pitsirikos
Ο Σταύρος Θεοδωράκης ξέχασε πως είναι αρχηγός κόμματος -και όχι τραμπούκος χρυσαυγίτης-, έκανε το τεράστιο ατόπημα να χαρακτηρίσει «απόβρασμα» τον νεκρό μπλόγκερ Galaxyarchis από το βήμα της Βουλής και υποψιάζομαι πως αυτό θα το πληρώσει πολύ ακριβά.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης νομίζει πως το Ποτάμι δεν τραβάει επειδή το σχολιάζουν αρνητικά στο Twitter.
Επίσης, νομίζει πως όλοι όσοι γράφουν αρνητικά σχόλια για τον ίδιον και το Ποτάμι είναι πληρωμένοι από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αν τα σχόλια των πληρωμένων ή μη χρηστών του Twitter είχαν τόσο μεγάλη επιρροή, εγώ δεν θα έπρεπε να υπάρχω τώρα γιατί όλοι αυτοί -και ο Galaxyarchis- μου έχουν αλλάξει τα φώτα στο βρισίδι. Για πολλά χρόνια.
Όσο περισσότερο σε βρίζουν στο Twitter, τόσο καλύτερα πρέπει να σου πηγαίνουν τα πράγματα. Με εμένα, πάντως, έτσι γίνεται.
Δεν γίνεται να ξέρω εγώ πως στα βρισίδια στο Twitter δεν απαντάς ποτέ -αντιθέτως, τρίβεις τα χέρια σου- και να μην το ξέρει ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Σταύρο, το Ποτάμι δεν τραβάει γιατί είναι ένα ανέκδοτο. Όπως είσαι κι εσύ.
Οι πρώτοι που γελάνε μαζί σου δεν είναι οι αριστεροί χρήστες του Twitter -ούτε όσοι δουλεύουν για τον ΣΥΡΙΖΑ- αλλά οι αστοί που θέλεις να σε ψηφίσουν.
Επίσης, Σταύρο, εσύ δεν μπορείς να μιλάς για πληρωμένους. Για σκέψου το λίγο.
Σταύρο, μην γελοιοποιείσαι άλλο. Πού θα το φτάσεις πια;
Με την ευκαιρία, να γράψω και μια ιστορία με τον Σταύρο Θεοδωράκη, που είναι κάπως αστεία.
Όταν τον Δεκέμβριο του 2008 τα παιδιά του χώρου γιαούρτωσαν τον Άρη Πορτοσάλτε στην πλατεία Εξαρχείων -τότε δούλευα στον ΣΚΑΪ και ήμουν μπροστά στο περιστατικό-, μου τηλεφώνησε ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Τον Θεοδωράκη τον γνώριζα γιατί μου είχε πάρει συνέντευξη για τα ΝΕΑ, ενώ μου είχε ζητήσει συνάντηση στο Χίλτον και μου είχε προτείνει να συμμετάσχω στο Protagon, το οποίο αρχικά επρόκειτο να είναι περιοδικό (σ.σ. Εννοείται πως, όταν έμαθα ποιοι θα συμμετείχαν -άνθρωποι με πολλούς σκελετούς στις ντουλάπες τους- έκοψα λάσπη. Και βέβαια, στο Protagon μαζεύτηκαν άνθρωποι που ούτε ένα κείμενο της προκοπής δεν μπορούν να γράψουν αλλά νομίζουν όλοι ότι είναι πάρα πολύ σπουδαίοι.)
Με παίρνει τηλέφωνο λοιπόν ο Σταύρος να μου πει πόσο στενοχωρήθηκε για το γιαούρτωμα του Πορτοσάλτε και πως δεν είναι πράγματα αυτά και πως οι αναρχοφασίστες κάνουν τραμπουκισμούς και τέτοια.
Είναι έξαλλος.
Εγώ cool.
Λέει, λέει, λέει ο Σταύρος αλλά κάποια στιγμή αντιλαμβάνεται πως εγώ έχω σκάσει στα γέλια.
Λέω στον Σταύρο πως δεν ήταν και τόσο τραγικά τα πράγματα και πως εμένα άλλο πράγμα με στενοχώρησε κάπως.
«Τι;» μου λέει ο Σταύρος.
«Να, μωρέ, ο Πορτοσάλτε είναι η τελευταία τρύπα της φλογέρας. Ποιος ασχολείται με τον Πορτοσάλτε; Κρίμα που έφαγε το γιαούρτι αυτός. Να το είχε φάει ο/η τάδε -και λέω ένα όνομα- θα το είχα ευχαριστηθεί.»
Ξερός ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Φρίκαρε.
(Στη φωτογραφία, ο Σταύρος Θεοδωράκης όταν έπαιρνε μια θλιβερή συνέντευξη από τον Νίκο Μιχαλολιάκο. Σταύρο, δεν αρκεί να το παίζεις παρθένα· πρέπει και να είσαι. Κι εσύ δεν είσαι.)
Ο Σταύρος Θεοδωράκης ξέχασε πως είναι αρχηγός κόμματος -και όχι τραμπούκος χρυσαυγίτης-, έκανε το τεράστιο ατόπημα να χαρακτηρίσει «απόβρασμα» τον νεκρό μπλόγκερ Galaxyarchis από το βήμα της Βουλής και υποψιάζομαι πως αυτό θα το πληρώσει πολύ ακριβά.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης νομίζει πως το Ποτάμι δεν τραβάει επειδή το σχολιάζουν αρνητικά στο Twitter.
Επίσης, νομίζει πως όλοι όσοι γράφουν αρνητικά σχόλια για τον ίδιον και το Ποτάμι είναι πληρωμένοι από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αν τα σχόλια των πληρωμένων ή μη χρηστών του Twitter είχαν τόσο μεγάλη επιρροή, εγώ δεν θα έπρεπε να υπάρχω τώρα γιατί όλοι αυτοί -και ο Galaxyarchis- μου έχουν αλλάξει τα φώτα στο βρισίδι. Για πολλά χρόνια.
Όσο περισσότερο σε βρίζουν στο Twitter, τόσο καλύτερα πρέπει να σου πηγαίνουν τα πράγματα. Με εμένα, πάντως, έτσι γίνεται.
Δεν γίνεται να ξέρω εγώ πως στα βρισίδια στο Twitter δεν απαντάς ποτέ -αντιθέτως, τρίβεις τα χέρια σου- και να μην το ξέρει ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Σταύρο, το Ποτάμι δεν τραβάει γιατί είναι ένα ανέκδοτο. Όπως είσαι κι εσύ.
Οι πρώτοι που γελάνε μαζί σου δεν είναι οι αριστεροί χρήστες του Twitter -ούτε όσοι δουλεύουν για τον ΣΥΡΙΖΑ- αλλά οι αστοί που θέλεις να σε ψηφίσουν.
Επίσης, Σταύρο, εσύ δεν μπορείς να μιλάς για πληρωμένους. Για σκέψου το λίγο.
Σταύρο, μην γελοιοποιείσαι άλλο. Πού θα το φτάσεις πια;
Με την ευκαιρία, να γράψω και μια ιστορία με τον Σταύρο Θεοδωράκη, που είναι κάπως αστεία.
Όταν τον Δεκέμβριο του 2008 τα παιδιά του χώρου γιαούρτωσαν τον Άρη Πορτοσάλτε στην πλατεία Εξαρχείων -τότε δούλευα στον ΣΚΑΪ και ήμουν μπροστά στο περιστατικό-, μου τηλεφώνησε ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Τον Θεοδωράκη τον γνώριζα γιατί μου είχε πάρει συνέντευξη για τα ΝΕΑ, ενώ μου είχε ζητήσει συνάντηση στο Χίλτον και μου είχε προτείνει να συμμετάσχω στο Protagon, το οποίο αρχικά επρόκειτο να είναι περιοδικό (σ.σ. Εννοείται πως, όταν έμαθα ποιοι θα συμμετείχαν -άνθρωποι με πολλούς σκελετούς στις ντουλάπες τους- έκοψα λάσπη. Και βέβαια, στο Protagon μαζεύτηκαν άνθρωποι που ούτε ένα κείμενο της προκοπής δεν μπορούν να γράψουν αλλά νομίζουν όλοι ότι είναι πάρα πολύ σπουδαίοι.)
Με παίρνει τηλέφωνο λοιπόν ο Σταύρος να μου πει πόσο στενοχωρήθηκε για το γιαούρτωμα του Πορτοσάλτε και πως δεν είναι πράγματα αυτά και πως οι αναρχοφασίστες κάνουν τραμπουκισμούς και τέτοια.
Είναι έξαλλος.
Εγώ cool.
Λέει, λέει, λέει ο Σταύρος αλλά κάποια στιγμή αντιλαμβάνεται πως εγώ έχω σκάσει στα γέλια.
Λέω στον Σταύρο πως δεν ήταν και τόσο τραγικά τα πράγματα και πως εμένα άλλο πράγμα με στενοχώρησε κάπως.
«Τι;» μου λέει ο Σταύρος.
«Να, μωρέ, ο Πορτοσάλτε είναι η τελευταία τρύπα της φλογέρας. Ποιος ασχολείται με τον Πορτοσάλτε; Κρίμα που έφαγε το γιαούρτι αυτός. Να το είχε φάει ο/η τάδε -και λέω ένα όνομα- θα το είχα ευχαριστηθεί.»
Ξερός ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Φρίκαρε.
(Στη φωτογραφία, ο Σταύρος Θεοδωράκης όταν έπαιρνε μια θλιβερή συνέντευξη από τον Νίκο Μιχαλολιάκο. Σταύρο, δεν αρκεί να το παίζεις παρθένα· πρέπει και να είσαι. Κι εσύ δεν είσαι.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.