Πέμπτη 31 Αυγούστου 2017

LIDL: «Ο βραβευμένος ως top εργοδότης για το 2017, που σακατεύει τους εργαζόμενους»



Άγρια εκμετάλλευση και τη δημιουργία κλίματος τρομοκρατίας με απειλές για απολύσεις από την εργοδοσία της πολυεθνικής LIDL, καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση.

Συγκεκριμένα με ανακοίνωση του, το Σωματείο των εργαζομένων, σημειώνει:

«Η πολυεθνική LIDL συνεχίζει να εξαπολύει επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων στοχεύοντας στην γιγάντωση των κερδών της με το μικρότερο για αυτήν κόστος. Την ίδια περίοδο που προσπαθεί να αναβαθμίσει την εικόνα της με ανακαινίσεις καταστημάτων, προωθητικές καμπάνιες και διαφημίσεις που παρουσιάζουν τους εργαζόμενους τρισευτυχισμένους, οι εργαζόμενοι βιώνουν την πιο άγρια εκμετάλλευση.

Καθημερινά αυξάνεται η εντατικοποίηση αλλά και η τρομοκρατία για να δουλεύει αδιαμαρτύρητα κάθε εργαζόμενος σε όλα τα πόστα και με εξαντλητικούς ρυθμούς. Καθημερινή είναι και η απειλή της απόλυσης, με τους εργαζόμενους να δέχονται επανειλημμένα επιπλήξεις και αιφνιδιαστικούς ελέγχους.

Η εργοδοσία ισχυρίζεται ότι δεν κάνει απολύσεις αφού παίρνει κάθε δυνατό μέτρο για να εξαντλήσει σωματικά και ψυχολογικά τους συναδέλφους και να τους οδηγήσει σε παραίτηση. Στοχεύει κυρίως στους εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας ή με περισσότερα χρόνια προϋπηρεσίας για να μπορεί να τους αντικαταστήσει με νέους χωρίς δικαιώματα και με χαμηλότερο μισθό.

Πάγια τακτική της εργοδοσίας για όποιον δεν υποκύπτει στις πιέσεις είναι να τον κατηγορούν ότι κλέβει, χωρίς φυσικά κανένα αποδεικτικό στοιχείο, ενώ υπάρχει και το πρόσφατο παράδειγμα συναδέλφισσας που προσπάθησαν να την απολύσουν με το ανήκουστο επιχείρημα ότι σκέφτηκε να κλέψει.

Αυτός είναι ο βραβευμένος ως top εργοδότης για το 2017, που σακατεύει τους εργαζόμενους για να μπορεί να αυξάνει τα κέρδη του και να διεκδικεί όλο και μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς.

Αυτός είναι ο βραβευμένος ως top εργοδότης για το 2017, που δεν δίστασε πριν από λίγες μέρες να απολύσει συναδέλφισσα μας που αντιμετωπίζει για χρόνια προβλήματα με τον καρκίνο, με την δικαιολογία μάλιστα ότι μίλησε απότομα σε πελάτες.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Μην συμβιβαστούμε με την εξαθλίωση

Τα συμφέροντα της εργοδοσίας να αναπτύσσεται διαρκώς, να ανταγωνίζεται με τις άλλες εταιρίες του κλάδου, να κυνηγάει το κέρδους με κάθε τρόπο, δεν ταυτίζονται με τα δικά μας συμφέροντα για πλήρη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, για ελεύθερο χρόνο για εμάς και τις οικογένειες μας.

Κανείς συνάδελφος να μην μείνει μόνος του, φοβισμένος, να προσπαθεί ατομικά να λύσει το κάθε πρόβλημα.

Υπάρχει εμπειρία, όπου συλλογικά, μαζικά και με επιμονή δώσαμε μάχες είχαμε και κατακτήσεις.

Όσο δεν παίρνουμε την υπόθεση της ζωής μας στα χέρια μας τόσο πιο οδυνηρές θα είναι οι επιπτώσεις από τα μέτρα που από κοινού κυβέρνηση και εργοδοσία παίρνουν διαρκώς.

Έλα σε επαφή με το σωματείο σου, έχουμε τη δύναμη να οργανώσουμε εστίες αντίστασης σε κάθε κατάστημα».

ημεροδρόμος

Πόλιτικό κείμενο ανάληψης ευθήνης για την επίθεση στα γραφεία του ΔΟΛ.



‘’Αυτή είναι η εμπειρία μας.

Έρχονται να εκκενώσουν και να κατεδαφίσουν τα κατειλημμένα σπίτια των κοινοτήτων μας.

Έρχονται να διαλύσουν τα σπίτια των συντρόφων και των συντροφισσών μας.

Εμείς σε πείσμα της καταστολής, οργανώνουμε την αντεπίθεση μας για να αμυνθούμε, συναντιόμαστε, άγνωστες μεταξύ μας, με κοινά σημάδια, μηδενίζουμε τις αποστάσεις, χτίζουμε τις κοινότητες του αύριο, τους εφιάλτες των εχθρών της ελευθερίας μας.

Πρέπει να μπλοκάρουμε τις μηχανές, την ανάπτυξη που περνάει από πάνω μας .
Τα εδάφη του αγώνα δεν πρέπει να γίνουν προσπελάσιμα από τις μπουλντόζες και τους στρατούς τους.’’

Απόσπασμα από κείμενο συντρόφων/-ισσων



Εγκάρδια συντροφική αλληλεγγύη στην κατάληψη Τερμίτα στο Βόλο που απειλείται με κατεδάφιση από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις :

Rosa Nera στα Χανιά την οποία ο δήμος Χανίων θέλει να μετατρέψει σε τουριστικό θέρετρο

Mundo Nuevo στη Θεσσαλονίκη που στοχοποιήθηκε πρόσφατα από τοπικό δημοσιογραφικό σάιτ

Παπουτσάδικο στο Χαιδάρι που βρίσκεται στην λίστα με τις εκκρεμούσες εκκενώσεις.



ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΔΟΛ

Μην περιμένετε από μας αναφορά και συμμετοχή στις ενδοκαθεστωτικές σας συγκρούσεις.

Χτυπάμε και αποκλείουμε με κάθε ευκαιρία τα καθεστωτικά μέσα, όχι λόγω των ιδιαίτερων συμφερόντων που εξυπηρετούν, αλλά λόγω της ίδιας τους της δομής και λειτουργίας, της τάσης και της επιλογής τους να επιτίθονται στα αναρχικά/αντιεξουσιαστικά κινήματα.


Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Πέρα των προθέσεων του κάθε δημοσιογράφου τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι δομές που κατασκευάζουν την πραγματικότητα των ανθρώπων. Αποκαλούνται 4η εξουσία και αυτό είναι παραδοχή ακόμα και των πιο φιλελεύθερων αναλυτών. Η ελευθερία του λόγου που καμώνονται πως διακατέχει τις φάρες τους μόνο ελευθερία δεν είναι. Ο λόγος τους είναι εξαρτημένος και σε ευθυγράμμιση με τα συμφέροντα των χορηγών , των αφεντικών και των κομμάτων που βρίσκονται πίσω από κάθε εφημερίδα, ενώ οι δομές τους είναι πλήρως ιεραρχικές, παρόμοιες με αυτές των ολοκληρωτικών καθεστώτων όπου η κεντρική επιτροπή ελέγχει τη ροή του λόγου. Πώς τολμούν αυτοί οι ρήτορες να ταυτίζουν αυτήν την απόλυτη κατάσταση εξάρτησης και ιεραρχίας με την ελευθερία;
Ιδιαίτερη σημασία έχει επίσης η σχέση των ΜΜΕ με την αναπαραγωγή του έθνους-κράτους. Τα ΜΜΕ είναι ιδεολογικοί συνοριοφύλακες των εθνοκρατικών κοινωνιών. Μέσω των θέσεων και αναλύσεων που καταθέτουν αποφασίζουν ποιος είναι και πως είναι ο εξωτερικός εχθρός, ποιος είναι αποδεκτός εντός της εθνικής κοινωνίας και με ποιο τρόπο. Προφανώς θύματα κάθε είδους συνοριακού πολέμου είναι οι μετανάστες/μετανάστριες και οι αποκλεισμένοι από τον δημόσιο λόγο.
Η σχέση των ΜΜΕ με τον κρατικό μηχανισμό έγγειται και στον εξοπλισμό των επιθετικών στρατηγικών του με κοινωνική νομιμοποίηση. Πολλές φορές μάλιστα η ισχύς τους φτάνει σε σημείο να κατευθύνει τις κρατικές στρατηγικές αποδεικνύοντας τη διάσταση της εξουσίας τους. Η ασφάλεια που τους προσφέρεται από το κράτος εντείνει την δυνατότητά τους να κρίνουν και να καταδικάζουν και τους προφυλάσσει από την πραγματική ευθύνη που θα τους προσέδιδαν όσοι/ες έχουν βρεθεί στο στόχαστρό τους.

Η επίθεση στα αντιεξουσιαστικά/αναρχικά κινήματα

Η επίθεση στα άτομα και στα εγχειρήματα του κινήματος διαφοροποιείται από μέσο σε μέσο ενώ οι συγκεκριμένες πρακτικές εφαρμόζονται και σε περιπτώσεις εκτός του κινήματος. Προσπαθούν να αποπολιτικοποίησουν τις πράξεις μας προσδίδοντάς τους ιδιοτελή και ‘’σκοτεινά’’ συμφέροντα, αποκρύπτωντας τις περισσότερες φορές το λόγο μας ή ακόμα και τις ίδιες μας τις δράσεις. Σκαλίζουν το παρελθόν μας, βγάζουν στη φόρα προσωπικά στοιχεία και σχέσεις με σκοπό την ποινικοποίησή μας. Την ίδια στιγμή που γνωρίζουν εμπόρους τόνων ηρωίνης γράφουν τόνους άρθρων για τη σχέση αγωνιστών/τριών με ναρκωτικά. Πηγή τους αποτελεί το αστυνομικό δελτίο ή και πιο άμεσα η αντιτρομοκρατική η ίδια. Εστιάζουν αποκλειστικά στις βίαιες ενεργειές μας και όχι στα κοινωνικά και πολιτιστικά εγχειρήματά μας. Όσον αφορά στις καταλήψεις, η λασπολογία είναι στο ίδιο μήκος κύματος αφού αυτές συνδέονται άλλοτε με ναρκωτικά, με πρόκληση τρομοκρατίας στο κοινωνικό τους περιβάλλον και με εστίες μόλυνσης. Γι αυτό καλούν σε εκκένωση, αποκατάσταση της τάξης ακόμα και όταν δεν υπάρχει καμία εναλλακτική αξιοποίηση. Στο στόχαστρο των καθεστωτικών μπαίνουν ακόμα και οι ιδιοκτήτες που αποφασίζουν να μην προβούν σε μήνυση.
Ο προοδευτικός τύπος, από την άλλη, εισχωρεί στα ενδότερα του κινήματος παίρνοντας θέση υπέρ της τάδε τάσης ή συλλογικότητας κατηγορώντας άλλα κομμάτια του κινήματος. Ο προοδευτικός τύπος, παράγωγο της ρεφορμιστικής και αφομοιωτικής αριστεράς προσπαθεί να διασπάσει τα κινήματα εκμεταλλευόμενος πραγματικές διαφωνίες και αντιφάσεις. Στην καλύτερη, το κίνημά μας αποτελεί για τον αριστερό τύπο, ‘’γέμισμα στα κενά της κυβέρνησης’’, μια εναλλακτική μέχρι την επανασυγκρότηση του κράτους. Όσον αφορά στις καταλήψεις,αυτές οι αφηγήσεις συνδέουν το κλείσιμο των καταλήψεων με πλάνα αξιοποίησης κοινωφελούς ενδιαφέροντος. Στα χιλιάδες άδεια κτήρια των μητροπόλεων, οι καταλήψεις κατά κύριο λόγο, επιτειδευμένα γίνονται άμεσος στόχος εκκένωσης με το πρόσχημα να γίνουν ωδεία, σχολεία, νοσοκομεία, μουσεία και ξενώνες για πρόσφυγες (ακόμα και στις περιπτώσεις που αποτελούν ήδη χώρους στέγασης μεταναστών και προσφύγων!).



Από την δική μας μεριά, το κινήμά μας έχει τις δικές του απαντήσεις τόσο προς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο και προς το ίδιο το σύστημα.

Τα κινηματικά μέσα αντι-πληροφόρησης όπως το σάιτ Ιndymedia Athens, η εφημερίδα δρόμου Άπατρις και άλλα πολλά παραδείγματα οριζόντιας, αντι-εμπορευματικής και εξωθεσμικής ενημέρωσης των αγώνων και των ελευθεριακών μορφών ζωής, είναι η προοπτική της ελεύθερης πληροφόρησης, ανεξάρτητης από τον κρατικό έλεγχο και τα καπιταλιστικά συμφέροντα. Η οριζόντια δομή και η ανοιχτότητα τους διατηρεί τους διαχειριστές, τους συντάκτες και τους δημοσιευτές σε ίση θέση και σε άμεση επικοινωνία. Η αντι-εμπορευματική τους φύση διατηρεί την ενημέρωση προσβάσιμη σε όλους/ες, δίχως διαφημήσεις και καθοδήγηση, ενώ το συμφέρον όσων διαχειρίζονται αυτές τις δομές δεν είναι χρηματικό. Η μηδενική σχέση με τους θεσμούς, τα κόμματα και το κεφάλαιο δημιουργεί μια ενημέρωση πιο κοντά στην αλήθεια των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων κομματιών της κοινωνίας και ειδικότερα αυτών που έχουν περάσει στην εξέγερση και στον αγώνα. Η ανεξαρτησία τους βασίζεται ακριβώς στην αντιπαράθεσή τους με τα καθεστωτικά συμφέροντα.

Οι καταλήψεις μας απαντούν στο υφιστάμενο σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης με ποικίλους τρόπους. Σπάνε την αστική αποξένωση και τρομοκρατία της εμμονικά κλειδαμπαρωμένης πόρτας και του καγκελόφρακτου παράθυρου. Αποτελούν σημεία συνάντησης και έκφρασης εκατοντάδων ανθρώπων. Προσπαθούν να σπάσουν τους διαχωρισμούς και τις ιεραρχίες που δημιουργεί η πατριαρχία και η εθνικότητα και αποτελούν καταφύγια πολέμου για αποκλεισμένες και κατατρεγμένες ψυχές. Στις καταλήψεις μας συγκροτούμε πολυεθνικές κοινότητες με αποδοχή στα διαφορετικά φύλα και τις διαφορετικές σεξουαλικότητες, αποκτούμε συνείδηση της κοινωνικής μας θέσης και ικανότητα να συνυπάρξουμε και να συμπράξουμε ενάντια σε όσους λεηλατούν και οριοθετούν τις ζωές μας. Οι καταλήψεις μπορούν να είναι σχολεία, ιατρεία, οικολογικές δομές, δομές εργασίας και δημιουργίας και μπορούν να υπάρξουν ανεξάρτητες και ελέυθερες μόνάχα όταν περιφρουρούνται και βρίσκονται σε αντιπαράθεση με την εξουσία, τους θεσμούς και το κεφάλαιο.


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ INDYMEDIA ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΕΚΚΕΝΩΣΕΙΣ
ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ

ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΣΕ ΟΣΕΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ


ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΑΠΟΛΟΓΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ, ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΣΤΕΓΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ,
ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΜΑΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
-



Ραντεβού στην πορεία υπεράσπισης της κατάληψης Τερμίτα, Παρασκευή 1/9, στο Βόλο

Σύντρόφισσες και σύντροφοι από Καταλήψεις

Τρίτη 29 Αυγούστου 2017

Εύα Καϊλή: «Τίνος εγγονή εισ’ εσύ παιδάκι μου»;



«Κομμουνιστές εγκληματίες σκότωσαν τον παππού μου (…). Κομμουνιστές εγκληματίες έκαψαν το σπίτι της οικογένειάς μου, αφού το καταλήστεψαν».

Είναι γνωστή η παραπάνω κραυγή πολιτικής (και ιστορικής) απόγνωσης που πρόσφατα βγήκε από τα χείλη της ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ κυρίας Εύας Καϊλή, η οποία με την μαρτυρία της πρόσθεσε το δικό της λιθαράκι αλήθειας ώστε να θυμηθούν οι παλιοί και να γνωρίσουν οι νέοι τα… εγκλήματα των κομμουνιστών.

Που έγιναν αυτά που λέει η κυρία Καϊλή; Στην Κωνσταντία Μακεδονίας, όπως μας πληροφόρησε.

Μόνο που, ξέρετε, με την διήγηση της κυρίας Καϊλή υπάρχουν μερικά προβλήματα. Και για την ακρίβεια: Δεν συμφωνούν οι ημερομηνίες…

Εξηγούμαστε:

1) Το μόνο γνωστό και ιστορικά καταγεγραμμένο συμβάν την περίοδο του Εμφυλίου στην Κωνσταντία Μακεδονίας (έργο του μεταβαρκιζιανού κράτους, αλλά αυτό ας το προσπεράσουμε για να μην ταλαιπωρήσουμε περαιτέρω το μυαλουδάκι της κυρίας Καϊλη) λαμβάνει χώρα τον Φλεβάρη του 1947. Τότε, λοιπόν, θα ήταν που οι «κομμουνιστές εγκληματίες σκότωσαν τον παππού» της Εύας. Σίγουρα, πάντως, δεν γίνεται να της «σκότωσαν τον παππού», να «έκαψαν» και «καταλήστεψαν σπίτια» μετά το ’49, αφού μετά το 1949 οι «εγκληματίες κομμουνιστές» είχαν βρει αυτό που τους άξιζε στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στις φυλακές, στα Μακρονήσια και στον Αη Στράτη – και ουχί… Αη Στρατή (!) όπως τον εκφωνούσε στο MEGA η κυρία Καϊλή.

2) Όπως μαθαίνουμε η κυρία Καϊλή γεννήθηκε το 1978 (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%8D%CE%B1_%CE%9A%CE%B1%CF%8A%CE%BB%CE%AE). Και τώρα θα πείτε και τι μας νοιάζει και γιατί ασχολούμαστε με την ηλικία μιας κυρίας. Απάντηση: Περιμένετε…

3) Στις 9/6/2014 δημοσιεύτηκε άρθρο αφιερωμένο στην κυρία Καϊλή στο «Πρώτο Θέμα» με προσωπικές της φωτογραφίες και περιγραφές από την προσωπική της ζωή (http://www.protothema.gr/politics/article/385706/o-europaradeisos-ehei-plana-gia-tin-eua/). Εκεί, λοιπόν, ανάμεσα στα άλλα διαβάζουμε:

α) «Ο πατέρας της, Αλέξανδρος, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, αποφοίτησε από το Ζωγράφειο Λύκειο και βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει μηχανολόγος – ηλεκτρολόγος μηχανικός στο ΑΠΘ. Στα 23 του χρόνια έχει ήδη γίνει πατέρας της Εύας…»

Αλλά: Αν ο πατέρας της Εύας – που, παρεμπιπτόντως παλιότερα ρεπορτάζ ανέφεραν ότι ο πρωην υπουργός Υγείας Αδωνης Γεωργιαδης τον είχε διορίσει πρόεδρο του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου (http://www.koutipandoras.gr/article/resital-axiokratias-apo-adoni-poy-diorise-ton-patera-tis-kaili-proedro-toy) – το 1978 που γεννήθηκε η Εύα ήταν 23 ετών, τότε εκείνος γεννήθηκε το 1955. Συνεπώς τον μπαμπά του μπαμπά της Εύας δεν μπορεί να τον «σκότωσαν οι κομμουνιστές» το 1947, γιατί τότε εκείνος δεν θα μπορούσε – οχτώ χρόνια αφότου τον «σκότωσαν οι κομμουνιστές» – να έχει γεννήσει τον μπαμπά της Εύας και έτσι η Εύα δεν θα είχε παππού…

Μήπως, όμως, οι εγκληματίες κομμουνιστές «σκότωσαν τον (άλλον) παππού» της Εύας, τον παππού, δηλαδή, από την μεριά της μαμάς της;

Αυτή η εκδοχή θα ήταν μια κάποια λύση στο πρόβλημα, αλλά και πάλι το ίδιο δημοσίευμα του «Πρώτου Θέματος», στηριγμένο σε διηγήσεις της ίδιας της Εύας, περιπλέκει τα πράγματα. Ιδού πως μας λέει το δημοσίευμα ότι η Εύα περνούσε σαν παιδάκι τα καλοκαίρια της:

β) «…τα ξένοιαστα καλοκαίρια στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, όπου ζούσε ο παππούς και η γιαγιά από την πλευρά της μητέρας της, ήταν οι στιγμές όπου αποκαλυπτόταν η πιο αλέγκρα, έντονη πλευρά της».

Τι μαθαίνουμε εδώ; Μα ότι μετά το 1978 που γεννήθηκε η Εύα, η Εύα ζούσε ξένοιαστα καλοκαίρια με τον ολοζώντανο παππού (και την γιαγιά) από την μεριά της μαμάς της.

Συνεπώς – από το 1978 και μέχρι τουλάχιστον που η Εύα ήταν παιδούλα – ούτε αυτόν τον παππού της Εύας τον «σκότωσαν οι κομμουνιστές». Εκτός αν η Εύα τα ξένοιαστα καλοκαίρια, όταν και «αποκαλυπτόταν η πιο αλέγκρα, έντονη πλευρά της», τα περνούσε με το φάντασμα του παππού της…

Βεβαίως δεν αρνούμαστε ότι η κυρία Καϊλή γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα μας την οικογενειακή της κατάσταση. Ίσως όχι τόσο καλά όσο κατέχει την ιστορία περί τα «εγκλήματα των κομμουνιστών», αλλά (θα πρέπει να) την γνωρίζει.

Την επόμενη φορά, συνεπώς, που θα μιλήσει για τα «εγκλήματα των κομμουνιστών», ας κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις σε εκείνο το αφιέρωμα που της είχε κάνει το «Πρώτο Θέμα».

Μέχρι τότε, πάντως, εμείς ενθυμούμενοι πως αντιμετώπιζαν τέτοια θέματα οι δικοί μας παππούδες, δικαιούμαστε να αναρωτιόμαστε: «Τίνος εγγονή είσ’ εσύ παιδάκι μου»;

Ημεροδρόμος / Ν.Μπογιόπουλος

Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

Καϊλή νύχτα



Οι κομμουνιστές έσφαζαν με κονσερβοκούτια, βίαζαν γυναίκες και έτρωγαν παιδάκια. Ποιος δεν τα ξέρει αυτά. Τα έχει πει και ο Μανιαδάκης και ο Γεωργαλάς και ο Γιώργος Παπαδόπουλος. Ποιους έσφαζαν αδιάκριτα; Έλα μου ντε; Γιατί τα προσκλητήρια των Αριστερών για τους νεκρούς τους, έχουν και ονόματα και τόπο βασανιστηρίων και χαροκαμένες μανάδες και ιστορίες ολόκληρες.

Tου Κώστα Βαξεβάνη

Έχουν Πέτρουλες, Μπελογιάννηδες, Λαμπράκηδες και χιλιάδες ακόμη ζωντανούς ανάμεσά μας για να σου πουν την ιστορία όπως την έζησαν γεμάτη αίμα και φρίκη. Αυτά τα ονόματα παρατίθενται συγκεκριμένα απέναντι μαζί με ονόματα βασανιστών που τα πρόσωπά τους και τα έργα τους μπορείς να τα βρεις στα αρχεία της ΕΡΤ. Μακρονήσια, φάλαγγες, εκτελέσεις.

Με αυτά τα πράγματα θέλησε να παίξει η Εύα Καϊλή, φτιάχνοντας το δικό της πατριωτικό Ζάλογγο, από το οποίο, επειδή προφανώς δεν ήθελε και δεν μπορούσε να πηδήξει η ίδια, έβαλε την οικογένειά της να «σφαγιάζεται υπό τον κομμουνιστών» (έτσι μου το είχε πει και ο Παττακός σε μία συνέντευξη). «Εμένα τον παππού μου τον σκότωσαν εγκληματίες κομμουνιστές», διαβεβαίωσε το ελληνικό κοινό εν έτει 2017. Αορίστως και η κυρία Καϊλή, όπως οι Μανιαδάκηδες που διαβεβαίωναν πως οι κομμουνιστές σκοτώνουν, βιάζουν και παλουκώνουν και γι αυτό τους έστελνε προληπτικά στην εξορία και το απόσπασμα.

Αμφισβητώ την αφήγηση της Εύας Καϊλή; Δεν είναι στις προθέσεις μου, αλλά μου αρέσει η ιστορία και δεν μου αρέσει καθόλου η πολιτική αλητεία. Δηλαδή να επιστρέφει η χώρα στην εποχή της Δεξιάς του Ενωματάρχη και την εμφυλιοπολεμική λογική, επειδή η κυρία Καϊλή θέλει να κάνει το κομμάτι της ή να δαγκώσει κομμάτι δημοσιότητας.

Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν μερικά πράγματα.

1. Οι κομμουνιστές μέλη της Αντίστασης, πράγματι κατά τη διάρκεια της κατοχής, σκότωσαν έλληνες που είχαν διάφορες περίεργες ιδιότητες. Ήταν συνεργάτες των Γερμανών, μαυραγορίτες,γερμανοτσολιάδες και πολλές φορές και άμεσα εμπλεκόμενοι σε εγκλήματα κατά των Ελλήνων. Σε αυτό το θέμα ακόμη και αν δεν την βοηθούν οι ιστορικές της γνώσεις, κάτι θα έχει πάρει το μάτι της από τις ταινίες του κατά τα άλλα συμπαθή Αρτέμη Μάτσα. Θα έχει ενδιαφέρον λοιπόν να μάθουμε γιατί (αν ισχύει πραγματικά) κομμουνιστές σκότωσαν τον παππού της Καϊλή. Το θέμα αυτό το έθεσε η ίδια ως επιχείρημα στο δημόσιο διάλογο και αν δεν θέλει να κατηγορηθεί ότι ζηλεύει τη δόξα των Παττακών , καλό είναι να δώσει συγκεκριμένα στοιχεία.

2. Μετά την Κατοχή, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, αυτού του σκληρού και ανελέητου πολέμου, δεν σκότωναν απλώς δεξιοί, αριστερούς και αντίστροφα, αλλά αδέλφια τους αδελφούς τους. Δεν είναι γνώρισμα του ελληνικού εμφυλίου, αλλά κάθε εμφυλίου. Αν λοιπόν ο παππούς Καϊλή ήταν θύμα αυτής της σύρραξης, είναι πραγματικά απορίας άξιο, πώς η Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ δεν αντιλαμβάνεται τη διάσταση αυτού του πολέμου (δεν μπαίνω καν στο ποιος είχε δίκιο) και την ανάγκη να γίνεται η πολιτική με άλλους όρους.

3. Ίσως είναι καλό να μάθει η κυρία Καϊλή, πως το ιστορικό κόμμα στο οποίο ανήκει υπήρξε και πριν τον Βαγγέλη Βενιζέλο. Μία από τις μορφές που έτυχε τιμής και διακρίσεων από τον Παπανδρέου, ήταν ο Μάρκος Βαφειάδης, στρατιωτικός Διοικητής του Δημοκρατικού Στρατού (των κομμουνιστών δηλαδή της επίμαχης περιόδου. Δεν υπεισέρχομαι σε επεξήγηση των όρων Δημοκρατικός Στρατός κλπ, νομίζω η κυρία Καϊλή έχει όλη την ευχέρεια να μελετήσει τα λήμματα με την ησυχία της). Φαντάζομαι πως καταγγέλει και τον Ανδρέα Παπανδρέου μαζί με τους «εγκληματίες κομμουνιστές»

Ας πάμε όμως στην ουσία. Η Εύα Καϊλή, θέλοντας να ευθυγραμμιστεί, ως ευρωπαίζουσα με αυτό που αντιλαμβάνεται ως μοντέρνα και αποδοτική πολιτικά διαμάχη με τους κομμουνιστές ή θέλοντας να δώσει μαθήματα εθνικοφροσύνης κατά πώς τα αντιλαμβάνεται ο Άδωνης για μια πιθανή μελλοντική μεταγραφή, πήρε πάνω της ένα βάρος που δεν μπορεί να σηκώσει. Για την ακρίβεια κινδυνεύει κάποιοι να ψάξουν το αληθές ή όχι των ισχυρισμών της και πολύ περισσότερο της οικογενειακής ιστορίας. Εν ολίγοις λαγός την φτέρη έσειε, κακό της κεφαλής του.

Η χώρα, με ή χωρίς Καϊλή, με πολλούς πρωταγωνιστές σαν την Καϊλή, γνωρίζει μια επικίνδυνη κατάσταση. Τα πιο συντηρητικά κομμάτια της Δεξιάς, ευθυγραμμίζονται για πρώτη φορά με ψευδοκεντρώους αναθεωρητές, ανιστόρητους απολιτίκ και «πατσαβούρες της Βέρμαχτ», για να υπηρετήσουν τον κοινό σκοπό της ενοχοποίησης της Αριστεράς. Δεν τους ενδιαφέρει η Αριστερά ως ιστορική δύναμη αλλά ως δύναμη που τους αφαίρεσε την εξουσία. Με την ίδια ευκολία που κατηγορούν τον Μαδούρο για να πληγεί εκ μεταφοράς ο «φίλος Αλέξης», σηκώνουν τα λάβαρα των εμφυλιοπολεμικών συμβόλων, σπέρνουν το διχασμό και έχουν ήδη ανοίξει τα ξερονήσια της απαγόρευσης του αριστερού λόγου. Η αριστερά είναι κακιά γιατί ο Τσίπρας είναι αριστερός.Διαφορετικά θα έδειχναν έως και ανοχή. Οτιδήποτε αριστερό είναι κακό και οποιοσδήποτε αντιλαμβάνεται την Αριστερά ως στοιχείο της δημοκρατικής πραγματικότητας, συνοδοιπόρος. Παραφυάδες του Τσίπρα έχουν χαρακτηριστεί ο Καραμανλής, ο Αντώναρος, οι παλιοί Νεοδημοκράτες δημοκρατικής κοπής και όποιος αρθρώνει λόγο διαφωνίας για την μετατροπή της ΝΔ σε Δεξιά του χωροφύλακα.

Μπαίνουμε σε ένα νέο σκοταδισμό λαμπερής εκπροσώπησης μέσω καναλιών και ατόμων όπως η Εύα Καϊλή. Ο Σταλινισμός ξαναμπαίνει στο τραπέζι, οι κομμουνιστές ξανακρατάνε κονσερβοκούτια και στο δημόσιο λόγο ακούγονται πράγματα που είχε καταδικάσει έως και ο Ευάγγελος Αβέρωφ. Θέλουν να μπούμε σε μια βαθιά νύχτα στην οποία θα κυκλοφορούν τα ζόμπι του παρελθόντος. Όχι λοιπόν. Αν θέλετε νύχτα να τη ζήσετε μόνοι σας. Καϊλή σας νύχτα.

Διαβάστε σχετικά: Η σιωπή εκθέτει την Καϊλή μετά το άρθρο για τον παππού της - Δεν λέει ούτε το όνομά του (Tweets)

Τριετές σχέδιο υπουργείου Παιδείας, ΟΟΣΑ και μνημονιακές δεσμεύσεις



Η νέα Εκθεση του ΟΟΣΑ, που σύμφωνα με το τριετές σχέδιο του υπουργείου Παιδείας θα δημοσιοποιηθεί τον Οκτώβρη του 2017, κομμένη και ραμμένη στην αντίληψη και πρακτική που έχει ο ιμπεριαλιστικός οργανισμός για την εκπαίδευση-υπηρεσία και στις μνημονιακές δεσμεύσεις, μεταξύ άλλων θα περιλαμβάνει:

α) την εκπόνηση ενός νέου μοντέλου αποκεντρωμένης εκπαίδευσης για την Ελλάδα

β) μεθόδους για την εφαρμογή της σχολικής αυτο-αξιολόγησης

γ) βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της ποιότητας του εκπαιδευτικού συστήματος

δ) βελτίωση της διακυβέρνησης και της εδραίωσης του δικτύου των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης

ε) βελτίωση της συνάφειας των μαθησιακών αποτελεσμάτων με τις μεταβαλλόμενες ανάγκες και απαιτήσεις της αγοράς εργασίας

στ) γενικές μεθόδους αποτίμησης των ανθρώπινων και υλικών πόρων καθώς και της χρηματοδότησης που αφιερώνεται στην εκπαίδευση στην Ελλάδα μέσα στα όρια του μεσοπρόθεσμου προγράμματος (οι εμφάσεις δικές μας).

Οι οδηγίες αυτές αποτελούν και τον κορμό των επιλογών που θα επιδιώξει να εφαρμόσει το υπουργείο Παιδείας την επόμενη τριετία, αρχής γενομένης από τη νέα σχολική χρονιά και ο πυρήνας τους συνίσταται στη διαμόρφωση μιας δημόσιας εκπαίδευσης, που δεν θα είναι και τόσο δημόσια, αφού στη χρηματοδότηση και στο περιεχόμενό της θα συμμετέχουν και οι «χρήστες» των «υπηρεσιών» της, οι ιδιώτες, οι «τοπικές κοινωνίες» και τα «μαθησιακά αποτελέσματά» της θα εξαρτώνται από τις «απαιτήσεις της αγοράς εργασίας».

Η δημόσια χρηματοδότηση θα είναι κάτω από τη σιδερένια φτέρνα των «ορίων του μεσοπρόθεσμου προγράμματος», θα είναι δηλαδή υποτυπώδης και θα οδηγεί αναπόφευκτα στην αναζήτηση πόρων από «τρίτους», που με τη σειρά της θα ενισχύει την ιδιωτικοποίηση πλευρών της λειτουργίας του δημόσιου σχολείου, θα μετατρέπει τους εκπαιδευτικούς και κυρίως τους διευθυντές των σχολείων σε «καλούς και επινοητικούς διαχειριστές», δηλαδή μανατζαραίους και θα ανοίγει διάπλατα τις πόρτες για τη γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας και στην εκπαίδευση.

Η «αυτοαξιολόγηση» θα είναι το πρώτο βήμα για την εφαρμογή της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων και θα αποτελεί έναν διαρκή μπαμπούλα για την κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών και σχολείων.

Τριετές σχέδιο -χρονοδιάγραμμα

Σημαντικά σημεία του τριετούς σχεδίου για την εκπαίδευση 2017-2019 είναι τα ακόλουθα:

♦ Αυτοαξιολόγηση-Αποκέντρωση-Αυτονομία
Το σχολικό έτος 2017-2018 θα γίνει η έναρξη της αυτοαξιολόγησης της εκπαιδευτικής μονάδας. Η ολοκλήρωση της επιλογής όλων των διευθυντών και των στελεχών εκπαίδευσης θα γίνει μέχρι τον Αύγουστο του 2018.

Σάββατο 26 Αυγούστου 2017

Η γερμανική κυβέρνηση απαγορεύει το Linksunten Indymedia / συνεχή ενημέρωση

athens indymedia

https://enoughisenough14.org/2017/08/25/german-government-bans-linksunten-indymedia




Η γερμανική κυβέρνηση απαγόρευσε σήμερα τη σελίδα linksunten.indymedia.org . Σύμφωνα με τα κύρια γερμανικά μέσα ενημέρωσης, δόθηκε η απόφαση σε 3 υποτιθέμενους "χειριστές" της πλατφόρμας indymedia.

Tweet από το γερμανικό ομοσπονδιακό υπουργείο που ανακοινώνει την απαγόρευση των Linksunten Indymedia:


Minister #deMaizière hat heute die linksextremistische Internetplattform #linksunten.indymedia verboten. Weitere Infos folgen in Kürze.


Οι αστυνομικοί εισέβαλαν σε κτίρια, κατασχέθηκαν υπολογιστές αλλά μέχρι στιγμής οι αστυνομικοί δεν έκαναν συλλήψεις. Ο κ. Thomas Strobl (CDU), υπουργός Εσωτερικών της Βάδης-Βυρτεμβέργης, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι βρίσκονται σε εξέλιξη επιδρομές σε "πολλαπλά αντικείμενα". Ο ομοσπονδιακός υπουργός Εσωτερικών Τόμας Ντε Μαζίερ είπε ότι το Linksunten ενεργεί κατά της "συνταγματικής τάξης".

Οομοσπονδιακός υπουργός Εσωτερικών αιτιολόγησε την απαγόρευση λέγοντας ότι ο σκοπός και η δραστηριότητα της ιστοσελίδας Linksunten Indymedia: "παραβιάζει τους ποινικούς νόμοους." Όλα τα λογότυπα Linksunten Indymedia απαγορεύονται επίσης στη Γερμανία.

Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα Neues Deutschland , ο ιστότοπος ήταν εκτός σύνδεσης για σύντομο χρονικό διάστημα το πρωί της Παρασκευής, αλλά αργότερα ο ιστότοπος ήταν ξανά σε απευθείας σύνδεση. Στις 10:50 π.μ. (CET) και πάλι και ο χώρος ήταν πάλι κάτω. Ωστόσο, αναμένεται ότι το Linksunten θα μπορούσε να συνδεθεί ξανά σύντομα. Το Linksunten.indymedia είναι οργανωμένο αποκεντρωμένα και αποθηκεύεται σε διαφορετικούς διακομιστές και η De Mazière παραδέχθηκε ότι δεν θα είναι δυνατή η διακοπή Linksunten σήμερα ή τις επόμενες ημέρες.

Το Linksunten υπάρχει στην τρέχουσα μορφή του από το 2009 και δημοσίευσε προσκλήσεις για δράσεις και διαδηλώσεις, ανακοινώσεις ομάδων που πραγματοποίησαν ενέργειες, άρθρα για συζητήσεις, αναλύσεις και εκθέσεις από και για πολλά θέματα. Η πλατφόρμα έδωσε στους ανθρώπους ένα πεδίο για ανώνυμη δημοσίευση, πέρα ​​από τον έλεγχο των κρατικών αρχών.

Η κατασταλτική δράση εναντίον του Linksunten έρχεται αφού πολλοί Γερμανοί πολιτικοί ανακοίνωσαν ότι το κράτος θα επιταχύνει την πάλη ενάντια σε αυτό που αποκαλούν «αριστερό εξτρεμισμό». Αυτές οι ανακοινώσεις ήρθαν μετά από διαμαρτυρίες του NoG20 τους τελευταίους μήνες στο Αμβούργο. Το Linksunten Indymedia δημοσίευσε πολλές εκκλήσεις, αναφορές και αναλύσεις πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τις διαμαρτυρίες του ΝΟ. G20.

Το γερμανικό κράτος δεν θα μπορούσε να φιμώσει το κίνημα μετά από απαγορεύσεις σε περιοδικά όπως το Radikal και πιθανότατα θα αποτύχουν και πάλι. Το κίνημα δεν μπορεί να σιγήσει. Είμαστε όλοι Linksunten!



Ενημέρωση 01:22 μ.μ. (CET): Τουλάχιστον μία σύλληψη σε σχέση με την απαγόρευση του Linksunten. Σύμφωνα με το   de.indymedia  στο οποίο τωρα απαγορευεται επίσης η πρόσβαση, ο δικηγόρος του Daniel Behrens δήλωσε ότι ο πελάτης του Συνελήφθη σήμερα στις 11:00. Αύριο το πρωί ο Ντάνιελ θα πρέπει να εμφανιστεί ενώπιον του δικαστηρίου. Το δικαστήριο θα πρέπει να αποφασίσει για την προδικαστική σύλληψη του.
Ενημέρωση 01:28 μ.μ. (CET) : Ο ομοσπονδιακός υπουργός Εσωτερικών Thomas de Mazière δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι το linksunten.indymedia.org απαγορεύεται και οι άνθρωποι πίσω του θεωρούνται μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης.
Ενημέρωση 05:33 μ.μ. (CET) : Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό (Hauptbahnhof, Hbf) στο Mainz της Γερμανίας, ώρα 07:00 (19:00). Δεν θα σας αφήσουμε να αποκλείσετε τις απόψεις μας!

Τετάρτη 23 Αυγούστου 2017

Η κατάθεση της εισαγγελέα Τζίβα για Μαρινάκη και «Noor 1»



Για πρώτη φορά η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιά τοποθετείται επίσημα για την υπόθεση του «Noor 1», τις καταγγελίες Γιαννουσάκη και την εμπλοκή Μαρινάκη, μέσα από τις επίσημες έγγραφες εξηγήσεις που έδωσε στο πλαίσιο της δικογραφίας που έχει σχηματιστεί.

Αποκαλυπτικά στοιχεία από τη δικογραφία που έχει σχηματιστεί μετά τις καταγγελίες του ισοβίτη για το «Noor 1», Ευθύμιου Γιαννουσάκη, ότι η εισαγγελέας Ειρήνη Τζίβα και ο λιμενικός Παναγιώτης Χριστοφορίδης τον «πίεζαν αφόρητα» να εμπλέξει στην υπόθεση τον εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη, παρουσιάζει σήμερα το Documento.

Είναι η πρώτη φορά που η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιά τοποθετείται επισήμως με τις έγγραφες εξηγήσεις της στον εισαγγελέα Εφετών Παναγιώτη Μπρακουμάτσο, ο οποίος διενεργεί την ποινική προκαταρκτική εξέταση για την υπόθεση και εξιστορεί όσα διαδραματίστηκαν στις φυλακές Αυλώνα το βράδυ της 17ης Ιανουαρίου 2017 κατά τη συνάντησή της με τον ισοβίτη.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η εισαγγελέας αναφέρεται αναλυτικά σε όλες τις κινήσεις της, για τις οποίες ήταν ενήμερη η προϊσταμένη της, εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου, και –βέβαια– στη συνομιλία που είχε με τον ισοβίτη, το περιεχόμενο της οποίας –κατά την κ. Τζίβα– δεν έχει καμία σχέση με τους δικούς του ισχυρισμούς, οι οποίοι έγιναν αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης από την αξιωματική αντιπολίτευση.

Ακόμη με δεύτερο, συμπληρωματικό της υπόμνημα, το οποίο υπέβαλε εξαιτίας νεότερων «στοιχείων» που… θυμήθηκε να εκθέσει σε βάρος της ο κ. Γιαννουσάκης, η κ. Τζίβα του δίνει και μια πληρωμένη απάντηση στον ισχυρισμό του ότι του είχε δώσει και το τηλέφωνο του γραφείου της προκειμένου, μεταξύ άλλων, να τον... ενημερώνει για την εξέλιξη της έρευνας της οικονομικής αστυνομίας σε βάρος του Βαγγ. Μαρινάκη.

«Για ποιον λόγο άραγε –αναρωτιέται στο συμπληρωματικό της υπόμνημα η κ. Τζίβα– αφού κατά τους ισχυρισμούς του ουδέποτε υπαινίχτηκε καν ότι ο κ. Μαρινάκης εμπλέκεται στην υπόθεση;».

Ειδικότερα:

Από τα στοιχεία που έχει το Documento για τη δικογραφία, η οποία έχει σχηματιστεί με αφορμή τη μηνυτήρια αναφορά του Ευθ. Γιαννουσάκη σε βάρος του λιμενικού Παν. Χριστοφορίδη, που είχε διενεργήσει έρευνες για την υπόθεση του «Noor 1» αλλά και κατά της κ. Τζίβα, η οποία διενεργεί παράλληλες έρευνες για υποθέσεις λαθρεμπορίας, ξεπλύματος μαύρου χρήματος και την τυχόν σύνδεσή τους με την υπόθεση του «Noor 1» και τις «σκοτεινές» διαδρομές του, φαίνεται ότι:

Ο Ευθ. Γιαννουσάκης πιάνεται τελικά ο ίδιος στα δίχτυα των αντιφάσεων και των αλληλοσυγκρουόμενων ισχυρισμών του και προκαλεί εύλογες αμφιβολίες για το αληθές των καταγγελιών του ότι στήθηκε ολόκληρη συνωμοσία, με την εμπλοκή και κυβερνητικών στελεχών, προκειμένου να χτυπηθεί ο Βαγγ. Μαρινάκης. Κάτι που ο ίδιος είχε φροντίσει να κάνει με όσα είχε πει ή υπαινιχθεί στις περιβόητες και καθόλου πια μυστικές καταθέσεις του.

«Θα βάλει να με σκοτώσουν»

Η σχετική έρευνα που διατάχθηκε προκειμένου να διαπιστωθεί εάν η εισαγγελέας αλλά και ο ανακριτικός υπάλληλος του Λιμενικού διέπραξαν, όπως κατήγγειλε ο Γιαννουσάκης, το αδίκημα της κατάχρησης εξουσίας (σε βαθμό πλημμελήματος) κατά την ενάσκηση των καθηκόντων τους, ολοκληρώθηκε στα τέλη του Ιουλίου, με την υποβολή των εξηγήσεων της κ. Τζίβα, οι οποίες έχουν μεγάλο ενδιαφέρον.

Καταρχάς η εισαγγελέας απαντά σε ισχυρισμούς περί αναρμοδιότητάς της να λάβει κατάθεση από κρατούμενο στις φυλακές Αυλώνα ότι τα Εφετεία Αθήνας και Πειραιά ανήκουν σε μια εφετειακή περιφέρεια (άρθρο 243&3 ΚΠΔ).

Επισημαίνει ότι ο λιμενικός Παν. Χριστοφορίδης την είχε εγγράφως ενημερώσει από τον Αύγουστο του 2015 ότι ο Ευθ. Γιαννουσάκης του ζητούσε να τον επισκεφτεί στις φυλακές Αυλώνα για να δώσει περισσότερα στοιχεία για άγνωστους δράστες.

Για το βράδυ που η ίδια πήγε στις φυλακές Αυλώνα, φέρεται να τονίζει ότι ο ίδιος ο Ευθ. Γιαννουσάκης ζήτησε να δώσει επειγόντως κατάθεση, παρακαλώντας μάλιστα να μη γίνει αντιληπτή η παρουσία της γιατί φοβόταν για τη ζωή του και τη ζωή της οικογένειάς του. Για το θέμα μάλιστα είχε ενημερωθεί και ο υπουργός Δικαιοσύνης.

Ο Ευθ. Γιαννουσάκης ζήτησε να της μιλήσει κατ’ ιδίαν και της είπε ότι στην υπόθεση της μεταφοράς του φορτίου της ηρωίνης εμπλέκεται άμεσα ο Βαγγ. Μαρινάκης, ο οποίος χρησιμοποιούσε τον λογαριασμό που ο ίδιος τηρούσε σε τράπεζα στο Ντουμπάι για να καταθέτει χρήματα που αφορούσαν τη μεταφορά της ηρωίνης.

Της επέδειξε δε και αντίγραφο λογαριασμού, με ποσά τα οποία ο ισοβίτης ισχυρίστηκε ότι ήταν κατατεθειμένα από τον εφοπλιστή για τα έξοδα μεταφοράς του πλοίου και ότι μάλιστα σε αυτόν τον λογαριασμό έχουν καταθέσει κάποιοι από τους καταδικασθέντες για την υπόθεση. Αλλά ότι δεν μπορεί να καταθέσει γι’ αυτές τις χρηματικές καταθέσεις, που δεν αφορούν εμπορικές συναλλαγές, γιατί φοβάται ότι ο Βαγγ. Μαρινάκης θα βάλει ανθρώπους να τον σκοτώσουν.

Ακόμη, σύμφωνα με πληροφορίες, όταν η εισαγγελέας εξήγησε στον κρατούμενο ότι δεν γίνεται να τον αφήσουν να φύγει, όπως ζητούσε, στο εξωτερικό ύστερα από αναστολή εκτέλεση της ποινής του, αλλά να εξεταστεί η δυνατότητα να μπει σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων, ο ισοβίτης ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να δώσει καμία κατάθεση γι’ αυτά που της είχε πει προφορικά καθώς φοβάται για τη ζωή του κι αν ποτέ μαθευτεί αυτή η συζήτηση αυτός θα τη διαψεύσει.

Η κ. Τζίβα αποχώρησε τελικά από τις φυλακές, αφού πήρε μόνο μια φωτοτυπία του τραπεζικού λογαριασμού που της είχε αναφέρει ο Ευθ. Γιαννουσάκης, ενημερώνοντας τηλεφωνικά για όσα διημείφθησαν την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Λίγες ημέρες αργότερα ο Ευθ. Γιαννουσάκης έδωσε κατάθεση στον Παν. Χριστοφορίδη εγχειρίζοντάς του αντίγραφο του τραπεζικού λογαριασμού.

Αργότερα ο ίδιος ο Γιαννουσάκης καταθέτοντας στο δικαστήριο που συζήτησε την αίτηση αναστολής του και την απέρριψε επικαλέστηκε το γεγονός ότι έχει καταθέσει το εν λόγω τραπεζικό εξτρέ από τα οποία θα προκύψουν στοιχεία.

«Εκανε το καθήκον της»

Στις 29 Ιουνίου καταθέτοντας σε υποστήριξη της μήνυσης του ο ισοβίτης, αναφερόμενος στη συνάντησή του με την κ. Τζίβα, δεν μίλησε για «αφόρητες πιέσεις και εκβιασμούς». Αναφέρθηκε στο «εισαγγελικό της καθήκον» και τόνισε ότι « δεν μου άφησε την παραμικρή σκέψη ότι γνωρίζει ότι πάει να μπλέξει έναν αθώο άνθρωπο. Η πίεση που μου άσκησε θεωρώ ότι ήταν αντίδραση των πιέσεων που δέχτηκε, προκειμένου να έρθει στις 11 το βράδυ για να πάρει κατάθεση. Δεν μου άσκησε καμία μορφή εκβιασμού... ο λόγος που τη μήνυσα είναι η φράση του Χριστοφορίδη ότι η κ. Τζίβα θα έχει γνώση της παράνομης κατάθεσης που μου ζήταγε να δώσω».

Στις 24 Ιουλίου όμως δίνει συμπληρωματική κατάθεση, κατά την οποία υποστήριξε κάτι που δεν είχε αναφέρει σε προηγούμενες αναφορές – καταθέσεις του.

Ισχυρίστηκε ότι η κ. Τζίβα του είχε δώσει τον αριθμό του σταθερού τηλεφώνου στο γραφείο της στην εισαγγελία για να επικοινωνεί μαζί της για δύο λόγους:

Για να της πει τα ονόματα της σύνθεσης του Πενταμελούς Εφετείου Αναστολών που θα δίκαζε την αίτησή του, προκειμένου να κάνει παρέμβαση υπέρ του αλλά και για να τον ενημερώνει για την εξέλιξη της έρευνας σε σχέση με την οικονομική αστυνομία και οτιδήποτε άλλο σε βάρος του κ. Μαρινάκη.

Η απάντηση της εισαγγελέα στο νέο – όψιμο αυτό στοιχείο των καταγγελιών Γιαννουσάκη ήταν εύλογη:

Τα τηλεφωνικό νούμερο που επικαλέστηκε θα μπορούσε να το βρει πολύ εύκολα είτε από τον τηλεφωνικό κατάλογο είτε από το διαδίκτυο.

Σε ό,τι αφορά τα περί τηλεφωνικών επικοινωνιών τους, η κ. Τζίβα αναρωτιέται πώς γίνεται να συζητούσαν και να τον ενημέρωνε περί Μαρινάκη αφού ο ίδιος λέει ότι δεν της είχε αναφέρει ποτέ κάτι για τον εφοπλιστή, ενώ για τα περί πρόθεσης… παρέμβασής της στους εφέτες του τα επιστρέφει αναφέροντας ότι δεν χρήζουν σχολιασμού λόγω έλλειψης στοιχειώδους σοβαρότητας.

Τρεις ημέρες πάντως μετά τη συμπληρωματική κατάθεση Γιαννουσάκη, συμπληρωματική κατάθεση με την οποία υποστηρίζει τους ισχυρισμούς του ισοβίτη έδωσε και ο δημοσιογράφος Ελευθέριος Χαραλαμπόπουλος.

Σύμφωνα με δικαστικές πηγές, ο κ. Χαραλαμπόπουλος κατέθεσε και αυτός ότι υπήρξαν τηλεφωνικές συνομιλίες μεταξύ Τζίβα – Γιαννουσάκη στο σταθερό στο γραφείο της στην Εισαγγελία Πειραιά. Μάλιστα, ο μάρτυρας ανέφερε και περισσότερες λεπτομέρειες από τον ίδιο τον κ. Γιαννουσάκη λέγοντας ότι, όπως του είχε πει ο ισοβίτης, είχαν μιλήσει με την εισαγγελέα αρκετές φορές και η συνολική διάρκεια των συνομιλιών ήταν τουλάχιστον 20 λεπτών. Κατέθεσε ακόμη, πάντα σύμφωνα με όσα του είχε πει ο κ. Γιαννουσάκης και συμπληρώνοντας τη δική του μαρτυρία, ότι ο λόγος που έδωσε η εισαγγελέας το τηλέφωνό της στα δικαστήρια στον ισοβίτη ήταν για να της δώσει τα ονόματα των δικαστών που θα δίκαζαν την αίτηση αναστολής του για να κάνει επέμβαση να την πάρει, αλλά μόνον αν έδινε κατάθεση σε βάρος του Βαγγ. Μαρινάκη. Κι ακόμη ότι ο Ευθ. Γιαννουσάκης θα ζητούσε να αρθεί το απόρρητο αυτής της γραμμής για να προκύψουν οι κλήσεις από το σταθερό των φυλακών Αυλώνας όπου κρατείτο.



Οι αιτήσεις εξαίρεσης και… ο Άδωνης

Ο Ευθύμιος Γιαννουσάκης όμως δεν περιορίστηκε στην υποβολή της συμπληρωματικής κατάθεσης σε βάρος της κ. Τζίβα. Ολο αυτό το διάστημα έχει υποβάλει και τρεις αιτήσεις εξαίρεσης σε βάρος της (που έχουν απορριφθεί) επικαλούμενος, μεταξύ άλλων, και την έρευνα του κ. Μπρακουμάτσου, ο οποίος αν και ολοκλήρωσε με τις καταθέσεις και τις έγγραφες εξηγήσεις έχει ακόμη τη δικογραφία ανοιχτή…

Γεγονός που κρατά σε «ομηρία» την κ. Τζίβα και δίνει τα περιθώρια στον ισοβίτη να καταθέτει τις αιτήσεις εξαίρεσης, αμφισβητώντας την αμεροληψία της, τακτική πολύ δημοφιλής τα τελευταία χρόνια σε πολλούς μεγαλόσχημους και μη που εμπλέκονται σε σοβαρές ποινικές υποθέσεις.

Με τις απανωτές αιτήσεις εξαίρεσης καταφέρνουν να κερδίσουν χρόνο μπλοκάροντας, μέχρι να αποφανθούν τα αρμόδια συμβούλια, την εξέλιξη των ερευνών.

Και δίνοντας και τροφή για άσκηση πολιτικής τύπου… Αδωνη Γεωργιάδη, ο οποίος αναφερόμενος στην υπόθεση, ως αυτεπαγγέλτως παρεμβαίνων εισαγγελέας «βάφτισε» τον χαρακτήρα του διερευνώμενου αδικήματος κακούργημα και δήλωσε ούτε λίγο ούτε πολύ αναφερόμενος στις τυχόν ευθύνες εισαγγελέα και λιμενικού ότι τα ποινικά αδικήματα παραγράφονται σε… 15 χρόνια.

Το πόσο σημαντικές είναι οι έρευνες που συνεχίζει παρά τα προσκόμματα να διενεργεί η εισαγγελέας αποδεικνύεται και από την πρεμούρα εν μέσω θερινών διακοπών, αυγουστιάτικα δηλαδή, του Ευθ. Γιαννουσάκη να καταθέσει αίτηση ζητώντας αντίγραφα της δικογραφίας που χειρίζεται η κ. Τζίβα, τα οποία ως απλός μάρτυρας που είναι δεν δικαιούται να λάβει.

Η αίτηση του απορρίφτηκε και ο ισοβίτης ή κάθε άλλος… ενδιαφερόμενος θα παραμείνουν με την αγωνία.


Κατερίνα Κατή
documento

Προς φασιστόμουτρα και λοιπούς συγγενείς (μέρος 3ο)

"  Τί νόημα έχει να γυρνάμε τόσο πίσω στην Ιστορία; Είναι απλό: Όταν μιλάμε για την Ιστορία μιλάμε για το σήμερα, για το τώρα. Γιατί η Ιστορία είναι η πολιτική του παρελθόντος. Που σημαίνει ότι η σημερινή πολιτική δεν είναι τίποτα λιγότερο από την Ιστορία του μέλλοντος. Και, συνεπώς, αναλογεί στον καθένα μας το δικό του μερίδιο ευθύνης για το πως θα γραφτεί, και για το αν θα επιτραπεί στα θρασίμια της φαιάς προπαγάνδας να ξαναγράψουν την ιστορία παραποιημένη πάνω στην πλάτη τη δική μας και των παιδιών μας.  "
ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Με αφορμή το περίφημο αντικομμουνιστικό συνέδριο που διοργανώνεται στην Εσθονία, όλη η σαπίλα του ντουνιά, ό,τι κατακάθι κυκλοφορεί στον εγχώριο δημόσιο βίο, πλαισιωμένο από το περίφημο… «δημοκρατικό τόξο» – ή άλλως πως το κουκούλι εκτροφής του φασισμού – συνασπίστηκαν τις τελευταίες μέρες για να διατρανώσουν την πίστη τους στο «αξιακό» πλαίσιο της ΕΕ, η οποία ΕΕ είναι, λέει, κατά των ολοκληρωτισμών…

Στόχος τους για μια ακόμα φορά να αναπαραγάγουν την άθλια θεωρία των «δυο άκρων», να ελεεινολογήσουν κατά των κομμουνιστών, να συσχετίσουν ό,τι ωραιότερο και ευγενέστερο γέννησε η ανθρώπινη σκέψη – την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο – με τον μισανθρωπισμό, με τον ρατσισμό, με την κτηνωδία, με τον ναζισμό.

Έφτασαν να μιλούν για τα «εγκλήματα των κομμουνιστών», ποιοι; Αυτοί που λίγο να ξύσεις την επιφάνεια της σκοταδιστικής τους μπούρκας θα διαπιστώσεις ότι σαν το μεγαλύτερο «έγκλημα» των κομμουνιστών θεωρούν ακριβώς το γεγονός ότι οι κομμουνιστές τσάκισαν τον φασισμό!

Αλλά ποια είναι η ΕΕ, ποιο κομμάτι της ευρωπαϊκής κληρονομιάς κουβαλάει και εκπροσωπεί και ποια, τελικά, η σχέση της με τον φασισμό; Είναι προφανές: Αν η ΕΕ εκπροσωπεί κάποια Ευρώπη, τότε σίγουρα αυτή δεν είναι η Ευρώπη του Διαφωτισμού, της Αναγέννησης και των κοινωνικών επαναστάσεων. Είναι η Ευρώπη της Ιεράς Συμμαχίας, της αποικιοκρατίας και του φασισμού.

Ο φασισμός γεννιέται μέσα στους υπονόμους του συστήματος της καπιταλιστικής αγριότητας, της εκμετάλλευσης, της σήψης, της διαφθοράς. Ειδικά, δε, σε συνθήκες κρίσης αυτού του συστήματος, του καπιταλιστικού συστήματος, ο φασισμός γιγαντώνεται και αξιοποιείται από τις κυρίαρχες οικονομικές ελίτ ώστε να διατηρήσουν την κυριαρχία τους με μοχλό τον αυταρχισμό και την τρομοκρατία.

Ανάλογα με το μέγεθος της κρίσης ορίζονται και οι ανάγκες της οικονομικής ολιγαρχίας. Για να τσακίσει τις αντιστάσεις ή για να ξεστρατίσει την οργή που προκαλεί η πολιτική της, με την οποία μετακυλύει τα βάρη της κρίσης στο λαό, ο φασισμός αξιοποιείται είτε ως επικουρικός παρακρατικός μηχανισμός της εξουσίας της, είτε ακόμα και ως επίσημη μορφή πολιτικής διαχείρισης των υποθέσεών της.
Αυτό συνέβη το 1919 στην Ιταλία όταν ο μεγιστάνας Ανιέλι έπαιρνε από το χεράκι τον Μουσολίνι και τον παρουσίαζε στους βιομηχάνους, στην έδρα του Συνδέσμου Βιομηχάνων της Ιταλίας, ως τον πιστότερο υπηρέτη της τάξης τους.
Αυτό συνέβη όταν συγκροτούνταν τάγματα εφόδου χρηματοδοτούμενα από εργοστασιάρχες και χτυπούσαν εργάτες και απεργίες, όπως γινόταν το 1920 στην Ιταλία από τους μελανοχίτωνες.
Αυτό συνέβη όταν ο βασιλιάς Βιτόριο Εμμανουέλε έπαιρνε υπό την αγκάλη του τον «Ντούτσε» και τον διόριζε πρωθυπουργό το 1922.
Αυτό συνέβη στη Γερμανία με τον Χίτλερ να κάνει πραξικόπημα το 1923 και δέκα χρόνια αργότερα οι τραπεζίτες και οι βιομήχανοι να τον διορίζουν καγκελάριο.

Ο φασισμός είναι – μεταξύ άλλων – η μορφή πολιτικής διαχείρισης των υποθέσεων της ολιγαρχίας που, πίσω από το «φιλολαϊκό» προσωπείο που χρησιμοποιεί για να αποκτήσει κοινωνική βάση, εκείνο που πραγματικά εγγυάται μέσα από την θηριωδία και την κτηνωδία των μεθόδων της είναι ότι τίθεται «το κράτος στην υπηρεσία του ιδιωτικού κεφαλαίου», όπως ακριβώς το υποσχέθηκε ο Χίτλερ στη Λέσχη των Γερμανών Βιομηχάνων του Ντίσελντορφ το 1933.

Φυσικά όταν απειλείται η εξουσία της άρχουσας τάξης ή σε συνθήκες πολιτικής αστάθειας αυτής της εξουσίας, οι ελίτ δεν αναμένουν πότε ο φασισμός θα αποκτήσει κοινωνικό έρεισμα για να τον αξιοποιήσουν. Τον επιβάλλουν «από τα πάνω» με φωτιά και σίδερο: Αυτό συνέβη το 1973 στη Χιλή, το 1936 στην Ισπανία, το 1936 και το 1967 στην Ελλάδα.

Η ΕΕ που … απεχθάνεται τους «ολοκληρωτισμούς», που οι πολυεθνικές της είναι βουτηγμένες στο αίμα των λαών από την εποχή της αγαστής συνεργασίας τους με το ναζιστικό καθεστώς των Νταχάου και των Άουσβιτς (http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/180010,Kati-leipei-apo-to-kadro.html), είναι αυτή που

α) μόνο από το 2014 και μετά έχει χρηματοδοτήσει με περισσότερα από 2 εκ. ευρώ φασίστες και νεοναζί σε όλη την Ευρώπη (http://expo.se/2016/over-two-million-euros-in-eu-subsidies-granted-to-fascists_7074.html),

β) έχει στηρίξει και στηρίζει τους νεοναζί της Ουκρανίας με τους οποίους έχει προωθήσει και συμφωνία σύνδεσης,

γ) παρακολουθεί τις κυβερνήσεις κρατών – μελών της (πχ Βαλτικές χώρες, της δε Εσθονίας προεξάρχουσας) να ηρωοποιούν τους ναζί και τους δοσίλογους συνεργάτες τους της περιόδου της Κατοχής,

δ) έχει στρώσει το έδαφος για την ενίσχυση της ακροδεξιάς από την Λεπέν στη Γαλλία μέχρι τους Ουρμπάν στην Ουγγαρία κι από Αυστρία μέχρι Ολλανδία, Σουηδία και Γερμανία.

2ο Κάμπινγκ της ΕΣΕ Ιωαννίνων (Πέμπτη έως Κυριακή 24-27 Αυγούστου)


Κυριακή 20 Αυγούστου 2017

Το χρονικό της «μαύρης» Παρασκευής του 2007


Περίπου 1.500 σπίτια θα καούν ολοσχερώς και περισσότεροι από 6.000 άνθρωποι θα μείνουν άστεγοι. Σχεδόν 4,5 εκατ. ελαιόδεντρα θα γίνουν στάχτη και μαζί τους περισσότερα από 60.000 ζωντανά.

Το συνολικό κόστος της καταστροφής θα αποτιμηθεί σε περισσότερα από 3,5 δισ. ευρώ. Ο νομός Ηλείας θα βρεθεί στην κορυφή της λίστας των περισσότερο πληγέντων νομών και θα ακολουθήσουν οι Αττική (φωτιές Πάρνηθας και Υμηττού), Λακωνία, Μεσσηνία, Αρκαδία, Κορινθία, Εύβοια.

Η κυβέρνηση Καραμανλή βρίσκεται σε αδιέξοδο. Την επόμενη μέρα της ανείπωτης τραγωδίας στην Ηλεία, στις 25 Αυγούστου, ο πρωθυπουργός προβαίνει σε διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό, κηρύσσοντας τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ενώ παράλληλα ανακοινώνει τα πρώτα μέτρα ανακούφισης και την ίδρυση του Ταμείου Αρωγής που θα μείνει γνωστό στη συνέχεια ως Ταμείο Μολυβιάτη.



Περισσότερες από 15 χώρες (Ισπανία, Ιταλία, Ισραήλ, Γαλλία, Ελβετία, Ρωσία, Τουρκία, Σουηδία, Γερμανία κ.ά.) ανταποκρίνονται στο κάλεσμα της Ελλάδας για βοήθεια και στέλνουν πυροσβεστικές δυνάμεις, κυρίως αεροπλάνα και ελικόπτερα.

Η συχνότητα των πυρκαγιών και τα αλλεπάλληλα μέτωπα σε διαφορετικά σημεία της χώρας φουντώνουν εκτός από τις φλόγες και τη συνωμοσιολογία και πλέον γίνεται λόγος για οργανωμένο σχέδιο εμπρησμών. Κάποιοι πάνε το πράγμα ακόμα πιο πέρα, μιλώντας για Τούρκους πράκτορες που αλωνίζουν την Ελλάδα και βάζουν φωτιές.

Οι παροχές που μοιράζει αφειδώς η κυβέρνηση τις επόμενες μέρες (3.000 ευρώ σε όποιον έκανε μια απλή δήλωση πως είναι πυρόπληκτος, χωρίς κανέναν έλεγχο) είναι προφανές πως δίνονται για να καταλαγιάσει η λαϊκή κατακραυγή. «Μέχρι και από την Αθήνα κατέβαιναν να πάρουν τα λεφτά τότε. Ανθρωποι που δεν είχαν καμία σχέση με τον νομό», θα μας πει συνταξιούχος, πλέον, υπάλληλος της νομαρχίας Ηλείας που συμμετείχε τότε στη διαδικασία.


Στις 26 Αυγούστου οι φωτιές που καίνε την Ηλεία θα περικυκλώσουν τον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας. Από τον Νότο καίγονται η Ανδρίτσαινα, τα Κρέστενα, η περιοχή της Ζαχάρως, από τον Βορρά έρχεται ένα άλλο μέτωπο από το ορεινό χωριό Κλινδιά, το οποίο αφού πέρασε από Αγία Αννα, Γούμερο, Μουζάκι, Κουτσοχέρα, Καράτουλα, «σκάει» στην πεδιάδα της Ολυμπίας και συναντιέται με το μέτωπο του Νότου. Μαζί, ξεπερνούν τα 60 χιλιόμετρα σε μήκος.

Αν ανατρέξει κανείς στα βίντεο των τηλεοπτικών ανταποκρίσεων της εποχής, θα ακούσει τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των πυροσβεστών προς το συντονιστικό κέντρο να σταλούν ενισχύσεις ώστε να μην μπει η φωτιά μέσα στην Αρχαία Ολυμπία. Οι τηλεοπτικές εικόνες θα δείξουν απεγνωσμένους εποχικούς πυροσβέστες να προσπαθούν να ανοίξουν τους κρουνούς μέσα στον αρχαιολογικό χώρο και αυτοί να μη δουλεύουν.

Ωστόσο, αυτό που μένει στη μνήμη είναι η εικόνα του υπουργού Βύρωνα Πολύδωρα να μετακινεί με τη βοήθεια υψηλόβαθμων στελεχών της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας έναν... κορμό δύο μέτρα πιο πέρα, μεταδίδοντας έτσι την εικόνα στον κόσμο που παρακολουθεί σοκαρισμένος τα όσα συμβαίνουν πως η κυβέρνηση βρίσκεται εκεί και βοηθά...
Τριπλασιασμός πλημμυρών, πεντα-πλασιασμός κατολισθήσεων

Δέκα χρόνια μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 στην Ηλεία, οι επιπτώσεις τους συνεχίζονται ακόμα, καθώς τα πλημμυρικά φαινόμενα και οι κατολισθήσεις έχουν πολλαπλασιαστεί εντυπωσιακά στην περιοχή.

Η διαπίστωση αυτή προκύπτει από έρευνα που πραγματοποίησαν Ελληνες επιστήμονες με τίτλο «Η επίδραση των μεγάλων δασικών πυρκαγιών στις πλημμύρες και τις κατολισθήσεις. Η περίπτωση των πυρκαγιών του 2007 στην Ηλεία, Ελλάδα».

Στην έρευνα εξετάζεται ο αριθμός των πλημμυρών και των κατολισθήσεων στην περιοχή πριν και μετά την εκδήλωση των πυρκαγιών και βασίστηκε σε παρατηρητικά στοιχεία που συλλέχθηκαν από διάφορες πηγές δεδομένων κατά την περίοδο 1989–2016.

Από την επεξεργασία τους διαπιστώθηκε ότι η πυρκαγιά του 2007 συνέβαλε στην αύξηση της μέσης συχνότητας εμφάνισης πλημμυρών κατά 3,3 φορές, ενώ η συχνότητα των κατολισθήσεων στην περιοχή έχει αυξηθεί κατά 5,6 φορές σε σχέση με το χρονικό διάστημα πριν από την πυρκαγιά.

Μάλιστα, η έρευνα υπολογίζει ότι ενώ πριν από το 2007 στην ευρύτερη περιοχή συνέβαινε κατά μέσο όρο 1 πλημμύρα ανά 1,6 έτος, μετά την πυρκαγιά συμβαίνει κατά μέσο όρο 1 πλημμύρα ανά περίπου 4 μήνες!

Με τη χρήση διαφόρων μεθοδολογιών τεκμηριώθηκε ότι η αύξηση, τόσο στις πλημμύρες όσο και στις κατολισθήσεις, δεν οφείλεται σε κάποιον άλλο παράγοντα (π.χ. αύξηση των βροχοπτώσεων, ανθρώπινο παράγοντα, μεταβολές στις χρήσεις γης κ.λπ.), αλλά αποκλειστικά στην πυρκαγιά του 2007.



Επιπλέον, οι περιοχές που επλήγησαν από πυρκαγιές καταγράφουν σημαντική αύξηση της εμφάνισης και των δύο φαινομένων, παρουσιάζοντας αξιοσημείωτα μεγαλύτερη αύξηση σε σύγκριση με τις γειτονικές περιοχές που δεν επηρεάστηκαν από τις πυρκαγιές. Η δε εξέταση της μηνιαίας εμφάνισης συμβάντων έδειξε αύξηση αυτών ακόμη και σε μήνες του έτους που η ένταση των βροχοπτώσεων παρουσίαζε μειούμενες τάσεις.

Οι πυρκαγιές προκάλεσαν τεράστια διαταραχή στη βλάστηση, και στις πληγείσες περιοχές χρειάστηκαν περίπου 2 χρόνια ώστε αυτή να ανακάμψει.

Ωστόσο, οι διαφορές στο είδος της βλάστησης θεωρούνται σημαντικοί παράγοντες για την παρατηρούμενη αύξηση των πλημμυρών και των κατολισθήσεων, καθώς τα ψηλά δάση έχουν υποκατασταθεί από χαμηλότερη βλάστηση.

Πρέπει να σημειωθεί πως παρότι στην επιστημονική κοινότητα είναι γνωστή η επίπτωση των πυρκαγιών στη διάβρωση και στα πλημμυρικά φαινόμενα, στη συγκεκριμένη μελέτη προσδιορίστηκε για πρώτη φορά σε παγκόσμιο επίπεδο η έκταση της επίπτωσης - το πόσο δηλαδή μπορεί μια πυρκαγιά να αυξήσει τις πλημμύρες και τις κατολισθήσεις σε μια περιοχή.

Εξάλλου, η έρευνα επισημαίνει ότι θερμά καλοκαίρια, όπως αυτό του 2007, που εκτιμάται ότι θα είναι πιο συχνά τις επόμενες δεκαετίες λόγω της κλιματικής αλλαγής, είναι πιθανόν να προκαλέσουν περισσότερες πυρκαγιές, οι οποίες με τη σειρά τους θα συνοδεύονται από μια περίοδο διάρκειας έως και μία δεκαετία αύξησης των πλημμυρών και των κατολισθήσεων.

Η συγκεκριμένη έρευνα πραγματοποιήθηκε από την ερευνητική ομάδα των: Διακάκη Μ., Νικολόπουλου Ε.Ι., Μαυρούλη Σ., Βασσιλάκη Ε., Κορακάκη Ε., στελέχη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος), του Πανεπιστημίου του Κονέκτικατ (UCONN) και του WWF Ελλάδας.
Βαριές ποινές σε νομάρχη, δήμαρχο, πυροφύλακα και στην... αμελή νοικοκυρά

Συνολικές ποινές φυλάκισης 160 χρόνων (κατά συγχώνευση) ήταν η ετυμηγορία της Δικαιοσύνης σε δεύτερο βαθμό για τις καρβουνιασμένες ψυχές της φονικής πυρκαγιάς της Ηλείας και για τα χιλιάδες στρέμματα αποτεφρωμένης γης.

Μια ετυμηγορία που εκδόθηκε από το Εφετείο του Πύργου, το 2014, και κατέστη στον Αρειο Πάγο αμετάκλητη δέκα χρόνια μετά τη διάπραξη ενός από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της Μεταπολίτευσης σε βάρος της ανθρώπινης ζωής, του περιβάλλοντος, αλλά και του πολιτισμού μας.

Η στροφή όπου εκείνο το απομεσήμερο του Αυγούστου κάηκαν ζωντανοί άνθρωποι και ξεκληρίστηκαν οικογένειες | EUROKINISSI/ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ


Σύμφωνα με την απόφαση του Εφετείου, οι κατηγορούμενοι κηρύχθηκαν ένοχοι γιατί αντιμετώπισαν «γραφειοκρατικά και επιφανειακά» τις προειδοποιήσεις για την επερχόμενη καταστροφή.

Τα αδικήματα για τις 36 ζωές που χάθηκαν και τη γη που επλήγη βάναυσα ήταν «ανθρωποκτονία από αμέλεια, κατά συρροή, εμπρησμός δάσους και πραγμάτων από αμέλεια».

Το πρωτόδικο δικαστήριο είχε επιβάλει στους κατηγορούμενους συνολικές ποινές φυλάκισης κατά συγχώνευση 223,5 χρόνων, τις οποίες το δικαστήριο μείωσε κατά 63 χρόνια, ενώ κήρυξε αθώο τον τότε προϊστάμενο του Π.Κ. Κρεστένων Νικόλαο Μιχαλόπουλο για τον χαμό των τριών ηρωικών εποχικών δασοπυροσβεστών.

Τρεις από τους καταδικασθέντες προσέφυγαν στον Αρειο Πάγο ζητώντας την αναίρεση της εφετειακής απόφασης, την οποία όμως το Ποινικό Τμήμα του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας δεν έκανε δεκτή. Επικυρώνοντας έτσι την απόφαση των εφετών και υιοθετώντας παράλληλα την πρόταση της αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Θεοφανίας Κοντοθανάση.

Ακολούθησαν και οι τελεσίδικες αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου Πατρών κατά του Δημοσίου με τις οποίες επιδίκασε χρηματική ικανοποίηση στους συγγενείς των θυμάτων λόγω ψυχικής οδύνης. Ανάμεσά τους και ο τραγικός πατέρας, σύζυγος και γιος Γ. Παρασκευόπουλος από το χωριό Αρτέμιδα, ο οποίος έχασε στη φωτιά όλη του την οικογένεια: τέσσερα ανήλικα παιδιά, γυναίκα και μάνα.

Ετσι, οριστικά και αμετάκλητα για τις ψυχές που χάθηκαν το πύρινο καλοκαίρι του 2007 στην Ηλεία, καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης 40 χρόνων, έκαστος, ο πρώην νομάρχης Ηλείας, Χ. Καφύρας, ο τότε δήμαρχος Ζαχάρως, Παντ. Χρονόπουλος, ο πυροφύλακας Μίνθης, Π. Τσούρας, και η νοικοκυρά Σοφία Νικολοπούλου, η οποία άναψε φωτιά σε εξωτερικό χώρο του σπιτιού της και στη συνέχεια την άφησε ανεπιτήρητη. Οπως είναι γνωστό στις μεγάλες ποινές εκτιτέα εκ του νόμου είναι μόνο τα δέκα χρόνια.

Ανάμεσα στα συμπεράσματα της Δικαιοσύνης για τη μαρτυρική Αρτέμιδα ήταν ότι «οι κάτοικοί της θα μπορούσαν να είχαν σωθεί εάν συγκεντρώνονταν στην εκκλησία του χωριού και δεν επικρατούσε πανικός, που οδήγησε τελικά πολλούς από αυτούς να επιλέξουν λάθος δρόμο διαφυγής και τελικά να καούν».

«Υστερα από 10 χρόνια δικαστικού αγώνα, οι συγγενείς των θυμάτων δικαιώθηκαν πλήρως», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο εκ των δικηγόρων των συγγενών των θυμάτων Αντώνης Φούσας (έτεροι δικηγόροι Μάνος Σταύρου και Δημήτρης Κουσουρής).

«Από τα ποινικά δικαστήρια μέχρι και το Εφετείο Πατρών επέβαλαν στους υπευθύνους μεγάλες ποινές και οι σχετικές αποφάσεις επικυρώθηκαν από τον Αρειο Πάγο, ενώ οι συγγενείς των θυμάτων δικαιώθηκαν και από τα διοικητικά δικαστήρια. Οι αποφάσεις αυτές -καταλήγει ο Αντώνης Φούσας- είναι μια δικαίωση, αλλά βεβαίως ο πόνος των συγγενών των θυμάτων είναι αγιάτρευτος».
Η τραγωδία έξω από την Αρτέμιδα της Ηλείας

Εκείνη την Παρασκευή, 24 Αυγούστου 2007, στη χαράδρα που χωρίζει τα χωριά Αρτέμιδα, Μάκιστος από τη μια πλευρά και Χρυσοχώρι από την άλλη, συναντήθηκαν ουσιαστικά τρεις φωτιές. Η μία που ερχόταν από ανατολικά, από το χωριό Σέκουλα, η δεύτερη βορειοδυτικά από το χωριό Γκρέκα και η τρίτη που άναψε το μεσημέρι της Παρασκευής μέσα στη χαράδρα, στο Παλαιοχώρι.


Σάββατο 19 Αυγούστου 2017

Σφαλιάρες Βαρουφάκη στην ακροδεξιά ΝΔ του Μητσοτάκη..



Άρθρο του Γιάνη Βαρουφάκη

«Η χρεοκοπία του κράτους μας, που ξέσπασε σαν πυρκαγιά το 2010 και μαίνεται ακόμα, άλλαξε τα πάντα στην Ελλάδα. Εκτός από ένα: τη Δεξιά, και συγκεκριμένα τον αχαλίνωτο ρεβανσισμό της Νέας Δημοκρατίας και τη ροπή της προς τον ολοκληρωτισμό.

Η παράταξη που πριν από τη χούντα θεωρούσε τα στρατοδικεία ορθό και σώφρονα μηχανισμό «διαχείρισης» των πολιτικών της αντιπάλων, το κόμμα που στη Μεταπολίτευση τρομοκρατούσε τον λαό ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου οικοδομούσε αριστερή χούντα (και που έστησε ειδικό δικαστήριο για να τον φυλακίσει το 1989) έχει πραγματικά μακρά παράδοση στον ολοκληρωτισμό, τον οποίο σταθερά προσπαθεί να παρουσιάσει ως τη μετριοπαθή υπεράσπιση του δημοκρατικού καθεστώτος.

Κάποιοι ήλπιζαν ότι η κατάρρευση του μεταπολιτευτικού κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου, στο πλαίσιο της γενικότερης δίνης της κρίσης της ευρωζώνης, ίσως άλλαζε και τη Νέα Δημοκρατία. Φευ, πού τέτοια τύχη! Η μεγάλη «σταθερά», ο θεμέλιος λίθος που κρατά το συγκεκριμένο κόμμα γειωμένο πολιτικά, είναι η φράση που χρησιμοποίησε (μάλλον απερίσκεπτα, εν τη ρήμη του λόγου, αλλά με απόλυτη ειλικρίνεια) ο ιδιοκτήτης της «Καθημερινής» και του ΣΚΑΪ, εφοπλιστής, κ. Αλαφούζος στο ντοκιμαντέρ του Γιώργου Αυγερόπουλου «ΑΓΟΡΑ! Από τη Δημοκρατία στην Αγορά» (2014): «Εμείς οι ιδιοκτήτες της Ελλάδας...», είχε πει, αναφερόμενος στα ιδιοκτησιακά δικαιώματα επί της χώρας που θεωρεί ότι δικαιωματικά έχει η ολιγαρχία, την οποία η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να εκφράζει πολιτικά.

Το νέο καθεστώς χρεοδουλοπαροικίας της χώρας, στο οποίο περιήλθε η Ελλάδα από το πρώτο Μνημόνιο, δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες αλλά και μέγα άγχος στη Νέα Δημοκρατία. Μετά το σύντομο αντιμνημονιακό φλερτ του Αντώνη Σαμαρά, και την καθίζηση του Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ, το κόμμα της Δεξιάς είδε στο Μνημόνιο την ευκαιρία να αυτοεπιβληθεί ως ο πιστός εντολοδόχος της τρόικας και ο αποτελεσματικός διαχειριστής των διατάξεών του. Ομως, παράλληλα, τα εξυπνότερα στελέχη του έβλεπαν το αδιέξοδο να έρχεται: Ο κ. Σαμαράς υποσχόταν, καθ’ όλο το 2014, ότι και (α) δεν θα δεχόταν νέο μνημονιακό δάνειο και (β) δεν θα ζητούσε αναδιάρθρωση χρέους. Αυτές οι δύο υποσχέσεις όμως παραβίαζαν τους κανόνες της αριθμητικής καθώς, μόνο για το 2015, έλειπαν τουλάχιστον 15 δισ. (ακόμα κι αν έκλεινε την αξιολόγηση του Δεκεμβρίου του 2014, την οποία η κυβέρνηση Σαμαρά ποτέ δεν έκλεισε).

Οταν άρχισε να διαφαίνεται η εκλογική ήττα στην οποία οδηγούσε τη Νέα Δημοκρατία η απλή αριθμητική του Μνημονίου, ξάφνου ήταν σαν να έχουμε επιστρέψει στην κινδυνολογία του 1980. Με μια διαφορά, προς το χειρότερο: η κυβέρνηση Σαμαρά επένδυσε (κάτι που ο Γεώργιος Ράλλης ποτέ δεν θα έκανε τότε) στο αφήγημα: «Αν δεν εκλεγούμε, την επομένη Δευτέρα οι τράπεζες θα είναι κλειστές».
Πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας μια κυβέρνηση επενδύει στην κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος, και μάλιστα σε συνεργασία με τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, τον οποίο εκείνη είχε διορίσει προ μηνών, και βεβαίως με την τρόικα - μια ανίερη συμμαχία εναντίον της επικείμενης δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης.

Ας δούμε προσεκτικά, και πέραν των επιφαινομένων, το αφήγημα της Νέας Δημοκρατίας από τότε έως σήμερα:

• Ο ελληνικός λαός είναι ένοχος, εν τη μωρία του.

• Ενας λαός-νήπιο τιμωρείται από έναν αυστηρό αλλά δίκαιο γονέα (την τρόικα) και, έτσι, το μόνο που δικαιούται να κάνει είναι να αιτείται μια πιο επιεική τιμωρία.

• Η Νέα Δημοκρατία είναι η παράταξη που κατέθετε υπεύθυνα και αποτελεσματικά τα αιτήματα του λαού-ικέτη.

• Ξάφνου, ο ανόητος λαός αποφάσισε να εμπιστευτεί ένα κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, που του είπε κάτι «παρανοϊκό»: ότι πρέπει να διανοηθεί πως υπάρχει εναλλακτική, ότι μπορεί και πρέπει να απαιτήσει τη μεταμόρφωσή του από ικέτη-νήπιο σε ώριμο λαό που διαπραγματεύεται (αντί να ικετεύει για) τη διαμόρφωση πολιτικών που τερματίζουν την άσκοπη, ατέρμονη, μισανθρωπική τιμωρία του.

Οπως στο παρελθόν, έτσι και τώρα, η Δεξιά δεν μπόρεσε να αντισταθεί στις ιστορικές της καταβολές. Την ώρα που ο ελληνικός λαός σύσσωμος έλεγε «ΟΧΙ» στην τρόικα, η Νέα Δημοκρατία συσστρατεύτηκε, άνευ παραμικρού ενδοιασμού, με τους δανειστές. Οπως έγραφα στην «Εφ.Συν.» σε άρθρο τιτλοφορούμενο «Η Νέα Δημοκρατία που χρειαζόμαστε» (31/10/2016), μια πατριωτική Νέα Δημοκρατία, τότε που ο Γερούν Ντάισελμπλουμ με επισκέφτηκε τρεις μέρες μετά την ανάληψη του υπουργείου Οικονομικών για να με απειλήσει με κλείσιμο των τραπεζών, αν δεν υποσχόμουν ότι θα αγνοήσω τη λαϊκή εντολή για αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, και δη του μη βιώσιμου χρέους, θα έβγαζε την εξής ανακοίνωση: «Διαφωνούμε με τη νέα κυβέρνηση εντονότατα. Κρίνουμε ότι πρέπει να αποδεχθεί τις βασικές παραμέτρους του 2ου Μνημονίου και να μην επιδιώξει αντιπαράθεση με την τρόικα, όπως επιχειρηματολογήσαμε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Ομως δεν θα επιτρέψουμε στον πρόεδρο του Eurogroup να απειλεί τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση με κλείσιμο των τραπεζών της χώρας επειδή εκείνη εφαρμόζει τη λαϊκή εντολή που έλαβε».

Αντ’ αυτού, η Νέα Δημοκρατία προέβη στη στρατηγική επιλογή της ποινικοποίησης της διαπραγμάτευσης και της τακτικής «Βάστα, Γερούν!» κόντρα στους «λαοπλάνους» που «παρασύρουν» τον λαό στην άποψη ότι δικαιούται να πει «ΟΧΙ» στους νέους Μέτερνιχ.

Από μια μεριά, κατανοώ την ψυχολογική διαδικασία που οδηγεί στη στάση της Νέας Δημοκρατίας. Θυμάμαι τον τότε πρέσβη της Ελλάδας στο Παρίσι να μου διηγείται, επί υπουργίας μου, τη σκηνή που το 2014 ο νυν αρχηγός του κόμματος, υπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά τότε, καθόταν μετά τα μεσάνυκτα έξω από το δωμάτιο του ξενοδοχείου τού αρχιτροϊκανού Ντέκλαν Κοστέλο περιμένοντας πότε θα τον δεχθεί. Οποιος υπουργός έχει αποδεχθεί τέτοιον εξευτελισμό είναι λογικό να θυμώνει με πολιτικούς του αντιπάλους που πείθουν την πλειονότητα των Ελλήνων ότι υπάρχει εναλλακτική, ότι άλλο πράγμα η ικεσία και άλλο η διαπραγμάτευση.

Η δαιμονοποίηση της διαπραγμάτευσης που υπερβαίνει την ικεσία σημαίνει βέβαια δαιμονοποίηση των τριών σχεδίων που πρέπει να έχει κανείς πριν μπει στην αίθουσα των διαπραγματεύσεων για να διαπραγματευτεί:

1. Σχέδιο με εποικοδομητικές, λελογισμένες, μετριοπαθείς προτάσεις (των οποίων
η εφαρμογή θα φέρει το τέλος της σκοτοδίνης).

2. Σχέδιο για το πώς αντιδράς ώστε να αποφευχθεί τόσο η συνθηκολόγησή σου όσο και η ρήξη, όταν η τρόικα αρνηθεί να συζητήσει καν τις προτάσεις σου, απειλώντας μάλιστα με ρήξη (ιδίως με κλείσιμο τραπεζών).

3. Σχέδιο σε περίπτωση που η ρήξη συμβεί για οποιονδήποτε λόγο.

Ως αυτόκλητος υπερασπιστής της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας, την οποία ταυτίζει με την υποταγή στην τρόικα και την απαγόρευση της υπέρβασης από την ικεσία στη διαπραγμάτευση, η Νέα Δημοκρατία επιστρέφει στην προϊστορία των στρατοδικείων και ειδικών δικαστηρίων για να δικάσει όποιον τόλμησε να μπει, όπως το 2015, στις αίθουσες των Βρυξελλών έχοντας εκπονήσει αυτά τα τρία σχέδια. Η στρατηγική τους επιλογή είναι: συλλάβετε τον Βαρουφάκη, που ακόμα και σήμερα υπεραμύνεται των σχέδιων αυτών, με απώτερο στόχο να καθίσουν στο διπλανό εδώλιο τον Τσίπρα, ο οποίος μπορεί μεν να υπέγραψε τη «δήλωση μετανοίας», αποποιούμενος τα τρία σχέδια της διαπραγμάτευσης, αλλά, από την άλλη: (α) πρέπει να τιμωρηθεί επειδή τόλμησε, έστω και για μερικούς μήνες, να διανοηθεί τη διαπραγμάτευση και (β) δεν έχει ακόμα παραδώσει τα κλειδιά του Μαξίμου στους «ιδιοκτήτες της Ελλάδας».

Μέσα στο πλαίσιο του παραδοσιακού της ρεβανσισμού, και της προσπάθειας να ποινικοποιήσει τη διαπραγμάτευση των πρώτων μηνών του 2015, ακολουθώντας την παράδοση της κλασικής ελληνικής Δεξιάς, η Νέα Δημοκρατία παρουσιάζει τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ως μια εθνικο-λαϊκή χούντα, που πασχίζει να φιμώσει την αντίθετη άποψη. Οπως επισημαίνει ο Δημήτρης Σκλήρης σε εκτενές του άρθρο με τίτλο «Αντιστασιακός Διαφωτισμός» (βλ. ΖΗΝ, ThePressProject), αυτές τις κατηγορίες οι κυρίες και οι κύριοι της Νέας Δημοκρατίας τις εξαπολύουν την ώρα που υπόσχονται...
Ειδικά Δικαστήρια για εμένα, στα οποία ευελπιστούν να σύρουν, από δίπλα, και τον Αλέξη Τσίπρα!

Οπως είναι γνωστό τοις πάσι, οι δρόμοι μας με τον πρωθυπουργό και άλλους συντρόφους έχουν χωρίσει αμετάκλητα. Το DiEM25 έχει κατακεραυνώσει την κυβερνητική άποψη ότι μετά τη συνθηκολόγηση έρχεται, οσονούπω, η έξοδος από τα μνημόνια – κι έχει εξαγγείλει τη θέση ότι οι τομές-προαπαιτούμενα για απόδραση από την κρίση πρέπει να εφαρμοστούν χωρίς καμία διαπραγμάτευση, χωρίς καμία πρότερη έγκριση από το Eurogroup ή την τρόικα.

Ομως, ανεξάρτητα από τις μεγάλες μας διαφωνίες, η Νέα Δημοκρατία πρέπει να κατανοήσει ότι η εναγώνια προσπάθειά της να ποινικοποιήσει τη διαπραγμάτευση των πρώτων μηνών του 2015 θα βρει όλους μας μπροστά της. Κι αυτό επειδή το διακύβευμα αφορά κάτι το πολύ σημαντικό, κάτι που ξεπερνά τις αντιθέσεις μας ή τα γεγονότα του 2015: τον ολοκληρωτισμό της Δεξιάς που, αντί να υποχωρεί στο Μνημονιστάν μας, ενισχύεται από τη συνεχιζόμενη, γενικευμένη πτώχευση».

Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

Έλλην νεοφιλελεύθερος και ολίγον Τραμπαρίφας



Κατά της βίας απ’ όπου και αν προέρχεται τάχθηκε ο Τραμπ, μετά τα επεισόδια στο Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια. Δεν συμβαίνει μόνο σε έλληνες νεοφιλελεύθερους και Μενουμευρώπηδες, αλλά αποτελεί τελικώς ίδιον των απανταχού θιασωτών της ελευθερίας των αγορών και των παραγωγών, να είναι με την ελευθερία και τα δικαιώματα με προαπαιτούμενα. Να δίνουν στη βία γενικά χαρακτηριστικά και στην αντιμετώπισή της γλυκερές συνταγές, όπως το «αγάπη μόνο» και «θετική ενέργεια».


Η βία έχει αιτίες, το άδικο επίσης και ο επιπόλαιος (ναι πολλοί έλληνες νεοφιλελεύθεροι είναι θλιβερά επιπόλαιοι που θέλουν να έχουν άποψη) ισαποστασίτης σύμμαχος των άδικων και ισχυρών. Φταίνε τα δύο άκρα. Οι ακροδεξιοί φασίστες στην Αμερική και απ’ την άλλη οι διαδηλωτές της Δημοκρατίας. Οι οπαδοί του στρατηγού της δουλείας Ρόμπερτ Έντουαρντ Λη και όσοι έχουν το θάρρος να πουν πως στον 21ο αιώνα δεν μπορούν να υπάρχουν δούλοι.

Από τη μία ο Χίτλερ με τη βία των κρεματορίων και από την άλλη οι εβραίοι με τη βία της άρνησής τους να καούνε στους φούρνους. Και στη μέση όσοι είναι κατά της βίας απ’ όπου και αν προέρχεται και από το θύτη και από το αμυνόμενο και αδύναμο θύμα. Μην κοιτάτε που η παγιωμένη ιστορική καταγραφή και η παγκόσμια κατακραυγή δεν αφήνει τους σύγχρονους ισαποστασίτες να ψελλίσουν την καταδίκη τους για τη «βία των Εβραίων» στο Ολοκαύτωμα. Απλώς δεν τολμάνε.

Κουβέντα δεν άρθρωσαν οι εν Ελλάδι οπαδοί του φιλελεύθερου κόσμου για όσα έγιναν στη Βιρτζίνια. Τα πολύ φιλελεύθερα sites, δεν έβαλαν καν τη φωτογραφία της Heather Heyer που δολοφονήθηκε από το νεοναζί, ούτε φυσικά έγραψαν το όνομα μιας άγνωστης ακτιβίστριας που (όπως και για τους έλληνες διαδηλωτές) ενδεχομένως τα ήθελε και τα έπαθε. Έτσι όμως συμβαίνει εδώ και καιρό. Λίγο αφότου έληξαν το θέμα της εκλογικής (και όχι κοινωνικής και πολιτικής) επικινδυνότητας με τη Χρυσή Αυγή, τα κόμματα και τα κομματίδια του Συνταγματικού τόξου, επέστρεψαν στη γνωστή υποκρισία. Ο Μαδούρο είναι ένας επικίνδυνος δικτάτορας που εξ αντανακλάσεως ενοχοποιεί και τον Τσίπρα και οι διαδηλωτές της αντιπολίτευσης βαριοί δημοκράτες που δεν ανέχονται την αδικία.

Στο ενδιάμεσο βέβαια διαφεύγουν μερικές λεπτομέρειες, πως για παράδειγμα η Βενεζουέλα είναι η πρώτη χώρα σε αποθέματα πετρελαίου η οποία πολύ ενδιαφέρει τους Αμερικάνους που δεν μπορούν να τα εκμεταλλευτούν εξαιτίας του Μαδούρο, είτε είναι, είτε δεν είναι δικτάτορας. Εν ολίγοις η Βενεζουέλα είναι το Ιράν ή το Ιράκ της Λατινικής Αμερικής και δυστυχώς δεν είναι η Σαουδική Αραβία στην οποία μπορεί να κόβουν κεφάλια και χέρια, αλλά είναι όσο πρέπει συνεργάσιμοι, πράγμα που σαφώς δεν θέτει θέμα δικαιωμάτων, καταδίκης και άλλων διαμαρτυριών.

Οι έλληνες νεοφιλελεύθεροι, Τραμπαλίζονται στο ρυθμό της συντηρητικής αθλιότητας που γεννά νέους διαχωρισμούς και βία κρυμμένα κάτω από την υποκρισία για την ελευθερία και τη Δημοκρατία. Ανήκω στην κατηγορία αυτών που υποστηρίζουν πως ο νεοφιλελευθερισμός είναι ο φασισμός με ανθρώπινο πρόσωπο. Η καθιέρωση των κανόνων του κυνισμού και των ανισοτήτων και η τροποποίησή τους με τρόπο που να εμφανίζονται ως λειτουργίες φυσικής επιλογής. Δεν είναι τυχαίο που ο Μίλτον Φρήντμαν και η Σχολή του Σικάγου, οι θεμελιωτές του νεοφιλελευθερισμού, υπηρέτησαν χωρίς τύψεις τον δικτάτορα της Χιλής, Αγκούστο Πινοσέτ και τη Μάργκαρετ Θάτσερ.

Φυσικά όταν μιλάμε για έλληνες νεοφιλελεύθερους, μιλάμε για έναν συντηρητικό συρφετό που επικαλείται την τυποποίηση του νεοφιλελεύθερου για να καλύψει τις θεωρίες που ντρέπεται να πει φωναχτά, όπως: οι Αριστεροί είναι σκουλήκια, η πολύ ελευθερία βλάπτει, η Χούντα πέτυχε οικονομική ανάπτυξη, δεν υπάρχουν νεκροί στο Πολυτεχνείο και άλλα τέτοια. Με αυτή την έννοια οι εγχώριοι νεοφιλελεύθεροι είναι περισσότερο Τραμπαρίφες παρά οτιδήποτε άλλο.

ΥΓ: Για να τελειώνουμε με τις θεωρίες περί μαύρου και κόκκινου φασισμού. Ο φασισμός, είναι μια απάνθρωπη αυταρχική θεωρία που αποδέχεται ανωτερότητα κάποιων ανθρώπων και εθνών έναντι άλλων, προβλέποντας μάλιστα τη συνειδητή εξόντωση των υποδεέστερων και κατώτερων. Ο κομμουνισμός είναι μια κοσμοθεωρία ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης που δεν προβλέπει στη θεωρία της ανωτερότητα και εξόντωση ανθρώπων. Το αν υπήρξε στρεβλή εφαρμογή με μέτρα βίας δεν κάνει τη θεωρία του κομμουνισμού, φασισμό, αλλά αυτούς που την εφάρμοσαν με αυτό τον τρόπο υπόλογους. Εν ολίγοις ο έλληνας κομμουνιστής που σκοτώθηκε για να απελευθερωθεί η Ελλάδα, δεν είναι το ίδιο πράγμα με τον φασίστα συνεργάτη των γερμανών Ναζί που κάρφωνε και σκότωνε συμπατριώτες του και στη συνέχεια έγινε εθνικόφρονας πατριώτης με σύνταξη. Τα άλλα είναι για να ξαναγράφουν βολικά την ιστορία διάφοροι «επιστήμονες» και αγγούρια Καλυβιώτικα.

του  Κώστα Βαξεβάνη

Η ναζιστική σφαγή στο Κομμένο Άρτας και η… «θεία δίκη»



Η μισή αλήθεια είναι χειρότερη από ένα ψέμα. Ιδιαίτερα όταν αυτή η μισή αλήθεια αφορά ένα από τα πλέον ειδεχθή ναζιστικά εγκλήματα της κατοχής. Τέτοιου είδους «μισή αλήθεια» εμπεριείχε ο- κατά τα λοιπά αξιοπρεπής- λόγος του προέδρου της Δημοκρατίας Π.Παυλόπουλου κατά τη διάρκεια των σημερινών εκδηλώσεων μνήμης για τη ναζιστική σφαγή στο Κομμένο Άρτας. Αναφερόμενος στους πρωταγωνιστές της θηριωδίας, αξιωματικούς των Ναζί, ο ΠτΔ σημείωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Η Θεία Δίκη εξέδωσε την δική της ετυμηγορία για τους κύριους δράστες: Ο ταγματάρχης Φάλνερ εκτελέσθηκε, λίγο μετά, στην Σερβία από παρτιζάνους του Τίτο. Και ο Μέραρχος Λάντς δικάσθηκε, κατά την Δίκη της Νυρεμβέργης, σε δώδεκα χρόνια κάθειρξη».

Παραβλέπουμε το θεολογικό στοιχείο της αναφοράς σε… «θεία δίκη» και πάμε κατευθείαν στην ουσία του θέματος. Ο κύριος ΠτΔ αρκέστηκε στο να πει ότι ο τότε Μέραρχος Χούμπερτ Λαντς- γνωστός και για άλλα φριχτά εγκλήματα (π.χ. Κεφαλονια το 1943)- δικάστηκε στη Δίκη της Νυρεμβέργης και καταδικάστηκε σε δώδεκα χρόνια κάθειρξη. Αυτό, σύμφωνα με τον ΠτΔ, αποτελεί «θεία δίκη» και τιμωρία για τον εγκληματία Ναζί Λαντς. Βέβαια, αυτό που παρέλειψε να πει ο κ.Παυλόπουλος είναι ότι ο Λαντς έμεινε στη φυλακή μόνο 3 χρόνια (!!!), καθώς αποφυλακίστηκε το Φλεβάρη του 1951. Πρόκειται για μια απ’ τις μικρότερες ποινές που επιβλήθηκαν σε αξιωματικό του χιτλερικού στρατού.

Η ταχύτατη αποφυλάκιση του Χούμπερτ Λαντς, ωστόσο, δεν είναι η μοναδική ενδιαφέρουσα πτυχή της ιστορίας του. Αργότερα, ο πρώην αξιωματικός του ναζιστικού στρατού εντάχθηκε στο φιλελεύθερο, «κεντρώο» κόμμα FDP (Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα), του οποίου διετέλεσε για σειρά ετών σύμβουλος σε θέματα ασφάλειας και άμυνας. Η «απορρόφηση» του εγκληματία Ναζί Λαντς από ένα κόμμα της αστικής τάξης δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη: ουκ ολίγοι Ναζί στελέχωσαν τον κρατικό μηχανισμό της Δυτικής Γερμανίας και των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ο Λαντς, λοιπόν, όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε ουσιαστικά για τα εγκλήματα του, αλλά εντάχθηκε και υπηρέτησε στο μεταπολεμικό αστικό πολιτικό σύστημα της Δυτικής Γερμανίας και πέθανε το 1982 σε ηλικία 86 ετών.

πηγη: ΑΤΕΧΝΩΣ

ΣΥΡΙΖΑ: η στρατηγική της κολακείας και το τέλος των κινημάτων ...


Άρθρο (παλαιότερο)  του Αντώνη Δρακωνάκη, όπως μπορεί να το διαβάσει κανείς στη Πολιτική Επιθεώρηση «Κοινωνικός Αναρχισμός» των Ελευθεριακών Εκδόσεων Κουρσάλ.


Κόμμα και εκλογική βάση

Δεν είμαστε σοσιαλδημοκράτες […]. Η σοσιαλδημοκρατία είναι καπιταλισμός με ευγενικό προσωπείο. Βασίζεται στις ίδιες σχέσεις παραγωγής, στο ίδιο σύστημα αξιών. Σκοπό δεν έχει την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά την άμβλυνση των ταξικών διαφορών για τη διατήρηση του συστήματος, για την εδραίωση του μονοπωλιακού κι ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού. Γι’ αυτό οι περιθωριακές αλλαγές, που προωθεί η σοσιαλδημοκρατία, αλλαγές που αποσκοπούν στη συγκάλυψη των αντιθέσεων και των αδυναμιών του συστήματος, δεν αποτελούν βήματα προς τον σοσιαλισμό, αλλά αντίθετα μέτρα για την αποσόβησή του […]. Και κάτι που δεν θα’ πρεπε να ξεχάσουμε: τα σοσιαλδημοκρατικά πειράματα είναι εφικτά στα μητροπολιτικά κέντρα του καπιταλισμού όπου υπάρχουν οι δυνατότητες για ‘ευγενικά προσωπεία’. Σε εξαρτημένες περιφερειακές χώρες όπως η Ελλάδα, τέτοια περιθώρια δεν υπάρχουν. – Ανδρέας Παπανδρέου, 1975 [1]
Στο ίδιο μήκος κύματος με τις απόψεις που θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ να αποτελεί το νέο ΠΑΣΟΚ, δεν θα’ ταν παράλογο να περιμένουμε δηλώσεις όπως αυτή του Α. Παπανδρέου από τα χείλη του κυρίου Τσίπρα· μολαταύτα, αυτό δεν συνέβη ποτέ. Όσο κι αν ένα (μπερδεμένο) μειοψηφικό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί φειδωλά να επαναφέρει τη λέξη «καπιταλισμός» (άρα και τον αντικαπιταλιστικό λόγο) στη σύγχρονη ορολογία του κόμματος, ο ΣΥΡΙΖΑ την τρέμει· αντ’ αυτού, προτιμά να μιλά για «νεοφιλελευθερισμό» την ίδια στιγμή που συνδιαλέγεται επίσημα με το κεφάλαιο στους διαδρόμους του ΣΕΒ (Σύλλογος Ελλήνων Βιομηχάνων). Η αδυναμία λοιπόν -και επιλογή- του ΣΥΡΙΖΑ να μην αρθρώσει, έστω και στοιχειωδώς, κάποιο σοβαρό αντικαπιταλιστικό λόγο, αποδεικνύει ότι φοβάται να φτάσει ακόμα και στα επίπεδα της παπανδρεϊκής «επαναστατικής» ρητορικής, γεγονός που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να γίνει το νέο ΠΑΣΟΚ, τουλάχιστον όχι σε όλα τα επίπεδα· κι αυτό όχι μόνο γιατί ο ηγέτης του φοβάται να οξύνει ιδεολογικά τον λόγο του, όπως έπραττε θεαματικά ο κύριος Α. Παπανδρέου, αλλά γιατί ο πρώτος δεν έχει το πορτοφόλι του δεύτερου. Η σοσιαλδημοκρατία του Παπανδρέου, φύσει αντεπαναστατική και δημαγωγική, βασίστηκε σ’ ένα γεμάτο κρατικό θησαυροφυλάκιο, προκειμένου να εξαγοράσει την κοινωνική συνείδηση· ενέπνευσε, δηλαδή, με πεντοχίλιαρα τα «πεινασμένα» πλήθη, υποκαθιστώντας τα βιβλία και τους κοινωνικούς αγώνες. Βασιζόμενο στις «δωρεές» κρατικού χρήματος, τη γενικευμένη κολακεία, τον φθηνό πατριωτισμό και τον ψευδεπίγραφο ριζοσπαστικό λόγο, το ΠΑΣΟΚ του ’81 κατάφερε να εξασφαλίσει την κοινωνική συναίνεση και, κατ’ επέκταση, τη διακυβέρνηση της χώρας για αρκετό διάστημα.
Αντιστοίχως, με την ίδια ακριβώς συνταγή αλλά χωρίς δραχμή στο ταμείο, ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να καταλάβει τον κρατικό μηχανισμό. Ακόμα όμως κι αν καταφέρει να εμπνεύσει προεκλογικά, δεν έχει τον «παρά» για να κρατήσει τους ψηφοφόρους του στη συνέχεια.

Αυτό που δεν έχει καταλάβει ή κάνει πως δεν καταλαβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι το κενό μεταξύ κόμματος και ψηφοφόρων, που χαρακτηρίζει κάθε διαχωρισμένο πολιτικό μόρφωμα όπως ένα κόμμα –η έλλειψη δηλαδή οργανικής σχέσης μεταξύ φορέα και κοινωνίας- αποκαθίσταται είτε με επαναστατική αλλαγή είτε με χρήμα. Στην περίπτωση μιας επίδοξης σοσιαλδημοκρατίας (ΠΑΣΟΚ ’81, ΣΥΡΙΖΑ τώρα), προϋποθέτει το δεύτερο. Όσο κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους ψηφοφόρους του να ενεργοποιηθούν και να στηρίξουν έμπρακτα τον αγώνα για την αναγέννηση της χώρας, το εν λόγω κοινό δεν παύει να είναι μέχρι σήμερα, πάνω απ’ όλα εκλογικό, άρα αποστασιοποιημένο από τους κοινωνικούς αγώνες, διαχωρισμένο από τη ζωή και την εργασία του και αλλοτριωμένο από την ετερονομία της κοινωνικής πραγματικότητας. Δεν μπορεί, λοιπόν, να μετατραπεί από τη μια μέρα στην άλλη, σε ένα ενεργό πλήθος, εμπνευσμένο από τα «ριζοσπαστικά» προτάγματα μιας νέας (sic) πολιτικής δύναμης, τη στιγμή, μάλιστα, που αυτή η δύναμη δεν έχει καν πραγματικά ριζοσπαστικά προτάγματα που θα μπορούσαν ίσως να γεννήσουν ένα κίνημα, αλλά εκκλήσεις για ανώδυνα τσιμπήματα στο σώμα ενός ασθμαίνοντος καπιταλισμού. O ΣΥΡΙΖΑ των 1.655.086 ψήφων δεν αποτελεί ούτε κατά διάνοια κίνημα, αντιθέτως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα εκλογικό «αντι-κίνημα».

Αν από το 26% (εκλογές Ιουνίου 2012) του ΣΥΡΙΖΑ, αφαιρέσουμε το 4,5% της περιόδου πριν το 2012, μένει ένα 21,5% που δεν αποτελεί παρά ένα άρτι αποκτηθέν εκλογικό εμπόρευμα, εξαγορασμένο με κολακεία και «ενωτισμό».
Σε ποια βάση όμως να ενωθούμε; Ο ΣΥΡΙΖΑ απαντά: α) εθνική ενότητα, β) ενότητα των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου. Μπορεί το δεύτερο να μην χρήζει ιδιαίτερου προβληματισμού, σε ό,τι αφορά όμως το πρώτο, έχει ενδιαφέρον να σταθούμε για λίγο και να αναλογιστούμε την καθολικότητα της πατριωτικής ρητορικής στο πεδίο της πολιτικής στην Ελλάδα:
Υπήρξαν βέβαια και (αριστερές) μειοψηφίες [στην Ελλάδα], οι οποίες στήριξαν τις δικές τους αξιώσεις κυριαρχίας σε διεθνιστικά ιδεολογήματα, όμως αυτές ποτέ δεν μπόρεσαν, ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο, να ασκήσουν ευρύτερη επιρροή – κι όποτε την άσκησαν, αυτό έγινε επειδή υιοθέτησαν (και) πατριωτικά ή εθνικά συνθήματα.[2]

Συνομιλώντας με μέλη που είναι στο κόμμα από την εποχή του Συνασπισμού, θα ακούσουμε ότι προφανώς ο Τσίπρας και τα στελέχη του κόμματος δεν είναι αφελή· δεν στηρίζουν ιδεολογικά καμιά εθνική ενότητα εις βάρος μιας προοδευτικής-αριστερής κοινωνικής συσπείρωσης· αλλά πώς αλλιώς μπορείς να βγεις κυβέρνηση αν δεν αποκτήσεις μια έστω στοιχειώδη, πατριωτική ρητορική; Απ’ αυτό, φαίνεται ξεκάθαρα και ο κεντρικός στρατηγικός πυλώνας, πάνω στον οποίο δομήθηκε ο νέος ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα θεματικά πεδία: «όλοι μέσα» και βλέπουμε.

Μετά το 26% ο χρόνος πίεζε και το κόμμα βρέθηκε μπροστά σε δύο επιλογές· ή θα διατηρούσε ένα αυτόνομο αριστερό προφίλ, κρατώντας αποστάσεις από τη δυναστεία της κεντρο-αριστεράς ή θα γινόταν το πιο «ατίθασο» κομμάτι της και, συνεπώς, ένα κόμμα εξουσίας. Φυσικά επέλεξε το δεύτερο: άμβλυνση των πολιτικών συγκρούσεων (ενωτισμός), ιδεολογική εκεχειρία υπό το βάρος του αντιμνημονιακού λαβάρου (βλ. φλερτ με Ανεξάρτητους Έλληνες), διαμόρφωση κυβερνητικού image (απορρόφηση των «καθαρών» του ΠΑΣΟΚ), διαταξική κολακεία (συνομιλίες με ΣΕΒ), δηλώσεις νομιμότητας στην ΕΕ και φθηνός πατριωτισμός με νεανικό προφίλ.

Τετάρτη 16 Αυγούστου 2017

Ολοκαύτωμα στο Κoμμένο της Αρτας. Οταν τα ναζιστικά κτήνη βίαζαν γυναίκες, ξεκοίλιαζαν εγκύους, σκότωναν ακόμα και μωρά παιδιά ... "για να κάνουν την πλάκα τους". (16 Αυγούστου 1943)

       

Ενα από τα πιο φρικιαστικά εγκλήματα των ναζιστικών κατοχικών δυνάμεων έγινε σαν σήμερα 16 Αυγούστου 1943 στο χωριό Κομμένο Αρτας.

Θα σας συνιστούσαμε να παρακολουθήσετε την σχετική τηλεοπτική εκπομπή του Χρίστου Βασιλόπουλου στην οποία εκτός από την αναλυτική αναφορά στο ναζιστικό αυτό έγκλημα που είχε σαν αποτέλεσμα 317 νεκρούς, ανάμεσα στους οποίους τα 17 ήταν παιδιά, μιλάνε επιζήσαντες της ναζιστικής θηριωδίας.

Οι αφηγήσεις τους είναι τόσο συγκλονιστικές που δεν υπάρχει περίπτωση να της παρακολουθήσει κάποιος και να μην οργιστεί με την φασιστική ιδεολογία που αποκτηνώνει τους ανθρώπους, όπως έγινε με τους Γερμανούς στρατιώτες που ήταν κάτω από τις διαταγές του συνταγματάρχη Γιόζεφ Ζάλμινγκερ και οι οποίοι πήραν μέρος σ' αυτό το μακελειό.

Οταν εισέβαλαν στο χωριό οι επιδρομείς δεν άφηναν τίποτε όρθιο. Για έξη ολόκληρες ώρες έκαιγαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους και σκότωναν με μιαν απερίγραπτη αγριότητα άντρες, γέροντες, γυναίκες και παιδιά. Βίαζαν γυναίκες, ξεκοίλιαζαν εγκύους, σκότωναν ακόμα και μωρά παιδιά, με αναμμένο βαμβάκι που έβαζαν στο στόμα τους, για να κάνουν την πλάκα τους.

Ολόκληρες οικογένειες κάηκαν ζωντανές μέσα στα σπίτια τους, πριν ακόμη ξυπνήσουν και καταλάβουν τι γίνεται γύρω τους. Άλλοι έτρεχαν στους δρόμους να σωθούν και έπεφταν από τις σφαίρες που θέριζαν το χωριό. Ανθρώπινα σώματα κόπηκαν στα δυο ή διαλύθηκαν και δε βρέθηκαν ποτέ. Φαίνεται πως η διαταγή ήταν σαφής: να μη μείνει τίποτε ζωντανό σ’ αυτό το χωριό.

Και φυσικά κανένας απ’ αυτούς τους εγκληματίες δεν τιμωρήθηκε.

Bαθύ Κόκκινο

Τρίτη 15 Αυγούστου 2017

Συνεχείς σημαντικές δράσεις κατά του φράγματος της Μεσοχώρας και της εκτροπής του Αχελώου..



Τις τελευταίες ημέρες είχαν οργανωθεί και έγιναν μια σειρά από σημαντικές δράσεις-κινητοποιήσεις κατά του φράγματος της Μεσοχώρας, της καταστροφής του χωριού της Μεσοχώρας και της  εκτροπής του Αχελώου.. Τα πράγματα όμως δεν ξεκινούν απο αυτές ακριβώς τις δράσεις , αυτές επιβάλλονται προκειμένου να αναχαιτισθεί η βαρβαρότητα ενός συστήματος που τόσο αδίστακτα δεν σταματά μπροστά σε τίποτε,  όση καταστροφή και αν προκαλεί. Το φράγμα της Μεσοχώρας είναι έργο κεφαλής της εκτροπής του Αχελώου , είναι μέρος ενος φαραωνικού συστήματος έργων (τέσσερα φράγματα, ένα εργοστάσιο, έργα εκτροπής του ποταμού, δρόμοι, κλπ) που ακρωτηριάζουν τον ποταμό Αχελώο εδώ και χρόνια . Όλα τα έργα έχουν κηρυχθεί παράνομα από ανώτατα δικαστήρια ημεδαπά και ευρωπαϊκά.

Τα έργα συνέχισαν και συνεχίζονται από διεφθαρμένες κυβερνήσεις εδώ και 30 χρόνια (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ), σήμερα τη σκυάτλη αυτών των διεφθαρμένων κυβερνήσων ανέλαβαν τα καθάρματα του συριζα .. Εκατομμύρια ευρώ έχουν κατασπαταληθεί σε εργολάβους,  σε αυλές κηφήνων των διεφθαρμένων κομμάτων, σε εταιρείες που ήταν αλυσοδεμένες με ΜΜΕ , σε τοπικούς παράγοντες κλπ.. Για τη σημειολογία του εγκλήματος κατά του Αχελώου να σημειώσουμε ότι το έργο έχει κηρυχθεί παράνομο μόνο έξι(6) φορές απο το ΣτΕ(τον νομικό προστάτη της "μεγαλοαστικής Τάξης" και των Μνημονίων), φανταστείτε το μέγεθος της παρανομίας των έργων εκτροπής και των ακρωτηριασμών που επέβαλαν στον Αχελώο.

Μετά την τελευταία απόφαση του ΣτΕ που κατακεραυνώνει τα έργα της εκτροπής και φυσικά του φράγματος της Μεσοχώρας που είναι το έργο κεφαλής της εκτροπής ,έρχονται τα καθάρματα του Συριζα και υπογράφουν μία ακόμη ΑΕΠΟ, ουσιαστικά τους περιβαλλοντικούς όρους για την λειτουργία του φράγματος της Μεσοχώρας ως υδροηλεκτρικό(έτσι ήταν πάντα στη σειρά των έργων της εκτροπής). Τα κουτοπόνηρα καθαρματάκια του συριζα ονομάζουν ξεχωριστά το φράγμα απο τα υπόλοιπα έργα της εκτροπής(είναι το ουσιαστικό έργο, εκεί θα κρατηθεί το νερό της εκτροπής) θεωρώντας  ότι ξεπερνούν την απόφαση του ΣτΕ έστω και παράνομα,  ενώ  θέλουν να ξεκινήσουν άμεσα τα τελευταία έργα στο φράγμα της Μεσοχώρας , ώστε να δημιουργήσουν νέο τετελεσμένο τόσο για το φράγμα της Μεσοχώρας όσο και για το πνίξιμο του χωριού και της εκτροπής του Αχελώου που θα ακολουθήσει και που είναι ο στόχος τους.
Μετά την  υπογραφή των νέων περιβαλλοντικών όρων απο τα καθάρματα του συριζα , πέταξαν απο τη χαρά τους γνωστά αρπακτικά του κάμπου, όχι βέβαια γιατί θα γίνει άλλο ένα έργο πράσινης ενέργειας και λοιπά φούμαρα, αλλά γιατί ξέρουν ότι μπαίνει  για πρώτη φορά οριστικό φινάλε στην εκτροπή του Αχελώου και στη βιομηχανία νερού που θα ξεκινήσει στον κάμπο με τεράστια κέρδη για τα αρπακτικά τις εταιρείες, τους αυτοδιοικητικούς   παράγοντες-επιχειρήσεις κλπ..

Το ζήτημα δεν είναι απλά η υπογραφή περιβαλλοντικών όρων για τη λειτουργία του φράγματος απο τα καθάρματα του συριζα αλλά η άμεση επανέναρξη έργων που θα καθιστήσουν εκ νέου ως τετελεσμένο τη λειτουργία του φράγματος, το πνίξιμο της Μεσοχώρας  και την εκτροπή του Αχελώου μιας και θα έχει ολοκληρωθεί το έργο κεφαλής και ποιο δύσκολο κομμάτι της εκτροπής.. Εδώ να τονίσουμε ότι τα καθάρματα του συριζα δεν θα περιμένουν μέχρι να τελεσιδικήσουν οι νέες προσφυγές στα δικαστήρια κατά της νέας διάτρητης απο κάθε νομική οπτική ΑΕΠΟ(περιβαλλοντικούς όρους),  αλλά  θα προχωρήσουν παράνομα σε νέα εκτέλεση έργων όπως ακριβώς συνέβαινε εώς τώρα (τα τελευταία 30 χρόνια) καταναλώνοντας νέα εκατομμύρια και κατασκευάζοντας νέα εγκληματικά έργα. Να πούμε εδώ πως ένα απο τα γελοία και εγκληματικά που υπογράφουν τα καθάρματα του συριζα, είναι πως η νέα ΑΕΠΟ (περιβαλλοντικοί όροι λειτουργίας του ΥΗΕ φράγματος υπογράφονται συνήθως όταν το έργο είναι ακόμη στα σκαριά και όταν έχει υλοποιηθεί, ελάχιστο δείγμα και αυτό της εγκληματικής διάθεσης των καθαρμάτων του συριζα  που θέλουν να προσπεράσουν αποφάσεις με τις οποίες ένα έργο  έχει κριθεί παράνομο κατά έξι φορές απο το ΣτΕ, αλλά αυτοί έχουν αναλάβει να  παραδώσουν!!!

Την προηγούμενη εβδομάδα απο 8 του Αυγούστου είχαν ξεκινήσει δράσεις αντίστασής στο χωριό της Μεσοχώρας που κορυφώθηκαν με την μεγάλη (μία απο τις πιο μεγάλες που έχουν γίνει) πορεία στο φράγμα  της Μεσοχώρας .
Οργάνωση κάμπινγκ στην όχθη του ποταμού, συζητήσεις, αφίσες, κείμενα, συναυλίες, κάλεσμα για την πορεία στο φράγμα της Μεσοχώρας(μία απο τις αφίσες  εδώ),  ήταν το ένα μέρος των εκδηλώσεων αντίστασής που έγιναν στο χωριό.
Εκτός των άλλων εκδηλώσεων έγιναν  δύο ανοιχτές συνελεύσεις μία το Σάββατο και μία την Κυριακή στην κεντρική πλατεία του χωριού και οι δύο  ξεχώρισαν για την μεγάλη συμμετοχή κόσμου που συνολικά στάθηκαν αντίθετοι στα νέα εκτρωματικά έργα των καθαρμάτων του συριζα..

Στη ανοιχτή συνέλευση του Σαββάτου(την  κάλεσε η πρωτοβουλία του Δικτύου «Μεσοχώρα - Αχελώος SOS»)  πλήθος κόσμου συμφώνησε σε ομόφωνο  κείμενο αγώνα που ορίζει τη κοινή  συνέχεια του αγώνα κατά του φράγματος(το ομόφωνο κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ) .

Την Κυριακή το πρωί καλέστηκε η μεγάλη συνέλευση του χωριού(την  κάλεσε ο σύλλογος κατακλυζομένων)όπου αναλύθηκε με πολύ ώριμο και μεθοδικό τρόπο η νέα ΑΕΠΟ(περιβαλλοντικοί όροι) , αναλύθηκε το παράνομο και διάτρητο περιεχόμενό της , ενώ αναδύθηκε για μία ακόμη φορά η κουτοπονηριά των καθαρμάτων του συριζα να επιβάλλουν πέρα απο κάθε νόμιμο όρο την εκτροπή του Αχελώου  και την ολοκληρωτική καταστροφή τόσο του ποταμού όσο και του χωριού.
Στην ανάλυση των περιβαλλοντικών όρων ξεδιπλώθηκαν αστείες περιπτώσεις και γελοίες εώς επικίνδυνες διατυπώσεις που αποδεικνύουν περίτρανα πώς το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κερδίσουν απλά χρόνο για να ολοκληρώσουν την καταστροφή μιας και η "νέα"  ΑΕΠΟ  είναι ένα καραμπινάτο κείμενο απο ανοησίες,  ικανό να δημιουργήσει ένα πέπλο νομιμότητας των άμεσων έργων και απο κεί και  πέρα να  καταπέσει στο πρώτο δικαστήριο. Στο μεταξύ χρονικό διάστημα ελπίζουν τα καθαρματάκια του σύριζα να έχουν ολοκληρώσει τις εργασίες και να πνίξουν το χωριό.. Όλα αυτά εάν τους αφήσουμε..

  Αμέσως μετά  τη συνέλευση   ξεκίνησε η πορεία κατά του φράγματος. Δεκάδες άνθρωποι , ντόπιοι άλλα και δεκάδες σύντροφοι από πολλά μέρη της Ελλάδας , πορεύτηκαν μαζί , φώναξαν συνθήματα , βρέθηκαν απέναντι σε αστυνομικές δυνάμεις που φύλαγαν ένα παράνομο έργο,  δίνοντας αμετάκλητο ραντεβού σε κάθε προσπάθεια των καθαρμάτων του συριζα να ολοκληρώσουν τα έργα της εκτροπής ..

Τη Δευτέρα το μεσημέρι μέλη της ΑΣΑ προχώρησαν σε κατάληψη του εργοστασίου της Γλύστρας λίγα χιλιόμετρα απο το φράγμα της Μεσοχώρας , είναι το εργοστάσιο που μέσω μιας σήραγγας πριν το φράγμα της Μεσοχώρας που  καταλήγει εκεί,   θα παράγει το ρεύμα των νερών του φράγματος. (κείμενα της κατάληψης  μπορείτε να διαβάσετε εδώ)

Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα , κυριολεκτικά τις επόμενες ημέρες ή και εβδομάδες καλοθελητές εργολάβοι θα κληθούν σε έργα στη Μεσοχώρα , αυτά είναι και η σφραγίδα της ολοκληρωτικής καταστροφής που υπέγραψαν τα καθάρματα του συριζα..

Δεν πρέπει να αφήσουμε ούτε στιγμή , ούτε σπιθαμή   στους εργολάβους να συνεχίσουν το βιασμό του Αχελώου και να προχωρήσουν στο πνίξιμο του χωριού της Μεσοχώρας.

Το αμέσως επόμενο διάστημα θα πρέπει να βρεθούμε εκεί και πάλι εκεί... οι φετινές εκδηλώσεις αντίστασης δεν άφησαν κανένα περιθώριο ότι θα συμβεί κατι άλλο.. το μέλλον του ποταμού Αχελώου και του χωριού της Μεσοχώρας δεν πρέπει να αφεθεί στα κάθε είδους καθάρματα αλλά να μείνει στα χέρια του αγώνα ... και έτσι θα γίνει..


Σύνδεσμοι:

1) Οργάνωση κάμπινγκ , συναυλίες, κάλεσμα στην πορεία της Κυριακής

2) Από τη Μεσοχώρα το πρώτο ηχηρό STOP στην αδειοδότηση του ΥΗΕ

3) Κατάληψη του υδροηλεκτρικού εργοστασίου της Μεσοχώρας από μέλη της ΑΣΑ

4) AΕΠΟ : Έγκριση περιβαλλοντικών όρων για το (ΥΗΕ) Μεσοχώρας, στον ποταμό Αχελώο, της εταιρείας ΔΕΗ Α.Ε.

"μακροχρόνιος χρήστης νερού"