Το 2014 η Κατερίνα, μια από τις οροθετικές γυναίκες που διαπομπεύθηκαν για μερικές ψήφους, αυτοκτόνησε. Το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο είχε δώσει στη δημοσιότητα τη φωτογραφία αλλά ακόμη και τη διεύθυνσή της.
Σήμερα κάποιοι από τους ίδιους πολιτικούς και τους ίδιους δημοσιογράφους τσιρίζουν για αυτό που αποκαλούν κύμα διαπόμπευσης ανθρώπων πριν από την τυπική καταδίκη τους.
Λύσεις υπάρχουν για να γλιτώσουν από τη διαπόμπευση…
Αντί άλλου σχολίου θυμίζουμε την επιστολή που είχε δημοσιεύσει τότε η Χρύσα Μπότση, μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές, μέσα από την ηλεκτρονική εφημερίδα-ιστότοπο γυναικείων δικαιωμάτων και γυναικείων θεμάτων, “Το Μωβ” αλλά και ένα κείμενο της ίδιας της Κατερίνας:
Γράφει η κ. Μπότση: “Η Κατερίνα δραπέτευσε. Όσες φυλακές έζησε, όσους παραδείσους κι αν αναζήτησε στα ναρκωτικά ποτέ δεν έφτασαν. Η επιχείρηση δίωξης των οροθετικών χρηστριών πριν τις εκλογές του 2012, μάζεψε μαζί με τις άλλες κοπέλες και την Κατερίνα. Τη γνωρίσαμε κι αυτή στις φυλακές Κορυδαλλού. Ένα κορίτσι γελαστό που του άρεσαν οι αγκαλιές και τα χάδια. Ήταν διαχυτική, πάντα με φιλούσε.
Η Κατερίνα έγινε αργότερα ασθενής μου καθώς το “αδίκημα” της οροθετικότητάς της, την έφερε στην πόρτα της Μονάδας Λοιμώξεων. Γρήγορα ενεργοποιήθηκε. Μάχιμη, πήρε μέρος σε όλες τις δράσεις της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης για τις διωκόμενες οροθετικές: μίλησε σε προβολές, σε πάνελ, σε συγκεντρώσεις για τα αυτονόητα: τα νοσήματα δεν φυλακίζονται, θεραπεύονται. Την αγαπήσαμε για το θάρρος της, την ανθρωπιά της, το ωραίο μυαλό της.
Δυο χρόνια καθαρή, όταν υποτροπίασε. Ζητούσε συγγνώμη γιατί νόμισε ότι μας απογοήτευσε. Οι δικοί μου φόβοι όμως είχαν να κάνουν με κάτι άλλο. Εμείς πόσο σωστά τη στηρίξαμε; Πόσο μπορέσαμε ν’απαλύνουμε τους πόνους της, να την κάνουμε ικανή ν’αντέξει ότι και οι άλλοι και άλλες αντέχουμε;
Η Κατερίνα μπήκε σε πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ. Όλα πήγαν “καλά”. Σωστή στις υποχρεώσεις της, στα ραντεβού της, όμορφη με τη λεπτή φιγούρα της και μ’εκείνο το χαμόγελο που χάλαγαν τ’ανύπαρκτα μπροστινά της δόντια που είχαμε βάλει στόχο να φτιάξουμε. Μαζί της ο πατέρας της πάντα εκεί, κοντά της.
Κι όμως η Κατερίνα δεν ήταν καλά. Πριν λίγες μέρες αποφάσισε πως η ζωή ήταν πολύ κουραστική γι αυτήν. Δεν την άντεχε. Άφησε ένα γράμμα αποχαιρετιστήριο και πήρε την τελευταία της δόση. Μας άφησε πίσω εμάς που αντέχουμε κι αυτή έφυγε. Η Κατερίνα δραπέτευσε κι η φυγή της πληγώνει .
Συγγνώμη για τη φόρτιση…
Χρύσα Μπότση
Μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές”.
Στις 4 Απριλίου η Κατερίνα έγραφε:
“4 Απριλίου 2014 Είμαι μια από τις 27 τοξικοεξαρτημένες οροθετικές γυναίκες που διαπομπευθήκαμε το 2012, μας υποχρέωσαν σε λήψη αίματος για τεστ HIV/AIDS, και στη συνέχεια μας φυλάκισαν για διάστημα έως ένα χρόνο, με την κατηγορία της πορνείας και της “βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης” στους υποτιθέμενους πελάτες μας. Η κατηγορία της πορνείας δεν αποδείχθηκε, και στη δίκη δύο από εμάς στις 4/4/2014 ενάντια στο ελληνικό κράτος για παράνομη φυλάκιση, κερδίσαμε αποζημίωση ύψους …10 ευρώ την ημέρα.
Η βλάβη που μας έγινε θα κυνηγάει αιώνια εμάς και τα παιδιά μας. Εμείς όμως είμαστε φορείς δικαιωμάτων, και με τη συμπαράσταση της Ομάδας Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών και την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στις διωκόμενες Οροθετικές θα συνεχίσουμε να επιδιώκουμε την ηθική και υλική μας δικαίωση. Και θέλω να σας πω ότι εγώ κατάφερα να είμαι καθαρή”.
Η Σίσσυ Βωβού, μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές καταγγέλει και την απόπειρα αυτοκτονίας του πατέρα της Κατερίνας, όταν έγινε η διαπόμπευση με εντολή Λοβέρδου, λίγο πριν τις εκλογές:
“Όταν διαπομπεύθηκε, λίγον καιρό αργότερα, ο πατέρας της έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, τον έσωσαν, αλλά ήταν σε άσχημη κατάσταση. Έχασε και τη δουλειά του γι’ αυτό το λόγο. Όταν η Κατερίνα βγήκε, πήγε στο σπίτι της, όπου βρήκε αγάπη. Όταν θέλησε να πάει σε συγγενικό σπίτι στην ιδια γειτονιά, δεν την δέχθηκαν λόγω των προκαταλήψεων για την οροθετικότητά της, λόγω του ότι, πάνω απ’ όλα, είχε διαπομπευθεί. Όταν πήγε στην καφετέρια, αυτοί που την ήξεραν της είπαν να φύγει. Και τόσα άλλα… Επειδή ήταν μια από τις δύο ελπίδες μας από αυτή την ομάδα των γυναικών, ελπίδα γιατί είχε ξεφύγει, ρώτησα στις 25 Νοέμβρη τον Κωνσταντή Καμπουράκη, της ACT UP που μαζί με τη Χρύσα Μπότση την στήριζαν σε μόνιμη βάση, αν είναι καλά η Κατερίνα. Μου απάντησε, ‘καλά είναι, αλλά δεν είμαι σίγουρος’. Τρεις μέρες μετά μαθαίνουμε την ‘τελευταία είδηση’ όχι από αυτήν, αλλά για αυτήν.
Χαίρε Λοβέρδο, υπουργέ Παιδείας, οι πεθαμένες και οι μελλοθάνατες σε χαιρετούν!”.
Δείτε το ντοκιμαντέρ «Το χρονικό μιας διαπόμπευσης» της σκηνοθέτιδος Ζωής Μαυρουδή.
Του Αρη Χατζηστεφάνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.