Ένα από τα πιο αποτρόπαια ναζιστικά εγκλήματα στην Ελλάδα έγινε στις 16 Αυγούστου του 1943 από τις ναζιστικές αγέλες με θύμα τους δεκάδες ανθρώπους του Κομμένου.
Οι εγκληματίες ναζιστές προεκιμένου να δικαιολογήσουν τη σφαγή τυ Κομμένου καθώς και οι απολογητές τους απέδωσαν αυτό το έγκλημα σε υποψίες που είχαν οι Γερμανοί για παρουσία αναρτών στην πειροχή , παρόλα αυτά κατά τα διάρκεια της ναζιστικής θηριωδίας όπου οι ναζιστές έκαιγαν δολοφονούσαν και βίαζαν , δεν υπήρξε η παραμικρή αντίσταση.
Η σφαγή του Κομμένου έχει περιγραφεί με μεγάλη λεπτομέρια από τους ίδιους ή από παιδιά των σφαγιαθέτων που κατάφεραν να σωθούν..
«Οι πρώτοι προστρέξαντες μετά την ανθρωποσφαγή Γρηγόρης Κολιοκώτσης και Ευστάθιος Κολιοκώτσης, ευρήκαν τις δύο ξαδέρφες των Αθηνά και Θεοδοσία νεκρές από σφαίρες πιστολιού και φανερότατα τα ίχνη του βιασμού. Αλλα παραδείγματα μακαβρίου εγκληματικότητας είναι τα δύο μωρά του μακαρίτη Ευστάθιου Κολιοκώτση ηλικίας 7 μηνών, που ευρέθηκαν νεκρά από ασφυξία, γιατί οι κακούργοι εγέμισαν τα στόματά των με βαμβάκι βρεγμένο με βενζίνη και κατόπιν το άναψαν για να απολαύσουν ένα σαδιστικό πυροτέχνημα. Ευρέθη επίσης ο δεύτερος παππάς του χωριού Ζώης Παππάς σκοτωμένος με μαχαίρι και με εξωρυγμένους τους οφθαλμούς. Ως επισφράγισμα της θηριωδίας των ανωτέρω αναφέρω ένα πρωτάκουστο κακούργημα. Η ετοιμογέννητη Παναγιώτα σύζυγος του Λεωνίδα Τσιμπούκη βρέθηκε νεκρή με την κοιλιά ξεσχισμένη και το έμβρυο νεκρό δίπλα της, όπως βεβαιώνει ο αυτόπτης μάρτυρας Θεόδωρος Σταμάτης…». (Στέφανος Παππάς, 1996 και Γκούβας Χαράλαμπος, 2009).
Άξιο αναφοράς είναι και το τι τιμωρία επεφύλαξαν τα επόμενα καθεστώτα στους ναζιστές (κυρίως αξιωματικούς) που συνελήφθησαν από διεθνή δικαστήρια. Η τιμωρία των ναζιστών υπήρξε επακόλουθο των πολιτικών που ακολουθήθηκαν μετά τον πόλεμο με αυτό να σημαίνει ότι πάρα πολλοί ναζιστές εγκληματίες έπεσαν στα μαλακά , ενώ στην Ελλάδα τα μεταπολεμικά καθεστώτα της δεξιάς στελεχώθηκαν από συνεργάτες των ναζί.
Ενδεικτική είναι η απάντηση του αρεοπαγίτη εισαγγελέα(Κουσόπουλος ) εκπροσώπου του ελληνικού κράτους στη δίκη της Νυρεμβέργης, σε ερώτηση-επιστολή του γυμνασιάρχη Κ.Παππά που ρωτούσε για την δικαστική τύχη των κατηγορουμένων αξιωματικών στη δίκη της Νυρεμβέργης στην οποία ο γυμνασιάρχης ήταν μάρτυρας.
Του απαντά ο αρεοπαγίτης εισαγγελέας με επιστολή , με ημερομηνία 15 Μαΐου 1972 ότι : «...Όλοι οι κατηγορούμενοι στρατηγοί διέφυγαν της ποινής του θανάτου. Τούτο συνέβη κατά τη γνώμη μου διότι η πολιτική της Αμερικής μετεστράφη.
Μετά την ρήξιν της μετά της Ρωσίας εκαλλιέργησεν φιλικάς σχέσεις μετά της Γερμανίας και επόμενον ήτο και το δικαστήριον να τηρήσει ανάλογον στάσιν...» Από ηχογραφημένες μαρτυρίες για το ολοκαύτωμα Αλέξανδρος Μάλλιος (γιος του Θόδωρου Μάλλιου)
Ούτε οι εγκληματίες ναζιστές της σφαγής τιμωρήθηκαν, ούτε οι περίφημες «γερμανικές αποζημιώσεις» αποδόθηκαν στους ανθρώπους της σφαγής, με ευθύνη κυρίως του ελληνικού εθελόδουλου πολιτικού/δικαστικού προσωπικού.
Η σφαγή του Κομμένου θα ατενίζει ατιμώρητους τους εγκληματίες ναζιστές αλλά και την επιστροφή των ναζί στα πολιτικά πράγματα στην Ελλάδα, προσαρμοσμένους στο σημερινό ακροδεξιό ολοκληρωτικό καθεστώς. Όλα προκλιτικά όπως και η πολιτική , μη οργάνωση εκδηλώσεων μνήμης στο Κομμένο κατά των ναζιστών της σφαγής…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.