antifa league."Επειδή στον αθλητισμό δεν χωράνε φασίστες και ρατσιστές.."

Έχουν ξεκινήσει οι συμμετοχές για τη διοργάνωση ποδοσφαιρικού αντιφασιστικού τουρνουα ποδοσφαίρου (τηλ 6934623196 & 6947732120)..

Το αμέσως επόμενο διάστημα θα δημοσιοποιηθεί και η σχετική αφίσα

Ανάληψη ευθύνης για την επίθεση με βόμβες μολότωφ και σφυριά στα κεντρικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ

Στις 19/02/2017 ομάδα αναρχικών, κομμουνιστών κι αντιεξουσιαστών επιτέθηκε με βόμβες μολότωφ και σφυριά ενάντια στα κεντρικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στην πλατεία Κουμουνδούρου. Αφού αναγκάσαμε σε άτακτη φυγή την ισχυρή αστυνομική φρουρά (ΔΙΑΣ, ασφαλίτες, ειδικοί φρουροί) προξενήσαμε υλικές ζημιές σε οχήματα στελεχών του κόμματος, στις τζαμαρίες και στην κεντρική είσοδο των γραφειών, ενώ δεν παραλείψαμε να εκτοξεύσουμε μολότωφ πάνω σε 2 μηχανές της ομάδας ΔΙΑΣ, που αποχώρησαν φλεγόμενες από το σημείο.
   
Η ενέργεια πραγματοποιήθηκε σε μία κρίσιμη πολιτική συγκυρία, παραμονές της σύσκεψης του Eurogroup της 20ης Φλεβάρη, στο οποίο, όπως αναμενόταν, δρομολογήθηκε ο νέος γύρος ταξικής επίθεσης εναντίον της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Προτού, όμως, επικεντρωθούμε στα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ της τελευταίας περιόδου και με δεδομένο πως αυτά είναι πρακτικά αδύνατον να κατανοηθούν σε βάθος, χωρίς την επαρκή γνώση της ιστορικής αναδρομής του συγκεκριμένου κόμματος, κρίνουμε στο σημείο αυτό σκόπιμο, να κάνουμε, ως μορφή εισαγωγής, μια σύντομη αναφορά στα πεπραγμένα τους.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

    Μήτρα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου. Ο Συνασπισμός σχηματίστηκε το 1989 από την συνένωση του ΚΚΕ και της ΕΑΡ (πρώην ΚΚΕ εσωτερικού). Τα έργα κι οι ημέρες του εν λόγω πολιτικού υβριδίου είναι γνωστά. Συγκυβέρνηση με τη ΝΔ του Μητσοτάκη (κυβέρνηση Τζανετάκη) και λίγο αργότερα συμμετοχή στην οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Συνασπισμός). Τα κυβερνητικά αυτά σχήματα που αποτέλεσαν σωσίβιο στο βυθισμένο αστικό πολιτικό σκηνικό της εποχής, άνοιξαν το δρόμο για τη θεσμοθέτηση της λεγόμενης διαπλοκής (με τις κοινές υπουργικές αποφάσεις για τις άδειες των τηλεοπτικών καναλιών) και βέβαια θεμελίωσαν τη νεοφιλελεύθερη επέλαση των επόμενων δεκαετιών και την περαιτέρω πρόσδεση στους εγκληματικούς οργανισμούς της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ.
    Η διάλυση του Συνασπισμού, ως ενιαίου κόμματος το 1991, θα έχει ως αποτέλεσμα ένα νέο κομματικό μόρφωμα που θα διατηρήσει το ίδιο όνομα. Πλεόν, όμως, στο τιμόνι θα έχει αποκλειστικά τους “ανανεωτικούς”. Οι τελευταίοι, πιστοί στην ευρωκομμουνιστική τους καταγωγή θα ψηφίσουν και με τα δύο χέρια τη ληστική για τους ευρωπαϊκούς λαούς, συνθήκη του Μάαστριχτ, κι ώς το 2004 που θα μετονομαστούν σε ΣΥΡΙΖΑ, δε θα σταματήσουν να δίνουν τα απαραίτητα διαπιστευτήρια υποταγής στην αστική τάξη. Όσο για τη νέα πορεία που θα σηματοδοτήσει για το κόμμα η μετονομασία του σε ΣΥΡΙΖΑ κι η ανάδειξη στην ηγεσία, λίγο αργότερα, του Αλ. Τσίπρα, αυτή δε θα εκτραπεί ποτέ από τις ράγες της αστικής πολιτικής. Θα λέγαμε μάλιστα πως θα την υπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο δίνοντας -όπως το 1989- σωσίβιο ζωής στο υπό διάλυση, μετά το 2010, αστικό πολιτικό σκηνικό.

ΣΥΡΙΖΑ ΚΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ – Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

    Η επίθεσή μας στα γραφεία της Κουμουνδούρου, εκπλήρωσε την αναγκαιότητα για την, έστω κι ελάχιστη, ανταπόδωση της βίας που μας ασκεί η κυβέρνηση κι η μνημονιακή της πολιτική. Στόχος μας ήταν, είναι και θα είναι, να αντεπιτεθούμε με όλα τα μέσα στην εφαρμοζόμενη πολιτική της κοινωνικής εξόντωσης, η οποία διατάσσεται από το εγχώριο και διεθνές κεφάλαιο κι εκτελείται πάραυτα από τον εκάστοτε κυβερνητικό συρφετό. Σήμερα, το θώκο του εντολοδόχου κι διεκπεραιωτή των σχεδιασμών του Κεφαλαίου, κατέχει το απολειφάδι του σοσιαλδημοκρατικού ρεύματος που ακούει στο όνομα ΣΥΡΙΖΑ. Εκκινώντας από το γεγονός πως το βασικό διακύβευμα της πολιτικής συγκυρίας αποτιμά την αποκλιμάκωση της κρίσης και την ισχυροποίηση του Κεφαλαίου, δε θεωρούμε ότι οι κυβερνητικές διαβουλεύσεις αφήνουν περιθώριο πολιτικών “παρεκκλίσεων” κι “ατυχημάτων”. Η εκλογή ΣΥΡΙΖΑ, αποτέλεσε μια αναγκαστική, αλλά ταυτόχρονα ελεγχόμενη επιλογή της εγχώριας και διεθνούς αστικής τάξης για την απρόσκοπτη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Κι αυτό γινόταν σαφές από τα ίδια τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όταν προεκλογικά κι ως άλλοι νεοσύλλεκτοι, σκορπιζόντουσαν στα ευρωατλαντικά διοικητήρια, για να κάνουν δηλώσεις νομιμοφροσύνης και να λάβουν το κυβερνητικό χρίσμα. Γινόταν σαφές, όταν βρισκόμενοι σε παραλήρημα, παρουσίαζαν το υποτιθέμενο φιλολαϊκό τους πρόγραμμα, την ίδια στιγμή που ορκίζονταν τυφλή υποταγή στην Ε.Ε. και στο ευρώ. Δε γνωρίζουμε ποια οικονομική και πολιτική σχολή σκέψης (πέρα από ένα κράμα νεοφιλελεύθερου μετακεϋνσιανισμου) ακολουθούσαν οι, κατά τ'άλλα, διακεκριμμένοι “μαρξιστές” οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ, όταν αράδιαζαν σωρηδόν τις μπαρούφες περά δυνατότητας ενίσχυσης των εισοδημάτων, την ίδια στιγμή που η ελληνική οικονομία βρισκόταν υπό καθεστώς εξαρτημένης δανειοδότησης, τραπεζικού κραχ, παραγωγικής ανυπαρξίας και νομισματικής αιχμαλωσίας. Την ίδια στιγμή τελικά που η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, έθετε γι'άλλη μια φορά στην ιστορία ως πρωτεύον ζήτημα την μετατόπιση των ζημιών του Κεφαλαίου προς τα χαμηλά - λαϊκά στρώματα. Αυτό που μάλλον καταλαβαίνουμε είναι ότι οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ είναι ψεύτες. Γιατί μέσα στην ΕΕ και στο ευρώ, μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, φιλολαϊκή λύση δεν μπορεί να υπάρξει σε επίπεδο “κορυφής” και κυβερνήσεων, για να θυμηθούμε και τις έτερες μπουρδολογίες περί “ανέμου που αλλάζει την Ευρώπη” με αφορμή την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ και τις επερχόμενες διαδοχικές νίκες της “αριστεράς” και στα άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Τη λύση θα τη δώσει μονάχα ο αγωνιζόμενος λαός, θα τη δώσει η ρήξη με την εγχώρια αστική τάξη, τον Καπιταλισμό και το Κράτος, θα την δώσει η Κοινωνική Επανάσταση.

    Είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο, ότι σε συνθήκες αστικής κυριαρχίας, πόσο μάλλον σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης όπως η σημερινή, το κυβερνητικό αξίωμα όχι μόνο δεν μπορεί ν'ανατρέψει τους ταξικούς συσχετισμούς, αλλά ούτε καν να τους μετατοπίσει. Η προεκλογική ανερμάτιστη κι ασύστολη δημαγωγία του ΣΥΡΙΖΑ περί κατάργησης των μνημονίων, κι η (πλήρως αναμενόμενη) μεταστροφή του μετεκλογικά, που έφτασε τελικά στη ψήφιση των δύο μνημονίων, αποδεικνύει καταρχάς τη φενάκη του κοινοβουλευτισμού. Μια φενάκη, που έχει κοστίσει ακριβά στην επαναστατική Αριστερά και κατ'επέκταση στην εργατική τάξη, αφού η εγκατάλειψη της θέσης για επαναστατική ανατροπή κι η αντικατάσταση με φαιδρά ιδεολογήματα περί “σταδιακής ανατροπής των συσχετισμών” την μετάλλαξαν σε δεκανίκι του καπιταλισμού κι αντιλαϊκή δύναμη πυρός. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί ιστορικό τεκμήριο για την ιδεολογική χρεωκοπία της σοσιαλδημοκρατίας και του ευρωκομμουνισμού, αφού στο όνομα ενός κατ'επίφαση πολιτικού ρεαλισμού και μη εναλλακτικής προοπτικής, υπηρετεί την αγριότερη επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο.

   Σαν αναρχικοί και κομμουνιστές, μα πάνω απ'όλα σαν συνειδητοποιημένοι προλετάριοι έχουμε διαλέξει στρατόπεδο. Το οργανωμένο στρατόπεδο υπεράσπισης των δικών μας συμφερόντων σαν τάξη. Σ'αυτό το στρατόπεδο δεν έχουν καμία θέση οι αμφιβολίες για τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ ως ταξικό αντίπαλο, αλλά κι όσοι εξακολουθούν να τις εκφράζουν. Οι προλεταριακές δυνάμεις θα καταφέρουν να γιγαντωθούν και ν'αντεπιτεθούν όταν αποβάλλουν τα κατάλοιπα της αστικής ιδεολογίας και τις αυταπάτες που αυτή μοιράζει. Με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μας χωρίζει μόνο το άμεσο υλικό συμφέρον των αντιπάλων τάξεων που εκπροσωπούμε, αλλά κι ένα ουσιώδες ζήτημα ηθικού ενδιαφέροντος. Μιλάμε για την υπεράσπιση της ιστορικής ακεραιότητας των ταξικών αγώνων και των πεσόντων τους. Μιλάμε για το αίμα των αγωνιστών-στριων, για τα βασανιστήρια, τις εξορίες και τις φυλακές, για την αυταπάρνηση και την πίστη, για την αφοσίωση στο πιο ευγενές ιδανικό: αυτό της ατομικής και κοινωνικής απελευθέρωσης. Αυτοί που υπογράφουν την καταδίκη ενός λαού, υπακούοντας αγόγγυστα στους εντολείς τους, δεν μπορούν να λέγονται αριστεροί, δεν μπορούν να μιλάνε για όσους καταδικάστηκαν οι ίδιοι για να μην καταδικαστεί ο λαός τους. Χέρια που υπογράφουν μνημόνια, χέρια που ζητιανεύουν από τον εχθρό, δεν μπορούν να αποτείνουν φόρο τιμής σ'εκείνους που έσφιξαν τα χέρια τους γροθιά. Ας αφήσουν λοιπόν τους νεκρούς μας ήσυχους κι ας σταματήσουν να παριστάνουν τους αριστερούς, γιατί εκτός από την ιστορική κρίση που θα τοποθετήσει στα μαύρα κατάστιχα, υπάρχει και το δρών αναρχικό κίνημα που θα τους καταδικάσει στην ώρα τους. Η επίθεση μας στα γραφεία τους αποτελεί ένα μικρό δείγμα της καταδίκης που θα υποστούν.

    Οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, μετά από την επίθεσή μας στα γραφεία τους, μέσα σ'όλα τ'άλλα, μας χαρακτηρίζουν ως ανθρώπους του υποκόσμου και περιθωριακούς. Δε γνωρίζουμε αν αυτοί οι χαρακτηρισμοί προήλθαν από την αλαζονεία της εξουσίας ή από μια απόπειρα να αντιπαρέλθουν το γεγονός πως ξέρουν πολύ καλά ποιοί-ές είμαστε. Κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, είμαστε οτιδήποτε άλλο εκτός από περιθωριακοί, είμαστε κομμάτι της κοινωνικής πλειονότητας που ζει στην ανέχεια των μνημονίων που εσείς ψηφίζετε. Την κοινωνική πλειονότητα που εσείς περιθωριοποίησατε. Είμαστε οι άνεργοι, οι χαμηλόμισθοι, οι “μαύροι” εργαζόμενοι. Είμαστε οι σκυθρωπές φιγούρες στις ουρές του ΟΑΕΔ, των συσσιτίων και των νοσοκομείων. Είμαστε οι άστεγοι, οι αυτόχειρες, οι υπερχρεωμένοι. Είμαστε οι καταθλιπτικοί, οι αγχωτικοί κι οι πιεσμένοι. Αλλά πάνω απ'όλα είμαστε οργισμένοι. Κι αυτή την οργή μας να φοβάστε, γιατί αργά ή γρήγορα θα γίνει θηλιά και θα σας πνίξει.

    Κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ τον υπόκοσμο απαρτίζετε εσείς και το συνάφι σας. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο αστικός κόσμος στον οποίον εσείς ανήκετε; Μίζες, εκβιασμοί, ξέπλυμα χρήματος, υπεξαιρέσεις, συγκάλυψη σκανδάλων, δολοφονίες, τοκογλυφία, είναι μόλις μερικά από τα “ευγενή” γνωρίσματα της αστικής δημοκρατίας που με τόσο σθένος υπηρετείτε. Τί άλλο αντανακλά λοιπόν ο σύγχρονος καπιταλισμός, εκτός από τη  θεσμοθετημένη ομερτά με κανονισμούς μαφίας; Τί άλλο αντανακλά πλέον το “ιδεώδες” της ενωμένης Ευρώπης, εκτός από τον κανιβαλλικό νόμο του ισχυρότερου; Και πώς άραγε τολμάτε να μιλάτε για περιθωριακούς κι υπόκοσμο, όταν συναγελάζεστε και συνεργάζεστε με πρεζέμπορους, επίορκους και καταχραστές; Πώς, όταν η “αριστερά” σας στο όνομα της προώθησης των “γεωπολιτικών συμφερόντων της χώρας”, συνάπτει συμμαχίες με το δικτατορικό καθεστώς της Αιγύπτου, με το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ και τη ναζιστική κυβέρνηση του Κιέβου; Πώς, όταν η Ελλάδα παραμένει πρώτη σε αγορές οπλικών συστημάτων στην Ευρώπη, τροφοδοτώντας αφειδώς τα καρτέλ της οπλοβιομηχανίας; Πώς, όταν ξεπουλάει γη κι ύδωρ στα κοράκια του διεθνούς κεφαλαίου, αφήνοντας βασικές κοινωνικές ανάγκες (μετακίνηση, ρεύμα, νερό) βορά στα χέρια των αδυσώπητων μονοπωλίων; Πώς, όταν οι τιμές των βασικών διατροφικών αναγκών, καθορίζονται από κερδοσκοπικούς ομίλους;

ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ

Εμφύλιος πόλεμος για το νέο ασφαλιστικό

Το νέο Ασφαλιστικό έχει δημιουργήσει χαρακώματα ανάμεσα στους ελεύθερους επαγγελματίες, με βάση το εισόδημά τους. Το συμπέρασμα, χωρίς αμφιβολία πλέον, είναι ότι κοντά το 85-90% των ασφαλισμένων πληρώνει λιγότερα ή τα ίδια από όσα πλήρωνε (ή τουλάχιστον χρεωνόταν χωρίς να μπορεί να πληρώσει) ως το 2016 και το 10-15% πληρώνει περισσότερα. Όσο μεγαλύτερο το δηλωθέν εισόδημα του 2015 (με βάση το οποίο γίνονται σήμερα οι χρεώσεις) τόσο μεγαλύτερο το «χαράτσι». Τα χαμηλά εισοδήματα (έως 15.000€) είναι ευνοημένα και τα υψηλά εισοδήματα πονάνε, τουλάχιστον με βάση τον αριθμό της εισφοράς. Γιατί για τα πολύ μεγάλα εισοδήματα των 200-400 χιλιάδων ευρώ νομίζω ότι είναι ανέκδοτο να μιλάμε για πόνο για εισφορές 20-25 χιλιάδων ευρώ. Απλά τους λείπουν από τα περισσευούμενα (τα οποία είναι και πολλά, καλά να είναι οι άνθρωποι).

Το προφανές και αναμενόμενο είναι ότι όποιος πληρώνει περισσότερα γκρινιάζει. Το ίδιο θα έκανα και εγώ στην θέση τους, όμως στην φάση αυτή της ζωής μου βρίσκομαι στην κατηγορία αυτών που πληρώνουν (χρεώνονται για να είμαι ακριβής) το ένα τρίτο από ότι με χρέωναν έως το τέλος του 2016.

Εδώ όμως «βγαίνουν τα μαχαίρια στην πίστα» και έχει ξεκινήσει «εμφύλιος» πόλεμος.

Το πρώτο που μου έκανε, χείριστη, εντύπωση είναι ότι για πρώτη φορά τα συνδικαλιστικά όργανα των ελεύθερων επαγγελματιών, οι Κοινωνικοί Εταίροι, αποφάσισαν να προσφύγουν στην Δικαιοσύνη για να καταρρίψουν το νέο Ασφαλιστικό. Δεν έχω λάβει γνώση της προσφυγής τους (δεν ξέρω καν αν έχει κατατεθεί ακόμα), υποθέτω όμως ότι δεν θα αφορά αυτούς που πληρώνουν λιγότερα αλλά αυτούς που πληρώνουν πολύ περισσότερα από πριν. Μου έκανε χείριστη εντύπωση γιατί επί χρόνια οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι, που είναι η πλειοψηφία στο διοικητικό συμβούλιο του ΟΑΕΕ, δεν προσέφυγαν στην Δικαιοσύνη για τις απαράδεκτες πρακτικές του παλιού Ασφαλιστικού. Πρακτικές που δήμευαν την περιουσία ανήμπορων ανθρώπων μέσω χρεώσεων εκτός πραγματικότητας και απολύτως ανεξάρτητες από το πραγματικό εισόδημα.

Μάλιστα είναι ιστορική η φράση ηγετικού στελέχους ενός φορέα από αυτούς που είπε, στο παρελθόν, ότι «δεν θα προσφύγουμε στην Δικαιοσύνη για να μην καταρρεύσει το ασφαλιστικό μας σπίτι». Το να καταρρεύσουν (όπως έγινε) εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένοι που ανήμποροι δεν πλήρωναν και χρεωνόντουσαν δεν ένοιαξε το παλληκάρι. Δεν προσέφυγαν στην Δικαιοσύνη οι κύριοι όταν φυλάκιζε το παλιό Ασφαλιστικό ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ, προφανώς γιατί οι ίδιοι δεν είχαν τέτοιο πρόβλημα. Δεν προσέφυγαν όταν ήταν 350.000 ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ, οφειλέτες, ανασφάλιστοι, αυτοί είχαν περίθαλψη, όλα καλά…. Και τώρα σπεύδουν να υπερασπιστούν με προσφυγή στην Δικαιοσύνη το 10% των ασφαλισμένων με υψηλό εισόδημα. Όχι κύριοι, δεν έχετε δικαίωμα να προσφύγετε εσείς για αυτούς. Αν θέλουν ας πάνε μόνοι τους στα Δικαστήρια, δεν έχετε δικαίωμα εσείς να βάλετε το βαρύ όνομα του Κοινωνικού Εταίρου, όπως δεν το κάνατε συνειδητά για τους ανήμπορους εκατοντάδες χιλιάδες οφειλέτες τόσα χρόνια.

Ανάμεσα στα άλλα άκουσα μια εκπληκτική θεωρία είναι ότι το νέο σύστημα είναι απολύτως άδικο γιατί αυτός που δηλώνει χαμηλό εισόδημα κρύβει πολλά (και για αυτό δηλώνει λίγα) ενώ αυτός που δηλώνει υψηλό εισόδημα δεν κρύβει τίποτα, είναι έντιμος, ειλικρινής (αφού δηλώνει πολλά) και τιμωρείται από το Ασφαλιστικό!! Αυτοί που τα λένε θεωρούν δηλαδή ότι αν ένας ελεύθερος επαγγελματίας, πχ ένας γιατρός, δηλώνει εισόδημα 80.000€ το χρόνο, είναι έντιμος, δεν παίρνει φακελάκια, δεν παίρνει μαύρα, απλά και μόνο επειδή δηλώνει πολλαπλάσια από έναν περιπτερά που θα δηλώσει εισόδημα 8.000 το χρόνο.

Η γενίκευση είναι λάθος. Νομίζω ότι όλοι μας γνωρίζουμε παραδείγματα από όλες τις κατηγορίες. Αυτούς που δηλώνουν λίγα ή πολλά αλλά κρύβουν λίγα. Αυτούς που δηλώνουν λίγα ή πολλά αλλά κρύβουν περισσότερα. Και τέλος αυτούς που τα δηλώνουν όλα (είτε επειδή δεν μπορούν να κρύψουν, είτε επειδή θέλουν να είναι καθαροί).

Οι πιο «αδικημένοι» θεωρώ ότι είναι λίγες κατηγορίες που δεν μπορούν παρά να δηλώσουν τα πάντα και έχουν υψηλό εισόδημα. Όπως για παράδειγμα οι ασφαλιστές. Τα πάντα δηλωμένα θέλουν δεν θέλουν. Δεν ξέρω πόσες κατηγορίες επαγγελματιών είναι σαν και αυτούς αλλά σίγουρα είναι η μειοψηφία.

Άκουσα και άλλη θεωρία. Ότι «χαρατσώνοντας» τα υψηλά εισοδήματα κάνει κακό στην ανάπτυξη γιατί αυτοί είναι που επενδύουν το περίσσεμα τους στην Ελληνική Οικονομία. Τι εννοούν επένδυση αναρωτιέμαι όμως. Αγοράζουν ακίνητα; Αγοράζουν μετοχές; Αγοράζουν ομόλογα; Αυτό που θεωρώ σχεδόν βέβαιο είναι ότι η πλειοψηφία των μεγάλων εισοδημάτων που περισσεύουν δεν κατευθύνονται σε παραγωγικές επενδύσεις, επενδύσεις που θα προσφέρουν θέσεις εργασίας στην Ελλάδα. Κάποιοι θα εισφέρουν το περίσσεμα σε ανάπτυξη της επιχείρησής τους, το κατανοώ. Πόσοι είναι αυτοί; Τι ποσοστό από τους «αδικημένους»; Με ανύπαρκτα στατιστικά στοιχεία, το επιχείρημα ότι αν λάβει το Κράτος 5.000€ περισσότερα από το εισόδημα ενός συμπολίτη μας με μεγαλύτερο εισόδημα, αυτό θα φύγει από επενδύσεις, νομίζω ότι δεν είναι και το πιο επιτυχημένο.

Μεγάλη αντίδραση έχουμε από ορισμένους ασφαλισμένους του ΕΤΑΑ που πρέπει να πληρώσουν εισφορές σημαντικά μεγαλύτερες. Τώρα όμως αποκαλύφθηκε περίτρανα (ήταν προφανώς γνωστό) ότι πολλές κατηγορίες, όπως για παράδειγμα οι δικηγόροι, είχαν τεράστια έσοδα για το Ασφαλιστικό τους Ταμείο από άλλες πηγές. Μάζευαν από παντού δηλαδή χρήματα, στο Ταμείο Νομικών, για να παίρνουν σύνταξη. Πχ κάναμε συμβόλαιο και πληρώναμε την σύνταξη του δικηγόρου. Έμαθα επίσης ότι το Ταμείο Νομικών δεν είχε καν μηχανογράφηση, στο έτος 2017!!!. Έτσι, απλά, επειδή οι δικηγόροι ήταν πάντα η πλειοψηφία στην Βουλή. Και οι Γιατροί και οι Μηχανικοί (πριν τις εκλογές του 2012 δικηγόροι, γιατροί, μηχανικοί ήταν το 55% των Βουλευτών). Πολλές κατηγορίες είχαν εξασφαλίσει κονδύλια από τρίτες πηγές και οι ίδιοι πλήρωναν χαμηλότερα ποσά από ότι θα έπρεπε αν τα έβαζαν όλα από την τσέπη τους.

Χρόνια πολέμησα υπέρ της ασφάλισης αναλογικά με το εισόδημα του κάθε ασφαλισμένου. Αυτό ξεκίνησε. Το να πληρώνεις 167€ αντί για 450€ (που σε χρέωναν αλλά δεν πλήρωνες) είναι ένα σημαντικό κίνητρο για να μπεις και πάλι στο σύστημα, να αρχίσεις και πάλι να πληρώνεις, να αποκτήσεις ασφαλιστική ενημερότητα (αν παγώσουν τα παλιά) και να μπορείς να κινηθείς νόμιμα και όχι στο σκοτάδι. Το να παίρνεις σύνταξη αναλογικά με τις εισφορές που κατέβαλες είναι και αυτό σπουδαίο και Κοινωνικά δίκαιο. Λίγα δίνεις, λίγα θα πάρεις.

Θεωρώ πολύ βαρύ να πρέπει ένας ελεύθερος επαγγελματίας να πληρώνει εισφορές που φτάνουν το 35% του εισοδήματός του ετησίως, όπως οι ασφαλισμένοι του πρώην ΕΤΑΑ. Διαφωνώ επίσης με την υποχρεωτική καταβολή ασφάλιστρου για την περίθαλψη, όπως και για την υποχρεωτική εισφορά για το εφάπαξ. Δεν μπορώ όμως να ξεχάσω ότι τα Ταμεία, με συγκεκριμένες ευθύνες, καταστράφηκαν, μοίραζαν συντάξεις αβέρτα κουβέρτα σε 50αρηδες, σε άγαμες θυγατέρες, σε κάθε καρυδιάς καρύδι, χωρίς να έχουν καταβληθεί ανάλογες εισφορές. Δεν ξεχνάω ότι επί χρόνια γινόταν τεράστιο πάρτι με τα Ταμεία, τα χρέωναν απίστευτα ποσά οι φαρμακευτικές, τρώγαν πολλοί τις σάρκες τους. Δεν ξεχνάω ότι τα αποθεματικά τους λεηλατήθηκαν, επί δεκαετίες τα κατέθεταν χωρίς τόκο στην ΤτΕ ενώ ο πληθωρισμός ήταν στα ουράνια. Δεν ξεχνάω το PSI και τόσα άλλα.

Και επειδή παντού ισχύει «όπου στρώνεις κοιμάσαι», σήμερα, οι δυσαρεστημένοι, πληρώνουν το μάρμαρο για δεκαετίες καταστροφής των Ταμείων. Ελπίζω πραγματικά να εξομαλυνθεί η κατάσταση και ακόμα και αυτοί που σήμερα χρεώνονται υψηλότατες εισφορές να καταφέρουν να πληρώνουν λιγότερα σε ένα υγιές Ασφαλιστικό σύστημα.

του Γιώργου Φλωρά /  Κουτί της Πανδώρας

Επιθέσεις κατά εκπαιδευτικών σε Ικόνιο, Περιστέρι, Κερατσίνι

Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας

Συναδέλφισσες συνάδελφοι.

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε., με αφορμή διαφόρων ειδών επιθέσεις (φραστικές, νομικές κλπ.) που δέχονται οι διευθυντές και οι εκπαιδευτικοί των σχολείων στο Ικόνιο, το Περιστέρι, το Κερατσίνι και αλλού από μερίδα γονέων, καθώς και την ένταση που βιώνουν, καθημερινά σχεδόν, μετά την ένταξη των προσφυγόπουλων στα συγκεκριμένα σχολεία, έχουμε να επισημάνουμε τα εξής:

Στηρίζουμε τις/τους συναδέλφους με όλους τους τρόπους (συνδικαλιστικά, νομικά, ηθικά) για οποιαδήποτε περίπτωση πράξεων που θίγουν την προσωπικότητά τους, δυσκολεύουν ή παρακωλύουν το παιδαγωγικό τους έργο ή θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια στον εργασιακό τους χώρο. Η προσπάθεια εκφοβισμού των εκπαιδευτικών και η παρέμβαση στο πώς και τι θα διδάσκουν αποτελεί ανοιχτή πρόκληση για την εκπαιδευτική κοινότητα. Πόσο μάλλον όταν αυτή γίνεται με έναυσμα την εκπαίδευση των μαθητών προσφύγων στη δημόσια εκπαίδευση.

Καταδικάζουμε τις φραστικές επιθέσεις, που έχουν δεχτεί από μερίδα γονέων προσπαθώντας να φορτώσουν στις/στους εκπαιδευτικούς τις όποιες πολιτικές ευθύνες του Υπουργείου Παιδείας, έχουν προκύψει μετά τον ερχομό των προσφυγόπουλων στα σχολεία.

Κάνουμε σαφές προς οποιαδήποτε κατεύθυνση πως οι εκπαιδευτικοί δεν τρομοκρατούνται από πρακτικές που παραπέμπουν στις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας του κλάδου.

Οι συναδέλφισσες και οι συνάδελφοι υπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο το δημόσιο σχολείο, υπερασπιζόμενες/οι τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των παιδιών.

                                                                                                                  Για το Διοικητικό Συμβούλιο

Αθήνα 17/02/2017

Αλληλεγγύη στους/ις αντιφασίστες/ριες συλληφθέντες της 21/2(γιάννενα)

Thν Τρίτη 21/2,ημέρα της εθνικής απελευθέρωσης των Ιωαννίνων,οι φασίστες αποφάσισαν να κάνουν την εμφάνιση τους στην πόλη καταθέτοντας στεφάνι,μαζί με το βουλευτή της Χρυσής Αυγής Χρήστο Παππά. Στο σημείο της κατάθεσης βρισκόταν και τοπικοί άρχοντες μεταξύ άλλων ο περιφερειάρχης Α.Καχριμάνης,οι βουλευτές του Σύριζα Ιωαννίνων Μερόπη Τζούφη,Γιάννης Καραγιάννης και Γιάννης Στέφος καθώς και άλλες εξέχουσες προσωπικότητες της πολιτικής σκηνής όπως ο πρόεδρος της βουλής Νίκος Βούτσης και ο υπουργός Σπρίτζης.

Παρά την έντονη παρουσία αστυνομίας και φασιστών,αντιφασίστες και αντιφασίστριες από το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα των Ιωαννίνων προσέγγισαν το σημείο φωνάζοντας συνθήματα,κάνοντας ξεκάθαρο ότι στα Γιάννενα οι φασίστες δεν έχουν καμμία θέση.

Η αστυνομία από την πλευρά της,αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά την άριστη συνεργασία της με τους ναζί της ΧΑ,επιτέθηκε εναντίον των διαδηλωτών πραγματοποιώντας πέντε προσαγωγές,οι τρεις εκ των οποίων έχουν μετατραπεί σε συλλήψεις,ενώ ένας από τους προσαχθέντες τραυματίστηκε σοβαρά και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.Ο ξυλοδαρμός και η προσαγωγή του τελευταίου έγινε στις 11:20π.μ και μεταφέρθηκε αναίσθητος στο αστυνομικό τμήμα Ιωαννίνων,ενώ η μεταφορά του για το πανεπιστημιακό νοσοκομείο έγινε 2 ώρες αργότερα στις 13:20μ.μ φορώντας χειροπέδες ακόμη και πάνω στο φορείο..
Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων επίσης,αποθανατίστηκε υψηλόβαθμος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ με πολιτικά να χτυπά με παλούκι σύντροφο ο οποίος έχει ακινητοποιηθεί από τους υπόλοιπους μπάτσους.

Είναι ξεκάθαρο πλέον,πως η ΧΑ στην προσπάθεια της να ξαναβγεί στο προσκήνιο,έχει στην πλευρά της τόσο τους μπάτσους όσο και την κυβέρνηση Σύριζα-ΑΝΕΛ. Δεν είναι κρυφές οι προσπάθειες ένταξης της ΧΑ στο συνταγματικό τόξο από μέλη του Σύριζα,είτε με κοινές εμφανίσεις στο Καστελόριζο,είτε με την ξεκάθαρη προστασία των ναζίδων απ'τα ΜΑΤ,σε περιπτώσεις όπως το Ωραιόκαστρο και η Καβάλα.

Εμείς από τη μεριά μας δεν πρόκειται να αφήσουμε στους δρόμους και στις γειτονιές μας να αλωνίζουν ανενόχλητοι οι φασίστες, ούτε θα τρομοκρατηθούμε απ'τους μπάτσους και τα γκλοπ τους.

Κράτος,αφεντικά,μπάτσοι και φασίστες θα μας βρίσκουν πάντα απέναντί τους.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 22/2,11:00 ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, Πρέβεζας:Καταδικάζουμε την προσπάθεια απομόνωσης των προσφυγόπουλων, να ενταχθούν τώρα στο δημόσιο σχολείο.

«Καταδικάζουμε την προσπάθεια απομόνωσης των προσφυγόπουλων, να ενταχθούν τώρα στο δημόσιο σχολείο.

Η Γραμματεία Εκπαιδευτικών Πρέβεζας του ΠΑΜΕ καταδικάζει κάθε προσπάθεια απομόνωσης των προσφυγόπουλων. Είναι απαράδεκτο τόσους μήνες μετά την έναρξη των σχολικών μαθημάτων να συζητάμε ακόμη πού και πώς θα ενταχθούν τα παιδιά αυτά στην εκπαιδευτική διαδικασία. Κάθε πρόταση αποκοπής των προσφυγόπουλων από τους υπόλοιπους μαθητές και από τον φυσικό χώρο μόρφωσης και κοινωνικοποίησης, που είναι ο χώρος του Δημόσιου Σχολείου, είναι απαράδεκτη. Θεωρούμε ρατσιστική κάθε τέτοια πρωτοβουλία. Καλούμε τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τους μαθητές να μην εισακούσουν τις φωνές της μισαλλοδοξίας και της ξενοφοβίας.

Καταδικάζουμε τις διοικήσεις των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων Φιλιππιάδας, όσους συντάσσονται μαζί τους, και τον Δήμαρχο Ζηρού, που συνυπογράφουν την επιστολή προς το Υπουργείο Παιδείας με την οποία ζητούν να απομονωθούν τα προσφυγόπουλα στην «Παιδόπολη» Ζηρού, μακριά από τους συνομηλίκους τους και το Δημόσιο σχολείο!!

Ο εχθρός μας δεν είναι τα μικρά και καταταλαιπωρημένα παιδιά που άφησαν την πατρίδα τους εξ αιτίας του πολέμου και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Ο πραγματικός αντίπαλος είναι το σύστημα, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που το στηρίζουν οι οποίοι για τα κέρδη και τους ανταγωνισμούς του μεγάλου κεφαλαίου δεν διστάζουν ν΄ ανάψουν τη φωτιά του πολέμου όπου γης. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δεσμευμένη από τις αποφάσεις της ΕΕ που στήριξε και οι οποίες δημιούργησαν συνθήκες εγκλωβισμού των προσφύγων, φέρει τεράστιες ευθύνες, γιατί τόσους μήνες έχει αφήσει τα προσφυγόπουλα μακριά από το δημόσιο σχολείο και ανοίγει το δρόμο σε ακραία, ρατσιστικά κέντρα που κρύβονται πίσω από τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων να σπέρνουν το μίσος.

Άραγε ίδια αντίδραση θα είχαν οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων Φιλιππιάδας αν εντοπίζοταν παρόμοια ασθένεια σε κάποιο ελληνόπουλο;

Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες,

Καλούμε τους συλλόγους γονέων, τους συλλόγους διδασκόντων, την ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ να συνεχίσουν ακόμα πιο δυναμικά την εκδήλωση της πολύμορφης και έμπρακτης αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και μετανάστες.

Απαιτούμε την πλήρη και ομαλή ένταξή των προσφυγόπουλων στο Δημόσιο Σχολείο, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς την εμπλοκή ΜΚΟ. Με ευθύνη του κράτους πρέπει τώρα να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα, για την υγεία των παιδιών, την εξασφάλιση υποδομών (τμήματα υποδοχής) και όλου του απαραίτητου εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού.
Να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε τα προσφυγόπουλα να ζήσουν σε ανθρώπινες συνθήκες.
Πρέβεζα 20 Φεβρουαρίου 2017»

πηγή

Το τσεκούρι του Κυριάκου

Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης πολυβολούσε την κυβέρνηση για την εγκληματικότητα στα Εξάρχεια, ένα χαμόγελο ζωγραφιζόταν στα χείλη του Χριστοφοράκου, που έπινε τον καφέ του στο κέντρο του Μονάχου.

Νόμος και τάξη, που θα έλεγε και ο Άδωνις αν δεν φοβόταν μήπως τον χειροκροτήσει έμπλεος χαράς ο Νίκος Μιχαλολιάκος. Γιατί ο νόμος και η τάξη στη ΝΔ έχουν και ιστορία αλλά έχουν και πρόσωπα. Και αν αφήσουν να τη διηγηθεί ο Μάκης Βορίδης, θα εξηγήσει πώς ακριβώς καθαρίζονται τα Εξάρχεια, με μια βόλτα και ένα τσεκούρι.

Έχει πρόσωπα η τάξη της ΝΔ, θύματα αυτών που εννοούσαν το νόμο όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με σιδερένια πυγμή, παλαιοκομματικές αντιλήψεις και αυταρχικές πολιτικές. Έχει το όνομα της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, των Κουμή και Κανελλοπούλου, του Νίκλου Τεμπονέρα, του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Δεν τα ομολογεί ο Μητσοτάκης τα εγκλήματα, γιατί δεν τα αντιλαμβάνεται ως εγκλήματα αλλά ως παράπλευρες απώλειες εφαρμογής της πολιτικής που απέναντι στους υποτακτικούς που τολμούν να διαφωνούν και πολύ περισσότερο να διαμαρτύρονται.

Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος δεξιά. Στα Εξάρχεια, στο Σύνταγμα, στη Θεσσαλονίκη, τα οποία ως γνωστόν είναι πολύ μακριά και από το Παρίσι και από τη Γενεύη και από τις εξωτικές νήσους Κεϋμάν που ο Μητσοτάκης γνωρίζει καλύτερα από τα άντρα των ταραξιών.

Γέμισαν οι τηλεοπτικές οθόνες με καμένα τρόλει και φλεγόμενες μολότοφ αρχείου, μερικές ώρες πριν μιλήσει ο Κυριάκος στη Βουλή, για να εμπεδώσουν οι τηλεθεατές (σε καμιά περίπτωση οι πολίτες) πως η χώρα φλέγεται παραδομένη στα χέρια εγκληματιών. Το ότι δεν τους βλέπουμε, οφείλεται στο γεγονός ότι τους κρύβουν και τους καλύπτουν αυτοί που κυβερνούν και όχι στο ότι δεν υπάρχουν.

Μοναδική λύση είναι είναι μια στιβαρή κυβέρνηση, που θα δέρνει και θα βιαιοπραγεί, που θα επιβάλει τον νόμο και την τάξη όπως την εννοεί και κυρίως γι’ αυτούς που την εννοεί. Γιατί, προς θεού, ο νόμος, πολύ περισσότερο η αντίληψη του Κυριάκου Μητσοτάκη για τον νόμο έχει επιλεκτικότητα και προτιμήσεις. Μπορεί να μην καταθέτει Πόθεν Έσχες, αλλά όταν βλέπει κανένα μπερδεμένο δεκαεξάχρονο (αν τον λένε και Αλέξη ακόμη χειρότερα), αναστατώνεται, θυμάται τα ιερά και τα όσια της παράταξης, την αντιπάθεια που έχει σε όσους δεν βαράνε προσοχές και δεν ομολογούν αφοσίωση.

Είναι ένα είδος πολιτικού DNA στο κομμάτι της παράταξης, που όταν λέει «δεξιά» εννοεί και βασιλιάδες και Παπαδόπουλους και βία και νοθεία και δικαίωμα να τα χρησιμοποιεί όλα αυτά. Γι’ αυτό ακόμη και ο Κυριάκος που θήτευσε στα κολλέγια και στις φιλελεύθερες εκδοχές, ανταριάζει, αγριεύει και φαντασιώνεται τον εαυτό του ως Βορίδη ανάμεσα στην πλέμπα των Εξαρχείων που καπνίζει ναργιλέδες και πίνει ατάραχη φρέντο καπουτσίνο.

Παρότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έζησε χρόνια μεσοτοιχία με τον Μιχάλη Χριστοφοράκο, δεν ένοιωσε ποτέ την ανάγκη να εφαρμόσει τον νόμο και την τάξη στον ίδιο. Ούτε στη Siemens. Ακόμη και σήμερα ο πρόεδρος της ΝΔ αρνείται να αναφέρει επί ματαίω τη λέξη της αμαρτωλής εταιρείας που ταλαιπώρησε την Ελλάδα και τη νομιμότητα.

Ο νόμος και η τάξη ήταν μια αφήγηση και ένα ζητούμενο για τους άλλους όταν για 11 χρόνια δεν πλήρωνε ούτε ένα ευρώ από τα δάνειά του. Ούτε τον ενδιέφερε τι παράνομα κάνουν οι νόμιμες offshore. Είχαν αναρωτηθεί οι πάντες γιατί είχε αποχωρήσει από την ψηφοφορία για το νομοσχέδιο για τις offshore στη Βουλή, μέχρι που μάθαμε πως δεν του ήταν και τόσο ξένη κατάσταση.

Κρατάει τη ρομφαία της νομιμότητας ο Αρχάγγελος τιμωρός των παράνομων των Εξαρχείων, αλλά στο κόμμα του δεν τον ενοχλούν ούτε οι υπόδικοι, ούτε οι καταδικασμένοι δήμαρχοι, νομάρχες, σύμβουλοι και κάθε λογής «μαζί τα φάγαμε».

Δεν τον ενοχλεί ο Παπασταύρου ως συνεργάτης της γυναίκας του, ούτε η λίστα Λαγκάρντ, ούτε τα Panama Papers, ούτε οι offsorούχοι του ηθικού και νόμιμου της παράταξής του. Δεν τον ενοχλούν οι υπόδικοι εκδότες που αναφωνούν νυχθημερόν το όνομά του, οι κλέφτες που τον θεωρούν προστάτη και οι διαπλεκόμενοι που στο πρόσωπό του αναγνωρίζουν τον σωτήρα.

Ο Μητσοτάκης και το κομμάτι της Δεξιάς που εκπροσωπεί, δεν απολογούνται στη νομιμότητα. Κατασκευάζουν τη νομιμότητα που τους συμφέρει. Αν χρειαστεί θα πάρουν απλώς το Βενιζέλο για να αναλάβει τις νομικές διατυπώσεις. Είναι να μην πλακώνεις στο ξύλο αυτά τα βρομόπαιδα στα Εξάρχεια;

πηγή : Κώστας Βαξεβάνης

Να πας στην «πατρίδα» σου, τη σβάστικα

Μπορεί να θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος και να γιουχάρεις παιδιά την ώρα που μπαίνουν στο σχολείο; Μιλάμε για παιδιά τα οποία έχουν ζήσει το εφιαλτικό ταξίδι της προσφυγιάς. Παιδιά, γελοίο ανθρωπάριο που «αλυσοδεμένος» έδωσες απάνθρωπη παράσταση.

Γιουχάρεις παιδιά και φωνάζεις  «ζήτω η Ελλάδα» (βίντεο). Ποια Ελλάδα, ρε, ποια «πατρίδα» σου; Τι σχέση έχεις εσύ με το λαό αυτής χώρας; Εσένα η μόνη σου «πατρίδα» είναι εκείνη των χρυσαυγιτών ναζί που, εάν δεν είσαι ακόμα ενταγμένος στην εγκληματική οργάνωση τους, σε στηρίζουν.  Η μόνη «πατρίδα» σου είναι η «πατρίδα» τους, η σβάστικα (βίντεο).

Άσε κάτω την ελληνική σημαία και σήκωσε τη σβάστικα, θα σου ταιριάζει απόλυτα. Μόνο οι ναζί θα γιούχαραν παιδιά που μπαίνουν στο σχολείο για να μάθουν γράμματα. Προσφυγόπουλα (δεν σου αρέσει η λέξη, ε;) τα οποία έχουν την ελπίδα να βιώσουν ό,τι θα έπρεπε να είναι αυτονόητο για τη ζωή κάθε παιδιού.

Είτε είσαι στο Ωραιόκαστρο, είτε σε άλλη γωνιά της Ελλάδας, που ο λαός της έχει δείξει και δείχνει την αλληλεγγύη του στους πρόσφυγες, να πας στην «πατρίδα» σου, τη σβάστικα. Πήγαινε με τον ναζιστή βουλευτή Λαγό. Ξέρεις, τον Λαγό, αυτόν που μπήκε σε σχολείο στο Πέραμα, για να αποτρέψει την ένταξη μικρών προσφύγων, και τραμπούκιζε. Αν δεν είσαι ακόμα «γραμμένος» στους ναζί, αλλά κρατάς την «πατριωτική» σου κίνηση ως προέκταση της Χρυσής Αυγής, μην …διστάζεις. Πήγαινε εκεί, μαζί με τα σκουπίδια της κοινωνίας, τους ναζί.  Πήγαινε και περίμενε να επιστρέψει ο ναζισμός εκεί που ανήκει, στα σκουπίδια της Ιστορίας.

***

Όταν κάποιοι ξεκίνησαν την προσπάθεια αποκλεισμού των μικρών προσφύγων στο Ωραιόκαστρο είχαμε γράψει, μεταξύ άλλων,  τα παρακάτω:

Οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής δεν επικροτούν απλά. Θεωρούν πως είσαι συνοδοιπόρος τους, θεωρούν πως εμπνέεσαι από τις ιδέες τους, ιδέες απάνθρωπες. Σου φοράνε τη σβάστικα. Ένα ερώτημα: Είσαι ένας από αυτούς, δηλαδή τους ναζιστές , που θέλουν να αποφασίζουν ποιο παιδί «αξίζει» να ζήσει, ποιο παιδί «αξίζει» να υπάρχει σε ένα σχολείο;  Γιατί γι’ αυτό μιλάμε.

Εάν δεν έχεις ιδεολογική ταύτιση μαζί  τους, δηλαδή εάν δεν είσαι ναζιστής, και σήκωσες το χέρι σου για να αποφασιστεί ποια παιδιά έχουν δικαίωμα ύπαρξης στο σχολείο, τότε ξανασκέψου το.  

Κι απάντησε και σε κάτι ακόμα: Θες να σου ορίζει κάποιος εάν το παιδί σου «αξίζει» να ζει; Να στο πω κι αλλιώς: Θα ήθελες να αποφασίσει κάποιος εάν εσύ, όταν ήσουν παιδί, «άξιζε» να ζήσεις, εάν «άξιζε» να πας στο σχολείο; 

Εάν όχι, τότε ξανασκέψου το και πέτα τον αποκλεισμό στα μούτρα των ναζιστών. Αυτοί τον «εμπνεύστηκαν».

Τα επαναλαμβάνουμε χωρίς να αλλάξουμε ούτε λέξη και δεν απευθυνόμαστε στους ναζί, αλλά σε εκείνους που θέλουν να λέγονται άνθρωποι. Οι ναζί – όσο είναι ναζί- δεν θα γίνουν άνθρωποι ποτέ.  Μια προσθήκη μόνο: Δεν υπάρχουν, πια, δικαιολογίες. Οι ναζί στην Ελλάδα υπάρχουν και είναι οι χρυσαυγίτες. Δεν υπάρχει,πια, «δεν ήξερα».

ημεροδρόμος

Έξω από τα… δόντια τα είπε ο Ν. Μπελαβίλας στην Πρέβεζα για το πρόγραμμα εκπαίδευσης προσφύγων στη Φιλιππιάδα

- Αποκαλυπτικός για τα «εμπόδια» που μπαίνουν

- "Ο κύριος που προτρέπει τους γονείς να προβούν σε πράξεις άδικες και παράνομες νομίζω ότι πρέπει να έχει μία πρόσκληση από τον Εισαγγελέα ή το Δικηγορικό Σύλλογο για να του θυμίσει τι πρέπει να κάνει ένας δικηγόρος"

Αποκαλυπτικός για τα όσα είδε στο camp της Φιλιππιάδας, αλλά και για την έναρξη του προγράμματος εκπαίδευσης προσφύγων (ΔΥΕΠ) και τα «εμπόδια» που μπαίνουν, ήταν ο συντονιστής του Κοινωνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες και μέλος της ομάδας του Υπουργείου Παιδείας που διαχειρίζεται το προσφυγικό, κ. Νίκος Μπελαβίλας, καθηγητής ΕΜΠ, ο οποίος παραχώρησε συνέντευξη Τύπου στους εκπροσώπους των ΜΜΕ κατά την επίσκεψή του στο Ν. Πρέβεζας, όπως σας αποκάλυψε το atpreveza.gr αποκλειστικά.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Παναγιώτης Τσόγκας, Δημήτρης Πάτσης / atpreveza.gr

Ο κ. Μπελαβίλας στην εισήγησή του είπε: «Δεν εκπροσωπώ ούτε την Κυβέρνηση, ούτε το ΣΥΡΙΖΑ για να είμαστε ξεκάθαροι μεταξύ μας. Ήρθα εδώ με απόφαση της ομάδας του Υπουργείου Παιδείας που διαχειρίζεται το προσφυγικό. Έχω την ευθύνη του συντονισμού ως αναπληρωτής του γενικού γραμματέα για το πρόγραμμα των παιδιών των προσφύγων και μετά από μία πολύ έντονη ανησυχία και ενημέρωση και από το διοικητή του camp, τον Μίλτο Κλάπα και από τους υπευθύνους της εκπαίδευσης, αποφασίσαμε να γίνει αυτή η επίσκεψη στη Φιλιππιάδα, για να έχουμε και από τα μέσα μία εικόνα για το τι ακριβώς συμβαίνει.

Η Φιλιππιάδα λοιπόν είναι το τελευταίο camp που δεν άνοιξε. Έχουν ανοίξει και λειτουργούν 100 σχολεία σε όλη την Ελλάδα. Τα μισά από τον Οκτώβριο, τα μισά μετά από τις γιορτές. Άνοιξε το Ικόνιο μετά τις δραματικές στιγμές που είδαμε εκεί. Με ομαλότητα, με πανηγύρι, με όλα τα παιδιά πια να συμμετέχουν. Ούτε αποχή συντελέστηκε ποτέ. Άνοιξε το Ωραιόκαστρο, στο Κερατσίνι ακριβώς δίπλα εκεί που δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας. Το σχολείο έζησε τις εντάσεις εκείνων των ημερών. Κι εκεί τα πράγματα πήγαν περίφημα. Και μέσα σε όλα αυτά η Φιλιππιάδα δεν έχει ανοίξει ακόμα. Υπήρξε όπως ξέρετε ένας ατυχής συνδυασμός πραγμάτων. Την κρίσιμη στιγμή, το Νοέμβριο, έχουμε ένα-δύο περιστατικά και εκεί ακαριαία αντιδρούν οι τοπικοί υπεύθυνοι της εκπαίδευσης και κλείνουν τη δομή. Κάτι που δε θα κάναμε σε ένα ελληνικό σχολείο. Όταν έχουμε δύο περιστατικά ηπατίτιδας Α σε ελληνικό σχολείο, δε κλείνουμε το σχολείο.

«Προκειμένου να μην υπάρξει καμία αναστάτωση, αποφασίσουμε να ‘’ρίξουμε’’ τα προσφυγόπουλα και να κάνουμε πράγματα που δε θα τα κάναμε για τα Ελληνόπουλα»

Όμως απόφαση όλων μας ήταν προκειμένου να μην υπάρξει κανένας κίνδυνος για τα παιδιά των προσφύγων και τα παιδιά των Ελλήνων και προκειμένου να μην υπάρξει καμία αναστάτωση, να ‘’ρίξουμε’’ τα προσφυγόπουλα και να κάνουμε πράγματα που δε θα τα κάναμε για τα Ελληνόπουλα. Για τα Ελληνόπουλα σε μία τέτοια περίπτωση θα υπήρχε μία πρόληψη να απομακρυνθεί το παιδί και να πάει σπίτι του για μερικές ώρες και να δοθούν οδηγίες στην οικογένειά του. Αυτό δημιούργησε ένα πρόβλημα. Ήρθα για να προσπαθήσω μαζί με το συντονιστή του ΚΕΕΛΠΝΟ που είμαστε σε επαφή συνεχώς -με τους υγειονομικούς είχαμε πριν από λίγο μία πολύ καλή συνεργασία μαζί με τον συντονιστή του camp και με τους περιφερειακούς διευθυντές χθες και σήμερα- να εκτιμήσουμε τα πράγματα. Ταυτόχρονα συναντήθηκα με το Δήμαρχο Ζηρού. Τον ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και την κουβέντα που κάναμε. Του εξήγησα ποια είναι τα επόμενα βήματα που οργανώνουμε και θα ήθελα να τον παρακαλέσω να βοηθήσει στο να εξομαλυνθεί το κλίμα στη Φιλιππιάδα που κακώς έχει φτάσει εκεί που έχει φτάσει.

Έχω στα χέρια μου από χθες το βράδυ ένα εξώδικο των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων που απευθύνεται σε εμάς, το οποίο υπογράφουν οι Πρόεδροι τριών σχολείων.

Το εξώδικο, το οποίο απευθύνεται προς κάθε αρμόδιο δικαστήριο και αρχή και συντάχθηκε από τοπικό δικηγόρο, θέτει λογικά ερωτήματα που μας έθεσαν όλοι οι σύλλογοι γονέων σε όλη την Ελλάδα, με ένταση ή χωρίς ένταση. Απαντήθηκαν παντού. Δηλαδή το αν τα παιδιά είναι ασφαλή, τι γίνεται με την ηπατίτιδα, την ανεμοβλογιά, με τη φυματίωση κ.α. Ο κάθε γονιός ξέρει τι γίνεται ή θα πρέπει να γνωρίζει. Μπορεί να ρωτήσει τον παιδίατρό του και να του πει. Όπως ξέρετε τα παιδιά μας όταν πηγαίνουν στους παιδικούς σταθμούς, κουβαλούν όλες τις ασθένειες του κόσμου. Είναι εκείνη η περίφημη περίοδος που ξέρουμε ότι θα αρρωστήσουμε κι εμείς. Εκεί όντως οι γονείς χρειάζονται ενημέρωση. Οι λογικές ερωτήσεις γιατί επελέγησαν αυτά τα σχολεία και όχι άλλα, που επίσης έχουν δοθεί δημοσίως απαντήσεις. Αυτό όμως το εξώδικο καταλήγει σε μία απαράδεκτη παράγραφο, η οποία συντάχθηκε από δικηγόρο και λέει ότι αν… αυτά και αν… εκείνα δε θα επιτρέψουμε την είσοδο στο σχολείο των παιδιών. Και το ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι αυτή την προτροπή σε αδίκημα την πρότεινε δικηγόρος στους πελάτες του. Πρέπει να πάει να βγάλει ξανά τη νομική αυτός ο άνθρωπος και να μάθει ότι ο δικηγόρος πρέπει να ενημερώνει τους πελάτες για τα δικαιώματα, αλλά και για τις υποχρεώσεις τους.
Πως θα τηρήσουν το νόμο.
Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων σε όλη τη χώρα, είναι ο μοναδικός σύλλογος που επιτρέπεται να λειτουργεί εντός του σχολείου. Δε μπορεί ένα πολιτικό κόμμα, δε μπορεί ένα συνδικάτο να λειτουργήσει. Γίνονται αλλού αυτά και όχι στις σχολικές αίθουσες. Ο μόνος που μπορεί να μπει είναι ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, υπό την εγγύηση του Κράτους, του Υπουργείου Παιδείας. Έχει τυποποιημένο καταστατικό για το οποίο εγγυάται το Υπουργείο Παιδείας. Και γι’ αυτό οφείλει ο διευθυντής να συνεργάζεται.

«Δε λέει πουθενά, ούτε πουθενά στον Κόσμο, ότι μπορεί ο Σύλλογος να ορίζει ποια παιδιά θα μπουν στις αίθουσες, σε ποιες αίθουσες θα γίνει μάθημα και σε ποιες όχι, ποια θα είναι τα μαθήματα ή όχι. Σε όλη την πολιτισμένη ανθρωπότητα, τους δύο τελευταίους αιώνες»

Το καταστατικό αυτό ορίζει ρητά ότι ο Σύλλογος Γονέων βοηθά στην ομαλή λειτουργία του σχολείου, κοπάζει τα πάθη, βοηθά το διευθυντή να εφαρμόζει τις πολιτικές του Υπουργείου Παιδείας. Δε λέει πουθενά, ούτε πουθενά στον Κόσμο, ότι μπορεί ο Σύλλογος να ορίζει ποια παιδιά θα μπουν στις αίθουσες, σε ποιες αίθουσες θα γίνει μάθημα και σε ποιες όχι, ποια θα είναι τα μαθήματα ή όχι. Σε όλη την πολιτισμένη ανθρωπότητα, τους δύο τελευταίους αιώνες. Κυριολεκτώ σε αυτό. Αυτοί που ορίζουν αυτά τα πράγματα είναι μόνο τα Υπουργεία Παιδείας των δημοκρατικών κρατών. Αν κάπου υπήρξε μία παρανόηση, γιατί αφελείς ή ανόητοι συμβούλευσαν τους γονείς ότι μπορούν να ορίζουν το ημερήσιο πρόγραμμα, νομίζω ότι οι γονείς θα πρέπει να καθίσουν να διαβάσουν την ιστορία, να ρωτήσουν τους εκπαιδευτικούς, να καταλάβουν ποιος είναι ο ρόλος τους και να βοηθήσουν όλη αυτή την υπόθεση. Τα υπόλοιπα είναι αρμοδιότητα του νόμου.

«Αυτόν τον τύπο εξωδίκου τον είχαμε δει και στο σχολείο του Περάματος, που πρωτοστάτησε ο γνωστός βουλευτής της Χ.Α. στα επεισόδια και στο σχολείο του Ωραιόκαστρου. Θα ήθελα να μη πιστέψω πως πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο εξωδίκων που εκπορεύεται από γνωστό κέντρο και που πάτησε πάνω στις ευαισθησίες των γονιών».

Ο κύριος που προτρέπει τους γονείς να προβούν σε πράξεις άδικες και παράνομες νομίζω ότι πρέπει να έχει μία πρόσκληση από τον Εισαγγελέα ή το Δικηγορικό Σύλλογο για να του θυμίσει τι πρέπει να κάνει ένας δικηγόρος. Είναι ακόμη χειρότερη η θέση του. Ο γονιός δε γνωρίζει νομικά. Ο δικηγόρος όμως γνωρίζει. Αυτόν τον τύπο εξωδίκου τον είχαμε δει και στο σχολείο του Περάματος, που πρωτοστάτησε ο γνωστός βουλευτής της Χ.Α. στα επεισόδια και στο σχολείο του Ωραιόκαστρου. Θα ήθελα να μη πιστέψω πως πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο εξωδίκων που εκπορεύεται από γνωστό κέντρο και που πάτησε πάνω στις ευαισθησίες των γονιών. Αυτά για τα εξώδικο (δείτε ΕΔΩ αναλυτικό ρεπορτάζ του atpreveza.gr).

ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ: Δημοσιογράφος της iefimerida μπήκε στα Εξάρχεια

Ιστορικές στιγμές για την ελληνική αλλά και την παγκόσμια δημοσιογραφία γράφει η iefimerida η οποία κατάφερε να στείλει δημοσιογράφο της στο άβατο των Εξαρχείων.

Με κίνδυνο της ζωής του και χρησιμοποιώντας κρυφές κάμερες (όπως φαίνεται στις αποκλειστικές εικόνες που παρουσιάζει η iefimerida) ο δημοσιογράφος κατάφερε να φωτογραφίσει εισόδους πολυκατοικιών, παράθυρα αλλά ακόμη και μια κλειδαριά.
Διεθνή ενημερωτικά δίκτυα διακόπτουν τη ροή του προγράμματός τους αναμεταδίδοντας τις συγκλονιστικές εικόνες της κλειδαριάς αλλά και ενός απροσδιόριστου σχήματος (ένα κεφαλαίο άλφα μέσα σε κύκλο) που απασχολεί τις διωκτικές αρχές.

Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι η η ελληνική αντιτρομοκρατική υπηρεσία έχει ζητήσει τη συνδρομή της Ιντερπόλ ενώ καθ’ οδόν προς την Αθήνα βρίσκονται κλιμάκια του FBI, της CIA και της Μοσάντ καθώς και μισθοφόροι που επιχειρούσαν στη Μοσούλη.
Για την προστασία του δημοσιογράφου η iefimerida δεν αναφέρει το όνομά του, γεγονός που αναμένεται να προκαλέσει ορισμένα προβλήματα στην έκτακτη απονομή του βραβείου πούλιτζερ, η οποία ανακοινώθηκε πριν από λίγο.


Στην παρακάτω φωτογραφία ο ηρωικός δημοσιογράφος της iefimerida κατάφερε να φωτογραφίσει μια πολυκατοικία κρυμμένος πίσω από ένα αυτοκίνητο.



Η ταραχή του είναι εμφανής και στην επόμενη φωτογραφία που βγήκε κουνημένη καθώς ο γενναίος δημοσιογράφος πρέπει να έτρεμε ολόκληρος – απόλυτα φυσιολογικό ακόμη και για βετεράνους πολεμικούς ανταποκριτές.


Σύμφωνα με τον υπότιτλο του άρθρου ο δημοσιογράφος άκουγε συνεχώς κραυγές από τους κατοίκους, οι οποίοι εγκλωβισμένοι για χρόνια στο άβατο των Εξαρχείων, προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με τον πρώτο δημοσιογράφο που κατάφερε να φτάσει στην περιοχή τους.

Συντετριμμένος δηλώνει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ο οποίος φέρεται να τηλεφώνησε στον Κυριάκο Μητσοτάκη και να ζήτησε συγγνώμη γιατί δεν τον έπαιρνε στα σοβαρά ότι τα Εξάρχεια αποτελούν αυτή τη στιγμή τον υπ’ αριθμό ένα κίνδυνο για την παγκόσμια ασφάλεια.
«Είδατε δεν είμαι ηλίθιος εγώ ήμουν φυλακή σε ηλικία έξι μηνών» απάντησε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ενώ στη συνέχεια άρχισε να φωνάζει «δεν είμαι τρελός, είμαι ο γιατρός».

Α.Χ/ info war

Κοινό κάλεσμα συμπαράστασης στον Κώστα Πελετίδη. Υπόγραψε και εσύ

Υψώνουμε τοίχο απέναντι στην αναβίωση του φασισμού και του ναζισμού: Δηλώνουμε τη συμπαράσταση μας στον Κώστα Πελετίδη

Κείμενο υπογραφών στήριξης του δημάρχου Πάτρας, Κώστα Πελετίδη.

Ο δήμαρχος Πάτρας, Κώστας Πελετίδης, δικάζεται με την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος, επειδή ‐ μετά και από ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης ‐ δεν διευκόλυνε τη δράση της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής.

Με αφορμή την δίωξή του, ο Κώστας Πελετίδης έχει δηλώσει:

«Ο λαός μας έχει πληρώσει με βαρύ φόρο αίματος το φασισμό. Οι θηριωδίες των ναζί, των οποίων ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής δηλώνει «σπορά» και συνεχιστής, όπως το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων με πάνω από 500 εκτελεσμένους, του Διστόμου με 218 εκτελεσμένους, το μπλόκο στα Προσφυγικά της Πάτρας με τα εκτελεσμένα παιδιά μας, είναι δίπλα μας και το μαρτυρούν.
Αποτελεί, λοιπόν, καθήκον και υποχρέωσή μας απέναντι στο λαό της Πάτρας, απέναντι στην Ιστορία μας, απέναντι στη νέα γενιά, να είμαστε μπροστά και με τη δράση μας και τον τρόπο διοίκησης του Δήμου, να υψώνουμε τοίχο απέναντι στην αναβίωση του φασισμού και του ναζισμού, να αποκαλύπτουμε με κάθε τρόπο τον πραγματικό χαρακτήρα και το ρόλο των πολιτικών απογόνων των ναζί, να αναδείχνουμε την επικίνδυνη εγκληματική δράση της. Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μη διευκολύνουμε, με οποιονδήποτε τρόπο, τη δράση τους» (συνέντευξη στον «Ριζοσπάστη» ‐ 22/1 /2017).

Δηλώνουμε τη συμπαράσταση μας στον δήμαρχο Πάτρας.

Και «υψώνουμε τοίχο απέναντι στην αναβίωση του φασισμού και του ναζισμού».

Το κείμενο είναι κάλεσμα των ιστοσελίδων atexnos.gr, imerodromos.gr, info‐war.gr, nostimonimar.gr, toperiodiko.gr και του ραδιοφώνου της ertopen.

Υπόγραψε και εσύ εδώ

Ανοιχτή επιστολή στον Κυριάκο Μητσοτάκη

Αγαπητέ Κυριάκο, σου γράφω γιατί είμαι πολύ προβληματισμένος με τη συμπεριφορά του Άδωνι Γεωργιάδη.


Κυριάκο, θα σου το πω ευθέως:

Ο Άδωνις Γεωργιάδης βλάπτει την παράταξή μας.

Κυριάκο, εμείς οι αστοί σεβόμαστε τους θεσμούς και δεν μπορούμε να ακούμε τον Άδωνι Γεωργιάδη μέσα στη Βουλή να λέει στον πρωθυπουργό της χώρας «Κάτσε κάτω, αγοράκι μου».

Όσο κι αν σιχαινόμαστε τον σταλινικό κομμουνιστή Τσίπρα, είναι εκλεγμένος πρωθυπουργός και δεν επιτρέπεται ένα στέλεχος της ιστορικής Νέας Δημοκρατίας να αποκαλεί τον πρωθυπουργό «αγοράκι μου».

Κυριάκο, δεν είναι σωστά πράγματα αυτά.

Αυτά είναι τραμπουκισμοί.

Και οι τραμπουκισμοί, Κυριάκο, δεν ταιριάζουν στη Νέα Δημοκρατία, τη μεγάλη κεντροδεξιά φιλελεύθερη παράταξη.

Κυριάκο, κάθε μέρα προσπαθώ να πείσω ανθρώπους να σε ψηφίσουν.

Και ξέρεις τι μου λένε, Κυριάκο;

Μου λένε «εμείς τον Κυριάκο τον πιστεύουμε αλλά, όσο έχει δίπλα του τον φασίστα το Άδωνι, δεν τον ψηφίζουμε».

Κυριάκο, τους καταλαβαίνω.

Μην κοιτάς εμένα που σε λατρεύω και θα σε ψήφιζα ακόμα κι αν είχες δίπλα σου τον Κασιδιάρη.


Δεν είναι όλοι σαν κι εμένα, Κυριάκο.

Υπάρχουν και δεξιοί που σιχαίνονται τους ακροδεξιούς.

Και ο Άδωνις είναι ακροδεξιός.

Δεν γίνεται, Κυριάκο, να είναι ο Άδωνις, δίπλα σε εσένα που είσαι ένας αντιστασιακός, ένας πολιτικός κρατούμενος που η χούντα τον εξόρισε στο μαρτυρικό Παρίσι.

Δεν ταιριάζετε, το καταλαβαίνεις.

Κυριάκο, σου κάνει κακό ο Άδωνις. Σου κόβει τον δρόμο για την πρωθυπουργία.

Εγώ είμαι φίλος σου, σε αγαπάω και όφειλα να στο πω.

Πάντα δικός σου

πιτσιρίκος

Υ.Γ. Κυριάκο μου, λύσε μου μια απορία: Αν ο Άδωνις Γεωργιάδης αποκαλεί τον Τσίπρα «αγοράκι μου», εσένα πως σε λέει; «Κουκλίτσα μου»;


pitsirikos

Στα Εξάρχεια θα καταθέσει η Μαρέβα το Πόθεν Έσχες της, στα πλαίσια του "Νόμου και Τάξης" του Μητσοτάκη...

Μετά και τη σημερινή πανηγυρική εκδήλωση στη Βουλή  που πρωταγωνίστησε  ο Μητσοτάκης (της siemmens, της Μαρέβας, της Ντόρας, του Σοιμπλε  και του Κώστα της αποστασίας ) με κύριο θέμα την εγκληματικότητα,  απο αυτά που προέκυψαν απο τις τοποθετήσεις των ομοούσιων αρχηγών, προκύπτουν αβάδιστα συμπεράσματα για το τι μέλι γενέσθαι.
Έτσι σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές σεμνές προς το παρόν ,   προκύπτει ότι η Μαρέβα φέρεται ότι  θα καταθέσει τη δήλωση Πόθεν Έσχες που δεν έχει καταθέσει(καθότι δεν είναι θνητή όπως οι γιαγιές στη λαϊκή)  στα Εξάρχεια,  τονίζοντας με αυτόν τον πρωτότυπο τρόπο το δόγμα του  Μητσοτάκη για τα περί Νόμου και Τάξη(τους)..

Οι πληροφορίες έχουν ωριμάσει σε σημαντικό βαθμό τόσο ώστε να συγκεκριμενοποιούν τα σημεία και να ζωγραφίζουν την επικείμενη κατάθεση του Πόθεν Έσχες .  Ήδη αναφέρουν, τι αναφέρουν δηλαδή εδώ  γίνεται χαμός στα δημοσιογραφικά πηγαδάκια(που είναι και βαθιά)   πως ο Μητσοτάκης δεδομένου των αναλογιών που προέκυψαν μετά την επίσκεψή του σε προσφυγικό στρατόπεδο(Λέσβο-Μόρια) όπου είχε ζητήσει την  σύνδρομη  2 διμοιριών ΜΑΤ για να περπατήσει ανάμεσα στα παιδάκια των προσφύγων , στην περίπτωση της Μαρέβας  και κατά την προσκόμιση του Πόθεν Έσχες στα Εξάρχεια,  θα ζητήσει τη συνδρομή κατ ελάχιστον καμιά 70ρια διμοιριών ΜΑΤ, ανάλογων προσόντων ΟΠΚΕ, ασφαλιτών, και περίπου καμιά 400 κιλα σε πληρωμένους δημοσιογράφους κυρίως του ΣΚΑΙ και της Καθημερινής εσοδείας 1941 τυλιχτούς σε λαδόκολλα για καλύτερα αποτελέσματα..


Οι πληροφορίες κρίνονται ως επαρκείς , βάσιμες και προέρχονται απο τον πυρήνα της δεξιάς "σκέψης" και πρακτικής...

Το δόγμα Νόμος και Τάξη του Μητσοτάκη και της ΝΔ ενός κώματος που φιλοξενεί διαχρονικά ότι παράσιτο , διεφθαρμένο και σάπιο υπάρχει,  από κατηγορούμενους για παιδεραστία εώς απλούς και σύνθετους κατηγορούμενους για πλιάτσικο σε μίζες, πατενταρισμένους γερμανοτσολιάδες,φασιστοειδή,  πασόκους σαν τον Πάγκαλο  κλπ ., ονειρεύεται να  εφαρμόσει με εργαλείο την αστυνομία, τους δημοσιογράφους (προφανώς και παρακρατικούς) ένα πέραν κάθε μέτρου αστυνομικό ολοκληρωτικό καθεστώς,  προκειμένου να συμβάλει στα μέγιστα στο πλιάτσικο του δημόσιου πλούτου(ιδιωτικοποιήσεις το ονομάζουν) και τη περαιτέρω εξαθλίωση του λαού, των εργαζομένων, των ανέργων, των αγροτών κλπ .. Με τη στοχοποίηση και την  επίθεση στους πρόσφυγες διαλύοντας ακόμη και τις σημερινές δομές,στήνοντας φυλακές στρατόπεδα και ποινικοποιώντας την αλληλεγγύη πρός τους πρόσφυγες,  ουσιαστικά   εγκαθιδρύοντας για την δική μας Τάξη  ένα πραγματικό Βασίλειο τρόμου [ιδεολογικό αδελφάκι  του Νόμου και της Τάξης(τους)]

Η δική τους Τάξη θα συνεχίσει την ασύδοτη Ζωή της κλέβοντας, ή καλύτερα πλιατσικολογόντας το δημόσιο πλούτο , τον κόσμο της εργασίας, τις δημόσιες υπηρεσίες και το δημόσιο πλούτο  κλπ .
Αυτό είναι το μοντέλο του Νόμου και Τάξης και μάλλον θα βρει απέναντί του περισσότερους απ΄όσους περιμένει.. 

πηγή

9 σκέψεις για τη δίκη της Χρυσής Αυγής

Τώρα που η δίκη της Χρυσής Αυγής έχει περάσει στην εξέταση της καθ’ αυτό εγκληματικής οργάνωσης, να κάποιες σκέψεις για την εξέλιξη τής μέχρι σήμερα πορείας της και του τι έχουμε να περιμένουμε στο μέλλον.

(Κείμενο: Θανάσης Καμπαγιάννης, jailgoldendawn.com, 17/2/2017)

1. Η δίκη και ο χρόνος

Οι ρυθμοί διεξαγωγής της δίκης αποκαταστάθηκαν το δεύτερο εξάμηνο του 2016. Η εξέταση των μαρτύρων της δολοφονίας Φύσσα και της δολοφονικής επίθεσης στους Αιγύπτιους ψαράδες και στους κομμουνιστές συνδικαλιστές ολοκληρώθηκε. Η δίκη όμως έχει ακόμα πολύ χρόνο μπροστά της, με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2018. Η ασυλία που απολάμβανε η ναζιστική οργάνωση ήταν πολύχρονη. Γι’ αυτό και πολύχρονη είναι η εκδίκαση αυτής της υπόθεσης. Όσοι αντιμετωπίζουν τη δίκη εργαλειακά ή με ανυπομονησία, θα απογοητευτούν. Η δίκη δεν λύνει “το πρόβλημα” της φασιστικής απειλής στην Ελλάδα. Ούτε απαλλάσσει το πολιτικό σύστημα και τα δρώντα υποκείμενα από την υποχρέωση να απομονώσουν εδώ και τώρα το ναζιστικό μόρφωμα, χωρίς το βολικό μαξιλαράκι μιας δικαστικής απόφασης. Η διεξαγωγή της δίκης είναι μια ευκαιρία μαζικής αντιφασιστικής παιδαγωγίας, όχι για τα πεισμένα περιβάλλοντα αλλά για τα πλατιά ακροατήρια. Και βέβαια ο χρόνος διαστέλλεται και συστέλλεται ανάλογα με τις πρωτοβουλίες των κοινωνικών και πολιτικών υποκειμένων. Είναι καθήκον του κινήματος να κατορθώσει η δολοφονία του Παύλου Φύσσα να μοιάζει, την ημέρα ανακοίνωσης της απόφασης, σαν να έγινε χτες.

2. Η παράσταση της πολιτικής αγωγής

Η σημαντικότερη μέχρι σήμερα απόφαση του δικαστηρίου αφορούσε το εύρος παράστασης της πολιτικής αγωγής. Η υπεράσπιση πανηγύρισε την αποβολή της πολιτικής αγωγής για τους βουλευτές της οργάνωσης. Όμως, η πολιτική αγωγή κατόρθωσε να διευρύνει την παρέμβασή της πέραν από τις επιμέρους εγκληματικές πράξεις στην ίδια την εγκληματική οργάνωση. Η πολιτική αγωγή έσπασε έτσι το απαγορευτικό που επιθυμούσε διακαώς να στήσει η ναζιστική οργάνωση στην παρέμβαση των θυμάτων και του αντιφασιστικού κινήματος (με τη βοήθεια – η ιστορία θα το γράψει – μιας απόφασης που προσκόμισε στο δικαστήριο ο συνήγορος υπεράσπισης του Κούζηλου Βασίλης Καπερνάρος). Σε μια πρόσφατη αποστροφή του λόγου του, ο πρώτος των υπερασπιστών Τάκης Μιχαλόλιας απευθύνθηκε στην πρόεδρο του δικαστηρίου Μαρία Λεπενιώτη (την ώρα που αυτή εξηγούσε για πολλοστή φορά την απόφαση) με τη φράση: “μα τότε η αποβολή της πολιτικής αγωγής δεν σημαίνει τίποτα, κυρία Πρόεδρε”. Καθυστερημενη αντίδραση. Η πρόεδρος είχε ήδη ξεκαθαρίσει τον χαρακτήρα της δίκης σε μια προγενέστερη αποστροφή της προς έτερο των υπερασπιστών: “Η υπόθεση είναι μία, κύριε συνήγορε”.

3. Η θεωρία των δύο άκρων

Το δικαστήριο ταλανίστηκε – και εξακολουθεί να ταλανίζεται – από τις προσπάθειες των υπερασπιστών να αξιοποιήσουν τη θεωρία των δύο άκρων. Απέναντι στα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής, τα “εγκλήματα” του ΚΚΕ. Απέναντι στα τάγματα εφόδου, η ΟΠΛΑ. Απέναντι στον ναζισμό, ο κομμουνισμός. Μετά από πολλή προσπάθεια και σχετική επιχειρηματολογία, η έδρα πλέον απαγορεύει τις σχετικές ερωτήσεις (δεν απαγορεύει όμως ακόμα τους θεατρινισμούς της υποβολής τους). “Το δικαστήριο δεν δικάζει το ΚΚΕ”, “δεν μας αφορά οποιαδήποτε άλλη εγκληματική πράξη, κόμμα ή οργάνωση εκτός αυτών που αναφέρονται στο κατηγορητήριο”. Το ιστορικό βάθος της σχετικής απόφασης δεν είναι μικρό. Ένα από τα σημαντικότερα προδικαστικά ζητήματα της Νυρεμβέργης ήταν η απόφαση να μην μπορεί η υπεράσπιση να συμψηφίσει τη φρίκη του ναζισμού με τα εγκλήματα πολέμου των αντιπάλων του. Ο ναζισμός δεν συμψηφίζεται.

4. Οι μάρτυρες του κατηγορητηρίου

Αυτό που συμβαίνει στο ακροατήριο του Α’ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας είναι – για τα δεδομένα του ελληνικού κράτους – μοναδικό. Ο ένας μετά τον άλλον, μάρτυρες και θύματα της εγκληματικής δράσης των νεοναζί καταθέτουν την εμπειρία τους, με τον γραμματέα του δικαστηρίου να καταγράφει όσα λέγονται. Κι αυτό στα πλαίσια μιας ενιαίας διαδικασίας, που αφορά την δράση μιας ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης και όχι τις “πρωτοβουλίες” κάποιων μελών της. Φυσικά, κάθε μάρτυρας αναγκάζεται να περάσει τη βάσανο των ερωτήσεων της υπεράσπισης, που ελλείψει οποιουδήποτε αξιόπιστου ισχυρισμού εξαντλείται σε απόπειρες διασποράς σύγχυσης, εκνευρισμού, έως και τραμπουκισμού των μαρτύρων και παρέλκυσης της διαδικασίας. Κάθε μάρτυρας που φτάνει στο ακροατήριο, ανεβαίνει στο βήμα και κατορθώνει να ολοκληρώσει την κατάθεσή του είναι ένα καρφί στην καρδιά της ναζιστικής συμμορίας. Για κάθε έναν και κάθε μία, η Χρυσή Αυγή τρέφει την ελπίδα της απουσίας. Κάθε μάρτυρας που δίνει το “παρών” είναι μια νίκη.

5. Στις δίκες ή στο δρόμο;

Από πλευρές του αντιφασιστικού κινήματος ακούγεται μια υποτίμηση της δικαστικής μάχης απέναντι στους νεοναζί. Ας αποφύγουμε τα ψευτοδιλήμματα. Ο φασισμός δεν πρόκειται να ηττηθεί μέσα σε μια δικαστική αίθουσα. Αλλά το αποτέλεσμα της δίκης της Χρυσής Αυγής θα κρίνει το μέλλον ενός από τους κρισιμότερους κόμβους της φασιστικής απειλής στην Ελλάδα. Η Χρυσή Αυγή διεκδικεί να κερδίσει εκ νέου την νομιμοποίηση που έχασε με τις συλλήψεις των ηγετών της στις 28 Σεπτέμβρη του 2013. Χαρακτηρισμένη ως εγκληματική οργάνωση, η Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να παίξει τον ιστορικό της ρόλο. Και επειδή ο φασισμός δεν ήταν και δεν θα είναι ποτέ κίνημα επαναστατικό, η εξουσία πρέπει να του δοθεί από την αστική τάξη, το κράτος και το πολιτικό σύστημα, κάτι που μοιάζει αδιανόητο με το στίγμα της εγκληματικής οργάνωσης. Μια λεπτομέρεια: κομμάτι της επανανομιμοποίησης για την οποία παλεύει η Χρυσή Αυγή είναι και η επανέναρξη της κρατικής της χρηματοδότησης. 4 εκατομμύρια ευρώ έχουν ήδη παρακρατηθεί και θα επιστραφούν στη ναζιστική οργάνωση αν απαλλαγεί από την κατηγορία. Δεν χρειάζεται να έχει διαβάσει κανείς Κλαούζεβιτς ή Σουν Τσου για να ξέρει τη σημασία της διάλυσης μιας επικείμενης γραμμής ανεφοδιασμού του αντιπάλου. Χρειάζεται μονάχα ένα δράμι στρατηγικής σκέψης.

6. Το πρόβλημα Λαγός

Στο παρελθόν της Χρυσής Αυγής, ο Μιχαλολιάκος δεν είχε διστάσει να αποκηρύξει στελέχη του, ακόμα και τους υπαρχηγούς του, που τον εξέθεταν ποινικά (τρανότερο παράδειγμα ο Περίανδρος). Όμως τον Οκτώβρη του 2013 ο “Αρχηγός” βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα εφιαλτικό δίλημμα. Ο ίδιος βρέθηκε φυλακισμένος και ο Κασιδιάρης ελεύθερος (ως αποτέλεσμα των αντιφατικών μηνυμάτων που έστελνε το πολιτικό σύστημα στη δικαστική εξουσία, με κρίσιμο τον δάκτυλο Μπαλτάκου). Ο μόνος που μπορούσε να εξασφαλίσει, για λογαριασμό του Μιχαλολιάκου, τον έλεγχο επί της κλυδωνιζόμενης οργάνωσης ήταν ο Λαγός. Ο Λαγός, όμως, ως υπεύθυνος των ταγμάτων εφόδου του Πειραιά ήταν και ο πιο ποινικά εκτεθειμένος στις υπό διερεύνηση εγκληματικές πράξεις και στην κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης. Ο Μιχαλολιάκος έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα στο άδειασμα του Λαγού και στον έλεγχο της οργάνωσης. Επέλεξε το δεύτερο. Πέρασε έτσι τον σκόπελο της δεκαοκτάμηνης φυλάκισης και της de facto ηγεσίας Κασιδιάρη. Αλλά έμεινε δεμένος με τις αποδείξεις των πολλαπλών εγκληματικών ενεργειών των ταγμάτων εφόδου του Πειραιά. Ο Λαγός, αναβαθμισμένος πλέον σε νούμερο δύο της οργάνωσης, αποτελεί σήμερα το σημαντικότερο πρόβλημα του “Αρχηγού” της Χρυσής Αυγής. Οι ποινικές του ευθύνες είναι πέραν πάσης αμφιβολίας. Και η κάλυψή του από τον Μιχαλολιάκο αποτελεί το σημαντικότερο επιβαρυντικό στοιχείο για την απόδειξη της εγκληματικής οργάνωσης και της διεύθυνσής της.

7. “Ο Μιχαλολιάκος δεν γνώριζε”

Οι εγκληματικές πράξεις που τελέστηκαν στα πλαίσια της δράσης της Χρυσής Αυγής είναι εκατοντάδες. Πάνω από εκατό είναι οι σχετικές συσχετισμένες δικογραφίες στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής. Οι δέκα ενδεικτικότερες αναφέρονται και ονομαστικά στο βούλευμα. Το δεδικασμένο της καταδικαστικής απόφασης για τον Περίανδρο συνοδεύεται πλέον από δεκάδες καταδικαστικές αποφάσεις, που θα πληθαίνουν και θα καθίστανται αμετάκλητες όσο θα συνεχίζεται η δίκη. Ο ρόλος του ηγετικού πυρήνα της Χρυσής Αυγής στην τέλεση των εγκληματικών πράξεων προκύπτει από αδιάσειστα ντοκουμέντα (βίντεο, ηχητικά, κλήσεις, κλπ) που υπάρχουν στη δικογραφία. Βέβαια ο Μιχαλολιάκος (όπως κάθε σωστός “Νονός”) έχει φροντίσει να βρίσκεται πάνω από αυτές τις εγκληματικές ενέργειες. Οι υπερασπιστές της Χρυσής Αυγής συγχέουν συνήθως την κατηγορία της εγκληματικής οργανωσης με την ηθική αυτουργία στα επιμέρους αδικήματα. Γνωρίζουν ωστόσο ότι η διεύθυνση της οργάνωσης του άρθρου 187ΠΚ δεν απαιτεί καν την τέλεση εγκληματικών πράξεων, έστω και αν στη συγκεκριμένη υπόθεση οι πράξεις είναι τελεσθείσες. Γι’ αυτό και ο ισχυρισμός ότι “ο Μιχαλολιάκος δεν γνώριζε” θα αρχίσει να αποκτά όλο και μεγαλύτερο ρόλο στην πορεία της δίκης και στην υπεράσπισή του. Είναι ένας ισχυρισμός που θα έρθει σε εμφατική αντίφαση με την πολιτική εικόνα του παντοδύναμου “Αρχηγού”. Για να αθωωθεί, ο Μιχαλολιάκος πρέπει να καταρρακωθεί ως Αρχηγός. Έτσι, ο νομικός ισχυρισμός και η πολιτική αναγκαιότητα θα συγκρουστούν στην πορεία της δίκης.

8. Το δίλημμα των απολογιών

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΣΧΕΔΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΠΟΛΑΣ ΡΟΥΠΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 12/2

Τις τελευταίες ημέρες στις γυναικείες φυλακές κορυδαλλού εκτυλίσσεται ένα σχέδιο φθοράς των κρατουμένων, ένας σχεδιασμένος ψυχολογικός πόλεμος. Γνωρίζω ότι πρακτικές ψυχικής φθοράς των κρατουμένων με μέσα που προσβάλουν τους κρατούμενους και τις κρατούμενες όχι μόνο ηθικά αλλά και ψυχολογικά-σωματικά, είναι στην εξουσία των εκάστοτε υπηρεσιών στις φυλακές, οι οποίες ενίοτε πατούν πάνω στον ίδιο τον ποινικό κώδικα της φυλακής προκειμένου να “νομιμοποιούν” τις πρακτικές τους και να τις περιφρουρούν από οποιονδήποτε θέλει έστω και να ερευνήσει την “νομιμότητά” τους. Και αυτό βασίζεται κυρίως στην εξουσία που τους αναθέτει ο ίδιος ο ποινικός κώδικας της φυλακής, με βάση τον οποίο αφενός απαγορεύεται η προσβολή της αξιοπρέπειας των κρατουμένων αφετέρου τιμωρείται οποιαδήποτε μορφή αμφισβήτησης των εντολών και των ενεργειών οποιουδήποτε προσώπου της υπηρεσίας, η οποία λαμβάνει τον χαρακτήρα της απειλής και της προσβολής προς το πρόσωπό του. Οπότε το πειθαρχικό είναι αναπόφευκτο.

Αυτή και μόνο η συνθήκη είναι ικανή να αποτρέπει κάθε μορφή διαμαρτυρίας από κρατούμενους προς εξατομικευμένες συμπεριφορές υπαλλήλων που τους προσβάλλουν κατά οποιανδήποτε τρόπο ακόμα και αν παραβιάζουν τα όρια της δικαιοδοσίας τους.

Αυτή η απαραβίαστη συνθήκη σε συνδυασμό με το γεγονός ότι κάθε κρατούμενη υποχρεώνεται να βρίσκεται συνεχώς με μια εξατομικευμένη κατάσταση ρητών ή αρρήτων απειλών και εκβιασμών που αφορούν στην δυνατότητα τους να αποφυλακιστούν, καθιστά την φυλακή τον ιδανικό χώρο όπου εφαρμόζονται με τον πλέον αποκρυσταλλωμένο τρόπο οι κρατικές σχέσεις εξουσίας με το κράτος να διαμεσολαβεί και να ορίζει κάθε σχέση, κάθε στάση και κάθε επιλογή κίνησης. Απλώς στην φυλακή αυτή η σχέση λαμβάνει πιο ωμό χαρακτήρα και πιο καθαρό. Η απειλή των δικών και των κοινοποιήσεων της διαγωγής του κρατουμένου στο δικαστήριο που θα συμπεριλάβει στην απόφαση του τα πειθαρχικά, οι μεταγωγές κλπ, εξασφαλίζουν την απουσία κάθε είδους σχέσεων που ξεφεύγει από το εξατομικευμένο συμφέρον, ακόμα και αν αυτό στρέφεται ενάντια στον διπλανό του. Έτσι δομούνται οι σχέσεις της κάθε είδους εξάρτησης κρατουμένων με την εκάστοτε υπηρεσία ή άτομα αυτής και έτσι προκύπτουν οι πληροφοριοδότες και οι πάσης φύσεως εντολοδόχοι που διεκπεραιώνουν “δουλειές” για λογαριασμό της εκάστοτε υπηρεσίας ή ατόμων αυτής.

Συνεπώς για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων ζητημάτων στις φυλακές, υπάρχουν φορές που χρειάζεται και απαιτείται μιας πιο εις βάθος ερεύνησης της υπόθεσης, καθώς κάποιες στιγμές από τμήμα μιας υπηρεσίας φυλακής να κρίνεται ως ακατάλληλη μια συμπεριφορά ή μια κίνηση από άλλα άτομα ή άλλο τμήμα της ίδιας της υπηρεσίας, αλλά να μην την αντιμετωπίζει τελικά κανείς. Όταν ειδικά ισχύει μια πρακτική η οποία υπονομεύει το σύνολο των φυλακισμένων αυτή θα πρέπει να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά.

Μια τέτοια περίπτωση αφορά και αυτό που συμβαίνει τις δυο τελευταίες εβδομάδες στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, όπου κρατούμενη σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας, βγάζει κραυγές σε όλο το μήκος και το πλάτος της φυλακής φθάνοντας πολλές κρατούμενες στα όρια της παράνοιας. Αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι το περιστατικό λαμβάνει χώρα 2-3 ώρες κάθε απόγευμα, ώρες που όλες οι κρατούμενες έχουν τις τηλεφωνικές τους συνομιλίες με οικείους συγγενείς και δικηγόρους. Η παρακολούθηση των επικοινωνιών με τις κραυγές, έχουν σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνεχώς σκηνές έντασης. Πολλές ουρλιάζουν, απειλούνται συμπλοκές και μια αλυσίδα καυγάδων που διαπερνά και άλλες σχέσεις συνύπαρξης, κάνει την φυλακή τα τελευταίο διάστημα να μοιάζει με φρενοκομείο. Οι ψυχιατρικές διαταραχές μέσα από αυτή την συλλογική ψυχολογική κακοποίηση των κρατουμένων, για κάποιες τουλάχιστον είναι κοντά. Εξάλλου όσο γερά νεύρα και αν έχει κάποια, αυτό το γεγονός τα δοκιμάζει σε καθημερινή βάση.

H συγκεκριμένη κρατούμενη είναι βέβαιο ότι δεν πάσχει από κάποια ψυχιατρική νόσο, η οποία να δικαιολογούσε αυτή τη συμπεριφορά, αφού στον βαθμό που συνέβαινε κάτι τέτοιο δεν θα βρισκόταν σε φυλακή, αλλά σε ψυχιατρική κλινική. Προβαίνει λοιπόν σε προκαθορισμένη χρονικά πρακτική να βγάζει κραυγές πόνου διανύοντας όλη τη φυλακή, κυρίως το τμήμα του ισογείου.

Οι κρατούμενες ουρλιάζουν με την σειρά τους και η φυλακή προσομοιάζει με το εξπρές του μεσονυχτίου. Δεδομένου ότι ψυχιατρικό νόσημα δεν υφίσταται (η συγκεκριμένη κρατούμενη πρόκειται να δικαστεί για να μετατρέψει την ποινή της σε κοινωνική εργασία, γεγονός που δείχνει ότι έχει ήδη συμπεριληφθεί το θέμα της ψυχικής της υγείας) και ούτε μπορεί να δικαιολογηθεί η παθολογική αιτία που την κάνει να βγάζει κραυγές “πόνου” σε πολύ συγκεκριμένες ώρες της ημέρας, να ξεκινούν αυτοματοποιημένα και με την ίδια αυτοματοποίηση να σταματούν, τι συμβαίνει;

Ακόμα και αν υποθέσει κανείς ότι αυτό το κάνει ως εκβιασμό και πίεση προς τις κρατούμενες από τις οποίες με αυτόν τον τρόπο απαιτεί να τις παρέχουν μικρές εξυπηρετήσεις- το αποτέλεσμα ακυρώνει αυτό τον ισχυρισμό, αφού όχι μόνο δεν αποσπά τίποτα από αυτές, αλλά εισπράττει απειλές και ύβρεις.

Τουλάχιστον όσον αφορά εμένα, θα προσβάλλει την νοημοσύνη μου αν επιχειρήσει κάποιος να με κάνει να πιστέψω πως είναι πρωτοβουλία της κρατούμενης αυτό που γίνεται, αφού κανένα συμφέρον δεν έχει που να εστιάζεται σε οποιαδήποτε κρατούμενη το αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής. Το μόνο συμφέρον που μπορεί να αντληθεί από αυτή την ιστορία είναι το συμφέρον ατόμων της υπηρεσίας τα οποία κατά τα φαινόμενα χρήζουν τα ίδια ψυχιατρικής εκτίμησης, αφού υιοθετούν πρακτικές μαζικού ψυχολογικού βασανισμού προκειμένου να προωθήσουν τα όποια σχέδια τους, προσωπικά γνωρίζω ότι αυτός ο μαζικός ψυχολογικός βασανισμός έχει και συγκεκριμένη στόχευση και συγκεκριμένο στόχο, ο οποίος υπερβαίνει την προσπάθεια δημιουργίας συνθηκών ταραχής και αναστάτωσης στην φυλακή και στον οποίο στόχο συμπεριλαμβάνομαι λόγω της πολιτικής μου στάσης, όχι μόνο μέσα στην φυλακή αλλά γενικότερα. Όμως δεν γνωρίζω και ούτε θα μπω στη διαδικασία καμίας διερεύνησης των υπευθύνων. Αυτό δεν είναι δική μου δουλειά.

Αυτή η ιστορία όχι μόνο πρέπει να σταματήσει άμεσα, αλλά και να αποδοθούν ευθύνες στον εμπνευστή και εκτελεστή του σχεδίου με βάση το οποίο η κρατούμενη που το εκτελεί για άγνωστα προς εμένα και την καθεμιά φαντάζομαι, ανταλλάγματα (αυτά ίσως να είναι ακόμα και λίγα τσιγάρα) είναι απλώς εκτελεστικό όργανο.

Η κίνηση μου να δημοσιοποιήσω το γεγονός πέρα από το ότι είναι η μόνη λύση που διαθέτω, αφορά την ίδια την ψυχική ισορροπία όλων μας στη φυλακή, την παύση του βασανιστηρίου και την απόδοση των ευθυνών εκεί που πραγματικά πρέπει να αποδοθούν αφού δεν γνωρίζω καν αν όλη αυτή η μέθοδος έχει ως αφετηρία κάποιου είδους εκβιασμό προς την κρατούμενη από το άτομο ή τα άτομα της υπηρεσίας που την υποβάλλουν σε αυτή την διαδικασία προκειμένου να αποδεχτεί όχι μόνο να εκτελεί την πρακτική, αλλά να μην υποχωρεί σε οποιαδήποτε απειλή από συγκρατούμενες της. Οι εκβιασμοί που ίσως της ασκούνται ίσως και όχι, δεν με αφορούν και με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η συμμετοχή της σε ένα τέτοιο οργανωμένο βασανιστήριο.

Αν συνεχιστεί αυτό και αν δεν αντιμετωπιστεί η εξουσιομανία-η οποία αφορά μορφή κατάθλιψης-ατόμου ή ατόμων της υπηρεσίας που προφανώς παίρνουν πλέον τον χαρακτήρα του βασανιστή και όχι των υπαλλήλων μιας φυλακής, όχι μόνο δεν πρόκειται να διατηρηθεί η ηρεμία των κρατουμένων και της φυλακής κατ'επέκταση αλλά η εκρηκτική κατάσταση που ήδη υπάρχει κάποια στιγμή και με κάποια ίσως άλλη αφορμή θα λάβει κάποια μορφή πρακτικής εκδήλωσης.

Δεν γνωρίζω και ούτε με ενδιαφέρει στην τελική ποιοί εμπλέκονται από την υπηρεσία των φυλακών Κορυδαλλού σε όλο αυτό το “σχέδιο”. Ότι το γνωρίζουν όμως όλοι και ότι συναινούν μέσω της σιωπής, αυτό το γνωρίζω. Όπως ότι είναι εις γνώση όλων η απόπειρα δολοφονίας μου από ένα πρεζόνι βαλτό της υπηρεσίας. Και ούτε φυσικά ένα σχέδιο δολοφονίας μου αφορά την υπόθεση κάποιων υπαλλήλων της υπηρεσίας. Ένα σχέδιο δολοφονίας δικής μου, δεν είναι πρωτοβουλία υπαλλήλων του κράτους, όσο δολοφονικά ένστικτα εκδίκησης κι αν έχουν. Τα γεγονότα έχουν ως εξής :

Επειδή την Κυριακή το απόγευμα κάλεσα όλες τις κρατούμενες της φυλακής για να μιλήσει η συγκεκριμένη κρατούμενη μπροστά μας και να παραδεχτεί ότι άτομα της υπηρεσίας την βάζουν να το κάνει αυτό και επειδή κατά την διάρκεια της συζήτησης αποκάλυψα σε όλες της κρατούμενες το σχέδιο της υπηρεσίας ενώ υποσχέθηκα ότι θα προχωρήσω σε επόμενη κίνηση για να σταματήσουν αλλά και για να αποκαλυφτούν οι οργανωτές του σχεδίου, καταλαβαίνω πως το μένος αυτών που εμπλέκονται σε αυτό το σχέδιο βασανισμού των κρατουμένων είναι μεγάλο και θα αναζητήσουν τρόπους εκδίκησης.



ΔΕΥΤΕΡΑ 13/2

Γνώριζα από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στην φυλακή πως το κράτος θα αναζητήσει τρόπο να με βγάλει από την μέση, αφού κάθε άλλο όπλο που χρησιμοποίησε δεν με εξέπληξε.

Ο Ν. Μπελογιάννης, οι ναζιστές και η Καθημερινή

Η Βουλή με απόφαση του πρόεδρου της θα τιμήσει, όπως γράφεται, τη μνήμη του Νίκου Μπελογιάννη με αφορμή την συμπλήρωση 65 χρόνων από την εκτέλεσή του, στις 30 Μάρτη 1952
Με αφορμή την είδηση, η ναζιστική Χρυσή Αυγή αφήνιασε: «Η λογική λέει ότι το να τιμάται από το Κοινοβούλιο μας Χώρας ένας καταδικασμένος για κατασκοπεία εναντίον της Πατρίδος του αποτελεί όχι απλώς μη υπαρκτό φαινόμενο αλλά μακάβρια φαντασίωση προσβολής της Ιστορικής Μνήμης».
Και συνεχίζει η ναζιστική εφημερίδα: «Ιδιαίτερα για τον Μπελογιάννη αξίζει να σημειωθεί η ενεργή συμμετοχή του στην σφαγή αμάχων και γυναικόπαιδων στον Μελιγαλά τον Σεπτέμβριο του 1944, καθώς και η απίστευτη προσήλωσή του στο πρόσωπο του μεγαλύτερου εγκληματία όλων των εποχών, τον Ιωσήφ Στάλιν, με αποτέλεσμα να αποτελεί κι αυτός ένα από τα πιο πιστά ''σκυλιά'' του».
Αυτά, λοιπόν, γράφει η εφημερίδα των εγχώριων ναζιστών στις 9 Φεβρουαρίου 2017 και δεν μας εκπλήσσουν καθόλου, βέβαια, οι ιδεολογικοί απόγονοι των ταγματασφαλιτών. Υπερασπίζονται την εγκληματική ιστορία τους.

Ποιος έρχεται να τους συνδράμει;  Ο γνωστός αρθρογράφος της Καθημερινής κ. Στέφανος Κασιμάτης.
Να, λοιπόν τι γράφει στην «Καθημερινή» την Κυριακή 12/2/2017:

Στέφανος Κασιμάτης - Καθημερινή 12/2/2017 Αξίζει την τιμή; Η Βουλή, πληροφορούμαι, ετοιμάζεται να τιμήσει τη μνήμη του Νίκου Μπελογιάννη. Μάλλον από λεπτότητα στη μνήμη του νεκρού (διότι ο Μπελογιάννης αγωνιζόταν για να καταργήσει τη Βουλή...), η εκδήλωση δεν θα γίνει στο γνωστό κτίριο που δεσπόζει της πλατείας Συντάγματος, αλλά στην Αμαλιάδα, τόπο καταγωγής του Μπελογιάννη. Ωστόσο, ο Μπελογιάννης καταδικάστηκε για κατασκοπεία εις βάρος της πατρίδας του και εξ όσων γνωρίζω δεν έχει υπάρξει ποτέ αναθεώρηση της δίκης. Μπορεί, λοιπόν, η θανατική ποινή που του επιβλήθηκε τότε να ήταν σκληρή και, ενδεχομένως, άδικη· όμως η καταδίκη του ήταν δίκαια και εξακολουθεί να ισχύει. Δεν είναι παράλογο η Βουλή να τιμά έναν καταδικασθέντα για κατασκοπεία εις βάρος της χώρας του; Μου φαίνεται ότι αρχίζω να καταλαβαίνω τι εννοεί ο Πρωτάνθρωπος των Σφακίων όταν λέει «προσπαθούμε ακόμη να πάρουμε την πραγματική εξουσία.

Προφανώς όποιος γνωρίζει τα γραπτά του Στέφανου Κασιμάτη δεν εκπλήσσεται: Ο ίδιος, στην ίδια εφημερίδα (16/09/12),  έγραψε άρθρο με τίτλο «Η ευκαιρία της Χρυσής Αυγής για τη δημοκρατία», όπου σημείωνε:

«Όσοι πιστεύουμε στην δημοκρατία οφείλουμε ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στην Χρυσή Αυγή - και σοβαρολογώ απολύτως. Της το οφείλουμε για την ευκαιρία που μας προσφέρει -και μάλιστα την ώρα που την έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη- ώστε να διορθώσουμε λάθη δεκαετιών και να κάνουμε μια νέα αρχή στην πολιτική ζωή. Είναι η ευκαιρία που δίνεται στη νομιμότητα να αναμετρηθεί, επιτέλους, με την οιονεί νομιμοποιημένη βία της Αριστεράς: αυτό το καρκίνωμα της Μεταπολίτευσης (...).»

Ναι, δεν μας εκπλήσσει ο κ. Στέφανος Κασιμάτης αλλά δεν μας εκπλήσσει ούτε η Καθημερινή που τον φιλοξενεί! Και δεν μας εκπλήσσει γιατί η καλή αυτή εφημερίδα έχει δώσει το στίγμα της εδώ και πολλά χρόνια. Για παράδειγμα  στις 29 Απρίλη 1941, δυο μόλις μέρες, από την είσοδο των γερμανικών Ες-Ες στην Αθήνα η «Καθημερινή» έγραφε:

"Ο αθηναϊκός λαός αντιμετωπίζει τα γεγονότα με σταθεράν πεποίθησιν ότι όλα βαίνουν προς το καλύτερον, ότι λήξαντος του πολέμου, διά την Ελλάδα τουλάχιστον, ανοίγεται η περίοδος της ειρήνης και της εντός των πλαισίων της ειρήνης αυτής παραγωγικής δραστηριότητος. Η θέλησις των Ελλήνων, όπως εντός του ειρηνικού πλαισίου, το οποίο εξασφαλίζει εις αυτούς ο τερματισμός του πολέμου, αναπτύξουν όλας των τας ικανότητας και όλας των τας πρωτοβουλίας, θα δώση ασφαλώς αφορμήν διά να εκδηλωθούν όλαι εκείναι αι κεκρυμμέναι αρεταί της φυλής μας, αι οποίαι είτε εξ αδιαφορίας, είτε εξ αισθημάτων ηλαττωμένης αλληλεγγύης δεν είχον ανέλθει εις την επιφάνειαν τους τελευταίους καιρούς. Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού, τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν -περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία- εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν."

Αυτά γράφονταν τότε. Από την «Καθημερινή». Σε μια περίοδο, που, όπως σημειώνει εύστοχα και ο Νίκος Μπογιόπουλος, ο «χρυσαυγιτισμός» δεν είχε ανάγκη, όπως σήμερα, να κυκλοφορεί... με πολιτικά.
Ήταν τότε που οι «κατάσκοποι» σαν τον Μπελογιάννη πολεμούσαν τους ναζί κατακτητές. Αλλά η «Καθημερινή» διακήρυττε ότι οι Γερμανοί ναζί «είναι φίλοι μας»...
Λίγα χρόνια αργότερα, στις 15 Φεβρουαρίου του 1952, στη δεύτερη δίκη στην οποία είχε παραπεμφθεί με βάση τον νόμο 375 του 1936, ο Νίκος Μπελογιάννης τόνιζε στο δικαστήριο (η σύνθεση του οποίου είχε προεπιλεγεί από την παραστρατιωτική οργάνωση ΙΔΕΑ και ένας απο τους στρατοδίκες ήταν και ο μετέπειτα δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος):

"Θα έλεγα ότι "δε μιλάνε για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου", γιατί ο κόσμος το 'χει τούμπανο τι ρόλο παίζουν οι Αμερικανοί στην Ελλάδα. Και εδώ μέσα αποδείχτηκε ο ρόλος τους, ακόμη και στις ανακρίσεις της Ασφάλειας. Οι κομμουνιστές δεν είναι όργανα των ξένων. Ο κομμουνισμός είναι πανανθρώπινο ιδανικό και παγκόσμιο κίνημα (...). Μπορεί ποτέ όργανα των ξένων να δημιουργήσουν ένα τέτοιο μεγαλειώδες κίνημα; Ποιος ξένος πράκτορας δίνει με τέτοια απλοχεριά τη ζωή του, όπως τη δίνουν χιλιάδες κομμουνιστές; Οι θυσίες αυτές μόνο με τις θυσίες των πρώτων χριστιανών μπορεί να συγκριθούν. Αλλά και πάλι υπάρχει μια διαφορά, ότι ενώ οι χριστιανοί δέχονταν το μαρτύριο και το θάνατο, ελπίζοντας να κληρονομήσουν τη βασιλεία των ουρανών, οι κομμουνιστές δίνουν τη ζωή τους μην ελπίζοντας σε τίποτα. Τη δίνουν για ν' ανατείλει στην ανθρωπότητα ένα καλύτερο, ευτυχισμένο αύριο, που αυτοί δε θα το ζήσουν. Ποιο όργανο των ξένων μπορεί να προσφέρει τη ζωή του σ' έναν τέτοιο μεγάλο σκοπό;."

«Αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό της περισσότερο από τους κατηγόρους μας. Το δείξαμε όταν κινδύνευε η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η ακεραιότητά της και, ακριβώς, αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες χωρίς πείνα και πόλεμο. Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας».

Συντάκτης: 

Χρήστος Κάτσικας / Eφ Συν

Η συγκλονιστική ανάρτηση της Έρης Ρίτσου για τη Μάγδα Φύσσα και το "που είναι τώρα ο Παύλος σου"

Μία συγκλονιστική ανάρτηση για τη Μάγδα Φύσσα και τον δολοφονημένο από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής γιο της, Παύλο, πραγματοποίησε η Έρη Ρίτσου, κόρη του Γιάννη Ρίτσου.

Η ανάρτηση έρχεται μία ημέρα μετά τα επεισόδια με τους χρυσαυγίτες, κατά τη διάρκεια της δίκης του νεοναζιστικού μορφώματος και την εξύβριση της Μάγδας Φύσσα.

Την ανάρτηση αποτελεί μία φωτογραφία της Μάδγας Φύσσα, η οποία συνοδεύεται από στίχους του Επιτάφιου.

Στους στίχους αναγράφεται: 

Γλυκέ μου, εσύ δε χάθηκες, μέσα στις φλέβες μου είσαι.
Γιε μου, στις φλέβες ολουνών, έμπα βαθιά και ζήσε.
Κι ως το ’θελες (ως το ’λεγες το βράδυ με το λύχνο)
ασκώνω το σκεβρό κορμί και τη γροθιά μου δείχνω.
Κι αντίς τ’ άφταιγα στήθια μου να γδέρνω, δες, βαδίζω
και πίσω από τα δάκρυα μου τον ήλιο αντικρίζω.
Γιε μου, στ’ αδέρφια σου τραβώ και σμίγω την οργή μου
Σου πήρα το τουφέκι σου, κοιμήσου εσύ πουλί μου...

Τι ενέπνευσε όμως τον Γιάννη Ρίτσο να γράψεις τους στίχους αυτούς;

Πρόκειται για ένα πραγματικό και συνάμα δραματικό γεγονός που μας έρχεται από την περίοδο της δικτατορίας Μεταξά και συγκεκριμένα από την απεργία των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη.

Η αστυνομική βία και καταστολή δείχνει στα γεγονότα εκείνα το πιο φρικτό της πρόσωπο. Οι συγκεντρώσεις των καπνεργατών χτυπιούνται ανελέητα. Οι αστυνομικοί πυροβολούν αδιακρίτως τον κόσμο. Υπάρχουν δεκάδες νεκροί. Ένα από τα θύματα ήταν και  ο 25χρονος Τάσος Τούσης, αυτοκινητιστής που βρέθηκε στον δρόμο για να συμπαρασταθεί στους καπνεργάτες. Ήταν 9 Μάη 1936, λίγο μετά τα επεισόδια της Πρωτομαγιάς.

Το άψυχο σώμα του νεαρού κείτεται στο δρόμο. Τραγική φιγούρα η μάνα του που θρηνεί από πάνω.

Ο Ριζοσπάστης της επομένη κυκλοφορεί με εξώφυλλο τη φωτογραφία της μάνας του Τούση να θρηνεί πάνω από το πτώμα του γιου της.

Ο Γιάννης Ρίτσος συγκλονίζεται από τη φωτογραφία και την τραγωδία που αποτυπώνει και γράφει ένα από τα σημαντικότερα λογοτεχνικά έργα που έχουν δημιουργηθεί ποτέ, τον "Επιτάφιο", τον οποίο ολοκληρώνει μέσα σε μόλις τρεις ημέρες.

πηγή

Ο ελληνικός λαός όπως σας τσάκισε έτσι θα σας ξανατσακίσει

Νίκος Μπογιόπουλος: Ο ελληνικός λαός όπως σας τσάκισε έτσι θα σας ξανατσακίσει (ηχητικό – Real Fm)

Ο Νίκος Μπογιόπουλος, χθες στον Real Fm, αναφέρθηκε εκτενώς στους ναζιστές της Χρυσής Αυγής και στους πολιτικούς τους προγόνους. Αφορμή ήταν το αποκαλυπτικό βίντεο που δημοσίευσε η Εφημερίδα των Συντακτών (ρεπορτάζ του Δημήτρη Ψαρρα και του Γιάννη Μπασκάκη). 

Όπως σας διέλυσε και σας τσάκισε ο ελληνικός λαός όταν πουλήσατε την πατρίδα το 41′, όπως σας τσάκισε αφού το 67′ φέρατε την επτάχρονη δυστυχία σε αυτό τον τόπο, όπως σας τσάκισε όταν το 74′ πουλήσατε την Κύπρο, έτσι θα σας ξανατσακίσει, είπε μεταξύ πολλών άλλων. 

Παραθέτουμε ολόκληρη την αναλυτική αναφορά του με στοιχεία από το σήμερα και το χθες.

πηγή: Ημεροδρόμος

Να βρεθεί το τσουτσέκι!

Απίθανα πράγματα συμβαίνουν σε τούτο τον τόπο τα οποία δεν τα χωρά ανθρώπινος νους! Σίγουρα όχι ένας κανονικού ανθρώπου… Διότι πρέπει να είναι τουλάχιστον ψυχικά άρρωστος και ανώμαλος κανείς για να θεωρεί φυσιολογικά τα όσα έγιναν σε μια δική που αφορούσε τη ψυχρή δολοφονία ενός παιδιού – συνανθρώπου μας, από έναν φασίστα… Κι αναφέρομαι στα γεγονότα που αφορούν τη δική για τη σφαγή του Παύλου Φύσσα!

Tου Γιώργου Τσακίρη

Είδαμε λοιπόν σε μια αίθουσα να βρίσκονται οπαδοί και μέλη της Χρυσής Αυγής προφανώς για να στηρίξουν τον άνθρωπο που δολοφόνησε έναν άλλον άνθρωπο (απίστευτα, απίθανα πράγματα) να είναι μέσα στο χώρο που διεξαγόταν η δίκη και υπό την προστασία και ανοχή της αστυνομίας (φαίνεται ξεκάθαρα στα σχετικά βίντεο) να βρίζουν, να απειλούν και να φτάνουν στο σημείο να χλευάζουν τη μητέρα που βρίσκεται εκεί επειδή έχασε τόσο άδικα και άτιμα το παιδί της!

Επαναλαμβάνω το χειρότερο είναι πως όλα αυτά έγιναν υπό την ανοχή και προστασία προς τα μέλη της Χρυσής Αυγής της ελληνικής Αστυνομίας. Καλά εννοείται πως δεν μου κάνει εμένα έκπληξη. Αλλά να μη λένε και πως έχουμε αριστερή κυβέρνηση τουλάχιστον… Την ίδια ώρα οι ειδικές αστυνομικές δυνάμεις (οι κύριοι με τα χακί) ασχολούνταν αποκλειστικά με ένα άλλο κομμάτι ανθρώπων, τους φίλους του Φύσσα που είχαν συγκεντρωθεί επίσης στον ίδιο χώρο έξω ωστόσο από την αίθουσα.

Εκείνοι (μπορείτε να τους λέτε και αναρχικούς αν σας βολεύει στα αυτιά καλύτερα για να δικαιολογείτε τα φασιστάκια) απομακρύνθηκαν βίαια από τους αστυνομικούς με τα χακί και φυσικά τα άλλα αγόρια έμειναν μέσα να ακούνε τους ένστολους αξιωματικούς με τα πηλήκια να τους συνιστούν να ηρεμήσουν: «Ήρεμα ρε παιδιά, έλα πιο ήσυχα», τη στιγμή που φώναζαν και έβριζαν εντός της αίθουσας χυδαία τους αντιπάλους τους δήθεν και τους γονείς, συγγενείς και φίλους του αδικοχαμένου Παύλου Φύσσα!

Στον ίδιο χρόνο φώναζαν στη μητέρα του Φύσσα: «πού είναι ο Παύλος σου τώρα;», μεταξύ άλλων. Παρουσία των αστυνομικών πάντα! Κανείς δεν είχε την ευαισθησία, τη τιμή, τα παντελόνια, να αρπάξει αυτό το πράγμα και αφού του ρίξει δύο φάπες να τον συλλάβει! Μα κανείς ρε… Λες και δεν άγγιξε κανέναν τους. Δεν ντρέπεται κάνεις να το ακούει και να μην κάνουν τίποτα. Δεν αισθάνονται τίποτα πια; Δεν νιώθουν και δεν καταλαβαίνουν; Δεν έχουν παιδιά; Δεν ήταν κάνεις τους γονιός να σκεφτεί το δράμα και τον πόνο της μητέρας;

Πρέπει… χθες κιόλας να βρεθεί αυτό το τσουτσέκι! Να οδηγηθεί στη δικαιοσύνη και να πληρώσει τον δήθεν ανδρισμό του. Διότι τα λόγια του συνιστούν εκ νέου δολοφονία του Φύσσα στη ψυχή της μάνας… Αν δεν γίνει αυτό ενώ ήταν όλοι με τις φάτσες τους εκεί ξέρουμε όλοι τι σημαίνει και τι συμβαίνει.

Όσο για σας που ακόμη δεν ξέρετε περί τίνος πρόκειται και στηρίζετε αυτό το πράγμα με τη ψήφο σας, είστε το ίδιο και δεν έχετε πλέον καμία δικαιολογία. Καμία όμως χρόνια τώρα…

Υγ: Αν όμως επρόκειτο για οπαδικά και γίνονταν αυτά τα ίδια πράγματα τώρα θα γράφαμε ήδη για τις συλλήψεις όσων πρωταγωνίστησαν στα επεισόδια… Λες και πρόκειται για πολίτες άλλης χώρας και κυρίως άλλης κατηγορίας οι συγκεκριμένοι!
πηγή:www.gazzetta.gr

ΦΑΓΑΝΕ: από τις αρβύλες, από τις φανέλες, από τα τζάκετ, από τους πάτους...

Συντάκτης:  Εφ Συν   Βασίλης Γεώργας

Τα παραδείγματα αυτής της πρακτικής, που σκοπό έχει να συντηρεί το «κύκλωμα», φτάνοντας ακόμη και να αδιαφορεί ή να επηρεάζει καθοριστικά τις αποφάσεις του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου, είναι δυστυχώς αρκετά και ταυτόχρονα αποκαλυπτικά.
Από την ακύρωση της αντικατάστασης ή τη σκόπιμη (;) καθυστέρηση έγκρισης τεσσάρων μόνο νέων ειδών ένδυσης – υπόδησης (άρβυλα, πρόσθετοι ανατομικοί πάτοι, φανέλες και ισοθερμικές επενδύσεις) το Ελληνικό Δημόσιο υπολογίζεται ότι στερείται περί τα 4,2 εκατ. ευρώ ετησίως, ενώ παράλληλα γίνεται αναφορά και σε κινδύνους που σχετίζονται με την υγεία των οπλιτών και στελεχών του Στρατού.

Ολοι έχουμε ακούσει κατά καιρούς ιστορίες για τους «αρουραίους» που σουλατσάρουν στον Ελληνικό Στρατό και λυμαίνονται κάτω από τη μύτη του συστήματος τις προμήθειες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που γίνονται κάθε χρόνο σε ρούχα, άρβυλα, στολές και άλλα είδη ένδυσης.
Σήμερα είναι η πρώτη φορά που η «Εφ.Συν.» φέρνει στο φως αποκαλυπτικές πληροφορίες, καταγγελίες και ενδείξεις για τη δράση ενός εκτεταμένου και καλά δικτυωμένου κυκλώματος, που εμφανίζεται να πρωταγωνιστεί εδώ και πολλά χρόνια στο μεγάλο κόλπο των προμηθειών ένδυσης και υπόδησης στον Στρατό.
Μέσα από υπερκοστολογήσεις προϊόντων, έλεγχο των προδιαγραφών και διαγωνισμούς, το κύκλωμα αυτό φέρεται να απομυζά ετησίως πάνω από 15-20 εκατ. ευρώ από ένα σύνολο αξίας προμηθειών 45 εκατ. ευρώ για τον Ελληνικό Στρατό.
Μόνο την τελευταία δεκαετία τα «κέρδη» εκτιμάται ότι ξεπέρασαν τα 200 εκατομμύρια ευρώ.
Σύμφωνα με τις καταγγελίες που έχει στη διάθεσή της η «Εφ.Συν.» (τα σχετικά στοιχεία που τεκμηριώνουν την υπόθεση είναι στην κατοχή μας και βρίσκονται στη διάθεση των δικαστικών αρχών), το κύκλωμα αυτό απαρτίζεται από υψηλόβαθμους εν ενεργεία και απόστρατους αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού και από συγκεκριμένες επιχειρήσεις που συμμετέχουν σταθερά στους διαγωνισμούς.

Στο εν λόγω κύκλωμα φέρονται να έχουν εμπλοκή περισσότερα από 15 φυσικά πρόσωπα και τουλάχιστον 10 επιχειρήσεις-προμηθευτές που δεν έχουν ουσιαστική παραγωγική δραστηριότητα στην Ελλάδα, αλλά πραγματοποιούν τους ενδιάμεσους κάνοντας εισαγωγές από εργοστάσια της Κίνας, της Ταϊλάνδης, του Μπανγκλαντές κ.λπ.
Το ενδιαφέρον είναι πως το «σύστημα» έχει απλώσει τα πλοκάμια του σε όλες τις κρίσιμες υπηρεσίες του Στρατού που εμπλέκονται με τις προμήθειες υλικού: έχει ανθρώπους σε θέσεις-κλειδιά στην αρμόδια Διεύθυνση Υλικού Πολέμου του ΓΕΣ, στο αρμόδιο τμήμα σύνταξης των τεχνικών προδιαγραφών (ΓΕΣ/ΔΥΠ), στο Χημείο του Στρατού, στη Διεύθυνση Προμηθειών της Ανώτατης Στρατιωτικής Διοίκησης Υποστήριξης Στρατού (ΑΣΔΥΣ/ΔΠΜ), στη Διεύθυνση Υποστήριξης του ΓΕΣ (ΓΕΣ/ΔΥΠΟΣΤΗ), στο υπουργείο Ανάπτυξης, καθώς και στη διοίκηση μονάδων στις οποίες ανατίθεται η υλοποίηση των διαγωνισμών.

Εικονικές εταιρείες

Σύμφωνα με τις καταγγελίες, κάποιες από τις εταιρείες που υποβάλλουν προσφορές είναι εικονικές και ελέγχονται από τα ίδια άτομα προκειμένου να αυξάνεται τεχνητά ο αριθμός των συμμετεχόντων στους διαγωνισμούς.
Το αποτέλεσμα είναι να δίνονται προσφορές που ανεβάζουν σε εξωφρενικά επίπεδα το κόστος προμήθειας των έτοιμων προϊόντων και των υλικών. Τα κέρδη στη συνέχεια μοιράζονται σε προκαθορισμένα ποσοστά μεταξύ των συμμετεχόντων, ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο μειοδότης.
Το κύκλωμα, διαθέτοντας παντού πλοκάμια, καταφέρνει εδώ και τουλάχιστον 14 χρόνια να ελέγχει το κόστος των προμηθειών στον Στρατό, να επιβάλλει τις προδιαγραφές του υλικού και των πρώτων υλών που προορίζονται για τους στρατιώτες (18 εκατ. ευρώ), το μόνιμο προσωπικό του Στρατού (17 εκατ. ευρώ) και τα εργοστάσια του Στρατού (8 εκατ. ευρώ) και εν τέλει με τη δράση του να διπλασιάζει το ετήσιο κόστος των προμηθειών, που υπό διαφορετικές συνθήκες δεν θα έπρεπε να υπερβαίνει τα 20-25 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με εκτιμήσεις ανώτερων αξιωματικών που γνωρίζουν πολύ καλά το θέμα.
«Κλειδί» στον τρόπο που γίνονται οι προμήθειες στον Στρατό φαίνεται πως είναι η δυνατότητα ελέγχου των προδιαγραφών των υλικών ώστε οι διαγωνισμοί να είναι κομμένοι και ραμμένοι για συγκεκριμένες επιχειρήσεις-προμηθευτές.
Η αποθάρρυνση της συμμετοχής νέων προμηθευτών στους διαγωνισμούς επιτρέπει στις ελεγχόμενες από το κύκλωμα εταιρείες να επιβάλλουν μονοπωλιακές τιμές στα υλικά ένδυσης και υπόδησης.

Το Χημείο του Στρατού

Ενας κρίσιμος κρίκος της αλυσίδας είναι το Χημείο του Στρατού μέσω του οποίου, όπως καταγγέλλεται, υπάρχει η δυνατότητα να διασφαλίζεται ότι τα αποτελέσματα των φυσικοχημικών ελέγχων των υλικών είναι «φιλικά» προς τις εταιρείες που συμμετέχουν στο κύκλωμα, ακόμη κι αν η πραγματική ποιοτική κατάσταση των υλικών απέχει παρασάγγας από τις απαιτήσεις.
«Με αυτόν τον τρόπο οι ελεγχόμενες εταιρείες έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν καλύτερες τιμές στους διαγωνισμούς πετώντας έξω τους υγιείς προμηθευτές, αφού γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι μπορούν να παραδώσουν υλικά υποδεέστερης ποιότητας τα οποία θα “περάσουν” στη συνέχεια τους ελέγχους του Χημείου».
Σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν οι ίδιες πηγές, «σημαντικός αριθμός των τεχνικών προδιαγραφών των υλικών ένδυσης και υπόδησης συντάχθηκαν μέχρι το 2010 σε συνεννόηση του κυκλώματος με το αρμόδιο τμήμα σύνταξης των προδιαγραφών (ΓΕΣ/ΔΥΠ/2).
Από τότε και μετά οποιαδήποτε προσπάθεια βελτίωσης των τεχνικών προδιαγραφών, εισαγωγής νέων ειδών ένδυσης-υπόδησης και μείωσης του κόστους των προμηθειών και των πρώτων υλών επιχειρείται να ακυρωθεί συστηματικά ή να καθυστερήσει η υλοποίησή της».

Προτάσεις στο «ψυγείο»

Είναι χαρακτηριστικό πως ενώ έχουν υποβληθεί προτάσεις αλλαγής των προδιαγραφών και έχουν εγκριθεί συγκεκριμένες εισηγήσεις και τεχνοοικονομικές μελέτες της Διεύθυνσης Υλικού Πολέμου, με σκοπό τη μείωση του κόστους προμήθειας των ειδών ένδυσης-υπόδησης και την αύξηση της παραγωγικότητας των Στρατιωτικών Εργαστηρίων Υλικού Πολέμου, όλες οι προτάσεις έχουν παγώσει αδικαιολόγητα.
Μόνο από την υλοποίηση των παραπάνω εισηγήσεων που έχουν καταχωνιαστεί στα συρτάρια, η μείωση του κόστους σε ετήσια βάση θα ξεπερνούσε τα 12,5 εκατ. ευρώ…

Ακατάλληλα άρβυλα από τον καιρό του... Βιετνάμ

Ολοι έχουμε ακούσει λίγο-πολύ ιστορίες για την ταλαιπωρία που υφίστανται οι φαντάροι από τα άρβυλα.
Λίγοι, ωστόσο, γνωρίζουν ότι το άρβυλο που χρησιμοποιεί ο Ελληνικός Στρατός, τόσο ως προς τη σύσταση όσο και ως προς τον σχεδιασμό, είναι αντιγραφή του αντίστοιχου αμερικανικού, όχι αυτού που χρησιμοποιεί τώρα ο Στρατός των ΗΠΑ, αλλά αυτού που χρησιμοποιούσε στον πόλεμο του Βιετνάμ!