Πολυνομοσχέδιο εξπρές κατ' εφαρμογήν τμήματος του Μνημονίου-3 Πάει και η προστασία της πρώτης κατοικίας
ΤΧΣ και συστημικές τράπεζες στον απόλυτο έλεγχο των ιμπεριαλιστών δανειστών
Ο ΣΥΡΙΖΑ επένδυσε πολλά στην προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς. Είναι κάτι που «καίει» όχι μόνο εργατικά στρώματα που πήραν στεγαστικό δάνειο και αδυνατούν να το εξυπηρετήσουν, αλλά και μεσαία στρώματα που τα έπληξε ανελέητα η οικονομική κρίση. Σηκώνοντας ψηλά στην προεκλογική του ατζέντα αυτό το θέμα, ο ΣΥΡΙΖΑ διεύρυνε την επιρροή του και σε συντηρητικά κοινωνικά στρώματα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τσίπρας δεν παρέλειπε σε κάθε προεκλογική ομιλία του ή συνέντευξη να θυμίσει πως είναι αυτός που όχι μόνο θα συνεχίσει την προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς, αλλά θα δώσει και ανάσα στους υπερχρεωμένους δανειολήπτες με τη «νέα σεισάχθεια». Και, βέβαια, αυτή η κατηγορηματικότητα με την οποία ο Τσίπρας και οι άλλοι συριζαίοι επαναλάμβαναν το σύνθημα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» καταγράφηκε στο εκλογικό αποτέλεσμα του περασμένου Γενάρη.
Πώς, λοιπόν, μετά από τέτοια πολιτική επένδυση, αλλά και μετά τις διαβεβαιώσεις της πρόσφατης προεκλογικής περιόδου, ότι το θέμα παραμένει ανοιχτό και ότι θα διασφαλίσουν τουλάχιστον το 80% των δανειοληπτών, να βγουν και να πουν ότι επί των ημερών τους αίρεται η προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς; Επρεπε να βαφτίσουν το κρέας ψάρι. «Νομίζω ότι η υπόσχεσή μας στον ελληνικό λαό να διαπραγματευτούμε και να κερδίσουμε πράγματα και να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τον οδικό χάρτη εξόδου από την κρίση, που έχουμε καταστρώσει, συνεχίζεται» είπε ο Τσακαλώτος. «Αυτός είναι ο νόμος, θεωρούμε ότι είναι επιτυχία το ότι διατηρούμε το ποσοστό απόλυτης ή πολύ υψηλής προστασίας, στο 60% των δανειοληπτών» είπε ο Σταθάκης. Επειδή, όμως, αυτά δεν πολυπείθουν, έπρεπε να φτιάξουν και έναν δράκο, μπας και το παραμύθι γίνει πιστευτό από κάποιους.
Εκτός, λοιπόν, από τα όσα είπαν στη συνέντευξη Τύπου, μοίρασαν και ένα non paper στο οποίο έγραψαν: «Η διαπραγμάτευση αφορούσε τις προϋποθέσεις ένταξης στο Νόμο Κατσέλη, καθώς η κυβέρνηση Σαμαρά (όπως αποκάλυψε ο Επίτροπος, Γ. Κατάινεν σε ερώτηση του ευρωβουλευτή Δ. Παπαδημούλη τον Οκτώβριο του 2014) είχε δεσμευτεί να απελευθερώσει πλήρως τους πλειστηριασμούς και να παραχωρήσει τα “κόκκινα δάνεια’’ σε distress funds».Αρα, αυτοί πέτυχαν περισσότερα από τους Σαμαροβενιζέλους. Μόνο που οι Σαμαροβενιζέλοι δεν υπέγραψαν τίποτα. Αφησαν ανοιχτή την τελευταία αξιολόγηση και πέταξαν την καυτή πατάτα στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε στο περιβόητο e-mail Χαρδούβελη περιλαμβανόταν κάτι σχετικό. Οσο λοιπόν κι αν επικαλούνται σήμερα οι συριζαίοι κάτι που είπε ο Κατάινεν το 2014, έχουν δώσει το δικαίωμα στον Βαγγέλα και στη Φώφη να τους βγάζουν «στη σέντρα», κατηγορώντας τους για προεκλογικά ψεύδη και για κοινωνική αναλγησία.
Εκβιασμός και «σφυρί»
Με τη νέα ρύθμιση, προστασία προσφέρεται μόνο σε ένα μικρό τμήμα των δανειοληπτών (σε 25% το προσδιορίζει η κυβέρνηση, αλλά εμείς κρατάμε επιφύλαξη για το εύρος), που έχει ετήσιο εισόδημα 8.180 ευρώ για τον άγαμο και 13.917 για το ζευγάρι, με προσαύξηση 3.361 για κάθε παιδί (μέχρι τρία). Και αυτή η ρύθμιση γίνεται με τους όρους των τραπεζών. Δικαστική προστασία θα υπάρχει μόνο αν δεν υπάρξει συμφωνία του δανειολήπτη με την τράπεζα. Για να διευκολυνθούν, μάλιστα, οι τράπεζες να «πρασινίσουν» όσο γίνεται περισσότερα δάνεια, αν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη δόση που θα καθοριστεί και σ΄αυτή που μπορεί να πληρώσει ο δανειολήπτης (το δικαστήριο θα την καθορίζει), θα την καλύπτει το κράτος, που θα εγγράψει κονδύλι 100 εκατ. ευρώ στον προϋπολογισμό του 2016. Σημειώστε ότι αυτή η ρύθμιση θα ισχύσει μόνο για μια τριετία.
Για να διευκολυνθεί η κυβερνητική προπαγάνδα, η τρόικα δέχτηκε να υπάρξει και μια δεύτερη κατηγορία δανειοληπτών (η κυβέρνηση την ανεβάζει σε 35% του συνόλου, αλλά και πάλι πρέπει να κρατήσουμε επιφύλαξη), η οποία στην πραγματικότητα δεν έχει καμιά προστασία, αφού εξαρτάται από τους όρους που θα θέσουν οι τραπεζίτες. Το ετήσιο εισόδημα αυτής της κατηγορίας πρέπει να είναι 13.906 ευρώ μεικτά για τον άγαμο και 23.659 ευρώ για το ζευγάρι, με προσαύξηση 5.713 ευρώ για κάθε παιδί. Αν δεν τα βρουν με την τράπεζα, αυτοί οι δανειολήπτες μπορούν να προσφύγουν στο δικαστήριο, που θα τους ορίσει τη δόση με βάση το εισόδημα και τις «εύλογες δαπάνες διαβίωσης προσαυξημένες κατά 70%», υπό τον όρο ότι «ο οφειλέτης υπήρξε συνεργάσιμος», όχι μόνο από τώρα και μετά, αλλά και «κατά το χρόνο της αρχικής καθυστέρησης του δανείου». Αν αυτός ο δανειολήπτης έχει και άλλα περιουσιακά στοιχεία, θα υποχρεώνεται να τα εκποιήσει. Αν δεν πληρώσει τρεις δόσεις σ' ένα χρόνο, αυτός ο δανειολήπτης αποβάλλεται από τη ρύθμιση. Αν το δικαστήριο κρίνει ότι δε θα μπορεί να πληρώνει με συνέπεια τις δόσεις του για τα επόμενα χρόνια, μπορεί να μην τον βάλει στη ρύθμιση.
Υπάρχουν και άλλες τεχνικές λεπτομέρειες που προδιαγράφουν ότι αυτό το 35% των δανειοληπτών θα βρίσκεται στο έλεος των τραπεζιτών, που θα ενεργούν με μοναδικό κριτήριο το «πρασίνισμα» των δανείων, ώστε από 40% που είναι σήμερα τα «κόκκινα» δάνεια, να μειωθούν στο 5%-7% που είναι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος, όπως κυνικά επαναλαμβάνει συνεχώς ο Σταθάκης, εκπροσωπώντας αναίσχυντα τους τραπεζίτες και όχι τους καταχρεωμένους εργαζόμενους.
Ερχονται τα distress funds
Οσο για τα distress funds, πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Απλά δεν έγινε τώρα η σχετική ρύθμιση. Η συζήτηση με την τρόικα συνεχίζεται και ενδεχομένως να υπάρξει ρύθμιση με το δεύτερο πακέτο προαπαιτούμενων. Οταν οι Τσακαλώτος-Σταθάκης ρωτήθηκαν αν «γίνεται πιο εύκολη η πώληση των στεγαστικών δανείων σε διάφορα funds», όχι μόνο δεν το διέψευσαν, αλλά ο Σταθάκης είπε με το γνωστό κυνισμό του:
«Λοιπόν υπάρχει μία συζήτηση η οποία θα ολοκληρωθεί σε διαδοχικές φάσεις αργότερα, που αφορά γενικά τη διαχείριση των κόκκινων δανείων κάθε μορφής. Σας υπενθυμίζω ότι είναι τέσσερις κατηγορίες τα κόκκινα δάνεια, τα επιχειρηματικά, των μικρομεσαίων, τα στεγαστικά και τα καταναλωτικά. Προφανώς συζητάται ένα μεγάλο φάσμα επιλογών, για τον τρόπο με τον οποίον θα γίνεται η διαχείριση των κόκκινων δανείων το επόμενο χρονικό διάστημα, εντός του τραπεζικού συστήματος και αυτό αφορά όλα τα εργαλεία που είτε έχουν ψηφιστεί, είτε υπάρχουν και δεν έχουν ενεργοποιηθεί. Αναφέρομαι στην ίδρυση του θεσμού, του φορέα ο οποίος θα αποτυπώνει την ικανότητα ενός νοικοκυριού να ξεπληρώνει το δάνειό του, το credit scoring δηλαδή, έναν δημόσιο φορέα που θα αποτελεί ένα αντικειμενικό θεσμό για την ικανότητα του νοικοκυριού.
Αναφέρομαι στο Νόμο Δένδια, αναφέρομαι στην εφαρμογή του για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και σε πολλά αλλά εργαλεία. Μέρος αυτών των εργαλείων θα είναι και η συζήτηση για το αν θα υπάρξει αγορά κόκκινων δανείων, πράγμα που θα απαιτήσει νέο θεσμικό πλαίσιο, διότι δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή. Αυτό είναι το φάσμα των επιλογών, η στρατηγική θα είναι το πλαίσιο μέσα από το οποίο θα αποφασιστεί για το πώς ο στόχος, που είναι οκοινός στόχος όλων μας καθώς τα κόκκινα δάνεια στο τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να συνεχίσουν να είναι στο 40%, και πλέον πρέπει να αποκλιμακωθούν. Υπενθυμίζω ότι ο μέσος όρος των κόκκινων δανείων στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα είναι από 5% έως 7%.
Συνεπώς μέρος της στρατηγικής μας είναι η αποκλιμάκωση των κόκκινων δανείων, κινητοποιώντας όλα τα εργαλεία, που είτε έχουν θεσμοθετηθεί, είτε απαιτούν συμπληρωματική θεσμοθέτηση».
Δε χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός οικονομικός αναλυτής για να διαπιστώσει από την απάντηση του Σταθάκη, ότι τα distress funds έρχονται. Είναι ένα «εργαλείο» για τη μείωση των «κόκκινων» δανείων, που αποτελεί «κοινό στόχο όλων», δηλαδή κυβέρνησης και δανειστών.
Εμείς δεν έχουμε παρά να θυμίσουμε το ιστορικό της συριζαίικης απάτης. Ξεκίνησαν με τη «νέα σεισάχθεια», δηλαδή με τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους των «κόκκινων δανείων», ώστε και οι ιδιώτες να απαλλαγούν από το βραχνά των στεγαστικών δανείων που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν και οι επιχειρήσεις να απαλλαγούν από το βραχνά του υπερδανεισμού και να συνεισφέρουν στην «επανεκκίνηση της οικονομίας», που ήταν ένας από τους πυλώνες του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης».
Την επαύριο κιόλας των εκλογών του περασμένου Γενάρη, η «νέα σεισάχθεια» παραδόθηκε στη λήθη. Κάτι έλεγαν για τη δημιουργία «κακής τράπεζας», στην οποία θα περάσουν τα «κόκκινα» δάνεια, για να εξυγιανθούν οι συστημικές τράπεζες, αλλά σύντομα ξεχάστηκε κι αυτό. Μόλις υπογράφηκε το Μνημόνιο-3, ο Τσίπρας διαβεβαίωσε ότι πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας δεν πρόκειται να γίνει και ότι εξασφαλίστηκε πως τα «κόκκινα» δάνεια δεν πρόκειται να πωληθούν σε distress funds. Λίγο μετά τις εκλογές, ο αντιπρόεδρος Δραγασάκης διαβεβαίωνε ότι τα μεν στεγαστικά «κόκκινα» δάνεια δε θα οδηγήσουν σε πλειστηριασμούς, τα δε επιχειρηματικά θα «αξιοποιηθούν» με την ίδρυση ειδικού φορέα.
Τώρα έχουμε (απάντηση Σταθάκη) για πρώτη φορά την τοποθέτηση των στεγαστικών δανείων στον ίδιο παρονομαστή με τα επιχειρηματικά και το άνοιγμα του δρόμου για «πακετοποίηση» και πώλησή τους σε distress funds, που θα θεσπιστεί κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον (πριν το τέλος του χρόνου), δεδομένου ότι συνδέεται με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
«Εχουμε συμφωνία για τη στρατηγική μας για τα κόκκινα δάνεια, για τα οποία δεν προκύπτει άμεσα νομοθετικό έργο. Είναι απλώς για τη στρατηγική την οποίαν θα δουλέψουμε τις επόμενες μέρες, θα τη συζητήσουμε, θα επεξεργαστούμε με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τις διάφορες κατηγορίες κόκκινων δανείων. Δεν θα είναι δηλαδή μια λύση για όλα, αλλά για διαφορετικές κατηγορίες θα υπάρχει διαφορετική στρατηγική» είπε εισαγωγικά ο Τσακαλώτος μ' εκείνο το ύφος της μουσίτσας που θεωρεί τον εαυτό της πιο έξυπνο από τους άλλους. Και συμπλήρωσε: «Υπάρχει φιλελευθεροποίηση της αγοράς σε μεγαλύτερο ή σε μικρότερο βαθμό, αλλά πάντα με ένα ισχυρό ρυθμιστικό πλαίσιο».Κρατήστε, το «υπάρχει φιλελευθεροποίηση της αγοράς». Ακόμα και ο πιο αδαής περί τα οικονομικά ξέρει να διπλοκουμπώνεται όταν ακούει τις λέξεις «φιλελευθεροποίηση της αγοράς». Οταν, βέβαια, ο όρος χρησιμοποιείται για τα «κόκκινα» δάνεια, μπορούμε να καταλάβουμε πού οδηγεί. Οσο για το «ισχυρό ρυθμιστικό πρόγραμμα», είναι σαν όλες τις άλλες υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Και βέβαια, όταν αρχίσουν και πωλούνται από τις τράπεζες και «κόκκινα» δάνεια, για να εξυγιάνουν το ενεργητικό τους και να μη χρειάζονται νέα ανακεφαλαιοποίηση, οι δανειολήπτες θα παραδοθούν στους εκβιασμούς των distress funds. Τότε τα «εργαλεία» -όπως τα αποκαλεί ο Σταθάκης- θα γίνουν πιο πολλά. Θα περιλαμβάνουν ανταλλαγές μεγαλύτερων διαμερισμάτων με μικρότερα και σε φτηνότερη περιοχή, μετατροπή του δανείου σε σύμβαση leasing και ό,τι άλλο μπορέσουν να σκεφτούν οι νοσηροί εγκέφαλοι των τεχνοκρατών του χρηματιστικού κεφαλαίου. Στο τέλος, βέβαια, θα υπάρχει ο πλειστηριασμός για όσους δεν τα καταφέρουν να ανταποκριθούν στους όρους που θα τους τεθούν.
Πλήρης παράδοση και πλιάτσικο
«Ενα πράγμα που δε σας είπα καθόλου ούτε με ρωτήσατε, είναι ότι κλείσαμε και τις αλλαγές για το ΤΧΣ αλλά και των Τραπεζών. Κι εκεί είχαμε πολύ μεγάλες διαφορές σε μερικά ζητήματα κι εκεί έγιναν συμβιβασμοί. Δεν με ρωτήσατε οπότε δε σας λέω..». Με την τσογλανιά που έχει καθιερώσει ως πολιτικό στιλ, ο Τσακαλώτος ξεπέρασε τη συζήτηση σε μια σειρά σημαντικά ζητήματα, που υλοποιούν βασικές κατευθύνσεις του Μνημόνιου, παραδίδοντας στους δανειστές το ΤΧΣ και μέσω αυτού τις λεγόμενες συστημικές τράπεζες.
Στο προηγούμενο φύλλο αναφέραμε μερικές από αυτές τις απαιτήσεις των δανειστών. Απ' όσο μπορέσαμε να δούμε στο νομοσχέδιο, γιατί ο χρόνος ήταν απαγορευτικός για ουσιαστική και ολόπλευρη μελέτη, το σημαντικότερο είναι η θέσπιση της δυνατότητας του ΤΧΣ να πουλάει τις μετοχές τραπεζών που διαθέτει «σε τιμή χαμηλότερη από την πιο πρόσφατη τιμή κτήσης»! Και η προηγούμενη συγκυβέρνηση, που έκανε την πρώτη ανακεφαλαιοποίηση, και η τωρινή, που κάνει τη δεύτερη, ισχυρίζονταν ότι οι τράπεζες θα εξυγιανθούν με δάνεια που θα πάρει το κράτος και μετά το κράτος θα πουλήσει τις μετοχές και όχι μόνο θα πάρει πίσω τα λεφτά που έβαλε με τις ανακεφαλαιοποιήσεις, αλλά θα βγάλει και κέρδος. Τώρα, η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου ψηφίζει νόμο για να μπορούν να πωλούνται μετοχές που κατέχει το ΤΧΣ με χασούρα. Μπορείτε να αντιληφθείτε τι πλιάτσικο πρόκειται να γίνει.
Ψηφίζεται επίσης η δυνατότητα να μπουκώνουν με χρήμα τα στελέχη που θα κουβαλήσουν οι δανειστές για να στελεχώσουν την Επιτροπή Επιλογής, το ΤΧΣ και τα ΔΣ των τραπεζών, καθώς και ο αποκλεισμός εγχώριων απ' αυτά τα πόστα των εγχώριων πολιτικών και πολιτικοτεχνοκρατικών στελεχών, έτσι που να μπορούν να βάλουν σ' αυτά τα πόστα μόνο ανθρώπους ελεγχόμενους από τους δανειστές. Ειδικά για τις μισθάρες των στελεχών που θα τοποθετήσουν οι δανειστές, η νέα διάταξη αναφέρει ότι «η πολιτική αποδοχών πρέπει να είναι ανταγωνιστική, με τρόπο ώστε να προσελκύει και να επιτρέπει την παραμονή στις θέσεις εργασίας στελεχών υψηλών προσόντων και εμπειρίας». Αυτοί που αρπάζουν τη μπουκιά από το στόμα του εργάτη και του χαμηλοσυνταξιούχου φροντίζουν ώστε τα στελέχη τους να μην περιορίζονται από τα πλαφόν που ισχύουν στο ελληνικό κράτος.
Φόροι επί φόρων
Ο ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, που ήρθε ν' αντικαταστήσει (κατ' απαίτηση της γαλλικής κυβέρνησης) το 23% στο βόειο κρέας (έναντι 13% στα υπόλοιπα είδη κρέατος) μετακυλίεται στα τυχερά παιχνίδια του ΟΠΑΠ (5 λεπτά ανά στήλη σε όλα τα παιχνίδια) και στο κρασί (4ο λεπτά το λίτρο).
«Πριν ανησυχήσετε αυτοί που σας αρέσει το κρασί, μιλάμε για 30 λεπτά το μπουκάλι, δηλαδή δεν μιλάμε για πολύ μεγάλο ποσό, που νομίζω ότι δε θα επηρεάσει πολύ την κατανάλωση κόκκινου και άσπρου κρασιού» είπε με το καθιερωμένο τσογλαναράδικο ύφος ο Τσακαλώτος.
Αριθμητικά δεδομένα δεν έδωσαν οι Τσακαλώτος-Σταθάκης. Είπαν μόνο ότι αναζητούσαν ισοδύναμα για περίπου 300 εκατ. ευρώ, βρήκαν περίπου 200 εκατ. από τα τυχερά παιχνίδια και άλλα 100 εκατ. θα πάρουν από δυο-τρεις εναλλακτικές πηγές, μία από τις οποίες είναι η καθιέρωση ειδικού φόρου κατανάλωσης στο κρασί. Τι βλέπουμε, όμως, από την έκθεση του ΓΛΚ, που συνοδεύει το νομοσχέδιο; Οτι από τον ΕΦΚ στο κρασί θα προκύψει αύξηση εσόδων ύψους περίπου 110 εκατ. ευρώ, ενώ από το τέλος στα τυχερά παιχνίδια, σύμφωνα με στοιχεία της φορολογικής διοίκησης, εκτιμάται ότι θα εισπραχθεί ποσό μεταξύ 350 και 450 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, οι υπουργοί είπαν ψέματα ότι αναζητούν 300 εκατ., ενώ στην πραγματικότητα ήθελαν να πάρουν 460 με 560 εκατομμύρια. Γι' αυτό είχαν περιθώριο να κατεβάσουν τον ΕΦΚ στα 20 λεπτά, μετά τις διαμαρτυρίες.
Δεν είναι, όμως, μόνο το ψέμα. Εγείρεται κι άλλο, σοβαρότερο ζήτημα. Η αύξηση του ΦΠΑ στο βόειο κρέας από 13% σε 23% (γιατί από εκεί ξεκίνησαν) θα απέφερε ετήσια έσοδα μεταξύ 460 και 560 εκατ. ευρώ, που λογαριάζουν να πάρουν από κρασί και τυχερά παιχνίδια; Σε καμιά περίπτωση. Αρα, βρήκαν την ευκαιρία να εισπράξουν περισσότερους φόρους, τους οποίους πονηρά βαφτίζουν «ισοδύναμα».
Θηλιά στο λαιμό
Αλλαξε και το καθεστώς των 100 δόσεων, όπως προβλέπεται στο τρίτο Μνημόνιο. Οποιος δεν πληρώνει φεύγει από τη ρύθμιση. Μέχρι τις 30.6.2016 θα μπορείς να καθυστερήσεις την καταβολή μιας δόσης μέχρι 30 μέρες. Από την 1.7.2016 μέχρι τις 31.12.2017 θα μπορείς να καθυστερήσεις μέχρι 15 μέρες. Και από την 1.1.2018 δε θα μπορείς να καθυστερήσεις ούτε μια μέρα.
«Ο συμβιβασμός έγινε να είναι μεν 30 μέρες, αλλά σταδιακά καθώς φεύγουμε από την κρίση και άρα τα προβλήματα ρευστότητας μειώνονται, να μπορούμε να φτάσουμε σε ένα επίπεδο που θα πιέζουμε τους φορολογούμενους να είναι πιο συνεπείς στις πληρωμές. Οταν δηλαδή λυθεί το πρόβλημα ρευστότητας και άρα υπάρχει μεγαλύτερη οικονομική άνεση. Οπότε αυτό το μέτρο σταδιακά θα γίνεται πιο αυστηρό» δήλωσε με θράσος ο Τσακαλώτος. Δηλαδή θα υπάρξει ξεπέρασμα της κρίσης από τα μέσα του 2016 και στα τέλη του 2017 όλοι θα έχουν λεφτά με τη σέσουλα ώστε να μην τους επιτρέπεται να καθυστερούν ούτε μια μέρα την πληρωμή της δόσης;
Του ξέφυγε…
Ρωτήθηκε ο Τσακαλώτος, στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε με τον Σταθάκη την περασμένη Τρίτη, για να παρουσιάσει τη συμφωνία με την τρόικα, αν αληθεύει «ότι υπήρχε μια σκέψη για την αύξηση του ΦΠΑ στο μοσχαρίσιο κρέας και ότι υπήρξαν αντιδράσεις από τους Γάλλους για να μην επιβαρυνθεί η γαλλική κτηνοτροφία».
«Αυτή η συζήτηση είναι του καλοκαιριού» απάντησε. Ομολόγησε έτσι πως είναι η γαλλική αντίδραση που τους ανάγκασε, ενώ είχαν βάλει ΦΠΑ 23% στο μοσχαρίσιο κρέας, να το πάρουν πίσω μέσα σε λίγες μέρες και να βάλουν ΦΠΑ σε όλες τις μορφές της ιδιωτικής εκπαίδευσης (σχολεία, φροντιστήρια, κέντρα ξένων γλωσσών, σχολές μουσικής και μπαλέτου κτλ.). Και ξεκίνησε η πολιτική περιπέτεια της κυβέρνησης, που έφτασε στη λύση «βάζουμε φόρο στα παιχνίδια του ΟΠΑΠ και ψάχνουμε για άλλα 100 εκατ., που θα τα πάρουμε μάλλον από το κρασί».
Στη συνέχεια, ο Τσακαλώτος προσπάθησε να τα μπαλώσει, νομίζοντας ότι απευθύνεται σε ηλίθιους. «Αν έχεις ένα κρέας στη μια τιμή και τα άλλα κρέατα στην άλλη τιμή, δημιουργεί πολυπλοκότητα και γι’ αυτό δεν προχώρησε» είπε! Τι είδους πολυπλοκότητα, όταν πρόκειται για σαφώς διακριτά προϊόντα; Απλά, δεν ήθελε να παραδεχτεί σε τι βαθμό έχουν προσκυνήσει τους ιμπεριαλιστές δανειστές. Σε βαθμό που αυτοί να τους υπαγορεύουν ακόμα και τον τρόπο με τον οποίο θα μαζέψουν τον παραπανίσιο ΦΠΑ. Τα περιβόητα «ισοδύναμα» ισχύουν, φτάνει να μην ενοχλούν κάποιον παραγωγικό κλάδο των ιμπεριαλιστών δανειστών. Το μοσχαρίσιο κρέας δεν πρέπει να πάει στο 23%, γιατί αυτό θα έπληττε τις εισαγωγές γαλλικού βοδινού στην Ελλάδα. Αφού αυτό εξασφαλίστηκε, η κυβέρνηση αφέθηκε ελεύθερη να αποφασίσει πού θα ρίξει το χαράτσι. Επαθε πολιτικό πατατράκ όταν αποφάσισε να το ρίξει στην ιδιωτική εκπαίδευση (πανηγυρίζοντας, μάλιστα, ότι αποφάσισε ένα… αντιπλουτοκρατικό μέτρο). Τώρα, κατέληξε στα τυχερά παιχνίδια του ΟΠΑΠ και επειδή οι δανειστές δεν πείθονται ότι θα βγουν 300 εκατ. απ' αυτόν τον τομέα (φοβούνται ότι ο κόσμος θα παίζει λιγότερο), υποχρέωσαν τους τσακαλωτοσταθάκηδες να δεχτούν ότι πρέπει να μαζέψουν άλλα 100 εκατ. Και ξεκινούν από το κρασί, πλήττοντας έτσι έναν ελληνικό αγροτικό κλάδο.
Εμείς δεν λέμε ότι ο φόρος έπρεπε να μπει στο βοδινό κρέας και όχι στα τυχερά παιχνίδια και το κρασί. Απλά καταδεικνύουμε πώς ενεργεί η συγκυβέρνηση. Πόσο υποταγμένη στους ιμπεριαλιστές δανειστές είναι και πόσο αδίστακτα συμπεριφέρεται προς τον ελληνικό λαό. Γι' αυτό να είμαστε σίγουροι ότι στο μέλλον θα δούμε περισσότερα, όταν οι στόχοι δε θα πιαστούν. http://www.eksegersi.gr/Επικαιρότητα/25036.Πάει-και-η-προστασία-της-πρώτης-κατοικίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.