Έξω από τα… δόντια τα είπε ο Ν. Μπελαβίλας στην Πρέβεζα για το πρόγραμμα εκπαίδευσης προσφύγων στη Φιλιππιάδα

- Αποκαλυπτικός για τα «εμπόδια» που μπαίνουν

- "Ο κύριος που προτρέπει τους γονείς να προβούν σε πράξεις άδικες και παράνομες νομίζω ότι πρέπει να έχει μία πρόσκληση από τον Εισαγγελέα ή το Δικηγορικό Σύλλογο για να του θυμίσει τι πρέπει να κάνει ένας δικηγόρος"

Αποκαλυπτικός για τα όσα είδε στο camp της Φιλιππιάδας, αλλά και για την έναρξη του προγράμματος εκπαίδευσης προσφύγων (ΔΥΕΠ) και τα «εμπόδια» που μπαίνουν, ήταν ο συντονιστής του Κοινωνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες και μέλος της ομάδας του Υπουργείου Παιδείας που διαχειρίζεται το προσφυγικό, κ. Νίκος Μπελαβίλας, καθηγητής ΕΜΠ, ο οποίος παραχώρησε συνέντευξη Τύπου στους εκπροσώπους των ΜΜΕ κατά την επίσκεψή του στο Ν. Πρέβεζας, όπως σας αποκάλυψε το atpreveza.gr αποκλειστικά.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Παναγιώτης Τσόγκας, Δημήτρης Πάτσης / atpreveza.gr

Ο κ. Μπελαβίλας στην εισήγησή του είπε: «Δεν εκπροσωπώ ούτε την Κυβέρνηση, ούτε το ΣΥΡΙΖΑ για να είμαστε ξεκάθαροι μεταξύ μας. Ήρθα εδώ με απόφαση της ομάδας του Υπουργείου Παιδείας που διαχειρίζεται το προσφυγικό. Έχω την ευθύνη του συντονισμού ως αναπληρωτής του γενικού γραμματέα για το πρόγραμμα των παιδιών των προσφύγων και μετά από μία πολύ έντονη ανησυχία και ενημέρωση και από το διοικητή του camp, τον Μίλτο Κλάπα και από τους υπευθύνους της εκπαίδευσης, αποφασίσαμε να γίνει αυτή η επίσκεψη στη Φιλιππιάδα, για να έχουμε και από τα μέσα μία εικόνα για το τι ακριβώς συμβαίνει.

Η Φιλιππιάδα λοιπόν είναι το τελευταίο camp που δεν άνοιξε. Έχουν ανοίξει και λειτουργούν 100 σχολεία σε όλη την Ελλάδα. Τα μισά από τον Οκτώβριο, τα μισά μετά από τις γιορτές. Άνοιξε το Ικόνιο μετά τις δραματικές στιγμές που είδαμε εκεί. Με ομαλότητα, με πανηγύρι, με όλα τα παιδιά πια να συμμετέχουν. Ούτε αποχή συντελέστηκε ποτέ. Άνοιξε το Ωραιόκαστρο, στο Κερατσίνι ακριβώς δίπλα εκεί που δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας. Το σχολείο έζησε τις εντάσεις εκείνων των ημερών. Κι εκεί τα πράγματα πήγαν περίφημα. Και μέσα σε όλα αυτά η Φιλιππιάδα δεν έχει ανοίξει ακόμα. Υπήρξε όπως ξέρετε ένας ατυχής συνδυασμός πραγμάτων. Την κρίσιμη στιγμή, το Νοέμβριο, έχουμε ένα-δύο περιστατικά και εκεί ακαριαία αντιδρούν οι τοπικοί υπεύθυνοι της εκπαίδευσης και κλείνουν τη δομή. Κάτι που δε θα κάναμε σε ένα ελληνικό σχολείο. Όταν έχουμε δύο περιστατικά ηπατίτιδας Α σε ελληνικό σχολείο, δε κλείνουμε το σχολείο.

«Προκειμένου να μην υπάρξει καμία αναστάτωση, αποφασίσουμε να ‘’ρίξουμε’’ τα προσφυγόπουλα και να κάνουμε πράγματα που δε θα τα κάναμε για τα Ελληνόπουλα»

Όμως απόφαση όλων μας ήταν προκειμένου να μην υπάρξει κανένας κίνδυνος για τα παιδιά των προσφύγων και τα παιδιά των Ελλήνων και προκειμένου να μην υπάρξει καμία αναστάτωση, να ‘’ρίξουμε’’ τα προσφυγόπουλα και να κάνουμε πράγματα που δε θα τα κάναμε για τα Ελληνόπουλα. Για τα Ελληνόπουλα σε μία τέτοια περίπτωση θα υπήρχε μία πρόληψη να απομακρυνθεί το παιδί και να πάει σπίτι του για μερικές ώρες και να δοθούν οδηγίες στην οικογένειά του. Αυτό δημιούργησε ένα πρόβλημα. Ήρθα για να προσπαθήσω μαζί με το συντονιστή του ΚΕΕΛΠΝΟ που είμαστε σε επαφή συνεχώς -με τους υγειονομικούς είχαμε πριν από λίγο μία πολύ καλή συνεργασία μαζί με τον συντονιστή του camp και με τους περιφερειακούς διευθυντές χθες και σήμερα- να εκτιμήσουμε τα πράγματα. Ταυτόχρονα συναντήθηκα με το Δήμαρχο Ζηρού. Τον ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και την κουβέντα που κάναμε. Του εξήγησα ποια είναι τα επόμενα βήματα που οργανώνουμε και θα ήθελα να τον παρακαλέσω να βοηθήσει στο να εξομαλυνθεί το κλίμα στη Φιλιππιάδα που κακώς έχει φτάσει εκεί που έχει φτάσει.

Έχω στα χέρια μου από χθες το βράδυ ένα εξώδικο των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων που απευθύνεται σε εμάς, το οποίο υπογράφουν οι Πρόεδροι τριών σχολείων.

Το εξώδικο, το οποίο απευθύνεται προς κάθε αρμόδιο δικαστήριο και αρχή και συντάχθηκε από τοπικό δικηγόρο, θέτει λογικά ερωτήματα που μας έθεσαν όλοι οι σύλλογοι γονέων σε όλη την Ελλάδα, με ένταση ή χωρίς ένταση. Απαντήθηκαν παντού. Δηλαδή το αν τα παιδιά είναι ασφαλή, τι γίνεται με την ηπατίτιδα, την ανεμοβλογιά, με τη φυματίωση κ.α. Ο κάθε γονιός ξέρει τι γίνεται ή θα πρέπει να γνωρίζει. Μπορεί να ρωτήσει τον παιδίατρό του και να του πει. Όπως ξέρετε τα παιδιά μας όταν πηγαίνουν στους παιδικούς σταθμούς, κουβαλούν όλες τις ασθένειες του κόσμου. Είναι εκείνη η περίφημη περίοδος που ξέρουμε ότι θα αρρωστήσουμε κι εμείς. Εκεί όντως οι γονείς χρειάζονται ενημέρωση. Οι λογικές ερωτήσεις γιατί επελέγησαν αυτά τα σχολεία και όχι άλλα, που επίσης έχουν δοθεί δημοσίως απαντήσεις. Αυτό όμως το εξώδικο καταλήγει σε μία απαράδεκτη παράγραφο, η οποία συντάχθηκε από δικηγόρο και λέει ότι αν… αυτά και αν… εκείνα δε θα επιτρέψουμε την είσοδο στο σχολείο των παιδιών. Και το ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι αυτή την προτροπή σε αδίκημα την πρότεινε δικηγόρος στους πελάτες του. Πρέπει να πάει να βγάλει ξανά τη νομική αυτός ο άνθρωπος και να μάθει ότι ο δικηγόρος πρέπει να ενημερώνει τους πελάτες για τα δικαιώματα, αλλά και για τις υποχρεώσεις τους.
Πως θα τηρήσουν το νόμο.
Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων σε όλη τη χώρα, είναι ο μοναδικός σύλλογος που επιτρέπεται να λειτουργεί εντός του σχολείου. Δε μπορεί ένα πολιτικό κόμμα, δε μπορεί ένα συνδικάτο να λειτουργήσει. Γίνονται αλλού αυτά και όχι στις σχολικές αίθουσες. Ο μόνος που μπορεί να μπει είναι ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, υπό την εγγύηση του Κράτους, του Υπουργείου Παιδείας. Έχει τυποποιημένο καταστατικό για το οποίο εγγυάται το Υπουργείο Παιδείας. Και γι’ αυτό οφείλει ο διευθυντής να συνεργάζεται.

«Δε λέει πουθενά, ούτε πουθενά στον Κόσμο, ότι μπορεί ο Σύλλογος να ορίζει ποια παιδιά θα μπουν στις αίθουσες, σε ποιες αίθουσες θα γίνει μάθημα και σε ποιες όχι, ποια θα είναι τα μαθήματα ή όχι. Σε όλη την πολιτισμένη ανθρωπότητα, τους δύο τελευταίους αιώνες»

Το καταστατικό αυτό ορίζει ρητά ότι ο Σύλλογος Γονέων βοηθά στην ομαλή λειτουργία του σχολείου, κοπάζει τα πάθη, βοηθά το διευθυντή να εφαρμόζει τις πολιτικές του Υπουργείου Παιδείας. Δε λέει πουθενά, ούτε πουθενά στον Κόσμο, ότι μπορεί ο Σύλλογος να ορίζει ποια παιδιά θα μπουν στις αίθουσες, σε ποιες αίθουσες θα γίνει μάθημα και σε ποιες όχι, ποια θα είναι τα μαθήματα ή όχι. Σε όλη την πολιτισμένη ανθρωπότητα, τους δύο τελευταίους αιώνες. Κυριολεκτώ σε αυτό. Αυτοί που ορίζουν αυτά τα πράγματα είναι μόνο τα Υπουργεία Παιδείας των δημοκρατικών κρατών. Αν κάπου υπήρξε μία παρανόηση, γιατί αφελείς ή ανόητοι συμβούλευσαν τους γονείς ότι μπορούν να ορίζουν το ημερήσιο πρόγραμμα, νομίζω ότι οι γονείς θα πρέπει να καθίσουν να διαβάσουν την ιστορία, να ρωτήσουν τους εκπαιδευτικούς, να καταλάβουν ποιος είναι ο ρόλος τους και να βοηθήσουν όλη αυτή την υπόθεση. Τα υπόλοιπα είναι αρμοδιότητα του νόμου.

«Αυτόν τον τύπο εξωδίκου τον είχαμε δει και στο σχολείο του Περάματος, που πρωτοστάτησε ο γνωστός βουλευτής της Χ.Α. στα επεισόδια και στο σχολείο του Ωραιόκαστρου. Θα ήθελα να μη πιστέψω πως πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο εξωδίκων που εκπορεύεται από γνωστό κέντρο και που πάτησε πάνω στις ευαισθησίες των γονιών».

Ο κύριος που προτρέπει τους γονείς να προβούν σε πράξεις άδικες και παράνομες νομίζω ότι πρέπει να έχει μία πρόσκληση από τον Εισαγγελέα ή το Δικηγορικό Σύλλογο για να του θυμίσει τι πρέπει να κάνει ένας δικηγόρος. Είναι ακόμη χειρότερη η θέση του. Ο γονιός δε γνωρίζει νομικά. Ο δικηγόρος όμως γνωρίζει. Αυτόν τον τύπο εξωδίκου τον είχαμε δει και στο σχολείο του Περάματος, που πρωτοστάτησε ο γνωστός βουλευτής της Χ.Α. στα επεισόδια και στο σχολείο του Ωραιόκαστρου. Θα ήθελα να μη πιστέψω πως πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο εξωδίκων που εκπορεύεται από γνωστό κέντρο και που πάτησε πάνω στις ευαισθησίες των γονιών. Αυτά για τα εξώδικο (δείτε ΕΔΩ αναλυτικό ρεπορτάζ του atpreveza.gr).



Σε σχέση με τα υπόλοιπα. Συναποφασίσαμε να μεταφέρω στο Υπουργείο Παιδείας και στην πολιτική ηγεσία από αύριο το πρωί την πλήρη εικόνα των πραγμάτων. Την εικόνα ότι τα πράγματα στο camp της Φιλιππιάδας είναι εξαιρετικά καλά. Είχα την τύχη να επισκεφτώ πέρυσι το camp, τον Απρίλιο ή το Μάιο και έχω την αίσθηση των αλλαγών που έχουν γίνει. Νομίζω ότι διοικείται πάρα πολύ καλά και ας μου επιτρέψει ο παλιός φίλος κ. Κλάπας, να τον ευχαριστήσω γι’ αυτό που κάνει, σε συνεργασία με τους υγειονομικούς, το στρατό, την αστυνομία κ.α.

Με αυτό το δεδομένο και ότι δεν έχουμε κανένα περιστατικό ανησυχίας εδώ και 4 μήνες, ότι κάθε πρωί φεύγει για το ΚΕΕΛΠΝΟ δελτίο του τι ακριβώς συμβαίνει, ότι κάθε παιδί έχει το ατομικό βιβλιάριο του διεθνούς οργανισμού υγείας με δύο και τρεις σφραγίδες εμβολίων, ότι με πρωτοβουλία του camp και του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής συντάχθηκε ατομικό δελτίο των παιδιών, το οποίο σφραγίζεται από τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας, ελέγχεται από το Υπουργείο και τα Νοσοκομεία, νομίζω ότι η αρχική εικόνα είναι απόλυτης ασφάλειας σε ό,τι αφορά την υγεία. Θα επιβεβαιωθεί από τους αρμόδιους του ΚΕΕΛΠΝΟ, που είναι αυτοί που δίνουν το ‘’πράσινο φως’’ σε εμάς για να ανοίξει μία ΔΥΕΠ ή όχι. Από ‘κει και πέρα θα μεταφέρω αυτή την εικόνα μαζί με τις εναλλακτικές προτάσεις που συντάχθηκαν από το συντονιστή και το Δήμαρχο και θα αποφασίσει το Υπουργείο Παιδείας και μόνον αυτό, το που θα πάνε τα παιδιά.

Αυτό που συμφωνήσαμε και το υποσχέθηκα στο Δήμαρχο είναι ότι πριν την ένταξη των παιδιών στη ΔΥΕΠ θα υπάρξει ενημέρωση και του Δημάρχου. Προσωπικά θα το κάνω εγώ και θα υπάρξει επιστροφή κλιμακίου υψηλότατων στελεχών στην Πρέβεζα για να συζητήσουμε με τους γονείς χωρίς τους δικηγόρους τους, ευθέως εκπαιδευτικοί και γονείς, και να εξηγήσουμε και να λύσουμε τις απορίες τους, ώστε να μπορέσει να ησυχάσει η Φιλιππιάδα, που δεν έχει κανένα λόγο να αναστατώνεται από αυτή την υπόθεση. Σε όλη την Ήπειρο και σε όλη την Ελλάδα τα σχολεία λειτουργούν εξαιρετικά και χωρίς προβλήματα.

Πέρασαν από την Ελλάδα 1 εκατομ. μετανάστες σε συνθήκες πολέμου, άγριων συγκεντρώσεων πλήθους, συνθηκών έλλειψης υγιεινής από τα ναυάγια μέχρι την Ειδομένη. Λειτούργησαν 50 camps με 64.000 ανθρώπους όλο το χρόνο και δεν είχαμε πουθενά μία επιδημία, πουθενά. Γράφονταν διάφορα στο διαδίκτυο και κατέρρεαν την επόμενη ημέρα. Το Υπουργείο Υγείας έκανε πολύ καλά τη δουλειά του, μπροστά σε αυτό το πρωτοφανές κύμα προσφύγων, εμβολιάζοντας απευθείας τα παιδιά και τους ενήλικες από τη στιγμή που έμπαιναν μέχρι τους μεγάλους πληθυσμούς στην Ειδομένη. Και βέβαια τους τελευταίους μήνες συστηματικά παντού. Κλείνω λέγοντας ότι από τη στιγμή που αποφασίσαμε να περάσουμε στην προένταξη των παιδιών στην εκπαίδευση, παρακολουθούμε πολύ στενά την υπόθεση των εμβολιασμών, όχι αυτοσχεδιάζοντας, αλλά υπό την εθνική επιτροπή εμβολιασμών, υπό την ευθύνη των αρμόδιων επιτροπών του Υπουργείου Υγείας και υπό τη διεύθυνση των καλύτερων επιστημόνων που έχουμε στη χώρα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο από την πλευρά των Ελλήνων».

-Είπατε ότι έχετε κάποιες εναλλακτικές λύσεις. Μπορείτε να το κάνετε πιο συγκεκριμένο;

«Επισκέφτηκα τα σχολεία της Φιλιππιάδας, που είναι ήδη ενταγμένα στο πρόγραμμα. Είδα το σχολείο του Ζηρού, το οποίο πρότεινε ο Δήμαρχος και το είδαμε πάρα πολύ καλά. Είδαμε κι άλλες εναλλακτικές λύσεις που μπορεί να είναι τροποποιήσεις σε αυτό το πρόγραμμα. Το ζήτημα είναι πολιτικό και κοινωνικής ηρεμίας. Δεν είναι ούτε υγειονομικό, ούτε εκπαιδευτικό. Το ζήτημα είναι πως το επόμενο βήμα θα γίνει ομαλά, πολιτισμένα, όμορφα, όπως στις περισσότερες περιπτώσεις. Δε θα την πάρουμε σήμερα την απόφαση, αλλά στα αρμόδια όργανα και έπειτα από συσκέψεις, αφού ολοκληρωθεί αυτός ο κύκλος. Από την επόμενη εβδομάδα θα ενημερώσουμε το Δήμαρχο και το συντονιστή του camp και ύστερα όλους τους υπόλοιπους».

«Εμπειρικά, μου φαίνεται ότι η Φιλιππιάδα θα μπορούσε να ανοίξει αύριο το πρωί»

-Όταν λέτε για χρονοδιάγραμμα;

«Εμπειρικά, μου φαίνεται ότι η Φιλιππιάδα θα μπορούσε να ανοίξει αύριο το πρωί. Πότε θα ανοίξει θα το αξιολογήσουμε. Δηλαδή από τον κύκλο των ζητημάτων υγείας νομίζω ότι είμαστε εντελώς καλυμμένοι, δεν σας διαβεβαιώνω γιατί δεν είμαι γιατρός αφενός και γιατί ακόμη δεν έχουμε και το επίσημο ΟΚ από τις υπηρεσίες υγείας, που υποθέτω πως αν τα πράγματα είναι όπως μου τα περιγράψανε οι υγειονομικοί της Φιλιππιάδας θα το έχουμε πολύ σύντομα. Εμείς είμαστε έτοιμοι πάντως και με τους εκπαιδευτικούς και με το συντονιστή εκπαίδευσης.

-Για τους 37 εργαζόμενους 8μηνης διάρκειας υπάρχει κάποιο επίσημο κρατικό πρόγραμμα εμβολιασμού ή το Υπουργείο Υγείας τους έχει πει αν θέλουν να εμβολιαστούν έξω;

«Οι εργαζόμενοι παντού, όπου έχουν επαφή με ομάδες ας πούμε υψηλού κινδύνου, τα προσφυγόπουλα δεν είναι ομάδα υψηλού κινδύνου, δεν έχουμε δηλαδή μια εικόνα επιδημίας ή πανδημίας, όπου έρχονται επαφή με κάποιον συνίσταται να γίνεται ένας εμβολιασμός που κι αυτός ο εμβολιασμός δεν γίνεται πουθενά. Αυτός ο εμβολιασμός λοιπόν γίνεται είτε με προγραμματισμένο τρόπο, δηλαδή η διεύθυνση υγιεινής διοργανώνει εμβολιασμούς για τους νηπιαγωγούς ή για τους συντονιστές κλπ και παράλληλα αν θέλει ο ίδιος μπορεί να πάρει την πρωτοβουλία και να εμβολιαστεί.
Θέλω όμως να σας το πω λίγο πολύ χοντρά, είμαι μέσα στους πρόσφυγες από τον περσινό Μάρτιο όταν πήρα την εντολή από τον Νίκο Φίλη να βρεθώ ως συντονιστής σε αυτή την ιστορία. Όταν λέω μέσα στους πρόσφυγες εννοώ στην Ειδομένη και στην Ε1, δεν ένιωσα την ανάγκη να εμβολιαστώ και δεν εμβολιάστηκα. Έχω κάνει τα εμβόλια της παιδικής μου ηλικίας.
Τα παιδιά μου δεν είναι μωρά για να ανησυχήσω, είναι μεγάλα και έχουν κάνει κι αυτά τους εμβολιασμούς τους και ήμουν από τους ανθρώπους που ακολούθησα πιστά το πρόγραμμα των εμβολιασμών που μου πρότειναν οι παιδίατροι σε αντίθεση με πάρα πολλούς Έλληνες που δεν το ακολουθούν για διάφορους λόγους.
Έχουμε ένα 40% ανεμβολίαστων παιδιών που θέτουν σε κίνδυνο τα ελληνόπουλα, όχι τα προσφυγόπουλα. Έχουμε κρούσματα πολύ σοβαρά, ηπατίτιδας, μηνιγγίτιδας και άλλων ασθενειών σε σχολεία που δεν έχουν πλησιάσει πρόσφυγες σε απόσταση πολλών χιλιομέτρων.

Για να σοβαρευτούμε λίγο. Αυτό λοιπόν νομίζω είναι ευθύνη του καθενός ώριμου ανθρώπου. Ούτε στην Ειδομένη είχαμε επιδημία, ούτε στον Πειραιά είχαμε επιδημία και αν οι γιατροί μας δίνανε οδηγίες θα πήγαινα να εμβολιαστώ. Εστάλη οδηγία τώρα μόνο στα νησιά από το ΚΕΕΛΠΝΟ ,επειδή στα νησιά είναι απρόβλεπτη η κατάσταση γιατί εκείνη τη στιγμή μπαίνουνε και δεν ξέρεις τι ακριβώς έρχεται, να εμβολιαστούν οι άνθρωποι που ασχολούνται μόνιμα και που εμπλέκονται και στα υγειονομικά.

Οι πρόσφυγες που βρίσκονται πια ένα χρόνο στην Ελλάδα έχουν τελειώσει με τον κύκλο του κινδύνου. Ένας άνθρωπος που βρίσκεται ένα χρόνο εδώ πλέον φέρεις τις ασθένειες τις εδώ και όχι του Αφγανιστάν. Έχει ολοκληρωθεί η επώαση των επικίνδυνων πραγμάτων πολύ πολύ καιρό πριν και για αυτό το λόγο βλέπουμε ότι δεν έχουμε επιδημίες».


-Μπαίνει όντως ζήτημα πλέον να λειτουργήσει το πρόγραμμα στην Παιδόπολη Ζηρού;

«Όλα τα εναλλακτικά σενάρια θα εξεταστούν στο Υπουργείο Παιδείας. Πήρα τα δεδομένα της Παιδόπολης, φωτογράφισα, είδα τις αίθουσες , όπως πήρα και τα δεδομένα των άλλων σχολείων. Μιλήσαμε διεξοδικά με τους διευθυντές. Όλα αυτά τα κατεβάζω κάτω με την έκθεση αυτοψίας και με τα επιχειρησιακά δεδομένα, αν είναι ας πούμε σχολείο ενεργό, αν είναι παράρτημα σχολείου, αν είναι μια άλλη εκδοχή. Συζητάμε και άλλα σενάρια που έχουν να κάνουν με την οργάνωση αυτής της μεταβατικής περιόδου τουλάχιστον μέχρι το Καλοκαίρι, αλλά δεν θέλω να πω πράγματα που δεν είναι ακόμη ώριμα για να παρουσιαστούν».


 -Υπάρχει ένα ξενοδοχείο στη Λυγιά το οποίο διαχειρίζεται μια ΜΚΟ, όπου υπάρχουν κι εκεί μικρά παιδιά που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν πρόγραμμα εκπαίδευσης. Πληροφορούμαστε ότι θα υπάρξουν άλλα δύο ξενοδοχεία που θα δεχθούν προσφυγικούς πληθυσμούς. Με αυτά τα παιδιά τι γίνεται; Είναι εκτός του χάρτη εκπαίδευσης; Εκεί ποιος ελέγχει τη ΜΚΟ;

«Εκεί έχουμε ένα πρόβλημα, είχαμε από την πρώτη στιγμή επιλέξει και ήταν απόφαση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, η τυπική εκπαίδευση των παιδιών να ανήκει στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Παιδείας και όχι των ΜΚΟ. Σε αυτό το Υπουργείο Παιδείας κράτησε μια πάρα πολύ σκληρή στάση και καλά έκανε, ελέγχοντας όλο το πρόγραμμα των σπουδών και ό,τι αυτό σημαίνει. Έτσι ξεκίνησε ο έλεγχος των τακτικών σχολείων που πηγαίνουν τα παιδιά κατά περίπου δύο, τρεις χιλιάδες αυτή τη στιγμή στις καθημερινές πρωινές τάξεις στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στον Πειραιά, τα παιδιά των διαμερισμάτων, ο έλεγχος και η οργάνωση των παιδιών που θα πάνε από τα camps στα σχολεία και δεν έχουμε ακόμη εικόνα του τι γίνεται στα ξενοδοχεία, σας το λέω ευθέως.
Επειδή τώρα αρχίζει να φαίνεται γιατί τους τελευταίους μήνες άρχισε κόσμος να φεύγει από τα camps και να μπαίνει σε ξενοδοχεία, παρακάλεσα την Περιφερειακή Διευθύντρια και αύριο  θα βγει και κάποια εγκύκλιος από το Υπουργείο, να αποκτήσει εικόνα του τι συμβαίνει εκεί. Να πάει δηλαδή και αν μπορέσει να κάνει μια δική της αυτοψία, να δει τι παιδιά έχουμε, ποιος κάνει τι, αν οι ΜΚΟ που κάνουν άτυπη εκπαίδευση, διότι δεν τη θεωρούμε τυπική αυτή, είναι πιστοποιημένες. Αν έχουν περάσει από τον έλεγχο και του Μεταναστευτικής Πολιτικής και Υπουργείου Παιδείας για να κάνουνε εκπαίδευση και να δούμε πως θα περάσουμε και σε αυτή τη φάση των ξενοδοχείων.

Θέλω να σας πω ακόμη ότι ως τα μέσα ή το τέλος Μαρτίου θα έχουμε κλείσει την αποτίμηση του σχεδίου για τα παιδιά των προσφύγων που υλοποιήθηκε το 2016-17 και με εντολή Υπουργού ετοιμάζουμε τις προτάσεις για το 2017-18. Δεν ξέρουμε ακόμη τι θα κάνουμε από Σεπτέμβριο. Οι προτάσεις για αυτό που συντελείται τώρα οργανώθηκαν από τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο σε συνεργασία με τις Διεθνείς Οργανώσεις, με τη UNICEF, με τον ΟΗΕ, με την Ύπατη Αρμοστεία και την εμπειρία των μεγάλων ευρωπαϊκών ανάλογων παραδειγμάτων όπως της Φινλανδίας και της Γερμανίας, γιατί δεν είχαμε ιδέα κανείς μας. Κανείς μας δεν είχε ξαναβρεθεί να υποδέχεται ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και να πρέπει να διδάξει τα παιδιά τους. Πέρυσι τον Μάρτιο δεν ξέραμε πόσοι θα μείνουν στην Ελλάδα στο τέλος.

Η πιο κοντινή μας γνώση ήταν η Μικρασιατική καταστροφή μέσα από τα βιβλία της ιστορίας στο πως οργανώθηκαν τότε σχολεία. Το αλβανικό, που δεν οργανώθηκε απολύτως τίποτα, αφέθηκαν ένα εκατομμύριο άνθρωποι να διαχυθούν μέσα στους παιδικούς σταθμούς και στα σχολεία χωρίς να ελέγξει κανείς τα εμβόλια, χωρίς να ελέγξει κανείς το ποιος θα πάει που, χωρίς να ελέγξει κανείς αν τα  παιδιά ήταν έτοιμα.

Και η εμπειρία από τους Ρομά, τα παιδιά των Πομάκων και τα παιδιά με δυσκολίες στη Θράκη ή ανάλογες διεθνείς περιπτώσεις χάρη στην ομάδα των Πανεπιστημιακών, η οποία ανέλαβε να συντάξει το πρόγραμμα και η οποία έχει εμπειρίες και Μέσης Ανατολής, εμπειρίες και Αφρικής, εμπειρίες και προσφυγικών ροών και που όλοι αυτοί προσπαθήσαμε να φτιάξουμε κάτι απολύτως πρωτότυπο , που είναι απολύτως πρωτότυπο και που πριν από μερικούς μήνες η UNICEF και οι διεθνείς οργανισμοί πιστεύανε ότι δεν θα το πετύχουμε κιόλας. Μας είπαν ότι αυτό είναι αδύνατο. Αποκτήσαμε μια εμπειρία πέρα από τη UNICEF, γιατί η UNICEF δεν είχε ποτέ επίσημη εμπειρία λειτουργίας τέτοιων δομών σε πολιτισμένο Ευρωπαϊκό περιβάλλον. Η UNICEF ξέρει αυτό που συμβαίνει στην Τουρκία, στα σύνορα του πολέμου. Τους κλείνουμε σε σιδηρόφρακτα καμπ και τους κάνουμε και λίγο σχολείο εκεί μέσα. Δεν γνώριζε τη διαδικασία να είμαστε σε ευρωπαϊκή χώρα και σιγά σιγά να αρχίσουν αυτοί οι άνθρωποι να εντάσσονται στην καθημερινή ζωή  με έναν ομαλό τρόπο ή να μετακινούνται με νόμιμο τρόπο στη Γερμανία, στη Σουηδία, κάτι που βλέπετε να γίνεται με μικρούς ρυθμούς αλλά χαιρόμαστε που το βλέπουμε να γίνεται και ελπίζουμε ότι αυτό θα μεγαλώσει».

Ειδικά για το camp της Φιλιππιάδας, ο κ. Κλάπας ανέφερε: «238 πρόσφυγες αυτή τη στιγμή, 14 ΜΚΟ έχουν άδεια για να κάνουν κάποιες εργασίες στο camp. Η πραγματικότητα είναι ότι αυτές που δραστηριοποιούνται κάθε μέρα μέσα στη Δομή δεν ξεπερνάνε τις 4, 5 και ο πληθυσμός των ανθρώπων που επισκέπτονται κάθε μέρα τη Δομή από αυτούς που έχουν προσληφθεί δεν είναι πάνω από 15 με 20 άτομα».

Ο κ. Μπελαβίλας τόνισε στη συνέχεια: «Η Ευρώπη επέλεξε να στείλει τα μισά χρήματα στις ΜΚΟ, αυτό δημιούργησε ένα χορό ενδιαφερομένων για να πάρουν αυτά τα χρήματα. Έχουμε ΜΚΟ πολύ σοβαρές, με τις οποίες συνεργαζόμαστε τουλάχιστον στον τομέα μου με πάρα πολύ καλό τρόπο και ξέρουμε ποιος κάνει τι. Όμως έχουμε μια εικόνα υπεραπόδοσης του κρατικού μηχανισμού, δηλαδή ο στρατός έκανε τη δουλειά του με υποδειγματικό τρόπο, οι εθελοντές και οι εκπαιδευτικοί στο Σκαραμαγκά χωρίς ένα ευρώ μπόρεσαν να δουλέψουν σχολείο εντός του Σκαραμαγκά με 600 άτομα.

Αντιλαμβάνεστε όταν δίπλα σε αυτό βλέπεις μια ΜΚΟ η οποία έχει δύο αυτοκίνητα καινούργια, καμιά δεκαπενταριά στελέχη και εκπαιδεύει πέντε προσφυγόπουλα, εκεί βάζεις τα γέλια. Το παρήγορο σε αυτό είναι ότι βρήκαν δουλειά πολλά νέα άνεργα παιδιά ελληνόπουλα, αυτό είναι το καλό με την έννοια ότι ένα ποσοστό από αυτή τη χρηματοδότηση πήγε τουλάχιστον σε ανθρώπους που τα είχαν ανάγκη στην Ελλάδα. Ένα άλλο ποσό συνεχίζει να πηγαίνει στις τσέπες που δεν τα έχουν ανάγκη. Δεν είναι ζήτημα που μπορούμε να λύσουμε, πρέπει να αναθεωρηθεί όλη η λογική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το πώς χρηματοδοτεί αυτό το πρόγραμμα,  αυτό όμως που έχουμε υποχρέωση να κάνουμε το κάνουμε. Είναι να πιστοποιούμε με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ασφάλεια γίνεται ότι αυτοί που δηλώνουν ότι θα κάνουν κάτι είναι σε θέση να το κάνουν. Για αυτό το λόγο για παράδειγμα οι διευθύνσεις υγείας συνεργάζονται μόνο με 2 ΜΚΟ και δεν επέτρεψαν σε άλλες να μπουν στο παιχνίδι. Αντιστοίχως στο Υπουργείο Παιδείας έχουμε μέσω του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής πιστοποιήσει μια σειρά οργανώσεων και έχουμε και εικόνα ποιες κάνουν δουλειά και ποιες όχι.

«Για αυτά τα παιδάκια, για ένα τόσο μικρό πλήθος, έχει ξεσπάσει όλος αυτός ο σάλος, ενώ την εποχή του Αλβανικού πρέπει να δεχθήκαμε χωρίς κανέναν έλεγχο και χωρίς κανέναν προγραμματισμό μερικές εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά στα ελληνικά σχολεία»

Ξέρετε για πόσα παιδιά μιλάμε; Για 4000 παιδιά (Ειδικά στη Φιλιππιάδα: 56 στο δημοτικό , 28 γυμνάσιο, 15 περίπου για νηπιαγωγείο)! Δηλαδή αυτή τη στιγμή τα παιδιά που πάνε σε αυτά τα προγράμματα είναι περίπου 8000, γιατί έχουμε ήδη πολύ μεγάλες διαρροές προς τις πόλεις ή προς τα έξω, και από αυτά  τα 8000 τα 3 με 4 χιλιάδες περίπου πάνε αθόρυβα στα σχολεία των Εξαρχείων, του Κολωνού, των Πετραλώνων, στις πρωινές τάξεις κανονικά και τα άλλα 4000 παιδιά είναι στο πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας. 4000 παιδιά χωράνε περίπου σε ένα μεγάλο συγκρότημα σαν την Γκράβα. Για αυτά τα παιδάκια, για ένα τόσο μικρό πλήθος, έχει ξεσπάσει όλος αυτός ο σάλος, ενώ την εποχή του Αλβανικού πρέπει να δεχθήκαμε χωρίς κανέναν έλεγχο και χωρίς κανέναν προγραμματισμό μερικές εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά στα ελληνικά σχολεία όπου και τότε αν θυμάστε ωρύονταν σύλλογοι γονέων για την ελληνική σημαία που θα σήκωνε το προκομένο παιδί από την Αλβανία, και τότε ωρύονταν Αλβανέ, Αλβανέ δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, και τότε δημιουργούσαν προβλήματα και εντάσεις και τότε καλλιεργείτο ένα μίσος που φάνηκε ότι δεν είχε τόπο ούτε ουσία. Το αντίθετο, η ελληνική κοινωνία κέρδισε πάρα πολλά από την υπεραξία του Αλβανικού μεροκάματου κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων ή κατά τη διάρκεια της ανάκαμψης του αγροτικού χώρου. Πάμε για ένα τέτοιο ήπιο σενάριο για να δούμε πως θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε από αυτή τη συνύπαρξη».


πηγή: Τηλεβόας Άρτας

atpreveza.gr