Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2019

Κάποιες σκέψεις σε σχέση με τις κατασταλτικές επιχειρήσεις στο Κουκάκι







Εχθές τα ξημερώματα πραγματοποιήθηκε τριπλή εκκένωση των κατειλημμένων κτιρίων στο Κουκάκι, τα οποία αποτελούν και την «Κοινότητα καταλήψεων στέγης και αγώνα» από το 2017. Μία επιχείρηση που βρήκε ισχυρή αντίσταση από τον κόσμο που βρισκόταν στο εσωτερικό των κτιρίων, με σύνολο 9 συλληφθέντες/είσες, και συνάντησε άμεσα αντανακλαστικά από τη γειτονιά, τους κατοίκους και αλληλέγγυο κόσμο, που συγκεντρώθηκε ήδη από νωρίς στην περιοχή και μάλιστα προσπάθησε να προσεγγίσει τα σπίτια. Η τριπλή επιχείρηση εντάσσεται στην κατασταλτική καμπάνια που έχει εξαπολύσει η ΝΔ από την άνοδό της στην εξουσία, καμπάνια που εδώ και καιρό έχει δρομολογηθεί μέσα από το περιβόητο τελεσίγραφο. Χθες βέβαια, στιγματίστηκε ιδιαίτερα από τη βίαιη σύλληψη οικογένειας που διέμενε σε σπίτι δίπλα από την κατάληψη Ματρόζου 45.

Η κατασταλτική αυτή καμπάνια σκοπό έχει, όσο και αν δεν μπορεί να το πετύχει, την εξάλειψη του αναρχικού χώρου. Οι καταλήψεις, τα διαχρονικά «σπίτια» της αναρχίας, όπως και οι πανεπιστημιακοί χώροι, αποτελούν το κατεξοχήν έδαφος στο οποίο παραδοσιακά οργανώνεται και κοινωνικοποιείται ο πολιτικός μας χώρος. Είναι ο τόπος από όπου ξεκινούν οι αγώνες μας, και ταυτόχρονα είναι τα σημεία αναφοράς για όποιο κοινωνικό κομμάτι επιθυμεί να έρθει σε επαφή μαζί μας. Οι εκκενώσεις των καταλήψεων, όπως και η περίφραξη των πανεπιστημίων, μέσα από την κατάργηση του ασύλου και τη σχεδιαζόμενη αναδιάρθρωση, στοχεύουν να καταλάβουν αυτό ακριβώς το έδαφος, σε μία απόπειρα να αποσπάσουν από μία ριζοσπαστική και οργανωμένη κοινωνική δύναμη ένα ζωτικό της χώρο. Ταυτόχρονα, ο περιορισμός των πορειών είναι το επόμενο βήμα στη σχεδιαζόμενη προσπάθεια απομόνωσης του αναρχικού χώρου.

Σε αυτό το κατασταλτικό μέτωπο, το ελληνικό κράτος έχει συναντήσει τις αντιστάσεις μας, που μάλιστα έχουν ξεδιπλωθεί σε ένα πολύμορφο μωσαϊκό. Παράλληλα, τα ίδια τα περιεχόμενα που θέτει στο προσκήνιο ο αναρχικός χώρος δείχνουν να έχουν ριζώσει στο κοινωνικό πεδίο, δίνοντας βαρύτητα στην κοινωνικότητά του. Η σημερινή στοχοποίηση, ο ξυλοδαρμός, και εν τέλει οι συλλήψεις γειτόνων της κατάληψης Μ45, αποτελούν την αναβάθμιση της επίθεσης του κράτους, που πλέον βάζει στο στόχαστρο και τα κοινωνικά μας ριζώματα. Παρόλο που η στοχοποίηση των συγκεκριμένων ατόμων ήταν ατυχής, μιας και δεν είχαν καμία ουσιαστική σχέση με την κατάληψη πέρα από τη γειτνίαση μαζί της, είναι ένα μήνυμα, προς όλες και όλους που πρόσκεινται φιλικά στους αγώνες, τους χώρους και τις δομές μας. Ο αναρχικός χώρος, ως ο νούμερο ένα εσωτερικός εχθρός, πρέπει να παταχθεί, και μαζί του θα κυνηγηθεί και θα χτυπηθεί οποιοδήποτε άτομο τον υποστηρίξει. Μήνυμα που τα ΜΜΕ φρόντισαν να επενδύσουν με έναν οχετό λάσπης και ψέματος, τόσο για τη συμπεριφορά του «πατέρα», όσο και για τη σχέση των «υιών» με την κατάληψη, σε συμπόρευση με την αφήγηση των μπάτσων. Το σκηνικό είναι στημένο.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, έχοντας ως πρώτο θέμα στην ατζέντα της την ασφάλεια, επιτίθεται σε μία σειρά κοινωνικών ομάδων, και όχι απαραίτητα με την ίδια ένταση. Η επίθεση που δεχόμαστε είναι επίθεση σε ένα αγωνιστικό κοινωνικό κομμάτι, το οποίο μπορεί να λειτουργήσει προωθητικά μέσα στα πλαίσια των επερχόμενων κοινωνικών εκρήξεων. Η καταστολή των αγώνων του σήμερα αποτελεί προτεραιότητα του ελληνικού κράτους, κυρίως για να βρεθεί ένα βήμα μπροστά απέναντι στους αγώνες του αύριο. Χωρίς εμάς στο κάδρο, με παροπλισμένο δηλαδή τον έναν πόλο του κοινωνικού και ταξικού ανταγωνισμού, η χώρα θα είναι αφενός ένα πεδίο ασφαλές για επενδύσεις και επιχειρήσεις, και αφετέρου ένας τόπος εύκολα προσβάσιμος για ιδιωτικοποιήσεις. Ακριβώς αυτό που θέλει να επιτύχει ήδη από τα πρώτα μνημόνια το ελληνικό κράτος. Πρόκειται για μία φιλελεύθερη πολιτική διαχείριση, για ακόμη ένα στάδιο της διαρκούς καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που συνθλίβει:

-τους μετανάστες και τις μετανάστριες, οι οποίοι/ες εκτοπίζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μακριά από τα αστικά κέντρα. Αποτελούν τον πλεονάζοντα πληθυσμό, ο οποίος φυσικά και δολοφονείται στην προσπάθειά του να περάσει χερσαία ή υδάτινα σύνορα,

-τα εργασιακά κεκτημένα, όπως για παράδειγμα μέσω του πολυαναπτυξιακού νομοσχεδίου, το οποίο ικανοποιεί πάγιες απαιτήσεις του ΣΕΒ, απελευθερώνοντας τις απολύσεις και εντείνοντας τις συνθήκες επισφάλειας, έτσι ώστε να επιβαρύνει τις ήδη υπάρχουσες συνθήκες εργασίας, με τα μαύρα μεροκάματα, τις απλήρωτες υπερωρίες κλπ. Επίσης καθίσταται σχεδόν αδύνατη η προκήρυξη απεργίας, ένα από τα διαχρονικά μέσα αγώνα του κόσμου της εργασίας,

-τα δάση, τα βουνά, τις θάλασσες, τα ποτάμια και το υπέδαφος. Το περιβάλλον βάλλεται από τη μαύρη ανάπτυξη του πετρελαίου ή την πράσινη ανάπτυξη των ανεμογεννητριών. Όλα αυτά μόνο για τα συμφέροντα του κράτους και των αφεντικών, για το παιχνίδι της ενέργειας, που ειδικά στη Μεσόγειο δημιουργεί μια σοβαρή συνθήκη διακρατικών εντάσεων,

-ολόκληρες γειτονιές, οι οποίες αναμορφώνονται και αναπλάθονται, γεμίζουν Airbnb και σπίτια με ακριβά νοίκια, ώστε να μετατραπούν σε τουριστικά, εναλλακτικά ή μη, θέρετρα εντός διαφόρων πόλεων με τη μέριμνα του κράτους, και τη συμμετοχή των μικροϊδιοκτητών.

Ένα σημείο στο οποίο θέλουμε να σταθούμε είναι οι καταγγελίες για «αστυνομική αυθαιρεσία», που έχουν κατακλύσει τα ΜΜΕ. Στην πραγματικότητα δεν μιλάμε για παρεκκλίσεις από τη δημοκρατική λειτουργία της αστυνομίας, αλλά για τη δημοκρατική κανονικότητα του αστυνομικού μηχανισμού. Η ενσωμάτωση των σεξουαλικών επιθέσεων, του εξευτελισμού και των ξεγυμνωμάτων στις πρακτικές τους, είναι σαφώς μία αναβάθμιση σε επίπεδο βιοπολιτικής, παραμένει όμως μία συνειδητή κρατική επιλογή, με σκοπό να κάνει ακόμα πιο αιχμηρό το κατασταλτικό μήνυμα προς τον αγωνιζόμενο κόσμο.

Το διακύβευμα της καταστολής δεν είναι να απλά να πάρει τους χώρους μας, αλλά να κάμψει τους αγώνες μας. Η υπεράσπιση των καταλήψεων δεν πρέπει να γίνεται αφήνοντας στην άκρη τα άλλα πεδία του αγώνα, αλλά αντιθέτως δημιουργώντας νέα μέτωπα με κάθε αφορμή.

Την ίδια περίοδο με τη λήξη του τελεσίγραφου, και τις -εδώ και καιρό- ανακοινωμένες επιχειρήσεις εκκενώσεων, το ελληνικό κράτος προσπαθεί να αναζωπυρώσει τα εθνικιστικά αντανακλαστικά, με αφορμή τη συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης, «ψάχνοντας πλάτες» για να σταθεί με αξιώσεις στον διακρατικό ανταγωνισμό.

Την ίδια περίοδο, βαφτίζει τρομοκρατία τον αντιφασισμό, με την αντιτρομοκρατική να στήνει κατηγορητήρια για επιθέσεις σε φασιστικούς στόχους, ξεπλένοντας παράλληλα την πολιτική του μίσους, των δολοφονιών, του θανάτου της Χρυσής Αυγής, προσωποποιώντας τα μόνο στο πρόσωπο του Ρουπακιά (πρόταση εισαγγελέα στη δίκη της ΧΑ - 18/12/19).

Την ίδια περίοδο που η ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη επέλαση συνεχίζεται, ενώ διαδοχικές εξεγέρσεις κλυδωνίζουν τον πλανήτη, η κοινωνική έκρηξη στον ελλαδικό χώρο αρχίζει να διαφαίνεται.

Τον σεβασμό μας στη γυναίκα και την οικογένειά της που αρνήθηκαν την παράνομη είσοδο στους μπάτσους πληρώνοντας το κόστος των επιλογών τους

Αλληλεγγύη στα συλληφθέντα των καταλήψεων της κοινότητας


ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΤΩΧΟΙ ΕΚΤΟΠΙΣΜΕΝΟΙ
10, 100, 1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΕΝΑΝΤΙΑ Σ’ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ραδιοκροταλίας

υγ: «ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΣΑΜΕ ΑΛΛΑ ΠΕΣΑΜΕ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥΣ ανακοίνωση της υπεράσπισης της Ματρόζου 45» / athens.indymedia.org/post/1602084
υγ 2: Παρέμβαση στο κέντρο της πόλης / athens.indymedia.org/post/1602064

https://apatris.info/kapoies-skepseis-se-schesi-me-tis-katast/

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2019

ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ΚΑΙ ΔΥΟ (όχι και τόσο) ΤΥΧΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ

Παρά το γεγονός πως οι συμβάσεις αφορούν κατ' εξοχήν σεισμογενείς περιοχές όπως της Κεφαλονιάς, της Κρήτης, της Ηπείρου, τα “κοράκια” των πολυεθνικών μας λένε πως έχουν εξασφαλίσει τις δικλίδες ασφαλείας τους απέναντι σ' αυτό. Ή και όχι. Κανείς και καμία δεν εγγυάται τίποτα σε περίπτωση ατυχήματος. Κανείς και καμία δεν εγγυάται τίποτα σε περίπτωση σεισμού λόγω των γεωτρήσεων, το οποίο έχουν την χαρά να μας παρουσιάζουν πως γίνεται σε τόσο μεγάλα βάθη πρώτη φορά σε μία από τις πιο σεισμογενείς περιοχές της Μεσογείου! -
ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ & ΑΕΡΙΟ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝΕ ΣΤΗ ΓΗ

Τι θα συνέβαινε με τους σεισμούς άμα ήταν σε προχωρημένο στάδιο οι εξορύξεις υδρογονανθράκων στο θαλάσσιο κομμάτι της Κρήτης;


Από την Παρασκευή 6/12 μέχρι και την επόμενη εβδομάδα του Δεκέμβρη η Κρήτη βίωσε ένα συνεχόμενο σεισμικό κύμα με πάνω από 90 σεισμούς σε 80 ώρες με το αποκορύφωμα να είναι τα 5,3 ρίχτερ που σημειώθηκαν την Τρίτη 10/12. Έχει αναλογιστεί κανείς και καμία τι πρόκειται να γίνει σε περίπτωση εκμετάλλευσης αυτών των περιοχών από πετρελαϊκές; Η απάντηση με βάση και την εμπειρία άλλων χωρών είναι μία: καταστροφή. Καταστροφή του περιβάλλοντος, της θάλασσας, των ακτών, του οικοσυστήματος. Των πάντων. Όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται, η πραγματικότητα των εξορυκτικών και του κράτους, που έχει δώσει το 1/3 της χώρας σε αυτές, τα χωρά όλα. Παρά το γεγονός πως οι συμβάσεις αφορούν κατ' εξοχήν σεισμογενείς περιοχές όπως της Κεφαλονιάς, της Κρήτης, της Ηπείρου, τα “κοράκια” των πολυεθνικών μας λένε πως έχουν εξασφαλίσει τις δικλίδες ασφαλείας τους απέναντι σ' αυτό. Ή και όχι. Κανείς και καμία δεν εγγυάται τίποτα σε περίπτωση ατυχήματος. Κανείς και καμία δεν εγγυάται τίποτα σε περίπτωση σεισμού λόγω των γεωτρήσεων, το οποίο έχουν την χαρά να μας παρουσιάζουν πως γίνεται σε τόσο μεγάλα βάθη πρώτη φορά σε μία από τις πιο σεισμογενείς περιοχές της Μεσογείου! Το μόνο που μπορούν να διασφαλίσουν όλες αυτές οι εταιρείες και το κράτος είναι η περαιτέρω υποβάθμιση του περιβάλλοντος, των ζωών μας και των περιοχών όπου θα γίνουν οι εξορύξεις. Παρά τα αντισταθμιστικά μέτρα των εταιρειών για να βρούνε τοπικούς καλοθελητές με δωρεές σε σχολεία, νοσοκομεία κλπ τίποτα δεν μπορεί να φανεί σίγουρο για μέλλον παρά μόνο μία πετρελαιοκηλίδα αντί για τις θάλασσες της χώρας και παραπάνω καταστροφή μέσω των σεισμών.


Σαν να μην έφταναν αυτά, οι διακρατικοί ανταγωνισμοί γύρω από τον εξορυκτισμό και την ενέργεια δημιουργούν ένα αρκετά τεταμένο γεωπολιτικό σκηνικό. Με μία άτυπη συμφωνία, λοιπόν, λόγω του ασταθούς πολιτικού κλίματος και συμφερόντων στην χώρα της Λιβύης, το κράτος της Τουρκίας επιχειρεί να περάσει στην αντεπίθεση στον ενεργειακό σχεδιασμό του. Αυτό ουσιαστικά δεν έχει καμία διαφορά για τους κατοίκους της οποιαδήποτε περιοχής, αφού τα ίδια αποτελέσματα, άσχετα από το σε ποια κρατική οντότητα ανήκει, θα έχει η όποια γεώτρηση για κοιτάσματα φυσικού αερίου ή πετρελαίου. Ενδεικτικά, να αναφέρουμε πως ούτε δουλειές ανοίγουν όπως παρουσιάζουν οι τοπικοί άρχοντες και το κράτος, ούτε υπάρχει με τον οποιοδήποτε τρόπο κάποια βεβαίωση για μη αναστρέψιμες αλλαγές στο περιβάλλον και στις σεισμογενείς περιοχές. Τα κομμάτια αυτά δεν τα εκμεταλλεύεται το ελληνικό κράτος αλλά εταιρείες που θέλουν απλά να κερδοσκοπήσουν σε βάρος όλων. Άρα για ποιο εθνικό συμφέρον τολμάνε και μιλάνε; Για τις ΑΟΖ; Για να πλουτίσουν οι πολυεθνικές; Άμα το “εθνικό συμφέρον” έχει να κάνει με την καταστροφή των βουνών και των θαλασσών από πολυεθνικές εταιρείες χάριν της “ανάπτυξης” μέσω ανεμογεννητριών και εξορύξεων τότε μιλάμε για άλλο ένα τέχνασμα της κυριαρχίας για να πείσει την κοινωνία πως αξίζει να πολεμήσει για κάτι που δεν την αφορά. Κανένα κράτος και καμία εταιρεία δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί στα ζωντανά παραδείγματα και τις εμπειρίες χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής όπου παρά την “ανάπτυξη” του εξορυκτισμού ζούνε διαμελισμένες με ακραία ποσοστά φτώχειας, δείγμα πως η λεγόμενη ανάπτυξη δεν έχει καμία σχέση με την ευημερία της κοινωνίας.

Εν προκειμένω, οι διακρατικές συγκρούσεις για την οριοθέτηση των ΑΟΖ με σκοπό την εκμετάλλευση κοιτασμάτων και μία “πιο ισχυροποιημένη θέση της Ελλάδας” σύμφωνα πάντα με την εξουσία, το μόνο που μπορεί να μυρίσει είναι πόλεμος και θάνατος.

- ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ & ΑΕΡΙΟ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝΕ ΣΤΗ ΓΗ

- ΚΑΜΙΑ ΕΞΟΡΥΞΗ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ
 Ανοιχτή Συνέλευση στα Γιάννενα Ενάντια στις Εξορύξεις Υδρογονανθράκων

πηγη: athens  indymedia

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2019

Δηλώσεις συνηγόρων στη δίκη της ΧΑ μετά την απαράδεκτη εισήγηση της εισαγγελέως


Οδηγούν σε φιάσκο τη δίκη της Χρυσής Αυγής

«Σήμερα ο Παύλος κλείνει 75 μήνες νεκρός, τον ξαναμαχαιρώσατε;» ρώτησε την εισαγγελέα η Μάγδα Φύσσα, που παρακολούθησε συγκλονισμένη την αγόρευσή της

Οδηγούν σε φιάσκο τη δίκη της Χρυσής Αυγής
Η αγόρευση της εισαγγελέως ξεπέρασε και τις πιο τρελές προσδοκίες των κατηγορούμενων μελών της εγκληματικής οργάνωσης. Απορρίπτοντας επιδεικτικά τα συντριπτικά στοιχεία εναντίον τους, ευθυγραμμίστηκε με τους έωλους ισχυρισμούς της υπεράσπισης και ζήτησε την απαλλαγή όλων, εκτός από τον Γιώργο Ρουπακιά, ο οποίος, κατά την άποψή της, ενήργησε αυτοβούλως.
«Με συγχωρείτε, κυρία πρόεδρε, θα ήθελα να κάνω μία ερώτηση στην κυρία εισαγγελέα και να μου απαντήσει. Σήμερα ο Παύλος κλείνει 75 μήνες νεκρός, τον ξαναμαχαιρώσατε;». Με αυτήν τη συγκλονιστική απεύθυνση στην έδρα του δικαστηρίου, η Μάγδα Φύσσα τα είπε όλα. Η εισαγγελέας της έδρας Αδαμαντία Οικονόμου, με μια ακραία προκλητική πρόταση, κατάφερε να ξεπεράσει ακόμα και τα πιο τρελά όνειρα των κατηγορούμενων ναζιστών.
Γιατί, ρίχνοντας επιδεικτικά τα συντριπτικά στοιχεία σε βάρος τους στον κάλαθο των αχρήστων και χρησιμοποιώντας επιλεκτικά κάποια από αυτά κατά το δοκούν, επέλεξε να μη δει τον οργανωμένο χαρακτήρα της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, επιχείρησε να υποβαθμίσει τις δολοφονικές επιθέσεις στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και στους Αιγύπτιους αλιεργάτες, προτείνοντας να μετατραπούν οι κατηγορίες σε ελαφρύτερες, και τελικά επέλεξε να μη δει, κάτω από τον μανδύα του πολιτικού κόμματος, την εγκληματική οργάνωση και να ζητήσει να απαλλαγούν ένας προς έναν όλοι οι κατηγορούμενοι για ένταξη σ’ αυτήν και για τη διεύθυνσή της.
Επιβεβαίωσε έτσι εμφατικά τον χαρακτηρισμό που της αποδίδεται για τη συνολική παρουσία της στη δίκη, ότι λειτουργεί ως «εισαγγελέας υπεράσπισης».


EUROKINISSI/ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
Η κ. Οικονόμου όχι απλά υιοθέτησε την υπερασπιστική γραμμή της Χρυσής Αυγής, αλλά την πήγε και πολύ παρακάτω. Μέχρι τώρα ο Μιχαλολιάκος άδειαζε και ξανάδειαζε τον Πατέλη και την Τοπική Οργάνωση της Νίκαιας, προσπαθώντας να φορτώσει αποκλειστικά σε αυτούς τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Γι’ αυτό αρχικά προσπαθούσε να πει ότι δήθεν τους διέγραψε και μετά το πήρε πίσω. Γι’ αυτό δήλωνε ότι τους απέλυσε από τα γραφεία της Μεσογείων και γι’ αυτό ισχυριζόταν ψευδώς ότι έκλεισε και ολόκληρη την Τοπική για πειθαρχικούς λόγους μετά τη δολοφονία.
Ενώ είναι ο ίδιος ο Αρχηγός που κατά την απολογία του τούς «κάρφωσε» όλους κανονικά, χαρακτηρίζοντας «παράξενο» το να μοιράζουν φυλλάδια μεταμεσονύχτια για την επικείμενη ομιλία του στη Νίκαια, για την οποία κατέθεσε ότι δεν ήταν και σίγουρος αν θα πήγαινε να την κάνει. Με άλλα λόγια, είχε διαλύσει τον βασικό υπερασπιστικό ισχυρισμό τους. Αλλά όλα αυτά ήταν ψιλά γράμματα για την κ. εισαγγελέα, η οποία, παρότι χθες δέχτηκε ότι οι κατηγορούμενοι χρυσαυγίτες πήγαν στον τόπο της δολοφονίας (πώς να αγνοηθούν άλλωστε οι μεταξύ τους κλήσεις την ώρα που οργανωνόταν το έγκλημα;), θεώρησε ότι δεν υπήρξε σχεδιασμός και ότι δεν ενίσχυσαν τον Ρουπακιά, ο οποίος για την κ. Οικονόμου τα έκανε όλα μόνος του και η παρουσία του στο σημείο ήταν «συμπτωματική».

Ξέχασε το κονβόι

Μάλιστα για να δικαιολογήσει την άποψη αυτή, υιοθέτησε τον ψευδή ισχυρισμό της Χρυσής Αυγής ότι ο Ρουπακιάς ειδοποιήθηκε μόνο από τον συγκατηγορούμενό του Γιώργο Δήμου, παραβλέποντας την κλήση με τον υπεύθυνο Ασφαλείας της Νίκαιας Ι. Καζαντζόγλου στις 23.36 (13 δεύτερα) και ξεχνώντας βέβαια το βίντεο με το κονβόι των χρυσαυγιτών που κατευθύνονται στον τόπο της δολοφονίας, όπου καταγράφεται το αυτοκίνητο του Ρουπακιά.
Για την κ. Οικονόμου το κίνητρο των πράξεων του Ρουπακιά (του μόνου δηλαδή, του οποίου την ενοχή ζήτησε) ήταν «να ανέβει στα μάτια των άλλων». Αλλά σε ποιο κανονικό κόμμα ένα μέλος ανεβαίνει στα μάτια των συντρόφων του όταν δολοφονεί; Αθελά της η εισαγγελέας παραδέχτηκε ότι μιλάμε για εγκληματική οργάνωση.
Οσον αφορά τις δολοφονικές επιθέσεις στους Αιγύπτιους αλιεργάτες και τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ η εισαγγελέας ζήτησε η απόπειρα ανθρωποκτονίας να μετατραπεί σε ελαφρύτερη κατηγορία. Το επιχείρημά της ήταν ότι δεν υπήρχε ανθρωποκτόνος δόλος επειδή, λέει, τα θύματα τελικά δεν... πέθαναν! Για την επίθεση στους Αιγύπτιους πρότεινε να μετατραπεί η κατηγορία στο ελαφρύτερο κακούργημα της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης και ενώ δέχτηκε ότι οι δράστες -τους οποίους έκρινε ενόχους- ήταν χρυσαυγίτες, θεώρησε την πράξη τους «μεμονωμένη», αποσιωπώντας και τα κίνητρά τους.
Την επίθεση στο ΠΑΜΕ η κ. Οικονόμου, η οποία ξέχασε τελείως την ομολογία του Λαγού ότι «μακελέψαμε» τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και τα μηνύματα που αποδεικνύουν τον καθοδηγητικό του ρόλο, επιχείρησε να την υποβαθμίσει από κακούργημα σε πλημμέλημα, προτείνοντας τη μετατροπή των κατηγοριών σε απλές και επικίνδυνες σωματικές βλάβες, προσπαθώντας να τη βγάλει από το κάδρο των κακουργημάτων της ναζιστικής οργάνωσης.
Στο δεύτερο μέρος της αγόρευσής της η εισαγγελέας αναφέρθηκε στο ζήτημα της εγκληματικής οργάνωσης. Υιοθετώντας τη σχετική επιστημονική βιβλιογραφία που έχει ήδη αναπτυχθεί, απέρριψε το σκεπτικό της μειοψηφίας του δικαστικού συμβουλίου που συνέταξε το παραπεμπτικό βούλευμα, σύμφωνα με το οποίο πρέπει να εφαρμοστεί η Σύμβαση του Παλέρμο, η οποία προβλέπει ότι για τον ορισμό μιας οργάνωσης ως εγκληματικής απαιτείται να υπάρχει οικονομικό όφελος των δραστών.
Το ίδιο επιχείρημα είχε υποστηρίξει και η υπεράσπιση της Χρυσής Αυγής στο τέλος της ακροαματικής διαδικασίας. Ομως το συμπέρασμα της κ. Οικονόμου ήταν ότι δεν μπορεί να θεωρηθούν ως διευθυντές εγκληματικής οργάνωσης τα μέλη της ηγεσίας της οργάνωσης (ο Ν. Μιχαλολιάκος και η υπόλοιπη Κοινοβουλευτική Ομάδα της οργάνωσης, όπως αναφέρει το βούλευμα), ούτε απλά μέλη εγκληματικής οργάνωσης (οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι).
Δεν αποδείχτηκε -κατά την εισαγγελέα- ότι οι εγκληματικές πράξεις στις οποίες ενέχονται τα μέλη της Χρυσής Αυγής έγιναν με εντολή της ηγεσίας, «δεν αποδείχτηκε κεντρικός σχεδιασμός», ούτε «ήταν στοχοποιημένοι» εκείνοι που αποτέλεσαν τα θύματά της. «Δεν αποδείχτηκε εντολή του γραμματέα προς τέλεση αξιόποινων πράξεων. Είναι μεμονωμένα περιστατικά και καμία σχέση δεν έχουν με τη Χρυσή Αυγή», ήταν η κατάληξή της.
Προκειμένου να στηρίξει αυτήν την άποψη, η εισαγγελέας προχώρησε στην ανάγνωση διαφόρων ακραίων δηλώσεων της ηγεσίας (όχι πάντως των πιο ενοχοποιητικών), συμπεραίνοντας με εντελώς αυθαίρετο τρόπο ότι αυτές οι δηλώσεις δεν αποτελούσαν παραινέσεις προς τα μέλη της οργάνωσης για να διαπράξουν εγκληματικές πράξεις. Αλλά αν δεν συνδυαστούν αυτές οι δηλώσεις με το χρονικό σημείο που διατυπώθηκαν και το τι ακολούθησε, δεν είναι δυνατόν να τεκμηριωθεί ο ρόλος της ηγεσίας στην εγκληματική οργάνωση.

Υιοθέτησε ψεύδη

Απέφυγε, λ.χ., η εισαγγελέας να συνδυάσει τις δηλώσεις Λαγού για τους Αιγύπτιους αλιεργάτες με το γεγονός ότι ακολούθησε η επίθεση στο σπίτι τους. Δεν συνδύασε ακόμα την ομαδική παρουσία Λαγού-Παναγιώταρου, Μίχου κ.ά. στο Πέραμα με την επίθεση στους αφισοκολλητές του ΠΑΜΕ κ.ο.κ. Επίσης δεν ελήφθησαν υπόψη όλες οι σαφείς παραινέσεις-ομολογίες των πυρηναρχών, όπως το ανατριχιαστικό «μόλις πάρουμε το ο.k. από πάνω, ό,τι κινείται σφάζεται» του Πατέλη και δεκάδες άλλα παρόμοια.
Εφτασε μάλιστα η εισαγγελέας στο σημείο να υιοθετεί αυτούσιες τις δικαιολογίες που πρόβαλαν τα ίδια τα στελέχη της Χρυσής Αυγής γι’ αυτές τις δηλώσεις, όπως το επιχείρημα του Κασιδιάρη όταν έλεγε ότι «όλες οι καλές δουλειές νύχτα γίνονται», ότι δήθεν εννοούσε τη δράση της αστυνομίας.
Ισως η πιο χαρακτηριστική στιγμή της αγόρευσής της ήταν όταν επιχείρησε να σχετικοποιήσει την ισχύ του Καταστατικού της οργάνωσης που έχει κατατεθεί κατά την προκαταρκτική εξέταση στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χαρ. Βουρλιώτη. Η κ. Οικονόμου υποστήριξε ότι το μόνο γνήσιο καταστατικό είναι αυτό που έχει κατατεθεί στον Αρειο Πάγο μετά τις εκλογές του 2012 και ότι μέχρι τότε υπήρχε μόνον ένα δισέλιδο καταστατικό.

Η ένσταση

Επικαλέστηκε, μάλιστα, τη μαρτυρία του Αρη Σπίνου, αποδίδοντάς του εσφαλμένα ότι είχε μοιραστεί στο συνέδριο του 1992 αυτό το δισέλιδο. Ομως ο Σπίνος είχε μιλήσει για καταστατικό σε φυλλάδιο, με αποτέλεσμα να ξεσηκώσει την μήνιν της Χρυσής Αυγής.
Είναι τουλάχιστον περίεργο το γεγονός ότι η ίδια εισαγγελέας είχε προτείνει στις 6.7.2018 την απόρριψη της ένστασης που υπέβαλε προσωπικά ο Ν. Μιχαλολιάκος διά των συνηγόρων του, ισχυριζόμενος ότι είναι πλαστό το έγγραφο αυτό. Η εισαγγελέας υποστήριξε ότι από τα έγγραφα που προσκομίστηκαν δεν προκύπτουν ενδείξεις πλαστότητας και κατέληξε:
«Πρέπει να επισημανθεί το γεγονός ότι ενώ ο κατηγορούμενος Νικόλαος Μιχαλολιάκος γνώριζε την ύπαρξη του ανωτέρω εγγράφου, από τη στιγμή που κατατέθηκε από τον μάρτυρα Δημήτριο Ψαρρά [τον Σεπτέμβριο του 2013] σε ουδεμία ενέργεια προέβη προκειμένου να το προσβάλει. Αντίθετα, στην απολογία του στις 2.10.2013 υποστήριξε ότι το έγγραφο αυτό “απηχεί ακραιφνείς εθνικοσοσιαλιστικές θέσεις, οι οποίες ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματική ιδεολογία της Χρυσής Αυγής”. Ομως ο ισχυρισμός αυτός είναι αβάσιμος, εφόσον κατά την προβολή συγκεκριμένων βίντεο γίνονται αναφορές στις εθνικοσοσιαλιστικές θέσεις της οργάνωσης».
Τώρα η ίδια αναιρεί τον εαυτό της και δέχεται τους ισχυρισμούς της οργάνωσης ότι έδιωξε τους «ακραίους» μετά το 1992, ότι οι ναζιστικοί χαιρετισμοί είναι «αρχαιοελληνικοί» και ότι οι ύμνοι στον Χίτλερ είναι «ιστορικά κείμενα».
Το δικαστήριο θα συνεχίσει στις 8 Ιανουαρίου με αγορεύσεις συνηγόρων πολιτικής αγωγής.



Χρύσα Παπαδοπούλου, οικογένεια Φύσσα


«Η έδρα είναι η μόνη αρμόδια να αποφασίσει»


Αρχικά πρέπει να καταστεί σαφές ότι η πρόταση της εισαγγελίας δεν είναι καθ’ οιονδήποτε τρόπο δεσμευτική για το δικαστήριο. Η άκριτη υιοθέτηση του συνόλου των αναπόδεικτων ισχυρισμών των κατηγορουμένων βουλευτών περί καταστατικού, περί δήθεν μη γνώσης της ηγεσίας για τις εγκληματικές πράξεις των μελών, η συνολική αθώωση των 17 κατηγορουμένων για απλή συνέργεια στην ανθρωποκτονία του Παύλου Φύσσα, η υιοθέτηση της άποψης ότι ο Ρουπακιάς έδρασε μόνος του εκείνο το βράδυ παραβλέπει εσκεμμένα την πληθώρα των αποδεικτικών στοιχείων, μαρτυρίες, αναγνωστέα, βίντεο που αναγνώστηκαν και οδηγούν στο ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα.

Ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για την εισαγγελέα που ρώτησε στο ακροατήριο τον φίλο του Παύλου Φύσσα γιατί έφυγε τρέχοντας από το σημείο της επίθεσης και δεν παρέμεινε να βοηθήσει τον φίλο του Παύλου Φύσσα και να αποτρέψει τη δολοφονία. Ερώτηση που δεν τόλμησαν να θέσουν ούτε καν οι συνήγοροι υπεράσπισης της Χρυσής Αυγής. Η συλλογιστική της εισαγγελέως της έδρας είναι ακριβώς αυτή που οδήγησε στη μακροχρόνια ασυλία της δράσης της Χ.Α. και κατέληξε στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Η έδρα του δικαστηρίου είναι η μόνη αρμόδια να αποφασίσει.

Θανάσης Καμπαγιάννης, Αιγύπτιοι αλιεργάτες


«Ομιλούν εργαλείο»


Η πρόταση της εισαγγελέως ήταν σκανδαλώδης και πρέπει να σημάνει συναγερμό για κάθε δημοκράτη πολίτη. Ηταν τόσο ακραία η πρόταση στο περιεχόμενό της, που ένα μόνο μπορεί να είναι το συμπέρασμα: κύκλοι του βαθέος κράτους –έως και παρακράτους– που τα προηγούμενα χρόνια συγκάλυπταν την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, με προσβάσεις στην Εισαγγελία και σε συνεννόηση με τη ναζιστική συμμορία, επιχειρούν το ξέπλυμα της εγκληματικής οργάνωσης και την ολική επαναφορά της Χρυσής Αυγής στους δρόμους και στο πολιτικό σύστημα.

Η εισαγγελέας της έδρας εμφανίστηκε σήμερα ως το ομιλούν εργαλείο αυτού του σχεδιασμού. Τα θύματα και οι υπερασπιστές τους στεκόμαστε πλέον μόνοι απέναντι στο δικαστήριο χωρίς τη συνδρομή της εισαγγελικής αρχής. Το δικαστήριο είναι αρμόδιο να αποφασίσει.

ΣΥΝΗΓΟΡΟΙ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΜΕ


«Αποσιώπησε τις αποδείξεις»


Η πρόταση της εισαγγελέως της έδρας κ. Αδαμαντίας Οικονόμου είναι απαράδεκτη και προκλητική απέναντι στα θύματα της ναζιστικής οργάνωσης και απέναντι στο αίσθημα δικαίου του λαού μας. Βέβαια, η εν λόγω εισαγγελική πρόταση δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία» για όσους παρακολουθούν την εξέλιξη της δίκης όλα αυτά τα χρόνια, παίρνοντας υπόψη τη μέχρι τώρα στάση της.

Η κ. εισαγγελέας ουσιαστικά αποσιώπησε αλλά και διαστρέβλωσε το τεράστιο αποδεικτικό υλικό που παρουσιάστηκε στην πολύχρονη αυτή ακροαματική διαδικασία, δηλαδή τις καταθέσεις των μαρτύρων, τα βίντεο, τα έγγραφα της δικογραφίας, ακόμα και τις δηλώσεις των ίδιων των κατηγορουμένων.

Αναπαρήγαγε επί της ουσίας όλους τους ισχυρισμούς των κατηγορούμενων ναζιστών, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να υιοθετήσει τόσο τη δήλωση του Κασιδιάρη ότι «η δολοφονία Φύσσα ήταν δολοφονία κατά της Χρυσής Αυγής» όσο και τον ισχυρισμό του Μιχαλολιάκου ότι η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης για τη δολοφονία Φύσσα αφορούσε δήθεν την ανάληψη της εκλογικής-πολιτικής φθοράς του κόμματος της Χρυσής Αυγής!

Η απόφαση του δικαστηρίου αναμένεται να εκδοθεί τους επόμενους μήνες και δεν θεωρούμε ότι μπορεί να υιοθετήσει μια τέτοια προκλητική εισαγγελική πρόταση. Σε κάθε περίπτωση, ο ελληνικός λαός πρέπει να εντείνει την επαγρύπνηση και τον αγώνα του, για την απομόνωση της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, όπως και των διάφορων φασιστικών μορφωμάτων που βγαίνουν μέσα από τα σπλάχνα του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος που υπηρετούν, αλλά και την καταδίκη της για τα βαριά εγκλήματα που έχει διαπράξει.
πηγη