Σήμερα είναι παγκόσμια μέρα κατά του ρατσισμού, για την ακρίβεια κατά των φυλετικών διακρίσεων. Οι παγκόσμιες μέρες αρκετές φορές χάνουν το συμβολισμό τους και γίνονται απλά μια αφορμή εύκολων και επετειακών – επίσημων και ανεπίσημων – δηλώσεων.
Δεν θα ήταν απίθανο ακόμα οι ναζί της Χρυσής Αυγής να βγάλουν μια ανακοινωσούλα, περιγράφοντας το ρατσισμό που δέχονται οι Έλληνες από τους «λαθρομετανάστες»… Τέτοιοι είναι οι θρασύδειλοι ναζί.
Η παγκόσμια μέρα κατά του ρατσισμού καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και συνδυάζεται με γεγονότα που συνέβησαν 6 χρόνια πριν. Συγκεκριμένα, στις 21 Μαρτίου η αστυνομία, στη Νότια Αφρική του Απαρτχάιντ, πυροβόλησε σε διαδήλωση που έγινε στην Σάρπβιλ κι έχασαν τη ζωή τους δεκάδες άνθρωποι.
Δεν θα παίξουμε με τη χρήση των εννοιών και των λέξεων, γιατί το παιχνίδι αυτό είναι επικίνδυνο. Ο ρατσιστής δεν είναι πάντα και ναζί, ο ναζί όμως είναι σίγουρα και ρατσιστής. Οι ρατσιστικές συμπεριφορές και απόψεις, άλλωστε, λειτουργούσαν και λειτουργούν σαν εύφορο έδαφος για το ναζισμό.
Στο γήπεδο των σύγχρονων ρατσιστικών αντιλήψεων, του «μοντέρνου» ρατσισμού δεν υπάρχει μόνο μια έκφραση και μια αιτία. Είναι όμως ένα γήπεδο τόσο παλιό, με υπέδαφος το οποίο συνδέεται με τον «κλασικό» φυλετικό ρατσισμό και τις εθνικιστικές εξάρσεις που επιδιώκουν να διατηρούν τα πλαστά και απάνθρωπα τείχη μεταξύ «ανώτερων» και «κατώτερων» ανθρώπων.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ένας τρόπος υπάρχει για να αντιμετωπιστεί και να τσακιστεί ο ρατσισμός:
Η ανωτερότητα του ανθρώπου.
Η μοναδική ανωτερότητα που δεν ξεχωρίζει ούτε χρώμα στο δέρμα, ούτε θρησκεία, ούτε φυλετικά «προνόμια». Δεν ξεχωρίζει, τελικά, ούτε «άξιους» και «ανάξιους».
Είναι αδύνατο, δε, να ξεχνάμε κάτι που προκύπτει από την ίδια την πραγματικότητα. Ο ρατσισμός στρέφεται εναντίον εκείνων που, σύμφωνα με τα κυρίαρχα κοινωνικά πρότυπα, δείχνουν αδύναμοι και διαφορετικοί.
Και για να μην αναζητά κανείς… μεταμοντέρνες εξηγήσεις ο ρατσισμός κατά βάση στρέφεται ενάντια στη φτώχεια και συναγελάζεται με τους οικονομικά και κοινωνικά ισχυρούς. Ακόμα και στους «στρατούς» μικροαστών και φτωχών ρατσιστών, που προσπαθουν να φτιάξουν, αυτό που «πουλάει» είναι η δύναμη απέναντι σε διάφορους «κατώτερους» που κάθε φορά ανακαλύπτονται, για να γίνουν τα επόμενα θύματα.
Κάπου εκεί ο ναζισμός μπορεί να κάνει την εμφάνιση του, για να «ιδεολογικοποιήσει» την απανθρωπιά. Ο τρόπος αντιμετώπισης είναι ο ίδιος, να τσακιστεί με την ανωτερότητα των ανθρώπων και να γίνει ξεκάθαρο:
Άλλο ναζί και άλλο άνθρωπος.
*Η φωτογραφία είναι από μια μικρή πόλη της Σουηδία, το Borlänge. Η γυναίκα ονομάζεται Tess Asplund, ακτιβίστρια από τη Στοκχόλμη. Σήκωσε τη γροθιά της μπροστά στους ναζί την Πρωτομαγιά του 2016. Συμμετείχε σε κινητοποίηση διαμαρτυρίας ενάντια στη συγκέντρωση των ναζί. Τη φωτογραφία, τράβηξε ο φωτογράφος David Lagerlöf.
**Το κείμενο είναι απόσπασμα άρθρου που δημοσιεύθηκε την περσινή παγκόσμια μέρα κατά του ρατσισμού, με τίτλο «Ο ρατσισμός τσακίζεται από την ανωτερότητα του ανθρώπου».
ημεροδρομος/ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.