Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

Πολιτική δίωξη μουσικού αντιφασίστα στην Άρτα από φασίστες και συγκρότηση Ανοιχτής Συνέλευσης Αλληλεγγύης..




 Εδώ και λίγες ημέρες μας κοινοποιήθηκε πολιτική δίωξη συντρόφου αντιφασίστα  μετά από μήνυση ενός ναζιστή ..
Χθες Κυριακή αποφασίσθηκε  και συγκροτήθηκε Ανοιχτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στον πολιτικά διωκόμενο   με συνεχείς πολιτικές, αντιφασιστικές  δράσεις που θα φθάσουν έως την εκδίκαση της υπόθεσης..
Την ερχόμενη Κυριακή  η ανοιχτή συνέλευση ενάντια στην πολιτική δίωξη του συντρόφου καλεί  σε συζήτηση ενημέρωση ενώ θα δημοσιοποιηθεί και  κείμενο ενημέρωσης..

    Η Αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

Η ανισότητα και ο μετανάστης ως τουρίστας

Εκδηλώνεται τον τελευταίο καιρό μεγάλη ανησυχία «αποκλειστικά για πρόσφυγες», λες και ο μετανάστης κινδυνεύει για την πλάκα του. Λες και πρέπει ο άλλος να έχει τρύπες από σφαίρες στην πλάτη του, για να καταλάβουμε γιατί φεύγει. Η ακαταμάχητη αλήθεια της σημερινής συνθήκης είναι πως όταν η ανισότητα είναι τόσο συντριπτική, θα έρθει η στιγμή που όσο ψηλά και αν είναι τα τείχη, ο άλλος θα θελήσει να τα περάσει και να αναζητήσει καλύτερη μοίρα


του Κωνσταντίνου Πουλή


Ένας κρατούμενος που εργάζεται σε ένα κινέζικο εργοστάσιο/στρατόπεδο εργασίας βάζει μέσα σε ένα κουτί από στολίδια για το Χαλοουίν ένα γράμμα όπου περιγράφει τις συνθήκες της ζωής του. Μια γυναίκα από το Όρεγκον ανοίγει το κουτί, που το αγοράζει στα Kmart για να στολίσει το σπίτι της, και έρχεται σε επαφή με μια ιστορία που αμφισβητήθηκε, αλλά είναι αληθινή και είναι συνταρακτική, παρότι είναι ταυτοχρόνως πολύ κοινή. Οι εργαζόμενοι εκεί δουλεύουν 15 ώρες την ημέρα χωρίς ρεπό και αργίες,  με ημερομίσθιο 1,61 δολάρια. Ο ετήσιος τζίρος από αυτό το στρατόπεδο εργασίας ήταν 16 εκατομμύρια δολάρια όταν ξέσπασε το σκάνδαλο. Η απάντηση της Kmart ήταν η στερεότυπη, πως δεν γνώριζαν ότι η παραγωγή γίνεται σε αυτές τις συνθήκες. Στην Κίνα φυλακισμένοι ήταν υποχρεωμένοι μετά την καταναγκαστική εργασία, όπου έσπαγαν πέτρες και έσκαβαν όλη μέρα, να παίζουν παιχνίδια στον υπολογιστή για να κερδίζουν όπλα για προχωρημένες πίστες του παιχνιδιού, τα οποία μετά οι φύλακες πωλούσαν στο ίντερνετ. Οι φυλακισμένοι αναγκάζονταν να το κάνουν αυτό μέχρις εξαντλήσεως και κακοποιούνταν αν αποτύγχαναν. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος πιτσιρικάς στο Τέξας παίζει ένα παιχνίδι και θέλει να περάσει στην επόμενη πίστα κάπως άκοπα και αυτή τη δυνατότητα του την παρέχει ένας εξαντλημένος κρατούμενος σε κινεζικές φυλακές. Ή του παρέχει στολίδια για πάρτι μασκέ.

Η εταιρεία Νεστλέ έχει καταδικαστεί γιατί στις φυτείες στα κακαόδεντρα στην Ακτή Ελεφαντοστού και στα ψαράδικα στην Ταϊλάνδη δουλεύουν παιδιά που έχουν υπάρξει θύματα τράφικινγκ και εργάζονται δεκατέσσερις ώρες τη μέρα, στην πράξη σχεδόν χωρίς αμοιβή. Στις φυτείες εργάζονται 2,12  εκατομμύρια παιδιά, δηλαδή διπλάσια από την προηγούμενη χρονιά. Οι εταιρείες βεβαίως γνωρίζουν την κατάσταση, αρχικά δηλώνουν σοκαρισμένες, μετά υπόσχονται ότι θα την αντιμετωπίσουν και μετά δεν κάνουν τίποτα. Α, όχι τίποτα, η Νεστλέ συνεργάζεται με 280 ΜΚΟ σε προγράμματα διατροφής για παιδιά, γιατί υπάρχει και ένα παράλληλο σκάνδαλο με το μητρικό γάλα. Ο πρωθυπουργός στην Ακτή Ελεφαντοστού είχε ενημερώσει τις εταιρείες ότι θα έπρεπε να πληρώνουν δεκαπλάσια χρήματα, αν η παραγωγή δεν γινόταν σε συνθήκες δουλείας.   Αυτό είναι το κακάο που πίνουμε και η σοκολάτα που τρώμε.  

Θέλουμε επίσης ρούχα που να είναι της μόδας και να είναι φτηνά, αν είναι δυνατόν να είναι μάρκας και να κοστίζουν κάποτε λιγότερο από 5 δολάρια! Ο διευθυντής της H&M είναι ο 28ος πιο πλούσιος άνθρωπος στον κόσμο, της Ζάρα ο τέταρτος, αλλά οι εργαζόμενοι που τα ράβουν είναι σκλάβοι. Ο Τζον Όλιβερ αφιέρωσε μια εκπομπή σε αυτό το θέμα, συγκεντρώνοντας τις πληροφορίες που αναφέρθηκαν παραπάνω και ακόμη την πληροφορία ότι αυτό το ήξεραν οι εταιρείες GAP και Nike, γιατί το σκάνδαλο είχε ξεσπάσει ήδη από το 1990, ξανά το 2000, ξανά το 2007, το 2010, μετά πάλι το 2013, και πάντα η GAP παρίστανε την έκπληκτη. Για την εκπομπή αυτή ένας αρθρογράφος του Forbes εξηγούσε ότι ο Όλιβερ είναι ηλίθιος, γιατί δεν καταλαβαίνει ότι αυτό θα πει να είσαι φτωχός, ότι ζεις σε φτωχή χώρα με χαμηλό μισθό. Φταίει, λέει, απλώς η χαμηλή παραγωγικότητα. (Σας θυμίζει κάτι;) Θα επανέλθω στα λόγια του.

Αυτό βεβαίως δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Κάπως έτσι γεννιέται η βιομηχανική κοινωνία. Οι Αφρικανοί που μεταφέρθηκαν ως σκλάβοι σχετίζονται με την αύξηση της ζήτησης που υπήρχε για πέντε προϊόντα που δεν παράγονταν επαρκώς στη Δύση: καφέ, τσάι, κακάο, ζάχαρη και καπνό. Προϊόντα που ήταν αρχικά απρόσιτα στους φτωχούς και για τα οποία εισήχθησαν 1,5 εκατομμύριο σκλάβοι, που έκαναν τη ζάχαρη προσιτή στα κατώτερα στρώματα. (Th. Crump, A Brief History of How the Industrial Revolution Changed the World, σ. 166-7). Κατά τον Μεσαίωνα, η ζάχαρη ήταν πολυτέλεια. Χρειάστηκαν οι μεγάλες φυτείες ζαχαροκάλαμου στην Αμερική, προκειμένου να ξεκινήσουν οι Ευρωπαίοι να προσθέτουν στο διαιτολόγιό τους τούρτες, μπισκότα, σοκολάτες και καραμέλες. Ο καπιταλισμός γεννήθηκε χέρι χέρι με το δουλεμπόριο. Επειδή δεν υπήρχε μεγάλη προθυμία για τη δουλειά στις φυτείες όπου οι εργαζόμενοι πέθαιναν από ελονοσία, από τον 16ο μέχρι τον 19ο αιώνα μεταφέρθηκαν στην Αμερική δέκα εκατομμύρια σκλάβοι (Y. N. Harari, Sapiens, Μια σύντομη ιστορία του ανθρώπου, σ. 341). 

Αυτή είναι η ιστορία της «ελεύθερης αγοράς». Η ουσία της είναι αυτή η καταγωγική ανισότητα. Και αυτή την ανισότητα την ανεχόμαστε ακόμη και σήμερα. Ο μέσος δυτικός θεωρεί ότι αυτή η κατάσταση είναι μια χαρά. θέλει έναν δούλο για το παντελόνι του, έναν για τον καφέ του, έναν για το κινητό και τον υπολογιστή του, και έναν πολύ ψηλό φράχτη για να μην έρχονται οι δούλοι και διεκδικούν καλύτερη ζωή. Με το καλό. Είναι πολύ λογικό. Και να έχεις δούλους, και να θέλεις να μένουν στο κλουβί τους. Αλλά δεν μένουν. Και δεν έχουν κανέναν λόγο να μείνουν. Είναι επίσης πολύ λογικό, να λες σιγά σιγά ότι θέλεις να πυροβολούνται, αν χρειαστεί. 

Εκδηλώνεται τον τελευταίο καιρό μεγάλη ανησυχία «αποκλειστικά για πρόσφυγες», λες και ο μετανάστης κινδυνεύει για την πλάκα του. Λες και πρέπει ο άλλος να έχει τρύπες από σφαίρες στην πλάτη του, για να καταλάβουμε γιατί φεύγει. Η ακαταμάχητη αλήθεια της σημερινής συνθήκης είναι πως όταν η ανισότητα είναι τόσο συντριπτική, θα έρθει η στιγμή που όσο ψηλά και αν είναι τα τείχη, ο άλλος θα θελήσει να τα περάσει και να αναζητήσει καλύτερη μοίρα. Μέσα στη συζήτηση των ημερών για τα γεωπολιτικά, έχω αυτόν τον προβληματισμό: είναι τόσο φυσιολογικό ότι ξαφνικά συμμεριζόμαστε κι εμείς, μάλιστα και η παρά λίγο αριστερή κυβέρνησή μας, τη διάκριση μεταξύ προσφύγων και μεταναστών σε ηθικό επίπεδο; Υποτίθεται στο όνομα της νομικής προστασίας των προερχόμενων από εμπόλεμες ζώνες, στην πράξη όμως υποβιβάζοντας τους λόγους για τους οποίους μετακινούνται άνθρωποι από χώρες που δεν δίνουν δικαίωμα διεκδίκησης ασύλου. Δηλαδή σκεφτόμαστε όλους αυτούς τους ανθρώπους και τους λέμε ότι δυστυχώς μας συγκινούν μόνο αυτοί που έχουν θραύσματα από οβίδες στο κεφάλι. Όχι οι υπόλοιποι. Και αυτό είναι φυσιολογικό, είναι μια νέα κανονικότητα. 

Δεν πρόκειται για το πόσοι είναι οι μετανάστες στην Ελλάδα από τέτοιες  χώρες (π.χ. Μπαγκλαντές, Πακιστάν, Ινδία, Φιλιππίνες), πρόκειται για τη βαθύτερη πηγή του προβλήματος: την ανισότητα. Εις ό,τι με αφορά, θεωρώ εντελώς φυσιολογικό και αναμενόμενο, ότι σε συνθήκες τέτοιας εξωφρενικής, απάνθρωπης ανισότητας, οι κολασμένοι έχουν κάθε δικαίωμα να αναζητήσουν καλύτερη τύχη. Απαντώ, δηλαδή, στον αρθρογράφο του Φορμπς, ότι αυτοί οι φτωχοί άνθρωποι από φτωχές χώρες δεν έχουν κανέναν λόγο να ζουν χειρότερα από τον ίδιο. Υπάρχει μια μακρά δουλοκτητική παράδοση από την οποία εκείνος ωφελείται προκειμένου να φοράει μανικετόκουμπα και να μας εξηγεί ότι του αξίζει ο πλούτος του.

 Είναι απολύτως εύλογο να μας συγκινεί το δράμα των προσφύγων.  Δεν υπάρχει μόνο πόλεμος, όμως, υπάρχει και ανισότητα. Τόσο αδιανόητη, που κάποια στιγμή το φράγμα σπάζει. Και όσους φράχτες κι αν χτίσει η Δύση, αυτό θα χρειαστεί κάποια στιγμή να το αντιμετωπίσει. 

Η ιστορία ενός εκδοτικού εκβιασμού

 

Συντάκτης: Δημήτρης Ψαρράς

Η επίθεση του χτεσινού «Βήματος» στην κυβέρνηση και προσωπικά στον πρωθυπουργό είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός πολιτικού εκβιασμού, ενώ το «ρεπορτάζ» που υπέγραψε ένας συντάκτης της εφημερίδας είχε όλα τα στοιχεία της κίτρινης δημοσιογραφίας.

Αν ήθελε ο εκδότης της εφημερίδας Σταύρος Ψυχάρης να αποκαλύψει το περιεχόμενο κάποιας προσωπικής του συνάντησης με τον πρωθυπουργό, την εποχή που ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ακόμα αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα έπρεπε να γράψει ο ίδιος το κείμενο και να μην καταφύγει σε «φωτογραφικές» περιγραφές και ευτράπελα παρασκήνια για αλεξίσφαιρες λιμουζίνες και κρυφά ασανσέρ.

Οσο για την απάντηση του «Βήματος», μετά το σχόλιο του Γραφείου Τύπου της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού, ήταν κι αυτό στην ίδια γραμμή της ανοιχτής απειλής:

«Το Μέγαρο Μαξίμου λησμονεί το νόμο της δημοσιογραφίας περί χρυσών εφεδρειών. Θα έχουν την ευκαιρία να τον πληροφορηθούν». Μ’ άλλα λόγια, «σκάστε, γιατί θα πούμε κι άλλα».

Η εικόνα συμπληρώνεται με την αντίδραση της Νέας Δημοκρατίας, που βιάστηκε να υιοθετήσει το σενάριο του ΔΟΛ, ενώ στο δικό του κύριο άρθρο ο κ. Ψυχάρης απλώς έσπευσε να θυμίσει στον κ. Τσίπρα και στον κ. Μητσοτάκη ότι δεν είναι μεγάλοι άνδρες όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου, ότι είναι «προσωρινοί» και ότι θα έπρεπε να ευγνωμονούν το Συγκρότημα.
Ο εκβιασμός του 1982

Δεν θα έπρεπε να μας ξαφνιάσει η κίνηση αυτή του Συγκροτήματος. Ο Σταύρος Ψυχάρης δεν έχει κληρονομήσει μόνο την ιδιοκτησία του ΔΟΛ από τον Χρήστο Λαμπράκη, αλλά και τη μεθοδολογία του.

Είναι εκπληκτική η ομοιότητα της συμπεριφοράς του Σταύρου Ψυχάρη προς τον Αλέξη Τσίπρα με εκείνη του Χρήστου Λαμπράκη προς τον Ανδρέα Παπανδρέου την πρώτη περίοδο της «Αλλαγής».


Λίγους μήνες μετά την πρώτη εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ και την άνοδο του Ανδρέα Παπανδρέου στην πρωθυπουργία, το καλοκαίρι του 1982, έκλεισαν ξαφνικά δύο εφημερίδες, ο φιλοχουντικός «Ελεύθερος Κόσμος» και το καθημερινό «Βήμα».

Και ενώ το κλείσιμο της πρώτης θα μπορούσε να ερμηνευτεί από τη συρρίκνωση της εκλογικής πελατείας της Ακροδεξιάς, η αναστολή κυκλοφορίας της δεύτερης υπήρξε το μέσο ενός πολιτικού εκβιασμού.

Προηγήθηκε συνάντηση Ανδρέα Παπανδρέου – Χρήστου Λαμπράκη. Ο εκδότης είχε μόλις λάβει μεγάλο δάνειο για τις εφημερίδες του. Η άμεση επιδίωξή του ήταν να χαριστούν τα χρέη ή τουλάχιστον να διευκολυνθεί με σκανδαλώδη τρόπο η αποπληρωμή τους.

Η Νέα Δημοκρατία και τότε υπερασπίστηκε αμέσως τις απαιτήσεις του ΔΟΛ. Ο ΔΟΛ επιχειρούσε πάλι να υποστηρίξει τη δημιουργία ενός «κεντρώου» πόλου, προκειμένου να αποδυναμωθεί η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.

Σκίτσο του Στάθη στον «Ριζοσπάστη» (25/8/1982) |

Αντιγράφουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα από το ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» εκείνης της περιόδου:

«Η αναστολή της καθημερινής έκδοσης της εφημερίδας “Το Βήμα” δεν άφησε κανένα αδιάφορο. Και απ’ όλες τις πλευρές χαρακτηρίστηκε σαν θέμα πολιτικό και μάλιστα πολύ σοβαρό, ό,τι κι αν εννοεί ο καθένας μ’ αυτό. Παρελαύνουν, λοιπόν, εδώ και τρεις ημέρες οι “τεθλιμμένοι συγγενείς” (εν αυτοίς και οι κ.κ. Μητσοτάκης [!], Τζαννετάκης ή Καρακίτσος), που δεν θρηνούν βέβαια τους απολυμένους συντάκτες. Αναπέμπονται οι αναγκαίοι ύμνοι για την “ιστορική εφημερίδα”, κατά τους οποίους “ο αποθανών δεδικαίωται”. [...]

Την “κρίση” στον Τύπο δεν την δημιούργησαν τόσο οι οικονομικές δυσκολίες, όσο, αντίθετα, οι οικονομικές παροχές: τα θαλασσοδάνεια και οι χαριστικές παροχές των κατά καιρούς κυβερνήσεων, ο παρασιτισμός και η διαφθορά που συνεπάγονται και που περισσότερο απ’ όλους επιβάρυναν τους φορολογούμενους, διέφθειραν, εξανδραπόδιζαν και ακύρωναν τη δημοκρατική λειτουργία του Τύπου. [...]

Το ίδιο το “Βήμα”, πάντως, δεν επικαλέστηκε οικονομικές δυσκολίες. Αρκέστηκε στη σιωπή. Εγινε, άλλωστε, γνωστό ότι δύο μόλις εβδομάδες πριν, η εφημερίδα αυτή είχε πάρει δάνειο 40 εκατομμυρίων. Και ο εκδότης της είχε ζητήσει σε προσωπική επαφή με τον πρωθυπουργό πρόσθετες διευκολύνσεις, όχι τόσο για τις δικές του εφημερίδες, αλλά για το σύνολο των ιδιοκτητών.

Ζητούσε, δηλαδή, να συνεχιστεί το καθεστώς των χαριστικών δανείων σαν μόνη λύση για να διατηρηθεί η “πολυφωνία” στον Τύπο. Μα στη συνάντηση αυτή με τον πρωθυπουργό ο ιδιοκτήτης του “Βήματος” περισσότερο από τις οικονομικές ενδιαφερόταν κυρίως για “πολιτικές παροχές”.

Και διαμαρτυρόταν γιατί δεν τιμάται, όσο ο ίδιος θα ήθελε, η παράδοση που τον ήθελε μυστικό σύμβουλο και ρυθμιστή των εξελίξεων».
Πανομοιότυπη μεθόδευση
                                  
                                         Το πρωτοσέλιδο της «Ελευθεροτυπίας» |

Η ομοιότητα της μεθόδευσης του ΔΟΛ εκείνη την περίοδο με όσα επιχειρεί από χτες ο κ. Ψυχάρης είναι εκπληκτική.

Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» στις 23.8.1982 υπογράφει ο Παύλος Τσίμας, ο οποίος περιγράφει και τις ευρύτερες επιχειρηματικές διεργασίες στον χώρο των μέσων ενημέρωσης:

«Στο χώρο του Τύπου γίνεται από καιρό λόγος για μια σύμπραξη των ιδιοκτητών των δύο μεγάλων εφημερίδων μαζί με μια δυο μικρότερες. Και οι πληροφορίες αυτές κοινολογήθηκαν πριν λίγους μήνες, με την αποκάλυψη του σχεδίου μονοπώλησης της πρακτόρευσης των εφημερίδων.

Ταυτόχρονα, ο χώρος του Τύπου είναι εδώ και αρκετούς μήνες πεδίο αγοραπωλησιών και οικονομικών συμφωνιών που αφορούν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Ηδη θεωρείται τελειωμένη υπόθεση από τον όμιλο Βαρδινογιάννη της εφημερίδας “Μεσημβρινή”. [...]

Σκίτσο..

 

Γιάννης Δερμεντζόγλου.

Είναι μακέτο τούτο το έργο;*(παραλειπιώμενα απο το συνέδριο του Μπομπολοκόματος ΠΟΤΑΜΙ)

Επανεμφανίστηκε ο Κώστας ο Σημίτης. Ας θυμηθούμε ποιός είναι ο πρώην «εκσυγχρονιστής πρωθυπουργός».

                           simitis_euro

ημεροδρόμος : ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ
Τα είχαμε όλα και ήρθε να συμπληρώσει την εικόνα και ο Κώστας ο Σημίτης! Εμφανίστηκε στο συνέδριο του Ποταμιού, για να δηλώσει, μεταξύ άλλων, ότι «χρειάζεται και ένας ισχυρός πόλος». Ο Κώστας ο Σημίτης κυβέρνησε την Ελλάδα για 8 χρόνια, από το 1996 έως το 2004. 8 ολόκληρα χρόνια ήταν πρωθυπουργός ο Κώστας ο Σημίτης και μίλησε σαν «ξένος», λες και τον γνωρίσαμε χθες… 
Ποιος είναι ο Κώστας Σημίτης; Ας θυμηθούμε τον «εκσυγχρονιστή πρωθυπουργό».
Η «ισχυρή Ελλάδα» του Σημίτη
Ο Κώστας ο Σημίτης «μας έβαλε στην ΟΝΕ»… Η κεντρική φωτογραφία του δημοσιεύματος αποτελεί ιστορικό ντοκουμέντο, για τη σύγχρονη Ελλάδα. Ο πρωθυπουργός της χώρας ανέμιζε τα ευρώ και πανηγύριζε.
Και τι δεν ακούγαμε τότε… Ακούγαμε για την «ισχυρή Ελλάδα», που ετοιμάζεται να μπει στον «σκληρό πυρήνα της ΕΕ» και για το νέο σύμβολο, το ευρώ. Η χώρα, έλεγαν, θα πάψει να είναι ο φτωχός συγγενής, θα πάψει να μελαγχολεί και να μεμψιμοιρεί. Μια «υπερήφανη Ελλάδα» γεννιόταν…
Τότε, εάν τολμούσες να πεις πως η συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ΟΝΕ είναι καταστροφική χαρακτηριζόσουν συντηρητικός, οπισθοδρομικός, δογματικός και πολλά άλλα.
Είναι τόσο πολλά τα κατορθώματα του Κώστα του Σημίτη. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Η Ελλάδα ήταν «ένα απέραντο εργοτάξιο», ήταν η χώρα των «μεγάλων έργων», τα οποία χρυσοπληρώνουμε μέχρι τώρα και κερδίζουν εκατομμύρια κι εκατομμύρια οι εταιρείες που τα εκμεταλλεύονται. Και μην αρχίσει πάλι εκείνο το παραμύθι («δηλαδή να μην γίνουν μεγάλα έργα» ρωτούσαν με ….νόημα τότε οι ΠΑΣΟΚοι) γιατί τα χρόνια πέρασαν και η πραγματικότητα έδειξε πολλά.
Γιουγκοσλαβία 1999  
                              38771
 
Συνεχίζουμε, λοιπόν. Ο Κώστας ο Σημίτης ήταν πρωθυπουργός την περίοδο του πολέμου στη ΓιουγκοσλαβίαΉταν Μάρτιος του 1999 όταν ξεκίνησε μια από τις πιο βάρβαρες επιθέσεις απέναντι σ’ έναν ολόκληρο λαό. Αποτέλεσμα; Η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

                                                              κλικ

Κραύγαζαν τότε οι ΠΑΣΟΚοι: Δεν συμμετέχει η Ελλάδα στον πόλεμο! Και την ίδια στιγμή η χώρα είχε γίνει κέντρο πολεμικών εξορμήσεων, αφού, με άδεια της κυβέρνησης, πέρναγαν τα  ΝΑΤΟϊκά πλοία και αεροσκάφη. Έδωσε ό,τι ζήτησαν οι ΝΑΤΟϊκοί. Το επιχείρημα τους ήταν το γνωστό: Εμείς δεν συμμετέχουμε στον πόλεμο, αλλά είμαστε μέλος μιας συμμαχίας, οπότε έχουμε κάποιες υποχρεώσεις ως μέλος του ΝΑΤΟ κ.ο.κ. Και τη ίδια στιγμή η Γιουγκοσλαβία μετρούσε τους νεκρούς της, μέσα στο χαμό και την καταστροφή…Οι βομβαρδισμένες γέφυρες δεν διαγράφονται από τη μνήμη μας… 

Εκείνη την περίοδο (την περίοδο του πολέμου) το περιοδικό «ΚΛΙΚ», με διευθυντή τον κ. Σταύρο Θεοδωράκη, μας πρότεινε να δούμε το «νέο πρόσωπο της Αμερικής». Ο Σταύρος Θεοδωράκης, μετά από αρκετά χρόνια ίδρυσε το Ποτάμι, το οποίο επισκέφθηκε χθες, στο συνέδριο του, ο Κώστας Σημίτης, για να κάλεσε σε νέο «ισχυρό πόλο». Ο Σταύρος Θεοδωράκης επανεξελέγη επικεφαλής του Ποταμιού, στο συνέδριο (για όποιον ενδιαφέρεται για τη συγκεκριμένη είδηση…) 

Το Χρηματιστήριο στα χρόνια του Κώστα του Σημίτη
                                                             χρηματιστήριο

Ξανά πίσω στο 1999. Χρηματιστήριο. Το ΠΑΣΟΚ καλούσε το λαό να γίνει επενδυτής στο Χρηματιστήριο, για να σωθεί και να πιάσει την καλή. Αυτό ήταν το πολιτικό κάλεσμα του ΠΑΣΟΚ. Πρωθυπουργός ήταν (φυσικά) ο Κώστας ο Σημίτης. Χιλιάδες οι μονάδες στο δείκτη του Χρηματιστηρίου και ο μισθός και τα δανεικά «έπεφταν», από αρκετούς, σε μετοχές. Κι όλα αυτά με προτροπή της κυβέρνησης. Τα επόμενα χρόνια ο δείκτης έπεσε και χιλιάδες και χιλιάδες έβριζαν τους συμβούλους επενδύσεων, δηλαδή πρώτα απ’ όλα την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Τότε κάποιοι, λίγοι, έβγαλαν λεφτά. Πολλά λεφτά.Πάρα πολλά λεφτά.

Χωρίς ίχνος ντροπής παραδίδουν τον Οτσαλάν

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Τα ξεπλένει όλα, Το Ποτάμι. Οι 48 περιπτώσεις με οσμή σκανδάλου που δήλωσαν παρών!

 


Στο συνέδριο του Ποταμιού έδωσαν το παρόν ο γιος του Μητσοτάκη, η κόρη του Γεννηματά, ο γιος του Ανδρέα και ο Σημίτης. Μάλιστα επιτέθηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας ότι εκπροσωπεί το παλιό…!Ειδικά ο αποκληθείς από τον Κώστα Καραμανλή ως ” ο Αρχιερέας της διαπλοκής ” δήλωσε για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑνΕλλ ότι, ” μας κυβερνούν, ανόητοι … “ και ίσως … να έχει δίκιο. Να μην έχουν την ” επιδεξιότητα ” που είχαν στη … “διακυβέρνηση” όσοι έδωσαν το παρόν στο … κάλεσμα του Ποταμού.

Πάμε λοιπόν.Ακολουθουν 48 περιπτώσεις με οσμή “σκανδάλου” που δήλωσαν παρών στο Συνέδριο του Ποταμιου.

Εποχή Σημίτη: 39 ( μέχρι τώρα … )

1. Υπερχρέωση της χώρας, διόγκωση του δημόσιου χρέους στο 114% (το 1981 το δημόσιο χρέος υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού, το 1985 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό και το 2001 έφτασε σε χρέος ρεκόρ 114% του ΑΕΠ )

2. Παράδοση του δημόσιου πλούτου στους βαρόνους των κατεστημένων συμφερόντων(έξι οικογένειες)

3. Καταλήστευση των κρατικών και κοινοτικών πόρων από τις συμμορίες της διεφθαρμένης διαπλοκής που έδρασαν ανενόχλητες και με την πλήρη ανοχή των «χρυσών» σοσιαλιστικών εξουσιών. Όλες οι διεθνής εκθέσεις κατατάσσουν την Ελλάδα στην ίδια κατηγορία με τις χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής.

4. Έγκλημα χρηματιστηρίου: άγρια δηλαδή λεηλασία ενάμισι εκατομμυρίου ανύποπτων μικροεπενδυτών μετά από τις άμεσες και έμμεσες προτροπές υπουργών (κόμμα χρηματιστηρίου) και του ίδιου του Σημίτη.

5. Χειραγώγηση του γενικού δείκτη του χρηματιστηρίου με τα ταμεία των ΔΕΚΑ (Δημόσια Επιχείρηση Κρατικών Αξιών) και των ασφαλιστικών ταμείων.

6. Φτωχοποίηση του ελληνικού λαού με δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες κάτω από τα όρια της φτώχειας και δημιουργία νεόπτωχης τάξης.

7. Οι ολέθριοι χειρισμοί της «νύχτας των Ιμίων» έστω συγχωρoύνται με το αιτιολογικό του μη-πολέμου, η συμφωνία όμως της Μαδρίτης που παραχωρεί για πρώτη φορά δικαιώματα «συνιδιοκτησίας» της Άγκυρας στην περιοχή μάλλον είναι δύσκολο να ξεχαστεί και αποδεικνύει την ανικανότητα Σημίτη και προέδρου Γιώργου.

8. η σκοτεινή υπόθεση των πυραύλων S-300 που εξασθένισε την άμυνα της Κύπρου από ελληνικής πλευράς ενώ δεν έγινε το ίδιο από τουρκικής πλευράς. Προσπαθούσαμε επί μήνες να τους κρύψουμε σε κάποιο νησί.

9. Η «νίκη του Ελσίνκι» που παρουσιάστηκε ως επίτευγμα της εξωτερικής πολιτικής Σημίτη, ενώ ποτέ δεν εξήγησαν στους Έλληνες ποιές ήταν οι πραγματικές συνέπειες αυτής της συμφωνίας.

10. Συναίνεση Σημίτη – Παπανδρέου στον βομβαρδισμό Σερβίας-Κοσσυφοπεδίου, στο βομβαρδισμό δηλαδή ευρωπαϊκής(βαλκανικής) χώρας με ορατό τον κίνδυνο μεταβολής συνόρων στη βαλκανική γειτονιά μας με απρόβλεπτες συνέπειες για χώρες στα σύνορά μας.

11. Εξοπλιστικά προγράμματα είκοσι δις € από Σημίτη, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και προβληματικών μαχητικών που το ένα μετά το άλλο πέφτουν σκοτώνοντας αεροπόρους. Φαίνεται ότι οι μόνοι που επωφελήθηκαν από τις συμφωνίες ήταν τα λαμόγια-μεσάζοντες, οι έμποροι και οι πολυεθνικές για τους οποίους εξασφαλίζονταν τεράστιες μίζες και προμήθειες, με υπερκοστολογήσεις και αστρονομικές υπερβάσεις των αρχικών συμβάσεων.

12. Οι δαπάνες για την άμυνα δεν εμφανίζονταν ποτέ στα κρατικά έξοδα αλλά εγγράφονταν μόνο σε ειδικούς λογαριασμούς της Τράπεζας της Ελλάδος (που σημαίνει ότι δεν μπορεί ποτέ να αποδειχτεί που πήγαιναν τα λεφτά και ποιος τα έπαιρνε) με αποτέλεσμα να γίνουμε διεθνώς ρεζίλι από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία το 2002. Μέχρι το 1998 είχαν ανοιχτεί 3 τέτοιοι λογαριασμοί από το 1998 μέχρι το 2004 ανοίχτηκαν πάνω από 100 : τα περίφημα διπλά βιβλία του Πασόκ).

13. TOR-M1 (ρώσικα αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά συστήματα μικρού βεληνεκούς) : πίσω από την προμήθειά τους βρίσκονται δύο δολοφονίες, εμπλοκή μυστικών υπηρεσιών, κατασκοπεία, παρακολουθήσεις, απειλές και 474 εκ $ και το γεγονός ότι ουδέποτε καταβλήθηκαν στη χώρα μας τα αντισταθμιστικά οφέλη, ύψους 73 εκ. $.

14. Το τεράστιο φαγοπότι με τα δημόσια έργα και τις Ολυμπιακές υποδομές που χαρακτηρίζονται από καθυστερήσεις, υπερβάσεις και κακοτεχνίες, για πολλές από τις οποίες πληρώνουμε βαριά πρόστιμα. Με το κόλπο των σκόπιμων καθυστερήσεων στην ανάθεση των έργων οι υπουργοί Σημίτη προχωρούσαν σε απευθείας «τυφλές» αναθέσεις με συνοπτικές και αδιαφανείς διαδικασίες, υποτίθεται κάτω από την πίεση του χρόνου ενώ στην πραγματικότητα ήθελαν απλώς να ευνοήσουν τους νταβατζήδες τους, δηλαδή τους χρηματοδότες τους.

15. Στα δημόσια έργα κατασκεύαζαν δρόμους καρμανιόλες αλλά φούσκωναν οι τσέπες των ευνοούμενων ‘πράσινων κατασκευαστών’ , κυρίως του Μπομπολικού Άκτωρα ο οποίος έπαιρνε όλα τα έργα και όποιο έργο δεν κατασκεύαζε το έπαιρνε για να το δώσει υπερεργολαβία.

16. Εθνικό Κτηματολόγιο : φαγώθηκαν αμέτρητα δις από το Λαλιώτη και πληρώνουμε τεράστια πρόστιμα για την μη πραγματοποίηση του έργου.

17. Ο προϋπολογισμός του 2003 προέβλεπε έλλειμμα 0.9% του ΑΕΠ και τελικά έφτασε το 5.7%.

18. εγκληματική υποτίμηση δραχμής πριν από την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ.

19. Βιομηχανία παράνομων ελληνοποιήσεων με χορήγηση ελληνικής ταυτότητας και εκλογικού βιβλιαρίου ακόμη και σε σεσημασμένους κακοποιούς από τις πρώην κομουνιστικές χώρες. Υπόσχονταν αγροτική γη και διορισμούς σε Ουκρανούς, Ρώσους και Γεωργιανούς, «κατασκευάζοντας» ομογενείς και ταυτόχρονα ψηφοφόρους. Λίγους μήνες μετά τις εκλογές ανακλήθηκαν χιλιάδες ελληνοποιήσεις αφού η παρανομία της έκδοσής τους ήταν ολοφάνερη και καραμπινάτη. Είχαν όμως προλάβει να ψηφίσουν. Αποτέλεσμα η νόθευση των εκλογών της 9ης Απριλίου 2000.

20. Προδοσία και παράδοση του αρχηγού των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους διώκτες του Τούρκους.

21. Καθύβριση δικαστών μόλις τολμούσαν να αγγίξουν υποθέσεις διαφθοράς-διαπλοκής παρά του ότι προκαλούσε συνήθως ‘όποιον έχει στοιχεία να πάει στη δικαιοσύνη’.

22. Υπόθεση Στέγκου: στο ξενοδοχείο του οποίου δεξιώθηκε τους Ευρωπαίους ηγέτες κερνώντας τους γιαούρτια 100 εκ. δραχμών. Ο Στέγκος καταδικάστηκε αργότερα σε 3 έτη φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο για τα αδικήματα της παράβασης χρηματιστηριακής νομοθεσίας, παραπλάνησης επενδυτικού κοινού, διασποράς ψευδών ειδήσεων και άμεσης συνέργιας στις πράξεις αυτές.

23. Μανίκας – Νεονάκης : βάσει των στοιχείων της Επιτροπής Κεφαλαιοαγοράς ο Μανίκας πραγματοποίησε συναλλαγές 1,5 εκ € και ο Νεονάκης 64 εκ. €, σε μικρό χρονικό διάστημα το 1999. Κατά πόσο και οι δυο τους ήταν κάτοχοι εμπιστευτικών πληροφοριών;

24. Και η «Ελευθεροτυπία» στο μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών έργων (Άγιος Κοσμάς) με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της συζύγου του Φυντανίδη, Βιργινίας Βεντουράκη, μέσω της Ολλανδικής κατασκευαστικής De Boer.

25. Φόροι: παρά του ότι η πράσινη υποσχεσιολογία ευαγελίζονταν πάντα αναδιανομές πλούτου, δικαιότερα συστήματα φορολόγησης και φορολόγηση του έχοντα και κατέχοντα, από το 1993 έως το 2003 παρατηρείται αύξηση φόρων κατά 122,5%. Επί Σημίτη επιβλήθηκαν 97 νέοι φόροι που κυρίως στόχευαν μικρές, εμπορικές, βιοτεχνικές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Το 1981 τα συνολικά φορολογικά έσοδα αντιστοιχούσαν στο 15,8% του ΑΕΠ ενώ το 2000 αντιστοιχούσαν στο 26,6%. Το 1981 οι αυξήσεις άμεσων φόρων αντιστοιχούσαν στο 5% του ΑΕΠ ενώ το 2000 αντιστοιχούσαν στο 11,2%. Το 1995 π.χ. το 66,1% των φόρων ήταν έμμεσοι, το 2000 ήταν 57,6%, το 2001 ήταν 58,9%, το 2002 ήταν 59,4% και το 2003 ήταν 59,4%.

26. Αγροτικό Ζήτημα : τις δύο τελευταίες δεκαετίες δόθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση τρισεκατομμύρια για την αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής και οικονομίας και τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό της ελληνικής γεωργίας. Οι επιδοτήσεις όμως χρησιμοποιήθηκαν μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους. Οι αναμενόμενες αναδιαρθρώσεις δεν έγιναν ποτέ γιατί τα πολλά χρήματα απορροφούνταν από ανθρώπους που δεν τα δικαιούνταν, απορροφούνταν από απατεώνες, πάντως όλοι, παραπληροφορήθηκαν και εξαπατήθηκαν αφού πίστεψαν ότι θα παίρνουν τις επιδοτήσεις επ’ άπειρον ενώ οι επιδοτήσεις ήταν απλώς τμήμα πακέτων που κάποτε φυσικά απορροφούνται και σταματούν. Εξάλλου η Ευρώπη δεν μπορεί να ενισχύει για πάντα προϊόντα που δεν χρειάζεται(χωματερές) ή προϊόντα υψηλού κόστους παραγωγής σε σύγκριση με άλλες χώρες. Κανένας δεν εξήγησε στους αγρότες πως και γιατί να ανανεώσουν και αναδιαρθρώσουν τις καλλιέργειές τους, πώς να βελτιώσουν την παραγωγή τους και πώς να εκσυγχρονίσουν τεχνολογικά τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις τους. Ήταν λογικό ο Δρυς να βγει και να πει «οι αγρότες πρέπει να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους» και ο Σημίτης ότι «η ελληνική γεωργία δεν έχει μέλλον» και ότι οι αγρότες πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα». Το εμπορικό ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων έφτασε το 2002 στο πρωτοφανές έλλειμμα των 1,84 δις €. Έτσι φτάσαμε στην εξέγερση των αγροτών, στα σκασμένα λάστιχα, στην κατασυκοφάντηση των αγροτών και στον ξυλοδαρμό τους.

27. Προμήθειες στα νοσοκομεία : εικονικές τιμολογήσεις και υπερτιμολογήσεις φαρμάκων και ιατρικών υλικών και εργαλείων από 300% – 1500%.

28. Ανεργία : το 1981 υπολειπόταν του μέσου κοινοτικού όρου. Μετά το 81 άρχισε να αυξάνεται ενώ το 1998 ξεπέρασε το μέσο κοινοτικό όρο, το 1999 έφτασε το 12% και το 2004 το 12,3%.

29. Ολυμπιακή αεροπορία : τον Οκτώβριο του 2003 η Ευρωπαϊκή επιτροπή στράφηκε κατά της Ελλάδας και έστειλε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις της Ολυμπιακής από την κυβέρνηση Σημίτη. Ζητούσε μάλιστα την επιστροφή της οικονομικής υποστήριξης χαρακτηρίζοντας αποτυχημένο το σχέδιο εξυγίανσης από το 1994 έως το 2002.

30. ΑΣΕΠ : κάτω από τους νόμους Πεπονή κατασκεύασαν τις περίφημες ‘αποκαταστατικές’ διατάξεις του άρθρου 25 και του Ν. 2190, που ουσιαστικά παραβίαζαν το νόμο για το ΑΣΕΠ, καταργούσαν την έννομο τάξη και ανάγκαζαν το ίδιο το ΑΣΕΠ να διαπιστώνει με εκθέσεις του χιλιάδες παράνομες κομματικές προσλήψεις κυρίως συμβασιούχων. Ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα πασοκοκρατείται, αφού επί 20 χρόνια είχαν διοριστεί πάνω από 1 εκ. ‘πράσινα’ παιδιά….. Παρόλα αυτά ο σοσιαλιστικός τύπος επιμένει ότι ο δημόσιος τομέας κατακλύστηκε από γαλάζια παιδιά. Καλό το παραμύθι αλλά χωρίς δράκους. Πολύ σωστά επισημαίνει ο Δ. Ρίζος : «πώς συμβαίνει η ΝΔ να διορίζει γαλάζια παιδιά στο δημόσιο και αυτά να τρέχουν να ψηφίζουν πασόκ, αφού όλα τα συνδικάτα των εργαζομένων στο δημόσιο ελέγχονται από το πασόκ».

31. Το φιάσκο της οδούς Νιόβη στις 23/9/1998 : με την καταδίωξη του επικίνδυνου Σορίν Ματέι που με μια χειροβομβίδα απέδειξε την πλήρη ανεπάρκεια της αστυνομίας και της ηγεσίας της. Τραγικό θύμα της ιστορίας, η 25χρονη Αμαλία Γκινάκη. Μετά το φιάσκο ο Σημίτης διόρισε αρχηγό της ΕΛ.ΛΑΣ τον αντιστράτηγο Γεωργακόπουλο, την ίδια στιγμή που ο εισαγγελέας Γεράκης ερευνούσε σκάνδαλα που εμπλέκονταν ο Γεωργακόπουλος. Αργότερα τον επιβράβευσαν με τη Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας του Υπουργείου Εσωτερικών.

32. Υπόθεση Πάσσαρης : δολοφόνησε δύο αστυνομικούς κατά τη διάρκεια απόδρασής του από το νοσοκομείο που είχε μεταφερθεί. Πρέπει να αναφέρουμε και τη μετέπειτα πλήρη αδυναμία σύλληψής του. Γιατί ο αστυνομικός να ριψοκινδυνεύσει τη ζωή του όταν είναι διορισμένος πρασινοκαρτούχος;

33. Διαφθορά : το 2003 ο Μισέλ Ζοσεράν πρόεδρος της γαλλικής αμυντικής βιομηχανίας THALES κατήγγειλε για δωροδοκία μέλος της ελληνικής κυβέρνησης για να αναλάβει η εταιρεία του, την αναβάθμιση έξι φρεγατών του πολεμικού ναυτικού. Υποστήριξε ότι η δωροδοκία είναι αναπόφευκτη στην Κορέα, Ιταλία, Ελλάδα και Αφρική. Γαλλικές εφημερίδες υποστήριξαν με στοιχεία, ότι η ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων δόθηκε στους Αμερικάνους βάσει της μεγαλύτερης δωροδοκίας αφού ο THALES δωροδοκούσε τον υπουργό Άμυνας από 7% – 10% και δεν πήρε το έργο. Όσο για τη δωροδοκία ο Έλληνας αντιπρόσωπός τους του υπέδειξε ότι πρέπει να προβλεφτεί μια δωροδοκία ύψους 7%-10% στον Έλληνα υπουργό Άμυνας. Τελικά την ασφάλεια ‘κέρδισε’ η εταιρεία του Dick Cheney (αντιπροέδρου της Αμερικής) ο οποίος και απευθύνθηκε κατευθείαν στο Σημίτη και στο Χρυσοχοΐδη και όχι σε υπουργούς του.

34. Ναυάγιο ‘Σαμίνα’ και οι σχέσεις του με τη διαπλοκή στη ναυτιλία. Αποτέλεσμα του ναυαγίου ήταν 83 νεκροί και δύο μήνες μετά η αυτοκτονία Σφηνιά. Ο Σημίτης ήταν αυτός που ενίσχυσε και υποστήριξε την Minoan Lines ώστε να κατακτήσει σχεδόν μονοπωλιακή θέση στη ναυτιλία. Έτσι η Μίνοαν λειτουργούσε ανεξέλεγκτα και χωρίς τους ιδιαίτερους και απαραίτητους ελέγχους. Τρεις μέρες πριν το ναυάγιο ο μηχανικός του Σαμίνα, Αντώνης Σορώκος στέλνει γραπτή αναφορά στην εταιρεία, κρίνοντας το πλοίο , αναξιόπλοο. Άσχετα από τις απόψεις μελών του πληρώματος δύο είναι οι εκδοχές του ναυαγίου. Ή το πλοίο είχε μηχανική βλάβη και κανείς δεν έδωσε σημασία ή τη βλάβη την παρουσίασε εκείνη τη στιγμή, λόγω της πλημμελούς συντήρησης. Το πλοίο βυθίστηκε 20 λεπτά μετά την πρόσκρουσή του στις Πόρτες, γιατί δε διέθετε στεγανά, που θα καθυστερούσαν ή θα απέτρεπαν τη βύθισή του. Οι χώροι που έπρεπε να είναι στεγανά είχαν μετατραπεί σε καμπίνες, ενώ τα σωστικά μέσα ήταν ανύπαρκτα. Οι μηχανισμοί του υπουργείου από την άλλη είχαν πραγματοποιήσει πλημμελείς ή εικονικούς ελέγχους αξιοπλοϊας που πολλές φορές συνοδεύονταν και από το αντίστοιχο φιλοδώρημα.

35. Για τέσσερα κακουργήματα άσκηθηκε δίωξη κατά του πρώην γενικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Παπακωνσταντίνου και της χρηματιστηριακής εταιρείας ΑΡΤΙΟΝ για τα ομόλογα του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ).

36. Ληστρικό πασοκικό σκάνδαλο 1 δις € στην ΕΑΒ : οι κυβερνήσεις του πασόκ για να «στρογγυλοποιήσουν» τα τεράστια ελλείμματα της εταιρείας αλλά και κυρίως για να τα «εξαφανίσουν» κάτω από το χαλί, τα «έβαζαν» σε ειδικό λογαριασμό «αναπόσβεστων εξόδων ιδρύσεως της εταιρείας»!

37. Το 2001 το πασόκ για να καλύψει ένα χρέος 2,8 δις έστησε τη μεγαλύτερη κομπίνα στην ελληνική ιστορία : το πράσινο δομημένο ομόλογο του 2001 με τις 18 τράμπες. Δομήθηκε ένα ομόλογο-τέρας ονομαστικής αξίας 6,1 δις Ευρώ και πάνω σ’ αυτό “παίχτηκαν” 18 τράμπες (swaps). Το οφειλόμενο ποσό, από τους λάθος χειρισμούς από 2,8 δις Ευρώ ανήλθε στα 54 δις Ευρώ.

38. Η λεηλασία των ταμείων από το Πασόκ. Για τα ταμεία αυτά σήμερα κόπτεται… Το 2002 – 2003 χάθηκαν μόνο μέσω της “Ακρόπολις” χρηματιστηριακής, σε παιχνίδι με ομόλογα 5,5 εκ. €. Συνολικά χάθηκαν από τα σαϊνια του πασόκ πάνω από 3,5 δις € (1,3 τρις δρχ.) μόνο από το 1999-2002. Και μιλάμε για τα λεφτά που τζόγαραν στο χρηματιστήριο, αφήνοντας λυτές και λυσσασμένες τις διοικήσεις των ταμείων να κάμουν παιχνίδι. Επένδυσαν 5,22 δις € συνολικά σε μετοχές και άφησαν μόνο με 1,76 δις €. Το 2002, ο Υπ. Οικονομίας Χριστοδουλάκης καλούσε τις διοικήσεις του ΙΚΑ να παίξουν σε πολυετή ομόλογα για να καλύψουν τα ελλείματά τους.

39. Σκάνδαλο ΑΡΙΑΔΝΗ : το 2000 το ελληνικό δημόσιο δανείστηκε 650 εκ. €, από την off shore εταιρεία ARIADNE S. A. (ISIN:XS0121591704) με έδρα το Λουξεμβούργο, βάζοντας υποθήκη μέχρι το 2013 τα έσοδα των λαχείων. Οι μίζες που έπεσαν ξεπερνούν τα 7,5 εκ. €. Το Πασόκ υποχρεούται να απαντήσει : …το πασόκ σφυρίζει ΚΛΕΦΤΙΚΑ! Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης (Δ) ανταλλάσει χειραψία με τον Χάρη Θεοχάρη (Κ) στο συνέδριο του Ποταμιού, Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016. . Συνεχίζεται για δεύτερη ημέρα το τριήμερο συνέδριο του Ποταμιού που διεξάγεται στο Εκθεσιακό Κέντρο Περιστερίου. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Παντελής Σαίτας

Εποχή Παπανδρέου: Λίστα Λαγκάρντ ( υπόθεση Παπακωνσταντίνου ), απόφαση για είσοδο του ΔΝΤ χωρίς να προηγηθεί κούρεμα του χρέους ( Ντομινικ Στρος Καν )

Φώφη: Πρόωρη συνταξιοδότηση ως υπάλληλος Εθνικής Τράπεζας χωρίς να έχει ουσιαστικά εργαστεί ποτέ στην υπηρεσία της ( αποσπασμένη σε ετερόκλητες θέσεις ) και προνομιακή σύμβαση του συζύγου της ( οδοντιάτρου ) με το Ερρίκος Ντυνάν, όπου εφημέρευε από το σπίτι του και αμοιβόταν γι αυτό ( δεν είναι ενεργή πλέον η συνεργασία )

Σταύρος: 23.490 ευρώ για κάθε ωριαία εκπομπή στην ΕΡΤ ενώ επικρίνει τις αμοιβές του Δημοσίου και ζητά συρρίκνωση και περικοπές βασικου μισθού και βασικών συντάξεων ( μιλάμε για 500άρικα … )

“Σταθμός” Λεβέντη: Κατά της οικογενειοκρατίας στην πολιτική και της διαπλοκής των κομμ΄’ατων με τα κανάλια, είχε τοποθετήσει 7 ( επτά ) συγγενείς του στα ψηφοδέλτια για να εκλεγούν, ενώ ο υπαρχηγός του κόμματός του είναι ο Μάριος Γεωργιάδης, γιος της συζύγου του από τον πρώτο της γάμο, η οποία διατηρεί μετοχική συμμετοχή στο κανάλι EXTRA, ενώ κια ο ίδιος ο Λεβέντης επί 10ετία είχε δικό του κανάλι…

Κυριάκος Μητσοτάκης και … οικογένεια: Υπόθεση Ζίμενς, υπόθεση Πόθεν Έσχες, υπόθεση εταιρείας της συζύγου του με τον Σταυρο Παπασταύρου που δεν έχει δηλωθεί σε Πόθεν Εσχες κανενός εκ των δύο

πηγή

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

Στο λατρευτό μας Ποτάμι

                         MITSO GAP SIMITIS FOFI

Λατρευτό μας Ποτάμι,

Είναι αβάσταχτος ο πόνος που πρέπει να σου πούμε το τελευταίο Αντίο.
Σε λίγους μήνες θα έχεις καταλήξει στο βάλτο της μεγάλης νεοφιλελεύθερης παράταξης του Κυριάκου.
Φεύγεις νέο, αλλά πρόλαβες να προσφέρεις γέλιο. Αφήνεις όλους εμάς που είχαμε τη τύχη να σε απολαύσουμε, αγέλαστους και απαρηγόρητους!
Κάλο ταξίδι Ποταμάκι… σε περιμένει μια θέση στην Γειτονιά των Μεγαλοεργολάβων.

ΥΓ. Αντί για στεφάνι, οι συγγενείς και οι φίλοι του Ποταμιού, παρακαλούν να καταθέσετε το αντίτιμο των 2,80 σε διόδιο της επιλογής σας

*** «Το Ποτάμι γεννήθηκε από τα κάτω», είπε χθες ο Σταύρος. Ε, ναι πρώτα πέφτει η άσφαλτος και τα μπετά και μετά χτίζεις…

*** Στη συνέχεια ο Σταύρος αναρωτήθηκε «Ποια είναι η σχέση της Κυβέρνησης του Σύριζα με τα βοθρολύματα της δημοσιογραφίας;»! Τόση αυτοκριτική δεν την περίμενα

– Φίλε στάζει η βρύση σου. Χάλασε;
– Το Ποτάμι είναι!

Στο συνέδριο του Ποταμιού ο γιος του Μητσοτάκη, η κόρη του Γεννηματά, ο γιος του Ανδρέα και ο Σημίτης, επιτέθηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας ότι εκπροσωπεί το παλιό…! Γελάνε και απολιθώματα μαμούθ στους πάγους της Σιβηρίας!


*** «Δεν έχει συμβεί κάποιο γεωπολιτικό γεγονός στην ευρύτερη περιοχή, γεγονός που να δικαιολογεί αυτήν την αύξηση των ροών που παρατηρούμε τους τελευταίους μήνες», αυτό, επί λέξει, είχε δηλώσει πριν από λίγους μήνες ο απόφοιτος του Χάρβαρντ, το σύμβολο της παγκόσμιας διανόησης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης!

*** Για να τα λέμε όλα και να είμαστε δίκαιοι… ο Κυριάκος δεν είναι λιγότερο πατριώτης από τον Σαμαρά… δεν θα προδώσει ποτέ τη Γερμανία

*** Η Ευρώπη είναι όντως το σπίτι μας. Το ότι η Ελλάδα είναι η ηλικιωμένη -με Αλτσχάιμερ και ακράτεια- θεία, που την έχουν κρύψει οι συγγενείς στη σοφίτα, για να μην τους ντροπιάζει όταν έρχονται οι επισκέπτες…. Είναι μια μικρή λεπτομέρεια

*** Μπορώ πάντως να καταλάβω γιατί οι προσφυγές φαντάζουν επικίνδυνοι για τους μικροαστούς. Να βλέπεις ξαφνικά κάποιον μπροστά σου τόσο αποφασισμένο να ζήσει, αυτός και τα παιδιά του… σου θυμίζει όλα αυτά που ξέχασες ότι ήσουν…

*** Τους τελευταίους μήνες υπάρχουν δύο οπτικές στο θέμα του προσφυγικού. Η αριστερή που λέει «Ανοίξτε τα σύνορα –σταματήστε τους πολέμους». Και η φιλελέ που λέει «Περιορίστε τις προσφυγικές ροές, δεν αντέχει η Ευρώπη μας»! Ο ΟΗΕ πάντως καταδίκασε τις χώρες που κλείνουν τα σύνορά τους


πηγή:
Κωνσταντίνος Ταχτσίδης / altsantiri

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΛΕΠΤΟΚΡΑΤΙΑ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

Η γερμανική οικονομική – Τραπεζική ελίτ της Γερμανίας με συμμάχους τους Έλληνες πολιτικούς και τα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης, υιοθέτησαν τους εξευτελιστικούς ρατσιστικού χαρακτηρισμούς πού έχουν μεταβληθεί σε αντικείμενο του μίσους και της χλεύης όπως συνέβη στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με τους Εβραίους. που έγραφαν σε βάρος του Ελληνικού λαού οι Γερμανικές πορνοφυλλάδες.

Με αυτό το ναζιστικό χαρακτηρισμό τα λαμόγια του γερμανικού κατεστημένου, προετοίμαζαν το έδαφος για την πλήρη αποδιάρθρωση της χώρας για να εκποιήσουν τη δημόσια περιουσία έναντι ενός πινακίου φακής, περιορίζοντας την εθνική κυριαρχία και φτωχοποιώντας τον Ελληνικό λαό.

Το 1815 ο Ιωάννης Καποδίστριας ως υπουργός Εξωτερικών του Τσάρου της Ρωσίας συμμετέχει στη λύση του προβλήματος που υπάρχει με τα Γερμανικά κρατίδια, του Βορρά με το Νότο. Τότε προτείνει στον Μεττερνίχ την Ομοσπονδιακή λύση των κρατών . Το σχέδιο που παρουσίασε έγινε δεκτό και υπογράφτηκε από τη Γερμανία. Ένα σχέδιο το οποίο ισχύει μέχρι σήμερα.

Όταν η χώρα άρχισε να στέκεται στα πόδια της και ο πρώτος κυβερνήτης Ι. Καποδίστρια και άρχισε να τηνοργανωνει, από τις τότε ισχυρές δυνάμεις χαρακτηρίστηκε ως Ρωσόφιλος, και δολοφονήθηκε το 1831.

Μετά από διάφορες προτάσεις των ισχυρών , συμφωνήθηκε να έρθει ως Βασιλιάς ο πρίγκιπας Ο Όθων-Φρειδερίκος-Λουδοβίκος, πλήρες όνομα Όττο Φρίντριχ Λούντβιχ φον Βίττελσμπαχ Πρίγκιπας της Βαυαρίας και να γίνει πρώτος Βασιλιάς του Βασιλείου της Ελλάδος.

Οι Γερμανοί για να γλυκάνουν την τοποθέτηση του στη χώρα, του έδωσαν προίκα το 1832, 60.000.000 φράγκα, ως δάνειο, το οποίο θα πληρώναμε σε τρεις δόσεις. Δόθηκαν 1.000.000 στους Οθωμανούς ως αποζημίωση για την εξαγορά των επαρχιών Εύβοιας, Φθιώτιδας, και Φωκίδας, 20.000.000 συμψηφιστήκαν για την εξόφληση προκαταβολών προηγούμενων δανείων και το 1/6 του υπολοίπου δανείου για την κάλυψη των εξόδων της βασιλικής Αυλής, που όλοι ήταν βαυαροί σύμβουλοι και υπάλληλοι του Όθωνα. Με αυτή τη διαδικασία οδηγηθήκαμε για μια ακόμη φορά σε χρεοκοπία, και μπήκαμε στο φαύλο κύκλο των δανείων και της εξάρτησης από τη Γερμανία.

Με την άφιξη του Όθωνα ο Ελληνικός λαός του εμπιστεύθηκε την προσπάθεια να γίνει κράτος σε ευρωπαϊκά πρότυπα και να σταθεί η χώρα στα πόδια της. Οι Γερμανοί αναλαμβάνουν να οργανώσουν, τη δημόσια διοίκηση, το στρατό , τα εκπαιδευτικό πρόγραμμα, δίνουν μαθήματα για την κλεπτοκρατία (διαφθορά που είναι βασικός κανόνας του Γερμανικού κράτους για να επιβιώσει) και κατασκευάζουν την διανόηση μέσα από τα Γερμανικά πανεπιστήμια, οι οποίοι γίνονται οι πρώτοι προπαγανδιστές της καλής Γερμανικής κυριαρχίας.

Το Γερμανικό οικονομικό – τραπεζικό – πολιτικό κατεστημένο από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στη χώρα , στόχος του ήταν και είναι ο ολοκληρωτικός έλεγχος της. Από την εποχή βαυαρού δοτού βασιλιά Όθωνα, μέχρι και σήμερα, η ανάμειξη στα εσωτερικά μας, δικαιολογείται στη βάση της θεωρίας του οριενταλισμού του Εντουάρτ Σαϊντ: Από τη μια ένας λαός απαξιώνεται, και από την άλλη περιμένει κάποιον να τον σώσει. Καλλιεργείται η απαξίωτική τάση ενός λαού και από την άλλη οι απαξιωτές παρουσιάζονται ως σωτήρες του λαού και του διαφθαρμένου κράτους.

Η Γερμανία με το επιχείρημα του οικονομικού κράχ του 1929 – 1932 απέφυγε την καταβολή των πολεμικών επανορθώσεων για τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε προβάλλει το αίτημα επιβολής χρεοστασίου (να γίνει συμψηφισμός απαιτήσεων πιστωτριών με οφειλές προς τις ΗΠΑ). Η Γερμανία δανείστηκε 132 δις μάρκα, από την Αμερική για να πληρώσει τις υποχρεώσεις της. Τελικά η Γερμανία δεν επέστρεψε το δάνειο αλλά δεν έδωσε κάτι ψίχουλα στους συμμάχους για τις Ανθρώπινες απώλειες ούτε για τις υλικές, σύμφωνα με τη συμφωνία των Βερσαλλιών (Ιούνιος 1919), και με την άνοδο του Χίτλερ και την κατάληψη της εξουσίας από το Ναζιστικού καθεστώτος το 1930 δεν δόθηκε ούτε ένα σεντς πληρώθηκαν. Σύμφωνα με την επιτροπή Επανορθώσεων , η Ελλάδα θα έπρεπε να πάρει από της Γερμανικές επανορθώσεις το 0,40%. Που αντιστοιχούσε 525 εκατομμύρια μάρκα, αλλά τελικά πήρε ένα ασήμαντο ποσό των 37.300.800 χρυσά μάρκα εκ των οποίων τα 3,8 εκατομμύρια σε μετρητά το 1928. Τα υπόλοιπα μας τα χρωστά ακόμη.

Κατά τη διάρκεια της Ναζιστικής Γερμανικής κατοχής διέπραξαν τα χειρότερα εγκλήματα, (δολοφονίες εν ψυχρώ, έκλεψαν αρχαία αντικείμενα από μουσεία, και από παράνομες ανασκαφές και το τραγικό είναι ότι ακόμη υπάρχει στη χώρας μας Γερμανική Αρχαιολογική Σχολή όπου κάνει ανασκαφές) ) για τα οποία μέχρι σήμερα η χώρα μας – και είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα – που δεν έχει πάρει ούτε ένα σεντς για τις ανθρώπινες απώλειες, ούτε για τις υλικές ζημιές, ούτε έχουν επιστραφεί τα χιλιάδες αρχαία αντικείμενα ανεκτίμητης άξιας, ούτε συνέχισαν την πληρωμή του αναγκαστικού δανείου που πήρε ο Χίτλερ από την Ελλάδα για να συνεχίσει τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή.

Με τους πρώτους υπολογισμούς για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο που πήρε το Γερμανικό κράτος όπως γράφει ο καθηγητής Αγ. Αγγελόπουλος θα πρέπει να μετρηθεί σε δολάρια που είναι το αντιπροσωπευτικό νόμισμα της εποχής και όχι στη χρυσή λίρα, και να το εισπράτταμε το 1964 στα 151 εκατομμύρια δολάρια θα πρέπει ναν προστεθούν οι τόκοι φθάνουν τα 177 εκατομμύρια από το 1942 που ήταν απλήρωτο, δηλαδή θα έπρεπε συνολικά να μας δώσουν 328 εκατομμύρια δολάρια και το 2012 4.530.000.000 ευρώ. αν κάποιος υπολογίσει τους τόκους με χαμηλό επιτόκιο 2,5% από το 1946 τα 100 δισεκατομμύρια του δανείου έχουν φθάσει τα 510.033.165.000 ευρώ. Επομένως το Γερμανικό κράτος χρωστά στη χώρας αυτό το ποσό.

Μετά τον Β. Παγκόσμιο Πόλεμο αναλαμβάνουν και πάλι τον εκσυγχρονισμό της χώρας μας, κατασκευάζοντας τα πρώτα ηλεκτροπαραγωγικά εργοστάσια, τις τηλεπικοινωνίες μαζί με τους Αμερικανούς (ΟΤΕ) , οργανώνουν τις πρώτες αερομεταφορές, το σιδηρόδρομο. Δημιουργούν αθέμιτο ανταγωνισμό στις Ελληνικές βιομηχανίες κυρίως των ηλεκτρικών οικιακών συσκευών και αφού τις στραγγαλίσουν της αγοράζουν κοψοχρονιά, για να ανοίξει ο δικός τους δρόμος προς την Μέση Ανατολή και την Αφρική.

Το ενδιαφέρον των γερμανών δεν είναι μόνο ο διοικητικός έλεγχος , αλλά ενδιαφέρονται και για τα γεωπολιτική , γεωστρατηγική θέση της χώρας μας, και γενικότερα των Βαλκανίων, δημιουργώντας ένα διάδρομο εξυπηρέτησης της πρόσβασή της προς την Μέση Ανατολή και την Αφρική.

Στη δεκαετία του 1950 οι Γερμανοί που είχαν δολοφονήσει 50 εκατομμύρια ευρωπαίους πολίτες και 1 εκατομμύρια περίπου Έλληνες πολίτες, με τη βοήθεια των Αμερικανών (με την υπογραφή της συμφωνίας για το δόγμα Τρούμαν υπάρχει ειδική αναφορά για τη συμμετοχή της Γερμανίας ως αρωγός την ανασυγκρότησης της Ελλάδας) επανέρχονται, αξιώνοντας και πάλι να έχουν την προνομιακή θέση τους στον έλεγχο της παραγωγικής οικονομίας , ωθούν το εργατικό δυναμικό να μεταναστεύσει για να καλύψει το δημογραφικό κενό λόγο του πολέμου, ( αυτό που συμβαίνει και σήμερα) και στήριξαν ουσιαστικά το Γερμανικό (θαύμα) ανασυγκρότησης της Γερμανίας.

Η Κλούβα της ΕΛ.ΑΣ. με 22 Κρατούμενους Ακτιβιστές ..απεκατέστησε την «Ομαλότητα» της Ενημέρωσης (ενημέρωση απο ERT OPEN)



                          
Με μια Προκήρυξη που δεν μεταδόθηκε ποτέ, η Ομάδα «Ρουβίκωνας» δεν διέβη τα Στεγανά της ΕΡΤ.



Η «κανονικότητα» και ο «νόμος» στην ΕΡΤ αποκαταστάθηκαν τελεσίδικα, ώρα 21:43’ απόψε , στιγμή κατά την οποία κλούβα Συλλήψεων της ΕΛ.ΑΣ. άφηνε πίσω της την έξοδο του ραδιομεγάρου, με κρατούμενους 22 Νέους της Αναρχικής Συλλογικότητας «Ρουβίκωνας», που νωρίτερα αποπειράθηκαν παρέμβαση στο Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων.

Μόλις είχε περάσει το Πρώτο δεκάλεπτο του βραδινού δελτίου ειδήσεων της ΕΡΤ 1, το οποίο, στο πλαίσιο των 50 χρόνων Κρατικής Τηλεόρασης εκφωνούσε το «όνομα – ‘έκπληξη’» Λιάνα Κανέλη , όταν ακούστηκαν θόρυβοι και φωνές. Με …σαν έτοιμο από καιρό αυτοματισμό, το «κοντρόλ» έριξε «μαύρο» για τα επόμενα δευτερόλεπτα στις Οθόνες, ακολούθησε το σήμα του Σταθμού και ένας αμήχανος χρόνος αφιερωμάτων σε εκπομπές του καναλιού. Ώρα 9:17 η σύνδεση επανήλθε σε «καθαρό» στούντιο και από τις περιγραφές του μάλλον ψυχραιμότερου Πάνου Χαρίτου και της πιο αψίκορης Βουλευτού του Κ.Κ.Ε., προέκυψε ότι μέλη του Ρουβίκωνα «εισέβαλαν» ζητώντας να διαβάσουν κείμενό τους. Στη διάρκεια διακοπής του Προγράμματος η ΕΡΤ, κατ’ ουσία απαγόρευσε την ανάγνωση από Άτομο της Συλλογικότητας , προτείνοντας ως «εναλλακτική» αυτό να μεταδοθεί από Δημοσιογράφο της, ενώ στον ανταγωνισμό «χάρης» μπήκε και η ίδια η Λιάνα Κανέλη , προτείνοντας να το μεταφέρει η ίδια με την αψεγάδιαστη , στεντόρεια και έμπειρη τηλεοπτική της φωνή – κάτι το οποίο απορρίφθηκε από τους Ακτιβιστές.

Ενώ δε, η Βουλευτής συνέχιζε μιλώντας για «βαρβαρότητα», «τραυματισμό», «σπασμένα τηλέφωνα» κλπ. (καταστάσεις πάντως τις οποίες δεν αναφέρει καν η σχετική, καταδικαστική, ανακοίνωση της Διοίκησης της ΕΡΤ) το πρώτο περιπολικό περνούσε την είσοδο της Μεσογείων…
Ακολούθησε Κλούβα των ΜΑΤ στο πεζοδρόμιο, στέλνοντας την ανάλογη διμοιρία στο κτίριο και σε γρήγορους χρόνους νέες Ειδικές και..ανειδίκευτες Δυνάμεις. Μετρήσαμε επιπρόσθετα, τουλάχιστο 7 – 8 περιπολικά ή «βαρύτερα» οχήματα της ΕΛ.ΑΣ. και μεγαλύτερο αριθμό Μηχανών «ΔΕΛΤΑ». Ομολογουμένως είναι δύσκολο να προσθέσουμε επακριβώς τα «συμβατικά» αυτοκίνητα και δίκυκλα της Κρατικής Ασφάλειας που μπαινόβγαιναν σε ανάλογους ρόλους.






Οι «κακοί» που παρέμεναν εκεί «δέθηκαν» με συνοπτικές διαδικασίες και οδηγήθηκαν στη Γ.Α.Δ.Α. αρχικά τουλάχιστο με την ιδιότητα των «προσαχθέντων». Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες , στην παρέμβαση , αλά και στους Κρατούμενους , συμπεριλαμβάνεται και Κόσμος από την και Αναρχική Συλλογικότητα Νέας Φιλαδέλφειας.


  • Περίπου ως …νταβατζήδες αντιμετώπισε από την πλευρά της η ΕΣΗΕΑ τους Ακτιβιστές , αναφέροντας χαρακτηριστικά στη δική της ανακοίνωση «…Η ενημέρωση δεν χρειάζεται προστάτες…».
  • Το κείμενο της Συλλογικότητας , το οποίο επικεντρώνεται σε Κεφάλαια της Νέας Μνημονιακής Κυβερνητικής Πολιτικής , στην καταστολή και στο Προσφυγικό , ΕΔΩ
Θαν. Γ. Κ.

Το κείμενο της σημερινής παρέμβασης των συντρόφων στην ΕΡΤ



Ασφαλιστικό - οικονομία


25 Ιανουαρίου 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει την εκλογική αναμέτρηση, καλλιεργώντας την ελπίδα ότι οι
συμφωνίες που υπογράφτηκαν το προηγούμενα χρόνια θα είναι πλέον παρελθόν. Είχαν υποσχεθεί ότι θα “σχίσουν τα μνημόνια” και μια νέα καλύτερη εποχή θα ανατείλει για τον σκληρά δοκιμαζόμενο λαό από τις πολιτικές των προηγούμενων διαχειριστών της εξουσίας. Με την πάροδο του χρόνου όμως, όλες αυτές οι ελπίδες αποδείχτηκαν φενάκη και έτσι, μετά το δημοψήφισμα του Ιουνίου 2015, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ υπέγραψε νέα, επαχθέστερη συμφωνία με τους “θεσμούς”. Έτσι ονομάστηκαν οι διεθνείς τοκογλύφοι, καταδεικνύοντας για άλλη μια φορά τον ιστορικό ρόλο της Σοσιαλδημοκρατίας, που δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η διαχείριση του συστήματος προς όφελος των καπιταλιστών, προβάλλοντας εκ παραλλήλου, ένα δήθεν φιλολαϊκό πρόσωπο με σκοπό την άμβλυνση των αντιδράσεων των εξουσιαζόμενων και οικονομικά αδύναμων.


Στην νέα αυτή συμφωνία περιλαμβάνονται ιδιαίτερα σκληρά μέτρα, που έρχονται να δώσουν την χαριστική βολή σε όποια δικαιώματα και κατακτήσεις έχουν απομείνει στους εξουσιαζόμενους.
Μια κοινωνική ομάδα που τσακίστηκε ιδιαίτερα από τις πολιτικές των μνημονίων και των «προγραμμάτων διάσωσης» είναι αυτή των συνταξιούχων. Τα προηγούμενα χρόνια το κράτος θεσμοθέτησε περικοπές συντάξεων με το πρόσχημα της αναγκαίας περιστολής των δημόσιων δαπανών, αλλά στην πραγματικότητα τα χρήματα που περικόπηκαν δόθηκαν στους ολιγάρχες των τραπεζών. Και τώρα για άλλη μια φορά οι συντάξεις αποτελούν το πεδίο όπου η κυβέρνηση θα βάλει το μαχαίρι της για να κόψει. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι όσον αφορά το ΕΚΑΣ, προβλέπεται η σταδιακή κατάργηση του, μέτρο που πλήττει μόνο τους χαμηλοσυνταξιούχους. Για τους αγρότες δε, προβλέπεται η καταβολή ασφαλιστικών εισφορών από το 2018. Τυχόν υποσχέσεις που δίνουν οι εισηγητές του νομοσχεδίου για δήθεν αύξηση των συντάξεων στο μέλλον, αναιρούνται από την οικονομική κατάσταση της χώρας. Μέσα σε όλα αυτά, το κερασάκι στην τούρτα που έρχεται να σερβίρει η κυβέρνηση, είναι η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, καθώς επίσης και η κατάργηση μέσω ειδικών ρυθμίσεων εκείνων των περιπτώσεων που προβλέπονταν για πρόωρη συνταξιοδότηση, λόγω ειδικών συνθηκών. Δεν είναι τυχαίο πώς ο μόνος κοινωνικός εταίρος που
συμφωνεί με την κυβερνητική πολιτική είναι ο ΣΕΒ. Χαρακτηριστική, είναι η περίπτωση του ΝΑΤ που αποθεματικά του δόθηκαν σαν δανεικά κ αγύριστα στους εφοπλιστές. Σκοπός του κράτους, όποιος και αν είναι ο διαχειριστής της εξουσίας, είναι η κατάργηση της κεκτημένης με αγώνες και θυσίες, κοινωνικής ασφάλισης και της αντικατάστασής της από την ιδιωτική ασφάλιση. Κάτι που θα επιφέρει νέα κέρδη στους κεφαλαιοκράτες, χειροτερεύοντας όμως τη θέση των εργαζομένων, οι οποίοι για να έχουν μια καλή σύνταξη θα πρέπει να έχουν να πληρώνουν τις ιδιωτικές ασφαλιστικές. Έτσι η αξιοπρεπής σύνταξη γίνεται πλέον ένα άπιαστο όνειρο.


Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ πάρα το φιλολαϊκό προφίλ που πλασάρει μέσω του πολιτικού marketing, μόνο τα συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών εξυπηρετεί. Έτσι, παράλληλα με τις παρεμβάσεις της στις συντάξεις, λαμβάνει και άλλα βάρβαρα μέτρα, όπως τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, την συνεχή αφαίμαξη των οικονομικά αδύναμων μέσα από τους άμεσους φόρους όπως ο ΕΜΦΙΑ, ή της έμμεσης φορολόγησης δια μέσω της διατήρηση των υψηλών ποσοστών Φ.Π.Α. Ξεπουλιέται για ένα κομμάτι ψωμί ο κοινωνικός πλούτος, ενώ οι εργασιακές σχέσεις πλέον είναι παρόμοιες με αυτές που ίσχυαν πριν αρκετές δεκαετίες. Όλα αυτά, για ακόμη μια φορά, επιβεβαιώνουν το γεγονός, ότι το Κράτος, αποτελεί ένα μηχανισμό που πάντα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ισχυρών, των κρατούντων. Όπως και αν ονομαστούν οι διαχειριστές της κρατικής εξουσίας, από όπου και αν προέρχονται, στο μόνο που αποσκοπούν είναι η ομαλή λειτουργία και διατήρηση του υπάρχοντος συστήματος.



Κρατική καταστολή – εγκληματικοποίηση της ανατρεπτικής πολιτικής δράσης


Αναγνωρίζουμε την ένταση της καταστολής (αστυνομικής και δικαστικής) από τη πλευρά της δήθεν
αριστερής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, ως προσπάθεια να δώσει αποδείξεις ευπείθειας στα ντόπια και
υπερεθνικά αφεντικά της, αλλά και σαν κλείσιμο του ματιού στο συντηρητικό κομμάτι των ψηφοφόρων του.
Επιγραμματικά επισημαίνουμε μερικα γεγονότα όπως:
· Εκβιασμός έγκλειστων αγωνιστών να υπογράψουν δηλώσεις μετάνοιας ώστε να λάβουν τις άδειες
που δικαιούνται.
· Απόπειρες βίαιης λήψης δείγματος DNA από υπόδικους ή διωκόμενους για πολιτική δράση
αγωνιστές.
· Δίωξη / προφυλάκιση συγγενών πολιτικών κρατούμενων ώστε να αναγκαστούν να αμβλύνουν τη
στάση τους και τον λόγο τους.
· Επανασύσταση της διαβόητης ομάδας Δέλτα, η οποία είναι υπεύθυνη για δεκάδες τραυματισμούς
και βασανισμούς πολιτών, με πράσινες αυτή τη φορά στολές και με την κωδική ονομασία Ομάδα Ο.
· Ευθείες απειλές από εισαγγελείς προς μέλη του Ρουβίκωνα ότι θα τους αποδοθούν κατηγορίες για
εγκληματική οργάνωση αν συνεχίσουν τη δράση τους.


Οι μετανάστες και το “προσφυγικό ζήτημα”


Σύμφωνα με τη δική μας ανάγνωση των πραγμάτων το προσφυγικό ζήτημα δεν είναι αυθύπαρκτο. Τα εκατομμύρια των προσφύγων από την Συρία που την τελευταία πενταετία ήρθαν να προστεθούν στα εκατομμύρια των προσφύγων από άλλα μέρη του πλανήτη και ιδίως από τις οικονομικά ασθενέστερες χώρες, είναι συνέπεια των επιλογών των καπιταλιστικών φορέων στη διεθνή σκακιέρα. Το οξύτερο πρόβλημα είναι οι πόλεμοι, εμφύλιοι ή διακρατικοί, οι οποίοι δημιουργούν κύματα προσφύγων, όπως πρόβλημα είναι επίσης και η συστηματική εκμετάλλευση περιοχών και των ανθρώπων που κατοικούν σε αυτές από τον παγκόσμιο καπιταλισμό, γεγονός που συνέβαλε επί χρόνια στη διατήρηση μιας σχεδόν σταθερής εισροής οικονομικών προσφύγων – μεταναστών από εκεί προς τον λεγόμενο δυτικό κόσμο...


Γενικά αναγνωρίζουμε ότι κανένας άνθρωπος που ζει ειρηνικά και ευημερεί στο τόπο του δεν ξεκινάει προς το άγνωστο εκτός κι αν ωθηθεί, είτε από την ανέχεια είτε από τις βόμβες. Για εμάς ο μόνος εύλογος διαχωρισμός που υφίσταται είναι ανάμεσα σ αυτούς που εκμεταλλεύονται και σ'
αυτούς που υφίστανται την εκμετάλλευση και η θέση μας είναι ξεκάθαρα με τους δεύτερους καθώς εκεί τοποθετούμε τον εαυτό μας. Η άρχουσα τάξη της Ευρώπης γνωρίζει καλά αυτά τα παιχνίδια, καθώς η εποχή της αποικιοκρατίας δεν είναι και τόσο μακριά. Τα παιχνίδια επιρροής και εξουσίας Ευρωπαίων, Αμερικάνων, Ρώσων και Τούρκων είναι αυτά που συντηρούν τον πόλεμο – ή έστω το πολεμικό κλίμα - δεκαετίες τώρα, από το Ντιγιάρμπακιρ της Τουρκίας έως τα βουνά του Αφγανιστάν και πίσω, ως την Παλαιστίνη.


Οι προσπάθειες της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας τάχα με τα γεράκια της Ευρώπης για τη διαχείριση της εισροής των προσφύγων θα μπορούσε να χαρακτηριστεί γελοία αν δεν αφορούσε ζωές ανθρώπων. Το ελληνικό κράτος εντέλει θα παίξει το ρόλο του συνοριοφύλακα κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της frontex και του ΝΑΤΟ κατά το δοκούν. Για εμάς το διακύβευμα είναι τι θα κάνει η ελληνική κοινωνία, όλοι εμείς συλλογικά, ώστε να διαχειριστούμε το ζήτημα των προσφύγων, εντάσσοντας το στη βεντάλια των προβλημάτων που έχει δημιουργήσει η
καπιταλιστική κρίση η οποία συνεχίζει να μαίνεται. Στο σημείο που βρίσκονται τα πράγματα δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Η πρώτη περίπτωση, την οποία και προτάσσουμε, είναι να ενσωματώσουμε και να αναγνωρίσουμε τους πρόσφυγες και μετανάστες ως οργανικά κομμάτια της κοινωνίας μας και από κοινού να συγκροτήσουμε ένα πολύμορφο κίνημα ενάντια στον καπιταλισμό, το κεφάλαιο και την κρατική εξουσία που εκφράζει τα συμφέροντα του. Η άλλη περίπτωση είναι να ταμπουρωθούμε πίσω από τα εθνικιστικά κελεύσματα ορισμένων περί δήθεν “προστασίας της πατρίδας” και “διαφύλαξης των συνόρων” ενδίδοντας επί της ουσίας ,στον φασισμό και τη μισαλλοδοξία, έως ότου κι εμείς ή τα παιδιά μας να γίνουμε “οι ξένοι” και “οι άλλοι” σε κάποιον άλλο, μακρινό τόπο, διωγμένοι από τις ίδιες μας τις επιλογές.



Απαντάμε:
Τρομοκράτες και ληστές είναι οι κεφαλαιοκράτες και οι δικαστές
Αδιάλλακτος αγώνας ενάντια στη κρατική τρομοκρατία
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

Αναρχική Ομάδα Ρουβίκωνας

Αναρχική Συλλογικότητα Νέας Φιλαδέλφειας

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016

ΒΙΟΜΕ: ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΠΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥΣ



Οι εργαζόμενοι στην ΒΙΟ.ΜΕ. νιώθουμε την ανάγκη να απαντήσουμε σε διάφορα θέματα και ερωτήματα που μπήκαν από μεριάς διαφόρων της ελληνικής βουλής και κάποιων «συναδέλφων» που νοιάζονται για το καλό των πολλών.

Πρώτα θέλουμε να πούμε για το θέμα του νερού που έχει γίνει σίριαλ. Εκβιάζουν οι υπάλληλοι της συνδίκου (της πτωχευμένης Φίλκεραμ) κόβοντας το νερό νομίζοντας πως έτσι θα καταφέρουν την αποδυνάμωση των εργαζόμενων της ΒΙΟ.ΜΕ. Προσπαθούν να μας κάνουν να εγκαταλείψουμε τον αγώνα, διαδίδοντας παράλληλα πως οι «εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. κλέβουν το ρεύμα».
Μήπως θα μπορούσαν να απαντήσουν πως λειτουργούν από το 2010 που κόπηκε το ρεύμα στην Φίλκεραμ; Πως εξηγείται να γίνονται εργασίες κοπής και ξεπουλήματος των εγκαταστάσεων του εργοστασίου της Φίλκεραμ χωρίς ρεύμα (χωρίς ούτε να πληρώνουν ούτε να χρεώνεται τίποτα η πτωχευτική περιουσία); Μάλλον τα δαιμόνια βάλανε το χέρι τους. Πρέπει να αναφερθεί πως με διαταγή της οικογένειας Φιλίππου που διοικούσε το εργοστάσιο το 2010 έκλεβαν ρεύμα από την ΒΙΟ.ΜΕ. και αυτό βόλεψε και τους μετέπειτα ωφελούμενους (συνδίκους και υπαλλήλους αυτών). Αυτό σαν μια πρώτη απάντηση σε αυτούς του «Ποταμιού» που κάνουν λόγο για κλεμμένο ρεύμα και προστάτες.

Τώρα για να λύσουμε την απορία του «Ποταμιού» όσον αφορά το πόσοι συμμετέχουν στην προσπάθεια λειτουργίας του εργοστασίου, να το πάμε λίγο πίσω, τότε που με πρωτοβουλία του σωματείου των εργαζομένων στην ΒΙΟ.ΜΕ., έγινε πρόταση επαναλειτουργίας του εργοστασίου με αριθμό πρωτοκόλλου 460/15-10-12, όπου έμπαινε πρόταση αναχρηματοδότησης της παραγωγής και αφορούσε 65 εργαζόμενους, που δεν θα απολύονταν καν. Αλλά λόγω ατολμίας και ολιγωρίας των κυβερνήσεων, που συμμετείχαν και οι αναρωτηθέντες, ως στελέχη τους, δεν έγινε απολύτως τίποτα. Στην συγκεκριμένη πρόταση υπάρ χει και αίτημα για έρευνα των τραπεζικών λογαριασμών της οικογένειας Φιλίππου, όπου θα μπορούσε να απαντηθεί και το υπόλοιπο ερώτημα «από πού θα πληρωθούν οι εργαζόμενοι;» όχι μόνο της Φιλκεραμ αλλά και θυγατρικών της ΒΙΟ.ΜΕ. και Ιππόκαμπος.
Σήμερα οι συμμετέχοντες στην ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. είναι 22 και είναι καταγραμμένο σε πάρα πολλά site αλλά και στο μητρώο Κοινωνικής Οικονομίας. Και μια και ο συγκεκριμένος λέει ότι είναι και οικονομολόγος ας απαντήσει ο ίδιος στην απορία του για τους 14 παραιτηθέντες από το σωματείο. Όταν από ένα σωματείο όπου έχει 40 μέλη παραιτηθούν οι 14 πόσοι απομένουν; Δύσκολο το πρόβλημα; Ωραία, το απαντάμε εμείς: 26.
Αυτοί είναι καταγεγραμμένοι στις αγωγές κατά της περιουσίας της Φίλκεραμ αλλά και των μάλλον προστατευόμενων του, της οικογένειας Φιλίππου. Όσο για την γνώση τους, ότι έχουν αφαιρεθεί τα μηχανήματα από τις τράπεζες, τους απαντάμε: Ναι αφαιρέθηκε ένα μηχάνημα (όχι απαραίτητο για την παραγωγή) που το είχαν αγοράσει με leasing οι διοικούντες. Αυτό δεν αλλάζει τις δυνατότητες της παραγωγής γιατί τα υπόλοιπα μηχανήματα είναι συντηρημένα και έτοιμα να παράξουν. Αρκεί να βγάλουν έναν νόμο, που στην υπόλοιπη Ευρώπη έχουν ήδη ψηφίσει οι φίλοι τους, για την επαναλειτουργία των πτωχευμένων επιχειρήσεων.
Ακόμη ένα επιχείρημα: Στην περιοχή έκλεισαν αλλά δυο εργοστάσια που τουλάχιστον πλήρωσαν τους εργαζόμενους προτού τα κλείσουν. Ενώ έχουν πουληθεί και έχουν γκρεμιστεί οι εγκαταστάσεις, εδώ και αρκετά χρόνια, οι επενδυτές που ονειρεύονται οι συγκεκριμένοι δεν φάνηκαν, καμιά επένδυση δεν έγινε και ούτε πρόκειται να γίνει, τουλάχιστον όσα χρόνια επικεφαλείς των εισφορό/εισπρακτικών μηχανισμών είναι άτομα σαν την αφεντιά τους.

Τώρα όσων αφορά των της «Δημοκρατική Συμπαράταξη» που κάνουν και προτάσεις. Αν δεν γνωρίζουν τίποτα για την ΒΙΟ.ΜΕ. (αν και μιλήσαμε στο γραφείο του συγκεκριμένου) μπορούν να μπουν και να διαβάσουν τις αναρτήσεις μας και να καταλάβουν πως η παρούσα παράγωγη είναι αλληλέγγυα για να μπορέσουμε να περάσουμε όσο διάστημα χρειαστεί το δικό του κόμμα, ή όποιο άλλο βρίσκετε στην εξουσία (και θα έδειχνε μια ευαισθησία) για να λύσει το πρόβλημα της επαναλειτουργίας του εργοστάσιου. Γιατί εμείς πάντα λέγαμε για την πλήρη παράγωγη των δομικών υλικών που παρήγαγε η ΒΙΟ.ΜΕ. Αλλά προτίμησαν να το παίξουν νεκροθάφτες των σημερινών συμμετεχόντων στο εγχείρημα της ΒΙΟ.ΜΕ. και παίρνουν τα μετρά για να θάψουν άλλους 22 εργαζόμενους, προτείνοντας να μας δοθούν 200 ή 300 τετραγωνικά μέτρα.
Σκοπός πολλών από αυτούς που πέρασαν από την κυβερνητική εξουσία ήταν να αφήσουν τον καιρό να κυλίσει για να φθαρεί ο αγώνας μας από τον χρόνο, μαζί και οι οικογένειες μας. Γιατί ξέρετε και εμείς (που μας αποκαλείτε στην γλώσσα των αφεντικών καταληψίες) έχουμε οικογένειες. Θα μπορούσατε τουλάχιστον, επίδοξοι νεκροθάφτες, που κατοικείτε και κοντά στο εργοστάσιο, να κάνετε μια επίσκεψη πριν μας πάρετε τα μέτρα. Εκτός και αν βλέπετε την λειτουργία της ΒΙΟ.ΜΕ. ανταγωνιστικά απέναντι στις δίκες σας επιχειρήσεις.

Τώρα για του βουλευτές του ΚΚΕ που άδραξαν την ευκαιρία να αντιπαρατεθούν την «αυτοδιαχείριση», απαντάμε πως αν καίγονται να αποζημιωθούν οι εργαζόμενοι της Φίλκεραμ, θα μπορούσαν άνετα να στηρίξουν την πρόταση του σωματείου της ΒΙΟ.ΜΕ. για έλεγχο όλων των λογαριασμών της οικογένειας Φιλίππου τα προηγούμενα 15 χρόνια, για να δούμε πόσο πραγματικά πτώχευσαν. Ή την πρόταση για τον τμηματικό πλειστηριασμό των 14 οικοπέδων με εξαίρεση αυτών που λειτουργεί η ΒΙΟ.ΜΕ. ώστε να αποζημιωθούν οι 225 πρώην εργαζόμενοι της Φίλκεραμ. Και ακόμη – ακόμη, μια και κάνουν λόγο και για τους εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ., από πού πήραν τις πληροφορίες όταν δεν το κάνανε από το επίσημα αναγνωρισμένο Σωματείο; Έχουν υπόψη τους ότι από τον πλειστηριασμό των οικοπέδων και των εγκαταστάσεων της Φίλκεραμ οι εργαζόμενοι στην θυγατρική ΒΙΟ.ΜΕ. δεν θα πάρουν τίποτε; Και αν το γνωρίζουν, θα μας απαντήσουν γιατί τόσο ζήλος για κάποιους εργαζόμενους και για τους υπολοίπους τίποτε; Γιατί δεν στηρίζουν το αίτημα του σωματείου μας για την ανακοπή του τρέχοντος πλειστηριασμού ώστε να μπορούν να έχουν δικαίωμα στην πτωχευτική περιουσία όλοι οι εργαζόμενοι του ομίλου (και της μητρικής και των θυγατρικών); Το ερώτημα απευθύνεται τόσο προς το ΚΚΕ, όσο και προς συναδέλφους στο ΠΑΜΕ.

Τώρα επειδή το ζαλίσαμε πολύ σας λέμε ξεκάθαρα (όπως το κάνουμε από την αρχή του αγώνα μας) πως το 2011 καταστράφηκαν οι ζωές μας. Μέσα από συνεχείς αγώνες και προσπάθειες καταφέραμε τουλάχιστον να έχουμε ένα αλληλέγγυο εισόδημα, για να μην πεινάνε τα παιδιά μας, να έχουμε απομακρύνει τις πιθανότητες κατάθλιψης, να έχουμε μεγάλα αποθέματα αξιοπρεπείας και δεν έχουμε καμιά διάθεση να ξανάρθουμε σε πρότερες καταστάσεις.
Όποιος μπει εμπόδιο σε αυτή την προσπάθεια για μας θα είναι ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ. Το μόνο που ζητάμε είναι να νομιμοποιηθεί η λειτουργία ώστε να έχουμε το ρεύμα, το νερό, το αέριο, στο όνομα της συνεργατικής και αν δεν τα πληρώνουμε, τότε να λέτε για προστάτες. Γιατί πρέπει να ξέρετε πως οι συνεργατικές δεν έχουν χρέη σε τράπεζες, σε προμηθευτές, στο κράτος, και μπορείτε να κάνετε επαλήθευση. Και ας μας πείτε επιτέλους, θέλετε νέες θέσεις εργασίας στον τόπο ή όχι; Αν θέλετε θέσεις σκλαβιάς δεν έχετε πάρα να το πείτε καθαρά.
Οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι στην ΒΙΟ.ΜΕ.

http://biom-metal.blogspot.gr/

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016

H BIOME δείχνει το δρόμο! Νέα κατάληψη εργοστασίου και στη Βέροια

 
info-war

Βάζουμε μπροστά τις μηχανές.
Με αυτοδιαχείριση και αγώνα, για την επαναλειτουργία του εργοστασίου ξυλείας στην Πατρίδα της Βέροιας

Είμαστε οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες μιας κάποτε μεγάλης επιχείρησης ξυλείας, οι περισσότεροι με 20-35 χρόνια εργασίας. Είμαστε εμείς που πεντέμιση χρόνια τώρα κάναμε υπομονή, απλήρωτοι-ες, στηρίζοντας μέσα σε όλες τις δυσκολίες την πιθανότητα να ορθοποδήσει η εταιρεία, πιστεύοντας τις υποσχέσεις και τα ψεύτικα λόγια των ιδιοκτητών της επιχείρησης. Είμαστε εμείς που κατ’ εντολή τους πηγαίναμε μία ώρα πριν από την ώρα της έναρξης και φεύγαμε μία ώρα μετά την λήξη του ωραρίου εργασίας. Από την νύχτα στην νύχτα. Είμαστε εμείς που με όλη μας την ψυχή, με όλο μας το κουράγιο, κάναμε τον “καπετάνιο” για να μην βουλιάξει το καράβι, όπως μας έλεγαν κάποιοι συνάδελφοι.

Έτσι, κάθε εργαζόμενος το 2010, είχε 150-160 ένσημα αντί 300 (με 25 ημέρες εργασίας τον μήνα) και πληρωνόταν έναντι μηνιαίως, 200-400 ευρώ.

Στις 4/10/2011 η εταιρεία κατέθεσε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου αίτηση κήρυξης πτώχευσης η οποία έπειτα από συνεχείς αναβολές της δικασίμου 22/2/12 στις 11/11/2012 θα εκδικαζόταν στις 13/03/2013. Την ίδια ημέρα η εταιρεία αναγνώρισε εγγράφως όλες τις οφειλόμενες και ληξιπρόθεσμες οφειλές και απαιτήσεις προς το προσωπικό έως και τον Σεπτέμβριο του 2011 .


Όλα αυτά τα χρόνια η τακτική που τα αφεντικά ακολούθησαν είχε ως σκοπό να απαλλάξει την εταιρεία από τις ευθύνες της απέναντι στους δανειστές της. Και μολονότι το πρωτοδικείο αποφάσισε το αντίθετο, ξεκίνησαν να πουλάνε τον μηχανολογικό εξοπλισμό, αλλοιώνοντας την περιουσία της εταιρείας, κατασπαράσσοντας το καμάρι μας, τη ζωή μας. Πρώτα το φορτηγό, μετά το κατερπίλαρ, κι έπειτα κλαρκ, μέταλλα, καλώδια, καζάνια, ένα τζιπ και άλλα… Και ξανά υποσχέσεις για πληρωμές αν σταματήσουμε τις αγωγές, και ξανά προσβολές, εκμεταλλευόμενοι του χρόνου που κερδίζουν από το αίτημα της πτώχευσης. Όποιος εργαζόμενος τόλμησε να ζητήσει τα χρήματά του, αντιμετώπισε τις απειλές των αφεντικών, που χτυπώντας τα χέρια τους πάνω στο γραφείο έλεγαν με τσαμπουκά: “δεν έχω, κάνε ότι θες άντε και…” , λες και τα φάγαμε μαζί. Αναγκαστήκαμε να ζητιανεύουμε τα δεδουλευμένα μας και τους κόπους μιας ζωής. Οι προσβολές και η απαξίωση ήταν η ανταμοιβή μας.

Η τελευταία πράξη του έργου παίζεται από το Σεπτέμβριο του 2015, όταν εμφανίζεται κάποιος κ. Σωτήρας ως επενδυτής για να αγοράσει την επιχείρηση αντί πινακίου φακής. Κι αυτός συνεχίζει το έργο των προηγούμενων, αφήνοντας απλήρωτους λογαριασμούς σε ΙΚΑ, ΦΠΑ, ΔΕΗ, ΦΟΡΟΥΣ… μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Φτάσαμε έτσι στον Ιανουάριο του 2016, που κάνουμε επίσχεση εργασίας και καταλαμβάνουμε το εργοστάσιο. Δηλώνουμε πως η υπομονή μας εξαντλήθηκε και θέλουμε την επιστροφή στην επιχείρηση όλων των πωληθέντων μηχανημάτων, των εξαρτημάτων, των αυτοκινήτων, των φορτηγών, των μηχανημάτων βαρέος τύπου, και των καλωδίων από την πώληση των οποίων πήραν χρήματα. Απαιτούμε η πολιτεία να καταδείξει το πότε αλλοιώνεται η περιουσία της επιχείρησης… Όταν πληρώνονται οι πρώην εργαζόμενοι η περιουσία μεταβάλλεται, ενώ όταν ξεπουλιούνται τα μηχανήματα και τα αφεντικά εισπράττουνε για λογαριασμό τους αυτή δεν αλλοιώνεται; Γιατί εμείς καταλαβαίνουμε πολύ καλά τι γίνεται, το πώς λειτουργούν οι διοικούντες στην επιχείρηση. Στα 20-30 χρόνια στον χώρο εργασίας, είδαμε τόσα όσα δεν μπορεί να φανταστεί κανείς.

Εμείς.
Οι πρώην και νυν εργαζόμενοι στην εταιρεία Ε.Παπαδόπουλος – Ν.Παγούρας Α.Β.Ε.Ε., είμαστε αποφασισμένοι, και η ορμή μας είναι το ίδιο το δίκαιο μας.
Να μην εγκαταλείψουμε τον αγώνα.
Να μην χαρίσουμε τα δεδουλευμένα μας ούτε τις αποζημιώσεις μας.

Είμαστε αποφασισμένοι να ξεκινήσουμε το εργοστάσιο χωρίς αφεντικά, και με αυτοδιαχείριση να σηκώσουμε το μπόι μας, ανακτώντας την αξιοπρέπεια μας.

Αυτό που οι πρώην ηγεμόνες της εταιρείας Ε.Παπαδόπουλος – Ν.Παγούρας Α.Β.Ε.Ε. δεν μπόρεσαν να κάνουν, μπορούμε να το κάνουμε εμείς.
Ακολουθώντας το παράδειγμα της ΒΙΟΜΕ στην Ελλάδα, λέμε πως χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά, εργάτες μπορούμε χωρίς αφεντικά.

Βάζουμε μπροστά τις μηχανές.

Οι ρομπέν του ξύλου,
οι πρώην εργαζόμενοι-ες της εταιρείας ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ – ΠΑΓΟΥΡΑΣ

Πατρίδα, Ημαθίας

Φεβρουάριος 2016

https://robenworkers.wordpress.com/.

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

Τσάκαλος Χρήστος - Η αέναη κίνηση προς την ελευθερία



“Είναι σα να παίζεις μια παρτίδα με σημαδεμένη τράπουλα... Ξέρεις ότι οι πιθανότητες είναι εναντίον σου αλλά συνεχίζεις να παίζεις... Για ποιον λόγο... μα για να συνεχιστεί το παιχνίδι... Και να βρεθούν κάποιοι άλλοι στο μέλλον να κερδίσουν την παρτίδα... Αυτή είναι η κληρονομιά μας...”



Στις 15 Φεβρουαρίου ξεκίνησε το δικαστήριο για το σχέδιο απόδρασης της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς. Συνολικά δικαζόμαστε 28 άτομα μεταξύ των οποίων οι συγγενείς μας και άλλοι άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με την υπόθεση.

Ως Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς έχουμε αναλάβει την ευθύνη για το σχέδιο απόδρασης και την υλικοτεχνική προετοιμασία του (όπλα, εκρηκτικά, ρουκέτες, κλεμμένα οχήματα) που βρέθηκαν στα κρησφύγετα της οργάνωσης.

Την απάντηση όμως στο τι μας οδήγησε στην απόφαση της απόδρασης, δε θα τη βρουν οι δικαστές κι οι μπάτσοι ούτε στα όπλα ούτε στα εκρηκτικά ούτε στα αποκρυπτογραφημένα μηνύματα που ανακάλυψαν.

Την απάντηση μπορεί να τη βρει ο καθένας αρκεί να αφουγκραστεί το κροτάλισμα των αλυσίδων που του φόρεσαν και τις βάφτισαν ελευθερία. Μια “ελευθερία” που αντάλλαξε τη ζωή μας με καλώδια, συσκευές και οθόνες... Μια “ελευθερία” που φορά τη μάσκα του χαρούμενου σκλάβου... Όμως τίποτα αληθινό δεν υπάρχει πίσω από τη μάσκα...

Η ζωή στραγγαλίζεται απ' τον εκβιασμό της οικονομικής τυρρανίας, τον κακοπληρωμένο ιδρώτα των εργασιακών κάτεργων, τα γκλομπς, τα δακρυγόνα και τις σφαίρες της καταστολής...

Παράλληλα ο ουρανός βρέχει θάνατο με βόμβες που μετατρέπουν ολόκληρες χώρες σε μαζικούς τάφους, μικρά παιδιά ξεβράζονται νεκρά σε ακτές του αιγαίου και χιλιάδες άνθρωποι ξεχνιούνται μέσα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης...

Την ίδια στιγμή το ψέμμα γίνεται αλήθεια απ' την προπαγάνδα των δημοσιογράφων, η τεχνολογία ελέγχεις τις στιγμές και τα συναισθήματά μας, το θέαμα ντύνει φανταχτερά τη μοναξιά μας, και ο δυτικός άνθρωπος γίνεται θύτης και θύμα της αμνησίας του, καθώς ξέχασε τί σημαίνει να ζείς ελεύθερος. Αυτή είναι η απάντηση όχι μόνο στο γιατί να αποδράσει κανείς από τη φυλακή, αλλά και στο να γίνει δραπέτης από τη νόμιμη ζωή ενός υπηκόου...

Αυτές οι σκέψεις είναι ο ηθικός αυτουργός της απόδρασής μας. Αν μπορούσαμε, ακόμα και με τα νύχια θα σκάβαμε τους τοίχους για να αποδράσουμε και να ξεθάψουμε τα όπλα για την υπόθεση της ελευθερίας και της επανάστασης. Κι όσες απόπειρες κι αν αποτύχουν, όσα κεφάλια κι αν σπάσουν πάνω στα σίδερα της φυλακής, στο τέλος τα σίδερα θα λυγίσουν.

Γιατί τα αποθέματα δε μετριούνται ούτε σε όπλα ούτε σε εκρηκτικά αλλά στην πεποίθηση ότι αυτός ο κόσμος πρέπει να γκρεμιστεί, για να ανθίσει η ελευθερία.

Το πείσμα μας, το γνωρίζουν τόσο οι δικαστές όσο και οι μπάτσοι.. Γι' αυτό επέλεξαν να πάρουν όμηρους τους συγγενείς μας. Για να μας εκβιάσουν συναισθηματικά και να αποσπάσουν τη σιωπή μας. Όμως ανακωχή ανάμεσα σε εμάς και την εξουσία δε θα υπάρξει ποτέ...

Οι δικαστικές αρχές μέσα σε 10000 σελίδες δικογραφίας, προσπαθούν να κάνουν πιο πειστικό το ψέμμα τους και καλούν 20 μάρτυρες κατηγορίας (οι μισοί στελέχη της Αντιτρομοκρατικής) για να το επιβεβαιώσουν. Κατηγορούν τη μάνα μου, την Εύη (σύζυγο του αδερφού μου) και τον Χρήστο (αδερφό του συντρόφου Γ. Πολύδωρου) ως μέλη “της τρομοκρατικής οργάνωσης Σ.Π.Φ.”

Η καταδίκη τους έχει ήδη παραγγελθεί απ' τα ανάκτορα της εξουσίας. Αυτό είναι το δείγμα της αλαζονείας μια εξουσίας που πιστεύει ότι παίζει δίχως αντίπαλο.

Αυτή η δίκη είναι μια σφυγμομέτρηση του αγώνα... Με λίγα λόγια , οφείλουμε να διακόψουμε βίαια την επέλαση μιας σιδερένιας καταστολής, που αφού δεν μπορεί να γονατίσει εμάς, χτυπάει τους δικούς μας ανθρώπους.

Όμως το στοίχημα δεν είναι μόνο να ανατρέψουμε το δικαστικό πραξικόπημα που μας εκβιάζει μέσα απ' τις διώξεις των συγγενών μας, αλλά και να μεταφέρουμε το φόβο στα σπίτια του εχθρού. Εκεί που νομίζει ότι είναι άτρωτος. Κι αν ήδη αντηχούν οι ερπύστριες της καταστολής που προελαύνει... καιρός είναι να ακουστούν και τα δικά μας όπλα...



“Μια μέρα όλα θα πρέπει να παιχτούν κορώνα-γράμματα”, ενάντια σε όλα μας τα χθες της αναβολής, χωρίς δισταγμούς να σταθούμε απέναντι απ' τους δήμιούς μας... ή αυτοί ή εμείς..



Η απουσία διαγράφει τους ανθρώπους..όμως υπάρχουν κι αυτοί που λείπουν στην εξορία ή σε ενα μετρημένο χιλιόμετρο "ελευθερίας" και είναι παρόντες στην καρδιά μας..Άνθρωποι σαν την Αθηνά, την Έυη και τον Χρήστο..γιατί τελικά σήμερα το να να παραμένεις Άνθρωπος είναι απο μόνο του μια θαραλλέα πράξη..

Η μέρα μας θα έρθει..


Τσάκαλος Χρήστος – μέλος της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς/F.A.I.

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016

Η "Δικαιοσύνη" αφήνει ελεύθερο το ναζιστή δολοφόνο Ρουπακιά .. Δήλωση των δικηγόρων πολιτικής αγωγής



Ακουλουθεί δήλωση δικηγόρων της πολιτικής αγωγής για την επικείμενη αποφυλάκιση Ρουπακιά

“Η συμπλήρωση του ανώτατου ορίου προφυλάκισης του Γιώργου Ρουπακιά, πριν την έκδοση απόφασης για τη στυγερή δολοφονία του Παύλου Φύσσα το βράδυ της 17-18/9/2013 από τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής, αποτελεί μια συνολική αποτυχία των ελληνικών διωκτικών και δικαστικών αρχών, η οποία υποσκάπτει την εμπιστοσύνη της ελληνικής κοινωνίας στο δικαιϊκό σύστημα και εκθέτει διεθνώς την ελληνική έννομη τάξη.

Η αργοπορία των κρατικών μηχανισμών να εξαρθρώσουν την εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή και να τιμωρήσουν τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς των εγκληματικών της ενεργειών υπήρξε σκανδαλώδης. Εξαιτίας αυτής της κρατικής αδράνειας, θρηνούμε σήμερα θύματα της ναζιστικής βίας, με πρώτους τον Παύλο Φύσσα και τον Σαχζάτ Λουκμάν.

Αλλά και μετά την καθυστερημένη εκκίνηση της ποινικής δίωξης τον Σεπτέμβρη του 2013, οι διωκτικές και δικαστικές αρχές αλλά και οι πολιτικοί ιθύνοντες επέδειξαν αργά αντανακλαστικά: θυμίζουμε εδώ ενδεικτικά την από 16/4/2014 επιστολή των δύο εφετών ανακριτριών, κκ. Κλάπα και Δημητροπούλου, προς τον τέως Πρόεδρο της Βουλής Β. Μεϊμαράκη, στην οποία διαμαρτύρονταν για την πολύμηνη καθυστέρηση απόφασης της Βουλής επί του αιτήματος άρσης της βουλευτικής ασυλίας των βουλευτών της Χρυσής Αυγής.

Θυμίζουμε ακόμα τις ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας της Δικαιοσύνης αλλά και της δικαστικής ιεραρχίας, οι οποίες: α. με την επιλογή της αίθουσας των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού για τη διεξαγωγή της δίκης και β. με την απόρριψη πλήθους αιτημάτων που απηύθυνε η πρόεδρος του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων κα Μαρία Λεπενιώτη (αλλαγή αίθουσας, αποκλειστική απασχόληση έδρας στην επίμαχη υπόθεση, κλπ), υπονομεύουν την ταχεία διεξαγωγή της δίκης που λαμβάνει χώρα από τις 20 Απριλίου 2015.

Τα θύματα της ρατσιστικής και φασιστικής βίας συνεχίζουν να ζητάνε την απόδοση δικαιοσύνης. Και αυτή δεν πρόκειται να έρθει παρά μόνο όταν ο δράστης των δικαζόμενων εγκλημάτων, που είναι η ναζιστική εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή στο σύνολό της, καταδικαστεί όπως κατηγορείται.”

Οι δικηγόροι της πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής για την επίθεση στους Αιγύπτιους ψαράδες, Τάκης Ζώτος, Θανάσης Καμπαγιάννης, Κώστας Παπαδάκης, Κώστας Σκαρμέας.


kollect news