Οργανωμένη συμμορία οι δολοφόνοι του Φύσσα (Δίκη 80ή+81 μέρα)

Παρουσία δύο μόνο κατηγορούμενων την πρώτη μέρα και ενός τη δεύτερη, ολοκλήρωσε την κατάθεσή του ο αστυνομικός της ΔΙΑΣ, Αναστάσιος Τσολακίδης, κατά την 80η (5/9) και 81η (6/9) συνεδρίαση της δίκης της Χρυσής Αυγής. Ο μάρτυρας δεν κατάφερε να κλείσει τα χαώδη κενά και τις αντιφάσεις που είχε ανοίξει η εξέτασή του πριν τη διακοπή του καλοκαιριού. Eπιβεβαίωσε με την κραυγαλέα προσπάθειά του να μην συνεισφέρει τίποτα στη διαδικασία το πόσο κραυγαλέα προσπάθησε η αστυνομία να επιτρέψει στους φασίστες τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Ακολούθησε ο σχολιασμός των καταθέσεων των τελευταίων 9 μαρτύρων (Μαντάς, Κοντονικόλας, Ξυπόλητος, Χατζησταμάτης, Ρουπακιά, Χατζηευστρατίου, Βίντσης, Χρηστίδης, Τσολακίδης).

Η Πολιτική Αγωγή τόνισε την τεράστια σημασία της κατάθεσης του Δ. Χατζησταμάτη, του ειδικού φρουρού που βρέθηκε μάρτυρας της επίθεσης εκτός υπηρεσίας και επιχείρησε να παρέμβει ειρηνευτικά. Ο μάρτυρας τόνισε ότι δεν υπήρξε αφορμή για «τσακωμό». Η μία ομάδα ήταν ξεκάθαρα αποτελούμενη από χρυσαυγίτες. Δεν είχαν τις ίδιες διαθέσεις οι δύο ομάδες, με την παρέα Φύσσα να θέλει απλώς να φύγει και τους χρυσαυγίτες να είναι επιθετικοί. Ο συσχετισμός ήταν συντριπτικός σε βάρος της παρέας του Φύσσα. Η επίθεση ήταν συντεταγμένη, με το ποδοβολητό και το παράγγελμα (που ο μάρτυρας επανειλημμένα περιέγραψε) να το δείχνουν αυτό. Ο Χατζησταμάτης κατέθεσε ότι και οι 30 χρυσαυγίτες συμμετείχαν στην επίθεση, καθένας απ’ τη θέση του και με το ρόλο του, καταρρίπτοντας οποιαδήποτε υπόνοια «συμπλοκής» δύο ατόμων. Τέλος, συνεισέφερε στην εικόνα της εγκληματικής απραξίας της αστυνομίας.

Η Πολιτική Αγωγή έκρινε σημαντικότατη επίσης την κατάθεση της Χ. Ρουπακιά, αδελφής του δολοφόνου. Μια υποστηρίκτρια της Χρυσής Αυγής, ήρθε στο δικαστήριο «διαβασμένη» και προετοιμασμένη να δώσει απαντήσεις που θα «δικαιολογούσαν» τον αδελφό της και θα κάλυπταν και κάποια άλλα μέλη της Νίκαιας, όμως δεν μπόρεσε να αποκρύψει το σημείο κλειδί της επίθεσης: το τάγμα εφόδου συγκροτήθηκε στα γραφεία της Τοπικής Οργάνωσης της Χρυσής Αυγής στην Καισαρείας στη Νίκαια (δηλαδή όχι στο σημείο της επίθεσης), και αυτό έγινε μέσα στη νύχτα, σε χρόνο-ρεκόρ, με τηλεφωνήματα και χωρίς να δοθεί εξήγηση για το τι μέλλει γενέσθαι ούτε στον ίδιο το Ρουπακιά. Αδιαμφισβήτητα, τα στελέχη και τα μέλη που κινητοποιήθηκαν ήταν εκπαιδευμένα για μια τέτοιου είδους επιχείρηση και αποφασισμένα να τη φέρουν σε πέρας γρήγορα και αποτελεσματικά.

Η Πολιτική Αγωγή σχολίασε επίσης το σημείο (λεπτομέρεια, θα ήλπιζε η ίδια) της κατάθεσής της που συμπληρώνει την εικόνα: «αυθόρμητα» πληκτρολόγησε «επίθεση Αμφιάλη» για να δει τι γράφουν στο internet, αμέσως αφότου μίλησε στο τηλέφωνο με το Ρουπακιά. Τέλος, σχολιάστηκε το ότι «απλοί υποστηρικτές» βρέθηκαν σε πάνω από 30 φωτογραφίες εκδηλώσεων της Χρυσής Αυγής φορώντας μπλουζάκια με διακριτικά, ο δε Ρουπακιάς ομιλητής σε κάποιες, κι αυτό, όσο κι αν είχε προετοιμαστεί, δεν μπόρεσε να μην το παραδεχτεί στο δικαστήριο.

Ο σχολιασμός των καταθέσεων των αστυνομικών Δ. Βίντση και Α. Τσολακίδη είχε δυο κέντρα: πρώτο, την εγκληματική αδιαφορία και αδράνεια της αστυνομίας και των ίδιων προσωπικά (το οποίο επεκτάθηκε και στην απροθυμία τους να καταθέσουν το οτιδήποτε στο δικαστήριο, κάνοντας επωδό τους τη φράση «δε θυμάμαι») και δεύτερο, την άνεση, έως και ασφάλεια, που ένιωθε το τάγμα εφόδου να δράσει παρουσία της αστυνομίας, αποτέλεσμα αναμφίβολα της παραπάνω αδράνειας αλλά και της μεταχείρισης που είχαν οι χρυσαυγίτες όλο το προηγούμενο διάστημα (βλέπε ακαταδίωκτο σε προηγούμενες επιθέσεις που κλιμακώνονταν ολοένα και περισσότερο το 2013).

Οι τέσσερις φίλοι του Φύσσα (Ν. Μαντάς, Μ. Ξυπόλητος, Η. Κοντονικόλας, Ν. Χατζηευστρατίου) επιβεβαιώνουν την περιγραφή της συντονισμένης και απρόκλητης επίθεσης. Και οι τέσσερις συνθέτουν, ο καθένας από τη δική του οπτική γωνία ανάλογα με το αν έτρεξε προς τους γύρω δρόμους ή αν έμεινε μαζί με το Φύσσα, την εικόνα μιας επίθεσης που δεν έγινε ούτε μέσα στην καφετέρια, ούτε ακριβώς απ’ έξω από τους πρώτους χρυσαυγίτες, ούτε στους φίλους του Φύσσα που χτυπήθηκαν για να κερδηθεί χρόνος. Ήταν μια ενιαία επίθεση που έγινε στον Παύλο Φύσσα στοχευμένα και της οποίας κάθε επιμέρους βήμα έχτιζε την ολοκλήρωσή της με το χτύπημα του Ρουπακιά.

Τέλος, ο μάρτυρας Χ. Χρηστίδης δεν κατέθεσε απολύτως τίποτα, διότι το κατάστημά του ήταν κλειστό την ώρα της επίθεσης, ωστόσο η Πολιτική Αγωγή, όπως και στο παρελθόν με άλλη καταστηματάρχισσα, σχολίασε ότι η δυσκολία τους να καταθέσουν έχει κι έναν άλλο λόγο: το φόβο που προκάλεσε στην τοπική κοινωνία η επίμονη αδράνεια της αστυνομίας και τις επόμενες μέρες.

Στην επόμενη δικάσιμο (8/9) θα καταθέσει η αδελφή του Παύλου Φύσσα, Ειρήνη Φύσσα.

Συγκέντρωση στα Δικαστήρια

Με μεγάλη και δυναμική συγκέντρωση ξαναξεκίνησε η δίκη της Χρυσής Αυγής στο Εφετείο τη Δευτέρα 5 Σεπτέμβρη. Συμμετείχαν η ΚΕΕΡΦΑ, η ΟΡΜΑ, η LGBTQ+ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΣΕΚ, το Σωματείο Εκτάκτων Υπ.Πο., ο Αντιφασιστικός Συντονισμός Αθήνας-Πειραιά και δεκάδες ακόμα αντιφασίστριες και αντιφασίστες. Μετά τη συγκέντρωση οι διαδηλωτές μπήκαν στην αίθουσα ως ακροατήριο, όπου για μια ακόμη φορά οι φασίστες, ανεπιτυχώς, προσπάθησαν να δημιουργήσουν κλίμα φόβου και εντάσεις με προκλήσεις και ομοφοβικά σχόλια. Η παρουσία στο δικαστήριο τη Δευτέρα έδειξε ότι έτσι πρέπει να συνεχιστεί στις δικασίμους όλου του μήνα: 9/9, 12/9, 13/9, 19/9, 23/9, 27/9 στο Εφετείο και 8/9 στον Κορυδαλλό.

Η κινητοποίηση αυτή αποτέλεσε την καλύτερη αφετηρία για τα μεγάλα αντιφασιστικά ραντεβού του επόμενου διαστήματος: το αντιφασιστικό τριήμερο δράσεων στην επέτειο των 3 χρόνων από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα (διαδήλωση στο Κερατσίνι στις 17 Σεπτέμβρη, συναυλία Rap Monsters στον ΟΛΠ στις 18 Σεπτέμβρη και συγκέντρωση στο Εφετείο στη δικάσιμο της 19 Σεπτέμβρη) και τη διεθνή συνάντηση κατά του ρατσισμού και του φασισμού στις 15-16 Οκτώβρη.

Βρέθηκε η «χαμένη δικογραφία» για την επίθεση στο Συνεργείο

Η υπόθεση της επίθεσης στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο «Συνεργείο» της Ηλιούπολης στις 10/7/13 ξαναήρθε στην επιφάνεια μετά την ομόφωνη άρση ασυλίας των βουλευτών Λαγού και Μίχου στις 31/8/16. Οι βουλευτές ηγούνταν της μηχανοκίνητης επίθεσης με λοστούς και κοντάρια, κατά την οποία κατέστρεψαν το «Συνεργείο», χτύπησαν τον εκμισθωτή του χώρου και έθεσαν σε κίνδυνο τα παιδιά που είχαν εκείνη την ώρα μάθημα αγγλικών.

Το ότι ο Λαγός οργάνωσε, συμμετείχε αλλά και καθοδηγούσε την επίθεση αποκαλύπτεται από τη χρήση του βουλευτικού του αυτοκινήτου, αλλά κυρίως από τα sms που αντάλλαξε με άλλα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης. Στα μηνύματα αυτά φαίνεται η ιεραρχική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, με το Λαγό, ως περιφερειάρχη, να δίνει εντολές στα στελέχη, ενώ ακόμα πιο καθαρά φαίνεται το οργανωμένο της επίθεσης (μηνύματα στα οποία ο Λαγός ρωτάται αν χρειάζονται κι άλλα άτομα, μηνύματα με μέρες και ώρες επίθεσης κλπ).

Η επίθεση έγινε στην περίοδο της κορύφωσης της φασιστικής βίας, 2 μήνες πριν την επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Μας θυμίζει ότι οι φασίστες ουδέποτε «φόρεσαν γραβάτες», ούτε σταμάτησαν να χρησιμοποιούν τα «μπράτσα», όπως ομολόγησε ο τρομαγμένος Κουκούτσης πέρσι το Νοέμβριο τότε που η δίκη άρχιζε να προχωράει και αποτελούσε, πάλι με δικά του λόγια, «βραχνά».

Μας θυμίζει επίσης την πίεση που χρειάζεται να μπει στο δικαστικό σύστημα και στους διωκτικούς μηχανισμούς για να φτάσουμε στην καταδίκη των νεοναζί. Σύμφωνα με τα λόγια του Τάκη Ζώτου, δικηγόρου της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής: «Η χτεσινή, ομόφωνη άρση της βουλευτικής ασυλίας Λαγού και Μίχου […] αποτελεί ένα θετικό βήμα στη μάχη για την καταδίκη των νεοναζί. […] Μια δικογραφία, που αρχικά τέθηκε στο αρχείο αγνώστων δραστών, ανασύρθηκε και στη συνέχεια “χάθηκε”, βρήκε τελικά το δρόμο της στη Βουλή και – ελπίζουμε πια – και στο ακροατήριο».

jailgoldendawn / (Κείμενο: Αφροδίτη Φράγκου, Εργατική Αλληλεγγύη, 7/9/2016)