Λαμόγια στο χακί

Πόσο δίκιο έχεις, φίλε Πιτσιρίκο, γράφοντας για το σχέδιο του Τσίπρα και της παρέας του. Οι άνθρωποι είναι εντελώς αδίστακτοι και απροκάλυπτοι στην συμπεριφορά τους, δείχνοντας ξεκάθαρα που έχουν γραμμένη την δημοκρατία, την ηθική και την αξιοπρέπεια.


Κι αν ο Παππάς σου φέρνει σε χρυσαυγίτη, εμένα ο Σκουρλέτης μου μοιάζει με τον αδερφό του Μελισσανίδη.

Για την Δούρου δεν έχω λόγια. Ίσως, θα μπορούσε να είναι cult φιγούρα του παρασκηνίου σε παλιά ταινία του Ταραντίνο.

Κι ο θίασος των “αριστερών” πεινασμένων αρπακτικών δεν έχει τέλος. Από τον Φλαμπουράρη και τον Δραγασάκη, μέχρι τον Φίλη και τον Ξυδάκη. Δεν σου μένει άντερο μέσα.


Αν αρχίσεις να ξερνάς, κινδυνεύεις στα σίγουρα με αφυδάτωση.

Όπου κι αν κοιτάξεις ξερνάς! Φωτίου, Χουλιαράκης, Αλεξάκης, Τσακαλώτος, Σκιντζής -ή όπως διάολο τον λένε-, Γεροβασίλη, Σταθάκης, Βούτσης.

Αν βάλεις μέσα και τους ΑΝΕΛΛ, πέθανες στα σίγουρα. Καλύτερα να μασήσεις χάπι υδροκυανίου, περισσότερες ελπίδες να την γλυτώσεις έχεις.

Στην κορυφή, ο Κορλεόνε με το κουμπωμένο μπλε σακάκι και το λευκό πουκάμισο. Την γραβάτα δεν την φορά. Την έχει όμως στην τσέπη για να στραγγαλίζει στα σκοτεινά όποιον δεν του κάθεται καλά.

Τέτοια έλλειψη δημοκρατίας, τέτοια ένταση της διαπλοκής, τέτοιο φίμωμα των πάντων δεν έχει ξαναδεί η χώρα από την εποχή του Μανιατάκη.

Όχι μονάχα δεν υπάρχει κανάλι και σταθμός που να μην λιβανίζει τον Έλληνα σουλτάνο, αλλά έχει σβήσει και κάθε κριτική στο διαδίκτυο.

Εκτός από το δικό σου blog, το Ιnfowar του Άρη, τον δρόμο της Αριστεράς και το Unfollow, οι υπόλοιποι – μέχρι τα χθες επαναστάτες ποπολάροι– έχουν κάνει φιλο-ΣΥΡΙΖΑίικη στροφή 180 μοιρών και μοιάζουν να περιμένουν με το στόμα ανοιχτό κάτι από το επόμενο ΕΣΠΑ.

Αντιλαμβάνεσαι πιστεύω τι εννοώ.

Ο ελληνικός λαός, με το συγχωροχάρτι που έδωσε στον Τσίπρα, έχει υποπέσει στο μεγαλύτερο από όλα τα μέχρι σήμερα θανάσιμα αμαρτήματά του.

Μονάχα αν τον αναγκάσει να φύγει με το ελικόπτερο από το Μαξίμου, ισοφαρίζει. Όμως δεν το βλέπω.

Αντίθετα, εκείνο που βλέπω είναι πως τα πράγματα θα χειροτερέψουν κι άλλο.

Στα σοβαρά τώρα, νομίζω ότι πρέπει να επισπεύσουμε την φυγή σου στο εξωτερικό. Τους χτυπάς εκεί που πραγματικά πονάνε και τους έχω ικανούς για όλα όταν αισθανθούν πολύ πιο ισχυροί από ότι είναι σήμερα.

Πρέπει να προσέχεις. Και δεν κάνω πλάκα.

Φιλιά πολλά από την Εσπερία

Ηλίας

Υ.Γ. Ήμουνα ανάμεσα στο “Λαμόγια στο χακί” και στο “Pulp Fiction”. Τελικά, κατέληξα στο πρώτο γιατί στους μαφιόζους της ταινίας υπήρχε έστω κι ένα υπόβαθρο αρρωστημένης ηθικής και μπέσας. (Αγαπητέ Ηλία, τόσες σκατόφατσες μαζεμένες δεν έχω ξαναδεί στη ζωή μου. Εντάξει, αριστερές σκατόφατσες. Ηλία, βλέπω πως το έχεις προσέξει κι εσύ πως -μετά το Μνημόνιο Τσίπρα- σχεδόν όλοι έχουν γίνει ξαφνικά μνημονιακοί. Θα τους ψέκασαν μάλλον. Ηλία, είναι χρόνια που διάφοροι φίλοι και γνωστοί μου λένε να προσέχω. Κι επί των ακροδεξιών του Σαμαρά, και επί Παπανδρέου, και επί Καραμανλή, και όταν μου την έπεσαν οι χρυσαυγίτες, μου έλεγαν να προσέχω. Τι να προσέχω, όμως; Πάντα γράφω αυτά που σκέφτομαι. Και πάντα απέναντι στην όποια εξουσία. Οπότε, τι να κάνω; Να αρχίσω να γράφω τι γαμάτος που είναι ο Τσίπρας; Εγώ τον θεωρώ απατεώνα. Ηλία, όλοι αυτοί είναι περαστικοί. Εγώ ήρθα για να μείνω. Όποιος φοβάται, κάθεται σπίτι του. Βέβαια, περιμένω να με πάρετε από εδώ. Ηλία, τέτοια σαπίλα στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει ποτέ. Την κόβεις πια τη σαπίλα με το μαχαίρι. Σε ευχαριστώ, Ηλία. Να είσαι καλά.)

pitsirikos