Τετάρτη 31 Μαΐου 2017

Ο Kωνσταντίνος Μητσοτάκης που δεν γνωρίζετε

1) Ο άνθρωπος της Ιντέλιτζενς Σέρβις







Ο Αλεξάντερ «Ξαν» Φίλντινγκ (Ινδία 1918 – Παρίσι 1991) πράκτορας της Υπηρεσίας Εκτέλεσης Ειδικών Επιχειρήσεων (SOE) στην Κρήτη, τη Γαλλία και την Άπω Ανατολή στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου έγραψε στο βιβλίο του με τίτλο «Το Κρυφτό»:



«Ο Μάρκος Σπανουδάκης έδειχνε κομψός και πολιτισμένος όπως πάντα –το ίδιο και οι δυο σύντροφοί του, τους οποίους μέχρι τότε γνώριζα μόνο εξ ακοής: ο Μιχάλης Μποτωνάκης και ο Κώστας Μητσοτάκης. Αυτοί οι τρεις, μαζί μ’ έναν πανέξυπνο νεαρό έφεδρο αξιωματικό, τον Μανούσο Μανουσάκη, ήταν οι στυλοβάτες του δικτύου μου στα Χανιά.



Αν ήξερα πόσο σημαντικό ρόλο επρόκειτο να παίξει ο Μητσοτάκης στη μεταπολεμική ζωή της Ελλάδας, θα τον είχα προσέξει περισσότερο, αλλά ήμουν τόσο εξαντλημένος από την εικοσάωρη πορεία μου ώστε μόλις κατάφερνα να κρατάω τα μάτια μου ανοιχτά».



2) «Μητσοτάκη Κάθαρμα-Τσιριμώκε Μασκαρά»



Ένα από τα συνθήματα που ακούγονταν στους δρόμους μετά την αποστασία του 1965. Διαβάζουμε από το αφιέρωμα της εφημερίδας Το Ποντίκι:



«Τότε, στις 15 Ιουλίου 1965, μέσα από μια σειρά χαμερπών και άθλιων διαβουλεύσεων, όπου εξαγο­ράστηκαν πολιτικές συνειδήσεις σε μια στημένη και πρωτοφανούς θρασύτητας πολιτική συναλλαγή μετα­ξύ του παλατιού και μιας δράκας αποστατών, με προεξάρχοντα τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ανετράπη η νόμιμη κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, μια κυβέρνηση εκλεγμένη με το σαρωτικό ποσοστό του 52,72%, γεγονός που ζημίωσε ανεπανόρθωτα την πολιτική ζωή της χώρας, συνεργώντας στην απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών και ανοίγοντας διάπλατα τον δρόμο για τα τανκς της 21ης Απριλίου 1967».




3) Φέρτε πίσω τον βασιλιά (και τον Καραμανλή)



Μήνυμα του Μητσοτάκη στη γερμανική τηλεόραση το 1973. Ήταν ο πρώτος πολιτικός που μίλησε, ήδη από το 1968, για «λύση Καραμανλή», ο οποίος, όμως, δεν τον συμπεριέλαβε στην κυβέρνηση που σχημάτισε τον Ιούλιο του 1974.



https://youtu.be/-HRNHTJ44gc





4) Ο πρωθυπουργός που έδωσε την ΑΓΕΤ Ηρακλής στην… κόζα νόστρα



Η πώληση στους Ιταλούς της ΑΓΕΤ Ηρακλής, που αποτελούσε έναν από τους πιο υγιής πυλώνες της ελληνικής βιομηχανίας, αποτέλεσε σημείο καμπής για την ιστορία των ελληνικών ιδιωτικοποιήσεων αλλά και των σκανδάλων διαφθοράς που τις συνοδεύουν. Ο Μητσοτάκης εξηγούσε τότε με υπερηφάνεια στο κοινοβούλιο ότι χαράμισε ένα δις δραχμές στους καρχαρίες της Μόργκαν Στάνλεϊ για να επιβλέπουν το ξεπούλημα. Και αυτοί παρέλειψαν για κάποιο λόγο να ενημερώσουν την Ελλάδα ότι ο όμιλος Φερούτσι, στον οποίο θα κατέληγε η ΑΓΕΤ μέσω της ιταλικής τσιμεντοβιομηχανίας Καλτσεστρούτσι, βρισκόταν από χρόνια στα πρόθυρα πτώχευσης. Όπως αποκαλύφθηκε μερικά χρόνια αργότερα ο λεγόμενος «τσιμεντάνθρωπος» της Καλτσεστρούτσι, Λορέντσο Παντσαβόλτα, συνεργαζόταν στενά με την μαφία της Σικελίας ενώ η εταιρεία του λάδωνε πολιτικούς για να προσφέρουν δημόσια έργα στην εταιρεία του. «Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι: Λάδωνε και στην Αθήνα;» αναρωτιόταν το Βήμα με πηχυαίο τίτλο του το 1997.




5) Ο πολιτικός που εκτίναξε το δημόσιο χρέος στη μεταπολίτευση




Οι υποστηρικτές της ελληνικής δεξιάς θέλουν να πιστεύουν ότι ο πρωθυπουργός που ευθύνεται για την εκτίναξη του χρέους στην Ελλάδα είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου μέσω της ενίσχυσης του κράτους πρόνοιας. Αν και είναι αλήθεια ότι ο Παπανδρέου έλαβε μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα χωρίς να φροντίσει να πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες το μερίδιο που τους αντιστοιχούσε, ο Μητσοτάκης είναι αυτός που ευθύνεται για την μεγαλύτερη αύξηση του ελληνικού χρέους στη μεταπολίτευση – τουλάχιστον μέχρι να αναλάβουν οι επίγονοί του με τα μνημόνια. Διαβάζουμε σε παλαιότερο άρθρο του Γ. Δελαστίκ:



Το 1989, μια ταραγμένη χρονιά που την εξουσία μοιράστηκαν… τρεις (!) κυβερνήσεις -Α. Παπανδρέου, Τζανετάκη και Ζολώτα- το δημόσιο χρέος αυξήθηκε ελάχιστα. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το παρέλαβε στο ύψος του 69,9% του ΑΕΠ. Το απογείωσε κυριολεκτικά καθώς το 1993 το παρέδωσε πάνω από… 40 (!) εκατοστιαίες μονάδες υψηλότερο – για την ακρίβεια στο 111,6% του ΑΕΠ.



Μόνο μέσα στο 1993 το χρέος εκτοξεύθηκε πάνω από 20 εκατοστιαίες μονάδες – από το 89% στο προαναφερθέν 111,6%! Ολέθρια αύξηση, αλλά οφειλόμενη και στα τεράστια ελλείμματα των χρόνων της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Ξεκίνησε κατευθείαν το 1990 με… ρεκόρ μεταπολίτευσης: 16,1% του ΑΕΠ! Συνέχισε με ανάλογο ρυθμό: 11,5% του ΑΕΠ το 1991 και 12,8% το 1992, για να κλείσει με έλλειμμα 13,8% του ΑΕΠ το 1993 (Η ελληνική οικονομία 1961-1997, Μελέτη Ι. Σηδηρόπουλου, υπουργείο Εθνικής Οικονομίας).




6) Η δολοφονία Τεμπονέρα




Όπως αναφέρει ο συγγραφέας Γιώργος Αλεξάτος, «Εμείς, εκτός όλων των άλλων, θα τον θυμόμαστε, τιμώντας τη μνήμη του Σωτήρη Πέτρουλα, που δολοφονήθηκε από την πρώτη κυβέρνηση αποστατών το 1965, και του Νίκου Τεμπονέρα, που δολοφονήθηκε από την κυβέρνησή του το 1991».





7) «Τους παλιούς συναγωνιστές και συντρόφους (στη Χρυσή Αυγή) ήθελα να κινητοποιήσω να στρατευθούν στον αγώνα (για το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα)»










Η τελευταία πολιτική παρέμβαση με την οποία κάλεσε του Έλληνες να στηρίξουν τη λιτότητα, το ευρώ και την ΕΕ – έπεσε στο κενό.

Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Ανάληψη ευθύνης για τη Eurobank και το Υπουργείο Εργασίας



ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΑΖΑΡΕΥΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την απόπειρα βομβιστικής επίθεσης στο Υπουργείο Εργασίας στις 12/12/16 και για τη βομβιστική επίθεση στα γραφεία της Eurobank στην οδό Σανταρόζα στις 19/4/17. Το συγκεκριμένο κτήριο της Eurobank στεγάζει τον τομέα καθυστερήσεων μέσω του οποίου φακελώνονται οι δανειολήπτες και οι περιουσίες τους, απειλώντας με κατάσχεση όσους έχουν στις μαύρες λίστες τους.

Δηλαδή τώρα τι περιμένετε;
Ότι οι κουφοί θα σας αφήσουν να μιλήσετε;
Κι ότι οι αχόρταγοι όλο και κάτι θα σας δώσουν;
Ότι οι λύκοι θα σας βάλουνε να φάτε και δε θα σας καταπιούν αμάσητους;
Ότι από αίσθημα φιλίας κινούμενες οι τίγρεις
κοπιάστε θα σας πουν τα δόντια να μας βγάλετε;
Τέτοια μου περιμένετε; Τέτοια μου προσδοκάτε;

Μπέρτολτ Μπρεχτ: Για όσους τρέφονται με ελπίδες


Εδώ και αρκετούς μήνες επαναλήφθηκε η μονότονη φάρσα της "διαπραγμάτευσης", με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να παίζει το συνηθισμένο της ρόλο, αυτόν του εκπροσώπου και υπηρέτη της ντόπιας αστικής τάξης και του μόνιμου καρπαζοεισπράκτορα των ιμπεριαλιστών δανειστών. Η νέα συμφωνία, όπως και όλα τα μνημόνια που έχουν υπογραφεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, στοχεύουν στο ακόμα μεγαλύτερο τσάκισμα των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, ώστε να θωρακιστεί η καπιταλιστική ανάκαμψη στις πλάτες του λαού. Το συνολικό πακέτο των μέτρων και των "αντίμετρων" που συμφωνήθηκαν χρεώνει ακόμα μεγαλύτερα βάρη στα συνήθη υποζύγια, στους εργαζόμενους και τους άνεργους, τη νεολαία και τους συνταξιούχους. Τα νέα μέτρα έρχονται να προστεθούν σωρευτικά στο μνημονιακό χείμαρρο και να επιβαρύνουν ακόμα περισότερο το λαϊκό εισόδημα. Αρκεί να αναλογιστούμε πως οι συνταξιούχοι, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων, μετράνε 23 απανωτές περικοπές στις συντάξεις τους, με τις συνολικές απώλειες στα μνημονιακά χρόνια να φτάνουν στα 50 δις ευρώ. Η δεύτερη «αξιολόγηση» λοιπόν κλείνει με ένα πακέτο μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής ύψους 4,5 δις, που κλιμακώνει ακόμα περισσότερο την αντιλαϊκή επίθεση (μειώσεις στις κύριες και επικουρικές συντάξεις, περικοπές επιδομάτων, μείωση του αφορολόγητου στα 5630 ευρώ, κατάργηση του αφορολόγητου στις ιατρικές δαπάνες, πλατφόρμα ηλεκτονικών πλειστηριασμών και αυτοματοποιημένη διαδικασία κατασχέσεων, επιτάχυνση του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, περιορισμός των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, διευκόλυνση των ομαδικών απολύσεων κλπ). Έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει ο ΣΕΒ και οι υπόλοιπες εργοδοτικές ενώσεις από τις επιδόσεις των εκπροσώπων τους στις "διαπραγματεύσεις", αφού ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάκαμψης και η «έξοδος στις αγορές» πατάνε πάνω στα τσακισμένα δικαιώματα του κόσμου του μόχθου και της εργασίας.


Διανύοντας τον όγδοο χρόνο μνημονιακής πολιτικής όπου και να κοιτάξουμε γύρω μας βλέπουμε στάχτη. Δεν χρειάζεται να κάνουμε μια δημοσιογραφική περιγραφή των μέτρων που εφαρμόζονται κι εκείνων που έρχονται μετά το κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης», αφού τα φτωχά εργατικά και λαϊκά στρώματα, η νεολαία, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι βιώνουν στο ίδιο τους το πετσί τα αποτελέσματα αυτής της βάρβαρης πολιτικής. Βιώνουν στο ίδιο τους το πετσί την κολοσσιαία αναδιανομή πλούτου από τα κάτω προς τα πάνω. Οι μισθοί μειώνονται διαρκώς και οι εργασιακές σχέσεις διαλύονται (τυπικά ή άτυπα), με στόχο την ενίσχυση των ισχυρότερων μερίδων του κεφαλαίου εις βάρος του κόσμου της εργασίας. Οι δαπάνες κοινωνικής πρόνοιας συρρικνώνονται χρόνο με το χρόνο και τα συστήματα υγείας και παιδείας έχουν κυριολεκτικά διαλυθεί, την ίδια ώρα που η Ελλάδα συμμετέχει στη φρενήρη κούρσα εξοπλισμών του ΝΑΤΟ, καθ' υπόδειξη των ΗΠΑ. Χιλιάδες άνθρωποι αυτοκτονούν απελπισμένοι, ενώ ενάμιση εκατομμύριο συνάνθρωποί μας ζουνε σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Η πραγματική ανεργία έχει ξεπεράσσει το 30%, ενώ η «δημιουργική στατιστική» της ΕΛΣΤΑΤ προσπαθεί να αποκρύψει τις πραγματικές της διαστάσεις, καθώς θεωρεί «απασχολούμενο» οποιονδήποτε εργάζεται έστω και μια ώρα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που πραγματοποιείται η λεγόμενη «έρευνα εργατικού δυναμικού». Και από όλο αυτό το πλήθος των ανέργων μονάχα το 10% παίρνει το πενιχρό επίδομα του ΟΑΕΔ. Κι ενώ οι μισοί νέοι αυτού του τόπου είναι άνεργοι, και όσοι εργάζονται το κάνουν σε συνθήκες εργασιακής γαλέρας (υποκατώτατος μισθός, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, άμισθη εργασία μέσω της «μαθητείας» κλπ), η πολιτική αλητεία της συγκυβέρνησης αποκαλύπτεται από το στόμα του ακροδεξιού βουλευτή Δημήτρη Καμμένου: «Από το να έχει τη σύνταξη ο παππούς και να του παίρνει ένα εκατοστάρικο το μήνα ο εγγονός, να πίνει φραπέ και να παίζει τάβλι, προτιμώ να του πάρω εγώ σαν κράτος, εφόσον είμαι σοβαρό, το κατοστάρικο και να το κάνω εργοδοτική εισφορά, να πάω να βρω δουλειά στο παιδί για να μην πίνει φραπέ». Αυτό, λοιπόν, είναι το "ηθικό πλεονέκτημα" της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που πουλάει φθηνό αντιγερμανισμό για να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού: «Διεκδικήσαμε και πετύχαμε να πάρουμε ως κράτος τα 20 ευρώ το μήνα από τους παππούδες και να τα δώσουμε σε έναν εργοδότη για να βρουν δουλειά τα εγγόνια μας παρά να τα πάρει ο κύριος Σόιμπλε και να μπουν στη μαύρη τρύπα του χρέους». Αλήθεια, όμως, που θα πάνε τα λεφτα του ξεπουλήματος της δημοσιας περιουσίας από το νεοαποικιοκρατικό «υπερταμείο»; Που θα πάνε τα λεφτά από τα υψηλά πλεονάσματα (ύψους 3,5%) των επόμενων χρόνων; Που θα πάνε τα λεφτα από τη διαρκή φορολογική αφαίμαξη; Εκεί που πηγαίνουν τόσα χρόνια: στη μάυρη τρύπα του χρέους! Ενός χρέους που άλλοι δημιούργησαν, άλλοι είχαν προσόδους από τη διόγκωσή του και σήμερα καλείται να πληρώσει ο λαός. Ενός χρέους που μετά από 8 χρόνια θυσιών του λαού παραμένει στο δυσθεώρατο ύψος των 315 δις ευρώ (179% επί του ΑΕΠ). Όσο φθηνό αντιγερμανισμό κι αν πουλήσει ο Καμμένος, και κάθε Καμμένος της συγκυβέρνησης, είναι σαφές πως με την πολιτική που ασκούν υπηρετούν πιστά τα ταξικά συμφέροντα των ιμπεριαλιστών δανειστών και της ντόπιας αστικής τάξης. Είναι σαφές πως ο τόπος και ο λαός του είναι σφιχτά δεμένοι με τις βαριές αλυσίδες του χρέους, που μετατρέπεται σε όπλο αποικιοποίησης και διπλής συντονισμένης καταπίεσης. Και επιπλέον, είναι σαφές πως μετά από το δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015 και την πραξικοπηματική μεταστροφή της λαϊκής εντολής ενάντια σε κάθε μνημόνιο, η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική δεν έχει καμιά κοινωνική και ηθική νομιμοποίηση.


Τα νέα μέτρα λοιπόν, θα έρθουν σε ένα ήδη επιβαρυμένο περιβάλλον με ένα λαό γονατισμένο από τη συνεχή λιτότητα, αποσυντονισμένο από τα απανωτά χτυπήματα. Θα έρθουν να προστεθούν σωρευτικά με το πλήθος των μέτρων που έχουν επιβληθεί από τα τρία προηγούμενα μνημόνια, μονιμοποιώντας το καθεστώς έκτακτης οικονομικής ανάγκης και ιμπεριαλιστικής επιτροπείας που έχει επιβληθεί στον τόπο από το 2010. Η συγκυβέρνηση προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι των νέων μέτρων (που θα προνομοθετηθούν για να εφαρμοστούν από το 2019!), πουλώντας στους αφελείς σύγχρονο νερό του Καματερού, με τα λεγόμενα αντίμετρα. Όπως δήλωσε σε συνέντευξή της η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου: «Το ΔΝΤ επέμενε για λήψη επιπλέον μέτρων λιτότητας ύψους 4,5 δις ευρώ, ενώ από την πλευρά τους οι ευρωπαϊκές δυνάμεις θεωρούσαν απαραίτητη τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Αυτό που κατόρθωσε η ελληνική πλευρά είναι να υπάρξει μια συμφωνία η οποία προβλέπει μεν τη νομοθέτηση μέτρων για την περίοδο 2019 και 2020, προβλέπει όμως επίσης ότι τα μέτρα αυτά θα είναι μηδενικού δημοσιονομικού αντίκτυπου. Θα προνομοθετηθούν έτσι συγχρόνως θετικά μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα ύψους 2% του ΑΕΠ». Στην πραγματικότητα όμως, τα λεγόμενα αντίμετρα μεταφράζονται σε πακτωλό χρημάτων για το κεφάλαιο στο όνομα της ανάκαμψης της οικονομίας και σε ψίχουλα για τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα. Με τέτοια φθηνά ταχυδακτυλουργικά κόλπα προσπαθεί η κυβέρνηση του Τσίπρα να εξαπατήσει την κοινωνία. Αφού θα έχει ληστέψει 10 δις ευρώ από τους συνταξιούχους μέσα στην τετραετία 2016-2020 (με το νόμο Κατρούγκαλου και την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς), θα έρθει μετά να νομοθετήσει "θετικά μέτρα", που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ασπιρίνες για τον καρκίνο. Ο λαός έχει μια παροιμία γι' αυτήν την πολιτική απάτη: Να σε κάψω Γιάννη μου να σ΄ αλείψω μέλι...

«Μητσοτάκη Κάθαρμα».


 Τα Ιουλιανά με την πένα του Στρατή Τσίρκα



Το πλήθος είχε καταλάβει όλο το πεζοδρόμιο, αντίκρυ δεξιά μας η Βουλή – άρχιζε η πολιορκία της. Φώναζα κι εγώ με τους άλλους, ώσπου έγδαρα το λαρύγγι μου: «Κάτω οι προδότες. Κάτω οι δούλοι της Αυλής. Ένας είναι ο αρχηγός, ο κυρίαρχος Λαός». Αγόρια και κορίτσια έφταναν ομάδες –ομάδες, ξεχώριζαν μερικά πανώ των Λαμπράκηδων∙ παίρναν θέση στο πεζοδρόμιο, ύστερα πέρασαν και στ’ αντικρινό, η πολιορκία της Βουλής γινόταν πιο στενή. Με το σούρουπο άρχισαν να φτάνουν οι εργαζόμενοι: υπάλληλοι καταστημάτων, εργάτες κι εργάτριες από τις βιομηχανίες γύρω στην Αθήνα και τον Πειραιά. Η πλατεία Συντάγματος γέμισε κι οι φωνές, σαν άγρια καταιγίδα, τάραζαν το πλήθος κύμα στο κύμα. Ο τόνος έγινε πιο τραχύς: «Μητσοτάκη, κάθαρμα».

Στρατής Τσίρκας, «Η χαμένη Άνοιξη» (1976)

πηγή

Δευτέρα 29 Μαΐου 2017

Όταν ο νεκρός δεν δεδικαίωται



Να γίνουμε υποκριτές; Να τιμήσουμε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη μόνο και μόνο επειδή πέθανε ή να μείνουμε στην ιστορική αλήθεια ενός από τα πιο σκοτεινά πρόσωπα της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής σκηνής;

του Νίκου Μωραΐτη

Αν και η φράση είναι παρεξηγημένη -δηλαδή το «δεδικαίωται» δεν σημαίνει εδώ «δικαιώνεται» αλλά «απαλλάσσεται» (από τις αμαρτίες)-, λέω να μείνουμε στη ρήση όπως τη χρησιμοποιούν οι πολλοί. Τι γίνεται λοιπόν; Ο νεκρός δεδικαίωται πάντα; Ο θάνατος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη τον καθιστά ως δια μαγείας ένα τιμώμενο πολιτικό πρόσωπο;

Κι αν είναι έτσι, τότε πώς μπορεί να κρύψει κανείς το πρόσωπο μίας υποκριτικής κοινωνίας, η οποία είναι έτοιμη να αλλάξει γνώμη για ένα πρόσωπο μόνο και μόνο επειδή αυτό πέθανε;

Σήμερα έχουν υπηρεσία οι νεοφιλελεύθεροι. Και έχουν κάθε λόγο να κάνουν υπερωρίες. Διότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν ένας πολιτικός που ξεχείλιζε από τον κυνισμό του νεοφιλελευθερισμού. Κοινωνικά ανάλγητος. Θατσερικός. «Έχομε πιο πολλούς συνταξιούχους από ό,τι πρέπει». Κι όμως -αυτό είναι το μεγάλο θαύμα του- επί των ημερών του κατάφερε να εκτινάξει το δημόσιο χρέος της χώρας από το 65% σε άνω του 100% του ΑΕΠ χωρίς να κάνει κοινωνικές παροχές! Θέλει πραγματικό ταλέντο για να το καταφέρεις αυτό. Το ταλέντο ενός Πινοτσέτ, μίας Σχολής του Σικάγου.

Δικαίως λοιπόν θα τον κλάψουν οι Πορτοσάλτε αυτής της χώρας. Έλα όμως που πλάι σε αυτούς ενέσκυψαν και οι… αισθηματίες απολιτίκ του διαδικτύου! RIP στον Μητσοτάκη επειδή έζησε πολλά χρόνια, επειδή έκανε μεγάλη οικογένεια – ως και ότι ήταν «ευγενής πολιτικός» διαβάσαμε, αυτός που κάθε του ομιλία στη βουλή ήταν γεμάτη ύβρεις, αυτός που για να κερδίσει εκλογές έπρεπε πρώτα να στείλει τον αντίπαλό του υπόδικο.

Το 1985, το βράδυ της δεύτερης εκλογικής του νίκης, οι δημοσιογράφοι ρώτησαν τον Ανδρέα Παπανδρέου αν του τηλεφώνησε ο αντίπαλός του Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για να τον συγχαρεί, όπως είχε κάνει ο Γεώργιος Ράλλης το 1981. Και ο Ανδρέας Παπανδρέου απάντησε: «Ο Ράλλης ήταν άλλος».

Πέρα όμως απ’ όλα και πάνω απ’ όλα, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είναι ο άνθρωπος που ανέτρεψε την κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου το 1965, μία κυβέρνηση εκλεγμένη από το 52% του ελληνικού λαού. Και οδήγησε σε ένα απίστευτο τσίρκο τη δημοκρατία μας, με δοτούς παλατιανούς πρωθυπουργούς, χωρίς καμία λαϊκή νομιμοποίηση. Η δημοκρατία εξασθένισε, τα τανκ βγήκαν στους δρόμους. Η ιστορική του ευθύνη είναι τεράστια και έχει καταγραφεί.

Σε δεκάδες συνεντεύξεις του τα τελευταία χρόνια, σε Παπαχελάδες και Τσίμες, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης προσπάθησε να ξαναγράψει την Ιστορία της Αποστασίας για να βγει λάδι. Δεν μπορούσε, μάλιστα, κανείς να του απαντήσει. Βλέπετε, όλοι οι άλλοι είχαν ήδη πεθάνει…

«Εγώ έκαμα, εγώ κατόρθωσα, εγώ επήρα, εγώ έδωσα». Ο λόγος του, ένα τεράστιο εγώ. Η κληρονομιά του, η κόρη των μυστικών κονδυλίων του υπουργείου εξωτερικών και ο γιος της Siemens. Δεκάδες συντάξεις, συλλογές αρχαίων – μία οικογένεια που ζούσε κυνικά απομυζώντας το δημόσιο και πουλώντας «ιδιωτικές επενδύσεις».

Λένε ότι υπήρξε προφητικός ως προς την οικονομική κρίση. Μα, αν είσαι καταστροφολόγος και δυσοίωνος εκ φύσεως, σίγουρα θα πέσεις μέσα όταν έρθει η καταστροφή. Πόσω μάλλον όταν πρόκειται για την καταστροφή στην οποία συνέβαλες.

πηγή

Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Τρείς εργάτες βαριά τραυματίες στο νοσοκομείο και ένας ..Παπαδήμος.


Έκρηξη σε επιχείρηση με μπουκάλες υγραερίων στον Ασπρόπυργο   είχε ως αποτέλεσμα το σοβαρότατο τραυματισμό τριών  εργατών που δούλευαν στην εταιρεία. Οι δύο   εργάτες βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση και νοσηλεύονται στην εντατική ενώ ένας ακόμη εργαζόμενος έχει πιο ελαφρά τραύματα.. όλοι τους νεαροί σε ηλικία πληρώνουν με τον πιο ακριβό τρόπο τις συνθήκες εργασίας στη μνημονιακή ελλάδα.. Δίπλα τους οι οικογένειές τους , το σωματείο τους και δεκάδες αισθήματα συμπαράστασης απο σωματεία εργαζομένων, ανέργων και απλού κόσμου  απ όλη την Ελλάδα..

Σε ένα άλλο νοσοκομείο βρίσκεται ο αρχιτραπεζήτης, πρώην διορισμένος πρωθυπουργός Παπαδήμος μετά απο επίθεση που δέχθηκε . Ο παπαδήμος είναι ένα τραπεζίτης που διέπρεψε την εποχή του "εκσυγχρονισμού" των διεφθαρμένων κυβερνήσεων του Σημίτη,  της εισόδου στην ΟΝΕ, των χρηματηστηρίων, των ατελείωτων θαλασσοδανείων, της Goldman Sachs  κλπ.  Διορίσθηκε πρωθυπουργός σε ένα απο τα χειρότερα καθεστώτα του Μνημονίου, μετά την πραξικοπιματική εκδίωξη του επίσης απαράδεκτου Γιωργάκη Παπνδρεόυ το 12΄. Έφερε εφαρμογές του Μνημονίου εντελώς εγκληματικές βυθίζοντας μία ολόκληρη χώρα στην κοινωνική σφαγή .. όχι βέβαια την δική του Τάξη  που έσπευσαν να τον συναντήσουν και στο νοσοκομείο( μνημονιακούς πολιτικούς , δημοσιογράφους κλπ)..

Ανάμεσα στα εκατοντάδες σπασμένα κεφάλια διαδηλωτών απο την αστυνομία , που πρόσφεραν απλόχερα οι πολιτικές του,  απαριθμούμε και μερικά εκ των τιμώμων πολιτικών εγκλημάτων που είναι απαραίτητα για να τον θυμούνται για πάντα

Όπως:

" α) Την αλλαγή της υπαγωγής του χρέους από ελληνικό σε αγγλικό δίκαιο (Φεβρουάριος του 2012). Μέχρι τότε, η Βουλή των Ελλήνων είχε δικαίωμα να ψηφίσει τη μη πληρωμή των ομολόγων, ή την αλλαγή της ημερομηνίας λήξης τους. Μετά την υπαγωγή τους σε αγγλικό δίκαιο, κάτι τέτοιο δε μπορεί να γίνει, ενώ η μη πληρωμή τους μπορεί να επιφέρει ένα κύμα κατασχέσεων και άλλων αρνητικών μέτρων σε βάρος της χώρας μας.

Η ενέργεια αυτή έδεσε χειροπόδαρα την Ελλάδα για πάντα, αφού η χώρα πλέον δε μπορεί ούτε καν να χρεοκοπήσει, ένα δικαίωμα που πάντα είχαν και έχουν όλες οι χώρες του κόσμου.

Τις συνέπειες αυτής της πράξης πληρώνουμε σήμερα και θα πληρώνουμε για πολλές δεκαετίες ακόμη. 


 β) Το κούρεμα των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων που τηρούνταν στην Τράπεζα της Ελλάδας (Μάρτιος 2012, με την προτροπή του Βενιζέλου και τη σύμπραξη του Προβόπουλου). Με την ενέργεια αυτή διέλυσε το ασφαλιστικό σύστημα της Ελλάδας, αφού μέσα σε μία νύχτα έκαναν φτερά 17 δισ ευρώ. Η έλλειψη των χρημάτων αυτών οδήγησε σε σφαγή των συντάξεων στα χρόνια που ακολούθησαν. 

γ) Την εξαίρεση από το PSI του 2012 (το κούρεμα των ομολόγων) των 75 δισ. ευρώ που είχε αγοράσει από τις γαλλογερμανικές τράπεζες η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σε τιμές γύρω στο 65% της αξίας τους. Τα ομόλογα αυτά σήμερα τα εξοφλούμε στο 100% της αξίας τους, αλλά εξακολουθούμε να πληρώνουμε τους τόκους με το επιτόκιο που φέρουν (μεταξύ του 6,2% και του 6,5%). 

Μιλάμε για απώλειες δεκάδων δισεκατομμυρίων. 

Παράλληλα, τα ομόλογα αυτά χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται από τους δανειστές ως μέσο εκβιασμού για την εμπλοκή τους στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Με ένα τέτοιο ομόλογο ύψους 6 περίπου δισ. Εκβίασαν τον Τσίπρα τον Ιούλιο του 2015 για να υποκύψει και να υπογράψει το 3ο μνημόνιο. Με ένα ακόμη ομόλογο (νομίζω γύρω στα 6 δισ. και πάλι) το οποίο λήγει στις 20 Ιουλίου μας εκβιάζουν όλο αυτό το διάστημα και μας ξεφτιλίζουν και τελικά επέβαλαν το 4ο μνημόνιο και ποιός ξέρει τί άλλο."



Τέλος  εκφράζουμε την ειλικρινή αλληλεγγύη μας στους τρεις εργαζόμενους που τραυματίστηκαν στο εργοστάσιο υγραερίου και ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση, ο αγώνας   είναι διαρκής ..

διαβάστε επίσης εδώ για τα απαριθμισμένα εγκλήματα των Παπαδήμων

Έκρηξη σε εργοστάσιο στον Ασπρόπυργο

Παρασκευή 26 Μαΐου 2017

Φωτογραφίες απο τη μεγάλη απεργία και πορεία των διανομέων – κούριερ στην Αθήνα
























πηγη φωτογραφιών απο εδώ

Ευρώπη γίναμε




Έκρηξη σημειώθηκε στο αυτοκίνητο του δοτού πρωθυπουργού, Λουκά Παπαδήμου, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ο ίδιος και οι δυο αστυνομικοί που τον συνόδευαν.


Πολλοί Έλληνες δεν θυμόντουσαν τον Λουκά Παπαδήμο, οπότε είδαν ξαφνικά το όνομά του στα social media, και νόμιζαν πως είναι νέος παίκτης στο Survivor.

Γρήγορα συνειδητοποίησαν πως ο Λουκάς Παπαδήμος ήταν εκείνος για τον οποίο οι New York Times είχαν γράψει πως έγινε πρωθυπουργός μετά από πραξικόπημα (σ.σ. Συγγνώμη αν ενοχλείται κάποιος από αυτό αλλά οι New York Times το έγραψαν –μετά από εμένα βέβαια– αλλά ποιος θέλατε να το γράψει; Η «Καθημερινή» που θα κάνει πάρτι ακόμα και με κυβέρνηση Χρυσής Αυγής;)

Οπσωσδήποτε, είναι χτύπημα για την Δημοκρατία η επίθεση σε έναν δοτό πρωθυπουργό που έγινε πρωθυπουργός με πραξικόπημα.

Δεν είναι χτύπημα στην Δημοκρατία η ανατροπή του εκλεγμένου πρωθυπουργού και η αντικατάστασή του με έναν μη εκλεγμένο πρωθυπουργό.

Όχι, αυτό είναι καλό για την Δημοκρατία. Δεν ξέρετε εσείς.

Από την άλλη, μπορούμε να πούμε πως αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την έκρηξη στο αυτοκίνητο του Λουκά Παπαδήμου έσωσαν την ευρωπαϊκή τιμή της Ελλάδας.

Δεν γίνεται να πέφτουν βροχή οι βόμβες και οι επιθέσεις σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα να μην σκάει ούτε στρακαστρούκα.

Γελάνε οι Ευρωπαίοι μαζί μας.

Και οι ανόητοι μενουμευρώπηδες, αντί να χαρούν που έσκασε μια βομβίτσα και στην Ελλάδα -και νιώσαμε κι εμείς για λίγο Ευρωπαίοι-, αρχίσανε τα «τι θα πουν οι ξένοι;».

Τι θα πουν οι ξένοι, ρε ζώα;

Θα πουν ότι η Ελλάδα έγινε Ευρώπη.


Βέβαια, και η Ευρώπη, τώρα τελευταία, έχει γίνει Μέση Ανατολή, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

«Δεν θα έρθουν οι τουρίστες μετά την επίθεση στον Παπαδήμο» λένε οι μενουμευρώπηδες.

Βρε ζώα, ο τελευταίος τουρίστας από την Γερμανία, την Γαλλία, την Βρετανία και τις ΗΠΑ, ξέρει πως στην Ελλάδα είναι πιο ασφαλής από το σπίτι του.

Χτες, ένα ζευγάρι Γάλλων μου είπαν αυτό ακριβώς: ότι στην Ελλάδα αισθάνονται μεγαλύτερη ασφάλεια απ’ ό,τι στη χώρα τους.

Με την ευκαιρία, θέλω να καταδικάσω σε ισόβια τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται.

Δεν φτάνει, όμως, να καταδικάζουμε τη βία.

Πρέπει και να την ξεματιάζουμε πού και πού.


(Επειδή ζούμε στη χώρα της βαριάς ανοησίας -και πολλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν καν τι διαβάζουν-, θέλω να πω πως προειδοποίησα πολλές φορές τα προηγούμενα χρόνια ότι η πλήρης κατάλυση της δημοκρατίας και του Συντάγματος -και η μη απόδοση Δικαιοσύνης για την χρεοκοπία της χώρας-, θα έφερνε ανωμαλία και εξαιρετικά άσχημα γεγονότα. Τον Οκτώβριο του 2015, απαντώντας σε έναν αναγνώστη, έγραφα: «αμέσως μετά τη συμφωνία που έκανε ο Τσίπρας αγνοώντας το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν πως τον επόμενο χειμώνα οι βόμβες θα πέσουν βροχή στην Αθήνα. Μάλιστα, έγραψα στις 28 Ιουλίου ‘Έχω την εντύπωση πως -μετά το νέο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα και την πλήρη αδιαφορία της κυβέρνησης για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος- τους επόμενους μήνες θα γεμίσει η χώρα επαναστατικές οργανώσεις.’. Προσοχή, δεν το ευχήθηκα, το προέβλεψα. Μου φαίνεται λογική σκέψη. Μακάρι να κάνω λάθος. Πάντως, η κατάσταση στην χώρα είναι κατάσταση ανωμαλίας, αφού μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού δεν εκπροσωπείται στην Βουλή.».

Ας συνεχίσουμε να κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε τι έχει συμβεί στη χώρα μας. Και θα δείτε και τα καλύτερα.)

pitsirikos

Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

Η ΛΑΕ Ηρακλείου για την επαναφορά του τραπεζίτη Σάλλα, στην Παγκρήτια τράπεζα.



"Ο Μιχ. Σάλλας μαζί με μια σειρά από άλλους εγχώριους τραπεζίτες πρωταγωνίστησαν στην καταλήστευση των τραπεζών και ξέσπασμα της κρίσης στην Ελλάδας και ένταξη της στη μνημονιακή υποδούλωση.

Οι τράπεζες όλα αυτά τα μνημονιακά χρόνια αντί να στηρίζουν την οικονομία, την έπνιγαν στην κυριολεξία, ενώ ο ελληνικός λαός πλήρωσε πάνω από 40 δις για τη «σωτηρία» τους (ανακεφαλαιοποιήση τους), οι οποίες τελικά κατάληξαν αντί «πινακίου φακής» σε ξένα funds.

Είναι –ο Σάλλας- ένας από τους βασικούς υπεύθυνους της τραπεζικής ασυδοσίας και παρά τις διώξεις που έχει σε βάρος του για τα πνιγηρά σκάνδαλα της Τράπεζας Πειραιώς, επανέρχεται στο τραπεζικό προσκήνιο, μετά την απομάκρυνσή του από την τελευταία.

Η επιστροφή του στον τόπο του εγκλήματος, γίνεται μέσω της «χρεοκοπημένης» Παγκρήτιας Συνεταιριστικής Τράπεζας, η οποία έτσι χάνει τον συνεταιριστικό της χαρακτήρα. Με τη στήριξη των εποπτικών αρχών (Τράπεζα Ελλάδας και υπερεθνικού SSM), πήρε το πράσινο φως για την είσοδο της Lyktos Participation ως στρατηγικού επενδυτή στο Μετοχικό Κεφάλαιο της Παγκρήτιας Συνεταιριστικής Τράπεζας.

Πρόεδρος της Lyktos ο Σάλλας, επικεφαλής «γνωστών – αγνώστων» κεφαλαιακών συμφερόντων. Tα συμφέροντα που εκπροσωπεί, δεν εισβάλλουν στην Παγκρήτια απλά και μόνο γιατί θεωρούν ότι μπορεί να «εξυγιανθεί» και να διευρύνει τις θέσεις της στην Κρήτη, αλλά κυρίως διότι η «Παγκρήτια» μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «βραχίονας» και «όχημα» μιας ευρύτερης παρουσίας στο τραπεζικό σύστημα με ελάχιστα κεφάλαια εκκίνησης ύψους 13-15 εκ.!!

Είναι βέβαιο ότι, δεν θα εισέβαλε ξανά στο τραπεζικό προσκήνιο, αν δεν ήταν πεπεισμένος ότι οι τράπεζες, παρά τα προβλήματα τους, εξακολουθούν να αποτελούν πεδίο μεγάλων κερδών και ωφελημάτων (ιδιαίτερα μετά τη ψήφιση του νέου θεσμικού πλαισίου εκκαθάρισης των κόκκινων δανείων), καθώς και πεδίο διαπλοκής της οικονομικής ολιγαρχίας με βαρόνους των media και της άρχουσας ελίτ, των οποίων τα σκάνδαλα αναλαμβάνουν να καλύψουν οι αιχμάλωτες μνημονιακές κυβερνήσεις και η διοίκηση της Τράπεζας Ελλάδας.

Η ΛΑΕ θεωρεί, ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη της οικονομίας, χωρίς εθνικοποίηση των τραπεζών, κατάργηση της λιτότητας, αποδέσμευση από την επιτροπεία της ευρωζώνης και την εφαρμογή προγράμματος φιλολαϊκής εξόδου από την κρίση. Αυτό θα είναι έργο μιας λαϊκής κυβέρνησης, που θα προσανατολίσει τις τράπεζες στην παροχή των αναγκαίων πιστώσεων με ευνοϊκούς όρους, προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αγρότες, συνεταιρισμούς κτλ, και τη χρηματοδότηση παραγωγικών και κοινωνικών έργων, με στόχο την οικονομική ανόρθωση, τη μείωση της ανεργίας, την αύξηση του εισοδήματος και την προκοπή της χώρας."

Ετσι διέλυσαν και "εξαγόρασαν" (και) το Ντυνάν. Απίστευτος ο κοινός μηχανισμός των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-"τραπεζιτών".

Αρχικά διέρρευσε το απόρρητο "μνημόνιο" που είχε συνταχθεί μεταξύ του μπουμπούκου υπουργού , των τραπεζιτών και του ΔΣ , στη συνέχεια (μόλις σήμερα) δημοσιεύεται έγγραφο με το οποίο ο Γεωργιάδης ζητά την παραίτηση των μελών του ΔΣ του Ντυνάν επειδή το επιθυμούσε ο τραπεζίτης Σάλλας!!!

Έχει σημασία προκειμένου να αντιληφθούμε στο έπακρο πως λειτουργούσαν διεφθαρμένα κόμματα όπως αυτά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που  σε κοινό βηματισμό με τραπεζίτες(δημοσιογράφους κλπ) για να οδηγήσουν σε "εξαγορές"  δημόσια περιουσία εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ αφού πρώτα είχε προηγηθεί πάρτυ απο διάφορα στελέχη τους, μέλη των "οικογενειών" τους κλπ ..

Είναι ενδεικτική η δε υποτέλεια ενός υπουργού σε έναν τραπεζίτη(το Σάλλα) που εμφανίζεται στο έγγραφο που επίσης διέρρευσε, Αν κάποιος θα ήθελε να ζωγραφίσει αυτή την υποτέλεια με λόγια δεν θα έβρισκε κάτι καλύτερο . Απολάυστε αυτο το  "μαρτυρικό" έγγραφο του Γεωργιάδη πρός το ΔΣ του Ντυνάν:

«Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς κ. Μιχάλης Σάλλας ζήτησε την παραίτηση όλων των μελών του Δ.Σ. του Ερρίκος Ντυνάν ώστε να μπορεί και η τράπεζα να συμβάλει καθοριστικά στην αναγέννηση του νοσοκομείου. Κατόπιν τούτου σας ζητώ να μου υποβληθούν το ταχύτερο δυνατόν οι παραιτήσεις σας, ώστε να δοθεί οριστική λύση στο πρόβλημα λειτουργίας του Ερρίκος Ντυνάν». καί βέβαια σήμερα ξέρουμε όλοι ποιά ήταν η "οριστική λύση".

Αναλυτικά για τον απόρρητο οδικό χάρτη του ξεπουλήματος του Ντυνάν

Άδωνις:«Ο ειδικός των μνημονίων» και το κρυφό Μνημόνιο για το Ντυνάν

Το κρυφό μνημόνιο που οδήγησε στην εξαγορά του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν για κάτι παραπάνω από 50 εκατομμύρια ευρώ από την Περαιώς και τον οδικό χάρτη προς αυτή την εξέλιξη μεταξύ των τριών πλευρών, αποκαλύπτει με αποκλειστικό ρεπορτάζ  Το Κουτί της Πανδώρας. Άδωνις, Τράπεζα Πειραιώς και το ΔΣ του Ερρίκος Ντυνάν υπέγραψαν το κρυφό μνημόνιο που πάνω απ' όλα ζητούσε ...εχεμύθεια!

Η ανάγνωση του εγγράφου προκαλεί ερωτηματικά για την πραγματική αιτία που οδήγησε στη μη διεξαγωγή του διεθνούς διαγωνισμού ο οποίος και θα διασφάλιζε τη βιωσιμότητα του Ντυνάν, λαμβάνοντας ως δεδομένο πως για το νοσοκομείο είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον κολοσσοί του κλάδου.
Ερωτήματα εγείρονται σχετικά και με την προθυμία της Πειραιώς να φορτωθεί το «αγκωνάρι» των περίπου 100 εκατ. ευρώ του τραπεζικού ανοίγματος του Ντυνάν, τη στιγμή μάλιστα που η συμφωνία οριστικοποιήθηκε από κοινού με το υπουργείο με όρους εχεμύθειας και εμπιστευτικότητας.

Η πορεία προς την κατάρρευση


Πριν την συνομολόγηση των κοινών ενεργειών που θα κατέληγαν στη «λύση» του πλειστηριασμού, στο έγγραφο παρατίθενται κάποιες κοινά αποδεκτές τροποποιήσεις. Συγκεκριμένα, το Κοινωφελές Ίδρυμα Ερρίκος Ντυνάν έπαψε να υπάγεται σε κρατικό έλεγχο, κάτι που εκθέτει και τον Νότη Μηταράκη, ο οποίος σήμερα, Τετάρτη, ισχυρίστηκε στην Εξεταστική Επιτροπή για τα σκάνδαλα στην Υγεία πως κατά μία έννοια το νοσοκομείο βρίσκεται υπό την αιγίδα του Δημοσίου. Συνομολογήθηκε, επίσης, πως ο εκάστοτε υπουργός Υγείας θα εποπτεύει το ΚΙΕΝ μόνο ως προς «τον τρόπο παροχής των υπηρεσιών υγείας και σχετικά με τον τρόπο άσκησης του ιατρικού, νοσηλευτικού. επιστημονικού και εκπαιδευτικού έργου του Ιδρύματος».

Αναφορικά με την πορεία προς την κατάρρευση, η κρίση ρευστότητας του Ντυνάν εκτινάχθηκε το 2012, δημιουργώντας οφειλή 7 μισθών προς τους εργαζόμενους, αδυναμία έκδοσης φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας αλλά και ταμειακή δυσχέρεια για την προμήθεια των απαραίτητων φαρμάκων και λοιπού υγειονομικού υλικού. Η κατάσταση αυτή οδήγησε στην απόφαση να διεξαχθεί διεθνής διαγωνισμός για την εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή, με τις εταιρίες παροχής χρηματοοικονομικών συμβουλών, Price Waterhouse Coopers και την Investment Group of Grecce να προσλαμβάνονται προκειμένου να συνεισφέρουν σε αυτό το εγχείρημα.

Δεκαέξι εταιρίες -ανάμεσά τους επενδυτές διεθνούς κύρους- εκφράζουν ενδιαφέρον για το νοσοκομείο. Όπως σημειώνεται στο μνημόνιο, τελικά 8 εξ αυτών καταθέτουν μη δεσμευτικές προτάσεις, οι οποίες τελικά έγιναν τέσσερις πριν οδηγηθεί το εγχείρημα στο κενό. «Εξ αυτών τρία σχήματα είναι διεθνών επενδυτικών ομίλων του εξωτερικού (ΗΠΑ, Τουρκία, Ελβετία)» σημειώνεται στο έγγραφο και προστίθεται πως ανάμεσα στους επίδοξους επενδυτές του εσωτερικού ήταν ο Όμιλος Ιατρικού Κέντρου Αθηνών, ο Όμιλος Υγεία, ΙΑΣΩ και Metropolitan.
«Εξ αυτών καταλήγουν να υποβάλουν δεσμευτικές προσφορές τέσσερις όμιλοι και το Δ.Σ. του ΚΙΕΝ, μετά από εισήγηση των χρηματοοικονομικών συμβούλων των PwC και IBG, αποφασίζει να εξετάσει τις δεσμευτικές προσφορές των προτιμητέων επενδυτικών σχημάτων, ήτοι Όμιλος Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, Όμιλος ΙΑΣΩ, κοινοπραξία Perseus Health Care S.A. / Intercontinental International REIC και PPLV» αναγράφεται, με την εισήγηση των συμβούλων από τις δύο εταιρίες ορκωτών λογιστών να προκρίνουν όλους τους επενδυτές εκτός από την PPLV.

Ωστόσο, το αδιέξοδο του Eurogroup στις 15/03/2013 και η εκκαθάριση της Λαϊκής Τράπεζας Κύπρου, που ήταν η κύρια πιστώτρια του νοσοκομείου, εκτροχιάζουν τη διεξαγωγή του διεθνούς διαγωνισμού. «Δυστυχώς, είτε λόγω οικονομικής αδυναμίας των ανωτέρω επενδυτικών σχημάτων, είτε επειδή οι επενδυτές αξίωναν νομοθετικές ρυθμίσεις, οι οποίες δεν ήταν δυνατόν να ικανοποιηθούν από την ελληνική Πολιτεία, καθώς προσέκρουαν σε διατάξεις του Συντάγματος, η διαδικασία δεν ευοδώθηκε», είναι η εξήγηση που δίνεται στο μνημόνιο.

Εδώ, ανέλαβε δράση ο τότε υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, και λοιπά υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης Σαμαρά.
Κατά το εμπιστευτικό έγγραφο, ως από μηχανής Θεός η τράπεζα Πειραιώς δέχεται να διαβιβαστεί στο όνομά της το τραπεζικό άνοιγμα του νοσοκομείου από τη Λαϊκή, ύψους 95 εκατ. ευρώ. Αλήθεια, για ποιο λόγο μία τράπεζα να διασφαλίσει την επιβίωση ενός ζημιογόνου Κοινωφελούς Ιδρύματος, βάζοντας πλάτη με την αποδοχή της εκχώρησης των δανειακών συμβάσεων που αγγίζουν τα 100 εκατ. ευρώ; Μα, προφανώς για να αγοράσει φθηνά και γρήγορα. Εδικά δε αν πρόκειται για ένα εν λειτουργία νοσοκομείο που διαθέτει εξοπλισμό, ανθρώπινο δυναμικό και ακίνητη περιουσία 55 χιλ. στρεμμάτων...

Τα 6 βήματα μέχρι τον πλειστηριασμό


Το υπουργείο Υγείας ασπάστηκε πλήρως την άποψη της πιστώτριας -πλέον- Πειραιώς για το μέλλον του νοσοκομείου, συνομολογώντας στη λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτελέσεως. Σύμφωνα με αυτήν την πρακτική, η συνολική κατάσχεση του νοσοκομείου θα οδηγούσε στην αναγκαστική εκποίηση του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων του Ντυνάν.
«Προς το σκοπό τούτο και προκειμένου να εξασφαλιστεί η λειτουργία του Νοσοκομείου για τον ενδιάμεσο χρόνο, και μέχρις ότου ολοκληρωθεί η διαδικασία της αναγκαστικής εκτελέσεως η τράπεζα δέχεται να εξετάσει την περαιτέρω χρηματοδότηση του νοσοκομείου, ανάλογα με τις πραγματικές ανάγκες λειτουργίας αυτού» επισημαίνεται στο μνημόνιο και συμπληρώνεται παρακάτω ότι το υπουργείο υγείας και η τότε διοίκηση του Ντυνάν «κρίνουν ότι η παραπάνω λύση (κατάσχεση της επιχειρηματικής μονάδας και δημόσιος πλειστηριασμός) αποτελούν τη νομικά ορθή αλλά και την οικονομικά πρόσφορη λύση υπό τις σημερινές συνθήκες».

Ως εκ τούτου, συναποφασίστηκαν 6 βήματα:


Τετάρτη 24 Μαΐου 2017

Αυτή την Πέμπτη 25/5 ΑΠΕΡΓΙΑ των διανομέων/delivery. ΔΕΝ παραγγέλνουμαι απ έξω, στηρίζουμε τα δίκαια αιτήματα τους.


|
Την Πέμπτη 25 Μαΐου έχουν κηρύξει ημέρα απεργία οι διανομείς/delivery. Διεκδικούν  μία σειρά απο απολύτως δίκαια αιτήματα που ΄ΟΛΟΙ μας πρέπει να στηρίξουμε

Διεκδικούν :

Εταιρικά μηχανάκια: Μέχρι στιγμής οι εργοδότες είναι απαλλαγμένοι από την υποχρέωση να παρέχουν εταιρικά δίκυκλα στους εργαζόμενους. Οι διανομείς χρησιμοποιούν τα δικά τους μηχανάκια και επωμίζονται οι ίδιοι τα έξοδα συντήρησης, ασφάλισης και βενζίνης.

Μέσα ατομικής προστασίας: Οι περισσότερες εταιρείες δεν παρέχουν πλήρη εξοπλισμό ατομικής προστασίας. Οι διανομείς διεκδικούν κράνος, φουλάρι λαιμού, μπουφάν-γάντια-παντελόνι-μπότες μηχανής, εξωσκελετό, αδιάβροχο/αντιανεμικό και ανακλαστήρες.

Ένσημα βαρέα και ανθυγιεινά: Παρά την επικινδυνότητα του, το επάγγελμα των διανομέων δεν είναι ακόμα ενταγμένο στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Οι διανομείς εργάζονται κανονικά, ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες.

Ενιαία ειδικότητα με τον τίτλο «Οδηγός δικύκλου-Μεταφορέας» και Συλλογική σύμβαση εργασίας


ΥΓ: Στην Άρτα οι διανομείς  δεν έχουν καταφέρει ακόμη να συγκροτήσουν ένα σωματείο βάσης και να διεκδικήσουν τα αυτονόητα , ενώ η ασυδοσία των εργοδοτών δεν έχει όριο στο ...κοντέρ. Μπορούμε όμως ΟΛΟΙ μας να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη μέρα ως μία ευκαιρία αντίστασης στο καθεστώς που επικρατεί στο χώρο εργασίας των διανομέων και να στηρίξουμε την απεργία με την δική μας στάση να απέχουμε από μία ημέρα παραγγελίας είτε φαγητού, είτε καφέ κλπ.


Διαβάστε επίσης
: Την Πέμπτη μην παραγγείλεις delivery

Ζωντανά το ξεπούλημα του Ντυνάν

 
                               


Το ξεπούλημα του Ντυνάν στο επίκεντρο της Εξεταστικής Επιτροπής για την (παρα)Υγεία


Από τη διερεύνηση του ξεπουλήματος του «Ερρίκος Ντυνάν» θα ξεκινήσει τις εργασίες της η Εξεταστική Επιτροπή για τα σκάνδαλα στην Υγεία, με τις πληροφορίες να θέλουν την κλήση του προφυλακισμένου Ανδρέα Μαρτίνη προκειμένου να αποκαλύψει και δημοσίως τη σκανδαλώδη συναλλαγή με θυγατρική της Πειραιώς.

Η Επιτροπή αποτελείται από 23 βουλευτές και καλείται σε διάστημα τριών μηνών να διερευνήσει τη σκανδαλώδη διαχείριση και λειτουργία του ΚΕΕΛΠΝΟ, την εκτίναξη των λειτουργικών δαπανών των νοσοκομείων και της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης με αποκορύφωμα την υπόθεση NOVARTIS, όπως επίσης και την υπόθεση του νοσηλευτικού ιδρύματος «Ερρίκος Ντυνάν», το οποίο αποτέλεσε από το 2000 και έπειτα επιτομή κακοδιαχείρισης και διαφθοράς.
«Από την Εισαγγελία έχει διαβιβαστεί στη Βουλή ποινική δικογραφία , καθώς από προηγηθείσα δικαστική διαδικασία έχουν προκύψει ενδείξεις ότι πολιτικά πρόσωπα και δη υπουργοί των προηγούμενων κυβερνήσεων έχουν τελέσει αξιόποινες πράξεις» εξήγησε ο πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής για την Υγεία.

Πέρα από την κλήση Μαρτίνη, η Επιτροπή αναμένεται να εξετάσει και την δικογραφία που αφορά τις «αρθροσκοπήσεις Σαλμά» που τιμολογήθηκαν επί υπουργίας Βορίδη. Με βάση την Υπουργική Απόφαση Βορίδη που εκδόθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2014, η τιμολόγηση κάθε αρθροσκόπησης ήταν 1.500 ευρώ. Η απόφαση Βορίδη αναιρέθηκε τον Μάρτιο του 2015 και κατέβηκε στα 150 ευρώ. Όμως μέσα σε αυτό το μικρό διάστημα έγιναν 550 «ακριβές» αρθροσκοπήσεις που τιμολογήθηκαν συνολικά στα 825.000 ευρώ, αντί για 82.500 ευρώ!
Ενδιαφέρον έχει και ο «μίτος της Αριάδνης» για το πώς φτάσαμε στην υπογραφή της Υπουργικής Απόφαση Βορίδη, που ενδεχομένως δείχνει τον τρόπο λειτουργίας του συστήματος. Όλα ξεκίνησαν από εισήγηση επιτροπής, συνεχίστηκαν με εισήγηση του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου και, τούτων δοθέντων, προχώρησαν με γνωμοδότηση του ΚΕΣΥ προς τον υπουργό.


Οι τρεις άξονες της Επιτροπής


Στην πρώτη συνεδρίαση (4/5) καθορίστηκαν τρεις άξονες πάνω στους οποίους θα κινηθεί η Επιτροπή, μετά από εισήγηση του κ. Μπαλωμενάκη, η οποία και έγινε δεκτή. Αυτοί είναι:

1.
Η εκτίναξη φαρμακευτικής δαπάνης και των λειτουργικών δαπανών των νοσοκομείων. Υπερτιμολόγηση των φαρμάκων, και των ιατροτεχνολογικών υλικών. Μηχανισμοί και διαδικασίες με τις οποίες γίνονταν η τιμολόγηση, η διαπραγμάτευση αποδεκτών τιμών ,η αποζημίωση των ακριβών φαρμάκων και των υπολοίπων υλικών, οι επιζήμιες συμβάσεις, οι διοικητικές ενέργειες και οι κανονιστικές πράξεις Υπουργών και εμπλεκομένων φορέων εποπτείας τους.

2.
Ο τρόπος διαχείρισης στα ΝΠΔΔ και εποπτευόμενα ΝΠΙΔ του χώρου της υγείας και προεχόντως στο ΚΕΕΛΠΝΟ: Προμήθειες, συμβάσεις παροχής υποστηρικτικών υπηρεσιών, χρεώσεις υλικών και εργασιών, προσλήψεις προσωπικού, σύναψη τριγωνικού τύπου συναλλαγών με εταιρίες και προμηθευτές, διαφημιστική δαπάνη.

3.
Η περίπτωση του «Ερρίκος Ντυνάν»: Διοίκηση, διαχείριση, αιτίες υπερχρέωσης, δάνεια και συνέπειές τους, η εκποίησή του μέσω πλειστηριασμού με μοναδικό πλειοδότη σε ιδιωτικά συμφέροντα, ενδεχόμενη ζημία σε περιουσιακά στοιχεία του ΕΕΣ, αδιαφανείς επιζήμιες μεταβιβάσεις περιουσιακών στοιχείων του.


πηγη

Τρίτη 23 Μαΐου 2017

ΟΧΙ στον αφανισμό της Μεσοχώρας.




Δύσκολες ώρες περνά, ξανά, η Μεσοχώρα. Δύσκολες ώρες περνά, ξανά, και ο φυσικός σχηματισμός του Αχελώου, στο πιο ευαίσθητο κομμάτι του, αυτό των πηγών και των πρώτων βημάτων του, στη μακριά του διαδρομή, μέχρι τις εκβολές του στο Ιόνιο.
 
Το κράτος και η ΔΕΗ δε διδάχτηκαν τίποτα, από τα απανωτά πλήγματα που έχει δεχτεί το φαραωνικό έργο της εκτροπής του Αχελώου και της κατασκευής νέων φραγμάτων στον άνω ρου. Ξαναφέρνουν «καμουφλαρισμένο» και κομμάτι – κομμάτι το σχέδιό τους. Τώρα μιλούν για ένα, αποκλειστικά, ενεργειακό έργο, το φράγμα και το υδροηλεκτρικό έργο της Μεσοχώρας, χωρίς να ακυρώνουν την εκτροπή. 
 
Το έχουμε καταλάβει καλά: αντιμετωπίζουν το ποτάμι, τα νερά και, γενικότερα, τους φυσικούς πόρους, σαν αντικείμενο εκμετάλλευσης και σαν μέσο για να αντληθούν υλικοί πόροι. Ανοίγουν διάπλατα το δρόμο στην ιδιωτικοποίηση των νερών και της ενέργειας. Δε νοιάζονται για το αν και το νέο τους σχέδιο θα συνεχίσει να έχει τεράστιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις και αν θα οδηγήσει στον αφανισμό της Μεσοχώρας. 
 
Όσο κλείνουν τα αυτιά τους, άλλο τόσο το κίνημα θα βροντοφωνάζει ότι, αυτή την ώρα, μόνο μια γενναία απόφαση μπορεί να υπάρξει: 
 
Οριστική ακύρωση της εκτροπής – Κατεδάφιση του φράγματος της Μεσοχώρας και των υπόλοιπων έργων 
 
Και ας γνωρίζουν ότι θα είμαστε συνεχώς εδώ για να τους την υπενθυμίζουμε με κάθε πρόσφορο τρόπο.
 
 Δίκτυο Μεσοχώρα - Αχελώος SOS 
mesochora-acheloos-sos.blogspot.gr 
 
Διήμερο δράσεων στη Μεσοχώρα

ΣΑΒΒΑΤΟ, 3 ΙΟΥΝΙΟΥ 2017
18:00-20:00: ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΩΝ - ΑΚΤΙΒΙΣΤΩΝ

20:00-22:00: ΠΡΟΒΟΛΕΣ - ΑΝΤΙΦΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΙΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ, 4 ΙΟΥΝΙΟΥ 2017
12:ΟΟ: ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΦΡΑΓΜΑ ΤΗΣ ΜΕΣΟΧΩΡΑΣ

(Πληροφορίες για μετάβαση με λεωφορείο,
από Αθήνα: 6975226917 – 6942200292
από Θεσσαλονίκη - Λάρισα: 6949591336)


πηγή :
ΟΙ ΟΡΕΙΝΟΙ
               :Αβαρίτσα Άρτας

Aπό την αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων στην ανασυγκρότηση των αντιστάσεων στους χώρους δουλειάς (Θερσίτης-Μάϊος '17)

                                                          

Την πρωτομαγιά του 2005, γράφοντας ένα σχετικό με την ημέρα κείμενο, ξεκινούσαμε με την δήλωση του τότε προέδρου του ΣΕΒ Ορέστη Κυριακόπουλου (βιομηχανία ορυκτών και μετάλλων) σε κάποιο συνέδριο των ντόπιων αφεντικών: "το 8ωρο είναι ένας συναισθηματισμός που πρέπει να εγκαταλειφθεί"... 12 χρόνια μετά, ο πρόεδρος φαίνεται ήδη ξεπερασμένος: το 8ωρο είναι ήδη ένα "συναίσθημα" που έχει ξεθωριάσει. Για την ακρίβεια είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο στους χώρους εργασίας (μαζί με το "καλός μισθός" και "πληρωμένες υπερωρίες").

Το "8ωρο" του Κυριακόπουλου δεν αφορούσε βέβαια ένα απλό λογιστικό μέγεθος: αφορούσε ολόκληρη την οργάνωση της εκμεταλλευτικής σχέσης, τα συμβόλαια ταξικών συμβιβασμών που απαιτούσαν ένα σχεδόν σταθερό μοντέλο εργασίας και έναν (σχεδόν) εγγυημένο κατώτατο μισθό, ένα συγκεκριμένο μοντέλο τριμερών θεσμικών διαμεσολαβήσεων (κράτος-αφεντικά-συνδικαλιστικές οργανώσεις) ως εγγυητές της κοινωνικής ειρήνης και βέβαια ένα ελάχιστο δίχτυ κράτους πρόνοιας για μια (σχεδόν και πάλι) ομαλή κοινωνική αναπαραγωγή

Οι λεγόμενες «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» που είχε ανάγκη η εθνική οικονομία και ο λεγόμενος εκσυγχρονισμός της ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή η συνολική νεοφιλελεύθερη βίαιη απορρύθμιση των κοινωνικών συμβολαίων, ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και επιταχύνθηκε στα χρυσά χρόνια της ανάπτυξης, παρόλο που έβρισκε διαρκώς τα όρια της πότε σε κοινωνικές αντιστάσεις (πχ οι μεγάλες συγκεντρώσεις ενάντια στον αντιασφαλιστικό νόμο Γιαννίτση το 2001, που τον ακύρωσαν πριν καν συζητηθεί στην Βουλή, ή οι αγώνες ενάντια στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και τις ιδιωτικοποιήσεις την 3ετία 90-93) και πότε στην δομική αδυναμία του ελληνικού καπιταλιστικού σχηματισμού να προσπεράσει το ισχυρό κορπορατιστικό μοντέλο της μεταπολίτευσης. Η είσοδος στην περίοδο της «δημοσιονομικής κρίσης», από το 2009 αποδείχτηκε μια εξαιρετική ευκαιρία για μια άνευ ιστορικού προηγούμενου επίθεση στο κοινωνικό σώμα με βιαιότητα blietzkrieg (κεραυνοβόλος πόλεμος) και τους «συναισθηματισμούς» του. Η βιαιότητα βεβαίως καθοριζόταν όχι μόνο από τα δημοσιονομικά μεγέθη (που δεν έβγαιναν) αλλά και από τα μεγέθη της κρίσης συναίνεσης που τάραξε το ελληνικό κράτος ήδη από τον Δεκέμβρη του 2008 και που θα συνεχιζόταν με άγρια δυναμική ως και το 2012. Ταυτόχρονα, στην ευρύτερη περιοχή (και όχι μόνο βέβαια) ξεσπούσαν γενικευμένες κοινωνικές ταραχές που σχετίζονταν πότε οργανικά (πχ εξεγέρσεις για τα είδη πρώτης ανάγκης και τις τιμές των τροφίμων σε χώρες όπως η Αλγερία, η Μοζαμβίκη, το Μπαγκλαντές κ.α) ή δια αντανακλάσεως (πχ οι εξεγέρσεις της λεγόμενης Αραβικής Άνοιξης) με την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση…



Από το κράτος πρόνοιας...



"Η «πλήρης απασχόληση» κατείχε την κάπως διφορούμενη θέση να συνιστά ταυτόχρονα δικαίωμα και καθήκον. Ανάλογα με το ποια πλευρά του «συμβολαίου μίσθωσης εργασίας» που επικαλούνταν την αρχή της πλήρους απασχόλησης, στο προσκήνιο ερχόταν κάποιο από αυτά τα δύο γνωρίσματά της. Όπως όμως συμβαίνει με όλους τους κανόνες, και οι δύο πλευρές έπρεπε να είναι παρούσες για να διασφαλιστεί η γενική ισχύς της αρχής. Η ιδέα της πλήρους απασχόλησης ως απαραίτητο γνώρισμα της «κανονικής κοινωνίας» υπονοούσε τόσο ένα καθήκον καθολικά και πρόθυμα αποδεκτό όσο και μια συμμεριζόμενη απ’ όλους θέληση εξυψωμένη στο επίπεδο του καθολικού δικαιώματος...."

"Παρά τον επικαθορισμό του, η αρχική πολιτική δημοτικότητα του κράτους πρόνοιας θα ήταν αδιανόητη μέσα σε μια καπιταλιστικά κυριαρχούμενη κοινωνία, εάν δεν υπήρχε σύμπνοια μεταξύ της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης και των αναγκών της καπιταλιστικής οικονομίας. Μεταξύ των πολλών άλλων λειτουργιών του, το κράτος πρόνοιας διαδραμάτιζε έναν ιδιαίτερα κρίσιμο ρόλο στη διαιώνιση της «επανεμπορευματοποίησης» της εργασίας: με το να παρέχει καλής ποιότητας εκπαίδευση, επαρκείς υπηρεσίες παροχής υγείας, αξιοπρεπή στέγαση και υγιεινή ανατροφή για τα παιδιά των φτωχών οικογενειών διασφάλιζε τη σταθερότητα στην προσφορά απασχολήσιμου εργατικού δυναμικού προς την καπιταλιστική βιομηχανία. Αυτό δεν θα μπορούσε να το διασφαλίσει από μόνη της καμία ατομική εταιρεία ή ομάδα εταιρειών." Zygmunt Bauman



Στην μεταπολεμική «κεϋνσιανή-φορντική περίοδο» οι κρατικές πολιτικές σε γενικές γραμμές υιοθετούσαν ως πρωταρχικό στόχο τους όχι τόσο τη σταθερότητα των τιμών και τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, αλλά την πλήρη απασχόληση και τη χορήγηση κοινών αγαθών. Συνεπώς, η παρέμβασή του κράτους στην κοινωνία δεν περιοριζόταν απλά στη διαμόρφωση και την τήρηση των κανόνων του παιχνιδιού της αγοράς, δεν είχε δηλαδή απλά μια τυπική ρυθμιστική λειτουργία ως «συλλογικός καπιταλιστής». Αντιθέτως, αναλάμβανε την ευθύνη να προωθεί με κεντρικά σχεδιασμένες πολιτικές την καπιταλιστική ανάπτυξη. Επίσης είχε αναλάβει το κομμάτι της κοινωνικής αναπαραγωγής και έπαιζε το ρόλο του εξουδετερωτή των κοινωνικά παραγόμενων κινδύνων ή ατυχιών για την ατομική και συλλογική ύπαρξη (από την ασθένεια, τα ατυχήματα, τα γηρατειά κτλ). Διακήρυττε την πρόθεσή του να «κοινωνικοποιηθούν» οι ατομικοί κίνδυνοι και να καταστεί ο περιορισμός τους καθήκον και ευθύνη του κράτους και διαμέσου αυτής της αποδοχής από την πλευρά της κοινωνίας ενσωμάτωνε και κανονικοποιούσε κοινωνικά στρώματα και ταξικές διεκδικήσεις. Ουσιαστικά δηλαδή εισήγαγε πολιτικές κοινωνικής κάλυψης των επισφαλειών.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 70 συντελέστηκε μια όχι και τόσο ξαφνική ή παράδοξη αλλαγή στο διαχειριστικό πλαίσιο του καπιταλισμού. Αλλαγή, η οποία μπορεί να γίνει κατα­νοητή λαμβάνοντας υπ' όψιν τρεις άμεσα σχετιζόμενους παράγοντες: την επιδείνω­ση των οικονομικών επιδόσεων των δυτικών καπιταλιστικών χωρών (μειωμένη συσσώρευση, χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης, υψηλός πληθωρισμός και αυξανόμενη ανεργία κτλ), την αδυναμία ανάπτυξης των κρατών του τότε «υπαρκτού σοσιαλισμού» (για την ακρίβεια είχαν αρχίσει ήδη να βυθίζονται σε μια ατελείωτη σπείρα αποσύνθεσης) και τις διευρυμένες και γενικευμένες κοινωνικές αντιστάσεις ήδη από την δεκαετία του 60. Οι κρίσεις στον καπιταλισμό είναι εγγενείς, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξής του, εκφράζουν τις αντιφάσεις του συγκεκριμένου τρόπου παραγωγής, τα πεπερασμένα του όρια και το ισοζύγιο των κοινωνικών αντιστάσεων.

Έτσι λοιπόν οι προωθούμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που άρχισαν να εφαρμόζονται ως «θεραπεία» στις αδυναμίες της «κρατικής παρεμβατικότητας» και στις στρεβλώσεις της ελεύθερης αγοράς, απαίτησαν μια συνολική μετατόπιση, σε όλα τα πεδία της κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης. Στο επίπεδο της παραγωγής αρχίζουν και σαρώνονται οι «σταθερές» που αφορούν τόσο την μισθολογική πολιτική όσο και την λογική της "μονιμότητας" στην εργασία και εφαρμόζονται οι γνωστές στρατηγικές απορρύθμισης της ευέλικτης και επισφαλούς εργασίας. Οργανώνεται σε ιδεολογικό και θεσμικό επίπεδο μια συγκεκριμένη στρατηγική ενάντια στις εργατικές διεκδικήσεις και τις μορφές αγώνα και οργάνωσης στους χώρους εργασίας. Αντιαπεργιακοί νόμοι, δυνατότητα θεσμοθέτησης "προσωπικών συμβάσεων εργασίας" που αντικαθιστούν τις συλλογικές, ευνοϊκότερο εργατικό δίκαιο για την "επιχειρηματικότητα" και ταυτόχρονα "επικινδυνοποίηση" των εργατικών διεκδικήσεων και υπερπαραγωγή λόγων για την συνολική απονοηματοδότηση βασικών και ριζοσπαστικών κοινωνικών εννοιών και αξιών: όπου αλληλεγγύη, ανταγωνισμός, όπου κοινότητα, οικογένεια (κατά την γνωστή ρήση της Θάτσερ), όπου συλλογικότητα, κατακερματισμένοι/ες και εξατομικευμένοι-ες υπήκοοι/εργάτες-εργάτριες. Μέσα σε αυτό το πλέγμα αρχίζει και ξεδιπλώνεται το ιδεολόγημα του "κοινωνικού παρασιτισμού" (αυτών δηλαδή που "τρέφονται" με τα πενιχρά επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας) που εξατομικεύει, στοχοποιεί και ποινικοποιεί την "αποτυχία"(προάγγελος της στρατηγικής των "περισσευούμενων πληθυσμών" στις κρισιακές μέρες που ζούμε). Τα τρία Ε (economy, efficiency, effectiveness - οικονομία, αποδοτικότητα, αποτελεσματικότητα) γίνονται ο ρυθμιστικός κανόνας του κοινωνικού. Ταυτόχρονα η επέκταση της διεθνοποίησης του κεφαλαίου, καθιστά και ευκολότερη την διεθνοποίηση και του "δικαίου" του και τον συγχρονισμό διαφορετικών εθνικών καπιταλιστικών σχηματισμών σε ένα πιο συνεκτικό πλαίσιο.

Στην περίοδο αυτή, υπάρχει ένας στρατηγικός αυτομετασχηματισμός του κράτους: η μείωση του ρόλου του σε κάποιους τομείς όμως δεν σημαίνει οριστική απόσυρσή του από αυτούς ή τη συνολική μείωση της ισχύος του και του ρόλου που επιτελεί στο νεοφιλελεύθερο διεθνοποιημένο περιβάλλον. Δεν αλλάζουν μόνο το ποια μέτρα επιστρατεύει το κράτος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, αλλά και ο τρόπος με τον οποίον τα αντιλαμβάνεται, τα ιεραρχεί και τα αντιμετωπίζει. Έτσι, για παράδειγμα, το νεοφιλελεύθερο κράτος δεν επιδιώκει, όπως ο προκάτοχός του, να εξασφαλίσει τους όρους μιας γενικής οικονομικής αναπτυξιακής διαδικασίας και την αναδιανομή των εισοδημάτων, αλλά να προωθήσει τις «διαρθρωτικές αλλαγές» που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να ξεπεράσει τις όποιες κρίσεις του ή τα κάθε είδους «αναχώματα» στην ανάπτυξή του.

Το κράτος "εξολοθρευτής" των κοινωνικών κινδύνων, το κράτος πρόνοιας δηλαδή, βαθμιαία αποδιαρθρώνεται ενώ απομακρύνονται και οι περιορισμοί που εφαρμόζονταν στις επιχειρηματικές δραστηριότητες στο πεδίο της "ελεύθερης αγοράς". Δηλαδή πλέον δεν αποτελεί κατά βάση ένα μηχανισμό αναπλήρωσης εισοδημάτων που δεν ασχολείται με το ζήτημα του καταλογισμού της ευθύνης. Αντιθέτως, αποτελεί ένα μηχανισμό που επιτηρεί και καθιστά «αξιολογήσιμες» για τους μηχανισμούς της ελεύθερης αγοράς τις αποκλεισμένες κοινωνικές ομάδες. Στη νεοφιλελεύθερη εποχή η πρόσβαση σε κοινωνικές παροχές δεν αποτελεί (κοινωνικό) δικαίωμα που διαθέτει αυτόματα όποιος είναι φορέας της ιδιότητας του πολίτη, αλλά πρέπει να περιορίζεται σε αυτούς που αποδεδειγμένα έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη και προσπαθούν να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας. Για αυτό άλλωστε έχει αποδυναμωθεί εξαιρετικά (όχι όμως και καταργηθεί) το «δόγμα της καθολικότητας των παροχών». Το σύγχρονο κράτος πρόνοιας περιορίζει τις προστατευτικές του λειτουργίες σε ένα κοινωνικό κομμάτι "ανήμπορων προς εργασία" για να τους εξασφαλίσει ένα κατώτατο όριο κατανάλωσης προς επιβίωση και μόνο. Από «παθητικό» (σύμφωνα με την τρέχουσα φιλελεύθερη ορολογία) μετατρέπεται σε ένα «επιλεκτικό» και «ενεργητικό» κράτος πρόνοιας.

Έτσι το ιδεολόγημα του "κοινωνικού παρασιτισμού" που ξεδιπλώθηκε στις αρχές του 80 βρίσκει ένα λαμπρό πεδίο εφαρμογής σε μεγακλίμακα και στραμμένο πλέον όπως προαναφέρθηκε στην λογική της διαχείρισης περισσευούμενων πληθυσμών. Δεν έχει πλέον σημασία η ύπαρξη ενός περιεκτικού συστήματος παροχών ή πολιτικών ενσωμάτωσης αφού to πεδίο της κοινωνικής αναπαραγωγής γίνεται "ιδιωτική υπόθεση". Όπως έγραψε και ο Ούρλιχ Μπεκ, για την επιβίωση, απαιτείται πλέον από τα άτομα να αναζητήσουν βιογραφικές λύσεις για συστημικές αντιφάσεις...



...στην ευελιξία και την επισφάλεια...

Δευτέρα 22 Μαΐου 2017

22 Mαϊου 1963 το δεξιό Κρατος και παρακράτος δολοφονούν τον Λαμπράκη


                            Η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη


Σαν σήμερα στις 22/5/1963, κράτος και παρακράτος προχωρούν σε δολοφονική επίθεση κατά του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη, στη Θεσσαλονίκη.
Ο Λαμπράκης χτυπήθηκε με λοστό στο κεφάλι από τον Μανώλη Εμμανουηλίδη, που επενέβαινε σε τρίκυκλο το οποίο οδηγούσε ο Σπύρος Γκοτζαμάνης. Και οι δύο ήταν άνθρωποι του υποκόσμου, μέλη της αντικομμουνιστικής οργάνωσης Καρφίτσα, την οποία καθοδηγούσε η χωροφυλακή και η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης. Η επίθεση με το τρίκυκλο έγινε αμέσως μετά από τη συγκέντρωση που είχε οργανώσει στην πόλη η τοπική οργάνωση της ΕΕΔΥΕ, στα γραφεία του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος.
Λίγα μέτρα μακρύτερα, στη διάρκεια αντισυγκέντρωσης, χτυπήθηκε επίσης από τραμπούκους ο βουλευτής Καβάλας της ΕΔΑ και στέλεχος του ΚΚΕ Γιώργης Τσαρουχάς, που στη διάρκεια της Χούντας δολοφονήθηκε στην Ασφάλεια μετά από βασανιστήρια. Ο ίδιος ο Λαμπράκης θα χάσει τη μάχη με τη ζωή στις 27/5 στο νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ» όπου είχε μεταφερθεί σε κωματώδη κατάσταση μετά την επίθεση.
Σαν ελάχιστη προσθήκη στα όσα ως σήμερα έχουν ειπωθεί για τη δολοφονία Λαμπράκη, παραθέτουμε και θυμίζουμε τον ορισμό του παρακράτους που δόθηκε στη δίκη των δολοφόνων του Λαμπράκη από τον αείμνηστο εισαγγελέα Παύλο Δελαπόρτα:
«Οι μηχανισμοί που δολοφόνησαν τον Λαμπράκη, αποτελούνται από κατάλοιπα υποπροϊόντων του Χίτλερ, από γιγαντοκύτταρα δοσιλογικής λευχαιμίας... από κακοποιούς διαφόρων βαθμών και ειδών, από ιδεολογικούς σκηνίτες και από άλλους φτωχούς διαβόλους...

Από τέτοια κοινωνικά βυθοκορήματα αναμενόταν βοήθεια και σ’ αυτά θα ανατιθόταν σε ώρα κρίσης, η ενίσχυση των Σωμάτων Ασφαλείας και η μεγάλη και άγια υπόθεση «της υπερασπίσεως της Πατρίδος και του Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού παντού, πάντοτε και δι’ όλων των μέσων», κατά τους σκοπούς της οργάνωσης του Γιοσμά που αναγράφονται πίσω από την ταυτότητα του Γκοτζαμάνη...

Σήμερα, εδώ, ένα σύμφυρμα κλεφτών, βιαστών, δοσίλογων και κάθε είδους κακοποιών, εμφανίζεται (προς εθνοκαπηλεία και ανομολόγητους ιδιοτελείς σκοπούς) ως προστάτης κοινωνικών καθεστώτων, ως φύλακας ιερών και οσίων και ως Κέρβερος του νόμου και της τάξης. Τι άλλο έπρεπε να περιμένει κανείς απ’ αυτό πλην του ότι θα εξελισσόταν σε κακοήθη νεοπλασία της κοινωνίας;»
Μουσική

Aποδεικνύονται οι στενοί δεσμοί ΝΔ και υποστηρικτών της Χρυσής Αυγής στη Λέσβο



Πλήρης είναι η επιβεβαίωση όσων εδώ και μήνες υποστηρίζαμε την ύπαρξη συνεργασίας μεταξύ του βουλευτή της ΝΔ στο Ν.Λέσβου και πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Χαράλαμπου Αθανασίου με ακροδεξιά στοιχεία αλλά και υποστηρικτές της ναζιστικής Χ.Α.

Η συνεργασία αυτή που πήρε σάρκα και οστά από το Σεπτέμβρη του 2016 και είχε ως προμετωπίδα της τη δημιουργία γεγονότων και εντάσεων μεταξύ των ντόπιων και των προσφύγων που έχουν εγκλωβιστεί στο νησί δεν έμεινε μόνο εκεί, αλλά συνεχίζεται και σε άλλα επίπεδα. Χτες κυριακάτικη εφημερίδα πανελλαδική κυκλοφορίας δημοσίευσε φωτογραφικό υλικό που αποδεικνύουν τη συνεργασία αυτή. Μεταξύ των άλλων, ο πρώην υπουργός δικαιοσύνης βρέθηκε να είναι συνδαιτυμόνας με τον υπόδικο διευθυντή του 6ου Γυμνασίου Μυτιλήνης Βασίλη Μακρυπούλια. Στο ίδιο τραπέζι ήταν στενοί συνεργάτες του κ.Αθανασίου αλλά και συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ Καθηγητών.

Στον κ.Μακρυπούλια έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για παράβαση καθήκοντος κατ εξακολούθηση καθώς απέκρυπτε από το 2012 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2017 υπόθεση σεξουαλικής παρενόχλησης μαθητριών από τον ιδιοκτήτη του κυλικείου του σχολείου του. Η δίκη του Μακρυπούλια είχε προσδιοριστεί για να γίνει στις 11 Μαΐου 2017 αλλά πήρε αναβολή λόγω παρέλευσης ωραρίου, γεγονός που προκάλεσε ερωτηματικά.

Δηλωτική της συνεργασίας αυτής που προανέφερα είναι και η πρόσφατη επικράτηση της ΔΑΚΕ στις εκλογές της ΕΛΜΕ Λέσβου. Στο ψηφοδέλτιο της ΔΑΚΕ, σύμφωνα με τα όσα έχουν γνωστά, εκτός των μελών της Ν.Δ. συμμετείχαν και άτομα του ακροδεξιού χώρου με αποδεδειγμένες επαφές με την Χ.Α. Καθόλου τυχαίο δεν πρέπει να θεωρείται ότι εκτός των παραπάνω συμμετείχε για πρώτη φορά ως υποψήφια και η σύζυγος του Μακρυπούλια. Μάλιστα ο πρώτος σε ψήφους από την παράταξη της ΔΑΚΕ κ. Βαρελτζής ήταν στο πλευρό του Μακρυπούλια την ημέρα που επρόκειτο να γίνει η δίκη του. Θυμίζω ότι ο Μακρυπούλιας ο οποίος δηλώνει δημόσια ότι είναι «Έλλην Εθνικοσοσιαλιστής» έχει απασχολήσει και στο πρόσφατο παρελθόν τη δημοσιότητα.

Το 2010 στο κρατικό ενδοδίκτυο του Υπουργείου Παιδείας http://users.sch.gr/ είχε δημιουργήσει ιστοσελίδα την οποία τιτλοφορούσε «ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΡΕΙΟΝ ΗΜΑΡ» (σημ.: Επιστροφή των Αρείων, δηλαδή της Αρείας Φυλής). Σε αυτήν προκαλούσε επισήμως ως εθνικοσοσιαλιστής. Συγκεκριμένα αναρτούσε ρατσιστικά και αντισημιτικά κηρύγματα, από τα οποία τα περισσότερα κατέληγαν με την απειλητική φράση «Έσσεται Ήμαρ», δηλαδή έρχεται η επιστροφή.Καλούσε να γίνουν οι εκπαιδευτικοί προπαγανδιστές των απόψεων αυτών μέσα στα σχολεία. Πιο συγκεκριμένα, έλεγε: «Όσοι έχουν την ευκαιρία – εκπαιδευτικοί και όχι μόνο – θα μπορούσαν μέσα από την παιδεία, ενάντια στην παιδεία αυτού του κράτους, ανασυστήνοντας το Κρυφό Σχολείο….

Θα ήταν πράγματι πολύ καλό να συνασπιστούν οι Εθνικιστές ανά κλάδο συνάδελφοι και οργανωμένα να διδάσκουν τις εθνικές αλήθειες στα παιδιά-μαθητές». Ακόμα έγραφε «Συγκεκριμένα, η μεγάλη προσπάθεια των Εβραίων είναι η μαζοποίηση των ανθρώπων, ο περιορισμός της νοητικής τους ικανότητας, ο πρόωρος θάνατος –σωματικός και πνευματικός όλων μας…Είναι άκρως σημαντική η επαφη μας και η ουσιαστική σχέση μας με εθνικιστικές οργανώσεις και συνδέσμους (πρβλ.Χ.Α), οι οποίες ως κιβωτός διατηρούν το γνήσιο εθνικιστικό Λόγο και Πράξη…. Πρέπει οι γονείς να παλέψουμε για τη διατήρηση της φυλετικής καθαρότητας. Είναι τιμή το να αποκαλούμαστε Εθνικοσοσιαλιστές».

Ο Μακρυπούλιας έχει επίσης παραπεμφθεί στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Περιφερειακής Εκπαίδευσης Βορείου Αιγαίου έπειτα από ΕΔΕ για προβολή ενός βίντεο με τον τίτλο «Το απόλυτο ψεύδος είναι ένα: Αυτό του Πολυτεχνείου του 1973». Αν και η παραπομπή του έχει γίνει από το 2013 ωστόσο πάλι όλως περιέργως το Πειθαρχικό δεν έχει συνεδριάσει μέχρι σήμερα. Ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης και βουλευτής Λέσβου της Ν.Δ. ο υπόδικος εθνικοσοσιαλιστής, υποστηρικτής της ναζιστικής Χ.Α. και άλλα άτομα του ακροδεξιού χώρου μέσα από την πολυεπίπεδη συνεργασία τους συνθέτουν το παζλ ενός εσμού που επιθυμεί να κυριαρχήσει στα τοπικά πράγματα της Λέσβου. Θα τους αφήσουμε;

Θράσοε Αβραάμ

Σάββατο 20 Μαΐου 2017

Δαμασκηνός: Ενας άθλιος αρχιεπίσκοπος που πέθανε σαν σήμερα το 1949


Σαν σήμερα, 20/05/1949, πεθαίνει ο Δαμασκηνός, κατά κόσμο Δημήτριος Παπανδρέου, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου. Ο Δαμασκηνός διετέλεσε επίσης πρωθυπουργός (17/10-1/11/1945) και αντιβασιλέας (31/12/1944-28/9/1946).

Εκλέχθηκε αρχιεπίσκοπος χάρη στην εύνοια της κατοχικής «κυβέρνησης» Τσολάκογλου, η οποία ακύρωσε την εκλογή του Χρύσανθου από την Ιερά Σύνοδο για να εκλεγεί ο Δαμασκηνός.
Στις επιστολές του προς την «κυβέρνηση» των προδοτών, ο Δαμασκηνός ευλογούσε τους «Κουίσλιγκ», δηλώνοντας ότι «αποβλέπομεν μετά βαθείας εκτιμήσεως προς την τολμηράν πρωτοβουλίαν την οποίαν αναλάβατε», ενώ χαρακτήριζε τη συνθηκολόγηση με τους κατακτητές σαν «μέτρον ανάγκης».

Στη συνέχεια έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στον σφαγιασμό χιλιάδων ΕΛΑΣιτών - ΕΑΜιτών από τους Εγγλέζους του Σκόμπι, τον Γ. Παπανδρέου και τους ταγματασφαλίτες και τους χωροφύλακες του Α. Εβερτ το Δεκέμβρη του 1944. 

Υπό την ηγεσία του, το 1946, η έκτακτη σύνοδος της Ιεραρχίας εξέδωσε την ποιμαντορική εγκύκλιο για την καταδίκη της Αριστεράς, ενώ υπό την καθοδήγησή του, η Ιερά Σύνοδος της 30/5/47 «αφόρισε» σαν «εθνικώς εγκληματικόν κίνημα» (!) τον αγώνα των μαχητών του ΔΣΕ. 
Αργότερα, το 1949, δήλωνε «υπερήφανος» για την «εθνικήν κολυμβήθραν» της Μακρονήσου...

πηγή: Βαθύ Κόκκινο

Ενημέρωση από τις κινητοποιήσεις 17 και 18 Μάη | Αναρχική Ομοσπονδία


Στις 17/5, ημέρα γενικής απεργίας, η Αναρχική Ομοσπονδία καλούσε σε πορεία στο Ηράκλειο Κρήτης και σε απεργιακή περιφρούρηση, την οποία διοργάνωνε ο Συντονισμός ενάντια στην Κυριακάτικη εργασία και στα "απελευθερωμένα ωράρια".

Στο Ηράκλειο πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στο άγαλμα Βενιζέλου και πορεία στο κέντρο της πόλης. Στο μπλοκ της ΑΟ συγκεντρώθηκαν 60 περίπου σύντροφοι/ισσες.

Στη Θεσσαλονίκη οι απεργιακή περιφρούρηση έκλεισε τα καταστήματα ATTICA, WIND και Bershka επί τους οδού Τσιμισκή, και προσκάλεσε -μόνο με την θέαση της- το κλείσιμο και άλλων καταστημάτων.
Η απεργιακή πορεία καλούνταν στην Καμάρα και κινήθηκε στις οδούς Εγνατία- Αγίας Σοφίας, Τσιμισκή, Βενιζέλου και κατέληξε στο Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης.
Στην πορεία, η οποία πλαισιώθηκε από περίπου 2.500 διαδηλωτές καλούσαν τα πρωτοβάθμια σωματεία, το σωματείο υπαλλήλων βιβλίου-χάρτου, η λάντζα (παράταξη στον επισιτισμό), το δίκτυο ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων, ο χώρος αλληλεγγύης γυναικών, η ΒΙΟΜΕ, εργαζόμενοι από το μετρό, την ΕΥΑΘ και την ΕΛΒΟ, συνταξιούχοι του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, η επιτροπή αγώνα Θεσσαλονίκης για τις Σκουριές, η Συνέλευση ταξικής αλληλεγγύης (ΕΣΕ, Σωματείο Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας, Σωματείο Σερβιτόρων- Μαγείρων Κεντρικής Μακεδονίας, Ταξική πρωτοβουλία εμποροϋπαλλήλων), καθώς και αριστερές κινήσεις και κόμματα. Στην πορεία υπήρχαν 3 αναρχικά μπλοκ: το μπλοκ της Συλλογικότητας Αναρχικών από τα Ανατολικά, της Αναρχική Συλλογικότητας άνω θρώσκω και της Αναρχική ομάδας πυρανθός, το μπλοκ της Συνέλευσης για τον Κοινωνικό Αναρχισμό Μαύρο και κόκκινο και το μπλοκ της ανοιχτής αναρχικής συνέλευση φοιτητών/φοιτητριών Quieta Movere.


Στις 18/5 καλούνταν αγωνιστικές κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα ενάντια στα νέα μέτρα τα οποία ψηφίζονταν στη Βουλή.
Η Αναρχική Ομοσπονδία καλούσε σε πορεία στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και σε συγκέντρωση στο Ηράκλειο.

Στη Θεσσαλονίκη η πορεία καλούνταν στην Καμάρα και κινήθηκε στο δρομολόγιο Εγνατία- Αγίας Σοφίας- Λεωφόρος Νίκης- Λευκός Πύργος- Αγγελάκη από όπου και κατέληξε στην Καμάρα. Στη διαδήλωση συμμετείχαν περίπου 500 άτομα.
Στην πορεία υπήρχαν 3 Αναρχικά μπλοκ: το μπλοκ της Αναρχική Ομοσπονδίας, το μπλοκ της Συλλογικότητας για τον Κοινωνικό Αναρχισμό Μαύρο και Κόκκινο και το μπλοκ της Ελευθεριακής Συνδικαλιστικής Ένωσης.

Στο Ηράκλειο πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση έπειτα από κάλεσμα της Αναρχικής Ομοσπονδίας στην πλατεία Λιονταριών. Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν 50 περίπου άτομα, ενώ έπειτα από λίγο ο κόσμος της συγκέντρωσης αναχώρησε προς το λιμάνι για να συμπαρασταθεί στην απεργία των ναυτεργατών όπου και παρέμεινε μέχρι το βράδυ.

Στην Αθήνα η πορεία/ συγκέντρωση καλούνταν στην Πλατεία Συντάγματος.
Συνολικά, μαζί με το ΠΑΜΕ ο κόσμος δεν ξεπέρασε τις 7.000. Η αναρχική παρουσία συνίστατο από το μπλοκ της Αναρχικής Ομοσπονδίας και της ταξικής αντεπίθεση, τα οποία πλαισιώθηκαν από λίγες εκατοντάδες διαδηλωτών. Η συνδικαλιστική παράταξη της ΝΔ (ΔΑΚΕ) επιχείρησε να σηκώσει πανό αλλά δέχτηκε επίθεση από αναρχικούς και αναγκάστηκε να φύγει. Γύρω στις 8.45 έγινε συμβολική κίνηση προς τη βουλή από τη δεξιά πλευρά της από κόσμο προσκείμενο στη Ραχηλ Μακρή. Αναρχικοί και αναρχικές πραγματοποίησαν επίθεση στη βουλή από τα αριστερά. Έγινε έντονη χρήση δακρυγόνων. Συνολικά μεταξύ των ωρών 9-10 έγιναν 4 επιθέσεις στη βουλή. Μετά τις 10.15 ο κόσμος άρχισε να αποχωρεί. Με εξαίρεση τις ώρες εκείνες των συγκρούσεων, το κλίμα ήταν υποτονικό.

Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη ότι οι μονόημερες απεργίες ή οι διήμερες κινητοποιήσεις, όσο αυτές μένουν περιορισμένες στο γεγονός της ψήφισης του νέου μνημονίου, θα είναι τίποτα άλλο από αγωνιστικά τελετουργικά που δίνουν ένα κάποιο μήνυμα δυσαρέσκειας. Την ίδια εκείνη στιγμή που τις στηρίζουμε, πρέπει να προσπαθούμε να θέσουμε σε κίνηση μια νέα διαδικασία. Μια διαδικασία σχεδιασμένης αντεπίθεσης σε όλα τα μέτωπα: στο πεζοδρόμιο, στο δρόμο, στη δουλειά, στη γειτονιά. Έναν αγώνα που θα κρατήσει καιρό και θα είναι δύσκολος. Τόσο δύσκολος, όσο χειρότερη έχει γίνει η ταξική μας θέση και η δυνατότητα εκβιασμού της εξουσίας πάνω μας. Το κόστος της παραίτησης το πληρώνουμε ήδη και την επόμενη φορά που θα γίνει ψήφιση “μνημονίων” θα είναι ακόμα μεγαλύτερο από ότι σήμερα. Όσο ανεχόμαστε τις αλυσίδες αυτές θα γίνονται βαρύτερες.

Χρειαζόμαστε μια καινούρια αρχή.
Ολοι στους δρόμους.


ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ

anarchist-federation.gr
info@anarchist-federation.gr
twitter: twitter.com/anarchistfedGr
fb: facebook.com/anarxikiomospondia2015

Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

49 εκατομμύρια δολάρια από τον προϋπολογισμό των ΗΠΑ για τη δεξιά της Βενεζουέλας

Πηγή: teleSUR
Μετάφραση: Αλεξάνδρα Ζουμπαταίου

Περίπου από το 2009 και μετά, τουλάχιστον 49 εκατομμύρια δολάρια έχουν ενταχθεί στον προϋπολογισμό του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για την υποστήριξη των δεξιών δυνάμεων της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα. Οι δεξιές δυνάμεις βρίσκονται ήδη στην έβδομη εβδομάδα βίαιων διαμαρτυριών για να «ρίξουν» τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο.

Σύμφωνα με την αιτιολόγηση του προϋπολογισμού για το 2010, η οποία προόριζε 6 εκατομμύρια δολάρια για το «Ταμείο Οικονομικής Υποστήριξης» της Βενεζουέλας, ο προϋπολογισμός αυτός θα «στηρίξει τις προσπάθειες διατήρησης και επέκτασης του δημοκρατικού χώρου μέσω προγραμμάτων που ενισχύουν και προάγουν την κοινωνία των πολιτών, τα ανεξάρτητα ΜΜΕ, διάφορες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοκρατικά κόμματα».

Σε μια λεπτομερέστερη ανάλυση για τα 5 εκατομμύρια δολάρια του προϋπολογισμού του 2011, που προορίζονταν για την οικονομική στήριξη της Βενεζουέλας, φαίνεται πως το 1 εκατομμύριο προορίζονταν ειδικά για την ανάπτυξη του «πολιτικού ανταγωνισμού και της ομοφωνίας».

Σε όλες τις αιτιολογίες του προϋπολογισμού για την Βενεζουέλα, το Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ υπογραμμίζει επανειλημμένα την ανησυχία του για τις «αυξανόμενες αυταρχικές τάσεις» των κυβερνήσεων του Ούγκο Τσάβες και του σημερινού προέδρου Νικολάς Μαδούρο, παρά τις τακτικές εκλογές οι οποίες αναγνωρίζονται διεθνώς.

Ο προϋπολογισμός του 2009 συνέχισε τη στήριξη και τη χρηματοδότηση του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών, προκειμένου να αποστείλουν ομάδες «επαγγελματιών της δημοκρατίας» στη Βενεζουέλα και τη Βολιβία, όπου, όπως αναφέρουν «η δημοκρατία απειλείται από την αυξανόμενη παρουσία εναλλακτικών εννοιών όπως η «συμμετοχική δημοκρατία». Η φύση των δραστηριοτήτων που ασκούν οι ομάδες αυτές δεν διευκρινίζεται στους προϋπολογισμούς.

Ο Λουίς Αλμάγκρο, Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών, ηγήθηκε σε εκστρατεία για την απομάκρυνση της Βενεζουέλας από την περιφερειακή οργάνωση. Στις 26 Απριλίου το σώμα ψήφισε να πραγματοποιήσει συνάντηση με θέμα την κατάσταση της χώρας (την οποία η Βενεζουέλα χαρακτήρισε ως παραβίαση της κυριαρχίας της) με αποτέλεσμα ο πρόεδρος Μαδούρο να ανακοινώσει την επίσημη απόσυρση της χώρας από την ομάδα.

Στον προϋπολογισμό για το 2011, το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ έγραψε: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για τη διατήρηση και την ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών της Βενεζουέλας».

Από την αρχή της Επανάστασης της Βενεζουέλας, με τη δημοκρατική εκλογή του πρώην προέδρου Ούγκο Τσάβες το 1998, το πλούσιο σε πετρέλαιο έθνος έχει δεχθεί επανειλημμένα επιθέσεις που το χαρακτηρίζουν ως «αντιδημοκρατικό». Ο πρόεδρος Μαδούρο επανέλαβε ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν όπως έχουν προγραμματιστεί, δηλαδή το 2018, αλλά η αντιπολίτευση ζήτησε την άμεση απομάκρυνσή του, αναζητώντας ξένη παρέμβαση στην εκστρατεία αποσταθεροποίησης τους.

Η επαναστατική κυβέρνηση έχει περιορίσει σημαντικά την πολιτική και οικονομική κυριαρχία που είχαν οι Η.Π.Α. στο πετρέλαιο της Βενεζουέλας. Πριν από την εκλογή του Τσάβες, παρά την πληθώρα πόρων, η Βενεζουέλα μαστίζονταν από τεράστιες ταξικές ανισότητες.

Σύμφωνα με πηγές του ΟΗΕ, τα ποσοστά φτώχειας στη Βενεζουέλα άγγιζαν σχεδόν το 60% πριν από το 1998 και μέχρι το 2015 έφτασαν στο 30%, παρά την οικονομική κρίση που προκάλεσε η πτώση των τιμών του πετρελαίου. Στο πλαίσιο της Βολιβιανής κυβέρνησης, η ιατρική περίθαλψη είναι ευρέως διαθέσιμη μέσω του προγράμματος Μπάριο Αντέντρο και το μέσο προσδόκιμο ζωής έχει σταθερά αυξηθεί.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ παραμένει σιωπηλή σχετικά με την εκτεταμένη βία των δεξιών αντιπολιτευτικών ομάδων που χρηματοδοτούν, η οποία το 2014 είχε ως αποτέλεσμα 43 θανάτους, εκ των οποίων η αντιπολίτευση ήταν υπεύθυνη για περισσότερους από τους μισούς.


Αυτή τη στιγμή, οι βίαιες διαμαρτυρίες της δεξιάς για αποβολή του Μαδούρο συνεχίζουν για έβδομη εβδομάδα και έχουν οδηγήσει σε τουλάχιστον 50 θανάτους και πολλούς περισσότερους τραυματισμούς. Παρόλο που η κυβέρνηση καλεί σε διάλογο, η αντιπολίτευση αρνείται να συμμετάσχει και κάλεσε τους υποστηρικτές της να συνεχίσουν τις διαδηλώσεις.

Οι Η.Π.Α. έχοντας επίγνωση πως οι προσπάθειες αλλαγής καθεστώτος τους δεν είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτες από τις μάζες, στον προϋπολογισμό του 2008 αναφέρουν: «Η δημοκρατία στη Λατινική Αμερική, όπως υποστηρίχθηκε από τις ανεπτυγμένες χώρες, χαρακτηρίζεται όλο και περισσότερο από τις λαϊκίστικες φωνές ως εκμεταλλευτική και ιμπεριαλιστική».

Σύμφωνα με ένα στρατηγικό έγγραφο του 2007, που διέρρευσε από τον whistleblower της CIA, Edward Snowden, το 2013, η Βενεζουέλα θεωρείται ο βασικός αντίπαλος των Ηνωμένων Πολιτειών στο δυτικό ημισφαίριο. Η χώρα ήταν ανάμεσα στους έξι απώτερους στόχους της NSA, μαζί με την Κίνα, τη Βόρεια Κορέα, το Ιράκ, το Ιράν και τη Ρωσία.


info-war

Πέμπτη 18 Μαΐου 2017

Ενοχλήθηκαν οι “φιλελέ” για σκίτσα Ε.Ε-φασισμός!





Πηγή: info-war -  MediaTvNews.gr

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ: ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ Παρασκευή 19 Μάη 2017 / 9:00πμ


ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ
Στις 12 Φλεβάρη 2012, ψηφίζεται στη βουλή το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που μεταξύ άλλων προέβλεπε κούρεμα στα αποθεματικά των πανεπιστημίων μέσω του PSI, ληστεία των ομολογιούχων, περαιτέρω συρρίκνωση των εισοδημάτων και της κοινωνικής πρόνοιας, εντατικοποίηση του ελέγχου των διεθνών τοκογλύφων πάνω στην κοινωνία και την οικονομία της χώρας.  Εξ΄ολοκλήρου αντισυνταγματικά, τα μνημόνια μόνο στην περίπτωση των απολαβών των δικαστικών κρίθηκαν μη σύννομα.
Για το έγκλημα των μνημονίων που λεηλατούν την κοινωνία και τη φύση, καταστρέφουν κάθε πιθανότητα αναδόμησης και προόδου, κανείς ποτέ δεν πρόκειται να διωχθεί. Αντίθετα οι επιμέρους χειρουργοί του πολιτικού σκηνικού όσο και αν τρώγονται σαν τα σκυλιά στα τηλεπαράθυρα, ήδη ετοιμάζουν τις αναπτυξιακές δάφνες του ξεπεράσματος της κρίσης  για να αλληλοτιμηθούν εκατέρωθεν . Οι δάφνες του ξεπεράσματος της κρίσης μοιράζονται με μεγάλη γκάμα πολιτικών καρχαριών, από τον Κ. Καραμανλή, τον Παυλόπουλο (Πάκη) και τον ψε-καμένο, μέχρι ¨αγωνιστές¨  από τη ¨σοβαρή¨ αριστερά και την αναρχία.
Το νέο ελληνικό μαυσωλείο χρειάζεται μεγάλες ¨νίκες¨ για να κατασκευάσει μεγάλες συναινέσεις. Το έργο είναι γνωστό και χιλιοπαιγμένο  -αλληλοαθώωση του παρασιτικού πολιτικού προσωπικού, από το ΚΚΕ μέχρι τη Χ.Α, και μοίρασμα της κρατικής πίτας αναλογικά, σε όλες τις συστημικές πολιτικές και συντεχνιακές δυνάμεις. Αυτό θα είναι η ¨νέα αρχή¨ στην ¨μετά¨ την κρίση εποχή.
Μόνο κάποιοι λίγοι θα συνεχίσουν να διώκονται σχετικά με όσα τα μνημόνια έφεραν στην Ελλάδα. Πρόκειται για εκείνους τους αγωνιστές, αναρχικούς, αντιφασίστες, δημοκράτες, αριστερούς, που δεν παζάρεψαν τη στάση τους με τους κυρίαρχους και μένουν ακλόνητοι στα κοινωνικά οδοφράγματα για την καθολική ανατροπή του κράτους και του κεφαλαίου. Η συναίνεση στο νέο κοινωνικό σφαγείο δεν πρόκειται ποτέ να γίνει πράξη όσο ο εσωτερικός εχθρός εξεγείρει τις συνειδήσεις και ανακινεί τη συλλογική μνήμη των σκλάβων στην κατεύθυνση της με κάθε μέσο και κόστος συνέχισης του αγώνα για την κοινωνική επανάσταση και την αναρχία.
ΟΧΙ ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΙ
Την Παρασκευή 19 Μάη 2017, δικάζεται στο Αγρίνιο, ο αναρχικός σύντροφος Κ.Σ. για τα γεγονότα τις 13-2-2012, όταν ομάδα 50 ατόμων προξένησαν φθορές σε τράπεζες, ενεχυροδανειστήρια και τα γραφεία του φασιστικού κόμματος Λάος. 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ: ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΑΓΡΙΝΙΟΥ Παρασκευή 19 Μάη 2017 / 9:00πμ

Τρίτη 16 Μαΐου 2017

To αυγό χτύπησε την κότα…;



Ζούμε, κοντά 8 χρόνια τώρα, σε μια εποχή που οι ένοχοι έγιναν κατήγοροι και τα θύματα παρουσιάστηκαν ως θύτες. Μια μαύρη εποχή που ο φασισμός, ως συστημική εκτόνωση ήταν αναγκαίος. Όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις.


Η Χρυσή Αυγή -όπως και σύσσωμη η ευρωπαϊκή ακροδεξιά- δεν εκκολάφτηκε, ως εκ θαύματος, μέσα σε μία νύχτα. Ο τοκετός ήταν σιωπηλός και επίπονος. Χρειάστηκε προσπάθεια και… βοήθεια, από έμπειρες «μαίες» τους συστήματος.
Χρειάστηκε να βιώσουμε μια -μνημονιακή- εποχή που, όπως γράφει και ο Θουκυδίδης στην Ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου: «για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και την σημασία των λέξεων«. Μια εποχή βίαιης φτωχοποίησης, κοινωνικού αυτοματισμού, ανομίας, διαφθοράς, διαπλοκής, μεροληπτικών ΜΜΕ και γιγάντωσης της ακροδεξιάς ρητορικής…
Μια εποχή που οι ένοχοι έγιναν κατήγοροι και τα θύματα παρουσιάστηκαν ως θύτες. Μια μαύρη εποχή που ο φασισμός, ως συστημική εκτόνωση ήταν αναγκαίος. Όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις.



Χαρακτηριστικό είναι πως πριν από 8 χρόνια, οι γραφικοί, πλην επικίνδυνοι, φασίστες στη Βουλή, δεν ήταν ο Κασιδιάρης, ο Παναγιώταρος και ο Λαγός … αλλά ο νυν αντιπρόεδρος της ΝΔ, Άδωνις Γεωργιάδης, ο νυν Τομεάρχης Δημοσίας Τάξης και Δικαιοσύνης, Μάκης Βορίδης και το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας της ΝΔ, Θάνος Πλεύρης… υπό την καθοδήγηση του Γ. Καρατζαφέρη.


 

Και ξαφνικά χθες, σε γραμμή του προέδρου της ΝΔ, του Άδωνη Γεωργιάδη (ναι, προέδρου), μάθαμε, από δημοσιογράφους, free press και πρόθυμους αναλυτές, πως το επεισόδιο ΔένδιαΚασιδιάρη, είναι η απόδειξη συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ – ΧΑ, για να αποπροσανατολιστεί ο κόσμος από τα μέτρα (που θα καταψηφίσουν ΝΔ και ΧΑ).

Βγήκαν, σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή
… φιλελέδες, τρολ, δημοσιογράφοι σε διαπλεκόμενα ΜΜΕ εφοπλιστών και η «μάνα του λόχου» ακροδεξιών, χουντικών, βασιλικών, νεοναζί, η ΝΔ, να πουλήσουν αντιφασισμό και «δύο άκρα«! Που το πιο αντιφασιστικό πράγμα που έχουν κάνει στη ζωή τους είναι που τελειοποίησαν τη θεωρία των δύο άκρων… άντε και καμιά αίτηση για ΕΣΠΑ!
Δυστυχώς, για άλλη μια φορά θα πρέπει να εξηγήσουμε τι εννοούμε… τα αυτονόητα δηλαδή. Κανείς δεν εξισώνει, ως πρόσωπα, το Δένδια με τον Κασιδιάρη. Τις εκλεκτές συγγένειες και τις πολιτικές που εξέθρεψαν το τέρας (και που, εν πολλοίς, δυστυχώς συνεχίζονται) κρίνουμε… και συγκρίνουμε.

Για την ιστορία, λοιπόν, ας θυμηθούμε λίγο, επιγραμματικά, τα έργα και τις ημέρες του Νίκου Δένδια, στο υπουργείο Δημοσίας Τάξης: Καταγγελίες για βασανισμό αντιεξουσιαστών στη ΓΑΔΑ. Βίαιη καταστολή συγκεντρώσεων. Πάνω από 30 δικογραφίες εναντίον της Χρυσής Αυγής στο συρτάρι του υπουργούΔολοφονία Σαχζάτ Λουκμάν. Δολοφονία Πέτρου Φύσσα. Πογκρόμ των ταγμάτων ασφαλείας σε μετανάστες και συλλογικότητες, με την ανοχή -αν όχι τη στήριξη μερικές φορές-  της αστυνομίας… α, και μία μήνυση στον Guardian που εκκρεμεί. Επίσης, είχαμε ακόμα και κάλεσμα του ίδιου του Δένδια στο κοινοβούλιο, ώστε «να μη χαρίσουμε τον (δικτάτορα) Μεταξά στη Χρυσή Αυγή«… τον κοινό τους ήρωα δηλαδή.

*** Και δεν είναι φυσικά μόνο ο Δένδιας. Τσεκούρια
, «ακτιβισμοί«, αρνήσεις ολοκαυτώματος, μισαλλόδοξα βιβλία και ακόμα πιο μισαλλόδοξες, ρατσιστικές και φασιστικές απόψεις. Εθνικιστικές κορώνες, καλέσματα σε δολοφονίες μεταναστών… και τόσα άλλα. Δεν χρειάζεται καν να γράψω τα ονόματα. Ξέρετε ποιοι είναι. Ξέρετε πόσες δεκαετίες μοιράζονται τις ίδιες ιδέες με τη νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση.

Το έλεγε άλλωστε και ο -άτυπος εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ-
Άρης Πορτοσάλτε στον Κασιδιάρη, λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα… «πρέπει να βρείτε έναν τρόπο να μη σας πιάνουν στο στόμα τους«!

Επειδή η επανάληψη είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως, ας θυμηθούμε διάφορες δηλώσεις, της πολύ πρόσφατης ιστορίας. Ίσως καταλάβουμε καλύτερα έτσι, ότι η Νεοναζίστική εγκληματική οργάνωση… δε φύτρωσε ξαφνικά:

«Έχουνε γεμίσει όλοι οι μετανάστες (τους παιδικούς σταθμούς) και Έλληνας δεν μπορεί να μπει.

Αυτά τέρμα!»

«Φύλαξη των συνόρων (για να μην μπαίνουν μετανάστες και πρόσφυγες) σημαίνει νεκροί»

«Η Χρυσή Αυγή είναι το μοναδικό αυθεντικό κίνημα της μεταπολίτευσης. Κάνει πολιτική σε αυθεντικά προβλήματα»
«Η Χρυσή Αυγή βόλευε τη ΝΔ γιατί καθάριζε τους μετανάστες χωρίς να χρεώνεται το πολιτικό κόστος η κυβέρνηση»

 

«Γιατί όχι μετά όμως, μία σοβαρότερη Χρυσή Αυγή, να μην τη δεχτούμε να υποστηρίξει μία συντηρητική κυβέρνηση;»

«Θα πρέπει να ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας (από τους μετανάστες). Έχουνε σήμερα καταληφθεί από λαθρομετανάστες. Θα καταργήσουμε το νόμο Ραγκούση για την Ιθαγένεια.»

«Πολλοί τον έχουν χαρακτηρίσει κοινωνικό φαινόμενο… Έχει τεράστια πέραση στο γυναικείο φύλο… είδαμε ένα άλλο πρόσωπο του Ηλία Κασιδιάρη, έξω από τα άγχη της καθημερινότητας«, έλεγε στην εκπομπή της στο STAR, η νυν παρουσιάστρια του Survivor, Ελεονώρα Μελέτη. «Είναι ένας νέος άνθρωπος, είναι ένα παιδί της δικής μας γενιάς. Με τους δικούς του προβληματισμούς με τα δικά του πιστεύω.. είναι ένα ζεστό, χαλαρό παιδί. Ευγενικός, απλός, προσιτός«, συμπλήρωσε η συνεργάτης της εκπομπής που του πήρε συνέντευξη.
Θέλετε και άλλα ή να το αφήσουμε εδώ για τώρα;
Να χαίρεστε, λοιπόν, όταν σας χαρακτηρίζουν ως το «ένα από τα δύο άκρα». Αυτό σημαίνει πως η ηθική και ιδεολογική απόσταση που σας χωρίζει από τους νεοναζί εγκληματίες είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που τους ενώνει με τους ισαποστάκηδες του «μετώπου της λογικής» και τους νεοφιλελεύθερους ακροδεξιούς της ΝΔ.

Bonus video: Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, φωνάζει με πάθος ένα από τα πιο γνωστά ναζιστικά συνθήματα, που αποδίδεται στον Γιόζεφ Γκέμπελς. Υπουργό προπαγάνδας των Ναζί.

Κωνσταντίνος Ταχτσίδης