Καλησπέρα σύντροφοι
Αναρτουμε το κειμενο που γραψαμε ως αναρχοκολλεκτιβα ξεκαθαρίζοντας πως δεν αποτελεί μια συνολική ανάλυση και πρόταση από μεριά μας, αλλά μια απλή βάση πάνω στην οποία μπορει να υπαρξει μια πρωτη επαφη με το υπολοιπο κινημα.
Όπως καταλαβαίνετε το θέμα που καταπιανόμαστε έχει τεράστιο βάθος που δεν μπορεί να χωρέσει σε ένα κείμενο 2-3 σελίδων. Και αν και στο άμεσο μέλλον έχουμε σκοπό να μιλήσουμε επί του συνόλου των θεμάτων που μας απασχολούν, στο σήμερα αφενός δεν έχουμε έτοιμη μια τέτοια τοποθέτηση και αφετέρου δεν πιστεύουμε ότι πρέπει να τα λύσουμε όλα μονομιάς. Ένα στοιχείο του σκεπτικού μας είναι ότι θα θεωρούσαμε εαυτούς επιεικώς ανόητους εάν έχουμε μια ανάλυση για τα γεγονότα και τις συνθήκες που οδηγείται ο κόσμος γύρω μας και δεν έχουμε τουλάχιστον προσπαθήσει να δημιουργήσουμε τις υποδομές και τις προυποθέσεις για να αντισταθούμε.
Θεωρουμε λοιπον ότι ακομη υπαρχει η δυνατότητα δημιουργίας υποδομών για την κατοχή νερού και τροφής για κάθε δυστοπικό μελλοντικό ενδεχόμενο. Επίσης στην ανατολικη μεσογειο διαβλέπουμε σημαντικούς αγώνες. Όπως για παραδειγμα στα άγραφα για τις πηγές και τα αιολικά παρκα, στους κάμπους εναντια στο σχέδιο της ευρωπαικής ένωσης για την καταστροφή των μικροπαραγωγών και το ξήλωμα τεράστιων εκτάσεων ελαιόδεντρων για το φύτεμα φωτοβολταικών και ανεμογεννητριών και τέλος το στο ιόνιο την εξόρυξη πετρελαίων που ξεκινάει απο την κέρκυρα και φτάνει ως την κρήτη.
Προχωράμε λοιπόν λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω που συντελούν την γενικότερη οπτική μας επι της ευρύτερης περιοχής της δραστηριοτητάς μας και του οραματός μας για αυτήν. Επι του πρακτέου όμως θέσαμε ενα πλάνο 6 μηνών. Αρχικά θέλουμε να κάνουμε ενα φεστιβάλ τον αύγουστο (27-28-29) για παρουσίαση και χρηματοδότηση του εγχειρήματος. Στο πολιτιστικο κομματι θα συμμετεχουν(ως τωρα) τα εξης συγκροτηματα PUNK Άδειες μέρες. Ούστ Τα ρακόρ Bloves Αntihumans HIP HOP Οδομάχοι Μαύρα τετράδια Sponty Nιο.Στε Wezrap & Dj Nostatoh (Νεκροί από κούνια) Ψ-Θοδωρής –Κing gorilla-Dj Wheel m Θεατρικο Τσιριτσαντσουλες Συζητήσεις με ανάλογα εγχειρήματα και όχι μόνο Can Tonal De Vallbona Εγχείρημα για την αυτό διαχείριση , τον κοινοτισμό και αγώνα στην Καταλονία. Αγώνας ενάντια στον αγωγό TAP στο Salento και τις προοπτικές της μελλοντικής γεωπολιτικής και των ενεργειακών πολιτικών στην Ανατολική Μεσόγειο με συντροφους/ισες από το Lecce Ενεργειακή Αυτονομία στον καιρό των ΑΠΕ με συντορφισα από Κρητη Εποικισμός ,Αγώνες , Αυτάρκεια, στα χωριά των Ιταλικών Άλπεων .Nunatak Εκδώσεις ιστορίας κουλτούρας και Αγώνων των βουνών. Ανάπτυξη ,τοπικοποίηση,κοινοτισμός Κολέμπας – Μπιλλας. Αναρχική ανεξαρτησία και αντί- εθνισμός στην Σαρδηνία Παρουσίαση κοινοτικού εγχειρήματος Ταιφάς Δυτικής Ελλάδος και συζήτηση για τον Άναρχοκοινοτισμό ως τρόπο οργάνωσης. Λόγω της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που ζούμε πανευρωπαϊκά ελπίζουμε να καταφέρουν να έρθουν όλοι. Επίσης έχουν καλεστεί και είναι σκοπός να καλεστούν όσο το δυνατών όσο πιο πολλά αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα (ελευθεριακή τράπεζα σπόρων, συνεργατικά καφενεία , άλλες κολεκτίβες , θεατρικές ομάδες κ.α). Επισης λογω του γεγονοτος ότι θα θέλαμε να το νιώσουν δικό τους και άλλα κομμάτια του χώρου και να δράσουν μέσα απο αυτο οποιαδήποτε βοήθεια και πρόταση-ανάληψη εκδηλώσεων, συζητήσεων ή εργαστηρίων είναι παραπάνω απο ευπρόσδεκτη, είναι το θεμιτό. Αν όλο αυτό καταφέρει να δώσει άλλη μια παραπέρα ώθηση στην ήδη υπάρχουσα προσπάθεια δικτύωσης που έχει γίνει απο διάφορα εγχειρήματα ένας σημαντικός σκοπός θα έχει κατακτηθεί. Ελπίζουμε να γίναμε όσο το δυνατόν πιο κατανοητοί χωρίς να σας κουράσουμε Με τις πιο συντροφικές ευχές μας και μια πολύ γερή αγκαλιά
Σύντροφοι αναρχικοί απο την αιτωλοακαρνανία
mail επικοινωνίας taifas.d.e@anche.no
facebook festival Τριήμερο Φεστιβάλ-Παρούσιαση εγχειρήματος και οικονομικής ενίσχυσης
Ακολουθεί το κείμενο παρουσίασης του εγχειρήματος
ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ ΜΑΗΣ 2021
O Αναρχοκολεκτιβισμός στις μέρες μας και ο αγώνας για εξανθρωπισμό Να γίνουν οι βάσεις για την ελεύθερη κοινότητα.
Είναι επίκαιρο όσο πότε το ζήτημα του Άναρχοκολεκτιβισμού ως εργαλείο ανατροπής και οργάνωσης, ιδιαίτερα για τον τόπο που κατοικούμε . Μέχρι τώρα επιβιώσαμε από μια δεκαετία εξοντωτικών μνημονίων. Γεγονός που διαδέχθηκε τα τελευταία δύο χρόνια η βιοεξουσιαστική κρίση του κορονοΐου και η ανάληψη της εξουσιας από την πιο επικίνδυνη δεξιά κυβέρνηση σε όλη τη σύγχρονη ιστορία της χώρας. Mια κυβέρνηση που πριν την εμφάνιση και εργαλειοποίηση της πανδημίας του Covid-19, είχε ήδη δείξει τις ξεκάθαρες διαθέσεις της για την καταστροφή και τη λεηλασία της φύσης, για τη φίμωση κάθε ελεύθερης σκέψης και τη βίαιη καταστολή οποιασδήποτε αντίστασης ενάντια στην πολιτική θανάτου που επιβάλλει. Η ανάγκη να οργανώσουμε και να προστατέψουμε τις ζωές μας αποτελεί πια την μόνη ελπίδα για το μέλλον, όπου μια σειρά ζητημάτων που αφορούν την άμεση επιβίωση θα εντείνονται ολοένα και περισσότερο.
Όπως ήταν το αναμενόμενο, το κράτος αδυνατεί να εκπληρώσει τις φρούδες προσδοκίες που καλλιεργούσε τόσα χρόνια. Η παταγώδης αποτυχία στη διαχείριση του κορονοιού, με τους χιλιάδες θανάτους, με την επιλογή του ποιος-ποια θα ζήσει, με το αφήγημα της ατομικής ευθύνης και με μια σειρά αντικοινωνικών μέτρων καταδεικνύουν για άλλη μια φορά το αληθινό του πρόσωπο. Αν σε αυτό το κλίμα εγκληματικής αδιαφορίας και απαξίωσης του κοινωνικού κράτους με την ταυτόχρονη ένταση της καταστολής και του συγκεντρωτισμού της εξουσίας προστεθούν και τα αιμοδιψή σχέδια του κεφαλαίου για εκμετάλλευση δια μέσου της κρίσης, των ανθρώπων και του περιβάλλοντος καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι τα άτομα και το φυσικό περιβάλλον καθίστανται δέσμιοι, ελλείψει άλλης προοπτικής, των εξουσιαστικών εύθραυστων και απάνθρωπων σχέσεων που οι εξουσιαστές επικαλούνται ότι προάγουν την "ανάπτυξη" και τον ̈πολιτισμό της προόδοϋ.
Για ποια πρόοδο μάς μιλάνε;
Είναι πρόοδος το να εκβιάζουν το ιατρικό προσωπικό μέσα από την απόλυτη εξαθλίωση του ΕΣΥ, προκειμένου να επιλέξει ποιος ασθενείς θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει διότι δεν υπάρχουν συνθήκες και δομές ώστε να ζήσουμε όλοι μας. Ή μήπως είναι τάχα πρόοδος να αναλαμβάνουμε ευθύνες που ενώ θα έπρεπε να είναι κρατικές και συλλογικές, μάς τις βαφτίσανε «ατομικές» για να εξαθλιωνόμαστε μέρα με τη μέρα υποφέροντας κρυφά και σιωπηλά μέσα στη μοναξιά μας; Αποτελεί πρόοδο και ελευθερία του ατόμου τα στρατοδικεία που επιβάλουν αβάστακτα χρηματικά πρόστιμα,καθαρά εκδικητικά στους αρνητές στράτευσης; Η αλήθεια είναι ότι πρόοδος για αυτούς σημαίνει η πρόσληψη ολο και περισσότερων σύγχρονων πραιτωριανών που χωρίς καν την στοιχειώδη εκπαίδευση τους αμολάνε στους δρόμους να καταστέλλουν τυφλά και ανεξέλεγκτα, αλλά όσον αφορά την υγεία και την παιδεία, τίποτα, καμμία βοήθεια ούτε εν είδει προσωπικού ούτε εν είδει εξοπλισμού.
Αναρωτιόμαστε που να βρίσκεται η αναγκαιότητα ύπαρξης του κράτους, αφού δεν χρησιμεύει πουθενά στην κοινωνία και όχι μόνο δεν την βοήθα αλλά την σκλαβώνει όλο και ποιο πολύ. Μοιάζει περισσότερο με αστικό μυθολόγημα παρά με πραγματική ανάγκη της κοινωνίας, η οποία δεν αντέχει πια νόμους όπως ο τελευταίος που κατοχυρώνει τη δεκάωρη σκλαβιά και έρχεται να προστεθεί στη μακριά λίστα τω ν αντικοινωνικών και αντεργατικών μέτρων των καθεστώτων των μνημονίων.
Επιπλέον, για να αναφερθούμε και στα “εν οίκω”. Πώς να πορευτούμε προς την ολική απελευθέρωση όταν ο δικαιωματισμός και ο φόβος έχουν υποκαταστήσει την επαναστατική λογική;
Μέσα σε όλη την εξουσιαστική κρίση αποτελεί ουσιαστική διέξοδο η πρόταση για συλλογικοποίηση των ατόμων με σκοπό την πολιτική αντίσταση και τον εξανθρωπισμό μας. Διαδικασία που οδηγεί στην περαιτέρω οργάνωση των ζωών μας από τα κάτω βασισμένη στις αρχές της αυτοδιαχείρισης, της ισότητας και της αλληλεγγύης. Η ζωή στη βάση του ελευθεριακού κοινοτισμού κατ’ εμάς θα έχει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που θα την καταστήσουν ικανή να αποτινάξει όλα εκείνα τα εξουσιαστικά βαρίδια που την καθιστούν δέσμια του υπάρχοντος πλέγματος κυριαρχίας, των συνηθειών και εθισμών που την εμποτίζουν οι κοινωνικοί θεσμοί και ρόλοι. Στη συλλογική ζωή η αμοιβαία διαλεκτική με τις υπόλοιπες ατομικότητες απαγκιστρώνει και αποκρυσταλλώνει τα ανθρώπινα αισθήματα. Τα άτομα, για να μπορέσουν να μπουν σε αυτή τη διαδικασία βασική προϋπόθεση είναι η αυτονομία τους, που σημαίνει ότι τουλάχιστον στο κομμάτι εκείνο της ζωή τους που αφορά την κάλυψη των βασικών αναγκών έχουν παράξει συλλογικά λύσεις.
Σε αυτό το σημείο η οργάνωση σε αυτοδιαχειριζόμενα αγροτικά και εργατικά εγχειρήματα ίσως μπορέσει να καλύψει τις βασικές οικονομικές ανάγκες για τη δημιουργία δομών αγώνα εναντία στο κράτος και το κεφάλαιο. Ταυτοχρόνως, μπορεί να μας βοηθήσει να επιστρέψουμε στην ελευθερία της αυτοδιάθεσης της τροφής, αλλά και στην προσπάθεια προς τον πολυπόθητο εξανθρωπισμό μας ωσότου φτάσουμε στη δημιουργία των ελεύθερων κοινοτήτων.
Είναι στιγμή για δράσεις. Είναι στιγμή να ξανασυνδέσουμε τους αγώνες μας με την πρωτογενή και δευτερογενή παραγωγή, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη. Στοχεύουμε τα εγχειρήματα μας να είναι αυτόνομα και έξω από την κρατική επίβλεψη. Να συμπράττουν απο κοινού και να διαθέτουν επαναστατικά ταμεία που θα είναι σε θέση να υποστηρίξουν τις ανάγκες μας.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες. Τα μέσα παραγωγής και ο κοινωνικός πλούτος: γη-νερό-ενέργεια-τροφή-υγεία, που ολοένα επιδεικνύονται ως στολίδια και κεφαλαιοποιούνται κατά το δοκούν, αποτελούν βασική πηγή υπερπλουτισμού του κράτους και των ιδιωτών επενδυτών που αλόγιστα και ασυγκράτητα αρπάζουν ότι υποτακτικά τους προσφέρει η εκάστοτε κυβέρνηση απαξιώνοντάς τα διαρκώς προς όφελος του ιδιωτικού τομέα και της βιομηχανίας. Πέραν τούτου όμως, το σύστημα για να μπορέσει να συνεχίσει να υπάρχει βασίζεται στην δική μας εργατική-παραγωγική δύναμη η οποία δύναται και οφείλει να περάσει κάτω από κοινωνικό έλεγχο.
Βλέποντας την γενικότερη εικόνα, στο διεθνές επίπεδο διακρίνουμε ότι δεν απέχει πολύ η στιγμή κατά την οποία τα μονοπώλια θα ελέγχουν πλήρως και θα κερδοσκοπούν ανηλεώς στους τομείς της γεωργίας-αλιείας-ενέργειας-υγείας. Δημιουργούν αστάθεια και συγκρούσεις σε όλες τις γειτονιές του χάρτη με μπροστάρηδες το ΝΑΤΟ, την ΦΡΟΝΤΕΞ και άλλους συνεργούς τους με σκόπο τη δημιουργία καινούριων αγορών στα πρότυπα και υπο τον έλεγχο της “πολιτισμένης δύσης” των πολυεθνικών αυτοκρατοριών, καταπιέζοντας τους λαούς έως την τελική ̈αφαίμαξή ̈ τους, για να ξεδιψάσουν τα άπληστα αφεντικά του κόσμου.
Από αυτή την διαδικασία δεν ξεφεύγει καμμία περιοχή. Ο ελλαδικός χώρο κατ’ εντολή των ντόπιων και διεθνών αφεντικών σταδιακά μετατρέπεται από τις μεγαλύτερες βάσεις του ΝΑΤΟ, ώστε να μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των Αμερικανικών και Ευρωπαϊκών συμφερόντων. Απόρροια αυτής της λογικής είναι η μετατροπή του τόπου και βιομηχανικά, ως η “πράσινη μπαταριά” της Ευρώπης με μία αδηφάγα ενεργειακή πολιτική στείρας εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος. Μία χαβούζα των αφεντικών που θα κατασπαράζει αχόρταγα και ανεξέλεγκτα το φυσικό περιβάλλον και τις κοινωνίες και θα φτύνει κέρδη για τους λίγους.
Προβάλλει λοιπόν επιτακτική η ανάγκη για τη δημιουργία ενός σταθερού περιβάλλοντος -οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού- όπου θα εργαστούμε από κοινού για την ανατροπή του συστήματος. Κύτταρο αυτού του εγχειρήματος για εμάς αποτελεί ο αγροτικός συνεταιρισμός Δυτικής Ελλάδας, που στην ουσία θα είναι ο νομικός μανδύας της συλλογικότητας. Θα αποτελέσει την απαρχή της από κοινού κατοχής των μέσων παραγωγής και της γης. Η απόδοση της σοδειάς θα γίνεται με όρους όχι καπιταλιστικής εκμετάλλευσης αλλά με ανθρώπινο συλλογικό τρόπο. Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση, το προϊόν δεν θα αποτελεί εμπόρευμα με την έννοια που έχουμε συνηθίσει ως τώρα, αν και σαφώς θα περιέχει την εργατική μας δύναμη δεν θα καθορίζεται από αυτήν. Η αξία του θα ορίζεται από τις αγορές που απευθυνόμαστε. Αν για παράδειγμα το προϊόν μας διατίθεται σε καταλήψεις, στέκια, για προλεταριακές ανάγκες και σε άλλες δομές χωρίς μεσάζοντες τότε θα πρέπει να διασφαλίζουμε τον χαρακτήρα της μη εμπορευματοποίησης. Αν όμως κληθούμε το προϊόν μας να πουληθεί σε αγορές που λειτουργούν μέσα στα όρια της καπιταλιστικής ελεύθερης αγοράς, πράγμα θεμιτό για τις χρηματοδοτικές ανάγκες του εγχειρήματος, τότε θα ήταν αφέλεια να μην αυξήσουμε την τιμή του. Δυστυχώς το κύτταρο της δομής που οραματιζόμαστε θα πρέπει να περάσει από αυτήν την διπολική κατάσταση εγκλωβισμένο και στην αρχή της αναλογικότητας έτσι ώστε το περιβάλλον γύρω από το εγχείρημα να παρέχει μια σταθερότητα και να δίνει τη δυνατότητα στον κόσμο του αγώνα να συνεχίζει την αντίσταση και την δράση εναντία στο κράτος και το κεφάλαιο, δημιουργώντας ταυτόχρονα τρόπους και διεξόδους, ώστε να παραμένει όσο πιο πιστό στα ιδανικά μας και να μπορεί να μας προσφέρει μια γεύση από τον ελεύθερο νέο κόσμο που καθημερινά προσπαθούμε να δομήσουμε. Οραματιζόμαστε ότι όσο θα κλυδωνίζεται το σύστημα τόσο τα εγχειρήματα Άναρχοκολεκτιβισμού θα πληθαίνουν και θα δείχνουν το πραγματικό πρόσωπό τους που δεν είναι άλλο από τις ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΝΑΡΧΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΛΕΚΤΙΒΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΡΧΙΑ
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
εκδηλώσεις παρουσίασης και οικονομικής ενίσχυσης του εγχειρήματος 27-28-29 Αυγούστου Πανεπιστημιούπολη Πατρών
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ
