Πανό διαμαρτυρίας του ΣΩ.Β.Α, για τις (ατιμώρητες)δολοφονίες εργατών στα ΕΛ.ΠΕ.

Στις 8  Μαΐου θα συμβεί μια έκρηξη στα ΕΛ.ΠΕ του σεσημασμένου τραπεζίτη και εφοπλιστή Λάτση.
Θα βρουν το θάνατο 4 εργάτες και θα τραυματισθούν άλλοι 2.
Η ασυδοσία των αρπακτικών του Κεφαλαίου , η αποκτήνωση τους, η στόχευση σε στρατηγικές που απο τη μία έχουν το απύθμενο κέρδος και απο την άλλη την ατελείωτη αδιαφορία για τις ζωές των εργαζομένων είναι τα κύρια χαρακτηριστικά και αυτού του εγκλήματος. Για όλους αυτούς τους μεγαλόσχημους  που έχουν την απόλυτη ασφάλεια από μηχανισμούς/θεσμούς του Κράτους (εισαγγελείς, αστυνομίες κλπ) την πλήρη κάλυψη από το πολιτικό προσωπικό που το έχουν ούτως ή άλλως καλοταισμένο , έχουν δημιουργήσει έναν ολόκληρο όχι απλά στρατό αλλά ολόκληρο κύκλωμα όπου μπορούν να δολοφονούν ανενόχλητοι και αυτοί και τα κέρδη τους.

Η αντιμετώπιση και η εν μέρη αποδοχή αυτής της δολοφονίας ως "εργατικό ατύχημα" και μάλιστα με υπαιτιότητα των ίδιων των εργατών , με   υπογραφές απο πραγματογνώμονες εμπλεκόμενους και σε προηγούμενες δολοφονίες των Λάτσιδων κλπ, είναι ένα ακόμη σημείο υποχώρησης  των εργαζομένων και συνολικά του κινήματος ενάντια στους εργοδότες.

Τέσσερις νεκροί εργάτες στα ΕΛ.ΠΕ

ΔΕΝ είναι "Εργατικό Ατύχημα" είναι ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ

 

αναλυτικά για τις δολοφονίες στα ΕΛ.ΠΕ, απο καθεστωτικό:

 

ΕΛΠΕ - Το μόνο «ανθρώπινο λάθος» ήταν το κυνήγι του κέρδους

  

Αναπάντητα παραμένουν, ουσιαστικά, τα ερωτήματα που προκλήθηκαν από την τραγωδία στα ΕΛ.ΠΕ., αν και έχουν περάσει πέντε εβδομάδες από την ημέρα που σημειώθηκε το μαζικό εργατικό δυστύχημα στο διυλιστήριο στον Ασπρόπυργο, το οποίο στοίχισε τη ζωή σε 4 εργαζόμενους και προκάλεσε τον τραυματισμό άλλων δύο.

Το πόρισμα προκαταρκτικής διερεύνησης του ατυχήματος, που συνέταξε ή ίδια η εταιρεία, αποδίδει τα αίτια σε ανθρώπινο λάθος. Η διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ. βιάστηκε να προσωποποιήσει την απόδοση των ευθυνών σε εννέα στελέχη και επικεφαλής διευθυντικών υπηρεσιών της εταιρείας. Οι παράγοντες, όμως, που προκάλεσαν την τραγωδία φαίνεται ότι είναι πολύ πιο διευρυμένοι. Οπως καταδεικνύουν τα περιστατικά που προηγήθηκαν του δυστυχήματος, αλλά και όπως προκύπτει από τις καταγγελίες των ίδιων των εργαζομένων, το κυνήγι της κερδοφορίας ήταν ο καθοριστικός παράγοντας που επέφερε την τραγωδία.
Αργησε η συντήρηση

Το δυστύχημα στα ΕΛ.ΠΕ. Ασπροπύργου σημειώθηκε στις 8 Μαΐου στις 8.20 το πρωί, όταν η διαρροή εγκλωβισμένου καυσίμου 30 κυβικών μέτρων από σωλήνα της Μονάδας Αναμόρφωσης Νάφθας (U 3300) έγινε αιτία να εκδηλωθεί πυρκαγιά με τεράστια φλόγα. Είχαν περάσει 18 μέρες, αφότου είχαν κλείσει οι μονάδες και είχαν ξεκινήσει οι προγραμματισμένες εργασίες συντήρησης στο διυλιστήριο, έχοντας προηγηθεί shutdown (παύση λειτουργίας των μονάδων), ενώ απέμεναν 8 μέρες πριν ολοκληρωθούν, ώστε η βιομηχανική εγκατάσταση να επανεκκινήσει τη λειτουργία της στις 15 Μαΐου.

Σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες, τέτοιες συντηρήσεις πρέπει να γίνονται στα διυλιστήρια κάθε 4 χρόνια. Εντούτοις, το συγκεκριμένο shutdown για την προγραμματισμένη συντήρηση στο διυλιστήριο των ΕΛ.ΠΕ. Ασπροπύργου είχε καθυστερήσει δύο ολόκληρα χρόνια, καθώς το προηγούμενο είχε γίνει το 2009, δηλαδή 5,5 χρόνια πριν, και κανονικά θα έπρεπε να επαναληφθεί το 2013. Αν και αρχικά η εταιρεία είχε ανακοινώσει μέσω εκπροσώπου της ότι οι εργασίες συντήρησης είχαν προγραμματιστεί κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου του 2014, στη συνέχεια γνωστοποίησε ότι αυτό θα συμβεί τελικά εντός του πρώτου εξαμήνου του 2015.

Οπως καταγγέλλουν εργαζόμενοι, η εταιρεία επεδίωκε να ολοκληρώσει το συντομότερο δυνατό τις εργασίες συντήρησης στο διυλιστήριο, επειδή αυτήν την περίοδο τα περιθώρια διύλισης (margins, ήτοι η διαφορά μεταξύ της τιμής αγοράς του αργού και της τιμής πώλησης των προϊόντων, δηλαδή τα μεικτά κέρδη) είναι πολύ υψηλά και η παύση της λειτουργίας του διυλιστηρίου, έστω και μία μέρα παραπάνω, σημαίνει μεγάλες οικονομικές απώλειες για τα ΕΛ.ΠΕ.
Στα γρήγορα...

Τη βασιμότητα των καταγγελιών επιβεβαιώνει το γεγονός ότι ο χρόνος που διαρκεί μια τέτοια συντήρηση μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τους 2 μήνες, ανάλογα με την παλαιότητα των εγκαταστάσεων και ότι το shutdown του 2009 στα ΕΛ.ΠΕ. Ασπροπύργου είχε διαρκέσει 42 μέρες. Κι όμως, η διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ. είχε προγραμματίσει την ολοκλήρωση του τελευταίου shutdown αρχικά μέσα σε ένα μήνα και στη συνέχεια μέσα σε μόλις 25 ημέρες, αρκετά λιγότερες από αυτές που απαιτήθηκαν το 2009 και παρόλο που τότε οι εργασίες, οι οποίες έπρεπε να πραγματοποιηθούν, ήταν λιγότερες, καθώς το διάστημα λειτουργίας του διυλιστηρίου ήταν μικρότερο.

Εξάλλου, εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι η εταιρεία επιθυμούσε μέχρι και να αναβάλει εκ νέου στην παρούσα περίοδο το shutdown, προκειμένου να μη χάσει τα μεγάλα περιθώρια κέρδους που έχει σε αυτή τη συγκυρία η διύλιση, κάτι που δεν μπορούσε να πράξει καθ’ ότι δεσμεύεται με μεγάλες ρήτρες από εξειδικευμένες τεχνικές εταιρείες του εξωτερικού.

Ετσι, αποτελεί ένα επιπλέον ζήτημα διερεύνησης των αιτιών που προκάλεσαν το δυστύχημα το αν η επίσπευση και η συμπίεση του χρόνου διάρκειας των εργασιών συντήρησης που αποφασίστηκε από τη διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ. για την αποφυγή μεγάλων οικονομικών απωλειών συντέλεσε σε αυτό. Οπως και το αν αληθεύει ότι, όταν «πιάνονται» τα χρονοδιαγράμματα που έχουν τεθεί για τη διάρκεια ενός shutdown, κάποια υψηλόβαθμα διευθυντικά στελέχη της εταιρείας και εργολάβοι των συνεργείων που πραγματοποιούν εργασίες στο διυλιστήριο λαμβάνουν υψηλά bonus, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να... στρεσάρει περισσότερο την επίσπευση των εργασιών με εντολές εκ των άνω.

Καθώς η εταιρεία δεν μπορούσε να παρατείνει κι άλλο την πραγματοποίηση shutdown, ο μόνος τρόπος που απέμενε, για να τελειώσει πιο γρήγορα η δουλειά, ήταν η εντατικοποίηση της εργασίας, αναγκάζοντας τα συνεργεία που πραγματοποιούσαν τις εργασίες συντήρησης να δουλεύουν 12, ακόμα και 14 ώρες την ημέρα, «δεκαεξάωρο τα πιο νέα παλικάρια, γιατί αντέχουνε», καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι.

Πρόκειται για καταγγελίες που επιβεβαιώθηκαν από τον Απόστολο Καψάλη, ειδικό γραμματέα του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), ο οποίος δήλωσε στην «Εφ.Συν.» ότι «μετά το ατύχημα και τη συστηματική παρουσία κλιμακίων του ΣΕΠΕ στα ΕΛ.ΠΕ. Ασπροπύργου έχουν επιβληθεί πρόστιμα για παραβάσεις που αφορούν θέματα υγιεινής και ασφάλειας όσο και για παραβιάσεις του ωραρίου εργασίας, τόσο στα ΕΛ.ΠΕ. (πρόστιμο 22.500 ευρώ) όσο και στις εργολαβικές εταιρείες που εργάζονται εκεί».

Και, παρόλο που η επίσπευση των εργασιών συντήρησης σε ένα επικίνδυνο και πολυσύνθετο τεχνολογικά περιβάλλον απαιτεί έμπειρο και εξειδικευμένο προσωπικό, για τις εργασίες στον Ασπρόπυργο είχαν προσληφθεί περισσότερα από 30 συνεργεία εργολάβων με εκατοντάδες ανειδίκευτους εργάτες, στις περισσότερες των περιπτώσεων πολύ κατώτερης των περιστάσεων ειδίκευσης και εμπειρίας και, φυσικά, με πολύ φθηνότερα μεροκάματα, καθώς αμείβονται ακόμα και με 3,8 ευρώ την ώρα.

Γιατί επιλέχτηκαν συνεργεία εργολαβικών εργατών; Σύμφωνα με τους εργαζόμενους, ο όμιλος «Ελληνικά Πετρέλαια» έχει πρωτοστατήσει τα τελευταία χρόνια στην διάλυση των εργασιακών σχέσεων και στην επιδείνωση των συνθηκών εργασίας στις επιχειρήσεις του. Τα τρία τελευταία χρόνια οι εργαζόμενοι στα ΕΛ.ΠΕ. μειώθηκαν από 2.700 σε μόλις 1.600, ενώ στο τεχνικό προσωπικό υπάρχουν μόνο 100 εργαζόμενοι, από 250 το 2007. Το 2014 υπήρξε μείωση κατά 20% του εργατικού κόστους. Η αποψίλωση του έμπειρου δυναμικού των επιχειρήσεων συντελέστηκε ακόμη και με τη μορφή των εθελούσιων αποχωρήσεων κυρίως έμπειρου προσωπικού, προκειμένου να εξοικονομηθούν πόροι από την απομάκρυνση των ακριβών, πλην όμως έμπειρων εργαζόμενων.
Πακτωλός χρημάτων για τα στελέχη

Σε αυτό το διάστημα ο αριθμός των υψηλόμισθων διευθυντών στα ΕΛ.ΠΕ. αυξανόταν εντυπωσιακά, με ένα μεγάλο μέρος του έργου των μεγαλοστελεχών να επικεντρώνεται στην προσπάθεια για τη μείωση του προσωπικού, αφήνοντας οργανικά κενά, ως αποτέλεσμα των μειωμένων οργανογραμμάτων των θέσεων εργασίας, που τα παρουσίαζαν στους μεγαλομετόχους ως απομάκρυνση των «βαριών συμβολαίων», ώστε να επιτευχθεί μεγαλύτερη κερδοφορία. Και οι όποιες αναπληρώσεις σε εξειδικευμένο προσωπικό γίνονταν με την πρόσληψη νεότερων σε ηλικία εργαζομένων που τον πρώτο χρόνο τούς καταβαλλόταν το 60% της Σύμβασης, τον δεύτερο το 80% και τον τρίτο το 100%.

Ετσι, με τα συνεργεία να δουλεύουν το ένα πάνω στο άλλο (πάνω από 3.000 εργαζόμενοι) και με εκατοντάδες εποχικούς και εργολαβικά ανειδίκευτους εργαζόμενους να απασχολούνται, για να μειωθεί το κόστος σε πόστα που απαιτούν ειδίκευση, με την εντατικοποίηση της εργασίας και τις εξαντλητικές υπερωρίες, με τη μείωση μέσω της εθελουσίας εξόδου του μόνιμου και έμπειρου προσωπικού και τα ανεπαρκή -όπως αποδείχθηκε- μέτρα ασφαλείας, το «κακό» δεν άργησε να γίνει.

Κι όμως, στις 21 Απριλίου, μία ημέρα μετά την έναρξη του γενικού shutdown του διυλιστηρίου η διοίκηση του Σωματείου των ΕΛ.ΠΕ. από κοινού με την επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας του διυλιστηρίου σε ανακοίνωσή τους εκδήλωναν την ανησυχία τους για το ζήτημα της ασφάλειας στις εργασίες της εκτεταμένης συντήρησης. Ηταν ένα... προφητικό σήμα κινδύνου, επιβεβαίωση των προαναφερόμενων καταστάσεων, που -όπως όλα δείχνουν- αγνοήθηκε:

«Καλούμε την εταιρεία να θέσει ως προτεραιότητα την ασφάλεια όλων των εργαζομένων, να σεβαστεί το δικαίωμα στην ανάπαυση, χωρίς να αφήσει χρονοδιάγραμμα ή τυχόν επιπλέον κόστος να επηρεάσουν στο ελάχιστο αυτό που πραγματικά έχει σημασία. Τους ανθρώπους δηλαδή και όχι τους αριθμούς και τις λογιστικές πράξεις. Καθ’ όλη τη διάρκεια του shutdown έχουμε ένα κοινό μέτωπο, έναν κοινό σκοπό. Σωστές και ποιοτικές εργασίες με μηδέν ατυχήματα. Καμιά εργασία δεν είναι τόσο επείγουσα που να μην μπορεί να γίνει με ασφάλεια», αναφερόταν -μεταξύ άλλων- στην ανακοίνωση. Και κατέληγε, επαναλαμβάνοντας: «Καμιά εργασία δεν είναι τόσο επείγουσα που να μην μπορεί να γίνει με ασφάλεια».

Πρώτα η κερδοφορία

Παραμένει αξιοσημείωτο ότι η επιδίωξη περιορισμού των οικονομικών απωλειών με τον οποιοδήποτε δυνατό τρόπο συνέβη σε έναν όμιλο, όπως τα Ελληνικά Πετρέλαια, μια εταιρεία που παρουσιάζει συνεχώς κερδοφορία, που το 2013 ήταν στις κορυφαίες ελληνικές εταιρείες με αυξημένο κύκλο εργασιών 8,9 δισ. ευρώ, ενώ κατά το τέταρτο τρίμηνο του 2014 κατέγραψε την υψηλότερη λειτουργική κερδοφορία όλων των εποχών με κέρδη 417 εκατ. ευρώ, έναντι 178 εκατ. ευρώ το 2013. Στο πρώτο τρίμηνο του 2015 τα κέρδη των ΕΛ.ΠΕ. ξεπέρασαν τις προσδοκίες της αγοράς χάρη στη βελτίωση των περιθωρίων διύλισης, καθώς διαμορφώθηκαν στα 55 εκατ. ευρώ έναντι ζημιών 19 εκατ. ευρώ το ίδιο διάστημα πέρυσι.

Δεδομένης αυτής της κερδοφορίας, το ερώτημα που προκύπτει είναι, γιατί η διοίκηση της εταιρείας επέλεξε να προχωρήσει στις εργασίες συντήρησης με τον φθηνότερο δυνατό τρόπο. Η απάντηση από τα χείλη εργαζόμενων της εταιρείας είναι αποστομωτική: «Το κόστος των μέτρων προστασίας είναι πολύ μεγαλύτερο από το κόστος που μπορεί να έχει ο εργοδότης, αν δεν πάρει τα απαραίτητα μέτρα! Και ο βασικός παράγοντας που καθορίζει κάθε εργοδοτική επιλογή σε σχέση με τις συνθήκες εργασίας, την ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος, είναι η επίπτωση που θα έχει αυτή η επιλογή στο κέρδος της επιχείρησης!».

Οπως και να ’χει, το νομοθετικό πλαίσιο για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, την πυροπροστασία, την οδηγία Seveso για τα Βιομηχανικά Ατυχήματα Μεγάλης Εκτασης και την προστασία του περιβάλλοντος υπάρχει, αλλά στην πράξη δεν εφαρμόζεται, γεγονός που ενισχύεται από την υποστελέχωση των αρμόδιων ελεγκτικών μηχανισμών.

Απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι, αν και ο δεύτερος βασικός μέτοχος στα ΕΛ.ΠΕ. είναι το κράτος με ποσοστό 38%, τα κλιμάκια της Επιθεώρησης Εργασίας μπήκαν στα διυλιστήρια της εταιρείας μετά την τραγωδία, ενώ θα έπρεπε να βρίσκονται ήδη εκεί με την έναρξη των εργασιών συντήρησης. Τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν και ο έλεγχος των Συμβάσεων Εργασίας με τις εργολαβικές εταιρείες μπορεί να διασφαλίζουν τις περαιτέρω συνθήκες του εργασιακού περιβάλλοντος στα ΕΛ.ΠΕ. και την ασφάλεια των εργαζομένων, αλλά δεν πρόκειται να φέρουν πίσω τους νεκρούς εργαζόμενους.
Βαρύ ιστορικό

Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο όμιλος Λάτση, ο σημερινός κύριος μέτοχος των ΕΛ.ΠΕ. με 42%, βαρύνεται με μαζικό εργατικό δυστύχημα. Εκτός από αρκετά θανατηφόρα και μη που έχουν συμβεί στο παρελθόν, την 1/9/92 στη μεγάλη μονάδα διύλισης της ΠΕΤΡΟΛΑ του Ομίλου Λάτση, που το 2003 απορροφήθηκε από τα ΕΛ.ΠΕ., σημειώνεται έκρηξη έπειτα από μεγάλη διαρροή ποσοτήτων μίγματος υγραερίων και καυσίμου, με 15 νεκρούς και 24 τραυματίες. Παρά τις δηλώσεις της τότε κυβέρνησης ότι θα μελετηθούν τα αίτια του δυστυχήματος, δύο μήνες αργότερα ανανεώνονται όλες οι άδειες διακίνησης και εμπορίας της εταιρείας, ενώ δύο χρόνια αργότερα αθωώνονται και οι υπεύθυνοι για το δυστύχημα.

Μετά το τραγικό δυστύχημα στην ΠΕΤΡΟΛΑ, η οικογένεια Λάτση υποσχέθηκε το 1999 ότι θα δημιουργήσει ένα σύγχρονο Κέντρο Αποκατάστασης Εγκαυμάτων που θα δωρίσει στο Ελληνικό Δημόσιο, κάτι που τελικά έπραξε το 2005. «Να σε κάψω Γιάννη, να σε αλείψω λάδι», είχαν σχολιάσει κάποιοι τότε..

Πηγή: EΦ.ΣΥΝ.