμων, χημικές βιομηχανίες και μονάδες υγραερίων, κέντρα διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών, αποθήκες καυσίμων του στρατού και πολλές άλλες ομοειδείς δραστηριότητες, μαζί με το χ.υ.τ.α., δημιουργούν μια ασφυχτική ατμόσφαιρα με το περιβάλλον μολυσμένο από τα καυσαέρια, με την άγρια εργασιακή εκμετάλλευση ντόπιων και μεταναστών εργατών, με τις εργατικές δολοφονίες και τους τραυματισμούς στα κάτεργα της καπιταλιστικής ανάπτυξης.



«Εδώ δε μας πληρώνουν τη δουλειά μας, μας πληρώνουν το θάνατό μας

και μας τον πληρώνουν πολύ φθηνά»

Χαλυβουργός εργάτης



Στις επιχειρήσεις της περιοχής οι δυνάμεις της εργοδοσίας επιτίθενται στους εργάτες έχοντας για όπλα τις απολύσεις, την πολύωρη κακοπληρωμένη εργασία έως και την απληρωσιά, τις ατομικές συμβάσεις με μειώσεις μισθών, την εκ περιτροπής εργασία, τις διαθεσιμότητες, την ανασφάλιστη εργασία, τους τραμπουκισμούς, τα τεράστια ποσοστά ανεργίας. Η μεγάλη αυτή γκάμα του αντεργατικού μηχανισμού, συσσωρευτικά με τα μνημόνια που ήρθαν για να δώσουν ανάσα ζωής στο κεφάλαιο μέσω της συντριβής των προλετάριων, έδειξαν και στον πιο αφελή τι εννοούν τα αστικά κόμματα, τα εργοδοτικά σωματεία, οι δήμαρχοι, τα αφεντικά και οι εργολάβοι τους όταν μιλούν για “ανάπτυξη”: ελαφρύνσεις για τα αφεντικά και όλα τα βάρη στις πλάτες των προλετάριων, τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων, φτώχεια και δυστυχία προς όφελος της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Η κατάσταση χειροτερεύει και θα γίνει ακόμα πιο δύσκολη αν δεν αντισταθούμε αποφασιστικά στις πολιτικές που εφαρμόζονται αξιοποιώντας τα απανωτά μνημόνια που φέρνουν σωρεία αντιλαϊκών μέτρων. Με την καπιταλιστική κρίση να επιταχύνει τις διαδικασίες εφαρμογής τους, όλοι αυτοί οι αντεργατικοί σχεδιασμοί που έχουν δρομολογηθεί εδώ και δεκαετίες στα πλαίσια της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ., πλέον αποκτούν μόνιμο χαρακτήρα. Το πεδίο αυτό, με τους πάμφθηνους εργάτες χωρίς δικαιώματα και τις παράλληλες φοροελαφρύνσεις για τα αφεντικά, διαμορφώνει τις ιδανικές συνθήκες για να επενδύσουν-πλιατσικολογήσουν ντόπια και διεθνή κεφάλαια.Έτσι λοιπόν την ίδια στιγμή που κλείνουν τα νοσοκομεία της περιοχής και συρρικνώνονται οι κοινωνικές δομές/παροχές, είναι στα άμεσα σχέδια η περιοχή του Θριασίου να μετατραπεί σε κόμβο διαμετακομιστικού εμπορίου της νοτιοανατολικής Ευρώπης.Έτσι, η κοινοπραξία ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ (συμφερόντων της Τράπεζας Πειραιώς με συμμετοχή 35% του Δημοσίου) και Goldair Group (του Στ. Γκολέμη, ένας από τους μεγαλύτερους ομίλους μεταφορών στην Ελλάδα) είναι από τις 24/11/16 και επισήμως ο προσωρινός ανάδοχος για την κατασκευή και διαχείριση του εμπορευματικού κέντρου στο Θριάσιο, στην έκταση των 588 στρεμμάτων που ελέγχει η ΓΑΙΑΟΣΕ. Η πολυδιαφημιζόμενη αυτή επένδυση που θα ξεπεράσει τα 250.000.000 ευρώ θεωρείται ότι θα συνεισφέρει στη δραστική βελτίωση του επενδυτικού κλίματος στον Ασπρόπυργο και την ευρύτερη περιοχή, με το αίμα και τον ιδρώτα των εργατών σε χαμηλή τιμή να αποτελούν τα καλύτερα εχέγγυα για τους οικονομικούς ομίλους που θα λεηλατήσουν με το αζημίωτο.

Εστιάζοντας στην περιοχή του Ασπροπύργου, η μετατροπή του σε μια απέραντη βιομηχανική ζώνη έχει μεγάλη ιστορία. Η εγκατάσταση μικρών και μεγάλων βιομηχανιών από τη δεκαετία του 60 τον μετέτρεψαν σε βιομηχανική πόλη, η οποία ταυτόχρονα υποδέχτηκε μεγάλο αριθμό μεταναστών προλετάριων από το εσωτερικό αλλά και από το εξωτερικό που προσελκύστηκαν από τη δουλειά στα χωράφια και στις βιομηχανίες. Ταυτόχρονα με τις ρυπογόνες μονάδες, άρχισε να διαμορφώνεται και ο ιστός της πόλης με τις ιδιαιτερότητες της κάθε γειτονιάς της που συνδετικός κρίκος είναι ότι κατοικείται από τον κόσμο του μεροκάματου και της φτωχολογιάς. Τα «Νεόκτιστα» μια από τις φτωχότερες συνοικίες της περιοχής, η «Γκορυτσά» του Πόντου, ο καταυλισμός των Ρομά στη «Νέα Ζωή», το Κέντρο στο οποίο συνυπάρχει το πολυεθνικό προλεταριάτο, οι μεγάλες ζώνες με τις εργοστασιακές μονάδες και τις αποθήκες,διαμορφώνουν το μωσαϊκό της πόλης.

Οι δήμαρχοι της περιοχής τα τελευταία 20 χρόνια κινούνται στο πολιτικό χώρο της Δεξιάς με ισχυρότατες ακροδεξιές καταβολές. Οι δημοτικές αρχές του Ασπροπύργου πιστές στα συμφέροντα του κεφαλαίου εφαρμόζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική σε συντονισμό με τις εκάστοτε κυβερνήσεις που τις στήριξαν. Για παράδειγμα, καθορίζουν μαζί με τους αρμόδιους θεσμικούς φορείς το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο με βάση τους σχεδιασμούς των μονοπωλίων για φτηνές και άμεσα κερδοφόρες επενδύσεις, νομιμοποιούν ρυπογόνες βιομηχανίες που είχαν κατασκευαστεί και λειτουργούσαν παράνομα κ.ά.


Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

Η Νέα Δημοκρατία ζητάει να προστατευθεί το κύρος της ελληνικής Δικαιοσύχαχαχαχαχαχα!


Είναι πολύ αστείο που μετά την αποκάλυψη για την επικοινωνία του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Πάνου Καμμένου, με εφοπλιστή που έχει καταδικαστεί σε ισόβια για υπόθεση ναρκωτικών, Νέα Δημοκρατία και Δημοκρατική -ντρεπόμαστε να πούμε πως είμαστε ΠΑΣΟΚ- Συμπαράταξη, καταγγέλλουν τον Πάνο Καμμένο για «αντιθεσμική παρέμβαση στην Δικαιοσύνη».


Ποια Δικαιοσύνη;

Η Δικαιοσύνη της χώρας είναι στα χέρια της Μαφίας των ολιγαρχών, όπως είναι και η χώρα.

Εγκληματίες ολιγάρχες, εγκληματίες δικαστές.

Πολιτικοί για ντεκόρ και για αλλαξοκωλιές, και «δημοσιογράφοι» για πιστόλια των ολιγαρχών.

Ωραία χώρα. Έτοιμη για πρόοδο.

Η Νέα Δημοκρατία ζητάει να προστατευθεί το κύρος της Δικαιοσύνης.

Ποιο κύρος έχει η Δικαιοσύνη, όταν η χώρα χρεοκόπησε και κανείς δεν οδηγήθηκε στο δικαστήριο;

Ποιο κύρος έχει η Δικαιοσύνη, όταν δεν έχει βρεθεί ένας υπουργός Δικαιοσύνης από το 2000 να υπογράψει την απόφαση του Αρείου Πάγου για την αποκατάσταση των οικογενειών των θυμάτων των ναζί στο Δίστομο;

Ποιο κύρος έχει η Δικαιοσύνη, όταν καταδικάζει μόνο αναρχικούς για τις ιδέες τους και κακομοίρηδες που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα;


Εντάξει, πού και πού, καταδικάζεται και κάνας εφοπλιστής αλλά μόνο όταν κινδυνεύει ένας μεγαλύτερος εφοπλιστής.

Δεν θα επεκταθώ γιατί είναι κάπως επικίνδυνη η χώρα της Μαφίας.

Πάντως, είναι πολύ ενδιαφέρον που στην Ελλάδα κάποιοι υποδύονται τους πολιτικούς, κάποιοι υποδύονται τους δικαστές και κάποιοι υποδύονται τους δημοσιογράφους.

Αν και οι πιο αστείοι είναι αυτοί που υποδύονται τους πολίτες.

Ακόμα πιο αστείοι είναι αυτοί που κατηγορούν αυτούς που έφυγαν στο εξωτερικό.

Τους ήθελαν εδώ, για να παίζουν κι αυτοί τα δουλάκια των ολιγαρχών.

Σαρ-Βάι-Βορς!

πιτσιρικος

Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017

Θ. Παπακωνσταντίνου: Αφήστε την Ηριάννα ελεύθερη



«Ηθελημένα, εδώ και καιρό, έχω αποτραβηχτεί από τα μουσικά δρώμενα, ώστε να έχω το χρόνο να επιθυμήσω ξανά τα τραγούδια. Βρήκα έτσι και την ευκαιρία να ξεκινήσω ηχογραφήσεις για μια νέα δισκογραφική δουλειά. Απορροφημένος απ’ αυτή τη διαδικασία, πολύ λίγο ασχολούμαι με όσα συμβαίνουν γύρω μου. Έτσι, και την περίπτωση της Ηριάννας την έμαθα από τα παιδιά μου.

Ποτέ δεν είχα αυταπάτες για το πόσο ταξική είναι η θεσμοθετημένη δικαιοσύνη αλλά και πόσο χώρο αφήνουν οι νόμοι στις προσωπικές πεποιθήσεις του κάθε δικαστή. Αυτό, άλλες φορές είναι για καλό και άλλες για κακό. Δεν θα ξεχάσω - από τη θετική πλευρά - εκείνη τη "φουρνιά" των δικαστών, που σπούδασε τη δεκαετία του ’60 στη Γαλλία - κυρίως - και αποτέλεσε ανάχωμα στην καταλήστευση του φυσικού περιβάλλοντος (Ε΄τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας). Και σήμερα – είμαι σίγουρος - υπάρχουν δικαστές που διαχειρίζονται, με αγάπη για τον άνθρωπο και τη φύση, τα ψήγματα ελευθερίας κινήσεων που τους παρέχουν οι ερμηνείες των νόμων. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Δικαστές, που τηρώντας - και καλά - το γράμμα του νόμου, άτεγκτοι και μικροί θεοί, καταστρέφουν ζωές, αθέλητα ή και ηθελημένα κάποιες φορές. Τα τελευταία χρόνια τροχίζουν τη ρομφαία τους και σε ένα καινούργιο ακονιστήρι, που λέγεται "εξέταση DNA".

Η υφαρπαγή δεκατριών χρόνων από την ελεύθερη ζωή της Ηριάννας δεν μπορεί να στηριχθεί σε μιά αμφισβητούμενη εξέταση DNA. Ήμουν διστακτικός στο να κοινοποιήσω την άποψή μου γιατί, το να γράφει κανείς λίγα τραγούδια δεν του δίνει το δικαίωμα να γίνεται και δημογέροντας. Υπάρχει ακόμα και η σκιά της ιδιοτέλειας, ότι χρησιμοποιείται μια σχετική δημοφιλία,που προκύπτει από τη δυνατή σχέση των ανθρώπων με τη μουσική, για να εξυπηρετηθούν άλλοι σκοποί. Όμως τα προσπερνώ αυτά γιατί δεν θέλω να μολύνω τη νέα μου δουλειά με την αδιαφορία, αυτή την "κτηνώδη ύλη που πνίγει την ευφυΐα", σύμφωνα με τον Αντόνιο Γκράμσι.

Θα δείξω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στα λόγια των παιδιών μου παρά στα δικογραφικά στοιχεία και θα φωνάξω - μαζί με άλλους - απευθυνόμενος σ’ αυτούς που οδηγούν το κάρο: "Αφήστε την Ηριάννα ελεύθερη, να ανυψώσει ή να καταστρέψει η ίδια τη ζωή της".

19/6/2017

Θανάσης Παπακωνσταντίνου»


καθεστωτικό

Κυριακή 18 Ιουνίου 2017

Η Μυστική Ζωή των Δένδρων




                          post image

 Σάλο έχει προκαλέσει στήν επιστημονική τεχνοκρατική κοινότητα τό βιβλίο τού γερμανού δασοφύλακα Peter Wohlleben με τίτλο «Η μυστική ζωή των δένδρων» σε τέτοιο βαθμό μάλιστα ώστε επιστήμονες στην Γερμανία και άλλες χώρες έχουν ξεκινήσει έναν πόλεμο εναντίον του και μια διαδυκτιακή καμπάνια ψήφισης και απόσυρσης του βιβλίου σαν αιρετικό τρελλό και στηριγμένο σε αβάσιμους ισχυρισμούς.Ο Πήτερ έτσι είναι για άλλους ένας σύγχρονος Νταίβιντ Θορώ και για άλλους όπως το επιστημονικό συντηρητικό κατεστημένο ένας αφελές ψώνιο τής οικολογίας.


«Τά δένδρα έχουν φίλους, αισθάνονται μοναξιά, κραυγάζουν με πόνο και επικοινωνούν υπόγεια μέσω ενός "ξύλινου ιστού". Μερικά ενεργούν ως γονείς και καλοί γείτονες. Άλλα κάνουν κάτι περισσότερο από το να ρίχνουν σκιά - είναι βίαιοι μολυντές σε αντίπαλα είδη ενώ τά νέα πού διατρέχουν κινδύνους με την κατανάλωσή τους και την πτώση των φύλλων τους,στη συνέχεια θυμούνται τα σκληρά μαθήματα από τα λάθη τους. Είναι μια δύσκολη ζωή.»

Ένα βιβλίο που ονομάζεται «Η κρυφή ζωή των δένδρων» δεν είναι προφανές ένα παγκόσμιο μπεστ σέλερ, αλλά είναι εύκολο να δούμε τη δημοφιλή επιρροή παγκοσμίως των ισχυρισμών του Γερμανικού δασοφύλακα και συγγραφέα του βιβλίου Peter Wohlleben – πού είναι τόσο ανθρωπομορφικοί. Βεβαίως, μια βόλτα στο πάρκο σε κάνει να αισθάνεσαι διαφορετικά όταν φανταστείς το δίκτυο των ριζών που κουνάει από μια ζαλισμένη συνομιλία κάτω από τα πόδια σου.Δεν γνωρίζουμε ούτε τα μισά από αυτά που συμβαίνουν υπόγεια και κάτω από το φλοιό των δένδρων, ό Πήτερ λέει το αυτονόητο ότι : «Έχουμε εξετάσει τη φύση για τα τελευταία 100 χρόνια σαν νά είναι μια μηχανή».

Υπάρχει μια ζεστασιά και μια ζεστή ατμόσφαιρα στο βιβλίο οταν περιγράφει δέντρα που έχουν κλαδιά που έχουν πληγωθεί, με ρίζες κομμένες ή αυτά που τά ενοχλούν τα έντομα - και μιλάει για ένα «μυαλό» στά δέντρα που τους δίνει τη δυνατότητα να μάθουν στίς μεγάλες ζωές τους και να επουλώσουν τις πληγές .. Επιβεβαιώνει έτσι την επιστημονική έρευνα - από το πανεπιστήμιο του Aachen , το Πανεπιστήμιο British Colombia και την ερευνητική κοινότητα του Max Planck - ότι δηλ. υποστηρίζουν όλες τις έντονες περιγραφές του, αλλά όπως παραδέχεται,είναι ότι πολλά είναι ακόμα άγνωστα. "Είναι πολύ δύσκολο να μάθεις ποια δέντρα επικοινωνούν όταν αισθάνονται καλά"..

Ο Wohlleben - που μεταφράζεται ως "Livewell" - έχει αναπτύξει τη σκέψη του κατά την τελευταία δεκαετία παρακολουθώντας το ισχυρό αλλά αυτο-εξυπηρετούμενο σύστημα επιβίωσης του αρχαίου δάσους οξιάς που διαχειρίζεται στα όρη Eifel της δυτικής Γερμανίας. "Το πράγμα που με εξέπληξε περισσότερο είναι το πώς είναι αραγε τα κοινωνικά δέντρα. Συνάντησα μια μέρα μια παλιά οξιά και είδα ότι ζούσε ακόμα αν και ήταν 400 ή 500 ετών, χωρίς κανένα πράσινο φύλλο. Κάθε ζωντανός άνθρωπος χρειάζεται διατροφή. Η μόνη εξήγηση ήταν ότι υποστηρίχθηκε από τα γειτονικά δέντρα μέσω των ριζών με διάλυμα ζάχαρης. Ως μαθητής έμαθα από «δασκάλους» ότι τα δέντρα ότι είναι ανταγωνιστές που αγωνίζονται ο ένας εναντίον του άλλου, για το φως και τον χώρο, αλλά τώρα τελικά βλέπω ότι συμβαίνει απλά το αντίστροφο. Τα δέντρα ενδιαφέρονται πολύ να κρατήσουν ζωντανό κάθε μέλος της κοινότητας αυτής. "

Το «κλειδί» σε αυτό είναι τα λεγόμενα ξύλινα διαδικτυακά δέντρα που στέλνουν τα μηνύματά τους σε ηλεκτρικά σήματα μέσω των ριζών τους και σε δίκτυα μυκήτων (όπως το νευρικό μας σύστημα) σε άλλους που βρίσκονται κοντά όταν υποβάλλονται σε επίθεση. Με τα ίδια μέσα, τροφοδοτούν τα δέντρα που έχουν πληγεί, καλλιεργούν μερικά νέα φυτά (το «αγαπημένο τους παιδί») και περιορίζουν τά άλλα για να κρατήσουν την κοινότητα ισχυρή.

"Τα δέντρα μπορούν να αναγνωρίσουν με τις ρίζες τους ποιοι είναι οι φίλοι τους, οι οικογένειες τους, και να εντοπίσουν όπου βρίσκονται τα παιδιά τους. Τότε μπορούν επίσης να αναγνωρίσουν δέντρα που δεν είναι τόσο ευπρόσδεκτα. Υπάρχουν κάποιοι κορμοί σε αυτές τις παλιές οξιές που είναι ζωντανοί και υπάρχουν μερικοί που είναι σάπιοι, οι οποίοι προφανώς δεν είχαν καμία επαφή με τις ρίζες των υποστηρικτών τους γειτόνων. Έτσι ίσως έζησαν σαν ερημίτες ». Ακούγεται σαν να ζουν σε ένα μικρό χωριό όπως συμβαίνει στο Hümmel, κοντά στα βελγικά σύνορα.

Ο συγγραφέας γράφει για την απαράδεκτη εθιμοτυπία των δασών πού σέ κανένα από αυτά δεν αρέσει μια υπερβολική εκδήλωση εγωισμού που πλήττει τους πάντες και απομυζά τους πόρους. Όταν τα δέντρα παραβιάζουν τους κανόνες, όλα καταλήγουν σε ένα "μεθυσμένο δάσος" όπου αυτοτιμωρείται με μαρασμό.

Στην ανάλυση του Wohlleben, είναι σχεδόν σαν τα δέντρα να έχουν συναισθήματα και χαρακτήρα. "Σκεφτόμαστε τα φυτά σαν νάναι ρομποτικά, ακολουθώντας έναν γενετικό κώδικα κι αυτό είναι λάθος. Τα φυτά και τα δέντρα έχουν πάντα μια επιλογή για το τι πρέπει να κάνουν. Τα δέντρα μπορούν να αποφασίσουν, να έχουν μνήμες και ακόμη και διαφορετικούς χαρακτήρες. Υπάρχουν ίσως ωραίοι τύποι αλλά όμως και κακοί μέσα εκεί στο δάσος...«Έτσι άλλα είναι καλά, άλλα κακά και λυπημένα.. Οι Οξιές και οι Βελανιδιές αποτελούν δάση που διαρκούν χιλιάδες χρόνια επειδή λειτουργούν σαν οικογένειες» Τα δέντρα είναι φυλετικά (Είναι γενετικά τόσο μακρινά το ένα από το άλλο, όπως εμείς και ένα χρυσόψαρο) και προστατεύουν αδυσώπητα το δικό τους είδος: «Οι Οξιές έτσι παρενοχλούν τά νέα είδη όπως τούς δρυς σε τέτοιο βαθμό που τους αποδυναμώνουν».Οι ιτιές είναι μοναχοί. "Οι σπόροι πετιούνται μακριά από άλλα δέντρα,γιά πολλά χιλιόμετρα. Τα δέντρα μεγαλώνουν γρήγορα και δεν ζουν πολύ καιρό. Είναι σαν τον Usain Bolt - πάντοτε πρώτα, αλλά δεν μπορούν να αναπνεύσουν πια μετά από 100 χρόνια και έπειτα έχουν φύγει. "Οι λεύκες επίσης δεν είναι κοινωνικές ενώ μια σημύδα θα εξαφανίσει τά άλλα κοντινά δέντρα,έτσι ώστε να έχει περισσότερο χώρο για το «στέμμα της», αυτό δεν ακούγεται πολύ ωραίο αλλά νομίζω ότι η σημύδα δεν έχει άλλη επιλογή για να μεγαλώσει εξαιτίας των γονιδίων της. "Τα δέντρα της πόλης είναι σαν τα παιδιά του δρόμου - απομονωμένα είναι καταδικασμένα να αγωνίζονται ενάντια στις πιθανότητες χωρίς ισχυρές ρίζες.

Ο Wohlleben, 52 ετών, εργάστηκε ως δασολόγος του κράτους, βλέποντας τα δέντρα ως «ξυλεία», αλλά μετά άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα επιτήρησης καί επιβίωσης της φύσης και να κάνει μακρινές περιηγήσεις στα δάση. Από το 2006, έχει διαχειριστεί το τοπικό δάσος εκ μέρους της κοινότητας, απαγορεύοντας μηχανήματα και μετατρέποντας τά νεκρά δέντρα σε ζωντανές τοιχογραφίες. Το βιβλίο του έγινε πέρυσι μπεστ σέλερ στη Γερμανία, χαράσσοντας υψηλότερες πωλήσεις από τα απομνημονεύματα τού Πάπα και τού πρώην καγκελάριο Χέλμουτ Σμιτ .

Ονομάζει το ξερό νεκρό ξύλο ως τά "οστά των δένδρων" μετά τον θανατό τους.και το καίει για καύσιμα σέ ένα σπίτι του δάσους που μοιράζεται με τη σύζυγό του,τήν Miriam,όπου καλλιεργούν τα δικά τους λαχανικά και καλαμπόκι και διατηρούν άλογα και κατσίκια."Το ερώτημα για μένα δεν είναι να χρησιμοποιήσουμε οποιοδήποτε ζωντανό ον, αλλά πώς να το αντιμετωπίσουμε καί νά συνεργαστούμε μέ αυτό".."Πρέπει να σταματήσουμε την κατανάλωση της ζωντανής ξυλείας και να απολαύσουμε περισσότερο τα δέντρα πού τα περιγράφει ως τους "ελέφαντες των φυτών". Έχουμε χάσει τη σχέση μας με τον φυσικό κόσμο; "Όχι, δεν το νομίζω. Ίσως έχουμε μιά μικρή απόσταση επειδή οι επιστήμονες τα τελευταία 200 χρόνια μας έχουν διδάξει ότι η φύση λειτουργεί χωρίς ψυχή »,αλλά τώρα όλα πιά τά "διδαγματά τους " έχουν ανατραπεί..

athens indymedia

Μεγάλη αντιφασιστική πορεία στον Ασπρόπυργο

Μεγάλη αντιφασιστική πορεία στον Ασπρόπυργο

Μια εντυπωσιακή σε όγκο και δυναμισμό πορεία, παρά τη δυνατή βροχή, πραγματοποίησαν στους κεντρικούς δρόμους του Ασπροπύργου περισσότεροι από 1.500 άνθρωποι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΚΕΕΡΦΑ, του Αντιφασιστικού Συντονισμού Αθήνας - Πειραιά, της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδας, της Ένωση Μεταναστών Εργατών Ασπροπύργου και άλλων συλλογικοτήτων. Ομιλίες έξω από το δημαρχείο έκαναν εκπρόσωποι συνδικάτων, κομμάτων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και φοιτητικών ομάδων.

Διεκδικούν να σταματήσουν οι ρατσιστικές επιθέσεις σε Πακιστανούς εργάτες γης που συνέβησαν στην περιοχή της Γκορυτσάς κατά δεκάδες από τον περασμένο Αύγουστο.

Η πορεία ξεκίνησε από το δημαρχείο της πόλης με προορισμό το αστυνομικό τμήμα Ασπροπύργου.

Στους δρόμους του Ασπρόπυργου ακούστηκαν δυνατά τα συνθήματα της πορείας: «Ποτέ ξανά φασισμός», «Κλείστε τα γραφεία της Χρυσής Αυγής, αυτής της συμμορίας της ναζιστικής», και «Ούτε στον Ασπρόπυργο ούτε πουθενά - Τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά».

«Η σημερινή πορεία στον Ασπρόπυργο στέλνει ηχηρό μήνυμα σε ποιους ανήκουν οι δρόμοι. Ανήκουν στο αντιφασιστικό κίνημα και όχι στους φασίστες. Θα συνεχίσουμε μέχρι να πάνε φυλακή για τα εγκλήματα που έχουν κάνει», είπε ο Πέτρος Κωνσταντίνου, συντονιστής της ΚΕΕΡΦΑ.

Είναι η δεύτερη αντιρατσιστική και αντιφασιστική πορεία που πραγματοποιείται στον Ασπρόπυργο με αφορμή τα χτυπήματα στους Πακιστανούς εργάτες.

Στις 13 Μαΐου, η πορεία που είχαν διοργανώσει η ΚΕΕΡΦΑ και η Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδας στην περιοχή της Γκορυτσάς, είχε δεχθεί επίθεση από ακροδεξιές ομάδες. Μεταξύ αυτών βρίσκονταν και δράστες των ρατσιστικών επιθέσεων, όπως κατήγγειλαν τα θύματα που τους αναγνώρισαν.

Η επίθεση των ακροδεξιών στην αντιφασιστική πορεία της 13ης Μαΐου είχε γίνει με την ανοχή της αστυνομίας, που δεν προχώρησε καν σε προσαγωγές, ενώ μέλη μιας διμοιρίας χτύπησαν διαδηλωτές ενώ η πορεία αποχωρούσε από τον Ασπρόπυργο και τους αφαίρεσαν το πανό.




Τα πράγματα ήταν διαφορετικά στη δεύτερη πορεία.

Ομάδα περίπου 50 ατόμων, σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, επιτέθηκε εναντίον μπλοκ 200 ατόμων, αλλά και εναντίον των αστυνομικών, με πέτρες, ξύλα και μολότοφ.

Αποτέλεσμα της επίθεσης ήταν να τραυματιστεί ένας αστυνομικός ελαφρά που μεταφέρθηκε στο Τζάνειο για τις πρώτες βοήθειες.

Η αστυνομία προσήγαγε 8 άτομα από την ομάδα των επιτιθέμενων.

«Η Αστυνομία δεν έχει πια κάμια δικαιολογία να μην προχωρήσει σε συλλήψεις και να δώσει τις φωτογραφίες των δραστών στη δημοσιότητα ώστε να τους αναγνωρίσουν τα θύματα.

»Είναι οι ίδιοι δράστες που αναγνωρίστηκαν από τα θύματα ότι έκαναν όλες τις ρατσιστικές επιθέσεις κατά μεταναστών στη Γκορυτσά.

»Πρόκειται για την ομάδα που έχει μηνυθεί από τα θύματα, κάποιοι από αυτούς είχαν προσαχθεί ξανά, αφέθηκαν ελεύθεροι και δεν δόθηκαν ποτέ οι φωτογραφίες τους στη δημοσιότητα!

»Η μάχη για να μπει τέλος στην ασυλία στη χρυσαυγίτικης συμμορίας του Ασπροπύργου θα συνεχιστεί μέχρι να πάνε φυλακή όλοι οι δράστες των ρατσιστικών επιθέσεων και να διαλυθεί η φασιστική συμμορία», αναφέρει με ανακοίνωσή της η ΚΕΕΡΦΑ στην ιστοσελίδα της.

Ο δήμαρχος Ασπροπύργου, Νίκος Μελετίου, είχε ζητήσει από την αστυνομία να απαγορευθεί η αντιφασιστική πορεία, ισχυριζόμενος μάλιστα ότι οι διαδηλωτές θέλουν να αμαυρώσουν την εικόνα του Ασπρόπυργου, να προκαλέσουν εντάσεις και να στοχοποιήσουν τους κατοίκους της πόλης.

Το αίτημά του δεν έγινε φυσικά δεκτό και το τέλος της πορείας βρίσκει τον Ασπρόπυργο όχι βέβαια στοχοποιημένο, ούτε κατεστραμμένο από την υποτιθέμενη καταστροφική δράση των διαδηλωτών, αλλά αντίθετα ενισχυμένο στη μάχη απέναντι σε φασιστικές συμμορίες που επιτίθενται σε εργαζομένους, είτε μετανάστες είναι αυτοί, είτε Έλληνες.


εφ συν

Σάββατο 17 Ιουνίου 2017

Νέοι άθλ(ι)οι δεξιών . Ο τομεάρχης(αν) εργασίας της ΝΔ καταδικάστηκε για εργοδοτικές παραβάσεις ..



Σε  επίπεδα ελληνικού χρέους η  παραβατικότητα των γαλάζιων αρίστων της ΝΔ που πλέον τους συναντάς στις δικαστικές αίθουσες για πληθώρα εγκλημάτων, οικονομικών, εργοδοτικών , ποινικών(παιδεραστία κλ) κλπ.
Τελευταίο,  που λέει ο λόγος τελευταίο , δείγμα της παραβατικής συμπεριφοράς των δεξιών αρίστων η καταδίκη του αναπληρωτή τομεάρχη εργασίας της ΝΔ,  για σωρεία εργασιακών παραβάσεων. Φαντά απίστευτο  ο υπεύθυνος εργασίας ενός κόμματος που τον χρυσοπληρώνει ο ελληνικός λαός μέσω της  Βουλής,  να καταγγέλλεται και τελικά να καταδικάζεται για σοβαρότατα εργοδοτικά ζητήματα .
Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχουν ψηφισθεί νόμοι εκτρώματα κατά των εργαζομένων που πραγματικά νομιμοποιούν την εκμετάλλευση των εργαζομένων , η παραβίαση και αυτού δε του εργατικού "δικαίου" που απέμεινε  δείχνει τον κυνισμό και του πόσο αδίστακτοι είναι οι κάθε είδους εργοδότες,  όσο ψηλά και αν κινούνται στα γρανάζια της εξουσίας και όσο πλούτο μπορούν και να διαθέτουν..
Αυτό είναι που κάνει ακόμη πιο εξοργιστικό τον τρόπο με τον οποίο αυτός ο τομεάρχης της ΝΔ εκμεταλλεύτηκε την εργαζόμενη ..
Έχει σημασία να δει κανείς πως ο συγκεκριμένος είδος δεξιάς αριστείας,  οργάνωσε την εκμετάλλευση της εργαζόμενης


"Για παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας καταδικάστηκε ο βουλευτής της ΝΔ και αναπληρωτής Τομεάρχης Εργασίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Νότης Μηταράκης, με το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών να του επιβάλει την καταβολή του ποσού των 6.601,94 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο, στην πρώην υπάλληλό του.

Η πρώην υπάλληλος του βουλευτή απασχολήθηκε στο γραφείο του κατά την τετραετία 2011-2015, υπογράφοντας όμως σύμβαση εξαρτημένης εργασίας με… σουπερμάρκετ.

Όπως ανέφερε στην αγωγή της ο βουλευτής της ΝΔ, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι είχε άμεση ανάγκη από χρήματα αλλά και ασφάλισης, προκειμένου να αποκτήσει ασφαλιστικά δικαιώματα το ανήλικο παιδί της, επικαλούμενος φορολογικούς και λογιστικούς λόγους της πρότεινε να δηλωθεί ως υπάλληλος της συγκεκριμένης εταιρείας της οποίας νόμιμος εκπρόσωπος είναι ένας στενός του φίλος κι εκείνη αναγκάστηκε να το δεχτεί.

‘Οπως υποστήριξε η υπάλληλος, αμειβόταν για το πρώτο τετράμηνο με 200 ευρώ καθαρά και για τους επόμενους 4 μήνες έπαιρνε 400 ευρώ. Από την 1η Ιανουαρίου του 2013 ο μισθός της ανέβηκε στα 751,39 ευρώ μεικτά μηνιαίως. Επίσης, αν και υποχρεωνόταν σε υπερωρίες με αποτέλεσμα να δουλεύει 12 ώρες την ημέρα επί 7 μέρες την εβδομάδα, ο βουλευτής δεν τις κατέβαλλε τις υποχρεωτικές από τον νόμο απολαβές για αυτές.

Την 1η Οκτωβρίου του 2015 ο Νότης Μηταράκης την απέλυσε προφορικά, χωρίς να της καταβάλλει τη νόμιμη αποζημίωση, αφού δεν την είχε καταχωρήσει στα τηρούμενα για το ΙΚΑ μισθολόγια.

Στη συνέχεια, σύμφωνα με την καταγγελία της, της πρότειναν να προσληφθεί εν τέλει πραγματικά κι όχι μόνο εικονικά ως εργάτρια αποθήκης.

Η εργαζόμενη προσέφυγε στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, με τον βουλευτή αλλά και κύκλους του να αρνούνται τα καταγγελλόμενα, ισχυριζόμενοι ότι η συγκεκριμένη γυναίκα παρείχε τις υπηρεσίες της στο πολιτικό γραφείο «εθελοντικά κι αμισθί».

Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου η εργαζόμενη δεν ήταν εθελόντρια αλλά προσελήφθη με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας.

‘Εκρινε επίσης αβάσιμο τον ισχυρισμό του βουλευτή ότι δεν υπήρχε σύμβαση εξαρτημένης εργασίας μεταξύ τους καθώς εκείνος θα μπορούσε να απασχολήσει μετακλητούς ή αποσπασμένους υπαλλήλους, καθώς όταν εκείνος εξελέγη βουλευτής το 2012 είχε συμπληρώσει τον αριθμό των ατόμων που θα μπορούσε να απασχολήσει με αυτόν τον τρόπο.

Επβαρυντικά στοιχεία για τον Νότη Μηταράκη, ήταν είσης το οργανόγραμμα του πολιτικού του γραφείου, όπου φαινόταν η συγκεκριμένη γυναίκα, το γεγονός ότι κατείχε κλειδιά του χώρου αλλά και η κατάθεση πρώην συνεργάτη του υπέρ της εργαζόμενης."
απο καθεστωτικό 

Πέμπτη 15 Ιουνίου 2017

Η μεγάλη των μπάτσων γιορτή στα Εξάρχεια



Μόνο στην «Εφ.Συν.» αποκλειστικά, το αναλυτικό πρόγραμμα της εκδήλωσης της αστυνομίας στα Εξάρχεια, όπως προτάθηκε αρχικά από τους εμπνευστές της.

19:00 Εναρξη με τον Εθνικό Ύμνο

19:05 Ανοιχτή συζήτηση με θέμα «ΜΜΕ και Αστυνομία», εισηγητής Α' Πάνος Σόμπολος, εισηγητής Β' Νάντια Αλεξίου

20:00 Επίδειξη μαγικών με τους αληθινούς μάγους της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας: πώς κατασκευάζουμε DNA μετά από 1,5 χρόνο ώστε να ενοχοποιήσουμε μια νέα κοπέλα

20:30 Stand up comedy με τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο

21:00 CSI-Λας Βέγκας

21:15 Απονομή μεταλλίου σε έναν αληθινό ήρωα της περιοχής, τον συνάδελφο Κορκονέα

21:30 Συζήτηση: «Είναι άβατο τα Εξάρχεια;». Συμμετέχουν οι έξαλλοι δημοσιογράφοι του ΣΚΑΪ και της Καθημερινής (σ.σ. Επειδή θα απαντήσουν όλοι ΝΑΙ στο ερώτημα, η συζήτηση θα κρατήσει μόλις ένα λεπτό)

21:31 «Διασκεδάζοντας Σαββατόβραδο στα Εξάρχεια». Χορεύουν και τραγουδούν οι άνδρες των ΜΑΤ που φυλάνε τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη κι έχουν αποκτήσει εμπειρία από την περιοχή

22:00 Συναυλία με τον Notis Sfakianakis

22:45 Υπάρχει και σοβαρή Χρυσή Αυγή (σκέτο).

23:00 Συζήτηση με τους αστυνομικούς που συμμετείχαν στο Gay Pride (update: η συγκεκριμένη συζήτηση ματαιώνεται γιατί αντέδρασε και ο Φορτσάκης της Νέας Δημοκρατίας).

23:30 Προβολή ταινίας: Η μεγάλη των μπάτσων σχολή Νο 6

24:00 Μεταμεσονύχτιο πάρτι γύρω από Πολυτεχνείο - όπως κάθε Σάββατο άλλωστε. Θα κρατήσει μέχρι το πρωί - όπως κάθε Σάββατο άλλωστε.

Guest star: Άδωνις Γεωργιάδης.

Εννοείται πως θα υπάρχουν αλλαγές γιατί ήδη μέσα στην αστυνομία εκδηλώθηκαν αντιδράσεις. Απουσιάζει, όπως είπαν, κάποιο θέμα για την πολιτική και διαμαρτυρήθηκαν βασικά εκλογικά κέντρα αστυνομικών στα οποία η Χρυσή Αυγή έπαιρνε 40%. Διαμαρτυρήθηκε και ο πρώην διοικητής της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Μανώλης Σφακιανάκης. Πού το έμαθε το πρόγραμμα, ουδείς γνωρίζει. Και όλοι απορούν γιατί μόνο δύο-τρία mail είχαν ανταλλάξει μεταξύ τους.

Δ. Κανελλόπουλος για ef syn

[Μεσολόγγι] - Η λιμνοθάλασσα ανήκει σε όλη την κοινωνία

Η ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ, ΝΕΡΟ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ




Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το ύδωρ. Όλοι γνωρίζουμε ότι το νερό αποτελεί το 55-78% του ανθρώπινου σώματος. Νερό σημαίνει ζωή.

Το νερό, στο συνεχή του αγώνα να ξεχυθεί στην αγκαλιά του πελάγους, χαράζει μια πανάρχαια πορεία. Η περιοχή του Μεσολογγίου και η ευρύτερη περιοχή, ευρισκόμενη σε μια σπάνια γεωγραφική θέση, περιστοιχίζεται από τις εκβολές δυο βασικών πηγών γλυκού νερού που διαμόρφωσαν από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα το φυσικό περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής, οι ποταμοί Εύηνος και Αχελώος.

Ο ποταμός Εύηνος πηγάζει από τα σύνορα των νομών Αιτωλοακαρνανίας και Ευρυτανίας και εκβάλλει στον πατραϊκό κόλπο μετά από ταξίδι 113χλμ. Με το νερό του αρδεύονται περίπου 2.800 στρέμματα στο νομό Αιτωλοακαρνανίας .

Ο Αχελώος είναι ο δεύτερος σε μήκος ποταμός της Ελλάδας που ρέει ολοκληρωτικά στο ελληνικό έδαφος. Έχει μήκος 255χλμ και μέσο πλάτος 25μέτρα, αν και στις εκβολές του φτάνει έως και τα 90 μέτρα. Πηγάζει από την Πίνδο και σχηματίζοντας δέλτα, εκβάλλει στο Ιόνιο Πέλαγος, νότια των Εχινάδων νήσων. Διασχίζει από τα ορεινά προς τα πεδινά τους νομούς: Τρικάλων, Καρδίτσας, Άρτας, Ευρυτανίας και Αιτωλοακαρνανίας. Μπαίνει στην πεδιάδα δυτικά του Αγρινίου και του Αιτωλικού και τέλος ξεχύνεται στην αγκαλιά του Ιονίου.

Από τα ορεινά προς τα πεδινά της πορείας των δυο μεγάλων ποταμών οι κάτοικοι των παραποτάμιων περιοχών και όχι μόνο, επωφελούνται από αυτούς, καθώς αποτελούν τη βασική πηγή άρδευσης των γεωργικών καλλιεργειών και των κτηνοτροφικών μονάδων. Επίσης οι ποταμοί συμβάλλουν και στην ανάπτυξη του δευτερογενούς τομέα π.χ. υδροηλεκτρικά φράγματα κ.α. Με το πλούσιο προσχωματικό τους έργο λόγω της ορμητικής τους πορείας, δημιούργησαν το σύμπλεγμα του λιμνοθαλάσσιου χώρου Μεσολογγίου-Αιτωλικού μέχρι τις εκβολές Αχελώου-Ευήνου και νήσων Εχινάδων. Ένα ευαίσθητο και εύθραυστο οικοσύστημα που σηματοδοτεί τη ζωή, τη μόνιμη κατάσταση του διαφορετικού.Η περιοχή, λόγω της μεγάλης οικολογικής της αξίας, προστατεύεται από τη συνθήκη «Ραμσάρ» και ανήκει στο δίκτυο NATURA. Επίσης, λόγω της ιδιαίτερης ορνιθολογικής της σημασίας έχει καταχωρηθεί και ως ΖΕΠ (Ζώνη Ειδικής Προστασίας για τα Πουλιά). Με την ΚΥΑ 1319/ΦΕΚ 755/20-07-1993 ορίστηκαν για πρώτη φορά ειδικές ζώνες προστασίας, χρήσεις, μέτρα και περιορισμοί (εντός της προστατευόμενης περιοχής). Τον Μάιο του 2006, η περιοχή ανακηρύχτηκε σε Εθνικό Πάρκο με την ΚΥΑ 22306 /ΦΕΚ477Δ/31-05-2006.

Ο πρωτογενής και δευτερογενής τομέας στις παρoχθιες περιοχές των ποταμών Αχελώου και Ευήνου από τα ορεινά προς τα πεδινά, καθώς και στο λιμνοθαλάσσιο πάρκο Μεσολογγίου-Αιτωλικού, εκβολές Αχελώου-Ευήνου και νήσων Εχινάδων είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένος, λόγω των εύφορων εδαφών. Είναι αμφίβολο όμως αν συμβαδίζει με την προστασία του ευαίσθητου αυτού οικοσυστήματος αφού ασκείται με βάση το κέρδος και οδηγεί στη λεηλασία της φύσης.

Σύμφωνα με μελέτη της Ε.Π.Μ. βάσει της οποίας εκδόθηκε η Κ.Υ.Α. 223061 Φ.Ε.Κ. 477/31-05-2006 ,η γεωργία αποτελεί τον πλέον ρυπογόνο τομέα, πρωτίστως υπεύθυνο για τη ρύπανση της λιμνοθάλασσας με αμέσως επόμενο αυτόν της κτηνοτροφίας. Στη ρύπανση, τέλος, συμβάλλει αναμφίβολα η μη επεξεργασία των λυμάτων από μικρές βιομηχανίες,η μη ορθή λειτουργία της βιολογικής επεξεργασίας των λυμάτων από τους οικισμούς ,η ανεξέλεγκτη λειτουργία έργων για τις αλυκές,κ.α. .

Δε θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε την εξώφθαλμη ιδιοκτησιακή λογική εκείνων ,που μέσα στο λιμνοθαλάσσιο πάρκο Μεσολογγίου-Αιτωλικού καταπατούν τον αιγιαλό και την παραλία και ανεγείρουν παραθεριστικούς οικιστικούς παραδείσους,που εντελώς προκλητικά θέλουν να τους ταυτίσουν με τις ψαράδικες κατοικίες που αποτελούσαν ιστορικό μνημείο του λιμνοθαλάσσιου πολιτισμού , τις πελάδες .

Οι ριζικές ανθρώπινες παρεμβάσεις στο οικοσύστημα άρχισαν στα τέλη του 19ου αιώνα με τον διαχωρισμό της Κλείσοβας από την υπόλοιπη λιμνοθάλασσα και την μετέπειτα κατασκευή του λιμανιού στο Μεσολόγγι. Τότε το οικοσύστημα κάλυπτε έκταση 220.000 στρέμματα και αποτελείτο από τρεις λιμνοθάλασσες. Το 1954 εκπονήθηκε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα παρεμβάσεων για την αποξήρανση του συνόλου του υγρότοπου και τη μετατροπή του σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις . Ένα μέρος του έργου υλοποιήθηκε την περίοδο της δικτατορίας 1970-73 και διαμόρφωσε το σύγχρονο σύμπλεγμα.

Από το απώτερο ή απώτατο παρελθόν μέχρι και σήμερα η εξουσία-κράτος άρχισε να εκμεταλλεύεται το φυσικό πλούτο του Μεσολογγίου προχωρώντας σε αλυκοποίηση μεγάλου μέρους της λιμνοθάλασσας, φτάνοντας ως και το σημείο το δυτικό μέτωπο της πόλης να μη βρέχεται από τη λιμνοθάλασσα, αλλά από τη προθερμάστρα των αλυκών. Δημιούργησαν λίγες θέσεις εργασίας υποβαθμίζοντας την παραγωγικότητα της λιμνοθάλασσας στον τομέα της αλιείας, καθιστώντας τον ελεύθερο κυνηγό ψαρά σε δούλο της κάθε εταιρείας που διαχειρίζεται τις αλυκές. Άλλη μία προσπάθεια να βιομηχανοποιηθεί η κοινωνία του Μεσολογγίου ήταν η δημιουργία πετροχημικών εργοστασίων. Ο αποφασιστικός αγώνας των κατοίκων της περιοχής ανέτρεψε τα σχέδια του κράτους και του κεφαλαίου, με αποτέλεσμα τα εργοστάσια αυτά να μην δημιουργηθούν. Στη γλώσσα του κέρδους η λέξη < ντροπή> δεν υπάρχει. Το κράτος και το κεφάλαιο για άλλη μια φορά υποσχέθηκε θέσεις δουλείας σε εργοστάσια επεξεργασίας άλατος και καθετοποίηση του, που θα δημιουργούσε στο Μεσολόγγι. Πράγμα που ποτέ δεν έγινε.

Δεκαετίες περνούν και το Μεσολόγγι βουλιάζει στα τσιμέντα και στην καπιταλιστική λαίλαπα της ανάπτυξης. Ούτε 45 χρόνια δεν έχουν περάσει από τις κοπιώδεις προσπάθειες του κεφαλαίου να μετατρέψει τον αγνό τόπο του Μεσολογγίου σε έναν παραγωγικό παράδεισο για τις εταιρείες και μια κόλαση για τους Μεσολογγίτες. Νωπές οι μνήμες των μεγάλων ανθρώπων που θυμούνται και εξιστορούν στις νέες γενιές τα παιδικά τους χρόνια. Αναθράφηκαν ως ψαράδες-κυνηγοί, όπως όριζε ο φυσικός τους ρόλος. Γνωρίζουν καλά λοιπόν από ψάρια και ψαρούκλες.

Έκτοτε η λιμνοθάλασσα συνεχίζει να υφίσταται τη λαίλαπα της αυθαίρετης και παράνομης ανθρώπινης δραστηριότητας ( αντλιοστάσια , σκουπίδια, καύσεις απορριμμάτων) . Είναι δε χαρακτηριστικό ότι όλα τα κρατικά και όχι μόνο κονδύλια για την βελτιστοποίηση της παραγωγής της λιμνοθάλασσας όχι μόνο δεν διατέθηκαν από τους αρμόδιους για τον σκοπό αυτό αλλά έχουν καταλήξει σε ιδιωτικές τσέπες.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφερθούμε στην εταιρεία ΙΧΘΥΚΑ Α.Ε. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1985 με προεδρικό διάταγμα. Τα πρώτα χρόνια λειτουργίας συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη της λιμνοθάλασσας και των ιχθυοκαλλιεργειών σύμφωνα με τον σκοπό της. Σύντομα όμως οι πελατειακές σχέσεις εργαζομένων και πολιτικών στην ευρύτερη περιοχή, καθώς και η κακοδιαχείριση των οικονομικών της με την ανοχή αν όχι την βούληση των υπευθύνων Προέδρων της, οδηγούν την επιχείρηση το 2004 να έχει χρέη ύψους περίπου 2,8 εκατομμυρίων ευρώ.