Αγρίνιο Παρέμβαση απο την αναρχική συλλογικότητα του Ρουβικωνα στο αρτοποιείο του Παύλου Παρθένη στο Αγρίνιο

Βιασμός 14χρονης κατ’ εξακολούθηση και επί πληρωμή, από ιδιοκτήτη αρτοποιείου μέσα στο κατάστημα. Το φρικτό γεγονός έχει όνομα και επίθετο και αυτό είναι Παύλος Παρθένης.

Ο Παρθένης, πολιτευτής με την ακροδεξιά παράταξη του Αρτέμη Σώρρα “Ελλήνων Συνέλευσις”, έδινε ραντεβού στον φούρνο που διατηρεί στο Αγρίνιο με τον προαγωγό πατέρα, και αφού τα έβρισκαν οι δυο τους, το ανήλικο κορίτσι παραδιδόταν στις ορέξεις του βιαστή μαγαζάτορα.

Οι δυο τους συνελήφθησαν πριν από ένα χρόνο και αφού πέρασαν από εισαγγελέα και ανακριτή, ο μεν νταβατζής πατέρας κρίθηκε προφυλακιστέος, ο δε βιαστής Παρθένης αφέθηκε ελεύθερος μέχρι την πρόσφατη δίκη, ενώ μάλιστα για ένα διάστημα προσέλαβε και σεκιουριτά για να του φυλάει τον φούρνο.

Κατά το αναμενόμενο όμως, καθώς δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι η αστική δικαιοσύνη είναι “τυφλή και κουφή” όπως τεχνηέντως την αποκαλούν, η λέξη “βιασμός” δεν υπήρξε πουθενά στο κατηγορητήριο και το γεγονός μετατράπηκε σε “μαστροπεία κατ’ εξακολούθηση και απόπειρα εναντίον προσώπου κάτω των 15 ετών και γενετήσια πράξη με ανήλικο έναντι αμοιβής, κατ’ εξακολούθηση και απόπειρα με παθόντα που συμπλήρωσε τα 12 έτη, όχι όμως και τα 14 έτη”.

Έτσι λοιπόν, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Μεσολογγίου αποφάνθηκε ότι ο νταβατζής πατέρας και ο βιαστής μαγαζάτορας/πολιτευτής είναι ένοχοι με αυτές τις κατηγορίες και ως εκ τούτου έπεσαν στα μαλακά, την ίδια ώρα που η εισαγγελέας της έδρας είχε προτείνει την αθώωσή τους.

Φυσικά δεν πέφτουμε από τα σύννεφα, γνωστές οι μεθοδεύσεις όπου οι βιαστές μετατρέπονται σε καλούς και ηθικούς οικογενειάρχες (για του λόγου το αληθές, η υπερασπιστική γραμμή για τον Παρθένη ήταν ότι βοηθάει οικογένειες οικονομικά και λόγω “αντιπαλότητας” μεταξύ των, προέκυψε η καταγγελία που οδήγησε στη σύλληψη), ενώ οι βιασμοί βαφτίζονται συναινετική ερωτική πράξη (η έκθεση του ιατροδικαστή ανέφερε πως το 14χρονο κορίτσι ήταν “σεξουαλικά ενεργό” και πως “δεν έφερε κακώσεις”, οπότε συναινούσε στη φρικαλεότητα).

Ήρθε η ώρα, όμως, για τον Παρθένη να καθίσει στο εδώλιο του πραγματικού δικαστηρίου, αυτού της κοινωνικής κατακραυγής, λαμβάνοντας πίσω ελάχιστη από τη βία και φρίκη που προκάλεσε.

Ως Ρουβίκωνας, επιλέξαμε να στείλουμε το μήνυμα στον βιαστή και τους υπερασπιστές του, πως κανένα σώμα δεν τους ανήκει και πως έχουν καταδικαστεί ισόβια στη συνείδηση της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Ρουβίκωνας

Υ.Γ. Να σημειωθεί πως μία υπάλληλος του αρτοποιείου τράβηξε μαχαίρι σε συντρόφους/σες που την αφόπλισαν.

πηγη : Alerta https://www.alerta.gr/archives/6985

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΓΓΟΣ ετών 27... Αγρια ξυλοκοπημένος από την Αστυνομία, πριν ένα μήνα... Χτες ...αιφνιδίως θανών στο Βόλο του 2020....

Γράφει ο Νίκος από Βόλο

 

 Ένας νέος άνθρωπος, 27 χρόνων βρέθηκε χτες νεκρός στο κέντρο του Βόλου. Ήταν ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΓΓΟΣ, ο γιος των συναδέλφων μας εκπαιδευτικών ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΓΓΟΥ και ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΜΟΥΡΤΖΟΠΟΥΛΟΥ.

 

Ο Βασιλάκης ο Μάγγος, που τον θυμόμαστε μικρό παιδί, μαθητή στο Γυμνάσιο της Σκιάθου, πάντα με το ποδήλατό του στο σχολειό και τους δρόμους του νησιού, όλοι όσοι εργαστήκαμε εκεί για πολλά-πολλά χρόνια μαζί με τους γονείς του, όλοι όσοι γνωρίσαμε τη Σκιάθο, μονοπάτι το μονοπάτι, πέτρα την πέτρα, αλλά και ιστορία την ιστορία από το στόμα του πατέρα του, του πρωτοπόρου στην ορειβατική πεζοπορία και την ποδηλασία στο νησί, και συνάμα ακούραστου ερευνητή του έργου του μεγάλου ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ...

 

Το τραγικό στην υπόθεση είναι πως ο ίδιος ο Βασίλης (και ο πατέρας του) είχαν καταγγείλει τον άγριο ξυλοδαρμό του από τους χωροφύλακες μπροστά στα δικαστήρια του Βόλου, πριν από ένα περίπου μήνα, όταν μαζεύτηκαν εκεί νεολαίοι για να διαμαρτυρηθούν για τη σύλληψη και την προσαγωγή συναγωνιστών τους, που τους έπιασαν  στη διαδήλωση ενάντια στο κάψιμο των σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ.

Τότε που η αστυνομία ολάκερης της Θεσσαλίας είχε κουβαληθεί μπροστά στην πύλη της ΑΓΕΤ-LAFARGE, για να μην προχωρήσει παραμέσα η διαδήλωση.

 Έγιναν εκεί μερικά επεισόδια αστυνομικών με κάποιους "θερμόαιμους" και σαν έτοιμες από καιρό οι κατασταλτικές δυνάμεις έπνιξαν ολόκληρη τη διαδήλωση στα χημικά και  στο ξύλο, ενώ έκαναν συλλήψεις "μέσα από το σωρό".

 Λίγο αργότερα, το βράδυ εκείνης της μέρας, επειδή συγκεντρώθηκε κόσμος έξω από το "μέγαρο" της αστυνομίας στο Αλιβέρι της Ν.Ιωνίας Βόλου, έπνιξαν στα χημικά ολάκερη τη Νέα Ιωνία, αρχής γενομένης από την παρακείμενη γειτονιά (Αγ. Σπυρίδωνα και Αλιβέρι...).

 Την άλλη μέρα ξυλοκοπήθηκε άγρια ο Βασίλης Μάγγος στην πλατεία Ελευθερίας, μες στη μέση της οδού Ιωλκού, κι αφού τον έπιασαν και βασανίστηκε και μες  στο Τμήμα, τον άφησαν ελεύθερο χωρίς κατηγορίες, με σπασμένα πλευρά και μερική ρήξη ήπατος.

 Ο πατέρας του είχε καταγγείλει τότε τον βάναυσο ξυλοδαρμό του γιου του, πώς όμως να το πάρουμε χαμπάρι, όταν οι φυλλάδες δημοσιεύουν μόνο τα αρχικά των ονομάτων; Πού να καταλάβουμε εμείς από το Β.Μ και το Γ.Μ. περί  τίνος επρόκειτο...

 Αν το περιστατικό είχε γίνει τρεις-τέσσερις δεκαετίες πριν, όταν ζούσε και εργαζόταν ο παππούς του νεκρού σήμερα Βασίλη, ο αείμνηστος και εκλεκτός δικηγόρος του Βόλου Μένιος Μουρτζόπουλος, σίγουρα ο Μένιος θα τους είχε κάνει ...βούκινο τους χωροφυλάκους- βασανιστές ενός νέου ανθρώπου, κάθε νέου ανθρώπου, με τα μικρά τους ονόματα! Και θα τους είχε ήδη καθίσει στο σκαμνί του αυτόφωρου!...

 Όποια απόφαση αν έπαιρναν για δαύτους οι "κατήδες" της αστικής "δικαιοσύνης", οι τύποι αυτοί και οι αξιωματικοί εντολείς τους δεν θα είχαν μείνει άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, κατά την ...ευρωενωσίτικη εθιμοτυπία των τελευταίων δεκαετιών της μαύρης μαυρίλας...

 Σήμερα, βέβαια, έναν μήνα μετά, δεν μπορούμε να ξέρουμε κατά πόσον ο ξυλοδαρμός εκείνος του Βασίλη Μάγγου σχετίζεται με τον χτεσινό αιφνίδιο θάνατό του. Ούτε και θα βγάλουμε εμείς εδώ το πόρισμα.

Το υπουργείο Κρατικής καταστολής του πασίγνωστου πια... "προστάτη των πολιτών" κ."Χρυσοβορίδη" προσπαθεί να διαψεύσει τη σύνδεση των δύο συμβάντων, κατηγορώντας το … "ΣΥΡΙΖΑ" και τους …"αναρχικούς" για "συκοφαντική δυσφήμιση" της αστυνομίας, και λέει ότι γίνεται "νεκροψία-νεκροτομή" που θα δείξει την αλήθεια.

 

Μεταφέρουν τη σωρό του παιδιού μας στη Θεσσαλονίκη για νεκροψία και όχι στη Λάρισα, χωρίς τη συγκατάθεση μας. Έχουμε δικαίωμα σαν οικογένεια να επιλέξουμε και μας το στερούν.

 

Ο γιος μας δεν είναι ένας νέος Γρηγορόπουλος, αλλά εμπιστοσύνη στο υπουργείο δεν έχουμε. Του σπάσανε τα πλευρά και τώρα τον τιμωρούν και μετά θάνατο».

 

Όπως εξηγεί εμφανώς ταραγμένος ο κος Μάγγος, η οικογένεια, έμαθε την τελευταία στιγμή, ότι η σωρός μεταφέρεται εσπευσμένα στη Θεσσαλονίκη, με τη δικαιολογία ότι στη Λάρισα αυτές τις ημέρες δεν λειτουργεί νεκροτομείο.

 

«Εμείς όμως το ψάξαμε και μάθαμε, ότι την Πέμπτη θα υπάρχει εκεί ιατροδικαστής. Έτσι μας είπαν. Πήγαμε στον εισαγγελέα και τον ρωτήσαμε ευθέως: Έχει το δικαίωμα η οικογένεια να επιλέξει που θα πάει η σωρός; Του λέμε εμείς το αντέχουμε ψυχολογικά να περιμένουμε μια μέρα, αφού την Πέμπτη θα υπάρχει εκεί ιατροδικαστής. Δεν αντέχουμε το οικονομικό κόστος της μεταφοράς στη Θεσσαλονίκη, αλλά και για πολλούς άλλους λόγους επιλέγουμε τη Λάρισα.

 

Ο εισαγγελέας μας απάντησε πως ναι, έχουμε λόγο ως οικογένεια, αλλά η απόφαση έχει ληφθεί. Ποιος πήρε την απόφαση ρωτήσαμε; Μας κοιτούσε ο εισαγγελέας χωρίς να μιλάει. Δεχτήκατε πιέσεις του είπα. Μας κοιτούσε και δεν μιλούσε, ομολογώντας με τον τρόπο του ότι δεν μπορούσε να αλλάξει την απόφαση. Μετά μάθαμε, ότι άλλαξαν τα δεδομένα και στη Λάρισα δεν θα έχει ιατροδικαστή για τις επόμενες 15 ημέρες! Σε ποιον να έχω εμπιστοσύνη λοιπόν;»

 

Δεν λέμε ότι το παιδί μας πέθανε από τα τραύματα. Δεν λέμε πως αυτά ήταν η άμεση αιτία θανάτου του. Ξέρουμε όμως ότι αυτός ο ξυλοδαρμός, που είχαν πέσει δέκα πάνω του και του έσπασαν τα πλευρά, επηρέασε πολύ την ψυχολογία του. Αυτό δεν θα το δείξει καμία ιατροδικαστική έρευνα.

 

Ο γιος μας λοιπόν δεν ήταν ένας Γρηγορόπουλος, δεν διεκδικούμε κάτι τέτοιο. Αλλά αγωνιζόταν ενάντια σε ένα αστυνομικό κράτος καταστολής. Δεν θέλουμε ένα κίνημα για το παιδί μας. Ένα κίνημα για την αστυνομική βία χρειαζόμαστε».

 

Γιάννης Μάγγος, πατέρας του 26χρονου Βασίλη - στο tvxs

Αν όμως, δει κανείς στο ίντερνετ το βίντεο με τον ξυλοδαρμό και διαβάσει την καταγγελία του παθόντος, αλλά και του πατέρα του, πολλά μπορεί να εικάσει για τις συνέπειες.

 Αυτά συμβαίνουν στο Βόλο 2020, τις μέρες ακριβώς που ο κ. Μητσοτάκης κι ο κ. "Χρυσοβορίδης" πέρασαν νόμο- μετάφραση χουντοφασιστικού διατάγματος του 1972, με πασπάλη από την αντικομμουνιστική- "αντιριζοσπαστική" νομοθεσία της νεοφασιστικής-πινοτσετικής Ε.Ε., για … απαγόρευση των διαδηλώσεων άνευ αδείας των δυνάμεων καταστολής...

 Ό,τι και να συνέβη με το θάνατο του Βασίλη Μάγγου χτες, ο προ ενός μήνα άγριος ξυλοδαρμός του, μες τη μέση του δρόμου, τον οποίο βλέπει σε σχετικό βίντεο κάθε θεατής του διαδικτύου, είναι χαρακτηριστικό και αδιάψευστο σημάδι της ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ που επελαύνει σήμερα στην Ελλάδα και σε ολόκληρο το σάπιο καπιταλιστικό κόσμο.

Και αυτή η φασιστικοποίηση πρέπει επιτέλους να τσακιστεί και να λάβει τέλος, μέσα από την αποφασιστική αγωνιστική παρέμβαση του λαού μας και όλων των λαών.

 Τα πιο θερμά κι ολόψυχα συλλυπητήρια και κάθε ευχή για παρηγοριά στους γονείς του Βασίλη, τους αγαπημένους μας φίλους και συναδέλφους των χρόνων της εργασιακής ξενιτιάς. Τι λόγους παρηγοριάς να βρούμε κάτι τέτοιες φοβερές ώρες...

Να είναι σίγουροι ότι αυτός εδώ ο λαός ποτέ δεν θα ξεχάσει τον ξυλοδαρμό και το βασανισμό ενός νέου ανθρώπου- και πολλών πολλών άλλων συνανθρώπων μας- από τον κτηνώδη μηχανισμό καταστολής του αστικού καθεστώτος, και χτες και προχτές και σήμερα και αύριο...

 Η οριστική ανατροπή αυτού του απάνθρωπου καθεστώτος θα έρθει οπωσδήποτε,.Και ως επακόλουθο, η ανατροπή αυτή θα φέρει ενώπιον της πραγματικής Δικαιοσύνης, της νέας λαϊκής μας  δηλαδή Δικαιοσύνης, όλους τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς όλων των παρόμοιων αισχρών αντιλαϊκών πράξεων, όλων των κτηνωδιών που δεν παραγράφονται.

 Τίποτα δεν θα μείνει στο σκοτάδι. Ο παλλαϊκός δημοκρατικός -αντιιμπεριαλιστικός και αντιπλουτοκρατικός-  αγώνας για το ψωμί, τη λευτεριά και τη δημοκρατία, ενάντια στην επίσημη φασιστικοποίηση του κράτους και της κοινωνίας, είναι σήμερα η καλύτερη απόδοση τιμής στη μνήμη του ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΓΓΟΥ.

 

Βαθυ Κόκκινο

ΥΓ: για τα καλόπαιδα του ΚΙΝΑΛ(ΠΑΣΟΚ) που ψηφισαν χθες το χουντονομο του Μητσοτακη για τις διαδηλώσεις." Γεώργιος Γεννηματάς: Ο φοιτητής που οργάνωνε παράνομες διαδηλώσεις"

Ο Γεώργιος Γεννηματάς με την κόρη του Φώφη

Η απόφαση της αρχηγού του ΚΙΝΑΛ Φώφης Γεννηματά να συμπράξει με τον Μητσοτάκη και τον Χρυσοχοίδη στην προσπάθεια απαγόρευσης διαδηλώσεων στην Ελλάδα δεν προσβάλλει απλώς την ιστορία αυτής της χώρας αλλά και τη μνήμη του πατέρα της.

Ο Γεώργιος Γεννηματάς ξεκίνησε την πολιτική του δράση από τα φοιτητικά του χρόνια όταν οργάνωνε, παράνομες για την εποχή, διαδηλώσεις για το Κυπριακό.

Όπως εξηγούσε στην Εφημερίδα των Συντακτών ο Τάσος Κωστόπουλος «οι διαδηλώσεις για το Κυπριακό ξεκίνησαν στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1951, δύο χρόνια μετά το τέλος του εμφυλίου και τριάμισι πριν από την έναρξη του ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ… Αν η επίσημη ηγεσία του κινήματος συγκροτούνταν από τους νικητές του πρόσφατου εμφυλίου, η αιχμή του δόρατος στο πεζοδρόμιο επανδρώθηκε από την κοινωνική βάση και τον εύθραυστο οργανωτικό ιστό των ηττημένων».

Σε αυτή τη δεύτερη ομάδα θα βρεθεί ο Γεώργιος Γεννηματάς παίζοντας, όπως λέγεται, καθοριστικό ρόλο στην οργάνωση αρκετών διαδηλώσεων.

Εντυπωσιακές φαίνεται να ήταν οι ομοιότητες στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε τους διαδηλωτές το οργανωμένο κράτος της εποχής (που στελεχώνονταν από τους νικητές του εμφυλίου και τους πρώην συνεργάτες των ναζί) και ο σημερινός υπουργός δημόσιας τάξης Μιχάλης Χρυσοχοϊδης.

Χαρακτηριστική ήταν η επίσημη ανακοίνωση των εισαγγελέων για τα επεισόδια του συλλαλητηρίου της 19/1/1952:
«Αντελήφθημεν την αξιέπαινον ψυχραιμίαν των αστυνομικών οργάνων κατά τας εξορμήσεις των διαδηλωτών διά ξύλων, λίθων και άλλων αντικειμένων. Είδομεν τους διαδηλωτάς να επιτίθενται κατά των πυροσβεστικών αντλιών, να αποκόπτουν τους σωλήνας των καταβρεκτήρων και να χειροδικούν κατά των πυροσβεστών. Η αστυνομική δύναμις επέδειξε την προσήκουσα ψυχραιμίαν, παρά τας βιαιοπραγίας και την βιαιότητα των διαδηλωτών. («Ελευθερία» 20/1/52).

Μάλιστα, όπως μας θυμίζει ο Τάσος Κωστόπουλος «μετά το πολύνεκρο συλλαλητήριο της 9ης Μαΐου 1956 και τη συνακόλουθη διακήρυξη του Καραμανλή ότι στο εξής θα πατάσσει αμείλικτα «πάσαν αναρχικήν εκδήλωσιν», οι δημόσιες συγκεντρώσεις για το Κυπριακό απαγορεύτηκαν πλήρως, κάθε δε σχετική απόπειρα καταστελλόταν στη γέννησή της από την αστυνομία».

Οι διαδηλωτές φυσικά δεν κάμφθηκαν από τις απαγορεύσεις της αστυνομίας και συγκρούονταν μαζί της σχεδόν σε κάθε διαδήλωση για το Κυπριακό μέχρι και τη δεκαετία του ’60. Οι διαδηλωτές, διαβάζουμε στην ΕΦΣΥΝ «χρησιμοποιούν τα κοντάρια των πλακάτ, νεράντζια, πέτρες και κάθε λογής οικοδομικά υλικά που βρίσκουν στα γιαπιά της πρώιμης -ακόμη- «ανοικοδόμησης» του κέντρου… Πάνω απ’ όλα, στο στόχαστρο των διαδηλωτών μπήκαν πάντως τα (ιδιωτικά) τραμ, τρόλεϊ και κίτρινα λεωφορεία της αγγλικής εταιρείας «Power & Traction» – ο μονοπωλιακός έλεγχος της οποίας πάνω στην ηλεκτροδότηση της χώρας, έργο του δικτάτορα Πάγκαλου και του «δημοκράτη» (ακόμη) υπουργού Συγκοινωνιών Ιωάννη Μεταξά, αποτελούσε το κατεξοχήν (τότε) σύμβολο ημιαποικιακής απομύζησης της ελληνικής κοινωνίας από το ξένο κεφάλαιο».

Αρης Χατζηστεφάνου

ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΑΔΕΙΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ

Δεν θα ζητήσουμε απο κανένα άδεια για τους Αγώνες μας

Ψηφίζεται σήμερα απο τη φασιστική δεξια της ΝΔ το χουντικό και αντισυνταγματικό νομοσχέδιο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Θα μπορούσε να ειπωθεί ως ένας ιδιότυπος φορος τιμής στα πρωτοξάδελφα της χούντας που όντος πρωτοπόροι   στις φασιστικές πολιτικές αποτελούν για τους επίγονους της ΝΔ τους καλύτερους δασκάλους
Ενα κόμμα που κολυμπάει στη διαφθορά με  εγκληματικές πράξεις  απο αποτρόπαιες παιδεραστίες ανώτερων αξιωματούχων  εως κοινούς χρηματισμούς σε διεθνή οικονομικά σκάνδαλα πχ Novartis, με πολιτικές που επενδύουν στην κοινωνική και οικονομική σφαγή των πολλών,  επιχειρεί ένα ακόμη αντισυνταγματικό βήμα , αυτό της απαγόρευσης των διαδηλώσεων ελπίζοντας να επιβληθούν με τον αυταρχισμό και την  κρατική βία, κερδίζοντας χρόνο .
Όσο γλίτωσε η στρατιωτική χούντα χρησιμοποιώντας την κρατική βία ,  άλλο τόσο θα γλιτώσει και η φασιστική δεξιά της ΝΔ

Στις μεγάλες πόλεις γίνονται εκδηλώσεις διαμαρτυρίας δηλώνοντας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι κανένας δεν θα ζητήσει άδεια για τους αγώνες

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Σε μια κοινωνία επιβαλλόμενου φόβου, απομόνωσης, αστυνομικού κράτους σε ρόλο κριτή για θέματα υγείας, επιτήρησης και ελέγχου, ως αναγκαία για την <<προστασία>> της κοινωνίας, η πολιτική και οικονομική εξουσία σχεδιάζει και εφαρμόζει το νέο κοινωνικό μοντέλο. 

Η ραγδαία αύξηση των ανισοτήτων χρειάζεται δραστικά μέτρα από το κράτος και το κεφάλαιο έτσι ώστε να συνεχίζεται απρόσκοπτα το ελεεινό έργο τους. Η νέα πραγματικότητα έχει ολοκληρωτικό χαρακτήρα με νόμους που περνάν ως υπουργικές αποφάσεις σε μια κατάσταση συνεχούς έκτακτης ανάγκης. 

Ο φόβος τους είναι ο ίδιος ο λαός που καταδυναστεύουν, για να αυξήσουν τον έλεγχο και την υπερκερδοφορία τους. 

Στο νέο εφιάλτη που ετοιμάζουν ορθώνουμε οδοφράγματα Αλληλεγγύης, Αντίστασης και Αυτοοργάνωσης. 

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ / ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ –ΙΣΣΕΣ –ΑΡΤΑ / ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ¨ΠΥΡ ΚΑΙ ΚΙΝΗΣΗ¨ -ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ / ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ¨ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ¨

O άλλος Ζέρβας

Κόκκινος Φάκελος

Και για την περίπτωση του στρατηγού του ΕΟΕΑ-ΕΔΕΣ Ναπολέοντα Ζέρβα, πολλά έχουν γραφεί σε δεκάδες βιβλία, αρκετά από τα οποία είναι αφειδώς συμπληρωμένα με "γενναίες" δόσεις μυθοπλασίας. Όντας επικεφαλής της αντιστασιακής οργάνωσης ΕΟΕΑ-ΕΔΕΣ, ο Ναπολέων Ζέρβας, μέτριας ικανότητας στρατιωτικός, αλλά ευφυής και πονηρός πολιτικός, ανέπτυξε στρατιωτική αντιστασιακή δράση, με την αδρή χρηματική, πολιτική και υλική υποστήριξη των Βρετανών πρακτόρων στην Ελλάδα, για να βρεθεί από το 1943 στη θέση του προνομιακού "συνομιλητή" των ναζιστικών αρχών κατοχής, στην Ήπειρο και τελικώς να αναπτύξει επιθετικές ενέργειες κατά του ΕΛΑΣ, σε συνδυασμό με τις γερμανικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις.

Ωστόσο, και στην περίπτωση αυτή δεν πρόκειται να αναφερθούμε στο στρατηγό Ναπολέοντα Ζέρβα, αλλά στον ηρωικό ΕΛΑΣίτη λοχαγό και συγγενή του Ναπολέοντα Ζέρβα, Γιώργη.

Ο Γιώργης Ζέρβας γεννήθηκε στην Άρτα και ολοκληρώνοντας στρατιωτικές σπουδές, αποφοίτησε, από τη Σχολή Ευελπίδων με το βαθμό του ανθυπολοχαγού πεζικού. Πολέμησε στη διάρκεια της ιταλικής εισβολής στα αλβανικά σύνορα. Όντας αξιωματικός καριέρας, ενσυνείδητος πατριώτης και έμπειρος στρατιωτικός, σε επιχείρηση του ΕΛΑΣ ενάντια στους Γερμανούς (1943), στην περιοχή του Μακρυνόρους Αιτωλοακαρνανίας, ο Γιώργης Ζέρβας εμφανίστηκε ως απλός πολίτης στον επικεφαλής των ΕΛΑΣιτών Θανάση Μητρομάρα και του ζήτησε ένα τουφέκι για να συμμετέχει στην επιχείρηση. Λίγο αργότερα, ο Μητρομάρας θα πληροφορηθεί ότι μπροστά του βρίσκεται αξιωματικός του στρατού, με εμπειρία στον πόλεμο και θα του προτείνει να συντονίσει την επιχείρηση στο πλευρό του. Η απάντηση του Ζέρβα υπήρξε αποστομωτική:

"Μην το συζητάς καθόλου. Θα πολεμήσω τους Γερμανούς σαν απλός φαντάρος".

Ο Γιώργης Ζέρβας (πρώτος από δεξιά) στον κλωβό πειθαρχημένης διαβίωσης, στη Μακρόνησο.

Η επιχείρηση ολοκληρώθηκε με επιτυχία, το γερμανικό μηχανοκίνητο τμήμα εξουδεταιρώθηκε και ως λάφυρα πάρθηκαν ασύρματοι, οπλισμός και ρουχισμός. Με τη λήξη της επιχείρησης, ο Γιώργης Ζέρβας ζήτησε από το Μητρομάρα να καταταγεί στον ΕΛΑΣ Ηπείρου, δηλώνοντας ότι η απόφασή του είναι οριστική και αμετάκλητη. Πράγματι, με το βαθμό του λοχαγού, ο Γιώργης Ζέρβας εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ Ηπείρου και τίμησε το βαθμό και τη ήθος του δίνοντας με αυταπάρνηση δεκάδες μάχες ενάντια στους κατακτητές. 

Μετά την Απελευθέρωση συλλαμβάνεται και στέλνεται στο κολαστήριο της Μακρονήσου, όπου θα τοποθετηθεί στον κλωβό πειθαρχημένης διαβίωσης και θα υποστεί όργια ξυλοδαρμών και βασανιστηρίων χωρίς να υπογράψει δήλωση. Στις αρχές του Νοεμβρίου του 1948 προσβάλλεται από λευχαιμία και η υγεία του γρήγορα θα επιδεινωθεί ραγδαία. Εκείνος συνεχίζει να προσφέρει με αυταπάρνηση τις υπηρεσίες του στους συνεξορίστους του, παραμένοντας στο πόστο του μάγειρα και ετοιμάζοντας καθημερινά συσσίτιο για 2000 ψυχές. Οι συνεξόριστοί του, του έλεγαν μέσα στη βαρυχειμωνιά του 1949:

"Βρε Γιώργη. Βρε παιδί μου, κάτσε αφού δεν μπορείς."

Κι εκείνος απαντούσε:

"Μα δεν έχω τίποτε. Είμαι καλά."

Στα τέλη Δεκέμβρη του 1948, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε σημαντικά και οι συνεξόριστοί του, με επικεφαλής τους εξόριστους γιατρούς του κλωβού πειθαρχημένης θα τον παραδώσουν στη διοίκηση του κλωβού για άμεση και ταχεία μεταγωγή στην Αθήνα, τονίζοντας το επικίνδυνο της κατάστασης. Αντιθέτως, το αστικό κράτος της εποχής θα προτιμήσει να του προσφέρει έναν "σιωπηρό θάνατο", όπως σε εκατοντάδες άλλους εξορίστους και πολιτικούς κρατουμένους της εποχής, τσουβαλιάζοντάς τον για μέρες στα υπόγεια του τμήματος μεταγωγών της Αθήνας. Ημιθανής, ο Γιώργης Ζέρβας θα μεταχθεί τελικά στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο, για να πεθάνει 2-3 μέρες μετά, σε κάποιο ράντζο.

Πηγή: Γιάνης Βασιλάς, Μακρονήσι, Φοίβος, Αθήνα 1987, 368-370.