ΜΕΤΑ: Οι στόχοι και η δράση μας την επόμενη περίοδο

Μετά τις εκλογές στις 25 Γενάρη 2015, μπαίνουμε σε μια νέα περίοδο που βασική επιδίωξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος αποτελεί η επαναφορά μισθολογικών, ασφαλιστικών - συνταξιοδοτικών και συλλογικών εργασιακών  δικαιωμάτων που ανατράπηκαν στη μνημονιακή περίοδο.

Το εκλογικό αποτέλεσμα αποτελεί ιστορική τομή για τη χώρα μας και την Αριστερά. Η ανατροπή της κυβέρνησης των μνημονίων ήταν το επιστέγασμα της αντίστασης και των αγώνων των εργαζομένων και του λαού μας τα τέσσερα τελευταία χρόνια και δημιουργεί καλύτερες προϋποθέσεις για την ικανοποίηση χρόνιων αιτημάτων των εργαζομένων και του συνδικαλιστικού κινήματος.

Οι ελπίδες που δημιουργήθηκαν, τόσο στους εργαζομένους και στα φτωχά λαϊκά στρώματα της χώρας μας όσο και στους άλλους εργαζομένους και στους λαούς της Ευρώπης, και ιδιαίτερα των χωρών του Νότου, πρέπει να αξιοποιηθούν για την ενεργή παρέμβασή τους σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, για να σταματήσει η λιτότητα και οι πολιτικές της συρρίκνωσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των λαών, για ένα καλύτερο αύριο. Προς αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να κινηθεί το ελληνικό και το ευρωπαϊκό συνδικαλιστικό κίνημα.

Οι πρώτες δεσμεύσεις της νέας κυβέρνησης, όπως η άρση της επιστράτευσης απεργών, το σταμάτημα και η ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων και της εκποίησης του δημοσίου πλούτου, η επαναπρόσληψη των απολυμένων και όλων όσοι έχουν τεθεί σε καθεστώς διαθεσιμότητας στο Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, καθώς και η επαναφορά των ΣΣΕ και του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του κατώτερου μισθού στα 751€, η αντιμετώπιση της ανεργίας και της ανθρωπιστικής κρίσης, το σταμάτημα των μειώσεων στις κύριες και επικουρικές συντάξεις και των νέων αυξήσεων των ορίων συνταξιοδότησης, ήταν και είναι βασικά αιτήματα των εργαζομένων της προηγούμενης περιόδου.

Η υλοποίηση των παραπάνω δεσμεύσεων και εξαγγελιών θα ενισχύσει την αυτοπεποίθηση των εργαζομένων για να συνεχίσουν να παλεύουν για την πλήρη ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών της λιτότητας, των απολύσεων και των ιδιωτικοποιήσεων και θα ανατροφοδοτήσει ξανά τις αξίες της αλληλεγγύης και του αγώνα, ενάντια στην ιδιώτευση, την ανάθεση, την αποστράτευση και την ηττοπάθεια για να διεκδικήσουν πιο βαθιές αλλαγές και ανατροπές, υπέρ των δυνάμεων της εργασίας.

Εμείς δεν κάνουμε βήμα πίσω από την ανάγκη άμεσης υλοποίησης αυτών των δεσμεύσεων: τις θεωρούμε ως το ελάχιστο που μπορούσε να γίνει στην αφετηρία μιας διαφορετικής πορείας, που θα οδηγεί όχι στην επιστροφή στην προ μνημονίου εποχή, αλλά στην αρχή μιας νέας πορείας για μια πιο δίκαιη κοινωνία.

Δεν έχουμε αυταπάτες ότι ο αγώνας μας θα είναι εύκολος. Θα έχει πισωγυρίσματα και απογοητεύσεις, αλλά αν θέλουμε να οδηγηθούν τα πράγματα μπροστά, σε όφελος των εργαζομένων, πρέπει να εντείνουμε την πάλη μας και να μην αφήσουμε το πεδίο ελεύθερο έτσι ώστε η πίεση προς την κυβέρνηση να ασκείται από μια μόνο πλευρά, αυτή των δανειστών και του μεγάλου κεφαλαίου, ούτε να ενισχύεται ένα αίσθημα αναμονής και ανάθεσης, ότι δηλ. όλα τα προβλήματα θα λυθούν από τα πάνω ή να δημιουργείται ένα κλίμα μειωμένων εργατικών-κοινωνικών απαιτήσεων λόγω των δυσκολιών και της συγκυρίας.

Η εκτίμηση αυτή προκύπτει από τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων που υπάρχει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και από τη σκληρή στάση των δανειστών.

Η συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης και του Γιουρογκρούπ και η λεγόμενη λίστα Βαρουφάκη αποτελούν έναν συμβιβασμό μεταξύ των δύο μερών, βρίσκονται όμως σε απόσταση από τις διεκδικήσεις, που πρόβαλε και πάλεψε το εργατικό κίνημα όλη την προηγούμενη μνημονιακή περίοδο, όπως πχ για τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, την ανατροπή της πολιτικής της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων, της συρρίκνωσης των αποδοχών, της απορρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος και των εργασιακών σχέσεων, της συρρίκνωσης των δημοσίων και κοινωνικών υπηρεσιών, της μόνιμης και σταθερής εργασίας κ.λπ.

Ο ελληνικός λαός αγωνίστηκε για να σταματήσει η ταπείνωση, που για οποιαδήποτε απόφασή τους, οι προηγούμενες κυβερνήσεις, έπρεπε να παίρνουν άδεια από την τρόικα. Δεν είναι τυχαίο που ο λαός στήριξε την κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις, που εκφράστηκε και με τη συμμετοχή του  τις αυθόρμητες, μεγάλες λαϊκές συγκεντρώσεις, καθώς και την ευρεία λαϊκή στήριξη που εκβράζεται και για το λόγω αυτό δεν θα ανεχθεί υποχωρήσεις που θα δημιουργούν την εντύπωση ότι η χώρα μας αντιμετωπίζεται ως αποικία.

Το επόμενο τετράμηνο θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, μιας και οι εκπρόσωποι των διεθνών τοκογλύφων θα επιδιώξουν την πλήρη προσαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής στο πλαίσιο των δικών τους ανοχών. Το εργατικό λαϊκό κίνημα πρέπει να μην παρακολουθεί αμήχανα, ούτε κάποιοι άλλοι χαιρέκακα, τις εξελίξεις, αλλά να παρέμβει και να απαιτήσει την άμεση υλοποίηση των δεσμεύσεων της νέας κυβέρνησης.

Το ΜΕΤΑ, μέσα από τις γραμμές του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος, θα στηρίξει αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που είναι σε όφελος των εργαζομένων, του λαού και της χώρας και θα αντιταχθεί σε κάθε προσπάθεια υπαναχώρησης ή σε ενέργειες και μέτρα που θα έρχονται σε αντίθεση με τα δικαιώματα, τις διεκδικήσεις και τις θέσεις του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος.

Θα πρωτοστατήσουμε στον αγώνα της ανατροπής των αντιλαϊκών και αντεργατικών πολιτικών και στο άνοιγμα του δρόμου για ριζικές αλλαγές και ανατροπές σε βάρος των δυνάμεων του κεφαλαίου και σε όφελος των εργαζομένων. Ο αγώνας αυτός απαιτεί τη σταθερή πολιτική βούληση, την ενεργητική συμμετοχή των εργαζομένων και την ανάπτυξη μαζικών - ταξικών και λαϊκών αγώνων από ένα συνδικαλιστικό κίνημα, που πρώτο μέλημά του θα είναι η υπεράσπιση των πραγματικών συμφερόντων των εργαζομένων και της κοινωνίας.

Με γνώμονα αυτά τα συμφέροντα θα κρίνουμε τα όποια μέτρα και τις  αποφάσεις που θα παίρνει κάθε φορά η νέα κυβέρνηση.

Η παράταξή μας θα συνεχίσει και θα εντείνει τις προσπάθειές της μέσα στο σ.κ, για την υπεράσπιση των αιτημάτων του κόσμου της εργασίας, όχι μόνο για να πάρει πίσω ό,τι έχασε στα χρόνια της μονομερούς πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου, αλλά και για τη διεύρυνση των εργατικών-συνδικαλιστικών και δημοκρατικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων, καθώς και για την πλήρη ιστορική δικαίωση των αγώνων της εργατικής τάξης για την κοινωνική απελευθέρωση.

Άμεσα αιτήματα πάλης και διεκδίκησης την επόμενη περίοδο

Η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, το πέρασμα του τραπεζικού συστήματος σε δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο, η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, με βάση τις πραγματικές της δυνατότητας και η καθιέρωση ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος, που θα φορολογεί τους έχοντες και το μεγάλο κεφάλαιο, αποτελούν κυρίαρχα αιτήματα και στόχους για το συνδικαλιστικό κίνημα αλλά και την πλειονότητα του λαού μας.

Η προώθηση και η κατάκτησή τους αποτελούν βασική προϋπόθεση για την πραγματική διασφάλιση των πραγματικών συμφερόντων του λαού και της χώρας μας. Ταυτόχρονα άμεσα πρέπει να παλέψουμε για:

1. Το σταμάτημα του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, των ιδιωτικοποιήσεων και των ΣΔΙΤ, κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ.

2. Την επαναφορά όλου του θεσμικού πλαισίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της εφαρμογής των ΣΣΕ, με την επαναφορά και βελτίωση του 1876/1990, τη δυνατότητα υπογραφής ΣΣΕ σε επιχειρησιακούς ομίλους και την υποχρεωτική επέκταση των κλαδικών συμβάσεων κλπ. Για να αποκατασταθούν κατά κάποιο τρόπο οι όροι διεξαγωγής της ταξικής πάλης, όπου μέσω των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της εφαρμογής των ΣΣΕ, καλούνται το συνδικαλιστικό κίνημα και οι εργαζόμενοι, στο πεδίο της διεκδίκησης να παλέψουν για τη βελτίωση των όρων αμοιβής και εργασίας τους.

3. Την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751€, μέτρο που θα πρέπει να συνοδεύεται με την τήρηση του ωραρίου, μείωση των υπερωριών και σημαντική αύξηση του ωρομισθίου, εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και τον έλεγχο για την εξάλειψη της αδήλωτης και της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας.

4. Το δραστικό περιορισμό της μερικής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα και κατάργηση στο Δημόσιο, ενώ θα πρέπει, όπου εφαρμόζεται, να τηρείται το ωράριο, να ελέγχονται οι επιχειρήσεις για την καταχρηστική της εφαρμογή και γενικά να ενισχυθούν οι προϋποθέσεις με στόχο να γίνεται ασύμφορη η εφαρμογή και η επέκτασή της. Κατάργηση της εκ περιτροπής εργασίας και όλου του θεσμικού πλαισίου, που κατά την μνημονιακή περίοδο επιτρέπεται αυτή να γίνεται ακόμη και μονομερώς, με αποτέλεσμα να μετατρέπεται ουσιαστικά η πλήρης σε μερική απασχόληση.

5. Την κατάργηση της κυριακάτικης εργασίας και την καθιέρωση της κυριακάτικης αργίας.

6. Την άμεση κατάργηση του δουλοκτητικού καθεστώτος της ενοικιαζόμενης εργασίας και των προγραμμάτων της κοινωφελούς εργασίας, της μαθητείας και της εργασίας μέσω των ΚΟΙΝΣΕΠ. Για όσο όμως υπάρχουν αυτά τα προγράμματα, οι εργαζόμενοι σ’ αυτά να πληρώνονται με βάση τις ισχύουσες κλαδικές συμβάσεις και να έχουν πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Αρχή μας είναι για ίδια δουλειά, με ίδια προσόντα και εμπειρία να υπάρχει ίδια αμοιβή.

7. Την επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων και των διαθέσιμων του Δημοσίου, του ευρύτερου δημοσίου τομέα και της ΕΡΤ. Την επανίδρυση της ΕΡΤ και όλων των υπηρεσιών που καλύπτουν ανάγκες του κοινωνικού συνόλου, νέες προσλήψεις για την αποτελεσματική λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών και ιδιαίτερα στους τομείς της υγείας, της παιδείας και της πρόνοιας, αλλά και την κατάργηση των εργολαβικών συνεργείων σε δημόσιες υπηρεσίες και νοσοκομεία, που θα εξοικονομήσουν άμεσα δαπάνες και θα επαναφέρουν εργασιακά δικαιώματα σ' αυτές τις κατηγορίες των εργαζομένων.

8. Την επαναφορά και θωράκιση του θεσμικού πλαισίου προστασίας των εργαζομένων από τις ατομικές και ομαδικές απολύσεις, την αντιμετώπιση των πτωχεύσεων των επιχειρήσεων από δόλο, την αύξηση της αποζημίωσης απόλυσης και της εξομοίωσης μεταξύ εργατοτεχνιτών και υπαλλήλων, την επαναφορά αδειών που καταργήθηκαν, την αυστηρή εφαρμογή και την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας, τη στελέχωση και ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών του υπουργείου Εργασίας κ.λπ.

9. Την κατάργηση όλου του θεσμικού πλαισίου για την αξιολόγηση των ΔΥ και των εκπαιδευτικών και της διάταξης για τον επανέλεγχο της μετατροπής των συμβάσεων, για τον εκδημοκρατισμό του πειθαρχικού δικαίου για την πάταξη της διαφθοράς στο δημόσιο και όχι για τη χρησιμοποίησή του σε βάρος της ελεύθερης συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης των εργαζομένων.

10. Την έναρξη της διαδικασίας για τη σύνταξη ενός νέου δίκαιου μισθολογίου για το 2016 και άμεση κατάργηση των περιορισμών της ακώλυτης βαθμολογικής και μισθολογικής εξέλιξης των εργαζομένων στο δημόσιο του ισχύοντος μισθολογίου.

11. Την άμεση κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και την επιβολή φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας, την επαναφορά του αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ, το σταμάτημα των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας, το δραστικό κούρεμα των κόκκινων δανείων και τον ευνοϊκό διακανονισμό αποπληρωμής του υπολοίπου ποσού.

12. Το σταμάτημα των μειώσεων των συντάξεων, την επαναφορά του δημόσιου κοινωνικού και αναδιανεμητικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης, την ενίσχυση των επικουρικών και την κατάργηση των επαγγελματικών ταμείων, τη σταδιακή επαναφορά των συντάξεων στο 80% των αποδοχών των εργαζομένων και τη μείωση των ορίων συνταξιοδότησης από τις υπερβολικές αυξήσεις που υπέστησαν στη μνημονιακή περίοδο.

13. Την ψήφιση μέτρων στήριξης των ανέργων, με αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού και την καταβολή του καθ' όλη την περίοδο της ανεργίας, τη χορήγηση κάρτας ελεύθερης μετακίνησης στα αστικά ΜΜΜ, την κατάργηση της επιδότησης των επιχειρήσεων για προσλήψεις, μιας και λειτουργεί ως μηχανισμός απολύσεων των εργαζομένων κ.λπ.

14. Την στήριξη και τη διεύρυνση των μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Ταυτόχρονα, με την προώθηση και τη διεκδίκηση των παραπάνω αιτημάτων, είναι ανάγκη να παρέμβουμε πολιτικά και ιδεολογικά στο συνδικαλιστικό κίνημα για τον περιορισμό των συντεχνιακών αντιλήψεων, την αγωνιστική ενότητά του και την ανάπτυξη ενός αυτόνομου κινήματος κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης, που θα αποτρέπει κάθε αντιλαϊκό μέτρο, θα στηρίζει και θα προωθεί γενικότερες αλλαγές που είναι προς το γενικότερο συμφέρον της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Βασικές προϋποθέσεις γι’ αυτό αποτελούν η μαζικοποίηση των συνδικάτων, η ένταξη σ’ αυτά όλων των εργαζομένων, κυρίως του ιδιωτικού τομέα και των επισφαλώς εργαζομένων, η αλλαγή του συσχετισμού τους με την ενίσχυση των δυνάμεων που παλεύουν για το βάθεμα του ταξικού τους προσανατολισμού, την ενίσχυση της αυτονομίας τους από κόμματα, κυβέρνηση και εργοδότες, την απαλλαγή τους έναν ψευδοεπαναστατικό  βερμπαλιστικό λόγο, τον παραγοντισμό και την ενίσχυση της εσωτερικής τους δημοκρατίας και της συλλογικής τους λειτουργίας.

Η δράση των άλλων συνδικαλιστικών παρατάξεων στη νέα περίοδο

Τα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζει το συνδικαλιστικό κίνημα και ιδιαίτερα αυτά που συνδέονται με το συντεχνιασμό, τις κομματικές και παραταξιακές σκοπιμότητες αποκαλύφθηκαν και αποκαλύπτονται με ανάγλυφο τρόπο και κατά τη νέα περίοδο.

Υπήρξαν και υπάρχουν δυνάμεις που ακόμη και την προεκλογική περίοδο, και πολύ περισσότερο μετά, άρχισαν μια πλειοδοσία άμεσης υλοποίησης όλων και ως διά μαγείας, όχι μόνο στην επιστροφή στους μισθούς, τα δικαιώματα και την κατάσταση πριν από το μνημόνιο, αλλά και στην προβολή των αιτημάτων και των διεκδικήσεων της προ μνημονίου εποχή. Μια τέτοια τακτική δεν θα έχει απήχηση στους εργαζόμενους, στο βαθμό βέβαια που η κυβέρνηση μείνει συνεπής στην υλοποίηση των προεκλογικών της δεσμεύσεων.

Το ΠΑΜΕ και οι Συσπειρώσεις φαίνεται να κινούνται σε μια τέτοια κατεύθυνση, όπου ουσιαστικά ζητούν την άμεση και την ολική επαναφορά στην προ μνημονίων κατάσταση, παραγνωρίζοντας την συρρίκνωση κατά 1/4 της οικονομίας και την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων που συντελέστηκαν τα τελευταία χρόνια.

Οι ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ ποντάρουν σε έναν συμβιβασμό της κυβέρνησης με τα διεθνή τοκογλυφικά κοράκια, για να δικαιωθεί η αδιέξοδη, καταστροφική και ταξική σε βάρος των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων πολιτική που ακολούθησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά και η δικιά τους στάση τα προηγούμενα χρόνια. Στόχος να “αλιεύσουν” τους απογοητευμένους, πρώην ψηφοφόρους τους, και να επανακάμψουν στο πολιτικό και συνδικαλιστικό προσκήνιο.

Εκτιμάμε ότι, σε καμιά περίπτωση, δεν πρέπει τα αιτήματά μας να “προσαρμοστούν” στο πλαίσιο των κυβερνητικών εξαγγελιών ή δυνατοτήτων, αλλά στη βάση της διεκδίκησης των ώριμων αιτημάτων των εργαζομένων και στη διαμόρφωση των προϋποθέσεων για την διεκδίκηση βαθιών τομών και αλλαγών που θα αγγίζουν στην ανατροπή του σκληρού πυρήνα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και του εκμεταλλευτικού κράτους.

Είναι ανάγκη να πρωτοστατήσουμε σ' όλη την κλίμακα του συνδικαλιστικού κινήματος και μέσα από μαζικές διαδικασίες, σε συγκεντρώσεις, συνελεύσεις και περιοδείες σε χώρους δουλειάς, την αμέσως επόμενη περίοδο, να συζητήσουμε με τους εργαζόμενους, να τους καλέσουμε σε ενεργή κινητοποίηση και δράση και να μην περάσει ένα κλίμα ανάθεσης, για την λύση των προβλημάτων τους στην νέα κυβέρνηση.

Η επανάκτηση όσων καταργήθηκαν την προηγούμενη περίοδο και η διεκδίκηση προοδευτικών τομών και μεταρρυθμίσεων θα αποτελέσει πεδίο πάλης και ταξικής αντιπαράθεσης με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και των κυριάρχων πολιτικών δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εμείς ευελπιστούμε ότι η νέα κυβέρνηση της Αριστεράς θα δημιουργήσει ένα πιο ευνοϊκό για τους εργαζόμενους πλαίσιο διεξαγωγής αυτής της ταξικής αντιπαράθεσης. Ταυτόχρονα, θα συμβάλουμε σε πρωτοβουλίες και ενωτικές δράσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων σε κάθε κλάδο και σε κάθε πόλη, στοχεύοντας σε έναν συντονισμό των συνδικάτων, ιδιαίτερα στην χώρες της νότιας Ευρώπης για την ανατροπή των πολιτικών της λιτότητας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Συγκρότηση του ΜΕΤΑ παντού σ' όλους τους κλάδους,

τους χώρους δουλειάς και τους νομούς της χώρας

Όλο το 2015 θα είναι κρίσιμη χρονιά για την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων μέσα στο σ.κ, μιας και γίνονται αρχαιρεσίες σε εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία, πολλά συνέδρια ομοσπονδιών και Εργατικών κέντρων, που θα διαμορφώσουν και τους συσχετισμούς για τα συνέδρια της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ το Μάρτιο και τον Νοέμβριο του 2016 αντίστοιχα. Το πολιτικό κλίμα αυτή τη στιγμή είναι ευνοϊκό για την ανάπτυξη των δικών μας δυνάμεων αρκεί να αξιοποιηθεί και να διαμορφωθεί συγκεκριμένο πλάνο και χαρτογράφηση όλων των σωματείων σε κάθε χώρο ευθύνης των κλαδικών και των νομαρχιακών μας επιτροπών.

Πραγματική στροφή πρέπει να κάνουμε στον ιδιωτικό τομέα, όπου διεκδικώντας ένα πιο ευνοϊκό περιβάλλον μέσα στους χώρους δουλειάς, με την αύξηση των ελέγχων και την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας από το Υπουργείο Εργασίας και τους αρμόδιους ελεγκτικούς φορείς, να επιδιώξουμε την αύξηση της συνδικαλιστικής πυκνότητας, τη δημιουργία συνδικάτων όπου δεν υπάρχουν κλπ.

Πρέπει το επόμενο διάστημα να επιδιώξουμε συσκέψεις-συναντήσεις των δυνάμεων μας στα Εργατικά Κέντρα και τις Ομοσπονδίες και να προχωρήσουμε σε ευρεία συνεδρίαση του ΓΣ του ΜΕΤΑ, με τους συνδικαλιστές μας από τον Ιδιωτικό Τομέα, για να συζητήσουμε σε βάθος την κατάσταση, να δούμε τις δυνατότητες που υπάρχουν και να προετοιμαστούμε από τώρα για το επόμενο συνέδριο της ΓΣΕΕ.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προγραμματίζουμε αμέσως μετά την Πρωτομαγιά σε μια τέτοια συνεδρίαση.  Αν δεν εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες και αν δεν επιδιώξουμε από τώρα την πλήρη διαφάνεια στη λειτουργία των συνδικάτων, θα ξαναδούμε πάλη τα φαινόμενα της νοθείας και της ανάδειξης αντιπροσώπων από συνδικάτα φαντάσματα και σφραγίδες.

Ταυτόχρονα, είμαστε απέναντι στην χρησιμοποίηση των συνδικάτων για την υλοποίηση διάφορων προγραμμάτων απασχόλησης, πολύ περισσότερο που αυτά χρησιμοποιούνται για την διεύρυνση ελαστικών και κακοπληρωμένων θέσεων εργασίας και για την αναπαραγωγή των μηχανισμών της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας σε επίπεδο ΓΣΕΕ και Ε.Κ.

Στο πλαίσιο αυτό το οργανωτικό γραφείο, που  θα πρέπει να αναδιοργανωθεί, αλλά και όλα τα συνδικαλιστικά μας στελέχη να κάνουν προσωπική τους υπόθεση τη συγκρότηση του ΜΕΤΑ παντού. Μέχρι το Πάσχα να γίνουν σ' όλη την Ελλάδα και σ' όλους τους κλάδους συνελεύσεις του ΜΕΤΑ, όπου θα συζητηθεί η απόφαση του Γενικού Συμβουλίου και θα αποφασιστεί ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα ενεργειών για την παρέμβασή μας σ' όλα τα σωματεία ευθύνης τους.

Ιδιαίτερος προγραμματισμός πρέπει να υπάρξει για την καταγραφή όλων μεγάλων εργασιακών χώρων, κλάδων και μεγάλων επιχειρήσεων και η δημιουργία συνδικάτων, όπου δεν υπάρχουν και η συγκρότηση ψηφοδελτίων και παρατάξεων όπου υπάρχουν συνδικάτα.

Ταυτόχρονα πρέπει να κάνουμε πιο τολμηρά βήματα στο άνοιγμα της παράταξης μας σε έναν κόσμο που έχει εγκαταλείψει άλλες παρατάξεις, έδωσε τη μάχη μαζί μας για την πολιτική ανατροπή και τη νίκη της Αριστεράς και αν δεν κάνουμε και εμείς ένα βήμα για να συναντηθούμε μέσα από κοινά συνδικαλιστικά σχήματα, θα δώσουμε χρόνο στα λαβωμένα συνδικαλιστικά σχήματα του καταρρέοντος παλιού δικομματισμού να αναδιοργανωθούν.

Στο πλαίσιο αυτό το επόμενο διάστημα θα πάρουμε πρωτοβουλίες συναντήσεων του ΜΕΤΑ, με διάφορες συνδικαλιστικές κινήσεις και πρόσωπα, με στόχο το συντονισμό των κοινών μας δράσεων, ακόμη και την ένταξή τους στο ΜΕΤΑ.

Το Γ.Σ. του ΜΕΤΑ, Αθήνα 7 Μαρτίου 2015