Ντοκουμέντο.Ανέκδοτη Ανάλυση-Μαρτυρία αυτόπτη του αιματηρού Μπλόκου της Καλογρέζας, από Ταγματασφαλίτες, Χωροφύλακες & Ασφάλεια.

- Η πολιτική ανάλυση του Μπλόκου της Καλογρέζας.

- Οι απεργίες και δολιοφθορές των ανθρακωρύχων της Καλογρέζας προς τον κατακτητή.

- Το Μπλόκο της Καλογρέζας ως μία πράξη θηριωδίας για την ανάγκη διατήρησης της καθεστηκυίας τάξης μέσω των φασιστών.

- Οι συγκλονιστικές στιγμές της τρομοκρατίας των χωροφυλάκων και ταγματασφαλιτών με τον δωσίλογο Λάμπου της Ειδικής Ασφάλειας Χωροφυλακής, να «περιφέρεται με την εικόνα της Παναγίας περασμένη στο λαιμό του, σε μια μάνα που τον παρακαλεί να μη σκοτώσει το παιδί της, λέει πως η Παναγία τους σκοτώνει».

Στις 14 προς 15 Μαρτίου 1944 πραγματοποιήθηκε στην Καλογρέζα ενα μεγάλο μπλόκο, με τη συμμετοχή  δυνάμεων της Χωροφυλακής, της Ειδικής Ασφάλειας και των Ταγμάτων Ασφαλείας .

«Πριν ακόμη ξημερώσει, άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας περικύκλωσαν την περιοχή. Στη συνέχεια συγκέντρωσαν τους άρρενες κάτοικους άνω των 16 ετών σε ένα οικόπεδο.

Ανδρες της Ειδικής Ασφάλειας και των Ταγμάτων Ασφαλείας επέλεξαν και στη συνέχεια εκτέλεσαν 22 ατόμα (στην πλειονότητα τους, εργάτες), μεταξύ αυτών και ένα Ιταλό».

(Απο το βιβλιο του Βασίλη Γ. Μπαρτζιώτα- Η Εθνική Αντίσταση στην αδούλωτη Αθήνα)

 Όπως διαβάζουμε στο Αρχείο Αριστοτέλη Κουτσουμάρη, (φακ. 46, ΕΛΙΑ), την Τρίτη 14 Μαρτίου 1944 ο Υπουργός Εσωτερικών Ταβουλάρης κάλεσε σε σύσκεψη την ηγεσία των Σωμάτων Ασφαλείας, στην οποία αποφασίστηκε η διενέργεια ερευνών και συλλήψεων «εν τω Συνοικισμώ Καλογραίζης και των πέριξ αυτού μικροσυνοικισμών την επομένην ημέραν».

Στη σύσκεψη συμμετείχαν ο Δ/ντής της Δ/νσεως Συντονισμού Χωροφυλακής Αντισυνταγματάρχης Νικόλαος Ταρσατόπουλος, ο Γεν. Δ/ντής Χωροφυλακής Υποστράτηγος Κατσιμπίρης, ο Δ/ντής Χωροφυλακής Συνταγματάρχης Γαλανός, ο Αρχηγός Χωροφυλακής Υποστράτηγος Γκίνης, ο Δ/ντής της Ειδικής Ασφάλειας Χωροφυλακής Υποστράτηγος Λάμπου, ο Διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας Υποστράτηγος Ντερτιλής και ο Γερμανός αξιωματικός «παρά τω Υπουργείω» Μπος.

Το βράδυ της ίδιας ημέρας, μέχρι τα ξημερώματα, έβαλαν μπροστά την επιχείρηση περικυκλώνοντας την Καλογρέζα και τις γύρω συνοικίες.  Το μπλόκο όπως διαβάζουμε στο Αρχείο του Αρ.Κουτσουμάρη άρχισε «Ευθύς άμα τη ανατολή του ηλίου ήρξαντο ομοβροντιών δι όπλων και χειροβομβίδων προς τρομοκράτησιν των κατοίκων εν ω ταυτοχρόνως εξ όλων των σημείων εισήρχοντο εις τα πρώτα οικήματα προς ενέργειαν ερευνών και συλλήψεων ολοκλήρου του άρρενος πληθυσμού άνω των 14 ετών ους και μετέφερον εις τι εκεί πλησίον περιμανδρωμένον οικόπεδον».

Ο συνταγματάρχης των Ταγμάτων Ασφαλείας  Γιώργος Πλυτζανόπουλος, είχε ενεργό ρόλο όπως και στο Μπλόκο της Κοκκινιάς που είχε το πρόσταγμα μια εβδομάδα πρίν, 17 Αυγούστου 1944, με περισσότερους από 150 νεκρούς σε μια μόνο ημέρα, φτάνοντας συνολικά τους 315.

(Χαρακτηριστική είναι η φράση με την οποία μάζευαν τον κόσμο. "Η Κοκκινιά δεν είναι εδώ, η Γερμανία είναι εδω.  Πάρτε το χαμπάρι, θα πεθάνετε όλοι σας").

Μετά την Κατοχή ο Πλυτζανόπουλος προήχθη σε υποστράτηγο του Ελληνικού Στρατού, ενώ ο ανηψιός του έγινε δήμαρχος Κοκκινιάς επι χούντας.


Δίπλα του οι Λάμπου και Γκίνος (της Ειδικής Ασφάλειας) και Σαρρής.


Για την Ιστορία, ο συνταγματάρχης Πλυταζανόπουλος ήταν ο ένας εκ των στρατιωτικών διοιηκητών των Ταγμάτων Ασφαλέιας (ο άλλος ήταν ο Παπαδόγκωνας). 

Η συγκρότηση των Ταγμάτων Ασφαλείας έγινε το καλοκαίρι του 1943, από τον Ιωάννη Ράλλη, υπό την έμπνευση και καθοδήγηση του πρώην δικτάτορα, Πάγκαλου και με την υποστήριξη των Ταβουλάρη (συνεργάτη του Πάγκαλου), Βουλπιώτη και Μπουραντά.

 Ο Νίκος Μπουραντάς μάλιστα, απολογούμενος στο Β΄Δικαστήριο Δωσιλόγων, απάντησε με τρόπο που θα ζήλευαν και οι επίγονοί του Χρυσαυγίτες : "Εγω τρώγω ενα ξεροκόμματο, βουτηγμένο στο αίμα! Αλλά ρέει στις φλέβες μου άφθονο ελληνικό αίμα".

Ο δωσίλογος πρωθυπουργός Ιωάννης Ράλλης συγχαίρει μικτό απόσπασμα της Ειδικής Ασφάλειας και των Ταγμάτων Ασφαλείας

Από τα πλέον ειδεχθή εγκλήματα των Ταγμάτων Ασφαλείας έλαβε χώρα στις 27 Νοεμβρίου ΄43, όταν εκτέλεσαν στο Γουδί αγωνιστές και πολεμιστές της Αλβανίας. 

Πολλοί από αυτούς ήταν ανάπηροι, όπως ο Διονύσιος Γονατάς που είχε χάσει τα δυο του πόδια στην Αλβανία και που οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα, αφού πρώτα του πήραν τα ξύλινα πόδια και τον έδεσαν σε πάσσαλο, για να τον εκτελέσουν. 

Ανέκδοτη Ανάλυση-Μαρτυρία για το Μπλόκο της Καλογρέζας.

Δημοσιεύουμε στο LEFTeria-news ένα ντοκουμέντο, μια ανέκδοτη Ανάλυση-Μαρτυρία του Θόδωρου Παπαδημητρίου, ενός αγωνιστή που υπήρξε θρυλική μορφή της Καλογρέζας και αυτόπτης μάρτυρας της θηριωδίας των ταγματασφαλιτών και χωροφυλάκων, που άφησαν πίσω τους 22 νεκρούς, ένας εξ αυτών ο μεγαλύτερος αδερφός του, Γιώργος Παπαδημητρίου.

Ο Θ. Παπαδημητρίου, βιομηχανικός εργάτης, υπέστη εκτοπίσεις και φυλακίσεις από 15 χρονών για τα πιστεύω και τους αγώνες του, παιρνώντας διαδοχικά από Μέγαρα, Μακρόνησο, Γυάρο και Λέρο.

Μοναδικό παράδειγμα αυτομόρφωσης, έγραψε πλήθος ανέκδοτων δοκιμίων, καθώς ανέπτυξε μια ικανότητα βαθιάς ανάλυσης του ιστορικού υλισμού και της οικονομικής και πολιτικής φιλοσοφίας, από τον Μαρξ έως τον Πουλαντζά. 

Το Μπλόκο της Καλογρέζας.

Του Θόδωρα Παπαδημητρίου.

Το Μπλόκο της Καλογρέζας έχει καταγραφεί στην συνείδηση του λαού μας σαν μια από τις κορυφαίες στιγμές της εθνικής μας αντίστασης. Μιάς αντίστασης που δεν ήταν απαλλαγμένη από τη γενικότερη πάλη του λαού μας για κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη και δεν ήταν επίσης απαλλαγμένη από τον αγώνα για πολιτική και ιδεολογική ελευθερία.

Ο κατακτητής δεν μας βρήκε ελεύθερους, ωστόσο η αντίσταση υπήρξε καθολική. Και αν κάποιες εξαιρέσεις αμαύρωσαν αυτές τις κορυφαίες στιγμές της εθνικής μας συνείδησης, δεν ήταν παρά η νόθα συνείδηση μίας γενικοποιημένης απόπειρας του φασιστικού φαινομένου.

Το μπλόκο της Καλογρέζας ήταν μία πράξη θηριωδίας που δεν συνδέεται μόνο με τις ανάγκες διατήρησης της καθεστηκυίας τάξης των Γερμανών κατακτητών, γιατί ήδη αυτοί έχουν χάσει το παιχνίδι και προφανείς λόγοι μπροστα στη νέα διαμορφούμενη κατάσταση θα επέβαλαν μάλλον μια πιο ήπια αποχώρηση, έπρεπε όμως να προετοιμαστεί το έδαφος για την επαναφορά στην προηγούμενη τάξη πραγμάτων, στο αντιδραστικό δηλαδή καθεστώς της μεταξικής δικτατορίας – βλέπετε οι Γερμανοί δεν άφηναν απλήρωτες τις οφειλές τους-.

Στις 14 λοιπόν του Μάρτη του 1944, τα τάγματα ασφαλείας έχουν μπλοκάρει απ’τα χαράματα την Καλογρέζα. Η επιχείρηση που κατέληξε στην εκτέλεση 22 αντιφασιστών πατριωτών είχε σχεδιαστεί και μελετηθεί πολύ προσεκτικά από τους συνεργάτες των Γερμανών.

Γιατί την εποχή εκείνη η Καλογρέζα αποτελεί σοβαρό κέντρο της αντιφασιστικής πάλης. Τα αθρακωρυχεία που λειτουργούν απ΄το 1941 στην περιοχή έχουν καταστεί ορμητήριο αγώνων. Συχνές απεργίες των ανθρακωρύχων ξεσπούν ενάντια στους κατακτητές και στα όργανά τους με αιτήματα οικονομικά και αντιφασιστικά, για βελτίωση των συνθηκών ζωής, για λαϊκά συσσίτια, ενάντια στην επιστράτευση κ.ά.

Γίνονται επίσης λευκές απεργίες με προγραμματισμένη μείωση της παραγωγής κάρβουνου που η στρατηγική του σημασία για τον κατακτητή είναι μεγάλη.

Στις απεργίες και στους αγώνες συμμετέχουν επίσης μεγάλες μάζες κλωστουφαντουργών γιατί η περιοχή είναι σοβαρό βιομηχανικό κέντρο και η εργατική τάξη της, έχει μεγάλη παράδοση στους εργατικούς αγώνες. Για αυτό και με την είσοδο των Γερμανών το ανθρώπινο υλικό είναι ήδη έτοιμο να μπεί το στίβο του αντιφασιστικού αγώνα.

Οι συνεργάτες των Γερμανών που έχουν παντού το μάτι τους και βλέπουν πολύ καλά τους άμεσους και μελλοντικούς κινδύνους για το αντιδραστικό καθεστώς που ονειρεύονται να ξαναεπιβάλλουν στο λαό και στη χώρα, έχουν αποφασίσει να χτυπήσουν με όλα τα μέσα το λαϊκό κίνημα.που φουντώνει απειλητικά γι’αυτούς.

Αδιαφορούν τελείως για τα δεινοπαθήματα του λαού, για τον κίνδυνο αφανισμού του από την πείνα, τις αρρώστιες, την επιστράτευση του.

Και δεν έχουν μόνο την βοήθεια των Γερμανών, αλλά όπως προκύπτει από πολλά ντοκουμέντα της περιόδου αυτής, υπάρχει μία σαφής παρέμβαση και των Άγγλων συμμάχων. Πράγματι, αυτά τα ντοκουμέντα αποδεικνύουν ότι Άγγλοι, Γερμανοί και Έλληνες συνεργάτες τους, όλοι άνθρωποι του παλιού πολιτικού κατεστημένου και στρατιωτικοί από τους πιο αντιδραστικούς με φασιστική χιτλερομεταξική ιδεολογία, έχουν συγκροτήσει το μαύρο μέτωπο κατά του λαού.

Έχουν επιστρατεύσει τα κατακάθια των εξαχρειωμένων από την πείνα, που είναι ικανοί για ένα πιάτο φαϊ να κάνουν οτιδήποτε τους διατάξουν.

Και το έκαναν.

 Τα χαράματα της 14ης του Μάρτη του 1944 και ενώ τα στρατεύματα κατοχής είχαν ήδη αρχίσει να φεύγουν και η αντίστροφη μέτρηση της συντριβής του χιτλερικού άξονα στην Ευρώπη είχε χρονολογηθεί, αυτοί οι άνθρωποι, ντυμένοι άλλοι τσολιάδες, άλλοι χωροφύλακες, έζωσαν ολόκληρη την περιοχή της Καλογρέζας από τα μαύρα χαράματα.

Παραμόνεύουν σε κάθε σημείο, σε κάθε κάθε δρόμο, σε όλα τα περάσματα. Το σύνθημα για την επιχείρησση δεν θα αργήσει, κάποιοι πηγαίνουν στον σταθμό χωροφυλακής, εκεί είναι στημένο το στρατηγείο του αιματοβαμένου αρχιταγματασφαλίτη Λάμπου, μαζί με τους στενούς συνεργάτες του Παρθενίου, Μόρφη, Πλυτζανόπουλο κ.ά.

Όταν πήρε να ξημερώσει, από το στρατηγείο, δίνεται η εντολή.

 Όρμησαν μέσα στα σπίτια κλωτσώντας και βρίζοντας , έβγαλαν όλους τους άντρες έξω και τους μάζεψαν σ΄ ένα λοφίσκο στα σύνορα με το Ηράκλειο. Τους επικίνδυνους - αυτούς που είχαν γραμμένους σε καταλόγους  - τους πήγαιναν με τα χέρια σηκωμένα πίσω στα κεφάλι και αυστηρή συνοδεία, μερικούς τους έκλεισαν στο αστυνομικό τμήμα.

Συνεχίζουν τις έρευνες παντού, προσπαθούν να βρούν αντιστασιακό υλικό αναποδογυρίζουν τα πάντα, κουβαλούν με κλωτσιές και σκουντιές ακόμα και ανύποπτους ανθρώπους, στο τμήμα της Χωροφυλλακής για ανάκριση.

Μέσα αλλά και έξω από την αστυνομία δέρνουν αλύπητα αγωνιστές και προσπαθούν να τους λυγίσουν. Γίνεται η πρώτη εκτέλεση, σκοτώνουν στο ρέμα τον Γιώργο Μικρόπουλο.

Αργότερα όσους έφτασαν τους συγκέντρωσαν στην πλατεία μπροστά στην αστυνομία, εκεί έφεραν και όσους ανθρακωρύχους βρήκαν να εργάζονται. Ύστερα έβγαλαν καταστάσεις και φωνάζουν ονόματα, όσους βγαίνουν τους παίρνουν και τους εκτελούν κοντά στο ρέμα. Σπέρνουν τον πανικό παντού. Λεηλατούν μαγαζιά όπως του Κουριώτη, καίνε το καφενείο του Βουτσά, κάνουν όργια.

Ο Λάμπου περιφέρεται με την εικόνα της Παναγίας περασμένη στο λαιμό του, σε μια μάνα που τον παρακαλεί να μη σκοτώσει το παιδί της, λέει πως η Παναγία τους σκοτώνει.

Όταν τελείωσε το φονικό, γέμισαν τα αυτοκίνητα της συγκοινωνίας που τα είχαν φέρει από νωρίς με όσους άνδρες είχαν επιλέξει και όσους πήρε η μπόρα και τους πήγαν στο Χαϊδάρι.

Πολλοί απ’ αυτούς δεν ξαναγύρισαν.

22 ονόματα προστέθηκαν από το Μπλόκο της Καλογρέζας στο μακρύ κατάλογο των ανώνυμων και επώνυμων πατριωτών, τίμημα της ελευθερίας, της εθνικής ανεξαρτησίας και της αυτοδιάθεσης του λαού μας;

Ανδριώτης Ευάγγελος, Αργυρόπυλος Δημήτριος, Αρτανιάν Νικόλαος, Βουτσάς Κων/νος, Γεωργίου Κων/νος, Καλοϊδης Ιωάννης, Κανάκης Μιχαήλ, Καμίνης Γεώργιος, Κοντόπουλος Κων/νος, Λάσκαρίδης Γεώργιος, Μαυρίδης Αιμίλιος, Μηνόπουλος Κων/νος, Μικρόπουλος Γεώργιος, Παντολέων Αναστάσιος, Παπαδημητρίου Γεώργιος, Παπούδης Μιχαήλ, Παρασκευάς Γεώργιος, Παρασκευάς Παντελής, Πελεγκρίνο Αντόνιο, Σοφιανόπουλος Γεώργιος, Συρμαλόγλου Ορφέας, Χρυσαυγής Γεώργιος.

http://lefteria-news.blogspot.gr/2014/03/blog-post_13.html