Συνεχίζονται οι πολιτικές διωξεις στο Αγρίνιο απο το ολοκληρωτικό καθεστώς.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΙΣ 24-2-2013 ΣΤΗΝ ΠΛ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ

Το πρωί της Κυριακής 24-2-2013 στην κεντρική πλατεία Αγρινίου (πλ. Δημοκρατίας) νεοναζί του κόμματος της χρυσής αυγής επιχειρούν μοίρασμα κειμένων και εφημερίδων με ρατσιστικό, εθνικιστικό και μισαλλόδοξο περιεχόμενο, προσπαθώντας να δηλητηριάσουν με το υλικό αυτό την κοινωνία του Αγρινίου. Στην πλατεία Δημοκρατίας όπου οι πολιτικοί και φυσικοί τους πρόγονοι κρέμασαν αγωνιστές που αντιστάθηκαν κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής.

Οι θούριοι του Μιχαλολιάκου για το Ράιχ και τον Χίτλερ, τα μουσεία με ναζιστικό υλικό του Παππά, αρχηγού και υπαρχηγού αντίστοιχα της Χ.Α. και η όλη δομή και δράση του φασιστικού αυτού μορφώματος με πογκρόμ κατά μεταναστών, μαχαιρώματα, εμπρησμούς, δολοφονίες, ξυλοδαρμούς αλλά και σε όποιον στέκεται αλληλέγγυος (αναρχικοί, αντιφασίστες, αριστεροί) δεν αφήνουν κανένα προσωπείο του δήθεν πατριώτη να αλλάξει το πραγματικό πρόσωπο των Νεοναζί.

Στην ευρύτερη περιοχή του Αγρινίου, εκτός από το εκλογικό ποσοστό τους, ο αγρινιώτικος λαός αποφάσισε να μην αφήσει την φασιστική χολέρα να απλωθεί πάνω από την πόλη. Ο μόνος χώρος που μπόρεσαν να κρυφτούν ήταν ακριβώς δίπλα από το αστυνομικό τμήμα σε ένα οίκημα ιδιοκτησίας αστυνομικού που ανήκει και στην προσωπική φρουρά του Μπαρμπαρούση, βουλευτή της Χ.Α. Αυτό από μόνο του εξηγεί πολλά, όπως και τα υψηλά ποσοστά (30 - 40%) στα εκλογικά τμήματα που ψηφίζουν οι μπάτσοι.

Στις 24-2-2013 όταν έγινε γνωστό ότι φασίστες κάνουν προπαγάνδα μίσους και τραμπουκίζουν νεολαίους, δεκάδες αντιφασίστες, αναρχικοί, αριστεροί από διάφορα σημεία του Αγρινίου άρχισαν αυθόρμητα να κατευθύνονται προς την πλατεία σε μια έκτακτη αντιφασιστική συγκέντρωση. Οι φασίστες μαθαίνοντας από τους συμμάχους τους, ότι κόσμος κατευθύνεται προς την πλατεία έσπευσαν να εξαφανιστούν γλιτώνοντας από τα χειρότερα. Όταν έφτασε ο κόσμος οι φασίστες είχαν ήδη γίνει καπνός. Στη συνέχεια ο κόσμος άρχισε να διαλύεται αφού δεν υπήρχε πια κανείς εκεί.

Τις ημέρες που ακολούθησαν έγινε γνωστό ότι σχηματίζεται δικογραφία εναντίον ατόμων που κατηγορούνται ότι ήρθαν σε συμπλοκή με άνδρες της ομάδας ΔΙ.ΑΣ στην κεντρική πλατεία την ίδια εκείνη ημέρα (24-2-2013). Μέχρι σήμερα έχουν γίνει 3 προανακριτικές ενώ την τελευταία φορά κλήθηκε και νέος κόσμος για να καταθέσει ως ύποπτος.

Η έρευνα αφορά κατηγορίες για:

1. Απρόκλητη σωματική βλάβη κατά συρροή από κοινού από περισσότερα των δυο ατόμων με καλυμμένα χαρακτηριστικά προσώπου.

2. Διακεκριμένη περίπτωση φθοράς πράγματος που χρησιμεύει για κοινό όφελος.

3. Παράνομη οπλοφορία.

4. Οπλοχρησία.

5. Παράνομη κατοχή κροτίδων.

Για όλες τις κατηγορίες κατατέθηκε το ίδιο υπόμνημα από όλους όπου αρνούνται τις κατηγορίες και αναφέρουν ότι οι διώξεις γίνονται για πολιτικούς λόγους μιας και τα εν λόγω άτομα συμμετέχουν στο ευρύ αντιφασιστικό κοινωνικό κίνημα.

Από το 2008 και μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τους αστυνομικούς Κορκονέα και Σαραλιώτη σε όλη την Ελλάδα δημιουργήθηκε αυθόρμητα μαζικό κίνημα κατά της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας που συντάραξε την Ελλάδα αλλά και περιοχές στην Ευρώπη ακόμα και την Αμερική. Στο Αγρίνιο δεν ήταν λίγες οι φορές που νεολαίοι Αναρχικοί και Αριστεροί αλλά και απλός κόσμος ήρθαν αντιμέτωποι εκείνες τις μέρες με τα γκλοπ και τα δακρυγόνα των μπάτσων. Σε μια εξέγερση που κανείς δεν μπορεί να βάλει ταμπέλα παρά μόνο το άδικα χυμένο αίμα του 15χρονου Α. Γρηγορόπουλου στην οδό Μεσολογγίου, που σβήνει και τον τελευταίο φόβο απέναντι στα προτεταμένα όπλα των μπάτσων δολοφόνων. Για όσους βρίσκονται στους δρόμους του αγώνα για ελευθερία και αξιοπρέπεια αυτή η εικόνα είναι γνωστή, όσο και η συμπόρευση της εξουσίας με τους μηχανισμούς καταστολής.

Στα επόμενα χρόνια του μνημονίου η εν λευκώ άδεια της εξουσίας προς τα σκυλιά της καταστολής ανέδειξε πάρα πολλές φορές το μίσος και τη δολοφονική στάση της αστυνομίας απέναντι στους διαδηλωτές, με άγριους ξυλοδαρμούς, ευθείες βολές ασφυξιογόνων, δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου λάμψης, πλαστικές σφαίρες, μηνύσεις, φυλακίσεις, απειλές, εξευτελισμούς, απαγωγές, εμβολισμούς διαδηλωτών από αστυνομικά οχήματα και μηχανές, με σοβαρούς τραυματισμούς ως και αναπηρία.

Κράτος και κεφάλαιο απελευθερώνουν κρατικούς και παρακρατικούς (Χ.Α.) μηχανισμούς ενάντια στην κοινωνία όταν νιώθουν πως απειλείται το σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης που έχουν θεσπίσει και επιβάλει. Σε αυτό το σημείο η κοινωνική Αντιβία εκδηλώνεται ως μέσο άμυνας αλλά και επίθεσης σε αυτούς που δεν διστάζουν να καταστείλουν από ανάπηρους σε καροτσάκια μέχρι καθαρίστριες, συνταξιούχους, τοξικομανείς, ομοφυλόφιλους, μετανάστες και πρόσφυγες. Οι δυνάμεις καταστολής έχοντας και ως άτομα πάρει θέση απέναντι στους κοινωνικούς αγώνες και τους αγωνιζόμενους όταν βρίσκουν πεδίο δράσης παίρνοντας και την εντολή ¨χτυπάτε τους¨ από τους προϊσταμένους τους εξαπολύουν όλα τα φονικά τους ένστικτα που έχει ήδη καλλιεργήσει η δουλικότητα και ο κομπλεξισμός που τους χαρακτηρίζει ως πιστοί υπηρέτες της εκάστοτε εξουσίας και του συστήματος.

Απέναντι λοιπόν σε αυτό το εν λευκώ μακέλεμα κάποιοι δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια ικετεύοντας έλεος. Ο φόβος γίνεται μίσος και το μίσος οργή. Τότε είναι που το μονοπώλιο της βίας του κράτους καταργείται. Κάποιοι ίσως πουν ότι η βία θα φέρει περισσότερη βία και καταστολή. Η βία όμως του κράτους προϋπάρχει και εντατικοποιείται ή χαλαρώνει ανάλογα με τις κοινωνικές συνθήκες. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του κράτους και των αφεντικών για να διατηρήσουν και να επιβάλουν το σύστημα εξουσίας τους. Ανέκαθεν οι άνθρωποι αντιστέκονταν και πολεμούσαν την καταπίεση και την εκμετάλλευση ανεξαρτήτως κόστους προσωπικού ή συνολικού. Είναι χιλιάδες τα παραδείγματα ανά τον κόσμο και την ιστορία που η αντίσταση έφερε την καταστολή με διάφορους αρρωστημένους και ολοκληρωτικούς μεθόδους. Αυτό όμως που δεν διαπραγματεύεται είναι η ελευθερία και η αξιοπρέπεια του ανθρώπου που τον οδηγούν πάντα στο δρόμο του αγώνα.

Στο Αγρίνιο τα τελευταία ταραχώδη χρόνια έχει στηθεί μια βιομηχανία σωρείας διώξεων από κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς που στοχεύει τα πιο προωθημένα αγωνιζόμενα κομμάτια. Τα ίδια άτομα σύρονται σε δεκάδες δικαστήρια ως κατηγορούμενοι, με κύριο χαρακτηριστικό την πολιτική και κοινωνική τους δράση. Αντιμετωπίζοντας μια (παρα)κρατική μαφία από ψευδομάρτυρες μπάτσους και φασίστες άλλοτε ξεσκεπάζοντας τα ψέματά τους αλλά παραμένοντας οι ίδιοι στο απυρόβλητο από τους δικαστές και άλλοτε βαρυνόμενοι με καταδίκες. Σε αγαστή συνεργασία με καλοθελητές ρουφιάνους που εκτός των άλλων διαδίδουν τις ρουφιανιές τους και στο οικογενειακό και εργασιακό περιβάλλον των ανθρώπων που κατηγορούνται ή και σε όσους τους συναναστρέφονται με την απειλή της συλλογικής ευθύνης ώστε να τους απομονώσουν και να τους εξοντώσουν κοινωνικά. Πράγμα, που τελικά πέφτει στο κενό παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειες της καταστολής. Μιάς και αυτός ο κόσμος είναι γνωστός στο Αγρίνιο από κινηματικές διαδικασίες στις οποίες συμμετέχει εδώ και χρόνια, σε συνελεύσεις, πορείες, διαδηλώσεις, κοινωνικά εγχειρήματα, απεργίες, σε αγώνες ενάντια στο φασισμό, ενάντια στην καταστροφή της φύσης, αλληλέγγυοι στους αγώνες των εργαζομένων και των ανέργων.

Γνωρίζοντας ότι όταν αμφισβητούν έμπρακτα την εξουσία (δεξιά-αριστερή) δε θα τους το συγχωρέσει ποτέ αναλαμβάνουν το κόστος της επιλογής τους χωρίς να κάνουν ούτε βήμα πίσω. Δεν συνδιαλέγονται σαν ¨καλά παιδιά¨ που κάποιοι θα ήθελαν κάνοντας δηλώσεις μετανοίας και συνεχίζουν.

Το ότι από τα άτομα που κατηγορούνται κάποιοι συμμετέχουν στον Α/Α χώρο, κάνει το μένος της εξουσίας ακόμα μεγαλύτερο. Οι αγώνες, ασχέτως πολιτικής θεώρησης, όταν έχουν κοινή στόχευση και είναι από τη βάση της κοινωνίας χωρίς καθοδηγητές και αρχηγούς, ισότιμα και αλληλέγγυα, κάνουν αδέρφια και συντρόφους όλους αυτούς. Παράλληλα ενδυναμώνει το πνεύμα της συλλογικότητας που το κράτος έχει στοχοποιήσει ως ¨συλλογική ευθύνη¨.

Αυτό είναι που φοβούνται. Με αυτό αγωνιζόμαστε.

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΝΟΜΙΜΟΙ, ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ. ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ.



- Προτεινόμενη ημερομηνία για δράσεις αλληλεγγύης - 16 Νοέμβρη 2015.



ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ