Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017

Κείμενο του αναρχικού Φοίβου Χαρίση σχετικά τη νέα (3η) μεθόδευση σχετικά με το θέμα της άδειας του



Αυτό το κείμενο βγαίνει για να αναδείξει τη 3η κατά σειρά και πιο καραμπίνατη μεθόδευση εις βάρος μου, πάντα με σκοπό να στερηθώ τις τακτικές άδειες που δικαιούμαι εδώ και περίπου 1 χρόνο. Λόγω του "θόλου" τοπίου γύρω από τη νέα μεθόδευση και δεδομένης της χρονικής στιγμής δε γνωρίζω ορισμένες λεπτομέρειες κάτι που όμως δεν έχει καμία σημασία καθώς η ουσία παραμένει ίδια.

Από τις 18 Αυγούστου 2016 που έχω τη δυνατότητα να λάβω τακτική άδεια και μέχρι σήμερα (Ιούνιος 2017) μπαίνουν συνεχώς από τον αστυνομικό και δικαστικό μηχανισμό, καθώς και από το συμβούλιο της φυλακής (με μπροστάρη την εισαγγελέα Περιμένη) προσκόμματα με νομότυπο ή όχι περίβλημα με σκοπό να μου κόψουν τις άδειες. Μία στοχοποίηση στα όρια της προσωπικής βεντέτας που πέρα από το προφανές, στόχο έχει και τη δική μου ψυχική εξόντωση καθώς και των ανθρώπων του κοντινού μου περιβάλλοντος που περιμένουν να με δουν έστω και για λίγες ημέρες ελεύθερο.

Στην αρχή (Οκτώβριος 2016) εμφανίστηκε από τα εισαγγελικά κιτάπια μια υπόθεση από την αρχή της σύλληψής μου με αποτέλεσμα να στερηθώ τις άδειες μέχρι τα τέλη Απριλίου. Τότε λοιπόν σύμφωνα με το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών εγώ και οι υπόλοιποι σύντροφοι που κατηγορούμαστε για την υπόθεση της Νέας Φιλαδέλφειας απαλλαχτήκαμε από την κακουργηματική κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης και παραπεμφθήκαμε να δικαστούμε μόνο για κάποια ασήμαντα πλημμελήματα. Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησα πάλι να πληρώ όλες τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για τη χορήγηση τακτικής άδειας. Ενώ λοιπόν εγώ και 3 ακόμα αναρχικοί (Καραγιαννίδης, Σαραφούδης, Σταμπούλος) περιμέναμε να περάσουμε από συμβούλιο, η φυλακή ξεκίνησε μία παρελκυστική τακτική με αποτέλεσμα να μην πραγματοποιηθεί για 1 τουλάχιστον μήνα κανένα συμβούλιο για άδειες στον Κορυδαλλό.

Στις 29 Μαΐου μετά από μεγάλη καθυστέρηση και κατόπιν δημοσιοποίησης του προβλήματος από πλευράς μας, το συμβούλιο για τις άδειες συνεκλήθη, χωρίς όμως να φωνάξουν εμένα και τον σύντροφο Γ. Καραγιαννίδη. Η αιτιολόγηση τους ήταν πως αυτό έγινε κατά τύχη λόγω χρόνου και πως θα περάσουμε στο αμέσως επόμενο συμβούλιο. Την επόμενη μέρα και μετά από δικές μου πιέσεις "έσκασε η βόμβα". Στις 25 Μαΐου, 4 ημέρες δηλαδή πριν το συμβούλιο, "όλως τυχαίως" έφτασε έγγραφο στις φυλακές από τον Στ' ανακριτή του πρωτοδικείου Πειραιώς σύμφωνα με το οποίο ερευνάται η συμμετοχή μου για μία υπόθεση η οποία συνέβη στις 25 Σεπτεμβρίου του 2015, με κατηγορίες ληστεία και επικίνδυνη σωματική βλάβη και ρωτάει αν βρισκόμουν σε άδεια από τη φυλακή εκείνη την ημέρα. Εγώ φυσικά τα τελευταία 4 έτη που βρίσκομαι αιχμάλωτος ουδέποτε έχω πατήσει έξω ούτε για 1 ώρα. Η εισαγγελέας Περιμένη και το υπόλοιπο συμβούλιο όμως πέρα από αυτή την προφανή απάντηση που έστειλαν στον ανακριτή επέλεξαν για άλλη μία φορά να οχυρωθούν πίσω από μία γελοία και στημένη υπόθεση για να μου στερήσουν την άδεια.

Μετά από τη σημερινή ενημέρωση που είχα από τον δικηγόρο μου τα πράγματα έχουν ως εξής. Μετά από μήνυση μιας σκοτεινής φιγούρας (καθώς ακόμα δε γνωρίζω αν είναι υπαρκτό ή ανύπαρκτο πρόσωπο) στη Σαλαμίνα (μέρος στο οποίο δεν έχω βρεθεί ΠΟΤΕ στη ζωή μου) τα καλόπαιδα του τοπικού τμήματος ασφαλείας επιδεικνύουν μέσα σε όλα τα άλλα και τις δικές μου φωτογραφίες. Οι μπάτσοι ισχυρίζονται πως με αναγνώρισε και στέλνουν τη δικογραφία στον ανακριτή με επακόλουθο το έγγραφο που έφτασε στις φυλακές. Την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο ο ανακριτής, όπως ανέφερε στο συνήγορο μου, έκλεισε την υπόθεση και δεν με θεωρεί ούτε κατηγορούμενο ούτε καν ύποπτο. Παρόλα αυτά το συμβούλιο προκλητικά στέλνει ερώτημα στην εισαγγελία Πειραιά αν είμαι υπόδικος για τη συγκεκριμένη υπόθεση με αποτέλεσμα νέα χρονοτριβή στην άδεια μου. Τα ερωτήματα που προκύπτουν πολλά και σοβαρά. Με ποιό δικαίωμα οι μπάτσοι τον Σεπτέμβριο του 2015, ενώ είμαι ήδη 2,5 έτη κρατούμενος, επιδεικνύουν τις φωτογραφίες μου ως ύποπτο για το οποιοδήποτε αδίκημα; Τι είδους μηχανισμός είναι αυτός, ο οποίος με βάση και την οικογενειακή ευθύνη με στοχοποιεί στα όρια της προσωπικής βεντέτας; Πόσο ακόμα το συμβούλιο της φυλακής θα ξεφτιλίζει τους ίδιους του τους νόμους μόνο και μόνο για να μην πάρει άδεια ένας αναρχικός; Πόσο τυχαίο είναι άραγε πως όταν τελειώνει η μια υπόθεση (Ν. Φιλαδέλφεια), ως δια μαγείας 4 ημέρες πριν το συμβούλιο εμφανίζεται η άλλη; Αλήθεια πόση αξία έχουν οι "αναγνωρίσεις" στα αστυνομικά γραφεία μέσω των οποίων δεκάδες σύντροφοι σερνόμαστε στα δικαστήρια όλα αυτά τα χρόνια; Να υπενθυμίσω πώς και μέσω τέτοιων "αναγνωρίσεων" βρίσκομαι 4 χρόνια αιχμάλωτος για την απαλλοτρίωση στο Βελβεντό Κοζάνης. Αυτή τη φορά "ευτυχώς" είχα το ατράνταχτο άλλοθι της φυλακής άρα ήταν αδύνατο, εκτός αν κατείχα υπερφυσικές ιδιότητες, να ήμουν εγώ ο δράστης της ληστείας. Αν όμως ήμουν σε άδεια ή ελεύθερος μια αντίστοιχη στημένη "αναγνώριση" από τους μπάτσους θα μπορούσε να με έστελνε πίσω στο κελί μου. Αυτή η δημοσιοποίηση λοιπόν είναι και ένα μήνυμα στους μελλοντικούς διώκτες μου, ειδικά για την περίοδο μετά την αποφυλάκισή μου, πως αν νομίζουν ότι θα είμαι το εύκολο θύμα για να με τυλίξουν σε μία κόλλα χαρτί πλανώνται πλάνην οικτρά. Θα είμαι πάντα μπροστά τους σε θέση μάχης για να διεκδικήσω το υπέρτατο αγαθό της ελευθερίας όποιο και να είναι το κόστος.

Εν κατακλείδι θεωρώ πως πρόκειται για μια οφθαλμοφανέστατα στημένη υπόθεση από τον αστυνομικό μηχανισμό για να στερηθώ άλλη μία φορά την άδεια που δικαιούμαι. Μια υπόθεση που προκλητικά εκμεταλλεύεται με τη σειρά του το συμβούλιο της φυλακής και ενώ δεν είμαι υπόδικος καθυστερεί να μου χορηγήσει άδεια. Μια υπόθεση που εξυπηρετεί το σκοπό του συμβουλίου που δεν είναι άλλος από τη ψυχολογική μου εξόντωση. Δεν καταλαβαίνουν όμως πως για όσους έχουμε δεσμεύσει τις ζωές μας στον αγώνα για την ατομική και συλλογική απελευθέρωση από τα κρατικά και εξουσιαστικά δεσμά είναι αδύνατο να μας λυγίσουν με τέτοια τερτίπια. Και επειδή η οργή μεγαλώνει και η υπομονή ελαττώνεται απαιτώ ΑΜΕΣΑ να μου χορηγηθεί η τακτική άδεια που μου στερείται τους τελευταίους 10 μήνες. Ένα "δικαίωμα" που κατακτήθηκε μέσα από σκληρούς και αιματηρούς αγώνες τη δεκαετία του '90 και που αν χρειαστεί και εγώ με τη σειρά μου θα το διεκδικήσω με τον ίδιο τρόπο.

                                          Χαρίσης Φοίβος
        Φυλακές Κορυδαλλού Ιούνιος 2017

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.