Ενημέρωση από την δίκη του αναρχικού Δ.Χατζηβασιλειάδη.

                                                     

Ενημέρωση από την δίκη του αναρχικού Δ.Χατζηβασιλειάδη που έγινε την Τρίτη 23/6 στο Δ' κακουργοδικείο στην Λουκάρεως.(Αθήνα)

Νωρίς το πρωϊ της Τρίτης ξεκίνησε η δίκη του συντρόφου που είχε συλληφθεί σ' έναν δρόμο της Κυψέλης τον Φλεβάρη του 2011 να οπλοφορεί και είχε προφυλακιστεί μέχρι τον Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου. Η κατηγορία παρέμενε μέχρι την δίκη αναβαθμισμένη σε βαθμό κακουργήματος ("διακεκριμένη οπλοκατοχή με σκοπό τη διάθεση για τη διάπραξη εγκλημάτων..."), παρότι ο 187 είχε αποσυρθεί μετά την αποφυλάκισή του.

Ως μάρτυρες υπεράσπισης παραστάθηκαν δυο σύντροφοι από συνελεύσεις γειτονιών, οι οποίοι αναφέρθηκαν στους κοινούς αγώνες που είχαν με τον διωκόμενο αγωνιστή, στην καθολική και διαρκή κατάσταση ανασφάλειας που είχε επιβάλει ήδη τότε το φασιστικό παρακράτος και στην εύλογη ανάγκη πολλών αγωνιστών να αυτοπροστατεύονται. Επίσης, αναφέρθηκαν στους αγώνες και στις διώξεις του κατηγορούμενου συντρόφου και κατέδειξαν τον πολιτικό χαρακτήρα της αναβάθμισης του συγκεκριμένου κατηγορητηρίου και της μεθοδευμένης προφυλάκισής του, όπως είχε καταγγελθεί τότε από συλλογικότητες του κοινωνικού και του αναρχικού κινήματος.

Στην συνέχεια, επεξήγησε ο ίδιος ο διωκόμενος το πολιτικό υπόβαθρο της υπόθεσης και τις εκδικητικές μεθοδεύσεις. Επιπλέον, στο κύριο μέρος της τοποθέτησής του, ο σύντροφος ανέδειξε την ανάγκη των καταπιεζόμενων στην αυτοάμυνά τους και υπερασπίστηκε την ανταπόκριση σε αυτήν την ανάγκη ως διαρκές ηθικό και πολιτικό καθήκον, πέρα από προσωπικές συνθήκες. Επεσήμανε ως παραδείγματα, τις αλλεπάλληλες φασιστικές και ρατσιστικές δολοφονικές επιθέσεις, την δολοφονία του εργάτη Νικόλα Τόντι στον Βύρωνα από μισθοφόρους της ασφάλειας που κυκλοφορούν ατιμώρητοι, η οποία είχε χαρακτηριστεί από τον τότε υπουργό χωροφυλακής Χρυσοχωϊδη σαν επιτυχία και τα διεθνώς απαγορευμένα χημικά όπλα που χρησιμοποιούν μαζικά όλες οι κυβερνήσεις ενάντια στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Ακόμα, ο διωκόμενος σύντροφος έφερε ιστορικά παραδείγματα από κοινωνικά κινήματα που αντιστάθηκαν ένοπλα στον ελλαδικό χώρο (φοιτητές και αγρότες, 19ος και 20ος αιώνας) και σημείωσε την ταξική ιστορική διάσταση του κρατικού ελέγχου πάνω στην οπλοφορία (μεταπολεμική κρατική και παρακρατική τρομοκρατία ενάντια στους κομμουνιστές κι ευρύτερα στο λαϊκό κίνημα, ο λεγόμενος "εμφύλιος").

Ακόμα, κατατέθηκε μια συνοπτική περιγραφή της απάνθρωπης και αντικοινωνικής υπόστασης της φυλακής, που αποκαλύπτει κραυγαλαία τον πυρήνα του αστικού πολιτισμού.

Τέλος, ο σύντροφος τόνισε ότι ένας αγωνιστής ποτέ δεν θα μπορούσε να ανταλλάξει για χρήματα ένα εργαλείο πρόσφορο για την πολιτική αυτοάμυνα και δυνάμει επικίνδυνο, ούτε θα μπορούσε να μεταθέσει σε άλλους το πολιτικό και ηθικό καθήκον της αλληλεγγύης μέχρι τις έσχατες συνέπειές της προς όποιον βρίσκεται βαλόμενος.

Η εισαγγελέας πρότεινε την μετατροπή του κακουργήματος σε πλημμέλημα. Το δικαστήριο καταδίκασε τον Δ. Χατζηβασιλειάδη σε δέκα μήνες φυλακή και στο ελάχιστο οικονομικό πρόστιμο των 600 ευρώ, κρατώντας την ποινή κάτω από το χρονικό διάστημα που ο σύντροφος είχε ήδη εκτίσει. Έτσι, αναγνώρισε έμμεσα το πολιτικό υπόβαθρο της δίωξης και της μεθοδευμένης προφυλάκισης. Παρεπόμενα, άρθηκε και η ομηρία που είχε επιβληθεί με την αποφυλάκιση του συντρόφου (περιοριστικοί όροι).

Στην συγκεκριμένη δίκη, με την στάση του συντρόφου και την μαρτυρία των αλληλέγγυων καταδείχτηκε ότι στο επαναστατικό κίνημα δεν υπάρχουν "προμηθευτές" ή λοιποί εγκληματικοί ρόλοι, παρά μόνο συναγωνιστές.

Και αποδείχτηκε για μια ακόμα φορά ότι αν κάτι μπορεί να υποχρεώσει τους θεσμούς να υποχωρήσουν, για να μην υπονομεύσουν το κύρος τους υπό το βάρος των αντιφάσεών τους, δεν είναι ο συγκαταβατικός διάλογος και η άμβλυνση των αγωνιστικών προταγμάτων και κατακτήσεων, αλλά αντιθέτως η μαχητική έκφραση του προλεταριακού-κοινωνικού δικαίου και της αναρχικής ηθικο-πολιτικής στράτευσης.


η ενημέρωση απο Α.Σ.Μ.Π.Α.

ΥΓ: Η αφίσα αλληλεγγύης(αρχική φωτογραφία)   είχε βγεί απο συνεργασία αναρχικών της αναρχικής εφημερίδας Γκιλοτίνα και συντρόφων απο Ηγουμενίτσα.





Απόσπασμα απο  κείμενο του συντρόφου  Δ.Χατζηβασιλειάδη  την εποχή της αιχμαλωσίας του.
(...)

Στον παρόντα κοινωνικό χωροχρόνο μια κατάσταση στοιχειώνει κάθε όψη του ανθρώπινου βιώματος· μια κατάσταση ανοιχτού πολέμου. Είναι η γενική επίθεση του πολιτικού και οικονομικού καθεστώτος πάνω στα ήδη εκμεταλλευόμενα κομμάτια της κοινωνίας, η γενική επίθεση για την λεηλασία κάθε δημιουργικού δυναμικού και κάθε φυσικού πλούτου, η γενική αναθέσμιση των όρων υποταγής στην μηχανή του κεφαλαίου, με κύριο άξονα τον τρόμο μπροστά στις πραγματικότητες της αστυνομικής – δικαστικής βίας και της βιοτικής ανέχειας. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τον χαρακτήρα της εποχής, ώστε να μην χαθούμε σε κατακερματισμένους μικρόκοσμους, παράγωγα παραπετάσματα της κυρίαρχης βαρβαρότητας. Η φαντασία, οι στρατηγικοί σχεδιασμοί και οι ημερήσιες διατάξεις του κράτους, εκκινούν από έναν διακριτό σκοπό και μορφοποιούνται σε μια πρακτική: αποσύνθεση της κοινωνικότητας και αφαίμαξη της ανθρωπινότητας. Σήμερα, εδώ και σε όλον τον πλανήτη, η δικτατορία του διακρατικού (εθνικού, διεθνικού και υπερεθνικού) καπιταλιστικού πλέγματος διεξάγει έναν σαρωτικό πόλεμο.(...)