Με τον Μαρξ ή πέρα από τον Μαρξ ;

Ο Terry Eagleton, ένας πνευματώδης στοχαστής, μέσω 10 ερωτοαπαντήσεων, που αφορούν τις κριτικές που έχουν διαχρονικά ασκηθεί στην σκέψη του Μαρξ, επιχειρεί να δείξει ότι ο μαρξισμός όχι μόνο δεν είναι νεκρός αλλά συνεχίζει να αποτελεί το πιο αποτελεσματικό εργαλείο για να οραματιστούμε ένα ανθρωπινότερο μέλλον. Το συμπέρασμα του είναι ότι όλοι που επιδιώκουμε ένα δικαιότερο κόσμο αναπόφευκτα είμαστε μαρξιστές. Για τον Eagleton τα γνωστικά θεμέλια της μαρξιστικής θεωρίας, όχι των επιγόνων της, των μαρξιστών, είναι απολύτως επαρκή και δεν υπάρχει καμία ανάγκη να επανιδρύσουμε τον μαρξισμό ή να αναζητήσουμε μετα-μαρξιστικές απαντήσεις στα σύγχρονα προβλήματα. Πρόκειται για την γνωστή αντίληψη που θεωρεί ότι οι επίγονοι και τα εγχειρήματα εφαρμογής της θεωρίας στην πράξη στρέβλωσαν τη μαρξιστική θεωρία. Ποτέ δεν πίστεψα, ακόμα και στην μαρξιστική μου νεότητα, το δογματικό αυτό επιχείρημα. Ο Μαρξ είναι ένας ριζοσπάστης διανοητής του διαφωτιστικού τόξου, που μας πρόσφερε μια ριζική κοινωνιολογική κριτική της νεωτερικότητας, του βιομηχανικού καπιταλισμού, τα γνωστικά θεμέλια της οποίας δεν επαρκούν για να ερμηνεύσουν τη νέα φάση της νεωτερικότητας. Ο Μαρξ είναι ένας κλασσικός, που η σκέψη του είναι γόνιμη και αναγκαία, αλλά δεν μας είναι περισσότερο ή λιγότερο χρήσιμη απ’ ότι μας είναι η σκέψη του Αριστοτέλη, του Επίκουρου και του Ηράκλειτου, του Σπινόζα, του Χέγκελ, του Ρουσσώ και του Φρόυντ, της Άρεντ, του Καστοριάδη και του Παπαϊωάννου. Ο Μαρξ ως κλασσικός είναι ξεπερασμένος αξεπέραστος.

Θα καταπιαστώ ακροθιγώς, σ’ αυτή τη σύντομη βιβλιοκριτική, με έναν από τους διαφωτιστικούς μύθους που γοήτευσαν τον Μαρξ και ατυχώς υπερασπίζει ο Eagleton. Ο Μαρξ, σε αντιπαράθεση με τον μονοδιάστατο άνθρωπο του φιλελευθερισμού, τον ορθολογικό ατομιστή, που ασκεί ελεύθερα με ρυθμιστή την αγορά την εγωιστική του φύση, θεμελίωσε επίσης ένα ανθρωπολογικά μονοδιάστατο ον, τον homo faber (άνθρωπος κατασκευαστής). Πρόκειται για μια μονοφυσιτική αντίληψη για την ανθρώπινη ταυτότητα, στο βαθμό που της αναγνωρίζει ως κύρια την ιδιότητα του κατασκευαστή (παραγωγού) των μέσων της ύπαρξης της. Η ανθρώπινη ουσία ταυτίζεται με την παραγωγική δύναμη του ανθρώπου, με την εργασία και τον αγώνα ενάντια στη φύση, με την οντολογία των παραγωγικών δυνάμεων και της τεχνικής. Έτσι συγκροτεί, όπως παρατηρεί ο Κ. Παπαϊωάννου, ένα κοινωνιολογικό μονισμό, ο οποίος αναγορεύει τις παραγωγικές δυνάμεις ως δημιουργό της πραγματικότητας, σε αντίθεση με την χεγκελιανή διαλεκτική που θεωρούσε την ιδέα ως δημιουργό της πραγματικότητας. Για τον Μαρξ (βλ. γερμανική ιδεολογία), «αυτό που είναι οι άνθρωποι συμπίπτει με τα προϊόντα που παράγουν και με τον τρόπο που τα παράγουν», γι’ αυτό « η φύση που παράγεται από τη βιομηχανία είναι γνήσια ανθρωπολογική φύση», και «κάθε αυθεντικά ανθρώπινη δραστηριότητα υπήρξε ίσαμε τώρα εργασία, άρα βιομηχανία». Έτσι, «αν η βιομηχανία νοηθεί ως η εξωτερίκευση των ουσιωδών δυνάμεων του ανθρώπου, μπορούμε να κατανοήσουμε τόσο τη φυσική ουσία του ανθρώπου όσο και την ανθρώπινη ουσία της φύσης».

Ιδού λοιπόν ο κατά Μαρξ άνθρωπος. Η ουσία του είναι η παραγωγική του φύση, είναι ένας homo economicus, ένας προμηθεϊκός παραγωγός, κατασκευαστής εργαλείων και προϊόντων. Ο κοινωνιολογικός μονισμός του αναγνωρίζει μόνο τον οικονομικό ντετερμινισμό, περιορίζει τις ουσιώδεις δυνάμεις του ανθρώπου αποκλειστικά στις παραγωγικές του δυνάμεις που συνιστούν την πραγματική ανθρώπινη ιστορία. Οτιδήποτε άλλο εμφανίζεται ως ανθρώπινη ιστορία είναι μια ψευδαίσθηση, κάθε μορφή εξω-οικονομικής ζωής δεν έχει πραγματική βάση, γι’ αυτό για τον Μαρξ «δεν υπάρχει ιστορία της πολιτικής, του δικαίου, της επιστήμης, της τέχνης, της θρησκείας, κλπ». Η οντολογία όμως των παραγωγικών δυνάμεων μετατρέπει τον άνθρωπο σε άθυρμα του οικονομικού ντετερμινισμού και καθιστά τον Μαρξ έναν από του κήρυκες του καπιταλιστικού φαντασιακού, σύμφωνα με το οποίο τα πάντα εξαρτώνται από την απεριόριστη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Να γιατί η αριστερά, σχεδόν σε όλες τις εκδοχές της νιώθει μια ακαταμάχητη έλξη από τον οικονομισμό, την παραγωγικότητα, τον καταναλωτισμό, την τεχνολογική πρόοδο, την ανάπτυξη σε όλες της μεταμφιέσεις της (βιώσιμη ανάπτυξη, λαϊκή ανάπτυξη, κλπ). Η κεντρική ιδέα της αριστεράς είναι ότι θα έρθει σύντομα η στιγμή που η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, που είναι για τον Μαρξ η γνήσια ανθρωπολογική φύση, δεν θα μπορεί να συγκρατηθεί μέσα στα όρια του καπιταλισμού και έτσι θα δημιουργηθεί η υλική βάση για το σοσιαλισμό. Η αριστερά ταυτίζεται πλήρως με τον φιλελευθερισμό ως προς την πρωτοκαθεδρία της οικονομίας, τον μονοδιάστατο ορισμό του ανθρώπου ως homo economicus και διαφοροποιείται μόνο ως προς την ανάγκη της ίσης κατανομής των αγαθών που παράγει η απεριόριστη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων.

Ο διαφωτισμός και οι συνιστώσες του δημιούργησαν τον πιο τυραννικό θεό, την οικονομία, την πίστη στην αέναη ανάπτυξη, στην παράλογη δηλαδή ιδέα ότι προορισμός μας είναι να παράγουμε περισσότερα και να καταναλώνουμε περισσότερα. Αν όμως η ανάπτυξη είναι η νέα θρησκεία τότε χρειαζόμαστε οικονομικά άθεους, που να οργανώσουν την επιβράδυνση της οικονομίας, την αποανάπτυξη, και μέσω αυτής μια αξιοβίωτη ζωή που θα περιορίζει τις ανάγκες (επιθυμίες), τα εμπορεύματα, την ταύτιση της ευτυχίας με την απεριόριστη κατανάλωση.

Ναξάκης Χάρης

Αφίσα και κείμενο για την πολιτική δίκη του μουσικού αντιφασίστα στην Άρτα ..

Μιάς και δεν γουστάρουμε να επαναπαυόμαστε, έχουμε να σας πούμε μια μικρή ιστορία...

Θυμάστε εκείνη την εποχή που οι φασίστες έλυναν και έδεναν καθημερινά? Μια εποχή που η παρουσία τους στα ΜΜΕ ήταν συνεχής και έντονη. Σχεδόν προωθούμενη θα μπορούσαμε να πούμε! Ήταν εκείνος ο καιρός που οι φασίστες έβγαιναν ομαδικά, οπλοφορούμενοι σε πλατείες και στενά, προκαλώντας βίαιες επιθέσεις σε πρόσφυγες, μετανάστες και σε πολιτικά αγωνιζόμενους πολίτες. Και φυσικά πάντα με την αρωγή κράτους-μπατσαρίας! Η βιομηχανία μηνύσεων των ναζιστών απέναντι σε κοινωνικούς αγωνιστές ήταν κοινή τους πρακτική. Έστηναν μηνύσεις σε όλη την Ελλάδα προκειμένου να στοχοποιούν, να απειλούν με νόμιμα μέσα και να συμπληρώνουν την κρατική καταστολή. Ούτως ή άλλως για παρακρατικά υποκείμενα πρόκειται.

Έτσι λοιπόν, συνέβησαν αντίστοιχα γεγονότα και στην πόλη μας. Η πολιτική δίωξη του συντρόφου μουσικού αντιφασίστα που διώκεται από ναζιστές βρίσκει τη συνέχειά της το 2012, όταν ένα τοπικό τάγμα εφόδου ναζιστών θα προσπαθήσει να του επιτεθεί, κάτι που τελικά δεν συνέβη. Οι φασίστες θα κατασκευάσουν πολιτική δίωξη (μήνυση) μεταφέροντας το «άκαρπο» λιντσάρισμα στα χέρια του εισαγγελέα. Πριν φτάσουμε στο βράδυ που οι ναζί θα επιχειρούσαν την επίθεση τους στο σύντροφο, είχε προηγηθεί στοχοποίηση του αρκετά νωρίτερα με προσωπικές απειλές, «επισκέψεις» από τα φασισταριά στο σπίτι του, καθώς και στο μουσικό σύλλογο όπου είναι μέλος.

Χρονικά ήταν που στην Άρτα τα φασισταριά, έχοντας την συνεργασία των αρχών και το σιγοντάρισμα από τα ΜΜΕ (τοπικά και πανελλαδικά), δεν δίσταζαν μπροστά σε τίποτε: απειλές, επιθέσεις σε πρόσφυγες (πχ επίθεση σε σπίτι στον άγιο Δημήτριο, σε εργάτη στη περιφερεική οδό κλπ), ακόμη και να ποζάρουν τα πιστολάκια τους απέναντι σε συντρόφους, όπως και στη περίπτωση του συντρόφου που διώκεται. Συνειδητή δε ήταν και η επιλογή της ημέρας, καθώς ο σύντροφος βρισκόταν μόνος του σε δημόσιο χώρο. Μετά από υπόδειξη ενός καθικιού οργανώθηκε το τάγμα εφόδου για να του επιτεθεί. Λίγους μήνες μετά, ακολουθώντας τους ίδιους δολοφονικούς σχεδιασμούς ανάλογο τάγμα εφόδου θα δολοφονήσει τον μουσικό αντιφασίστα Παύλο Φύσσα.

Ερχόμενοι λοιπόν στο σήμερα, τί θεωρείτε ότι γίνεται?
Το ξεμπρόστιασμά τους τους οδήγησε σε σπασμωδικές και ύπουλες επιθέσεις. Γνωστά παραδείματα σε όλους μας: η ντροπιαστική άρνηση του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων για την φοίτηση προσφυγόπουλων στα σχολεία Φιλιππιάδας-Ωραιόκαστρου κλπ, η εισβολή χρυσαυγιτών στο δημοτικό σχολείο Περάματος, οι δολοφονικές επιθέσεις σε χώρους στέγασης προσφύγων, καταλήψεων. Και όλα αυτά να γίνονται σε μια υποτιθέμενη δίκαιη Ευρώπη, που όχι μόνο αδρανεί αλλά και συμβάλλει μπροστά στην τραγικά ανερχόμενη φασιστοκρατία.

• Με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο θα βρεθούμε απέναντι στους φασίστες και κανείς δεν θα μείνει μόνος απέναντί τους.
  
• Τίποτα δεν θα μείνει ατιμώρητο.
  
• Αλληλεγγύη στον μουσικό αντιφασίστα.
  
• Δίκη 2 Φεβρουαρίου 2017, δικαστήρια Άρτας
  

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

«Κύρυcash Χανίων»

Όροι δανεισμού που θα ζήλευαν πολλές υγιείς επιχειρήσεις της Κρήτης και όχι μόνο

Προκλητικές δανειοδοτήσεις που ζημίωσαν αποδεδειγμένα τους πολίτες κυρίως της Κρήτης έλαβε η οικογένεια Μητσοτάκη από τη μεγαλύτερη συνεταιριστική τράπεζα του νησιού σύμφωνα με όσα προκύπτουν από το τελικό πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής για τα δάνεια των κομμάτων και των MME.

Το τμήμα του πορίσματος που αφορά τα δάνεια της εφημερίδας Κήρυκας Χανίων έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον για τους περίπου 80.000 μετόχους της Παγκρήτιας Συνεταιριστικής Τράπεζας οι οποίοι διαβάζουν με έκπληξη τις τελευταίες ημέρες για όσα συνέβαιναν πριν από δέκα χρόνια και συνεχίζουν να συμβαίνουν με τις επιλήψιμες συμπεριφορές στελεχών της ΠΑΓΚΡΗΤΙΑΣ ΣΥ ΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ που σχετίζονται με τα δάνεια της εταιρείας ΚΗΡΥΞ ΑΕ όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στη σχετική έκθεσή της που απέστειλε στην επιτροπή της Βουλής η Τράπεζα της Ελλάδος.

Το πολυκατάστημα

Συγκεκριμένα όπως προκύπτει από το πόρισμα της εξεταστικής η Παγκρήτια Τράπεζα έχει εγκρίνει δύο δάνεια για την εταιρεία «Κήρυξ ΑΕ» συνολικού ύψους 2.150.000 ευρώ με σκοπό την ανέγερση κτιρίου στην οδό Χιωτάκη 22 στο κέντρο της πόλης των Χανίων όπου στεγάζονταν παλαιότερα και τα γραφεία της εφημερίδας Τον Φεβρουάριο του 2007 όταν εγκρίνεται το πρώτο δάνειο (1,3 εκατ. ευρώ) έχει ήδη κλείσει η εφημερίδα (από τον Ιούνιο του 2006) και η εταιρεία χωρίς να έχει προκύψει ότι στο μεταξύ έχει αλλάξει τους καταστατικούς της σκοπούς αναπτύσσει μόνο οικοδομική δραστηριότητα δανειοδοτούμενη για την ανέγερση τετραώροφης οικοδομής στο συγκεκριμένο οικόπεδο.

Μόνο που τους όρους του δανεισμού αυτού θα τους ζήλευαν πολλές υγιείς επιχειρήσεις της Κρήτης και όχι μόνο. Στην έκθεση ειδικής έρευνας της Τραπέζης της Ελλάδος με ημερομηνία 29/11/2016, τονίζεται πως τότε δεν ελήφθη υπόψη ότι η εταιρεία «Κήρυξ ΑΕ» κατά τον χρόνο λήψης του δανείου είχε σημαντικά οικονομικά προβλήματα συσσωρευμένες ζημιές και οφειλή από άλλο δάνειο στην Τράπεζα Πειραιώς δεδομένα που σύμφωνα με την έκθεση την κατέτασσαν στη βαθμίδα CCC (υψηλού ρίσκου).

Κυρίως όμως η τότε διοίκηση της Παγκρήτιας Τράπεζας συμφώνησε σκανδαλωδώς στην εκταμίευση του ποσού του δανείου για την ανέγερση της τετραώροφης οικοδομής χωρίς να καταστεί υποχρεωτική η προηγούμενη προσκόμιση τιμολογίων δαπανών. Ετσι μέχρι τον Ιανουάριο του 2008 είχε εκταμιευθεί ποσό 1.144.000 ευρώ (σχεδόν το σύνολο του πρώτου δανείου), ενώ το έργο είχε προχωρήσει μόλις κατά 30%. Παρ όλα αυτά αντί να ζητηθούν από την τράπεζα εγγυήσεις για την αποπεράτωση του κτιρίου τρεις μήνες αργότερα εγκρίνεται από την ίδια τράπεζα και δεύτερο δάνειο 850.000 ευρώ γι’ αυτόν τον σκοπό.

Τελικά για το συγκεκριμένο κτίριο δίνονται στην Κήρυξ ΑΕ συνολικά δάνεια περίπου 2 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ η εταιρεία έχει εμφανίσει τιμολόγια δαπανών μόνο για τα 950.000 ευρώ. Για τη διαφορά που προκύπτει η ίδια η Τράπεζα της Ελλάδος στην έκθεση ειδικής έρευνας κάνει λόγο για ποσό 554.000 ευρώ που αναλήφθηκε σε μετρητά χωρίς να καταστεί δυνατή η διερεύνηση της χρήσης του.

Η περιβόητη τριγωνική σχέση MME τραπεζών και πολιτικών φαίνεται πως εκείνη την περίοδο αποκτά σάρκα και οστά μέσω μιας άλλης εταιρείας της «Αναπτυξιακή Κρήτης ΑΕ», η οποία αποτελεί σύμπραξη των τεσσάρων επιμελητηρίων του νησιού του Πανεπιστημίου Κρήτης και των δύο συνεταιριστικών τραπεζών της μεγαλονήσου.

Σημαντική παράμετρος που τονίζεται και στο πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής είναι πως στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου και προέδρου της «Κήρυξ ΑΕ» εκείνη την εποχή είναι το ίδιο πρόσωπο ο Ευάγγελος Σπανουδάκης (έμπιστος συνεργάτης της οικογένειας Μητσοτάκη) ο οποίος διέθετε και την ιδιότητα του προέδρου της εταιρείας «Αναπτυξιακή Κρήτης ΑΕ» από τα τέλη του 2006 έως τον Μάρτιο του 2011. Στην ίδια εταιρεία μετείχε (συμπτωματικά;) και η Παγκρήτια Συνεταιριστική Τράπεζα.

Με λίγα λόγια στο συγκεκριμένο σχήμα φαίνεται να συναντώνται και να συνεδριάζουν από εκείνη την περίοδο ο δανειστής και ο δανειζόμενος υπό την υψηλή εποπτεία μιας βαριάς πολιτικής οικογένειας της Κρήτης.

Η εταιρεία «Αναπτυξιακή Κρήτης ΑΕ» εμφανίζεται ακόμα μία φορά στην έκθεση ειδικής έρευνας της Τραπέζης της Ελλάδος και στο πόρισμα της εξεταστικής Συγκεκριμένα αναφέρεται πως υπάλληλος της «Αναπτυξιακή ΑΕ» (που δεν κατονομάζεται) εισέπραξε στο πλαίσιο των ίδιων δανείων άλλο ένα ποσό 51.000 ευρώ χωρίς να αναφέρεται για ποιον ακριβώς σκοπό.

Το επίμαχο κτίριο της οδού Χιωτάκη στεγάζει σήμερα το πολυκατάστημα Marks and Spencer, οι ιδιοκτήτες του οποίου πληρώνουν ενοίκιο στην «Κήρυξ ΑΕ». Το ενοίκιο αυτό βάσει της δανειακής σύμβασης έχει εκχωρηθεί στην Παγκρήτια Τράπεζα ως μέσο αποπληρωμής του δανείου. Ωστόσο αν και η μηνιαία δόση του δανείου θα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον 19.000 ευρώ, προκειμένου να ανταποκρίνεται ως μέσον εξόφλησης από την αρχή το μίσθωμα του κτιρίου ορίστηκε στις 14.000 ευρώ

Τον Φεβρουάριο του το μίσθωμα του κτιρίου αναπροσαρμόστηκε στις 9.000 ευρώ, κίνηση που η Τράπεζα της Ελλάδος χαρακτηρίζει επιλήψιμη. Τελικά η δόση πήγε ακόμα πιο κάτω αφού σήμερα η Παγκρήτια Τράπεζα έχει αποδεχτεί να εισπράττει μόνο 5.500 ευρώ τον μήνα, ώστε να μένουν 3.500 ευρώ στην εταιρεία «Κήρυξ ΑΕ» για την εξυπηρέτηση άλλων οφειλών της προς το Δημόσιο.

Η θέση της Παγκρήτιας Τράπεζας

Ο Γιώργος Κουρλετάκης τότε και σήμερα β αντιπρόεδρος της Παγκρήτιας Τράπεζας που συμμετείχε στο ίδιο συμβούλιο της «Αναπτυξιακή Κρήτης» με τον Ευάγγγελο Σπανουδάκη απαντώντας σε ερώτηση της «Εφημερίδας των Συντακτών», τόνισε πως δεν υπήρξε τίποτα μεμπτό χαρακτηρίζοντας κυνήγι μαγισσών όσα αναφέρονται στο πόρισμα της εξεταστικής. Επισήμως πάντως από την Παγκρήτια δεν έχει υπάρξει κάποια απάντηση στις αιτιάσεις περί «επιλήψιμων συμπεριφορών» στελεχών της, ενώ πηγές της τράπεζας διαβεβαιώνουν στην «Εφ. Συν.» πως έγινε προσπάθεια τα δάνεια της «Κήρυξ ΑΕ» να εξυπηρετούνται κανονικά πάντα με δεδομένη την πτώση της αξίας των ακινήτων σε πανελλαδική κλίμακα.

Η εταιρεία «Κήρυξ ΑΕ» είναι ελεγχόμενη από την εξεταστική επιτροπή και ενδεχομένως από τη Δικαιοσύνη και για το δάνειο των 300.000 ευρώ που έλαβε από την Τράπεζα Πειραιώς το 2005. Στο πόρισμα της εξεταστικής αναφέρεται η περίπτωση της δεύτερης προσημείωσης η οποία ετέθη στο κτίριο των παλαιών εγκαταστάσεων της ιστορικής εφημερίδας στην περιοχή Νεροκούρου Χανίων.

Εκεί σε προάστιο έξω από την πόλη των Χανίων η εταιρεία διαθέτει ένα εγκαταλειμμένο σήμερα ακίνητο σε ισόγειο χώρο παλαιάς κατασκευής υπολογιζόμενης αξίας 324.000 ευρώ (το 2015). Την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα το εν λόγω κτίριο καταγράφει ο φακός της «Εφ. Συν.»

Ωστόσο η Τράπεζα Πειραιώς το προσημειώνει παραβλέποντας πως για το εν λόγω κτίριο υπάρχει ήδη πρώτη προσημείωση για άλλο παλαιότερο δάνειο της εταιρείας από άλλη τράπεζα. Όπως αναφέρεται στην έκθεση της Τραπέζης της Ελλάδος από αυτή την κίνηση ο ακάλυπτος κίνδυνος για την Τράπεζα ήταν 265.312 ευρώ, ήτοι ποσοστό 88,43% του ποσού του δανείου. Εύκολα καταλαβαίνει κανείς πως κανένας κοινός θνητός δεν θα έπαιρνε αντίστοιχο δάνειο αν δεν είχε ένα όνομα βαρύ όπως της οικογένειας Μητσοτάκη.

Η συνέχεια για το εν λόγω δάνειο είναι λίγο πολύ γνωστή και έχει ήδη απασχολήσει την επικαιρότητα. Επί 11 χρόνια και ενώ οι κάνουλες της τραπεζικής αγοράς στερεύουν η Τράπεζα Πειραιώς στην ουσία ξεχνάει το δάνειο αυτό και κανείς δεν ζητά την αποπληρωμή του. Μήνες μετά τη σύσταση της εξεταστικής επιτροπής, τον Νοέμβριο του 2016, ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με την ιδιότητα του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της «Κήρυξ ΑΕ» προβαίνει σε νέα ρύθμισή του. Εν τω μεταξύ με τις προσαυξήσεις των χρόνων η συνολική απαίτηση της Τράπεζας Πειραιώς φτάνει πλέον στις 718.000 ευρώ (διπλάσιο ποσό από την αξία που είχε το 2005 το ακίνητο με τη διπλή προσημείωση στην περιοχή Νεροκούρου).

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Δύο Έλληνες του Ολοκαυτώματος περιγράφουν την κόλαση Άουσβιτς

Ήταν 27 Ιανουαρίου του 1945 όταν τα προελαύνοντα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς - Μπίρκεναου στην Πολωνία. Από το 2005 η 27η Ιανουαρίου καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το tvxs.gr θυμάται μία από της πιο μαύρες σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας –αυτή της Τελικής Λύσης- μέσα από τις συγκλονιστικές μαρτυρίες δύο Ελλήνων Εβραίων που κατάφεραν να βγουν ζωντανοί μέσα από την κόλαση του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς.

Η Τελική Λύση

Μποϊκοτάζ στις εβραϊκές επιχειρήσεις, αποκλεισμός των εβραίων από δημόσια αξιώματα και υποχρέωση να φορούν όταν κυκλοφορούν το άστρο του Δαβίδ. Τα μέτρα αυτά δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα για το ναζιστικό καθεστώς το οποίο προχώρησε ένα βήμα παραπάνω καταλήγοντας στη σκέψη να καταλάβει τη Μαδαγασκάρη και να την μετατρέψει σε «αποθήκη Εβραίων».
Η λύση εγκαταλείφθηκε επειδή το Γ’ Ράιχ δεν είχε ικανοποιητική ναυτική δύναμη. Αποφασίστηκε, τελικά, η «μετανάστευση» των Εβραίων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και γκέτο. Παρά την πείνα και την εργασία στα κάτεργα ούτε αυτή η λύση απέδιδε το αποτέλεσμα που επιζητούσε το Ναζιστικό καθεστώς που ήθελε την άμεση λύση, δηλαδή την άμεση εξόντωση των Εβραίων.
Στις 20 Ιανουαρίου του 1942 συγκλήθηκε στο προάστιο του Βερολίνου, Wannsee, μια διάσκεψη, στην οποία ο Ράινχαρντ Χάιντριχ, αρχηγός των υπηρεσιών ασφαλείας του Τρίτου Ράιχ, ενημέρωσε τους αξιωματούχους του καθεστώτος για την «Τελική Λύση» που είχε αποφασιστεί για το «εβραϊκό πρόβλημα».
Στοιβαγμένοι σαν ζώα σε βαγόνια εμπορικών αμαξοστοιχιών, όρθιοι, με μία κούπα νερό την ημέρα και ένα βαρέλι για τις φυσικές τους ανάγκες οι Εβραίοι της Ευρώπης ανάμεσα στους οποίους και οι Έλληνες ξεκίνησαν για ένα ταξίδι με τελικό προορισμό... το θάνατο. Από τους 65.000 Έλληνες εβραίους επέζησαν μόλις οι 1.000.
Ανάμεσα τους ο Ισαάκ Μιζάν από την Άρτα και ο Χάινς Κούνιο από τη Θεσσαλονίκη οι οποίοι μίλησαν στο Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα το 2013, για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ του: «Νεοναζί: Το Ολοκαύτωμα της Μνήμης».

Ένα τατουάζ από την κόλαση

Μόλις 16 χρονών ο Ισαάκ Μιζάν είδε τους Γερμανούς να εισβάλουν στην Άρτα, συλλαμβάνοντας αυτόν και την οικογένειά του καθώς και όσους Εβραίους κατοικούσαν στην περιοχή. Τους συγκέντρωσαν στην κεντρική πλατεία της πόλης και σε έναν κινηματογράφο, και από εκεί τους στοίβαξαν σε ένα τρένο με ενδιάμεσους σταθμούς το Αγρίνιο και το Ρουφ, πριν τον τελικό προορισμό που ήταν το κολαστήριο του Άουσβιτς. Στο προαύλιου του πολωνικού στρατοπέδου συγκέντρωσης γινόταν η πρώτη διαλογή. Εκεί απέκτησε το πρώτο και μοναδικό του «τατουάζ». Τον αριθμό 182641 που μέχρι σήμερα τον ακολουθεί χαραγμένος στο χέρι του.
«Μας κατεβάσανε απ’ τα βαγόνια και έπεφτε καμιά βουρδουλιά. Μας χώρισαν σε άνδρες και γυναίκες και μας εξέταζε ένας γιατρός των Ες-Ες. Όσους ήτανε για τα κρεματόρια τους φορτώναν σε φορτηγά. Γυναίκες με παιδιά πήγαιναν κατευθείαν στους φούρνους. Το τραγικότερο όλων ήταν τα μικρά  κοριτσόπουλα που νόμιζαν ότι πηγαίνοντας με το φορτηγών θα τύχουν καλύτερης μεταχείρισης και παίρναν παιδάκια στην αγκαλιά τους. Ήταν το λάθος το μεγάλο για τα κορίτσια αυτά. Όπως και για τους άντρες, οι οποίοι άλλοι έκαναν τους κουτσούς, άλλοι έκαναν τους στραβούς και γι’ αυτούς υπήρχε ίδια η μοίρα τους που τους ξεχωρίσαν τους ‘βαλαν στα φορτηγά και τους πήγαν κατευθείαν για τα κρεματόρια», διηγείται ο Ισαάκ Μιζάν.
«Την ώρα που ξεχωρίσανε τον πατέρα μου από μένα πάω στον Γερμανό και λέω εγώ είμαι μικρός και θέλω να πάω μαζί με τον πατέρα μου. Βεκ, βεκ, μου λέει και με διώχνει. Από εκείνη τη στιγμή δεν ξαναείδα ούτε τους γονείς, ούτε τις αδερφές μου που μαζί με τα παιδιά τους, κατευθείαν τους έβαλαν στους θαλάμους αερίων και κατέληξαν στα κρεματόρια», θυμάται συγκινημένος.
Ο κ. Χάινς Κούνιο, 15 χρονών το 1943, μεταφέρθηκε μαζί με την οικογένεια του στο Άουσβιτς με την πρώτη αποστολή Εβραίων προς το στρατόπεδο της φρίκης. Τους συγκέντρωσαν στο προαύλιο και ρώτησαν αν μιλάει κάποιος γερμανικά. Ήταν οι μόνοι που τα μιλούσαν επειδή η μητέρα του καταγόταν από τη γερμανόφωνη Σουδητία της Τσεχοσλοβακίας κι έτσι ανέλαβαν το ρόλο των διερμηνέων, που όπως αργότερα κατάλαβε τους χάρισε και την επιβίωση τους.
«Η άφιξη σίγουρα υποθέτω ήταν και αυτή προγραμματισμένη να είναι, όπως ήτανε. Κι αυτό για να σπάσει το ηθικό. Όλα τα τρένα στο Auschwitz έφταναν τη νύχτα. Άνοιξαν την πόρτα μετά βίας, ξέρετε η πόρτα ήταν συρόμενη και άνοιγε μόνον απ’ έξω, φωνάζοντας «κατεβείτε» και άρχισαν το ξυλοκοπάνισμα με ραβδιά μεγάλα. Μιλούσανε και δεν καταλάβαινε κανένας και τότε ρώτησαν ποιος μιλάει γερμανικά. Οι μόνοι, οι οποίοι βγήκαμε μπροστά ήμασταν εμείς, οι τέσσερις. Πατέρας, μητέρα και δυο παιδιά. Τα παιδιά δεν δικαιούνταν να ζήσουν. Στέλνονταν στα κρεματόρια χωρίς διαλογή. Εμάς μας χρειάζονταν όμως και μας κράτησαν», θα πει ο Χάινς Κούνιο.
«Πριν να μεταφερθούμε στο στρατόπεδο υπήρχε ένας εκεί ειδικός ο οποίος σου χάραζε τον αριθμό σου. Ήταν δύο πένες, η μία πάνω στην άλλη. Η μία τρυπούσε το δέρμα και η άλλη έχυνε το μελάνι από πάνω. Ο αριθμός μου ήταν ο 109565. Και παρατηρείστε τον ότι είναι καλογραμμένος. Το βλέπετε; Οι άλλοι ήταν κακογραμμένοι», διηγείται στον φακό του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα, δείχνοντας το δικό του «τατουάζ». «Ένα τατουάζ που με ακολουθεί μια ολόκληρη ζωή. Αριθμός της πρώτης αποστολής στο Άουσβιτς», θα πει εξηγώντας ότι ο επίσης κατάδικος που είχε επιφορτιστεί με το καθήκον της χάραξης των αριθμών κρατουμένων, φρόντισε ιδιαίτερα τον δικό του επειδή και οι δύο μιλούσαν γερμανικά. «Εσείς μιλάτε Γερμανικά και γω μιλάω Γερμανικά. Θα σας κάνω ωραίο αριθμό για  με θυμάστε για όλη σας τη ζωή. Σας τον κάνω μικρό», του είχε πει ενώ τον τρυπούσε.
«Μας χωρίζανε ανάλογα με το γράμμα που ξεκίναγε το επίθετο μας και μας έβαζαν το νούμερο. Εμένα μου βάλανε το νούμερο 182641. Τα ξαδέρφια μου που ήμασταν μαζί στην ίδια σειρά ο ένας είχε 182642, 182642 κτλ. Ένα τατουάζ από την κόλαση. Εγώ νομίζοντας ότι αυτό το πράγμα θα σβήσει γιατί άρχισε να ματώνει, αλλά το έχω ανεξίτηλο ακόμη και σήμερα», λέει ο κ. Ισαάκ Μιζάν.

Ο καπνός ανέβαζε τις ψυχές στον ουρανό

«Τα κρεματόρια του Auschwitz βρίσκονταν όλα στο παραπλήσιο στο γειτονικό στρατόπεδο του Birkenau. Εκεί ήταν η μεγάλη παραγωγή του θανάτου», λέει ο Χάινς Κούνιο. «Τα κρεματόρια ήταν πολλά. Ήταν πέντε μεγάλα εργοστάσια, πέντε μεγάλες καμινάδες, που ξερνούσαν αλύπητα καπνό μαύρο την ημέρα και τη νύχτα φώτιζαν κατακκόκινο όλο το χώρο. Γιατί; Φωτίζονταν από μία φλόγα, μισό μέτρο πάνω από την καμινάδα και μετά ξεκινούσε ο μαύρος καπνός, ο οποίος πήγαινε με τις ψυχές των ανθρώπων στον ουρανό», θα διηγηθεί περιγραφικά ο κ. Κούνιο.
«Πολλές φορές όταν στεκόμασταν στο χώρο του προσκλητηρίου για να μας μετρήσουνε, έπεφταν στο κεφάλι μας νιφάδες στάχτη. Την έπιανες. Έβαζες το χεράκι σου έτσι και γέμιζε εδώ νιφάδες. Αυτές οι νιφάδες ήτανε η στάχτη των νεκρών», θα πει.
«Οι αιχμάλωτοι δε γνώριζαν για τα κρεματόρια και μύριζαν την τσίκνα και έλεγαν ότι οι Γερμανοί τρώνε καλά», θυμάται ο κ. Μιζάν. Στη συνέχεια κατάφερε να έρθει σε επαφή με τα ξαδέλφια του που ήταν στους  Zonder Commando, την ομάδα κατάδικων στους οποίους οι ναζί είχαν επιβάλλει το δυσβάσταχτο καθήκον της καύσης των νεκρών. Ήταν τότε που έμαθε τι ακριβώς γινόταν με όσους δεν είχαν υποχρεωθεί σε καταναγκαστικά έργα όπως εκείνος. Τα όσα του εκμυστηρεύονταν υπό άκρα μυστικότητα και το φόβο μη τους αντιληφθούν οι δεσμοφύλακες ανατριχιαστικά.
Το δύσκολο έργο τους ξεκίναγε εφόσον οι μέλλοντες νεκροί οδηγούνταν στους θαλάμους των μοιραίων «μπάνιων» που από τις ντουζιέρες τους αντί για νερό απελευθερώνονταν το δηλητηριώδες αέριο Zyklon B. «Μου έλεγαν τα παιδιά ότι ανοίγοντας την πόρτα ήταν τόσοι πολλοί ανεβασμένοι σε αυτοί, που όταν την άνοιγαν έπεφταν μαζί 30, 40, 50 άτομα. Οι τοίχοι και οι πόρτες ήταν ματωμένες από τα χέρια που προσπαθούσαν να βρουν έξοδο να αναπνεύσουν. Εκτός των άλλων το πιο συγκλονιστικό ήταν ότι συνήθως στην κορυφή των στοιβαγμένων πτωμάτων ήταν μωρά παιδιά που τα πετάγανε οι μανάδες επάνω μήπως μπορέσουν να αναπνεύσουν, αλλά  υπήρχαν και νέοι άνθρωποι, οι οποίοι ποδοπατούσαν τους πιο μεγάλους για να ανέβουνπιο ψηλά. Μετά από 10 λεπτά δεν υπήρχε κανείς», διηγείται ο Ισαάκ Μιζάν.
«Δουλειά μετά αναλάμβαναν τα παιδιά των Zonder Commando. Έπαιρναν τους νεκρούς, τους έβαζαν σε καρότσια και τους ανεβάζανε στον 1ο όροφο που ήταν τα κρεματόρια. Μία συγκλονιστική λεπτομέρεια που μου λέγανε τα ξαδέρφια μου είναι ότι έβαζαν στον φούρνο 2 άντρες και μία γυναίκα. Σας κινεί την περιέργεια; Η εξήγηση είναι ότι όταν υπήρχε μία γυναίκα καιγόντουσαν τα πτώματα πιο γρήγορα», θα πει.
«Μέσα σε λίγα λεπτά δεν υπήρχε τίποτε. Λίγα λεπτά, ε; Κόκκαλα μόνο, καμιά νεκροκεφαλή, κανένα κόκαλο από τα χέρια που δεν καίγονται εύκολα. Ότι απέμενε το θρυμμάτιζαν για να εξαφανίσουν τα πειστήρια», θυμάται από την πλευρά του ο Χάινς Κούνιο. «Τη στάχτη την βάζαν σε ένα καρότσι. Πίσω από τα κρεματόρια υπήρχε μία λίμνη. Υπήρχε μία στενή γέφυρα από την οποία χωρούσε να περάσει ίσα-ίσα ένα καροτσάκι. Ένας κατάδικος ακολουθούμενος από έναν σκοπό έπρεπε να αδειάσει το περιεχόμενο στη λίμνη. Μετά θα καθάριζαν τους φούρνους. Όλα τα καθάριζαν...», θα συμπληρώσει.

Η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει, ούτε στο Άουσβιτς

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Το να αναλαμβάνεις τις ευθύνες των πράξεων σου και των πολιτικών επιλογών που καθορίζουν τον ρόλο σου στην κοινωνία, είναι μια ηθική αξία, με την οποία γαλουχήθηκα, μεγαλώνοντας και την έχω ως σταθερό ιδανικό, και χαρακτηρίζει την προσωπικότητα μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.


Στον πολιτικό χώρο της αναρχίας μπήκα το 2007, πρωτοσυμμετέχοντας στις φοιτητικές κινητοποιήσεις του καιρού εκείνου. Αυτή ήταν και η πρώτη μου επαφή με τον ευρύτερο αντιεξουσιαστικό χώρο. Συνέχεια είχαν οι πορείες της 17ης Νοέμβρη, απεργιακές κινητοποιήσεις, πορείες αλληλεγγύης κτλ. Από την στιγμή που έπεσαν στα χέρια μου κείμενα αναρχικών συλλογικοτήτων, είδα αυτό που ονειρευόμουν να είναι αποτυπωμένο σε ένα χαρτί, αμέσως κατάλαβα ότι αυτό έψαχνα και ότι η ανάλυση τους για αυτά που ζούμε ταίριαζε με την δικιά μου. Τα εργαλεία των αναρχικών, ο λόγος και η δράση τους, που μέσα από αυτά έβλεπα την ειλικρινή θέληση τους για αλλαγή, πίστεψα ότι είναι τα μόνα ικανά μέσα που θα μπορούσαν να με συντροφέψουν στον αγώνα. Έτσι, άρχισα να κινούμαι πιο ενεργά στο χώρο, θυμάμαι τον εαυτό μου σε κάθε απεργιακή κινητοποίηση να είναι κουκουλωμένος και να πετάει μπουκάλια. Περάσανε η 5η Μάη, τα μνημόνια με τις κυβερνήσεις να προχωρούν σταθερά και χωρίς να πτοούνται από τις κινητοποιήσεις. Ήταν και είναι ασταμάτητοι, ατάραχοι, υπέγραφαν χωρίς φόβο και ενοχές. Έβλεπα, επίσης, ότι ούτε με τα συμβολικά χτυπήματα ίδρωνε το αυτί τους, η σταθερότητα παρέμενε. Άρχισα να ψάχνω με ποιο μέσο αγώνα θα μπορούσε να προκληθεί αποσταθεροποίηση του συστήματος και έπεσα πάνω στις προκηρύξεις του Επαναστατικού Αγώνα, έψαξα τις πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις των χτυπημάτων της οργάνωσης που επηρέασαν τον ελλαδικό χώρο, είδα να προκαλούνται διπλωματικά σοκ στις σχέσεις της Ελλάδας με τις ΗΠΑ μετά την ρίψη ρουκέτας στην αμερικάνικη πρεσβεία, να κλονίζονται οι αγορές και να σημειώνονται πτωτικές βουτιές στις τιμές μετοχών του χρηματιστηρίου, μετά τα χτυπήματα που έγιναν στο ελληνικό χρηματιστήριο και στο Α.Τ. Καλλιθέας, στο οποίο σημειώθηκε πτώση σε χρηματιστήριο της Ασίας. Οι ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα μιλούσαν από μόνες τους, δηλώνοντας έμπρακτα στην κοινωνία ότι το καπιταλιστικό σύστημα βάλλεται, ότι το κράτος και το κεφάλαιο δεν είναι άτρωτα.


Από την πρώτη κιόλας στιγμή μου έκανε εντύπωση, μέσα από παραδείγματα αγωνιστών και ένοπλων οργανώσεων, η ανιδιοτέλεια που χαρακτήριζε τις μεταξύ τους σχέσεις, το ότι έβαζαν τον εαυτό τους πέρα για χάρη του αγώνα, θυσίαζαν πράγματα και σχέσεις που άλλοι άνθρωποι δεν θα το έκαναν ούτε για μια ημέρα, την αλληλεγγύη που αναπτυσσόταν μεταξύ τους και αν τους χώριζαν χιλιάδες χιλιόμετρα.

Ερρίκος Ντυνάν: Τρεις υπουργοί μεθόδευσαν την εκχώρηση του νοσοκομείου

Στα χέρια της Δικαιοσύνης, έχει φτάσει επίσημη καταγγελία για την «πολιτική μεθόδευση», με κεντρικά πρόσωπα στο κάδρο των ευθυνών υπουργούς κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που οδήγησε σε ιδιωτικά συμφέροντα το Νοσοκομείο του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ερρίκος Ντυνάν (ΚΙΕΝ), με μεγάλη οικονομική ζημία και του ελληνικού Δημοσίου.

Σε ένορκη κατάθεση του στην εποπτεύουσα των φυλακών Κορυδαλλού, εισαγγελέα, Βικτωρία Μαρσιώνη, η οποία έχει ήδη διαβιβαστεί στην Εισαγγελία Διαφθοράς, ο πρώην πρόεδρος του Νοσοκομείου, Ανδρέας Μαρτίνης, ο οποίος κρατείται προσωρινά για αδικήματα που του καταλογίζουν οι δικαστικές αρχές ότι διέπραξε κατά τη διάρκεια της θητείας του, εμπλέκει σε «σχέδιο εκχώρησης- παράδοσης» του «Ερρίκος Ντυνάν»:

Τους πρώην Υπουργούς Υγείας, Ανδρέα Λοβέρδο, Άδωνη Γεωργιάδη, Μάκη Βορίδη, αλλά και πρόσωπα εμπιστοσύνης των πολιτικών ηγεσιών τα οποία είχαν διοριστεί μέλη του Δ.Σ. του ΚΙΕΝ.

Ζητά την ποινική διερεύνηση της νομιμότητας των διαδικασιών που οδήγησαν το 2014 στον εκπλειστηριασμό του Νοσοκομείου,το οποίο πέρασε σε εταιρεία συμφερόντων του ομίλου Πειραιώς, σε βάρος - όπως τονίζει - του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού,από τον οποίο συνεστήθη το ΚΙΕΝ, αλλά και του ελληνικού Δημοσίου που «δεν αναγγέλθηκε για οφειλόμενους φόρους 4,5 εκατομμυρίων ευρώ».

Ο κ. Μαρτίνης, εμφανίζεται λάβρος ειδικά κατά του σημερινού αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας καθώς μιλά για «ευθύνες υπουργών, κυρίως δε του Άδωνη Γεωργιάδη», επί των ημερών του οποίου «ο Μιχ.Σάλλας εξαγόρασε το δάνειο του Νοσοκομείου από την Κύπρο (κατά πληροφορίες έναντι ευτελούς ποσού )»,στη συνέχεια κατήγγειλε τα δάνεια, το Νοσοκομείο βγήκε σε πλειστηριασμό, για να το αποκτήσει η «ΗΜΙΘΕΑ ΑΕ», συμφερόντων του ομίλου Πειραιώς.

Οι τροπολογίες Λοβέρδου

Οι καταγγελίες ότι η «μεθόδευση» υπήρξε δικομματική και ξεκίνησε επί ημερών Λοβέρδου, στηρίζονται, όπως καταθέτει, στα εξής γεγονότα:

«Στις πιέσεις του να ανακαλέσω μήνυση σε βάρος του Ανδρ. Βγενόπουλου, που κατάφερε το πρώτο μεγάλο πλήγμα ‘οικονομικής ασφυξίας’ του Νοσοκομείο του ΚΙΕΝ καθώς ως επικεφαλής τότε της Μαρφίν Τράπεζας από την οποία είχαμε δανειοδοτηθεί λειτούργησε ως αντίπαλος κλινικάρχης και όχι ως τραπεζίτης».

Σε δυο τροπολογίες που εκδόθηκαν παραμονή της αποχώρησης του από το Υπουργείο, με τις οποίες αποσύρθηκε η θεσμοθετημένη εκπροσώπηση του Υπουργείου από το ΚΙΕΝ και επαvήλθε το καθεστώς διαχωρισμού του διορισμού του συμβουλίου αμιγώς από τον Ερυθρό Σταυρό και παρείχετο η δυνατότητα πώλησης του Νοσοκομείου το οποίο αρχικά αμφισβητούσε ο εν λόγω υπουργός αλλά στη συνέχεια το επέτρεψε.

Αυτό -ισχυρίζεται ο καταγγέλλων- είχε ως αποτέλεσμα να απολεσθούν μεγάλες οικονομικές προσφορές αγοράς του και μπορεί βάσιμα πλέον να υποστηριχθεί ότι αποτέλεσε την απαρχή του σχεδίου εκχωρήσεως-παράδοσης του Νοσοκομείου».

«Θα σε λιώσω»

Στην ένορκη κατάθεση για το ιστορικό της υπόθεσης αναφέρεται:

«Το 2006 ο Βγενόπουλος με το δέλεαρ φτηνότερου κόστους δανεισμού κ.α., μας έπεισε να αλλάξουμε τράπεζα και συνάψαμε τρεις δανειακές συμβάσεις (συνολικά 115 εκατομμύρια) με την Marfin Popular Bank Λευκωσίας η οποία απαίτησε να της εκχωρηθούν οι απαιτήσεις του Ιδρύματος προς όλα τα Ταμεία και τις ασφαλιστικές, ενέγραψε προσημείωση για όλα τα υλικά και άυλα στοιχεία του νοσοκομείου εκτιμώντας με δική της εταιρεία το ακίνητο στο ύψος των 174 εκατομμυρίων,ενώ παλιότερη δική μας εκτίμηση αναβίβαζε την αξία του στα 200 εκατομμύρια».

«Το 2009 επεκτείναμε τις κλίνες και την δομή του γυναικολογικού- μαιευτικού τμήματος με τη σύμπραξη - όπως επέτρεπε το καταστατικό μας -του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών,που θα είχε τη διαχείριση του τμήματος».

Όταν όμως «η σύμπραξη υλοποιήθηκε ως «ΓΑΙΑ» Ερρίκος Ντυνάν, με οικονομική ωφέλεια στο ΚΙΕΝ 5-6 εκατομμυρίων ετησίως, η άμεση αντίδραση Βγενόπουλου ήταν να καταγγείλει τη σύμβαση και να καταστήσει αμέσως απαιτητά τα δάνεια που είχαν μειωθεί στα 85 εκατομμύρια. Του επεσήμανα ότι θα αντιδράσουμε με κάθε νόμιμο μέσο καθόσον εμφανώς λειτουργούσε ως αντίπαλος κλινικάρχης,δεδομένου ότι τα νοσοκομεία «Υγεία, Μητέρα και Λητώ» ανήκαν στην σφαίρα επιρροής και συμφέροντος της MIG, και όχι ως τραπεζίτης. Μου ανταπάντησε ότι «θα με λιώσει». Αναγκάστηκα να υποβάλλω μήνυση κατά Marfin.

«Οι πιέσεις»

Όταν τελικά ασκήθηκε δίωξη για απόπειρα εκβίασης και προσδιορίστηκε η εκδίκαση για τον Ιανουάριο του 2012 «υπήρξαν ασφυκτικές πιέσεις και εκ μέρους του υπουργού Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου,και εν τέλει αναγκάστηκα να ανακαλέσω τη μήνυση κι εκδόθηκε βούλευμα,παρόλο που ο Ανδρέας Λοβέρδος είχε συμφωνήσει να γίνει ανάκληση στο ακροατήριο».

Προς επίρρωση των ισχυρισμών του παραθέτει εκτενή αποσπάσματα από συνεδρίαση της διαρκούς επιτροπής κοινωνικών υποθέσεων της Βουλής (26.10.2011), όπου ο κ. Λοβέρδος υποστηρίζει ότι η επίμαχη δικαστική αντιπαράθεση εμποδίζει να ευοδωθεί η προσπάθεια που κατέβαλλε να ορθοποδήσει το Ντυνάν καθώς «τα χρήματα που καταβάλλει το ασφαλιστικό σύστημα στο Ε.Ν. τα παρακρατάει η Τράπεζα ''.

Αναφέρει ότι ο ίδιος είχε ζητήσει «να λυθεί το θέμα» επικαλούμενος κίνδυνο απόλυσης εργαζομένων.

Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα από διάλογο του με τον Αστ.Ροντούλη,μέλος της επιτροπής:

Ροντούλης: «Αν γίνει απόσυρση ενδίκων μέσων θα συνεχίσει η παρακράτηση από τη Marfin;»

Λοβέρδος: «Δεν το ξέρω».

Ροντούλης: «Τότε πως του λέτε να αποσύρουν τα ένδικα μέσα:»

Λοβερδος: «Το υποθέτω βασίμως... Η κατάθεση -ενόψει του ακροατηρίου-της προθέσεως να υπάρξει παραίτηση,όπως βεβαιώνει η πλευρά της τραπέζης, την απελευθερώνει στο να άρει την παρακράτηση και να αποδώσει τα χρήματα.Η κίνηση αυτή,χωρίς να είναι τελική-γιατί μπορεί η τράπεζα να μην το κάνει-όταν φτάσει η ώρα του ακροατηρίου αποσύρεις τη δήλωση παραίτησης. Αυτή η ευέλικτη νομική κίνηση δεν έχει γίνει. Οι δικοί μου εκπρόσωποι έχουν ζητήσει να γίνει. Ζητώ από τον κ. Μαρτίνη, εδώ, να το κάνει».

Και συνεχίζει ο καταγγέλλων: «Υποκινητής των όσων προαναφέρθηκαν και συμφωνήθηκαν κατόπιν ασφυκτικών πιέσεων ήταν ο Βγενόπουλος, που ουδέποτε τήρησε την συμφωνία».



Ο Άδωνις και «η παράδοση του νοσοκομείου»

Σε ότι αφορά τον Άδωνη Γεωργιάδη, ο μάρτυρας λέει ότι όταν ανέλαβε «αποκαταστάθηκε άμεσα η επαφή μου με το Υπ.Υγείας», χαρακτηρίζει όμως «δήθεν» τις διαβεβαιώσεις του ότι « θα βοηθούσε το Ίδρυμα», καθώς όπως εκτιμά με μια σειρά κινήσεων του οδήγησε «στην παράδοση του Νοσοκομείου».

Τι κατέθεσε ο Μαρτίνης:

«Παραιτηθήκαμε κατόπιν αιτήματος του εγώ και η πλειοψηφία μελών του ΔΣ».

«Προσέφυγε στο Ειρηνοδικείο όπου διορίσθηκαν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου. Αναφέρω ενδεικτικά ότι πρότεινε ως μέλη τον κ.Μπούρα (διευθυντή του Αντωνίου Σαμαρά), την κα Στάικου - Σάλλα και άλλους επιχειρηματίες και εφοπλιστές. Φρόντισε να διορισθεί ο στενός του συνεργάτης, νυν πρόεδρος, ο δοτός κ.Αυγερινός απόστρατος φαρμακοποιός».

«Μου απέστειλε στις 15.1-2014 επιστολή ότι ο Μιχαήλ Σάλλας εξαγόρασε το δάνειο από την Κύπρο (κατά πληροφορίες έναντι ευτελούς ποσού)».

«Οι διορισμένοι με συγκεκριμένη εντολή από το Δικαστήριο παρόλο που δεν είχαν αρμοδιότητα, ορίζουν νέο Δ.Σ. και υπέγραψαν το μνημόνιο συνεργασίας (πρόεδρος Κωσταράς και αντιπρόεδρος Πανεθυμιτάκης, στενός συγγενής του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη) χωρίς να έχουν εξουσία, με το οποίο ουσιαστικά παρεδίδετο το Νοσοκομείο στον κ. Σάλλα και όπως καταφαίνεται όχι αζημίως. Το εν λόγω μνημόνιο ουδέποτε αρχειοθετήθηκε καθόσον ο κ. Γεωργιάδης έθεσε ρήτρα εμπιστευτικότητας με συνέπεια να μην καθίσταται εφικτή η λήψη αντιγράφου, γεγονός που δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για την ενέργεια του».

Ο Βορίδης και η τροπολογία

«Η Τράπεζα Πειραιώς καταγγέλλει τα δάνεια και το Νοσοκομείο βγαίνει σε πλειστηριασμό στις 24.9.2014 και το αποκτά η «ΗΜΙΘΕΑ» συμφερόντων αποκλειστικά του ομίλου Πειραιώς. 0 αντιπρόεδρος Πανεθυμιτάκης παραιτείται από το ΚΙΕΝ και ορίζεται έμμισθος Διευθύνων σύμβουλος της «ΗΜΙΘΕΑ», αν και καθηγητής της Νομικής Σχολής και ο Πρόεδρος Νίκας (καρδιοχειρουργός) κατά το χρονικό διάστημα που έλαβε χώρα ο πλειστηριασμός, παραιτήθηκε επίσης, αφού ίδρυσε δεύτερο καρδιοχειρουργικό τμήμα και ανέλαβε την Διεύθυνση. Κυρίως όμως από 15.1.2014 αμέλησαν να υποβάλλουν ισολογισμό για το 2013 σε συμπαιγνία φοβάμαι με ελεγκτές του υπ. Οικονομικών ώστε να μην αναγγελθεί το Δημόσιο για οφειλόμενους φόρους 4,5 εκατομμυρίων ευρώ»

«Νόμιζαν ότι έχουν κάθε δυνατότητα αφού με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, ιδιαίτερα όπως διαμορφώθηκε η τελευταία πράξη πέντε μόλις ημέρες πριν από τον πλειστηριασμό, ο Μ. Βορίδης (σ.σ. υπουργός Υγείας την περίοδο του εκπλειστηριασμού, που είχε περάσει τροπολογία στην οποία κάνει αναφορά ο Μαρτίνης ) τον κάλυψε με επιπλέον ασυλία όχι μόνο για τυχόν σφάλματα ή παρατυπίες προηγουμένων αιρετών Διοικήσεων αλλά σκανδαλωδώς και για πράξεις και παραλείψεις και επί των ημερών τους προφανώς για να αδρανήσουν στον πλειστηριασμό υπέρ της τρἀπεζας και εις βάρος του Ε.Ε.Σ. και του ελληνικού Δημοσίου».

«Ο έλεγχος της εφορίας άργησε κατά δύο χρόνια τα οποία καταλογίσθηκαν για τη χρήση μόνο του έτους 2013 και δεσμεύτηκε η προσωπική περιουσία του Γεωργίου Χλαπουτάκη, του Αλέκου Παπαδημητρίου καθηγητή Πανεπιστημίου και η δική μου για πoλλά εκατομμύρια ευρώ. Αν και η Διοίκηση και ειδικότερα οι φορολογικές αρχές γνώριζαν στο ακέραιο τις έναντι αυτών οφειλές του Κ.Ι.Ε.Ν., δεν προέβησαν στις προσήκουσες ενέργειες εισπράξεως με αποτέλεσμα να μην αποκτήσει το Ελληνικό Δημόσιο νόμιμο τίτλο εισπράξεως και να υποστεί αντίστοιχη ισόποση ζημιά η οποία δεν Θα συνέβαινε εάν η ·αρμόδια φορολογική αρχή αναγγελλόταν εγκαίρως στον πλειστηριασμό που πραγματοποιήθηκε 10 μήνες αργότερα ύστερα από επίσπευση της Πειραιώς, όπου το νοσοκομείο κατακυρώθηκε στην «ΗΜΙΘΕΑ ΑΕ» έναντι τιμής 115.135.251 ευρώ.

«Δεν αφορούν τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει»

Ο Θεόδωρος Μαντάς, συνήγορος του Ανδρ. Μαρτίνη, σε ερώτημα του Documento σχετικά με το περιεχόμενο των καταγγελιών του πελάτη του που αντιμετωπίζει σοβαρά αδικήματα σχετικά με τη θητεία του στην προεδρία του Ε.Ν., επεσήμανε:

«Η ένορκη κατάθεση Μαρτίνη στην εισαγγελέα των φυλακών δημιουργεί μείζονος σημασία θέμα για την τύχη και την προοπτική του Ερρίκος Ντυνάν. Είναι εξαιρετικά σοβαρά τα θέματα που προκύπτουν από το περιεχόμενο της, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι οι καταγγελίες Μαρτίνη σε καμία περίπτωση δεν λειτουργούν υπερασπιστικά σε σχέση με τις κατηγορίες που του έχουν απαγγελθεί και εκκρεμούν σε βάρος του».


Κατερίνα Κατή / Documento

ΑΓΡΙΝΙΟ: Ενημέρωση από δικαστήρια

Στις 20 Γενάρη πραγματοποιήθηκε στο Δικαστικό Μέγαρο Αγρινίου η δίκη τεσσάρων αναρχικών και αντιφασιστών που προέκυψε από μηνύσεις μπάτσων μετά από τα γεγονότα αντίστασης κατά την ψήφιση του Μνημονίου ΙΙ στις 12 Φλεβάρη του 2012.

Αθώοι κρίθηκαν και οι τέσσερις κατηγορούμενοι, μιας και η κατηγορία που είχε ασκηθεί για διακεκριμένες φθορές ξένης περιουσίας έπεσε σε απλή φθορά.

Η δίκη είχε πολιτικό χαρακτήρα και η έδρα δεν έχασε την ευκαιρία να ρωτήσει τους κατηγορούμενους αν ανήκουν στον αναρχικό-αντιεξουσιασικό χώρο.
Κατά την διάρκεια της δίκης καταρρίφθηκε και η σκευωρία που πήγαν να στήσουν οι μπάτσοι, αφού υπήρχε φωτογραφία που αποδείκνυε πως ένας από τους κατηγορούμενους την μέρα των διαδηλώσεων βρισκόταν σε άλλη πόλη (κάτι που κατέστησε τον μάρτυρα-μπάτσο αναξιόπιστο). Η έδρα ναι μεν έλαβε υπόψη την φωτογραφία, παρόλα αυτά δεν έθεσε ζήτημα ψευδορκίας του μπάτσου-μάρτυρα που κατήγγειλε τον εν λόγο κατηγορούμενο.
Από νωρίς το πρωί στο Δικαστικό Μέγαρο παρευρίσκονταν 20-25 αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!

Συνέλευση ενάντια στην κρατική καταστολή

"ΤΗΝ ΑΥΛΑΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΡΙΞΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ"

ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΣΠΦ-ΕΕΑ/FAI-IRF

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τις 6 παρακάτω εμπρηστικές επιθέσεις

Τράπεζα στα Πετράλωνα λίγα στενά δίπλα στην καταναλωτική γειτονιά του Γκαζιού

Εταιρία security FALCON στην κεντρική και πολυσύχναστη Λεωφόρο Κηφισίας. Η εν λόγω εταιρία διαφημίζεται από τα δημοσιογραφικά σκουπίδια της τηλεόρασης

Ταχυδρομικό ταμιευτήριο στην φαινομενικά αστυνομοκρατούμενη Λεωφόρο Αλεξάνδρας

3 οχήματα διπλωματικού σώματος


Οι πόλεις είναι το θέατρο της ιστορίας. Εκεί δίνει η ζωή την κεντρική της παράσταση μέσα σε πειθαρχημένους κοινωνικούς ρόλους, από νομοταγείς πολίτες μέχρι χαρούμενους σκλάβους πάνω σε αντανακλάσεις ψηφιακών οθονών επικοινωνίας και βιτρινών κατανάλωσης εντός πάντα προκαθορισμένων διαδρομών απ'τη μισθωτή σκλαβιά στη πληρωμένη διασκέδαση. Κάθε κίνηση μας ελέγχεται απ'το άγρυπνο μάτι χιλιάδων καμερών στους δρόμους, ένστολα μπλόκα και μηχανοκίνητες περιπολίες μπάτσων.

Στην τωρινή συνθήκη της οικονομικής κρίσης,μόνο ένα νόμισμα έχει σταθερή αξία,το νόμισμα του φόβου στα χέρια της εξουσίας.Ο φόβος ότι τίποτα δεν αλλάζει,ότι είμαστε λίγοι και ότι η φυλακή παραμονεύει για όποιον τολμήσει και αμφισβητήσει τις διαταγές της εξουσίας.Η ζωή όμως βιάζεται και δεν περιμένει εκείνους που φοβούνται να την ζήσουν.ΚΟΙΤΑΞΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΤΑΜΑΤΑ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΘΑ ΦΟΒΗΘΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΦΥΓΕΙ.

Μετατρέπουμε τις πόλεις σε πεδίο μάχης και κάνουμε τις νύχτες σύμμαχο για αντάρτικες αιφνιδιαστικές επιθέσεις.Ναρκοθετούμε με φωτιά τα σύμβολα αυτού του κόσμου που μας κρατούν αιχμαλώτους.Ξέρουμε πως μια καμένη τράπεζα ή ένα πυρπολημένο κρατικό όχημα δεν αρκούν για να φοβηθεί η εξουσία όμως η πραγματική δύναμη των αναρχικών παράνομων ενεργειών είναι ότι μοιάζουν με αντικλείδι.Το αντικλείδι που απελευθερώνει την δύναμη που έχουν οι άνθρωποι όταν εξεγείρονται.Την δύναμη να χτυπήσουν την εξουσία και να ζήσουν επικίνδυνα ελεύθεροι Γι'αυτο και δημιουργούμε μικρές μαχητικές ομάδες,έτοιμες για δράση εδώ και τώρα.Δεν περιμένουμε ένα πλήθος χωρίς ψυχή ούτε ψάχνουμε προλεταριακά υποκείμενα που το μόνο που ζητούν είναι ένας καλύτερος μισθός.Δεν είμαστε ούτε βοσκοί να μας ακολουθήσουν οι μάζες,ούτε νεκροθάφτες για όσους έχουν θάψει την ζωή τους μέσα στη σιωπή.

Οργανωνόμαστε και συντονιζόμαστε άτυπα τοποθετώντας μια έμπρακτη παρακαταθήκη στον αγώνα ενάντια στην εξουσία του εγκλωβισμού χαλώντας τους ρυθμούς της έννομης τάξης.Αυτοί οι δύσκολοι καιροί δεν λυγίζουν ούτε στο ελάχιστο τις ιδέες μας αλλά τις οξύνουν και τις αναζωπυρώνουν.Μαγειρεύουμε το μίσος μας με συνείδηση και αξιοπρέπεια και όταν δέσει αυτό το μείγμα θα δηλητηριάσει και θα καταστρέψει το σώμα κάθε εισαγγελέα,κάθε δημοσιογράφου,κάθε μπάτσου,κάθε σεκιουριτά,κάθε ρουφιάνου,κάθε είδους κομματόσκυλου,κάθε φιλήσυχου πολίτη και γενικά κάθε σκουπιδιού που συνθέτει αυτήν την αποστειρωμένη κοινωνία της ασφάλειας.Κανείς βολεμένος δεν θα αφήσει τα προνόμια του για τον δρόμο της εξέγερσης και αυτό το ξέρουμε καλά.Ο φόβος για την κοινωνική απόρριψη ωθεί στην αδράνεια και στην συντηρητικοποιήση των αναρχικών πρακτικών σε "ενδοκινηματικό" επίπεδο.Τα μέσα μας είναι αμιγώς παράνομα και δεν είμαστε πρόθυμοι να υποστούν καμία διαδικασία κοινωνικοποίησης ώστε να γίνουν αποδεκτά όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν οι αριστεροί-δεξιοί διαχειριστές της εξουσίας και οι ενδοκινηματικοί φιλοεξουσιαστές-υποστηρικτές τους.

Γίναμε αυτό που ονειρευόμασταν από μικρά παιδιά,ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ,που δεν κοιμόμαστε τα βράδια και το μόνο που μας νοιάζει είναι να βάλουμε φωτιές στις νύχτες σας και να σας χαλάμε την γιορτή αποσταθεροποιώντας συστηματικά την μητροπολιτική ομαλότητα.Είμαστε τα παιδιά που τολμούν να ρισκάρουν εκεί που παραμονεύει η τιμωρία και ο εγκλεισμός αποδομώντας τον φόβο σε κάθε του πτυχή.Γιατί στην τελική η αναρχία είναι στην καρδία μας,στο μυαλό μας,σε κάθε σταγόνα αίματος που κυλάει στις φλέβες μας και μέσα στις παράνομες πράξεις μας μακριά από την μικροαστική ηθική και καθαρότητα σας.Μπορεί μερικές φορές το σώμα μας να φυλακίζεται αλλά οι αναρχικές ιδέες μας ποτέ,και θα συνεχίσουν να πράττουν ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας.Άλλωστε αυτό αποδεικνύεται αδιαμφισβητήτα μέσα από την συνεχόμενη ροή των επιθέσεων μας.

Ζούμε σε καιρούς πολέμου και το ξέρουμε καλά.Η έμπρακτη αλληλεγγύη στους έγκλειστους συντρόφους είναι ένα από τα δυνατότερα όπλα στον κοινωνικό πόλεμο που δυστύχως τείνει να απονοηματοδοτηθεί.Πρέπει να κάνουμε σαφές ότι με την  αλληλεγγύη πρέπει να πραγματώνεται η αναρχική δράση και επίθεση.Δεν στεκόμαστε αλληλέγγυοι ούτε από οίκτο ούτε από φιλάνθρωπους αριστερίστικους συναισθηματισμούς.Στα μάτια των αιχμαλώτων συντρόφων βλέπουμε τους εαυτούς μας εφόσον επιλέξαμε να βρεθούμε  στο πεδίο της παρανομίας και της αντάρτικης αναρχικής δράσης.

Και αν στην μάχη αυτή έχουμε απώλειες και συντρόφους στις φυλακές οι αναρχικοί πυρήνες είναι σαν την Λερναία ύδρα.Για κάθε μια σύλληψη,νέοι σύντροφοι θα ρίχνονται στην μάχη,για κάθε μια σύλληψη,ένας εμπρηστικός μηχανισμός θα τρεμοπαίζει πριν την ανάφλεξη.Και αυτή η φωτιά δεν θα σβήσει ποτέ...Δημιουργώντας μια αναρχία μέσα στην αναρχία.

Γιατί όπως είπαμε και στην αρχή η ζωή παίζει σε μια αρρωστημένη παράσταση με τον σκηνοθέτη να στήνει στο σκηνικό και να τους ευθυγραμμίζει όλους ανάλογα με το συμφέρον του,τους ηθοποιούς που παίζουν τον ρόλο τους κατά γράμμα και τους παθητικούς θεατές που κοιτάνε προσηλωμένοι ή αν βαριούνται σφυρίζουν αδιάφορα και κοιτάνε σιωπόντας.Σε αυτό όμως το θέατρο κάποιοι δεν αποδεχτήκαμε τον προκαθορισμένο ρόλο μας,είμαστε εμείς που θα σαμποτάρουμε την παράσταση και θα δώσουμε στο έργο σας το δικό μας τέλος.Μην λες πως είμαστε λίγοι,μην λες πως δεν έχουμε αξία γιατί στο τέλος θα κερδίσουμε.ΤΗΝ ΑΥΛΑΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΡΙΞΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ!

ΟΙ ΕΠΙΘΈΣΕΙΣ ΑΦΙΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΕΜΠΡΑΚΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ Ε.Α., ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ,ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ ΚΑΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

υ.γ. Ρουφιάνοι δημοσιογράφοι και εισαγγελείς μην νομίζετε ότι σας έχουμε ξεχάσει .ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ


ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΠΟΛΗΣ


 Συνωμοσία Πυρήνων Της Φωτιάς/FAI-IRF
 Εμπρηστικές Εστίες Αποσταθεροποίησης/FAI-IRF

πηγή

Ήταν ένας βάτραχος που τον λέγαν Θέμο

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένας βάτραχος, τον οποίο αφού τον φίλησε η πριγκίπισσα, έγινε βασιλόπουλο. Αυτό μια φορά και έναν καιρό, παλιά και κυρίως στα παραμύθια. Στην πραγματικότητα βάτραχε Θέμο, όσο και να προσπαθείς να φτιάξεις το παραμύθι σου επικαλούμενος ή χρησιμοποιώντας τις “ανακοινώσεις εργαζομένων στο Πρώτο Θέμα” είσαι αυτό που έχει δείξει η ιστορία. Να στο θυμίσω λοιπόν.

Είσαι αυτός που πιάστηκες στα Γαλλοελβετικά σύνορα με μια βαλίτσα γεμάτη ευρώ για τα οποία πάσχιζες να πιστέψουν όλοι πως είναι νόμιμο χρήμα.

Είσαι αυτός που στη συνέχεια πήγες με μαύρες σακούλες γεμάτες με άλλα πέντε εκατομμύρια ευρώ για να τις κάνεις επιταγές και να τις καταθέσεις στην ΒΝΡ στο Κολωνάκι

Είσαι αυτός που έλεγε πως τα χρήματα αυτά στα έδωσε ο εφοπλιστής Λασκαρίδης για αγορά μετοχών του Πρώτου Θέματος αλλά λίγο αργότερα αναίρεσες με άλλες καταθέσεις.

Είσαι αυτός που στη συνέχεια αποδέχθηκες πως είσαι φοροφυγάς και πλήρωσες τον αναλογούντα φόρο για να αποφύγεις την ποινική ευθύνη

Είσαι αυτός που έλεγες ψέματα πως τα δικαστήρια σε έβγαλαν αθώο γι αυτή την υπόθεση , ενώ στην πραγματικότητα είχαν άρει τις ποινικές ευθύνες επειδή πλήρωσες.

Είσαι αυτός για τον οποίο το Ελεγκτικό Συνέδριο αποφάσισε στις 29 Ιουνίου πως πρέπει να καταβάλεις περίπου 4 εκατομμύρια ευρώ γιατί καταχράστηκες τη θέση σου ως υπόλογος του Δημοσίου (άνθρωπος που έχει ειδική θέση και ρόλο και γι αυτό κάνει δήλωση Πόθεν Έσχες) και διακίνησες εκατομμύρια με τον τρόπο αυτό.

Είσαι αυτός που μαζί με την παρέα σου ( και αυτή με την οποία κάνατε μαζί μπάνιο παλιά στην μπανιέρα και με αυτή που σήμερα τα κάνετε μπάνιο και μούσκεμα) χρεώσατε τον ελληνικό λαό με δάνεια 44 εκατομμυρίων, από τα οποία βάλατε 31 στην τσέπη. Το πώς τα βάλατε το ξέρεις εσύ, το περιγράφει και η Επιτροπή της Βουλής. Αγόραζαν οι δικές σας εταιρείες προσωπικές σας μετοχές με δάνεια που παίρνατε. Δυό φορές αγοράσατε τον εαυτό σας και πολλές πήρατε δάνειο με εγγυήσεις χαριστικές και παράνομες φτιάχνοντας ένα σχήμα με εταιρείες μπάμπουσκες. Από τα 44 εκατομμύρια κάνατε προσωπικό χρήμα τα 31, μπάμπουσκα Θέμο.

Είσαι αυτός που ΔΕΝ κατάφερες να κάνεις καμιά μεγάλη εφημερίδα όπως λέει το παραμύθι σου. Πήρες απλώς τα λεφτά του κοσμάκη μέσα από τερατώδη δάνεια και αγοράζεις κυκλοφορία με διαφήμιση εκατομμυρίων και κουπόνια. Βγάλε ένα φύλλο χωρίς τα κουπόνια που αγοράζουν για να πετάξουν στη συνέχεια την εφημερίδα σου.

Είσαι αυτός που βγάζεις λεφτά πάνω στη φτώχεια και την ανέχεια του κόσμου. Μοιράζεις χρήμα σε κουπόνια που πήρες από πτωχευμένους Μαρινόπουλους (ξέρεις κάτι για την πτώχευση;) για να σε αγοράσει ο ανθρωπάκος που δεν έχει να πάρει μια φρατζόλα ψωμί επειδή του υπόσχεσαι μισό κιλό κρέας. Δεν πουλάς εφημερίδα, μοιράζεις τζάμπα κρέας. Συνεπώς δεν είσαι εκδότης αλλά τζαμπατζής χασάπης.

Είσαι αυτός που θα απολογηθείς για το πόσα κουπόνια τύπωνες, πόσα μοίραζες και πόσα εμφανίζονταν στα ταμεία του Μαρινόπουλου.Γιατί όπως εσύ καλά ξέρεις, το κάθε κουπόνι είναι χρήμα και όποιος το τυπώνει πρέπει να ελεγχθεί για μαύρο χρήμα. Και θα ελεγχθεί σύντομα

Είσαι αυτός που έβριζες τον Ρέστη από την εφημερίδα σου και ξαφνικά τον έκανες συνέταιρο. Πώς άραγε; Υπέκυψε στη γενναία κριτική σου ή σε κάτι άλλο;

Είσαι αυτός που είχε συνέταιρο και κάποιον Πάλλη ο οποίος προφυλακίστηκε και απασχολούσε επί μήνες την επικαιρότητα με πράγματα που εσύ δεν έβλεπες

Είσαι αυτός που η σχέση του με τη δημοσιογραφία αποτυπώθηκε πλήρως σε αυτό το πρωτοσέλιδο με το νεκρό Παύλο Φύσσα. Πούλησες τον επιθανάτιο ρόγχο, το θάνατο, για να πάρεις φράγκα.

Είσαι αυτός που προκαταβολικά απενοχοποίησες τους δολοφόνους του Φύσσα, εμφανίζοντας τη Χρυσή Αυγή ως ένα φαινόμενο lifestyle με τις γκόμενες του Κασιδιάρη και τις σβάστικες τατουάζ στα ηλιοκαμένα μπράτσα.

Είσαι αυτός που παρουσίασες τη μάνα του Χρυσαυγίτη ως τη γιαγούλα που φοβάται να πάει στο ΑΤΜ και τους Χρυσαυγίτες ως προσκόπους που τη συνοδεύουν για να είναι ασφαλής.

Είσαι αυτός που έβγαλες στην πρώτη σελίδα γυμνό έναν άνθρωπο που (ό,τι και αν έκανε) είχε πηδήξει από τον πέμπτο όροφο και κατακρεούργησες μια γυναίκα με το να γίνεις κομιστής. Όχι ενός βίντεο και εκβιασμών όπως σε κατηγόρησαν, αλλά νέων ηθών στη δημοσιογραφία.

Είσαι αυτός που ξερνά σεξισμό, ομοφοβία και παλαιοκαιρίτικο δεξιό πατριωτισμό. Δεν με ενδιαφέρει αν το κάνεις γιατί θέλεις να κρύψεις μια δική σου πλευρά που ο ίδιος σιχαίνεσαι ή πρέπει κάτι να πουλήσεις. Με ενδιαφέρει που αναγεννάς κάθε μέρα μια εμφυλιοπολεμική Ελλάδα την ώρα που εσύ κονομάς

Είσαι ο γελωτοποιός του συστήματος που τα δίνει ΟΛΑ για ΟΛΑ προκειμένου να πιστέψουμε πως η ζωή είναι γεμάτη ξέκωλα. Πως οι γυναίκες είναι αντικείμενα, οι αριστεροί βρωμιάρηδες, οι αμφισβητίες προδότες, οι κανονικοί δημοσιογράφοι πράκτορες και οι καλοί σαν και του λόγου σου. Φτάνει να εκφέρουν με δυσκολία δυό λέξεις απ το στόμα τους αλλά να δίνουν τα κατάλληλα μηνύματα σε αυτούς που πρέπει

Είσαι ένας δειλός που φοβάται να απαντήσει με επιχειρήματα και καταφεύγει στις βρωμιές. Δεν ξέρω τι θυμάσαι από συναντήσεις μαζί μου, εγώ θυμάμαι πως δεν έχεις ούτε το θάρρος να σφίξεις το χέρι του ανθρώπου που έχεις απέναντί σου. Φοβικός γεμάτος θηρία που ο ίδιος δημιουργείς και σε κυνηγάνε.

Είσαι δυο φορές δειλός γιατί όταν δεν μπορείς να απαντήσεις, βάζεις τους συντάκτες της εφημερίδας, αυτούς τους οποίους εξαρτώνται από το χρήμα (όχι το δικό σου, το δικό μας) να βγάζουν ανακοινώσεις. Εσύ βέβαια είσαι κάπου στην Ελβετία

Είσαι από αυτούς που η μαγκιά τους και η απρέπειά τους περιστοιχίζεται από δεκάδες μπράβους και σωματοφύλακες, πράγμα παράξενο με τόσα καλά που έχεις προσφέρει στην κοινωνία.

Είσαι πολλά, βάτραχε Θέμο που δεν λέω εγώ αλλά καταλαβαίνουν όλοι. Ακόμη και αυτοί που σου κάνουν τεμενέδες επειδή προτιμούν να είσαι χρήσιμος απ το να είσαι επικίνδυνος.

Ποιός είμαι εγώ βάτραχε Θέμο; Ο προηγούμενος που ισχυρίστηκε ότι πήρα 1,5 εκατομμύριο από την ΕΡΤ, καταδικάστηκε με 8 μήνες φυλακή και το ξέρεις. Εσύ θα φας περισσότερο γιατί παρότι το ξέρεις, δρας με δόλο. Και αυτή τη φορά μη στείλεις πάλι δικηγόρο να αποσύρω. Θα έχεις την τύχη του Βγενόπουλου (ποινικά εννοώ γιατί εσύ είσαι ικανός να πεις πως σε απειλώ και εγώ εκτός από όλους τους τρομοκράτες μαζί)

Έχω λες και παρτίδες με την ΚΥΠ. Και με τη CIA έχω και με τη Στάζι έχω και με την FSB και με πολλούς ακόμη πράκτορες, τρομοκράτες καταζητούμενους με τους οποίους σπατάλησα αρκετά από τα 30 χρόνια δημοσιογραφίας. Αλλά πράκτορας βάτραχε Θέμο; Δεν βρήκες κάτι πιο πρωτότυπο; Να σου θυμίσω πως κάτι τύποι σαν και σένα, όταν ήθελαν να πλήξουν δημοσιογράφο στο παρελθόν, τον έλεγαν «αδελφή». Πώς σου ξέφυγε αυτό το πετυχημένο σενάριο της εθνικοπατριωτικής δεξιάς;

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως εσύ είσαι ο καλός και εγώ ο κακός. Εσύ ο τίμιος και εγώ ο αργυρώνητος. Εσύ η μαχόμενη δημοσιογραφία και εγώ αυτός που αποκρύπτει ειδήσεις. Επίσης Θέμο, μια μέρα θα σε φιλήσει η πριγκίπισσα και θα γίνεις πρίγκιπας.Μην πω και τίμιος δημοσιογράφος.

ΥΓ 1: Τόση φασαρία βάτραχε Θέμο για μια εφημερίδα που δεν πουλάει τίποτα και τόσος φόβος που ούτε το όνομά της δεν λες; Documento λέγεται και θα την πεις πολλές φορές στον ύπνο σου από δω και πέρα.

ΥΓ 2: Συνάδελφοι στο πρώτο Θέμα. Είτε υπογράφετε πραγματικά τις ανακοινώσεις είτε σας χρησιμοποιεί σαν ανθρώπινη ασπίδα, δεν σας κρατώ καμιά κακία. Έχω όμως μια αρχή: όταν δεν πεις την αλήθεια την ώρα που πρέπει, τότε σύντομα θα απολογείσαι στο ψέμα που θα φαντάζει ως αλήθεια. Να το θυμάστε αυτό.Σας εύχομαι καλή τύχη


Κώσταs Βαξεβάνηs

O δήμαρχος Πατρέων δικάζεται γιατί αρνήθηκε να διευκολύνει τη δράση της εγκληματικής Χρυσής Αυγής

Κατηγορούμενος για παράβαση καθήκοντος είναι ο δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης , επειδή - κατόπιν ομόφωνης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Πάτρας - το 2015 ενόψει των βουλευτικών εκλογών, δεν διευκόλυνε τη δράση της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής.

Η δίωξη του δημάρχου γίνεται από τους μηχανισμούς του αστικού κράτους, αφού εμπλέκονται: το Σώμα Επιθεωρητών - Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης που υπάγεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης και η Αποκεντρωμένη Διοίκηση που υπάγεται στο υπουργείο Εσωτερικών. Ο δήμαρχος, λοιπόν, θα βρεθεί στο εδώλιο στις 13 Φλεβάρη 2017. Τον δήμαρχο έχει μηνύσει ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Μ. Αρβανίτης.

Με αφορμή τη δίκη, ο «Ριζοσπάστης» συνομίλησε με τον Κώστα Πελετίδη .
* * *

-- Στις 13 Φλεβάρη, καλείστε στο Δικαστήριο, κατηγορούμενος για παράβαση καθήκοντος, επειδή δεν διευκολύνατε τη δράση της Χρυσής Αυγής. Γιατί φτάσαμε έως εδώ;

-- Στις 13 Φλεβάρη δικάζομαι ως δήμαρχος της Πάτρας, γιατί αρνήθηκα - υλοποιώντας ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου - να παραχωρήσω κοινόχρηστους χώρους του Δήμου στη ναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή, για να προπαγανδίσει τις φασιστικές της αντιλήψεις. Η παραπομπή μου σε δίκη γίνεται μετά από κατάθεση μήνυσης εναντίον της Δημοτικής Αρχής τού τότε χρυσαυγίτη βουλευτή Μιχάλη Αρβανίτη.
Οι γρήγορες διαδικασίες που ακολουθήθηκαν αποδεικνύουν ότι οι δικαστικές και κρατικές υπηρεσίες κάνουν καλά τη δουλειά τους, όταν πρόκειται να υπερασπιστούν το αστικό Δίκαιο, κομμένο και ραμμένο για τις ανάγκες του βάρβαρου εκμεταλλευτικού, καπιταλιστικού συστήματος.
Με βάση αυτούς τους νόμους, δικάζεται η Δημοτική Αρχή. Τεράστια ευθύνη έχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που, μέσω του αρμόδιου τότε υπουργού Εσωτερικών, απαντώντας σε αντίστοιχη Επερώτηση βουλευτών της Χρυσής Αυγής, εγκάλεσε τη Δημοτική Αρχή, να σεβαστεί τη Χρυσή Αυγή ως κοινοβουλευτικό κόμμα, υποδεικνύοντας μάλιστα στους χρυσαυγίτες τις θεσμικές διαδικασίες ελέγχου και συμμόρφωσης της Δημοτικής Αρχής.

Ετσι, για το ίδιο ζήτημα, είδαμε ότι κινητοποιήθηκαν άμεσα και οι κρατικές υπηρεσίες, όπως είναι η Αποκεντρωμένη Διοίκηση στην περιοχή μας, καθώς και το Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης του υπουργείου Δικαιοσύνης, που εγκαλούν τη Δημοτική Αρχή ότι έδρασε παράτυπα. Ενα μέρος του κρατικού μηχανισμού δηλαδή, που τον βλέπουμε να κινητοποιείται άμεσα, για τη στήριξη των απαιτήσεων αυτού του φασιστικού μορφώματος. Μια ετοιμότητα που εντυπωσιάζει, και πρέπει να προβληματίσει, γιατί αυτοί οι κρατικοί μηχανισμοί, όταν πρόκειται για ζωτικές ανάγκες προστασίας της ζωής του λαού μας, κινούνται με πλήρη ραθυμία, και όχι λίγες φορές εχθρικά και απαξιωτικά. Πάρτε ως παράδειγμα, πρόσφατο, το κλείσιμο της εθνικής οδού Αθηνών - Πατρών. Μπροστά στο χιονιά, κανένας δεν κυνηγήθηκε, κανένας δεν καταλόγισε ευθύνες κ.λπ. Και φυσικά είναι δυο φορές πρόκληση όταν βλέπουμε με τι ευκολία αποφυλακίζεται ο δολοφόνος Ρουπακιάς, όταν το κυβερνητικό κλιμάκιο ποζάρει με τους χρυσαυγίτες στο Καστελόριζο, όταν, τέλος, ένα ολόκληρο σύστημα επιχειρεί να ενσωματώσει το φασιστικό δηλητήριο, ντύνοντας πότε με την ανοχή, πότε με τον κοινοβουλευτικό μανδύα και πότε με το γράμμα της κρατικής γραφειοκρατίας.

-- Θα συνεχίσετε στην ίδια κατεύθυνση, να αντιπαλεύετε τη δράση του φασιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής;

-- Ως δήμαρχος Πατρέων, αλλά και συνολικά ως Δημοτική Αρχή, έχουμε σαφή πολιτική θέση για τη Χρυσή Αυγή: Πρόκειται για μια ναζιστική, εγκληματική οργάνωση.Ο εγκληματικός χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής απορρέει από τη ναζιστική θεωρία, την οποία πιστεύει, υπηρετεί και διαδίδει, γεγονός που αποδεικνύεται από πλήθος στοιχείων, όπως: Είναι υμνητές του Χίτλερ - Μουσουλίνι - Φράνκο - Παπαδόπουλου κ.λπ. Χρησιμοποιούν τα μισητά ναζιστικά σύμβολα (αγκυλωτό σταυρό, σβάστικα). Καλλιεργούν τον ρατσισμό, την ανωτερότητα της φυλής, το μίσος απέναντι στους άλλους λαούς, τον χυδαίο αντικομμουνισμό (όπως φαίνεται και από το περιεχόμενο της μηνυτήριας αναφοράς). Στοχοποιούν μετανάστες, αντιφασίστες, λαϊκούς αγωνιστές. Ιδρύουν δουλεμπορικά γραφεία, για να εφοδιάζουν με «φτηνούς» εργαζόμενους συγκεκριμένους εργοδότες, με τους οποίους έχουν κρυφές ή φανερές σχέσεις, απεχθάνονται το εργατικό - λαϊκό κίνημα και δεν θέλουν τον λαό όρθιο. Η οργανωτική δομή και η δράση της είναι αντίγραφο της οργάνωσης και του τρόπου δράσης των δολοφονικών χιτλερικών ταγμάτων εφόδου.
Ενα τέτοιο αδιάψευστο στοιχείο είναι η ομολογία του ίδιου του υπόδικου αρχηγού της Ν. Μιχαλολιάκου σε δημόσια ομιλία του στις 3-3-2012, όπου είπε - μεταξύ άλλων - επί λέξει τα εξής: «Είμαστε η σπορά των νικημένων του 1945, οι εθνικιστές, οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες».
Η εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής περιγράφεται αναλυτικά και εμπεριστατωμένα στο με αριθμό 215/2015 παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθήνας, με το οποίο παραπέμφθηκαν οι βουλευτές - ηγέτες της, μεταξύ των οποίων και ο μηνυτής, σε δίκη που είναι ήδη σε εξέλιξη, για τα κακουργήματα της ένταξης και διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης, καθώς και μια σειρά άλλων εγκλημάτων, τα οποία διέπραξε, μέσω των Ταγμάτων Εφόδου που έχει συγκροτήσει.
Σύμφωνα με το βούλευμα, η εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή, κατηγορείται ότι διέπραξε πλήθος κακουργημάτων, όπως τη στυγερή δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα στην Αμφιάλη, τις δολοφονικές επιθέσεις σε βάρος των κομμουνιστών συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, των Αιγυπτίων ψαράδων στο Κερατσίνι και δεκάδες άλλες δολοφονικές επιθέσεις σε μετανάστες, οι οποίες εκδικάζονται ή έχουν εκδικαστεί σε διαφορετικές δίκες. Γνωστά είναι τα έργα και οι ημέρες τους ενάντια στους πρόσφυγες και τα προσφυγόπουλα...

-- Τι μήνυμα θέλει να στείλει η Δημοτική Αρχή με αυτήν τη στάση;

-- Ο λαός μας έχει πληρώσει με βαρύ φόρο αίματος το φασισμό. Οι θηριωδίες των ναζί, των οποίων ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής δηλώνει «σπορά» και συνεχιστής, όπως το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων με πάνω από 500 εκτελεσμένους, του Διστόμου με 218 εκτελεσμένους, το μπλόκο στα Προσφυγικά της Πάτρας με τα εκτελεσμένα παιδιά μας, είναι δίπλα μας και το μαρτυρούν.
Αποτελεί, λοιπόν, καθήκον και υποχρέωσή μας απέναντι στο λαό της Πάτρας, απέναντι στην Ιστορία μας, απέναντι στη νέα γενιά, να είμαστε μπροστά και με τη δράση μας και τον τρόπο διοίκησης του Δήμου, να υψώνουμε τοίχο απέναντι στην αναβίωση του φασισμού και του ναζισμού, να αποκαλύπτουμε με κάθε τρόπο τον πραγματικό χαρακτήρα και το ρόλο των πολιτικών απογόνων των ναζί, να αναδείχνουμε την επικίνδυνη εγκληματική δράση της. Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μη διευκολύνουμε, με οποιονδήποτε τρόπο, τη δράση τους.

Οι πραγματικοί υπόλογοι, δεν είναι ο δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο της Πάτρας που πράττουν το καθήκον τους απέναντι στο λαό και την Ιστορία των αγώνων και των θυσιών του. Είναι η Χρυσή Αυγή με την αποκρουστική ναζιστική θεωρία της, την εγκληματική της δράση, που έχει και το θράσος των φασιστών να εμφανίζεται ως τιμητής και κατήγορος, καθώς και όσοι άμεσα ή έμμεσα τη στηρίζουν και την ανέχονται. Ο λαός μας, η νεολαία μας να μπει μπροστά, να μην επιτρέψει στο ζόφο που βγαίνει μέσα από τα σπλάχνα του κόσμου της πιο βαθιάς εκμετάλλευσης και που τον βιώνει σήμερα σε όλες τις εκφάνσεις του, να τον κυκλώσει! Ο φασισμός είναι το άλλο πρόσωπο του καπιταλισμού και ενιαία η λαϊκή πάλη πρέπει να τους αντιπαλέψει.


πηγη Ριζοσπάστης

Ξαναβγήκαν στους δρόμους τα τρακτέρ

Από το ιστορικό γεφύρι της ‘Αρτας, ξεκίνησαν στις 11 το πρωί τις κινητοποιήσεις της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων του νομού. Αγρότες και κτηνοτρόφοι με 50 τρακτέρ συγκεντρώθηκαν στο γεφύρι, στην συνέχεια πραγματοποίησαν πορεία στο κέντρο της πόλης και αυτή την ώρα στήνουν μπλόκο στην Ιόνια οδό στην έξοδο για την πόλη της ‘Αρτας.

Λίγο νωρίτερα αγρότες και κτηνοτρόφοι από το Κομπότι, με τρακτέρ έκλεισαν συμβολικά για μισή ώρα την Ιόνια οδό στην έξοδο για την κωμόπολη και στην συνέχεια συμμετείχαν στην κινητοποίηση της Ομοσπονδίας.

Ο Σπύρος Κλινάκης, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Πρέβεζας είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, πως το μπλόκο που στήθηκε στο Λούρο θα παραμείνει και ότι βρίσκεται σε συντονισμό με το Πανελλαδικό των 68 μπλόκων που συστάθηκε πέρυσι. Ο κ. Κλινάκης υπογράμμισε πως οι αγρότες ζητούν «να παραμείνουν στην δουλειά και τα χωράφια τους με αξιοπρέπεια».



Τα τρακτέρ θα βγουν στους δρόμους από την Κρήτη και την Πελοπόννησο, ως τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία και τη Θράκη με τους αγρότες να διεκδικούν τη μείωση του κόστους παραγωγής και να διαμαρτύρονται για το τσουνάμι φόρων και το νέο ασφαλιστικό καθεστώς.

Ενδειτικό της ανησυχίας που επικρατεί για την εξέλιξη στο μέτωπο των αγροτών είναι οι διαβεβαιώσεις του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Βαγγέλη Αποστόλου που έσπευσε να καθησυχάσει τον αγροτικό κόσμο λέγοντας πως επανεξετάζεται η μείωση του ΦΠΑ στα αγροεφόδια, αλλά και τη μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο κρασί.

Ο ίδιος ανακοίνωσε ότι ολοκληρώνεται τις επόμενες ημέρες η νομοθετική πρωτοβουλία για την υποχρεωτική αναγραφή στη συσκευασία των γαλακτοκομικών προϊόντων της χώρας. Ο Ευάγγελος Αποστόλου αναφερόμενος στο θέμα του φορολογικού υπογράμμισε ότι «όσα θέσπισε η σημερινή κυβέρνηση θα έχουν ως αποτέλεσμα να επιστραφεί στο 95% των αγροτών η προκαταβολή φόρου που ήδη έχουν καταβάλει», ενώ αναφέρθηκε στα αγροτικά σπίτια, λέγοντας πως «εξετάζεται στις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές η μείωση του τεκμηρίου τους κατά 30%».

Την Δευτέρα στήνονται επίσης τα πρώτα μπλόκα σε Αίγιο, Μελούνα Λάρισας και στην εθνική οδό Άργους – Κορίνθου. Οι αγρότες όπως είχε προαναγγείλει ο αγροτοσυνδικαλιστής Βαγγέλης Μπούτας, θα προχωρούν σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από εφορίες και τράπεζες στις πλατείες πόλεων. Οι αγρότες εμφανίζονται αποφασισμένοι να στήσουν μπλόκα κατα μήκος όλων των εθνικών οδικών αξόνων, έως την ερχόμενη Παρασκευή. Η μαζική «έξοδος» προς το εθνικό οδικό δίκτυο αναμένεται την Πέμπτη.

Στο μπλόκο της Νίκαιας θα συμμετάσχουν και οι αγρότες της Λάρισας την Πέμπτη 26 Ιανουαρίου, με βάση τις αποφάσεις που πήραν η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Νομού Λάρισας, οι αγροτικοί σύλλογοι και οι επιτροπές αγώνα, σε συντονισμό με τους συναδέλφους τους από τις άλλες περιοχές της Θεσσαλίας. Πριν ενωθούν με το κεντρικό μπλόκο για τον αποκλεισμό της εθνικής οδού, οι αγρότες της Λάρισας οργανώνουν τη Δευτέρα τοπικό μπλόκο στη διασταύρωση Αργυροπουλίου (Μελούνα). Σε εκείνο το σημείο στο μπλόκο συμμετέχουν αγροτικοί σύλλογοι της επαρχίας του Τυρνάβου και της Ελασσόνας, ενώ την ίδια μέρα οι αγρότες από άλλες περιοχές του νομού θα βγάλουν τα τρακτέρ στις πλατείες των χωριών.

Το κοινωνικό αδιέξοδο

Το Νεοελληνικό λαϊκό κίνημα, όπως αυτό εκφράστηκε μέσα στο ΕΑΜ, ηττήθηκε πολιτικά με την συμφωνία της Βάρκιζας και στρατιωτικά με τις πολεμικές επιχειρήσεις στο Γράμμο, κάτω από την σταλινική ηγεσία του ΚΚΕ. Παρόλα αυτά, το λαϊκό κίνημα μπορεί να αποδυναμώθηκε αλλά άντεξε. Δεν κατάφερε όμως να αποτελέσει αυτοδύναμο και αυτόνομο κοινωνικό πολιτικό φορέα. Οι νικητές του εμφυλίου ( δοσίλογοι, χαφιέδες, μαυραγορίτες, τάγματα ασφαλείας, εκκλησία, ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, πολιτικό κατεστημένο και παλάτι, Αμερικανοί ) χρειάστηκαν να το καταστείλουν εκ νέου .

 Καλώντας μετά από λίγα χρόνια ( το 1967 ) ,το βίαιο μηχανισμό του κράτους, το στρατό,  να λύσει το κοινωνικό πρόβλημα ( που η ίδια πολιτική εξουσία αδυνατούσε να επιλύσει ) με δικτατορικό τρόπο. Το καθεστώς της στρατιωτικής δικτατορίας αποτελεί μέρος της πολιτικής της πατριαρχικής ληστείας, όπως αυτή εκφράζεται σε καιρούς που δεν κινδυνεύει άμεσα από το λαϊκό κίνημα , από τα πολιτικά κόμματα του πανεπιστημιακού ιερατείου, από την εκκλησία και από το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο.

Ωστόσο, την ταφόπλακα στο λαϊκό κίνημα έθεσε, η άνοδος των μικροαστών σοσιαλιστών στην εξουσία το 1981. Ότι δεν κατάφερε ο πόλεμος, η καταστολή και η καπιταλιστική πολιτική αντίδραση, το κατάφερε ειρηνικά το μικροαστικό πολιτικό κόμμα του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και σήμερα με την άνοδο στην εξουσία του αριστερού μικροαστικού κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ.  Η φθίνουσα πολιτική του μονολιθικού σταλινικού ΚΚΕ και η πολιτική των μικροαστικών κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, μετέτρεψαν το λαϊκό κίνημα σε μικροαστικό.

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και τα εργατικά σωματεία, ταμπουρώθηκαν πίσω από τα δικά τους αποκλειστικά συμφέροντα, διεκδικώντας αποκλειστικά, την κατοχύρωση των δικών τους θέσεων εργασίας και τα δικά τους οικονομικά κεκτημένα. Αυτή η ωφελιμιστική πολιτική θέση των επαγγελματικών, αγροτικών  και συνδικαλιστικών οργανώσεων, προϋποθέτει την ιδεολογική ταύτιση και στήριξη με κάποια από τα εν δυνάμει πολιτικά κόμματα εξουσίας, στα οποία τελικά προσδέθηκαν. Οι συνέπειες  των εξαρτημένων υποτελών σχέσεων των αγροτών, εργατών, επαγγελματιών και μισθωτών, από την ένταξή τους στα πολιτικά κόμματα εξουσίας, εξασφάλισαν την απουσία  προοπτικής  για την ανάπτυξη ενός αυτόνομου, αυτοδύναμου κοινωνικού  κινήματος.

Όλοι οι επαγγελματικοί κλάδοι ενστερνίστηκαν πλήρως τις αστικές αξίες, το ατομικό κέρδος , τον ανταγωνισμό, την φιλαυτία, γνήσια χαρακτηριστικά των μικροαστών, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται οι χαμηλά αμειβόμενοι  μισθωτοί υπάλληλοι και εργάτες. Από την κοινωνιολογία γνωρίζουμε, πως ελεύθερη κοινωνία, είναι εκείνη που μπορεί να λαμβάνει τις πολιτικές αποφάσεις για τον εαυτό της, χωρίς ενδιάμεσους.

Για να συμβεί όμως αυτό σήμερα, προϋποθέτει την απαγκίστρωση των σωματείων και των ενώσεων, του κόσμου της μισθωτής εργασίας και των διαφορετικών επαγγελμάτων από τα πολιτικά κόμματα . Την διαφοροποίησή τους από τις κυρίαρχες πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές, αξίες. Που τους μετέτρεψαν από ανθρώπινα όντα, σε μηχανικούς, μικροαστούς καταναλωτές. Για την εξασφάλιση της ρευστότητας και της διαρκούς ανάπτυξης, των αποκλειστικών δηλαδή συμφερόντων των αφεντάδων τους .

Ένα κοινωνικό κίνημα, δεν μπορεί, παρά να είναι πολιτικό. Δεν επιτρέπεται να ζητιανεύει παρακαλώντας  την κάθε κυβέρνηση για οικονομικές παροχές  , θέσεις εργασίας και διάφορες υπηρεσίες. Αυτά που οι κοινωνικές ομάδες επαιτούσαν  τόσα χρόνια,  από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, πρέπει να τα κάνουν πράξεις οι ίδιες. Πρέπει να καλέσουν όλους τους άνεργους,  ανάλογα με τις ικανότητές  τους, να δουλέψουν μαζί τους και να μοιραστούν το κοινό τους εισόδημα, πριν καταφύγουν σε πιο δραστικά μέτρα ενάντια του κράτους και του κεφαλαίου .
Σε μια έμπρακτη πολιτική πράξη αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης.

Που θα καταστρέψει για πάντα την ταξική αξία της ελεημοσύνης. Όπως αυτή προβάλλεται από την εκκλησία, το κράτος, τα πολιτικά κόμματα και τις διάφορες φιλανθρωπικές οργανώσεις. Αλλά, σήμερα όσοι δουλεύουν, ανέχονται να ζουν με ζητιανιά  και ελεημοσύνη, όσοι δεν δουλεύουν. Αυτή η ταξική συμπεριφορά των εργαζόμενων προς τους ομοίους άνεργους συνανθρώπους τους, καταδεικνύει  την πλήρη αδιαφορία της εργαζόμενης κοινωνίας.  και την ταύτιση της πολιτικής της σκέψης, με την κυρίαρχη εξουσιαστική ιδεολογία .
Από εδώ προκύπτει και το κοινωνικό αδιέξοδο, που είναι θέμα πολιτικής διαφοροποίησης. Μιας πολιτικής κοινωνικής συμπεριφοράς, που εφάρμοζαν όλες οι ελεύθερες κοινωνίες του μακρινού παρελθόντος, αντίθετα από την δική μας,  ή θα πείναγε όλη η κοινωνία ή κανένας. Αφού όλα τα μέλη της ήταν ισότιμα και απουσίαζε το φαινόμενο του ταξικού διαχωρισμού της .

athens.indymedia

Κείμενο της Πόλα Ρούπα E.A.Για να ορθοποδήσει το σύστημα, θα πατήσει και θα λιώσει όσους χρειάζεται.

Όλη μου η ύπαρξη ήταν, είναι και θα είναι αδιαχώριστη με την οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας, με την ιστορία του και κυρίως με την πολιτική του στόχευση και την στρατηγική του. Ο Επαναστατικός Αγώνας είναι μια ένοπλη επαναστατική οργάνωση που αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο στην επαναστατική ιστορία. Συγκροτήθηκε το 2003 και μετά από μακρά σειρά ένοπλων επιθέσεων και πολιτικών παρεμβάσεων μέσω των προκηρύξεων που δημοσιοποιούσε, δέχτηκε το πρώτο κατασταλτικό χτύπημα με τη δολοφονία του συντρόφου μας, μέλος της οργάνωσης, Λάμπρο Φούντα. Ο Φούντας την ώρα της συμπλοκής στη Δάφνη με μπάτσους, βρισκόταν σε διαδικασία που αφορούσε την προετοιμασία ενός ένοπλου χτυπήματος, το οποίο εντασσόταν σε έναν ευρύτερο στρατηγικό σχεδιασμό δράσης της οργάνωσης ενάντια στο οικονομικό και πολιτικό καθεστώς. Με αυτόν τον σχεδιασμό που συλλογικά διαμορφώσαμε, επιδιώκαμε να προκαλέσουμε το μεγαλύτερο δυνατό σαμποτάζ στα σχέδια της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας να επιβάλλουν στη χώρα ένα καθεστώς επιτήρησης, που αναμέναμε να επιβάλλουν τα μνημόνια. Επιδιώκαμε να εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες που θα μας πρόσφερε η κρίση, την οποία προβλέψαμε πολύ πριν αυτή ξεσπάσει. Ο Φούντας έπεσε νεκρός στα πλαίσια μιας συλλογικής προσπάθειας να μπλοκάρουμε τα σχέδια του καθεστώτος για τη χώρα. Αν ο Φούντας δεν έπεφτε νεκρός, γεγονός που άνοιξε τον δρόμο για την κατασταλτική επίθεση του κράτους ενάντια στην οργάνωση, η ροή της ελληνικής ιστορίας τα τελευταία χρόνια δε θα ήταν η ίδια.

Η ανάληψη πολιτικής ευθύνης δεν ήταν ο επίλογος μιας πολιτικής ιστορίας, αφού πιστεύαμε στην επιλογή αγώνα που κάναμε. Την απόπειρα να μπουν οι τίτλοι τέλους στην δράση του Επαναστατικού Αγώνα την επιχείρησε το κράτος και εμείς είχαμε χρέος να μην την στηρίξουμε. Η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης αμέσως μετά τις συλλήψεις μας τον Απρίλιο του 2010 και εν αναμονή του πρώτου μνημονίου, ήταν η πολιτική και κοινωνική κατάθεση της πρόθεσής μας να συνεχιστεί η δράση του Επαναστατικού Αγώνα με κάθε τίμημα. Υπερέβαινε δηλαδή κατά πολύ την πρόθεσή μας να υπερασπιστούμε την ιστορία της οργάνωσης και τον νεκρό σύντροφό μας.

Παραμένοντας πιστοί στην πολιτική μας στόχευση όπως αυτή διαμορφώθηκε στα πλαίσια του Επαναστατικού Αγώνα πριν το κατασταλτικό χτύπημα, ο Νίκος Μαζιώτης και εγώ περάσαμε στην «παρανομία» για να συνεχίσουμε την επαναστατική δράση μας και πιο συγκεκριμένα για να καταφέρουμε να υλοποιήσουμε το σχέδιο δράσης της οργάνωσης για την ουσιαστική προσπάθεια της οικονομικής και πολιτικής αποσταθεροποίησης του καθεστώτος. Το σχέδιο αυτό, η ίδια η πολιτική και κοινωνική εξέλιξη στη χώρα που μαστιζόταν από τις εγκληματικές πολιτικές των μνημονίων, το καθιστούσε όλο και πιο αναγκαίο, όλο και πιο επιτακτικό. Η κρίση του συστήματος βάθαινε και σύσσωμη η οικονομική και πολιτική εξουσία χτυπούσε και τσάκιζε την κοινωνική βάση κάθε μέρα και πιο άγρια, προκειμένου να καταφέρει το σύστημα να επιβιώσει. Παράλληλα, οι κοινωνικές αντιστάσεις στη λαίλαπα των μνημονίων είχαν εξαντληθεί και κάθε προσπάθεια ανακοπής των σχεδίων της κυριαρχίας φάνταζε όλο και πιο μάταιη. Αυτή τη συνθήκη είχαμε υποχρέωση ως επαναστάτες να την πολεμήσουμε συνεχίζοντας τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα. Σε διαφορετική περίπτωση, θα είχαμε πουλήσει την οργάνωσή μας, θα είχαμε πουλήσει την ιστορία μας και την αποστολή μας, θα είχαμε πουλήσει τον εαυτό μας.

Κάνοντας πιο συγκεκριμένη τη στρατηγική του Επαναστατικού Αγώνα στον καιρό της κρίσης, θα θυμίσω τα χτυπήματα που πραγματοποίησε από το 2009 και έπειτα: Χρηματιστήριο, Citibank, Eurobank και η Τράπεζα της Ελλάδας στην οποία είχε την έδρα του ο αντιπρόσωπος του ΔΝΤ στην Ελλάδα, την οποία ο Επαναστατικός Αγώνας χτύπησε με παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητο τον Απρίλη του 2014 και ενώ ο Μαζιώτης και εγώ είμαστε στην παρανομία.

Η Τράπεζα της Ελλάδας στοχεύαμε να είναι η αρχή μιας σειράς ισχυρών και πυκνών χτυπημάτων που θα επιχειρούσαν να ακυρώσουν τις προσπάθειες σταθεροποίησης του καθεστώτος, το οποίο ταλάνιζε η κρίση

Για να γίνω πιο σαφής, η στρατηγική του Επαναστατικού Αγώνα όσο αφορά στις ένοπλες επιθέσεις, δεν αφορούσε απλώς σε λίγα μεγάλα χτυπήματα και πολύ περισσότερο δεν είχε σχέση με την υλοποίηση κάποιων μικρού βεληνεκούς χτυπημάτων που όσο πυκνά και αν είναι, αδυνατούν να επιφέρουν τα επιθυμητά ως προς τον τελικό στόχο αποτελέσματα. Η στρατηγική αυτή διαμορφωνόταν λαμβάνοντας πάντα υπόψιν τον ρόλο του κάθε στόχου στη συνολική συστημική λειτουργία και ισορροπία, αλλά και τις αδυναμίες του ίδιου του συστήματος, του οποίου τα θεμέλια διάβρωνε όλο και πιο πολύ η κρίση. Με δυο λόγια επιθυμούσαμε τη συγκέντρωση δυνάμεων για την εξαπόλυση συγκεκριμένων επιθέσεων σε δομές, οργανισμούς, φορείς του συστήματος που διαδραματίζουν κομβικό ρόλο στη λειτουργία και αναπαραγωγή του.

Υπάρχει τέτοια χώρα;

Υπάρχει χώρα που να παρέχει για την εκπαίδευση των παιδιών της το 23% του προϋπολογισμού της και το 9% του ΑΕΠ της σε τρέχουσες τιμές, ώστε να εξασφαλίζεται:

- η λειτουργία 9.433 σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης,

- η δημόσια και δωρεάν παροχή εκπαίδευσης σε 1.771.800 μαθητές και σε 140.600 παιδιά στα νηπιαγωγεία της χώρας

- καθώς και η δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση σε 145.770 φοιτητές;

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Υπάρχει χώρα που να παρέχει για την Δημόσια Υγεία και την Κοινωνική Πρόνοια ποσό που αντιπροσωπεύει το 28% του προϋπολογισμού της και το 11% του ΑΕΠ της ώστε να εξασφαλίζει στον πληθυσμό της, δημόσια και δωρεάν

- 12.400 μονάδες ιατρικής φροντίδας,

- 151 νοσοκομεία,

- 451 πολυϊατρεία,

- 10.782 εγκαταστάσεις οικογενειακών ιατρών,

- 110 οδοντιατρικές κλινικές,

- 147 οίκους ευγηρίας,

- 265 κέντρα ηλικιωμένων

- 30 κέντρα σωματικής αναπηρίας.

- 1.200.000 εισαγωγές σε νοσοκομείο σε περισσότερες από 45.000 κλίνες,

- 86 εκατομμύρια ιατρικές εξετάσεις

- και περίπου 28,5 εκατομμύρια οδοντιατρικές επισκέψεις;

Υπάρχει χώρα που να παρέχει στον τομέα του Πολιτισμού και του Αθλητισμού ποσό που αντιστοιχεί στο 5% των τρεχουσών δαπανών του προϋπολογισμού της ώστε να λειτουργούν και να προσφέρονται στον λαό της

- 276 κινηματογράφοι,

- 285 μουσεία,

- 88 θέατρα και θεατρικές αίθουσες,

- 392 βιβλιοθήκες,

- 343 πολιτιστικά κέντρα,

- 19 κλαμπ παραδοσιακής μουσικής,

- 130 γκαλερί,

- 5.134 αθλητικές εγκαταστάσεις με 4.591.000 αθλούμενους;

Υπάρχει χώρα που να παρέχει πάνω από το 16% του προϋπολογισμού της στον τομέα της κοινωνικής της ασφάλισης, ώστε να εξασφαλίζει

- καταβολή συντάξεων σε 1.672.000 συνταξιούχους όλων των κατηγοριών (συντάξεις γήρατος, αναπηρίας και θανάτου) συμπεριλαμβανομένων των παροχών μητρότητας;

Εν κατακλείδι: Στον πλανήτη Γη, εδώ όπου 8 «Κροίσοι» διαθέτουν – σύμφωνα με τα στοιχεία της «Oxfam» - περιουσία η οποία ισούται με τα υπάρχοντα 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων (!), δηλαδή το 50% του πληθυσμού της Γης, υπάρχει χώρα που ζει… στον κόσμο της και παρέχει το 72% του προϋπολογισμού της για να καλύπτει τις κοινωνικές ανάγκες του πληθυσμού της;

Υπάρχει. Και λέγεται «Κούβα».

Πριν από λίγες μέρες συγκλήθηκε η κουβανική Εθνοσυνέλευση η οποία ενέκρινε τον νόμο του κρατικού προϋπολογισμού του 2017 με τον οποίο το 72% των τρεχουσών δαπανών διατίθεται σε βασικές κοινωνικές υπηρεσίες που συνδέονται με την ποιότητα ζωής του πληθυσμού και τις παροχές κοινωνικής ασφάλισης.

Ποιο είναι το ερώτημα, λοιπόν, που μας απευθύνει κάθε επιφανής εκπρόσωπος της δημοκρατίας που τελεί υπό την εποπτεία του ΣΕΒ, του Σόιμπλε, της τρόικας και που αφηνίασε με αφορμή τον θάνατο του Κάστρο; Αν «θέλουμε να γίνουμε Κούβα», είπατε;


πηγή: απο καθεστωτικό.

Αγρίνιο. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 4 ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΔΙΟΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΟΥ Θ.ΜΩΡΑΙΤΗ ΤΟ ΦΛΕΒΑΡΗ ΤΟΥ 2012

Δίκη 20 Γενάρη δικαστήρια Αγρινίου.

Κάτω τα χέρια σας, ναζίστές! – Τραμπουκισμοί ναζιστών σε παιδιά δασκάλους και γονείς σε σχολείο στο Πέραμα

Κάτω τα χέρια σας, ναζίστές! – Τραμπουκισμοί του χρυσαυγίτη Λαγού σε σχολείο στο Πέραμα

 

O ναζιστής βουλευτής, Γιάννης Λαγός, μαζί με ομάδα χρυσαυγιτών εισέβαλε στο Α’ Δημοτικό Σχολείο Νέου Ικονίου, στο Πέραμα. Οι ναζιστές τραμπούκισαν δάσκαλους και γονείς. Αυτό που «ενόχλησε» τους ναζιστές ήταν η απόφαση να φοιτήσουν στο σχολείο και προσφυγόπουλα από το Σχιστό.

Συγκεκριμένα, σε ανακοίνωση του το υπουργείου Παιδείας, αναφέρεται σε «προπηλακισμούς» και «απειλές» που «υπέστησαν η διευθύντρια και εκπαιδευτικοί στο Δημοτικό Σχολείο Νέου Ικονίου Περάματος, και μάλιστα παρουσία των μαθητών, από ομάδα χρυσαυγιτών, με επικεφαλής τον βουλευτή Γιάννη Λαγό».

Όπως περιγράφεται «το σχολείο, που έχει επιλεγεί για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων, δέχθηκε την εισβολή, ενώ ξεκινούσε η συνεδρίαση του Συλλόγου Γονέων. Οι ομάδα των χρυσαυγιτών εισέβαλε στο σχολείο, χωρίς την απαιτούμενη άδεια, επιχειρώντας να μεταβάλει τον εκπαιδευτικό χώρο σε αρένα πολιτικής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης».

Σύμφωνα με επώνυμες καταγγελίες στην «Εφημερίδα των Συντακτών», «γρονθοκοπήθηκαν δάσκαλοι και γονείς στον χώρο του σχολείου, ενώ έξω από αυτό βρίσκονταν αστυνομικοί που παρέμειναν αμέτοχοι».

«Αφορμή για τις προσχεδιασμένες βιαιότητες ήταν η απόφαση να φοιτήσουν στο συγκεκριμένο σχολείο και προσφυγόπουλα από το Σχιστό», σημειώνεται. 

«Να υποδεχτούμε και να αγκαλιάσουμε τα προσφυγόπουλα»

Νωρίτερα, η Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Περάματος, καλούσε, με ανακοίνωση της, «γονείς, τους Συλλόγους Γονέων, τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών να υποδεχτούμε και να αγκαλιάσουμε τα προσφυγόπουλα που θα έρθουν στο Δημοτικό Σχολείο του Ν. Ικονίου. Τους καλούμε να απομονώσουν και να αποδοκιμάσουν ρατσιστικές και ξενοφοβικές φωνές που στοχοποιούν τα παιδιά και τις κυνηγημένες οικογένειές τους».

Στη συνέχεια τονίζεται: 

«Με θλίψη παρακολουθούμε ανήλικα προσφυγόπουλα να στοχοποιούνται ως φταίχτες των προβλημάτων μας, ξεχνώντας ότι είναι κατατρεγμένα ανήλικα παιδιά, που ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους χάνοντας οικογένεια, σπίτι – πατρίδα, λόγω των πολέμων που διεξάγονται. Μια ολόκληρη γενιά παιδιών που δεν θα έχει τη δυνατότητα να ζήσει φυσιολογικά, να μορφωθεί, να μεγαλώσει όπως πρέπει. Δεν χάνουμε ποτέ από τη μνήμη μας τα μάτια των παιδιών που γλιτώνουν από τον πόλεμο, δεν ξεχνάμε τον Αϊλάν και όλα τα άλλα παιδιά που «χάθηκαν» στις θάλασσες.

Ξέρουμε καλά ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν ήρθαν στην Ελλάδα για τουρισμό και αναψυχή. Φεύγουν από τις χώρες τους, ψάχνοντας να βρουν ένα καλύτερο αύριο, να ξεφύγουν από τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Όσοι καταφέρουν να σωθούν από τις βόμβες, από τις κακουχίες, από τους δουλεμπόρους, από τα φουρτουνιασμένα νερά του Αιγαίου, περνάνε στη χώρα μας, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο γι’ αυτούς, αλλά κυρίως για τα παιδιά τους. Στην Ευρώπη βλέπουν την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον και εκεί προσπαθούν να φτάσουν.

Δεν ξεχνάμε ότι οι γειτονιές του Πειραιά είναι προσφυγομάνες, ότι ο Πειραιάς και οι γύρω δήμοι γιγαντώθηκαν όταν χιλιάδες πρόσφυγες από τη Μικρασία και τον Πόντο ήρθαν εδώ κυνηγημένοι, εξαιτίας του πολέμου, η ονομασία της περιοχής -Νέο Ικόνιο- το επιβεβαιώνει.

Η Ένωση Συλλόγων Γονέων, που εκπροσωπεί εκατοντάδες γονείς του οργανωμένου γονεϊκού κινήματος, πρωτοστάτησε το προηγούμενο διάστημα ώστε να εκφραστεί και να δυναμώσει η αλληλεγγύη απέναντι στους πρόσφυγες. Η ανταπόκριση των γονιών ήταν πραγματικά συγκινητική με τη συγκέντρωση τροφίμων, ρούχων και παιχνιδιών. Η Ένωση Συλλόγων Γονέων, ταυτόχρονα με την έμπρακτη αλληλεγγύη, διεκδικεί άμεσα μέτρα που αφορούν το ζήτημα της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων που βρίσκονται εγκλωβισμένα στη χώρα μας.

Να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για μια ουσιαστική εκπαιδευτική διαδικασία τόσο στους χώρους φιλοξενίας, όσο και στα σχολεία που θα υποδεχτούν προσφυγόπουλα. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος πρέπει να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα, μέσα από τις δημόσιες δομές υγείας, ώστε να πληρούνται όλα τα κριτήρια εγγραφής που ισχύουν για όλα τα παιδιά, όπως εμβόλια, ιατρικές βεβαιώσεις κλπ. Επίσης να εξασφαλιστεί όλο το αναγκαίο εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό, η ασφαλής μεταφορά των μαθητών και η σίτισή τους.

Καλούμε τους γονείς να μην αποπροσανατολιστούν από ρατσιστικές και φασιστικές φωνές που βάζουν στο στόχαστρο μικρά παιδιά και κυνηγημένους ανθρώπους, αθωώνοντας τον ένοχο για το φαινόμενο της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, αλλά και για τη ζωή μας σήμερα. Στα σχολεία μας και στα σπίτια μας δεν υπάρχει χώρος για ρατσισμό και ξενοφοβία. Απομονώνουμε κάθε τέτοια φωνή που θα ακουστεί. Θέλουμε να μεγαλώσουν τα παιδιά μας με τις αξίες της ειρήνης, της αλληλεγγύης, της συνεργασίας και της αγάπης προς τον άνθρωπο.

Αντίπαλός μας δεν είναι οι πρόσφυγες, οι μετανάστες και τα παιδιά τους, αντίπαλός μας είναι η πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ που δημιουργούν πολέμους με θύματα τους λαούς».

ημεροδρόμος

Οι αγρότες της Τανζανίας αντιμετωπίζουν βαριές ποινές φυλάκισης αν συνεχίσουν την παραδοσιακή ανταλλαγή των σπόρων τους!

Οι σπόροι της Αφρικής και οι παραδοσιακοί τρόποι ανταλλαγής τους, στο στόχαστρο των μεγάλων αγρο-βιομηχανιών, με όχημα και πρόφαση την παροχή αναπτυξιακής βοήθειας!  Μετάφραση από το http://www.mo.be/en/analysis/tanzanian-farmers-are-facing-heavy-prison-sentences-if-they-continue-their-traditional-seed

Σε αντάλλαγμα «αναπτυξιακής» βοήθειας, η Τανζανία καλείται να δώσει στις Δυτικές –πολυεθνικές- αγροβιομηχανίες πλήρη ελευθερία και προστασία των πατενταρισμένων σπόρων τους. «Ογδόντα τοις εκατό των σπόρων στη χώρα σήμερα, μοιράζονται ή πωλούνται σε ένα άτυπο σύστημα μεταξύ συγγενών, γειτόνων, και φίλων. Ο νέος νόμος ποινικοποιεί αυτή την πρακτική στην Τανζανία, λέει ο Michael Farrelly της TOAM, (κίνημα για τη βιολογική γεωργία στην Τανζανία)
«Στο πλαίσιο της νέας νομοθεσίας, αν αγοράσετε σπόρους από την Syngenta ή τη Monsanto, αυτές διατηρούν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας πάνω τους. Εάν αποθηκεύσετε τους σπόρους από την πρώτη σας συγκομιδή, μπορείτε να τους χρησιμοποιήσετε μόνο σε δικό σας κομμάτι γης και μόνο για μη εμπορικούς σκοπούς. Δεν θα σας επιτρέπεται να τους μοιραστείτε με τους γείτονες ή τους συγγενείς σας ή με ανθρώπους από γειτονικό χωριό και οπωσδήποτε δεν θα μπορείτε να τους πουλήσετε. Αλλά όμως, αυτός ο τρόπος ανταλλαγής αποτελεί το θεμέλιο του συστήματος σπόρων στην Αφρική », λέει ο Michael Farrelly.

Σύμφωνα με το νέο νόμο, οι Τανζανοί αγρότες κινδυνεύουν με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 12 ετών ή πρόστιμο ύψους άνω των € 205.300, ή και τα δύο, αν πωλούν σπόρους που δεν έχουν πιστοποιηθεί.
«Αυτό είναι ένα ποσό που ένας αγρότης δεν μπορεί καν να το φανταστεί. Ο μέσος μισθός είναι λιγότερο από 2 δολάρια την ημέρα », λέει η Janet Maro, επικεφαλής της Sustainable Agriculture Tanzania (SAT, Αειφόρος Γεωργία στην Τανζανία).

Υπό την πίεση της G8

Η Τανζανία πρέπει να εφαρμόσει τη νομοθεσία σχετικά με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας για τους σπόρους, ως προϋπόθεση για τη λήψη αναπτυξιακής βοήθειας μέσω της Νέας Συμμαχίας για την Ασφάλεια των Τροφίμων και της Διατροφής (NAFSN). Η NAFSN ξεκίνησε το 2012 από την G8 με στόχο να βοηθήσει 50 εκατομμύρια ανθρώπους που υποφέρουν από τη φτώχεια και την πείνα, σε δέκα αφρικανικές χώρες-εταίρους μέσω μιας σύμπραξης δημόσιου-ιδιωτικού τομέα. Η πρωτοβουλία έχει την υποστήριξη της ΕΕ, των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασίλειου, της Παγκόσμιας Τράπεζα και του Ιδρύματος Bill & Melinda Gates.

Οι εταιρείες που επενδύουν στην NAFSN -υποτίθεται ότι- στα σχέδιά τους θα λάμβαναν υπόψη τους αγρότες μικρής κλίμακας και τις γυναίκες, αλλά αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει. Ως αποτέλεσμα, η NAFSN δέχεται πολλές επικρίσεις από μη κυβερνητικές οργανώσεις και κινήματα της κοινωνίας των πολιτών. Ακόμη και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε μια πολύ επικριτική έκθεση το Μάιο του τρέχοντος έτους για να παροτρύνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναλάβει δράση.
Με τις αλλαγές στη νομοθεσία, η Τανζανία έγινε η πρώτη από τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες που θα ενταχθούν στην σύμβαση UPOV 91. Όλες οι χώρες που είναι μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου θα πρέπει να περιλαμβάνουν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας για τους σπόρους στη νομοθεσία τους, αλλά οι λιγότερο αναπτυγμένες χώρες εξαιρούνται από την αναγνώριση κάθε μορφής δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας μέχρι το 2021.
«Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι οι πενήντα εκατομμύρια άνθρωποι που η ‘Νέα Συμμαχία για την Ασφάλεια των Τροφίμων και της Διατροφής’ θέλει να βοηθήσει να ξεφύγουν από τη φτώχεια και την πείνα, θα πρέπει να αγοράζουν κάθε χρόνο σπόρους από τις εταιρείες που βρίσκονται πίσω από τη G8», λέει ο Michael Farrelly.

«Ως εκ τούτου, το υπάρχον σύστημα σπόρων των αγροτών θα καταρρεύσει, επειδή δεν θα μπορούν να πουλήσουν τους δικούς τους σπόρους», σύμφωνα με την Janet Maro. «Οι πολυεθνικές θα πουλάνε στη χώρα μας σπόρους και όλοι οι αγρότες θα πρέπει να αγοράζουν από αυτές. Αυτό σημαίνει ότι θα χάσουμε τη βιοποικιλότητα, επειδή οι εταιρείες δεν πρόκειται να επενδύσουν σε έρευνα και να πάρουν πατέντες για όλους τους σπόρους που χρειαζόμαστε. Τελικά, θα καταλήξουμε με λιγότερα είδη σπόρων.»
«Έχω σπόρους της οικογένειάς μου, γιατί τους χρησιμοποιούσε η προγιαγιά μου. Τους έδωσε στη γιαγιά μου, που τους έδωσε στη μητέρα μου και η μητέρα μου στη συνέχεια τους έδωσε σε μένα. Τους έχω φυτέψει εδώ, στον πρότυπο αυτό κήπο στην Morogoro και γι ‘αυτό, τώρα φύονται εδώ πολύ σπάνια φυτά», λέει η Janet Maro. «Οι ντόπιοι αγρότες δυσκολεύονται να κατανοήσουν την ιδέα ότι μπορείτε να υπάρχει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και ιδιοκτησία πάνω σ’ έναν σπόρο. Οι σπόροι πρέπει απλώς να είναι κάτι εύκολα διαθέσιμο», λέει η Janet Maro.

Εκχώρηση δικαιωμάτων ιδιοκτησίας έναντι επενδύσεων

«Τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας διασφαλίζουν ότι οι αγρότες θα έχουν καλύτερη πρόσβαση στην τεχνολογία», ισχυρίζεται ο Kinyua M’Mbijjewe, επικεφαλής Εταιρικών Υποθέσεων στην Αφρική για την Syngenta. Η Syngenta είναι μια ελβετική εταιρεία που παράγει σπόρους και αγροχημικά και ένας από τους δύο μεγαλύτερους παίκτες του ιδιωτικού τομέα στην NAFSN.
«Μια εταιρεία που θέλει να επενδύσει θέλει να είναι σίγουρη ότι η τεχνολογία της είναι προστατευμένη. Οι Αφρικανοί αγρότες μοιράζονται, ανταλλάσσουν και πουλάνε τους σπόρους τους, αυτό αποτελεί μια μορφή παράδοσης. Για τους αγρότες που θέλουν να συνεχίσουν να το πράττουν, είναι σημαντικό ότι έχουν αυτή την επιλογή.» Ο Kinyua M’Mbijjewe ισχυρίζεται ότι δεν είναι ενήμερος πως η νέα νομοθεσία της Τανζανίας δεν επιτρέπει πλέον αυτή την ελευθερία της επιλογής. Αυτό είναι παράξενο, δεδομένου ότι η Syngenta είναι μία από τις εταιρείες που συμμετέχουν στην ηγεσία του Συμβουλίου της NAFSN, πράγμα που σημαίνει ότι διαπραγματεύονται απευθείας με τους εταίρους για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στη νομοθεσία, σε αντάλλαγμα για τη χορήγηση ενίσχυσης.

Παρ ‘όλα αυτά, σύμφωνα με την κυβέρνηση της Τανζανίας, η νομοθεσία ουδέποτε είχε την πρόθεση να επιβάλει κυρώσεις στους μικροκαλλιεργητές, μόνο να προστατέψει τα δικαιώματα ιδιοκτησίας τους – αν βέβαια μπορούσαν να πατεντάρουν τους σπόρους τους.
Αλλά ποιος πρόκειται να πουλήσει μη πιστοποιημένους σπόρους; Οι μικροκαλλιεργητές δεν έχουν τα μέσα για να πάρουν δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τους σπόρους τους», λέει η Janet Maro.
«Η κυβέρνηση εργάζεται για την αναθεώρηση της νομοθεσίας σπόρων. Ελπίζουμε ότι θα προστεθεί μια εξαίρεση για τους αγρότες μικρής κλίμακας και θα επεκτείνει το Σύστημα καταγραφής ποιότητας σπόρων», λέει ο Michael Farrelly. Αυτό το εργαλείο παρέχει εγγύηση ποιότητας για τους σπόρους. Είναι μια μέση λύση, διότι είναι φθηνότερο και ευκολότερο να αποκτηθεί από ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.
Επί του παρόντος, ένας αγρότης έχει τη δυνατότητα να πουλάει αναγνωρισμένους σπόρους μόνο σε τρία κοντινά χωριά, αλλά η κυβέρνηση λέει ότι θέλει να επεκτείνει αυτή τη δυνατότητα σε επίπεδο περιφέρειας με τη νέα νομοθεσία. «Με αυτόν τον τρόπο, οι σπόροι θα μπορούσαν να πωληθούν σε εβδομήντα χωριά, κάτι που είναι οικονομικά βιώσιμο,» λέει ο Farrelly.

Άρση των εμπορικών φραγμών