Ομόφωνα καταδικάστηκε η Ελλάδα για σωρεία παραβιάσεων της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στην υπόθεση Σιδηρόπουλος – Παπακώστας κατά Ελλάδος.
Η υπόθεση αφορούσε περιστατικό που εκτυλίχθηκε το 2002 στο αστυνομικό τμήμα Ασπροπύργου, κατά το οποίο ο τότε αρχιφύλακας της Άμεσης Δράσης Χρήστος Ευθυμίου, έκανε ηλεκτροσόκ σε δύο νεαρούς που είχαν προσαχθεί για παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Ο 20χρονος τότε Γιάννης Παπακώστας και ο ανήλικος 17χρονος Γιώργος Σιδηρόπουλος, βρέθηκαν να φέρουν πολλαπλές κακώσεις από ηλεκτρικό ρεύμα μετά από ιατρική εξέταση, ενώ κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων ήταν σιδηροδέσμιοι.
Ο αστυνομικός αρνήθηκε τις κατηγορίες και μέσω της διαβόητης διαδικασίας της ΕΔΕ, αθωώθηκε οπότε και συνέχισε να υπηρετεί στο αστυνομικό σώμα μέχρι το 2009.
Το 2009, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών, επέβαλε κάθειρξη έξι ετών, με το σκεπτικό μάλιστα πως κατά την ακροαματική διαδικασία «αποδείχθηκαν πλήρως τα πραγματικά περιστατικά όπως περιγράφονται στο παραπεμπτικό βούλευμα», γελοιοποιώντας έτσι την όποια ΕΔΕ είχε διεξαχθεί.
Μάλιστα του αναγνώρισε μόνο το ελαφρυντικό της μετέπειτα καλής συμπεριφοράς και όχι του πρότερου έντιμου βίου ενώ ο πρόεδρος του δικαστηρίου μετα το πέρας της διαδικασίας είχε πει ότι στόχος της ποινής που επιβλήθηκε ήταν ο μεν καταδικασθείς να καταλάβει τον παράνομο χαρακτήρα της πράξης του οι δε αστυνομικοί γενικά να συνειδητοποιήσουν ότι παρόμοιες ενέργειες δεν επιτρέπεται να συμβαίνουν χωρις βέβαια να αποτελεί ποινή που στρέφεται γενικά κατά της αστυνομίας.
Το 2014 το Μικτό Ορκωτό Εφετείο, μετέτρεψε την ποινή του σε εξαγοράσιμη φυλάκιση πέντε ετών, με το ποσό εξαγοράς να ορίζεται στα 5 ευρώ ανά ημέρα. Σύνολο δηλαδή 9,100 ευρώ περίπου.
Σύμφωνα όμως με το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το ποινικό και δικαστικό σύστημα αποδείχθηκε χωρίς αυστηρότητα και ανίκανο να έχει αποτρεπτικό αποτέλεσμα για να εξασφαλίσει την αποτελεσματική πρόληψη, σε παράνομες πράξεις όπως τα βασανιστήρια, κρίνοντας ομόφωνα πως υπήρξαν:
παραβίαση του άρθρου 3 (απαγόρευση βασανιστηρίων και απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης, παραβίαση του Άρθρου 6 § 1 (δικαίωμα ακρόασης εντός εύλογου χρόνου) λόγω του μήκους της διαδικασίας και
παραβίαση του άρθρου 13 (δικαίωμα αποτελεσματικής προσφυγής) εξαιτίας της απουσίας αποτελεσματικής προσφυγής μέσου για να διαμαρτυρηθούν οι προσφεύγοντες για τη διάρκεια της διαδικασίας.
Το Δικαστήριο υπογράμμισε πως η όλη δίωξη δεν επέφερε την κατάλληλη αποκατάσταση, αφού οι ποινές που επιβλήθηκαν στο δράστη, ήταν προκλητικά δυσανάλογες σε σχέση με τη ζημιά που υπέστησαν οι προσφεύγοντες. Έτσι, υποχρεώνει την Ελλάδα να καταβάλει 26,000 ευρώ σε κάθε έναν από τους δύο προσφεύγοντες καθώς και να πληρώσει 2,000 ευρώ για δικαστικά έξοδα.
Μην απορείτε. Δεν είναι η πρώτη φορά, που όλοι μαζί θα πληρώσουμε κάποια προκλητική επιείκεια δικαστηρίου για τύπους που έχουν βασανίσει ή πυροβολήσει κόσμο, καθαρά και μόνο επειδή μπορούσαν, Πριν μερικούς μήνες η Ελλάδα καταδικάστηκε ξανά από το ΕΔΑΔ, για την υπόθεση της Μανωλάδας, αφού τα ελληνικά δικαστήρια αθώωσαν ή επέβαλαν ποινές-χάδια στους κατηγορούμενους, αναγκάζοντας την Ελλάδα να πληρώσει από 12,000 ως 16,000 ευρώ σε κάθε έναν από τους 42 εργάτες που προσέφυγαν στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ζωή να ‘χουμε να πληρώνουμε τα σπασμένα της Δικαιοσύνης και της Αστυνομίας.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.