Τρίτη 31 Μαΐου 2016

Η κάμερα του ANT1 πρόδωσε την “κωμωδία”. Η Ντόρα το ραντεβού με Μερκελ. Συνοδεία ο Κυριάκος !



Βίντεο: https://gyazo.com/ad8f460eec7e6d0b4a74b179eb224019


Έχει αρχίσει πλέον και φανερώνεται κάθε μέρα και περισσότερο η “κωμωδία” που έχει στηθεί στη ΝΔ από τις 20 Ιανουαρίου που κέρδισε – υποτίθεται – το προεδρικό χρίσμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
 Σε ότι έχει να κάνει στο εσωτερικό την πολιτική γραμμή την χαράσσει ο Αντώνης Σαμαράς και τα εξαπτέρυγά του, καθώς ο Κυριάκος – για … “άγνωστους” λόγους – έχει παραδοθεί πλήρως στο ακροδεξιό συνοθύλευμα του καλαματιανού πολιτικού 
( Άδωνις-Μουρούτης-Βορίδης), ακόμα κι αν αυτό τον φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, όπως με την καταψήφιση μεταρρυθμίσεων ή την ταύτιση με πρόσωπα που ελέγχονται από τη Δικαιοσύνη ( πχ Παπασταύρου ), ενώ στο εξωτερικό το κουμάντο έχει αναλάβει η αδελφή του Ντόρα Μπακογιάννη, που με το κύκλωμα επαφων που διαθέτει από τη θητεία της στο ΥπΕξ, προσπαθεί να τον πλασάρει στην διεθνή κοινότητα.

Έτσι μετά την αποκάλυψη του the faq, την περασμένη Παρασκευή, για την μεσολάβησή της στην ολιγόλεπτη συνάντηση-ξεπέτα, με τον πρόεδρο Πούτιν αργα τα μεσάνυχτα στο λόμπι του παραλιακού ξενοδοχείου στο Καβούρι, η τηλεόρασή του ANT1 , έγινε υπαίτιος απόψε, άθελά της ασφαλώς, σε μια ακόμα θλιβερή για τον πρόεδρο Κυριάκο διαπίστωση.
Όπως φαίνεται και στο βίντεο του “δελτιου των 8”, έγινε το εξής, στην συναντηση του Κυριάκου με την Μερκελ: Η Μέρκελ ( όταν άνοιξε το πλάνο ) καθόταν απέναντι απο … τη Ντορα! Και ο πρόεδρος Κυριάκος ηταν σαν να την συνοδευε. Στο πλάι και στο βάθος, έχοντας μάλιστα μπροστά του ποτηρια και μπουκάλια που τον χώριζαν από τη Μέρκελ. Μάλιστα ( όπως φαίνεται στην εικόνα ) όταν άνοιξε το πλάνο η Ντόρα αποτραβήχτηκε για να μην φανεί, η κάμερα εστιάζει στον Κυριάκο, η Μέρκελ ακουγεται να ρωτά τον σκηνοθέτη “οk ?” ,και ο Κυριάκος τεντώνει το λαιμό του προς τα εμπρός προσπαθώντας να μειώσει την απόσταση που τον χωρίζει από τη Γερμανίδα καγκελάριο, ενώ ταυτόχρονα σπρωχνει βιαστικά τα πλαστικα μπουκάλια και τα σημαιάκια που είναι αναμεσά τους ….
Κυριολεκτικά από το χεράκι, όπως η μάνα το μικρό γιο, έχει πάρει η Ντόρα τον αδελφό της σε ότι εχει να κάνει με τα εξωτερικά. Το κακό ειναι ότι στα εσωτερικά του έχει περάσει “χειροπέδες” το καθεστώς Σαμαρά …
Το 45″ βίντεο της συναντησης εδώ

Οι Μενουμευρώπηδες είναι κρυφοσυριζαίοι



Την παραίτηση της κυβέρνησης ζητούν τα φιλελέ φασισταριά -οι γνωστοί Μενουμευρώπηδες- και καλούν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα στις 15 Ιουνίου.


Η συγκέντρωση δεν έχει κόμμα, χρώμα και συνδικάτα αλλά διοργανώνεται από την Νέα Δημοκρατία του Κούλη του κουλού.

Στη συγκέντρωση θα σερβίρεται και μενού Μακρονήσου.

Το σύνθημα «Παραιτηθείτε» δεν αφήνει καμία αμφιβολία για το ποιος διοργανώνει τη συγκέντρωση.

Ειλικρινά, δεν αντιλαμβάνομαι το λόγο της διαμαρτυρίας των Μενουμευρώπηδων.

Οι Μενουμευρώπηδες κάνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας για να παραιτηθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που κρατάει την Ελλάδα στην Ευρώπη.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εκφράζει απόλυτα τους Μένουμε Ευρώπη. Ψηφίζει τα μέτρα που ήθελαν για να μείνουν Ευρώπη.

Ολόκληρο δημοψήφισμα ανέτρεψε ο Τσίπρας -και μετέτρεψε το ΟΧΙ σε ΝΑΙ-, για να ικανοποιήσει τους Μενουμευρώπηδες, που ηττήθηκαν κάπως στο δημοψήφισμα, αν θυμάμαι καλά.

Δυο Μνημόνια πέρασε ο Τσίπρας σε ενάμισι χρόνο, τι άλλο να κάνει για να ικανοποιήσει τους Μενουμευρώπηδες;

Και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εφαρμόζει σαν πιστό σκυλάκι τις εντολές της Ευρώπης που τόσο αγαπάνε οι Μενουμευρώπηδες.

Ενθουσιασμένη η Μέρκελ με τον Τσίπρα. Έρωτας.

Λατρεία ο Σόιμπλε.

Οπότε, πού είναι το πρόβλημα των Μενουμευρώπηδων;

Οι Μενουμευρώπηδες θέλουν τα Μνημόνια να τα ψηφίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.


Και αντί να διορίζει ο Τσίπρας τύπους σαν το καμμένο κολλητό του που τον πήρε για να του κάνει στρατηγικό σχεδιασμό, να διορίζει ο Μητσοτάκης τύπους σαν αυτό τον παιδεραστή που είχε για δεξί του χέρι.

Αξιοκρατία δηλαδή.

Η αντικυβερνητική συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 15 Ιουνίου είναι ουσιαστικά φιλοκυβερνητική.

Οι Μενουμευρώπηδες προσπαθούν να κρατήσουν στην κυβέρνηση τον Τσίπρα με νύχια και με δόντια.

Βλέπουν πως ο Μητσοτάκης δεν τραβάει -και θα οδηγήσει την Νέα Δημοκρατία στο χαμηλότερο ποσοστό της ιστορίας της-, οπότε όλες οι ελπίδες τους είναι στον Τσίπρα.

Οι Μενουμευρώπηδες είναι κρυφοσυριζαίοι.

Έχουν λυσσάξει τα φιλελέ φασισταριά.

Και αυτό είναι ένα μήνυμα χαράς για τη σημερινή Ελλάδα.

Έχουν και τα προτεκτοράτα τα ωραία τους.

(Καμιά φορά προσπαθείς να θυμηθείς πώς κατάφερε και έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά ευτυχώς υπάρχουν οι φασιστοφιλελέδες μενουμευρώπηδες και σου θυμίζουν πώς και γιατί έγινε αυτό.)

Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

Σχέδιο παρέλκυση της δίκης από τους νεοναζί



Σχέδιο παρέλκυση της δίκης από τους νεοναζί Στη σημερινή (Δευτέρα, 30 του Μάη) συνεδρίαση έγινε σαφές ότι οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής προσπαθούν να καθυστερήσουν τη δίκη τους, με μια προφανή παρελκυστική τακτική. Οπως είχαμε γράψει στο προηγούμενο ρεπορτάζ, οι δύο διορισθέντες από το δικαστήριο συνήγοροι θα ζητούσαν διακοπή προκειμένου να ενημερωθούν επί της δικογραφίας, όπως έχουν δικαίωμα, και έτσι η κίνηση αυτή της προεδρεύουσας εφέτη Μ. Λεπενιώτη θα μετατραπεί σε μπούμερανγκ.

Μπορεί η προθεσμία που δόθηκε στους διορισμένους συνηγόρους να είναι μικρή (μέχρι την Παρασκευή 3 Ιούνη), όμως η παρελκυστική τακτική θα συνεχιστεί με νέους διορισμούς. Γνωρίζουμε συνήγορο που τον πλεύρισαν και τον ρώτησαν αν δέχεται να αναλάβει κατηγορούμενο χρυσαυγίτη. Γνωρίζουμε ότι δέχτηκε και έτσι, όταν υποβληθεί αίτημα διορισμού, ο συνήγορος θα ζητήσει διακοπή προκειμένου να ενημερωθεί.

Το μόνο βέβαιο είναι πως μ’ αυτή την παρελκυστική τακτική από το στενό πυρήνα των υπερασπιστών των νεοναζί, τους αφαιρείται ο ισχυρισμός ότι τελούν υπό δικαστική ομηρία.

Η προεδρεύουσα ανακοίνωσε ότι μέσα στον Ιούνη θα γίνουν συνεδριάσεις στις 3, 9, 13, 24 και 28. Περιμένουμε πότε θα γίνει η επόμενη παρελκυστική κίνηση.

KONTRA

“Μέτωπο” Κυριάκου, Θεοδωράκη, σημιτικών, Θέμου και ΔΟΛ, για την ανατροπή της κυβέρνησης. Ετοιμάζουν συγκεντρώσεις “αγανακτισμένων” στο διαδικτύο!



Πληροφορίες που φτάνουν στην «Εφ.Συν.» αναφέρουν ότι έχει ήδη δημιουργηθεί ένα «φιλελεύθερο» μέτωπο πολιτικών δυνάμεων, επιχειρηματιών και επικεφαλής μέσων ενημέρωσης ώστε να στηριχθεί αυτή η ρητορική. Οι ίδιες πληροφορίες μάλιστα φέρουν τους συμμετέχοντες να έχουν δημιουργήσει ένα άτυπο «μετωπικό σχήμα» στα πρότυπα του ανενεργού πλέον «Οχι “μπαλτά” στην Παιδεία», που εμφανίστηκε τον Μάιο του 2015 και έλαβε ιδιαίτερη προβολή από συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης. Είχε δε μεταξύ άλλων ενεργούς υποστηρικτές τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Σταύρο Θεοδωράκη, ορισμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ (Ανδρέας Λοβέρδος, Αννα Διαμαντοπούλου), πανεπιστημιακούς και καλλιτέχνες.

Ολόκληρο το άρθρο της Εφημερίδας των Συντακτών εδώ

Εν τω μεταξύ ήδη στο διαδίκτυο έχει δημιουργηθεί λογαριασμός στο facebook και το twitter που αναφέρεται με ακραίους όρους για την κυβέρνηση χαρακτηριζοντάς την ουτε λίγο ουτε πολύ ως “καθεστώς” που λειτουργεί με αντιδημοκρατικές διαδικασίες, και καλώντας ουσιαστικά τον κόσμο, σε “εξέγερση” κατά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑνΕλλ με μοναδικό αίτημα την ανατροπή της ( “Παραιτηθήτε”). Περιφρονώντας προφανώς την λαική εντολή που της δόθηκε εκ νεου στις εκλογές του Σεπτεμβρίου… Ενδεικτικό του κοινού κέντρου ( Ομάδα Αλήθειας … ) που τροφοδοτεί τη ρητορική και συντονίζει όλες αυτές τις “κινήσεις”. η φρασεολογία που χρησιμοποιεί, η συγκεκριμένη ομάδα-event:



” Όλοι οι πολίτες οι οποίοι ανήκουμε στο δημοκρατικό τόξο δεν ανεχόμαστε άλλο αυτό το ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ μόρφωμα της Αριστερο-δεξιάς Συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Μια Συγκυβέρνηση η οποία προεκλογικά αντί για ΤΑΝΚΣ χρησιμοποίησε αναρίθμητα ΨΕΜΜΑΤΑ για δήθεν αυξήσεις μισθών, σκισίματα Μνημονίων και μειώσεις φόρων απέναντι στον ταλαιπωρημένο Ελληνικό Λαό ώστε να αποκτήσει την Εξουσία.…Λέμε ΌΧΙ στον άκρατο ΛΑΪΚΙΣΜΟ, την χειραγώγηση των ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ και τον ΤΑΞΙΚΟ ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟ συμπολιτών μας από την Αριστερο-δεξιά Συγκυβέρνηση. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ότι θα μας ακούσουν και θα αφήσουν έτσι εύκολα τις ΚΑΡΕΚΛΕΣ ΤΟΥΣ τις οποίες άλλωστε τόσο πολύ αγαπούν, αλλά ας μάθουν επιτέλους ότι Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ.
Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016 στις 20:00 μ.μ. πάμε ΟΛΟΙ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ για να βροντοφωνάξουμε ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ.
Twitter hashtag : #15/6_ΣΥΝΤΑΓΜΑ”

Βέβαια οι ίδιοι που αναφερονται στον παλαιοκομματισμό δεν αναφέρουν τίποτα για τον παλαιοκομματισμό 40 χρόνων στον οποίο συμμετειχαν μονο δυο κομματα. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και βέβαια όλα τα Μέσα της διαπλοκής που στήριξαν με νύχια και με δόντια αυτον τον παλαιοκομματισμό επί 40 χρόνια και που τώρα ετοιμάζονται να τον επαναφέρουν έστω κι αν … πλησιάζει τα 80 !!! vim


πηγη

Όταν οι Έλληνες γελοιοποιούσαν τους ναζί

Εβδομήντα πέντε χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την βραδιά που ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας κατέβασαν από τον ιστό του ιερού βράχου της Ακρόπολης τη σημαία των ναζί.


Η σβάστικα την βραδιά που έγινε το γεγονός συμπλήρωνε ένα μήνα από την παράδοση της Αθήνας στους Γερμανούς, που ολοκλήρωναν τις επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα με την κατάληψη της Κρήτης.

Οι Γλέζος και Σάντας δεν ήταν παρά νεαρά παιδιά την εποχή εκείνη. Φοιτητές

Σύμφωνα με τα όσα έχουν πει κατά καιρούς το παράτολμο σχέδιο γεννήθηκε στο μυαλό τους ένα ανοιξιάτικο σούρουπο στο Ζάππειο, καθώς αντίκριζαν την Ακρόπολη και στρώθηκαν στη δουλειά για να το υλοποιήσουν. Πήγαν στην Εθνική Βιβλιοθήκη και διάβασαν ό,τι σχετικό με τον Ιερό Βράχο. Στη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια ανακάλυψαν όλες τις σπηλιές και τις τρύπες της Ακρόπολης. Γρήγορα, αντιλήφθηκαν ότι η μόνη διαδρομή που έπρεπε να ακολουθήσουν για να μην γίνουν αντιληπτοί από τους γερμανούς φρουρούς ήταν μέσω του Πανδρόσειου Άντρου.

Το πρωί της 30ης Μαΐου 1941, ο Γλέζος και ο Σάντας πληροφορήθηκαν από το ραδιόφωνο ότι η Κρήτη είχε πέσει. Οι Γερμανοί με προκηρύξεις κόμπαζαν για το κατόρθωμά τους. Οι δύο νέοι αποφάσισαν να δράσουν το ίδιο βράδυ. Όπλα δεν είχαν, παρά μόνο ένα φαναράκι κι ένα μαχαίρι. Η ώρα είχε φθάσει 9:30 το βράδυ. Η μικρή φρουρά της Ακρόπολης ήταν μαζεμένη στην είσοδο των Προπυλαίων και διασκέδαζε με κάποιες νεαρές.

Με άγνοια κινδύνου, πήδηξαν τα σύρματα, σύρθηκαν ως τη σπηλιά του Πανδρόσειου Άντρου και άρχισαν να σκαρφαλώνουν από τις σκαλωσιές, που είχαν φτιάξει οι αρχαιολόγοι για τις ανασκαφές. Φθάνοντας σε απόσταση ολίγων μέτρων από τον ιστό της σημαίας δεν αντιλήφθηκαν κανένα φρουρό και με γρήγορες κινήσεις κατέβασαν από τον ιστό το μισητό σύμβολο του ναζισμού. Ήταν μία τεράστια σημαία, διαστάσεων 4x2 μ. Είχαν φθάσει πια μεσάνυχτα. Οι δύο «κομάντος» δίπλωσαν και πήραν μαζί τους τη σημαία και ακολουθώντας το ίδιο δρομολόγιο απομακρύνθηκαν από την Ακρόπολη, χωρίς και πάλι να γίνουν αντιληπτοί από τους Γερμανούς, που συνέχιζαν τη διασκέδασή τους.

Το επόμενο πρωινό η φρουρά τρομοκρατήθηκε διαπιστώνοντας την απουσία την σημαίας και τις επιπτώσεις που θα υπήρχαν. Οι άνδρες της φρουράς εκτελέστηκαν. Οι Γερμανοί διέταξαν ανακρίσεις. Μόλις στις 11 το πρωί ανάρτησαν μια νέα σημαία στον κενό ιστό.

Οι δράστες που εκείνη την εποχή ήταν άγνωστοι καταδικάσθηκαν ερήμην σε θάνατο, οι έλληνες διοικητές των αστυνομικών τμημάτων της περιοχής απαλλάχθηκαν από τα καθήκοντά τους, ενώ για τους φύλακες της Ακρόπολης δεν προέκυψε κάποιο ενοχοποιητικό στοιχείο.

Η πράξη αυτή στην Ακρόπολη υπήρξε ουσιαστικά η πρώτη αντιστασιακή πράξη στην κατεχόμενη Αθήνα. Το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ιδρύθηκαν οι δύο μεγάλες αντιστασιακές οργανώσεις ΕΑΜ και ΕΔΕΣ.

πηγή

Σάββατο 28 Μαΐου 2016

Ο φασισμός και η ακροδεξιά στην Ευρώπη: Οδηγός ανά χώρα –μέρος 1



Η Ευρώπη παρακολουθεί μία επικίνδυνη αναβίωση των φασιστικών και ρατσιστικών λαϊκίστικων κομμάτων και οργανισμών. Στις επόμενες εβδομάδες θα δημοσιεύσουμε μια σειρά άρθρων που θα αναλύουν την κλίμακα της απειλής. Θα εστιάσουμε σε χώρες όπου τα φασιστικά και ρατσιστικά κόμματα έχουν σημειώσει σημαντική εκλογική ή και οργανωτική εξέλιξη. Υπάρχουν μικρές φασιστικές ομάδες που λειτουργούν σε αρκετές άλλες χώρες, αλλά με μικρά νούμερα και μικρή επίδραση. Σκοπεύουμε να μελετήσουμε ξεχωριστά την κατάσταση στη Ρωσία και να μην την περιλάβουμε εδώ.

Ο φασισμός και η ακροδεξιά στην Ευρώπη: Οδηγός ανά χώρα –μέρος 1

Των Martin Smith και Tash Shifrin



Εισαγωγή

Η Ευρώπη παρακολουθεί μία επικίνδυνη αναβίωση των φασιστικών και ρατσιστικών λαϊκίστικων κομμάτων και οργανισμών. Στις επόμενες εβδομάδες θα δημοσιεύσουμε μια σειρά άρθρων που θα αναλύουν την κλίμακα της απειλής.

Θα εστιάσουμε σε χώρες όπου τα φασιστικά και ρατσιστικά κόμματα έχουν σημειώσει σημαντική εκλογική ή και οργανωτική εξέλιξη. Υπάρχουν μικρές φασιστικές ομάδες που λειτουργούν σε αρκετές άλλες χώρες, αλλά με μικρά νούμερα και μικρή επίδραση. Σκοπεύουμε να μελετήσουμε ξεχωριστά την κατάσταση στη Ρωσία και να μην την περιλάβουμε εδώ.

Η σειρά αυτή των άρθρων αρχίζει με έναν οδηγό ανά χώρα. Έχουμε εδώ το 1ο μέρος, ενώ σύντομα θα ακολουθήσει το 2ο.

Στη συνέχεια θα έχουμε έναν άρθρο ανάλυσης, που θα περιλαμβάνει τους ορισμούς του φασισμού και του ακροδεξιού ρατσιστικού λαϊκισμού, και θα μελετήσουμε τις συνθήκες που επιτρέπουν σε αυτά τα κόμματα να ευδοκιμούν σήμερα.

Ελπίζουμε τα άρθρα αυτά να είναι χρήσιμα στους αντιφασίστες και αντιρατσιστές σε όλη την Ευρώπη.

Θέλουμε να ενθαρρύνουμε τους αναγνώστες, να μας στείλουν σχόλια, αναφορές και αναλύσεις για τα φασιστικά και ρατσιστικά κόμματα που δραστηριοποιούνται στις δικές τους χώρες ή περιοχές. Είστε ευπρόσδεκτοι να αναρτήσετε τις σκέψεις σας στο πεδίο των σχολίων, ή αν προτιμάτε να έρθετε σε επαφή μας offline, τότε μπορείτε να μας στείλετε email στη σελίδα μας. Πραγματικά ελπίζουμε να στηρίξετε αυτό το εγχείρημα.

1ο μέρος

Η έρευνα μας ξεκινάει με έναν πίνακα εκλογικών αποτελεσμάτων. Δείχνει το εύρος των φασιστικών και των ακροδεξιών ρατσιστικών λαϊκίστικων κομμάτων σε όλη την Ευρώπη, και την εκλογική του δύναμη. Σε χώρες όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία, βλέπουμε ένα συνδυασμό ενός μεγάλου ακροδεξιού κόμματος με ένα φασιστικό κόμμα.

Αλλά είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι αυτό είναι μόνο μία ένδειξη για την εκλογική δύναμη του φασισμού και της ακροδεξιάς. Στον οδηγό μας ανά χώρα, θα κοιτάξουμε επίσης τη δύναμη παραστρατιωτικών ομάδων και κινήσεων που αποτελούν την άλλη πτέρυγα της ευρωπαϊκής φασιστικής και ακροδεξιάς σκηνής.

Ο πίνακας προτίθεται να δώσει μια γενική άποψη των εκλογικών αποτελεσμάτων. Αλλά οι αριθμοί θα πρέπει να μελετώνται με προσοχή. Τα αποτελέσματα δεν πρέπει να συγκρίνονται με άμεσο τρόπο μεταξύ τους, λόγω των διαφορετικών εκλογικών συστημάτων ανά χώρα –αυτό ισχύει μέχρι και για τις εκλογές στο ευρωκοινοβούλιο του 2014.

Ο χρόνος των εθνικών εκλογών, όπου οι διάφορες χώρες πηγαίνουν στις κάλπες σε άλλες χρονιές, καθιστά επίσης τις άμεσες συγκρίσεις προβληματικές. Έχουμε χρησιμοποιήσει τα πιο πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα σε κάθε χώρα – αλλά αυτό σημαίνει ότι σε μερικές χώρες το μέγεθος του προβλήματος μπορεί να είναι κρυμμένο. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, οι αριθμοί μας προκύπτουν από τις εκλογές του 2012, όπου σημειώθηκε μόνο η αρχή της ανόδου του φασιστικού Εθνικού Μετώπου. Η πραγματική του δύναμη τώρα είναι πολύ μεγαλύτερη.

Μπορείτε να διαβάστε περισσότερα εδώ: all our election coverage here.



Πίνακας εκλογικών αποτελεσμάτων για τα εθνικά κοινοβούλια και το ευρωπαϊκό

Βραζιλία: Το πραξικόπημα



Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Στη Βραζιλία, με την αποπομπή της εκλεγμένης προέδρου Ντίλμα Ρούσσεφ, συνέβη ένα πραξικόπημα. Πραξικόπημα ψευδο-νόμιμο, «συνταγματικό», «θεσμικό», κοινοβουλευτικό, πείτε το όπως θέλετε ‒παρ’ όλα αυτά, πραξικόπημα. Εκλεγμένοι βουλευτές και γερουσιαστές, μαζικά ελεγχόμενοι για υποθέσεις διαφθοράς (αναφέρουμε ενδεικτικά το νούμερο 60%), θεσμοθέτησαν μια διαδικασία αποπομπής κατά της προέδρου, υπό το πρόσχημα λογιστικών ατασθαλιών, «δημοσιονομικών μαγειρεμάτων», προκειμένου να καλυφθούν τα ελλείμματα των δημόσιων ταμείων ‒μια πρακτική ρουτίνας για όλες τις προηγούμενες βραζιλιάνικες κυβερνήσεις!

Η αλήθεια είναι πως πολλά στελέχη του Κόμματος των Εργατών εμπλέκονται στο σκάνδαλο διαφθοράς της Πετρομπράς, της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου, όχι όμως η Ντίλμα… Αντιθέτως, πολλοί από τους βουλευτές της Δεξιάς, που διεξήγαγαν την εκστρατεία κατά της προέδρου, είναι μεταξύ των πλέον αναμεμιγμένων σ’ αυτή την υπόθεση, ξεκινώντας από τον πρόεδρο της βουλής, Εντουάρντο Κούνα (που πρόσφατα αντικαταστάθηκε), κατηγορούμενο για διαφθορά, ξέπλυμα χρήματος, φοροδιαφυγή στον Παναμά κτλ.

Η πρακτική του νόμιμου πραξικοπήματος μοιάζει να είναι η νέα στρατηγική των λατινοαμερικανικών ολιγαρχιών. Αφού δοκιμάστηκε στην Ονδούρα και την Παραγουάη -χώρες τις οποίες ο Τύπος αποκαλεί συχνά «δημοκρατίες της μπανάνας»‒ και αποδείχθηκε αποτελεσματική και αποδοτική για την εξάλειψη προέδρων μιας (πολύ μετριοπαθούς) Αριστεράς, τώρα εφαρμόζεται σε μια μεγάλη χώρα…

Μπορεί κανείς να ασκήσει πολλαπλώς κριτική στην Ντίλμα: δεν τήρησε τις προεκλογικές της υποσχέσεις και έκανε τεράστιες παραχωρήσεις στους τραπεζίτες, τους βιομηχάνους και τους μεγαλογαιοκτήμονες. Η πολιτική και κοινωνική αριστερά αδιαλείπτως απαιτούσε οικονομική και κοινωνική αλλαγή. Όμως, η βραζιλιάνικη, ελέω Θεού, ολιγαρχία ‒η καπιταλιστική χρηματοοικονομική, βιομηχανική και αγροτική ελίτ‒ δεν αρκείται πλέον σε παραχωρήσεις· θέλει ολόκληρη την εξουσία. Δεν επιθυμεί πλέον να διαπραγματεύεται, αλλά να κυβερνά απευθείας, με τους ανθρώπους που αυτή εμπιστεύεται, και να καταργήσει τις όποιες κοινωνικές κατακτήσεις των τελευταίων ετών.



Η επανάληψη της ιστορίας ως φάρσα



Παραθέτοντας τον Χέγκελ, ο Μαρξ έγραφε, στη «18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη», ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, την πρώτη φορά ως τραγωδία, τη δεύτερη ως φάρσα. Αυτή η φράση ταιριάζει τέλεια στη Βραζιλία. Το στρατιωτικό πραξικόπημα του Απριλίου του 1964, ήταν μια τραγωδία, που βύθισε τη χώρα σε μια εικοσαετία στρατιωτικής δικτατορίας, με εκατοντάδες νεκρούς και χιλιάδες θύματα βασανιστηρίων. Το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα του Μαΐου του 2016, είναι μια φάρσα. Μια κωμικοτραγική ιστορία, όπου βλέπουμε μια κλίκα αντιδραστικών και βαθιά διεφθαρμένων κοινοβουλευτικών, να ανατρέπουν μια πρόεδρο εκλεγμένη δημοκρατικά από 54 εκατομμύρια βραζιλιάνους πολίτες, επικαλούμενοι «λογιστικές ατασθαλίες». Η βασική συνιστώσα αυτής της συμμαχίας των κομμάτων της δεξιάς είναι το κοινοβουλευτικό μπλοκ, που είναι γνωστό ως «τα τρία B»: «Bala (Σφαίρα)» -βουλευτές που συνδέονται με τη στρατιωτική αστυνομία, τα τάγματα θανάτου και άλλες ιδιωτικές μιλίτσιες‒, «Boi (Βόδι)» ‒τους μεγαλογαιοκτήμονες κτηνοτρόφους‒ και «Biblia (Βίβλος)»: τους ομοφοβικούς και μισογύνηδες φανατικούς νεοπεντηκοστιανούς. Μεταξύ των πιο ενθουσιωδών οπαδών της αποπομπής της Ντίλμα, ξεχωρίζει ο βουλευτής Χάιρο Μπολσονάρο, που αφιέρωσε την ψήφο του στους αξιωματικούς της στρατιωτικής δικτατορίας και κυρίως στον συνταγματάρχη Ούστρα, διαβόητο βασανιστή. Μεταξύ των θυμάτων του Ούστρα, η ίδια η Ντίλμα Ρούσσεφ, μέλος τότε (στις αρχές της δεκαετίας του ’70) μιας ένοπλης αντιστασιακής ομάδας· αλλά και ο φίλος μου, Λουίς Εδουάρδο Μερλίνο, δημοσιογράφος και επαναστάτης, που πέθανε από τα βασανιστήρια το 1971, σε ηλικία 21 ετών.



Μίσος για τη δημοκρατία



Ο νέος πρόεδρος, Μισέλ Τέμερ, που ενθρονίστηκε από τα τσιράκια του, εμπλέκεται, επίσης, σε μια σειρά υποθέσεων, αλλά δεν έχει γίνει, ακόμη, αντικείμενο δικαστικής έρευνας. Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση, οι Βραζιλιάνοι ρωτήθηκαν αν θα ψήφιζαν τον Τέμερ για πρόεδρο της Δημοκρατίας· μόνο το 2% ψήφισε θετικά…

Το 1964 έγιναν μεγάλες διαδηλώσεις με σύνθημα «Με τον Θεό και την Οικογένεια για την Ελευθερία», διαδηλώσεις που προετοίμασαν το έδαφος για το πραξικόπημα εναντίον του προέδρου Ζοάο Γκουλάρτ· αυτή τη φορά, πάλι, «πατριωτικά» πλήθη, ξεσηκωμένα από τον καθεστωτικό Τύπο, κινητοποιήθηκαν για να απαιτήσουν την αντικατάσταση της Ντίλμα, φτάνοντας, σε κάποιες περιπτώσεις, μέχρι του σημείου να ζητούν την επιστροφή των στρατιωτικών… Αποτελούμενα κυρίως από λευκούς (οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι είναι μαύροι ή μιγάδες), προερχόμενα από τις μεσαίες τάξεις, αυτά τα πλήθη έχουν πειστεί από τα μίντια ότι το διακύβευμα αυτής της υπόθεσης είναι η «μάχη κατά της διαφθοράς».

Αυτό που συνδέει την τραγωδία του 1964 και τη φάρσα του 2016, είναι το μίσος για τη δημοκρατία. Τα δύο επεισόδια αποδεικνύουν τη βαθιά περιφρόνηση των κυρίαρχων τάξεων για τη δημοκρατία και τη λαϊκή βούληση.

Το «νομικό» πραξικόπημα θα περάσει, άραγε, χωρίς πολλά εμπόδια, όπως στην Ονδούρα και στην Παραγουάη; Δεν είναι τόσο σίγουρο… Οι λαϊκές τάξεις, τα κοινωνικά κινήματα, η εξεγερμένη νεολαία δεν έχουν πει ακόμη την τελευταία τους λέξη.


Μίκαελ Λεβύ
Μετάφραση: Έφη Γιαννοπούλου

Πέμπτη 26 Μαΐου 2016

Καρτέλ εργολάβων -Πώς «χτυπούσαν» δημόσια έργα επί 27 χρόνια


Καρτέλ εργολάβων διερευνά η επ. Ανταγωνισμού

Την ύπαρξη καρτέλ κατασκευαστικών εταιρειών οι οποίες «χτυπούσαν» συντονισμένα δημόσια έργα τα τελευταία 27 χρόνια, από το 1989 έως σήμερα, διερευνά η Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση της Επιτροπής, στο καρτέλ εμπλέκονται κατασκευαστικές εταιρείες-κολοσσοί, κυρίως ελληνικές αλλά και ξένες, που ανέλαβαν δεκάδες δημόσια έργα της τελευταίας τριαντακονταετίας, συμπεριλαμβανομένου του Μετρό και των μεγάλων αυτοκινητοδρόμων.

Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση της Επιτροπής, η αυτεπάγγελτη έρευνα της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού «αφορά σε διαγωνισμούς δημοσίων έργων, στα οποία συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων, έργα κατασκευής μεγάλων οδικών αξόνων, έργα ΜΕΤΡΟ, Προαστιακού και σιδηροδρομικών γραμμών/ σταθμών, έργα που δημοπρατήθηκαν με το σύστημα της παραχώρησης και έργα μέσω συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ).»

Σύμφωνα πάντα με την Επιτροπή Ανταγωνισμού, στο καρτέλ εμπλέκονται, με διαφορετικό χρόνο έναρξης, εταιρίες των ομίλων ΕΛΛΑΚΤΩΡ, J&P ΑΒΑΞ, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ΑΕΓΕΚ, ΤΕΧΝΙΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ και INTRACOM, με σκοπό τη χειραγώγηση των διαγωνισμών δημόσιων έργων.

Οι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις συνεννοούνταν αναφορικά με:

α) τον προσδιορισμό, εκ των προτέρων, του αναδόχου ανά διαγωνισμό,

β) τον καθορισμό του ύψους των προσφερόμενων εκπτώσεων,

γ) την μη υποβολή οικονομικών προσφορών σε διαγωνισμούς, έναντι οικονομικών ανταλλαγμάτων,

δ) την από κοινού εκτέλεση των έργων, παρά τη συμμετοχή τους σε φαινομενικά ανταγωνιστικά σχήματα, μέσω επαφών σε χρόνο πριν από την υποβολή οικονομικών προσφορών, ή/ και

ε) την παραίτηση από τη διεκδίκηση διαγωνισμών με αντάλλαγμα την από κοινού συμμετοχή στην εκτέλεση των έργων.

Η εν λόγω καρτελική σύμπραξη υλοποιήθηκε κυρίως μέσω τακτικών συναντήσεων εκπροσώπων των εμπλεκομένων ανταγωνιστών ή και με τη σύναψη διασφαλιστικών/ αποζημιωτικών συμφωνητικών», σημειώνει η Επιτροπή.

«Με βάση την ίδια εισήγηση είχαν συμμετοχή στις συνεννοήσεις, κατά περιόδους ή ως προς συγκεκριμένους διαγωνισμούς, και εταιρίες των ομίλων FCC, VINCI, HOCHTIEF και SIEMENS, καθώς και οι εταιρίες ΒΙΟΤΕΡ, ΕΚΤΕΡ, ΘΕΜΕΛΗ, ΘΕΜΕΛΙΟΔΟΜΗ, ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ Δ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ALSTOM TRANSPORT, IACOVOU BROTHERS, ARCHIRODON CONSTRUCTION, SALINI, SELI, ΔΟΜΙΚΗ ΚΡΗΤΗΣ, ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, ΕΡΕΤΒΟ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΕΧΝΙΚΗ, NEMESIS, VAN OORD, TADEI, IMPRESA, RIZZANI και MAIRE TECNIMONT», αναφέρεται ακόμα στη σχετική ανακοίνωση, ενώ σημειώνεται πως «με την εισήγηση προτείνεται η διαπίστωση της συμμετοχής στην εν λόγω σύμπραξη και των ακόλουθων εταιριών, ως προς τις οποίες όμως έχει παραγραφεί η δυνατότητα της ΕΑ να επιβάλει πρόστιμο: ΜΗΧΑΝΙΚΗ, ΑΤΤΙ-ΚΑΤ, ΕΜΠΕΔΟΣ, ΕΛΤΕΡ, ΑΛΤΕ, ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ, ΤΕΧΝΟΔΟΜΗ, ΝΙΚΟΣ ΚΑΜΑΤΑΚΗΣ, ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ, ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΤΕΝΙΚΗ, ΠΑΡΝΩΝ, ΕΡΓΑΣ, ΓΕΝΕΡ, ΕΛΤΕΚ και SOMAGUE ENGENHARIA, καθώς και των συνδέσμων εργοληπτικών εταιριών ΣΑΤΕ και ΣΤΕΑΤ.

Η Ολομέλεια της Επιτροπής Ανταγωνισμού (ΕΑ) θα συνεδριάσει στις 21 Ιουλίου για να εξετάσει, κατόπιν σχετικής εισήγησης, εάν συντρέχει παράβαση των άρθρων 1 ν. 703/77 (όπως ίσχυε), ήδη 1 ν. 3959/2011, και 101 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) από εργοληπτικές επιχειρήσεις.

Η εισήγηση πάντως δεν είναι δεσμευτική για την Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οποία «θα αποφασίσει συνεκτιμώντας τα δεδομένα της αποδεικτικής διαδικασίας και τις απόψεις των εμπλεκομένων μερών.»

Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την ανακοίνωση στο site της επιτροπής ανταγωνισμού.

Ανεξαρτήτως της απόφασης της Επιτροπής Ανταγωνισμού, τα στοιχεία που παρατίθενται στην Εισήγηση είναι αποκαλυπτικά της ληστείας του μόχθου των εργαζομένων από το κατασκευαστικό κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις του και την ΕΕ. Με τους πακτωλούς των χρημάτων των εργαζομένων σε Ελλάδα και Ευρώπη, τους μισθούς πείνας, τα εργατικά «ατυχήματα», την εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία, οι ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες «εκτοξεύτηκαν»την τελευταία τριαντακονταετία, αναλαμβάνοντας πλέον έργα σε Βαλκάνια, Μέση Ανατολή, Αφρική, ακόμα και στην μακρινή Λατινική Αμερική.

Παντιέρα

«Πλαστά» πτυχία, δημοσιεύματα και αντιδράσεις


 


Νέο «θέμα» έχει προκύψει τις τελευταίες ώρες με το υπουργείο Παιδείας, έπειτα από δημοσιεύματα για τις σκέψεις που υπάρχουν στο υπουργείο να τεθεί σε εφαρμογή νόμος που ψηφίστηκε επί υπουργίας Μαριέττας Γιαννάκου και προβλέπει να κληθούν να δώσουν εξετάσεις για να λάβουν νόμιμο τίτλο σπουδών εκείνοι που είχαν προσληφθεί με παράτυπα πτυχία.

Το θέμα «σήκωσε» η ιστοσελίδα του «Πρώτου Θέματος» με βαρύγδουπες εκφράσεις για «συγχωροχάρτια» και «νομιμοποίηση πλαστών πτυχίων» κάνοντας λόγο για 2.500 υπαλλήλους.

Για το ζήτημα τοποθετήθηκε σε σημερινή συνέντευξή του (ΑΠΕ-ΜΠΕ) ο Νίκος Φίλης: «Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε με τους μη νόμιμους τίτλους σπουδών που πιστοποιούν επαγγελματική επάρκεια είναι ένα πρόβλημα που δεν δημιούργησε η σημερινή κυβέρνηση. Έχει δημιουργηθεί εδώ και 15-20 χρόνια... Το κληρονομήσαμε και είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε λύση».

Ο υπουργός Παιδείας επιρρίπτει ευθύνες στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι, ενώ το γνώριζε και ο ίδιος όταν ήταν υπουργός, δεν έκανε κάτι.

«Είναι γνωστό και όταν ήταν υπουργός Δημόσιας Διοίκησης ο κ. Μητσοτάκης, το γνώριζε το θέμα αυτό. Υπήρχε νομοθετική πρόβλεψη από την εποχή της Ν.Δ., που δεν εφαρμόστηκε ούτε από τη Ν.Δ. ούτε από το ΠΑΣΟΚ. Το έβαλαν κάτω από το χαλί. Εμείς δεν το βάζουμε κάτω από το χαλί. Το αντιμετωπίζουμε στο πλαίσιο της νομιμότητας, χωρίς αγριότητες και λαϊκισμούς», τονίζει χαρακτηριστικά.

Αναφερόμενος στο νόμο της Μαριέτας Γιαννάκου, όταν ήταν υπουργός Παιδείας (ν.3577/2007 -Α' 130), σημειώνει: «Παρ' όλο που υπήρξε πρόβλεψη της κ. Γιαννάκου με νόμο, δεν υλοποιήθηκε αυτός ο νόμος από τις μετέπειτα κυβερνήσεις. Συνεπώς, είμαστε αναγκασμένοι να λειτουργήσουμε με βάση τη νομιμότητα -σύμφωνα με τον συγκεκριμένο νόμο- και να προχωρήσουμε στη διαδικασία αυτή».

Απαντώντας, σε ερώτηση σχετικά με πρόβλεψη των πειθαρχικών διατάξεων του υπαλληλικού κώδικα, ακόμη και για απόλυση, σε περίπτωση πλαστού πτυχίου, ο υπουργός Παιδείας αναφέρει: «Αν υπάρχει πλαστό πτυχίο και διαπιστωθεί με βάση τη διαδικασία που υπάρχει, διαπιστωθεί ονομαστικά όμως, και υπάρξει καταλογισμός προσωπικός, βεβαίως θα ισχύσουν οι διαδικασίες αυτές».

Στο ίδιο κλίμα και η χθεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας, που σημειώνει ότι ο νόμος αυτός σχετίζεται με τα πτυχία που χορηγήθηκαν από σχολές ιδιωτικής εκπαίδευσης οι οποίες έκλεισαν ύστερα από τη διαπίστωση σωρείας παραβάσεων και ατασθαλιών.

Το υπουργείο επιρρίπτει ευθύνες στις κυβερνήσεις Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ που δεν προχώρησαν το νόμο αυτό και σημειώνει ότι «καμία ρύθμιση δεν εφαρμόστηκε, με συνέπεια το πρόβλημα να έχει μετατραπεί ατύπως σε κοινωνικό σύμπτωμα μιας σιωπηρής ανοχής».
ΟΙΕΛΕ: Βάναυση παραποίηση της αλήθειας

Στο δημοσίευμα απαντάει σε οργισμένο ύφος σε ανοικτή επιστολή του ο πρόεδρος της Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (ΟΙΕΛΕ), η οποία πρόσφατα είχε προβεί σε καταγγελία για διορισμό στο Δημόσιο κατόχων παράνομων τίτλων σπουδών από ιδιωτικά εκπαιδευτήρια.

Αναλυτικά:


Με ειλικρινή έκπληξη και αγανάκτηση διάβασα σήμερα στην ηλεκτρονική έκδοση του Πρώτου Θέματος άρθρο της δημοσιογράφου Ισμήνης Χαραλαμποπούλου με τίτλο «Με εξετάσεις νομιμοποιεί ο Φίλης 2.500 δημοσίους υπαλλήλους με πλαστά πτυχία!». Το συγκεκριμένο δημοσίευμα παραποιεί βάναυσα την αλήθεια στο βωμό μιας «φτηνής» (και όχι χρήσιμης) αντιπολιτευτικής δημοσιογραφίας που αγγίζει τα όρια της εμπάθειας.

Και η έκπληξή μου αυτή γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, διότι το άρθρο υπογράφεται από μια έμπειρη δημοσιογράφο, η οποία γνωρίζει πάρα πολύ καλά το συγκεκριμένο θέμα. Η κ. Χαραλαμποπούλου επειδή ξέρει πολύ καλά το Ν. 3577/2007 της Γιαννάκου, αλλά και το πόρισμα των Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, γνωρίζει ότι ο μόνος τρόπος να επιλυθεί το ζήτημα είναι η επανεξέταση των κατόχων των τίτλων και όσων είναι ήδη διορισμένοι και όσων πρόκειται να διοριστούν στο Δημόσιο.

Είναι πραγματικά εξοργιστικό οι εκπρόσωποι των ιδιοκτητών, πολιτικές δυνάμεις και ορισμένα ΜΜΕ που εδώ και 10 χρόνια αποκρύπτουν συνειδητά το ζήτημα των παράνομων και παράτυπων τίτλων από φορείς ιδιωτικής εκπαίδευσης και των διορισμών των κατόχων στο Δημόσιο για ευνόητους λόγους (ας δει κανείς τα βιογραφικά και τις πολιτικές ιδιότητες κάποιων εκ των εμπλεκόμενων στην υπόθεση), να εμφανίζονται σήμερα βασιλικότεροι του βασιλέως και να προσποιούνται τους αγανακτισμένους, επειδή τάχα αθωώνονται οι κάτοχοι των παράνομων και παράτυπων τίτλων. Αντί να υπάρξει θετική αντιμετώπιση, ανεξαρτήτως της πολιτικής τοποθέτησης του καθένα, της πολιτικής βούλησης που δείχνει ένας Υπουργός εφαρμόζοντας επιτέλους την εξαιρετική ρύθμιση του νόμου Γιαννάκου που έμεινε εσκεμμένα ανενεργός εδώ και μια δεκαετία, αλλά και το πόρισμα μιας ανεξάρτητης αρχής, η είδηση αλλοιώνεται στο βωμό της εξυπηρέτησης μικροπολιτικών συμφερόντων

Αναρωτιέμαι: Όλοι αυτοί που σήμερα αναμασούν τη συγκεκριμένη προπαγάνδα:
Πού βρίσκονταν το 2005, όταν η ΟΙΕΛΕ ανακίνησε το ζήτημα και κατέθεσε μηνύσεις;
Πού βρίσκονταν, όταν παραγράφονταν τα αδικήματα των 35 εμπλεκόμενων και όταν η ΟΙΕΛΕ ζητούσε τη νομική αναψηλάφιση του θέματος;
Τι έλεγαν, όταν η Κομισιόν το 2014 «πάγωσε» τη διαδικασία αντιστοίχισης του Εθνικού με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων λόγω των παράνομων και παράτυπων τίτλων στην ιδιωτική εκπαίδευση;
Γιατί δεν πήραν θέση, όταν ο Σύνδεσμος των ιδιοκτητών (ΣΙΕΙΕ) μήνυσε τον Πρόεδρο της ΟΙΕΛΕ, επειδή κατήγγειλε το θέμα των τίτλων και των διορισμών των κατόχων τους στο Δημόσιο στην Κομισιόν (απηυδισμένος από την απόλυτη απραξία των προηγούμενων κυβερνήσεων που κάλυπταν τους πραγματικούς ενόχους); Τώρα τάχα θυμήθηκαν το θέμα;

Παρακαλώ ιδιαίτερα τους όψιμους «ενδιαφερόμενους» να σωπάσουν. Διότι εδώ και δέκα χρόνια ποιούσαν την νήσσαν. Αν πράγματι ενδιαφέρονται για το ζήτημα, θα περιμένω μια συνολική τοποθέτηση κομμάτων και ΜΜΕ για την εκτεταμένη διαφθορά στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της πιστοποίησης των επαγγελματικών προσόντων. Όλοι όμως γνωρίζουμε ότι εδώ θα υπάρξει σιγή ασυρμάτου. Διότι θίγονται πολλοί και ισχυροί. Και η συγκεκριμένη δημοσιογραφία μόνο αυτούς «σπονσοράρει» συστηματικά κι όχι την αλήθεια, ή τη δικαιοσύνη.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΟΙΕΛΕ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΡΟΥΤΟΣ

efsyn.gr

Μια σπάνια φωτογραφία





Η παρακάτω φωτογραφία χρονολογείται από τον Μάιο του 1933. Πρόκειται για παρέλαση της Λαϊκής Οργάνωσης Νέων Κερκύρας. Βλέπουμε καθαρά τον σημαιοφόρο να κρατά τη ναζιστική σημαία. Η φωτογραφία αυτή που ανήκει στο αρχείο Έντυ Καλογεροπούλου έχει προκαλέσει ευρείες συζητήσεις στο διαδίκτυο και έντονο προβληματισμό. Πρόκειται για "μόδα της εποχής";




Η άποψή μας είναι πως όχι. Ήδη από το 1928 παρατηρούνται στην Ελλάδα έντονες εθνικιστικές και ρατσιστικές (κυρίως ενάντια στους πρόσφυγες) τάσεις, που μπορούν να εξηγηθούν από την βαθιά οικονομική κρίση της χώρας αλλά και την ευρύτερη άνοδο των φασιστικών και εθνικιστικών κινημάτων στην Ευρώπη. Οι εικόνες δεν πρέπει να μας σοκάρουν. Ήδη από το 1927 ιδρύονται στην Ελλάδα οργανώσεις εθνικιστικού, φιλοβασιλικού, αντισημιτικού και αντικομμουνιστικού χαρακτήρα. Η περίπτωση της Κέρκυρας λοιπόν δεν είναι μοναδική.



Το 1927 ιδρύεται στη βόρεια Ελλάδα η Εθνική Ένωσις Ελλάς (ΕΕΕ) με αντισημιτική και φασιστική ιδεολογική κατεύθυνση. Την οργάνωση στηρίζουν πρόσωπα όπως ο Στυλιανός Γονατάς και βενιζελικός Λεωνίδας Ιασωνίδης. Η ΕΕΕ φέρει μιλιταριστική περιβολή, υιοθετεί τον ναζιστικό χαιρετισμό και τα χαλύβδινα κράνη. Αργότερα η οργάνωση θα συνεργαστεί ανοιχτά με του Γερμανούς ναζί κατακτητές και θα διαλυθεί σχεδόν ολοκληρωτικά από την ΟΠΛΑ.



Η δικτατορία του Μεταξά, παιδί της αστικής τάξης της χώρας, έρχεται να επιβάλλει την εξουσία των αστών σε μια περίοδο σοβαρών οικονομικών και κοινωνικών τριγμών. Αν και αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα στη ναζιστική Γερμανία και την Μ Βρετανία, η δικτατορία υιοθετεί πλήρως τα ιδεολογήματα του Ιταλικού και Γερμανικού φασισμού. Οργανώνεται η ΕΟΝ, κατά τα πρότυπα της ναζιστικής νεολαίας και "επιφανείς" προσωπικότητες του Τρίτου Ράιχ, όπως ο Γιόζεφ Γκαίμπελς επισκέπτονται τη χώρα και βοηθούν στην οργάνωση της Αστυνομίας, της Ασφάλειας και τη Χωροφυλακή. Φυσικά, ο Μεταξάς δεν κατόρθωσε να αποκτήσει ποτέ σοβαρά πολιτικά ερείσματα ούτε στην Μ. Βρετανία, ούτε στη ναζιστική Γερμανία.



Το φαινόμενο λοιπόν της φωτογραφίας της Κέρκυρας είναι και αυτό ένα σημείο των καιρών. Άλλωστε και άλλες οργανώσεις παρόμοιου τύπου έκαναν παρελάσεις με τον αγκυλωτό σταυρό, όπως η ναζιστική οργάνωση "Δύναμη δια της χαράς" που οργάνωσε παρελάσεις και εκδηλώσεις στο Ζάππειο Μέγαρο το 1936. Η φωτογραφία εγγράφεται σε μια γενική εικόνα. Η οικονομική κρίση της Ευρώπης και της Ελλάδας του 30, το ξέφτισμα του αστικού πολιτικού σκηνικού και η άνοδος των σοσιαλιστικών και συνδικαλιστικών κινημάτων, ανάγκασε την αστική τάξη να στραφεί σε πιο ακραία πολιτικά μορφώματα για να παραμείνει σε ισχύ. Στη Γερμανία, την Ιταλία, την Ελλάδα, την Κροατία, τη Γαλλία, τις Σκανδιναβικές χώρες, ακόμα και τη Μ. Βρετανία, δρουν και προαλείφονται τέτοιες οργανώσεις για να χρησιμοποιηθούν αν και όπου χρειάζεται.



Ας μην εκπλησσόμαστε λοιπόν. Ας αντλούμε εμπειρία από το παρελθόν για να ερμηνεύουμε το παρών και το μέλλον, όχι μόνο της Ελλάδας (Χρυσή Αυγή: 8%) αλλά και ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Κόκκινος Φάκελος

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι και συγγραφέας


Νέο βιβλίο εξέδωσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος δίνοντας επιτέλους ένα τέρμα στην αγωνία εκατομμυρίων φίλων του ανά τον κόσμο. Γιατί ο Ευάγγελος Βενιζέλος, εκτός από δύο πετυχημένοι πολιτικοί, είναι και δύο πετυχημένοι συγγραφείς.

Αυτή τη φορά ο Ευάγγελος Βενιζέλος αποφάσισε να ασχοληθεί με την ελληνική οικονομική κρίση χρησιμοποιώντας τον πολύ εύστοχο τίτλο “ Μετασχηματισμοί του κράτους και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Διδάγματα της οικονομικής κρίσης: Η ελληνική περίπτωση”

Προσερχόμενος στην εκδήλωση που οργάνωσαν σχεδόν αυθόρμητα μέλη του fan club του, έκανε τη χάρη στο κοινό του και είπε δυο – τρία λόγια για την ελληνική κρίση. Ξεκαθάρισε ότι τα πράγματα ήταν καλύτερα όταν ήταν ο ίδιος στην κυβέρνηση ενώ τώρα, με τον ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε πάει πίσω. Όταν επανέρθει σε κυβερνητική θέση ο Ευάγγελος Βενιζέλος, θα ξαναπάμε μπροστά. Όμως  μην το καθυστερήσουμε αρκετά, γιατί ακόμα και ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν μπορεί να κάνει θαύματα.

Παρατήρησε επίσης πως ενάμιση χρόνο μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, η χώρα αγωνίζεται να γυρίσει στο σημείο στο οποίο βρισκόταν το Δεκέμβριο του 2014. Όμως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο διότι τον Δεκέμβρη του 2014 είχαμε Ευάγγελο Βενιζέλο στην κυβέρνηση ενώ σήμερα δεν έχουμε.

Στην εκδήλωση έδωσαν το παρών, εκτός από το ανώνυμο πλήθος, αμέτρητοι επώνυμοι θαυμαστές οι οποίοι θεωρούν τον Ευάγγελο Βενιζέλο κάτι σαν γκουρού και δεν χάνουν την ευκαιρία να εκφράσουν τη λατρεία τους. Ανάμεσα τους η Σοφία Βούλτεψη, ο Πέτρος Τατσόπουλος, η Φώφη Γενηματά και ο Γρηγόρης Ψαριανός. Το βιβλίο βέβαια δεν το αγόρασαν ακόμα, αλλά επιφυλάσσονται.

Επειδή πολλοί δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν θέση στην εκδήλωση και ας έβαλαν μέσο ακόμα και τον Αλέξη Τσίπρα, η εκδήλωση θα επαναληφθεί σε μεγαλύτερο χώρο ώστε να χωρέσουν και οι Συριζαίοι.

Τα κουρέλια τραγουδάνε ... ακόμη

Τρίτη 24 Μαΐου 2016

Τρομοκρατία σε δίκη πολιτικών κρατουμένων

Σημεία και τέρατα στην τρομοδίκη για το «σχέδιο Γοργοπόταμος»

Σημεία και τέρατα στην τρομοδίκη για το «σχέδιο Γοργοπόταμος» Κεκλεισμένων των θυρών, επί της ουσίας, συνεχίζεται στον Κορυδαλλό η τρομοδίκη για το «σχέδιο Γοργοπόταμος», αφού η προεδρεύουσα του τρομοδικείου εφέτης Α. Υφαντή διέταξε την εκκένωση της αίθουσας από το ακροατήριο, έργο που ανέλαβαν τα ΜΑΤ.

Με την έναρξη της διαδικασίας κατατέθηκε ανυπόγραφη αίτηση εξαίρεσης της προέδρου από τα μέλη της ΣΠΦ Χρήστο και Γεράσιμο Τσάκαλο και Ολγα Οικονομίδου, τα οποία αποβλήθηκαν από τη δίκη επ’ αόριστον στην προηγούμενη συνεδρίαση (σχετικά με τα γεγονότα της προηγούμενης συνεδρίασης δείτε εδώ και εδώ). Οι τρεις πολιτικοί κρατούμενοι ζήτησαν, μέσω της υπεράσπισής τους, να ανακληθεί η περεμπίπτουσα απόφαση για την αποβολή τους και να επιστρέψουν στη δικαστική αίθουσα για να υπογράψουν και να υποστηρίξουν την αίτηση εξαίρεσης.

Το τρομοδικείο απέρριψε το αίτημα και τότε το ακροατήριο ξέσπασε σε αποδοκιμασίες και συνθήματα («το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά»). Τότε η προεδρεύουσα προχώρησε σε άλλη μια πρωτοφανή ενέργεια, διατάζοντας την εκκένωση της δικαστικής αίθουσας. Παρόμοια περιστατικά έχουν συμβεί και άλλες φορές στις τρομοδίκες του Κορυδαλλού, τα οποία οι διευθύνοντες τη διαδικασία αντιμετώπιζαν ψύχραιμα, είτε με κάποιες νουθεσίες από έδρας, είτε με ολιγόλεπτες διακοπές ώστε να εκτονωθεί η ένταση.

Αυτή τη φορά τη λύση κλήθηκαν να δώσουν τα ΜΑΤ! Μια διμοιρία ανέλαβε να εκκενώσει την αίθουσα και να βγάλει το ακροατήριο όχι μόνο έξω από την αίθουσα, αλλά έξω και από το χώρο της φυλακής όπου στεγάζονται οι δικαστικές αίθουσες!

Ετσι, η δίκη συνεχίζεται με το χώρο του ακροατήριου να «φιλοξενεί» μόνο αστυνομικούς, ένστολους και με πολιτικά, καθώς η προεδρεύουσα απέρριψε το αίτημα του συνηγόρου Φρ. Ραγκούση να ανακαλέσει την απόφασή της για εκκένωση της αίθουσας. Η αίτηση εξαίρεσης υπογράφτηκε από τους τρεις πολιτικούς κρατούμενους, αναγνώστηκε και αναμένεται η πρόταση του εισαγγελέα.

  ΚΟΝΤΡΑ

Δευτέρα 23 Μαΐου 2016

Φάτε και πιείτε Συριζαίοι ...

Που θα πάτε, που θα πάτε!
Φυλακές και ξερονήσιακι οι κλωτσιές στα κρατητήρια και οι χαφιέδες στα γιαπιάμας διδάξαν να βαρούμε τους δημίους αλύπητα, ίσια   σαν το φίδι που του δίνουν κατακέφαλα χτυπιά.


Βλέποντας την φωτογραφία που παραθέτουμε, να ξεκαρδίζονται δηλαδή στα γέλια οι άθλιοι τύποι γιατί με την «βούλα» τους ξεπουλούν μια χώρα και αλυσοδένουν για δεκαετίες έναν λαό σε μια καπιταλιστική βαρβαρότητα άνευ προηγουμένου, μου ήρθε στο μυαλό οι παραπάνω στίχοι του κομμουνιστή ποιητή και συγγραφέα Γιώργου Κοτζιούλα. Και είναι ζήτημα χρόνου να μετατραπούν τα χαμόγελα των ξεφτιλισμένων πολιτικών υπηρετών των καπιταλιστών σε λυγμούς.

Θυμήθηκα όμως και κάτι άλλο. Μεσουρανούσε η δικτατορία των συνταγματαρχών –πρέπει να ήταν το 1970. Ο γέρος μου, αντάρτης του ΕΛΑΣ, δικασμένος σε θάνατο από τα μοναρχοφασιστικά δικαστήρια σκοπιμότητας, αφού έκανε «διακοπές» για 7,5 χρόνια σε αρκετά ξερονήσια βρέθηκε να έχει ανοίξει έναν καφενέ για να επιβιώσει.

Σ’ αυτόν είχε ένα ηλεκτρόφωνο ΑΜΙ. Ηταν κάτι τεράστια μηχανήματα που είχαν 100 δίσκους 45 στοφών. Εριχνες σ’ αυτό μια δραχμή πληκτρολογούσες τους σχετικούς κωδικούς και σου έπαιζε το τραγούδι που ήθελες.

Αυτή την εποχή, λοιπόν, είχε κυκλοφορήσει ένα τραγούδι που είχε γράψει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και τραγουδούσε ο Μανώλης Μητσιάς. Δεν μπορεί να ξέρω αν οι στίχοι του είχαν γραφεί σκόπιμα για να περάσουν κάποιο μήνυμα.
Γνωρίζω όμως ότι είχε πέσει «σύρμα» από τις αντιδικτατορικές οργανώσεις και αυτό το τραγούδι είχε γίνει κάτι σαν «εθνικός ύμνος», σ’ αυτούς που πάλευαν την Απριλιανή δικτατορία.

Στον καφενέ του μακαρίτη γέρου μου ήταν κάτι σαν ανακούφιση στεναγμού καταπιεσμένου και ακουγόταν συνεχώς.

Ε, και σήμερα οι στίχοι αυτού του τραγουδιού είναι απόλυτα επίκαιροι:

Φάτε και πιείτε δραγουμάνο
τώρα που όλα είναι για τα σας.
Έτσι ορίζει το φιρμάνικι ο πολυχρονεμένος σας Πασάς.
Κι όσο για μας σ' ένα καλύβι
γεια σου Τζαβέλα,
γεια σου Γέρο του Μοριά
βράδυ-πρωί θα λιώνουμε μολύβι
για την τιμή και για τη λευτεριά.


Γ.Γ / Bαθύ Κόκκινο

Η Σοφία Σακοράφα για τη συμμορία του ΣΥΡΙΖΑ

«Η σημερινή ημέρα θα στιγματίζει για πάντα την ιστορία της πατρίδας μας. Μόνο ντροπή νιώθω που κάποτε ήλπισα μαζί σας. Μόνο ντροπή που προέτρεψα και το λαό μας να ελπίσει μαζί σας. Και μόνο μια πολιτική υπόσχεση: Κάποτε – και παλεύω ώστε αυτό το κάποτε να μην είναι μακρινό- τα όνειρα θα πάρουνε εκδίκηση.

Η κυβέρνηση σας, αλλά κι εσείς που, θριαμβολογώντας ή με “βαριά καρδιά”, βάζετε την ταφόπλακα στο λαό μας και βγάζετε την Ελλάδα στο σφυρί, θα λογοδοτήσετε παρέα με όλους όσους μετέτρεψαν την πατρίδα μας σε αποικία και το λαό μας σε υποτελή.
Είναι μεγάλη η οδύνη του λαού μας, είναι τεράστιο το πολιτικό σοκ που έχετε προκαλέσει. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη χυδαιότητα από το να αξιοποιείτε αυτή την οδύνη, αυτό το σοκ, προκειμένου να περάσετε όλα όσα δεν μπορούσε να περάσει κανείς άλλος.
Ο καιρός όμως είναι μπροστά μας.
Η οδύνη θα υποχωρήσει. Τα τραύματα θα επουλωθούν.
Ο λαός μας θα ανασυγκροτηθεί.
Τότε θα τα πούμε!»

Βαθύ Κόκκινο

Κυριακή 22 Μαΐου 2016

«This is not a coup»

To τέταρτο ντοκιμαντέρ της Ιnfowar Production θα μπορούσε να έχει τίτλο «Ευρώπη και Δημοκρατία» ή «ΕΕ και Δημοκρατία». Και τούτο γιατί δείχνει πώς οι ίδιοι οι θεσμοί και οι διαδικασίες που συγκροτούν το ευρωπαϊκό πολιτικό και οικονομικό οικοδόμημα στραγγαλίζουν τη δημοκρατία με νόμιμο και ταυτόχρονα ύπουλο τρόπο.

Εύκολο είναι να το γράφει κανείς, αλλά δύσκολο να το δείξεις με εργαλεία την εικόνα, το λόγο, τη μουσική, ακόμα και τις παύσεις. Γιατί αυτή είναι η λειτουργία του ντοκιμαντέρ: δεν απευθύνεται στον αναγνώστη, αλλά στον θεατή. Και μάλιστα στον σύγχρονο θεατή που, σε μεγάλο βαθμό, έχει μια πιο χαλαρή, πιο αποσπασματική σχέση με το συστηματικό, το λεγόμενο «βαθύ» διάβασμα. Το Τhis is not a coup απευθύνεται «και» στους εθισμένους στα social media χρήστες του Ίντερνετ, χωρίς όμως να τους προσφέρει μικρές ερεθιστικές μπουκίτσες. Είναι δομημένο σε κεφάλαια που αλυσιδωτά οδηγούν σε συμπεράσματα. Και εδώ δεν έχουν σημασία μόνο οι σοφίες που ακούγονται αλλά και ο ρυθμός, η αλληλουχία των λόγων και των εικόνων. Ο Άρης Χατζηστεφάνου και οι συνεργάτες του κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα προϊόν υψηλών προδιαγραφών και απαιτήσεων. Η «βαριά» πληροφορία συνδυάζεται με ευπρόσδεκτες ανάσες χιούμορ, ενώ μερικές φορές, όπως λέει ο Χάρρυ Κλυνν, «τώρα μιλάνε τα μάτια». Μιλάνε, π.χ., τα μάτια της Μέρκελ και του Σαρκοζί όταν σε συνέντευξη Τύπου τούς ρωτούν αν o Mπερλουσκόνι συμμορφώθηκε με τις υποδείξεις. Και, όπως φάνηκε στην προβολή της ταινίας, το κοινό στην κινηματογραφική αίθουσα πιάνει και τα πιο λεπτά σήματα και αντιδρά γελώντας ή καγχάζοντας.

Το «coup» το πραξικόπημα του τίτλου δεν αφορά μόνο την ελληνική περίπτωση. Υπάρχουν κεφάλαια αφιερωμένα στην Ιταλία, την Ιρλανδία και την Κύπρο, με επιτόπια γυρίσματα και συνεντεύξεις, με εύγλωττα γραφήματα και με αρχειακό υλικό, που δείχνουν με σαφήνεια πώς μεθοδεύτηκαν μια σειρά από νόμιμα πραξικοπήματα με σκοπό την επιβολή νεοφιλελεύθερων πολιτικών.

Μερικές φορές έχει σημασία όχι μόνο το τι λέει κάποιος, αλλά και το ποιος το λέει, όπως συμβαίνει με τις ακόλουθες διαπιστώσεις: «Ο Αλέξης Τσίπρας άλλαξε εντελώς και έγινε πιστός υπηρέτης της γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη… Όταν αποφάσισε ότι το συμφέρον της Ελλάδας ή ίσως το προσωπικό του συμφέρον υπαγόρευε τη μετατροπή του σε υπηρέτη της Γερμανίας… όλα άλλαξαν. Η Ελλάδα απεμπόλησε ξανά την εθνική κυριαρχία της και το αποτέλεσμα είναι ακόμα μεγαλύτερη ύφεση». Αυτά δεν τα λέει κάποιος κομματικός αντίπαλος του Αλ. Τσίπρα, αλλά ο

Άλαν Φρίντμαν, ένας υψηλής ευφυϊας και διεθνούς ακτινοβολίας δημοσιογράφος.


Η συνεκτική αφήγηση για το ρόλο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και άλλων παραγόντων στο μαγείρεμα πραξικοπημάτων διακόπτεται από παραδείγματα που επεξηγούν οικονομικές έννοιες, τις οποίες δεν είναι δεδομένο ότι όλοι τις έχουμε αφομοιώσει. Έτσι, ακόμα και ο πιο ανίδεος στα οικονομικά θεατής μπορεί να συλλάβει τι σημάνουν όροι όπως spreads, σύμφωνο σταθερότητας, μηχανισμός παροχής έκτακτης ρευστότητας, εσωτερική υποτίμηση κ.ά. Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας, λοιπόν, αλλά χωρίς δασκαλίστικο ύφος.

Στην ταινία βλέπουμε τα πρόσωπα των ειδικών, των επωνύμων, των πολιτικών, όμως προσωπικά θα ήθελα να δω και τα πρόσωπα που βρίσκονται στην απέναντι όχθη: των ανθρώπων που έχουν ζήσει στο πετσί τους τις επιπτώσεις των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και είτε βαδίζουν σκυφτοί είτε αντιστέκονται… έστω και σποραδικά. Είναι πολλά αυτά που μπορούμε να διαβάσουμε στα πρόσωπα των «ανωνύμων»… αρκεί να θυμηθούμε τα δάκρυα και τη γλώσσα του σώματος των μαχητών του ΕΛΑΣ που ακουμπάνε τα όπλα τους στις κινηματογραφικές εικόνες από την εφαρμογή της συνθήκης της Βάρκιζας.

Αν και ούτε μια φορά στη διάρκεια της ταινίας δεν αναφέρεται η λέξη «ρήξη» με την ΕΕ και την ευρωζώνη, σε πολλά σημεία υπογραμμίζεται το ασύμβατο μεταξύ ΕΕ και δημοκρατίας. Π.χ., ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ λέει ξεκάθαρα: «Δεν μπορεί να υπάρξουν δημοκρατικές επιλογές απέναντι στις ευρωπαϊκές συνθήκες», ενώ ο ιρλανδός βουλευτής Πολ Μέρφι δηλώνει απερίφραστα ότι ο «αριστερός ευρωπαϊσμός» είναι μια αυταπάτη, δηλ. η Ευρώπη δεν μπορεί να εξελιχτεί σε προοδευτική κατεύθυνηση ακριβώς επειδή είναι θεσμικά νεοφιλελεύθερη ενώ η κατάλυση της δημοκρατίας είναι ενσωματωμένη στη δομή της, στο DNA της.

Η ταινία τελειώνει θυμίζοντάς μας τι είχε πει ο Τζορτζ Όργουελ δύο χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, δηλ. ότι ο μοναδικός πολιτικός στόχος για τον οποίο θα άξιζε να προσπαθήσει κανείς είναι οι σοσιαλιστικές Ηνωμένες πολιτείες της Ευρώπης. «Κάποιοι όμως αντί να παλέψουν για το όραμα του Οργουελ αποφάσισαν να οικοδομήσουν τους εφιάλτες του. Ένωσαν τους πολίτες στη φτώχεια και τη λιτότητα και τους δίχασαν με νέους εθνικισμούς. Για άλλη μια φορά η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά σε δύο δρόμους. Πρέπει να διαλέξει: ή τον ευρωπαϊκό πολιτισμό ή την Ευρωπαϊκή Ένωση»


Μαριάννα Τζιαντζή\  info-war

Σάββατο 21 Μαΐου 2016

45 εταιρείες, δύο σύνδεσμοι και μία τράπεζα εμπλέκονται στο καρτέλ των κατασκευαστικών

Σαράντα πέντε κατασκευαστικές εταιρείες, μεταξύ αυτών οι μεγαλύτεροι ελληνικοί όμιλοι, καθώς και αρκετοί ξένοι, δύο σύνδεσμοι εκπροσώπησης των τεχνικών εταιρειών και μία τράπεζα εμπλέκονται στο καρτέλ των κατασκευαστικών που επί 27 χρόνια μοίραζαν μεταξύ τους τα δημόσια έργα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα κρατικά ταμεία. Αν και στην εισήγησή της η Επιτροπή Ανταγωνισμού (ΕΑ) δεν εντοπίζει ευθύνες πολιτικών προσώπων, στελέχη της επισημαίνουν στην «Κ» ότι αυτές δεν αποκλείεται να προκύψουν κατά την ακροαματική διαδικασία. Οι ίδιες πηγές, εξάλλου, τονίζουν ότι υπάρχει πλούσιο υλικό προς αξιοποίηση τόσο για τις ελληνικές εισαγγελικές αρχές, όσο και για την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF). H ολομέλεια της ΕΑ θα συνεδριάσει επί της εισήγησης στις 21 Ιουλίου 2016.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την εισήγηση της ΕΑ, εταιρείες των ομίλων Ελλάκτωρ, J&P Αβαξ, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ΑΕΓΕΚ, Τεχνική Ολυμπιακή και Intracom (μέσω της Intrakat) συμμετείχαν με διαφορετικό χρόνο έναρξης έκαστη σε σύμπραξη –καρτέλ– για τη χειραγώγηση διαγωνισμών δημοσίων έργων, από το 1989 έως και το 2016. Σε αυτούς συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, οι διαγωνισμοί για τους μεγάλους οδικούς άξονες, το Μετρό, τον Προαστιακό, σιδηροδρομικές γραμμές και σταθμούς, καθώς και για έργα ΣΔΙΤ (συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα).

Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι η Τεχνική Ολυμπιακή (συμφερόντων Κ. Στέγγου), που αποτελεί μία από τις κύριες εμπλεκόμενες στο καρτέλ, έκανε αίτηση υπαγωγής στο πρόγραμμα επιείκειας, παρείχε δηλαδή κρίσιμες πληροφορίες που οδήγησαν στην αποκάλυψη των παραβάσεων, με αντάλλαγμα, σύμφωνα με την εισήγηση της ΕΑ, την πλήρη απαλλαγή της από πρόστιμα. Αυτή είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της ελληνικής ΕΑ που ολοκληρώνεται το πρόγραμμα επιείκειας, διαδικασία η οποία είχε στιγματισθεί από την πρώτη αποτυχημένη απόπειρα στην πολύκροτη υπόθεση του «καρτέλ του γάλακτος». Τότε η Μεβγάλ είχε αιτηθεί την υπαγωγή της στο πρόγραμμα επιείκειας, όμως ο τότε γενικός διευθυντής της ΕΑ Π. Αδαμόπουλος ζήτησε χρηματικά ανταλλάγματα.

Από την έρευνα της ΕΑ προέκυψε ότι οι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις συνεννοούνταν για τα ακόλουθα: α) Τον προσδιορισμό, εκ των προτέρων, του αναδόχου ανά διαγωνισμό. β) Τον καθορισμό του ύψους των προσφερόμενων εκπτώσεων. γ) Τη μη υποβολή οικονομικών προσφορών σε διαγωνισμούς, έναντι οικονομικών ανταλλαγμάτων. δ) Την από κοινού εκτέλεση των έργων, παρά τη συμμετοχή τους σε φαινομενικά ανταγωνιστικά σχήματα, μέσω επαφών σε χρόνο πριν από την υποβολή οικονομικών προσφορών. ε) Την παραίτηση από τη διεκδίκηση διαγωνισμών, με αντάλλαγμα την από κοινού συμμετοχή στην εκτέλεση των έργων. Οι συνεννοήσεις αυτές γίνονταν είτε μέσω τακτικών συναντήσεων, είτε ακόμη και μέσα από τη σύναψη ιδιωτικών συμφωνητικών, τα οποία εντοπίστηκαν κατά την έρευνα της ΕΑ.

Συμμετοχή κατά περιόδους στις συνεννοήσεις ή για συγκεκριμένους διαγωνισμούς είχαν ακόμη οι ακόλουθες εταιρείες: FCC, Vinci, Hochtief, Siemens, Βιοτέρ, Εκτέρ, Θέμελη, Θεμελιοδομή, Χριστόφορος Δ. Κωνσταντινίδης, Alstom Transport, Iacovou Brothers, Archirodon Construction, Salini, Seli, Δομική Κρήτης, Ερέτβο, Αλέξανδρος Τεχνική, Nemesis, Van Oord, Tadei, Impresa, Rizzani και Μaire Tecnimont. Στις συνεννοήσεις εμπλέκεται και η Αγροτική Τράπεζα για θέματα ΣΔΙΤ.

Στο καρτέλ συμμετείχαν και 15 ακόμη εταιρείες, των οποίων όμως οι παραβάσεις έχουν παραγραφεί και η ΕΑ δεν μπορεί να τους επιβάλει πρόστιμο. Ωστόσο, εάν υποπέσουν ξανά σε ανάλογη παράβαση, θα έχουν τις αυστηρές κυρώσεις που προβλέπονται για τις υπότροπες εταιρείες. Πρόκειται για τις εταιρείες Μηχανική, ΑΤΤΙ-ΚΑΤ, Εμπεδος, ΕΛΤΕΡ, ΑΛΤΕ, Προοδευτική, Τεχνοδομή, Νίκος Καματάκης, Θεσσαλική, Ευρωπαϊκή Τεχνική, Πάρνων, Εργάς, Γενέρ, Ελτέκ και Somague Engenharia. Τα ίδια ισχύουν και για τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Τεχνικών Εταιρειών (ΣΑΤΕ) και για τον Σύνδεσμο Τεχνικών Εταιρειών Ανωτέρων Τάξεων (ΣΤΕΑΤ).

athens.indymedia

«Οδικός χάρτης» για αποικιοποίηση στο διηνεκές

Παζάρια ΔΝΤ-Γερμανίας για το ελληνικό κρατικό χρέος «Οδικός χάρτης» για αποικιοποίηση στο διηνεκές

Από τη «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, τουλάχιστον του 60%, με περίοδο χάριτος και ρήτρα ανάπτυξης για την αποπληρωμή του χρέους που θα παραμείνει», έφτασαν το προηγούμενο καλοκαίρι σε ένα τρίτο Μνημόνιο  που προβλέπει ότι δεν πρόκειται να υπάρξει καμιά διαγραφή (ονομαστική μείωση) του χρέους, αλλά θα εξεταστεί η δυνατότητα μιας νέας αναδιάρθρωσης του χρονικού πλαισίου της αποπληρωμής, αν καταστεί αναγκαία. Και από την προεκλογική ρητορική του περασμένου Σεπτέμβρη, σύμφωνα με την οποία η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι η καταλληλλότερη να διαπραγματευθεί σκληρά την «ελάφρυνση» του χρέους, φτάσαμε στη σημερινή στάση ουδέτερου και παθητικού παρατηρητή, που περιμένει από το ΔΝΤ και τη Γερμανία, από τη Λαγκάρντ και τον Σόιμπλε, να συνταιριάξουν τις διαφορές τους, καταλήγοντας σε μια διακήρυξη εν είδει «οδικού χάρτη» για κάποια μελλοντική αναδιάρθρωση (reprofiling το λένε στη χρηματιστική γλώσσα) των λήξεων των ομολόγων του ελληνικού χρέους μετά το 2022.

Με τον πιο καθαρό τρόπο έχει φανεί πως η ελληνική κυβέρνηση δεν παρεμβαίνει στη συζήτηση για το χρέος, που διεξάγεται μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας (μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας, για να είμαστε ακριβείς). Περιμένει να της ανακοινωθεί η κατάληξη αυτού του παζαριού, είτε στο Eurogroup της επόμενης Τρίτης είτε λίγο αργότερα. «Εμείς αυτό που ήταν να κάνουμε το κάναμε» διαρρέουν από το Μαξίμου, εννοώντας τα δύο πολυνομοσχέδια που ξεθεμέλιωσαν την Κοινωνική Ασφάλιση, φόρτωσαν τον ελληνικό λαό με νέους δυσβάστακτους φόρους (έμμεσους κυρίως, αλλά και άμεσους), ικανοποίησαν την απαίτηση των ιμπεριαλιστών δανειστών για πώληση των ενυπόθηκων δανείων σε χρηματιστηριακούς «γύπες», μετέτρεψαν τον έλληνα υπουργό Οικονομικών σε υπάλληλο της Eurostat και τη Βουλή σε παρατηρητή των δημοσιονομικών ρυθμίσεων (ρύθμιση για τον περιβόητο «κόφτη») και, τέλος, παρέδωσαν την κινητή και ακίνητη περιουσία του ελληνικού κράτους για έναν αιώνα σε μια ανώνυμη εταιρία στην οποία τον απόλυτο έλεγχο θα ασκούν οι ιμπεριαλιστές δανειστές.

Πρόκειται για μια ειλικρινέστατη δήλωση (ίσως τη μόνη ειλικρινή που έχει γίνει από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ). Παραδέχεται ότι ο ρόλος της συγκυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι να νομοθετεί τις απαιτήσεις των ιμπεριαλιστών δανειστών και μετά να περιμένει λέγοντας ταπεινά «ό,τι προαιρείστε». Ακόμα και η δόση που θα δοθεί τώρα, που ήλπιζαν ότι θα περιλάμβανε και μερικά δισ. για την αποπληρωμή των οφειλών του ελληνικού κράτους προς τους εργολάβους και προμηθευτές του, ώστε να κινηθεί λίγο ο ελληνικός καπιταλισμός, λέγεται ότι θα είναι σημαντικά μικρότερη του αναμενόμενου και σπασμένη σε υποδόσεις, οι οποίες θα εκταμιεύονται με την εκπλήρωση νέων προαπαιτούμενων, τα οποία θα καταγραφούν με ακρίβεια και σαφήνεια στο συμπληρωματικό Μνημόνιο που θα υπογραφεί με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Οπως είπε με νόημα ο Ντέκλαν Κοστέλο (εκπρόσωπος της Κομισιόν στην τρόικα), δεν πρέπει να παρακαμφθεί ο ρυθμός των τρίμηνων αξιολογήσεων που προβλέπει το τρίτο Μνημόνιο του περασμένου Αυγούστου.

Σε ό,τι αφορά το χρέος, ο συμβιβασμός που διαπραγματεύονται ΔΝΤ και Γερμανία θα είναι κάποιος «οδικός χάρτης». Δε θα παρθούν, δηλαδή, αποφάσεις για την αναδιάρθρωση του χρέους, αλλά θα υπάρξει ένα κείμενο-ευχολόγιο, που θα παραπέμπει σε νέες συζητήσεις το 2018, τότε που θα λήξει το τρίτο Μνημόνιο. Το ΔΝΤ, βέβαια, προσπαθώντας να στριμώξει τη Γερμανία, διέρρευσε τις προτάσεις του, που προβλέπουν παράταση των λήξεων των ελληνικών ομολόγων μέχρι το 2080, πάγωμα των τοκοχρεολυσίων στα επίπεδα του 15% του ελληνικού ΑΕΠ μέχρι το 2040 και μετατροπή των δανείων από την Ευρωζώνη σε σταθερού επιτοκίου (1,5% για τα επόμενα 30-40 χρόνια).

Οσοι σπεύδουν να θεωρήσουν ως… θετικές αυτές τις προτάσεις του ΔΝΤ, ας κάνουν έναν απλό λογαριασμό. Σε τιμές σημερινού ελληνικού ΑΕΠ, το 15% για την εξυπηρέτηση του χρέους σημαίνει ετησίως αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων ποσού περίπου 27 δισ. ευρώ! Το ποσό είναι σχεδόν τριπλάσιο απ' αυτό που υποτίθεται ότι θα δίνει το κράτος για την εθνική σύνταξη! Οσο θα αυξάνεται το ΑΕΠ τόσο θα αυξάνεται και το ετήσιο κονδύλι εξυπηρέτησης του χρέους. Παράλληλα, η περίοδος αποπληρωμής -σύμφωνα με την πρόταση που διέρρευσε το ΔΝΤ- θα επεκταθεί μέχρι το 2080, δηλαδή 64 χρόνια από σήμερα. Αυτός είναι ο ορισμός της «αποικίας χρέους» που έλεγε ο «παλιός» ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί δε δέχεται η Γερμανία την πρόταση του ΔΝΤ; Για πολιτικούς κυρίως και όχι για οικονομικούς λόγους. Αν το χρέος μπει στον αυτόματο πιλότο μέχρι το 2080, η Γερμανία θα χάσει ένα εργαλείο πολιτικής παρέμβασης και ελέγχου στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα θα δημιουργήσει ένα προηγούμενο που θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν και άλλες υπερχρεωμένες χώρες, με χρέος πολλές φορές μεγαλύτερο από το ελληνικό (Ισπανία και Ιταλία πρωτίστως). Η Γερμανία ακολουθεί με συνέπεια την τακτική των βραχυπρόθεσμων λύσεων και της επανεξέτασης των πραγμάτων μετά από μερικά χρόνια. Ετσι, καταφέρνει να διατηρεί τον έλεγχο, χωρίς να δένεται με λύσεις μακροπρόθεσμες, που περιλαμβάνουν πάντοτε σημαντικό βαθμό αβεβαιότητας. Δείτε πώς διαχειρίζεται το ελληνικό χρέος: την περίοδο 2010-2012 βοήθησε τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες να ξεφορτωθούν το «τοξικό» ελληνικό χρέος, που πέρασε στις κεντρικές τράπεζες, την ΕΚΤ και τον EFSF. Μόλις το πέτυχε, προχώρησε στο PSI. Ενδιαμέσως έκανε δυο ρυθμίσεις αναδιάρθρωσης του νέου χρέους (επιμήκυνση λήξεων - μείωση των εξαιρετικά υψηλών επιτοκίων). Τώρα δεν έχει κανένα λόγο ν' ασχοληθεί με το χρέος που λήγει μετά το 2020. Θα το κάνει στην ώρα του, όπως επαναλαμβάνει συνεχώς ο Σόιμπλε.

Παρασκευή 20 Μαΐου 2016

Λαιμητόμος διαρκείας - Ξεπούλημα διαρκείας

Η πλήρης αποκτήνωση των εξουσιαστικών κτηνών που απαρτίζουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν αποτελεί πλέον είδηση. Δε θα πρέπει, όμως, να περνάει και ασχολίαστη. Αυτοί που μέχρι και πριν από μερικούς μήνες (στην προηγούμενη Βουλή) ειρωνεύονταν τον Χρυσοχοΐδη για τη μνημειώδη παραδοχή του ότι δεν είχε διαβάσει το πρώτο Μνημόνιο, γιατί είχε άλλες δουλειές, ψηφίζουν τεράστια σε όγκο νομοσχέδια, τα οποία αλλάζουν την ίδια τη μορφή του πολιτεύματος, χωρίς να μπορούν να ισχυριστούν ότι τα διάβασαν έστω και διαγωνίως.

Το πολυνομοσχέδιο που βάζει ένα ακόμα εφιαλτικό πακέτο έμμεσων φόρων, που δημιουργεί μια ανοιχτά αποικιοκρατικού τύπου εταιρία στην οποία περνάει κάθε ακίνητη και κινητή περιουσία του ελληνικού κράτους για έναν αιώνα, υπό τον απόλυτο έλεγχο των ιμπεριαλιστών δανειστών, που θεσπίζει τον περιβόητο «κόφτη», ο οποίος θέτει τον υπουργό Οικονομικών υπό έναν αυτόματο μηχανισμό έκδοσης προεδρικών διαταγμάτων, ελεγχόμενο από τη Eurostat, που παραδίδει στους «γύπες των αγορών» (για να θυμηθούμε τον Τσίπρα) τα μη εξυπηρετούμενα -αλλά και εξυπηρετούμενα- δάνεια, ακόμα και αυτά που έχουν ως υποθήκη πρώτη κατοικία, που επικυρώνει τις συμβάσεις παραχώρησης 14 περιφερειακών αεροδρομίων στη γερμανική Fraport, που καταργεί τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων και την αντικαθιστά με μια «ανεξάρτητη» Αρχή, ελεγχόμενη από τους μηχανισμούς των δανειστών, που εισάγει την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και άλλων κρατικών επιχειρήσεων, που θεσπίζει μια σειρά άλλα σημαντικά ζητήματα, από τους δασικούς χάρτες μέχρι τα Μη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα (που φεύγουν από την αποκλειστική διάθεση των φαρμακείων), ένα νομοσχέδιο που μόνο το σώμα των διατάξεών του (χωρίς τις συμβάσεις παραχώρησης των αεροδρομίων) εκτείνεται σε περισσότερες από πεντακόσιες σελίδες και πάνω από 200 άρθρα, κατατέθηκε στη Βουλή λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της περασμένης Τετάρτης και άρχισε να συζητιέται με τη διαδικασία του κατεπείγοντος το μεσημέρι της Πέμπτης, με σκοπό μέχρι το βράδυ της Κυριακής να έχει ψηφιστεί. Και δεν ακούστηκε «κιχ» από τα αποκτηνωμένα εξουσιαστικά κτήνη.

Το νομοσχέδιο ήταν έτοιμο εδώ και μέρες. Και όμως δε δόθηκε στη δημοσιότητα, για να μην προλάβει να γίνει καμιά ουσιαστική συζήτηση. Ακόμα και οι διατάξεις για τον «κόφτη» ήταν έτοιμες κι ας είχε ανακοινώσει ο Τσακαλώτος με non paper πως «οι διατάξεις για τον Μηχανισμό Δημοσιονομικής Διόρθωσης, για λόγους τεχνικής επεξεργασίας, θα κατατεθούν ως τροπολογία στη Βουλή μετά την κατάθεση του πολυνομοσχεδίου». Μαζί με το υπόλοιπο πολυνομοσχέδιο κατατέθηκε και η ρύθμιση για τον «κόφτη». Κατατέθηκε  με τη μορφή τροπολογίας για να μην περάσει από έλεγχο από τη Διεύθυνση Επιστημονικών Μελετών της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής, η οποία δε θα μπορούσε να κρύψει την κραυγαλέα αντισυνταγματικότητά του. Δεν είναι, βέβαια, υποχρεωτικές για την πλειοψηφία οι παρατηρήσεις της επιστημονικής υπηρεσίας της Βουλής, όμως θα φόρτιζαν το κλίμα και θα προσέφεραν επιχειρήματα στην αντιπολίτευση. Γι' αυτό και επιλέχτηκε η μέθοδος της υπουργικής τροπολογίας.

Ολ' αυτά είναι ψιλά γράμματα για τα αποκτηνωμένα κτήνη. Εδώ η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο σημείο να συνεδριάσει και ν' αποφασίσει το «ναι σε όλα» χωρίς να έχει μπροστά της νομοσχέδιο! Αυτή τη φορά δε χρειάστηκε καν να πάει ο Τσίπρας στη συνεδρίαση. Εστειλε τον Τσακαλώτο με τον Σταθάκη. Είναι ξεκάθαρο ότι οι αποκτηνωμένοι αυτοί άνθρωποι θα ψηφίσουν τα πάντα, αρκεί να παραμείνουν στην εξουσία.

Από το τεράστιο σε όγκο πολυνομοσχέδιο επιλέξαμε σ' αυτή την πρώτη ανάλυση ν' ασχοληθούμε με τέσσερα μόνο θέματα. Με τα υπόλοιπα θ' ασχοληθούμε τις επόμενες εβδομάδες.
    Αντιλαϊκή φοροκαταιγίδα     Οι αυξήσεις των έμμεσων φόρων βάζουν κατευθείαν το χέρι του κρατικού φοροεισπράκτορα στο μισοάδειο συρτάρι των λαϊκών νοικοκυριών, αρπάζοντας ό,τι απέμεινε. Κυριολεκτικά αρπάζοντας, γιατί ο μεγαλύτερος όγκος των νέων έμμεσων φόρων μπαίνει σε αγαθά και υπηρεσίες άκρως απαραίτητα για την ίδια τη διαβίωση.

Ο ΦΠΑ από 23% ανεβαίνει στο 24%, ενώ καταργείται και ο μειωμένος συντελεστής σε μερικά ακόμα νησιά. Μακαρόνια, ρύζια, αλεύρι, καφές, κακάο, αλλαντικά, μαρμελάδες, σοκολάτες, παγωτά, είδη ζαχαροπλαστικής, αναψυκτικά, χυμοί, εισιτήρια, κόμιστρα ταξί, έτοιμο φαγητό κτλ. κτλ θα τραβήξουν την ανηφόρα.

Νέα αύξηση του φόρου στα τσιγάρα και το χύμα καπνό. Για αύξηση 22 λεπτών το πακέτο τσιγάρων και 26 λεπτών το πακετάκι καπνού μιλά η αιτιολογική έκθεση, για μισό ευρώ μιλά η πιάτσα. Κι επειδή κάποιοι μπορεί ν' απηυδίσουν και να το κόψουν, βάζουν φόρο και στα υγρά του ηλεκτρονικού τσιγάρου, μη τυχόν και το ρίξουν στο… άτμισμα. Δέκα λεπτά ανά κυβικό εκατοστό υγρού.

Ο λογαριασμός σταθερής τηλεφωνίας θα έχει ένα φόρο ίσο με 5% της δαπάνης. Ο καφές παραείναι… φτηνός και του βάζουν ένα πρόσθετο φόρο 2 ευρώ ανά κιλό στον ωμό, 3 ευρώ στον καβουρδισμένο και 4 ευρώ στον στιγμιαίο.

Οσοι πληρώνουν συνδρομητική τηλεόραση θα πληρώνουν κι ένα φόρο 10% επί του μηνιαίου λογαριασμού. Κι όσοι χρησιμοποιούν αυτοκίνητο ή μηχανάκι θα πληρώνουν παραπάνω φόρο στη βενζίνη, στο πετρέλαιο ή στο αέριο. Οσοι σκέφτονται από τον ερχόμενο χειμώνα να ξαναβάλουν πετρέλαιο στις κεντρικές θερμάνσεις θα πρέπει να το ξανασκεφτούν, γιατί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης θα αυξηθεί κατά 22% (ένα πενηντάρικο το χιλιόλιτρο!).

Αυτοί που ισχυρίζονται με θράσος χιλίων χιμπατζήδων ότι κάνουν ταξική φορολογική πολιτική, ότι επιβαρύνουν τους πλούσιους και ελαφραίνουν τους φτωχούς, μας δίνουν μ' αυτό το πακέτο φόρων το μέτρο της… αλήθειας τους. Πέφτουν σαν αδίστακτα αρπακτικά πάνω στα λαϊκά νοικοκυριά, μην αφήνοντας τίποτα που να μην του αυξήσουν το φόρο.

Σημειώνουμε ακόμα τις αυξήσεις στον ΕΝΦΙΑ, που δεν αφορούν μόνο μεσαία εισοδήματα (μείωση του αφορολόγητου για τον συμπληρωματικό φόρο από τις 300.000 στις 200.000 ευρώ), αλλά και χαμηλά εισοδήματα (αύξηση της φορολόγησης των οικοπέδων και των άδειων διαμερισμάτων).

Μακρόνησος. Ένα στιγμιότυπο σφαγής απο τα δεξιά αποβράσματα. Μετά τα γκουρμέ πάρτη ας επιστρέψουμε στην Ιστορία

Κάτω απ’ την παλάμη μας

Σφίξαμε το χέρι τόσων συντρόφων!
Όταν καμμιά φορά λιποψυχάμε
νοιώθουμε σαν ένα μαχαίρι να τρυπάει την παλάμη μας
η ανάμνηση του χεριού τους.
Κι όταν κάνουμε το καθήκον μας
νοιώθουμε κάτω απ’ την παλάμη μας κάτι σίγουρο κι ακέριο
σα να κρατάμε μες στα χέρια μας
ολάκαιρο τον κόσμο.
                                                                             ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

Η μεγάλη σφαγή στη Μακρόνησο, 29 Φλεβάρη– 1 Μάρτη 1948

Θεώρησα υποχρέωση μου αυτή την δημοσίευση, απέναντι σ' εκείνους που μαρτύρησαν και στους εκατοντάδες νεκρούς που έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας ενός απάνθρωπου καθεστώτος χωρίς ποτέ να μάθει κανείς πόσοι ήταν και ποια τα ονόματα τους.

Λουλούδης Ηλίας, Μαθηματικός



Πολλά έχουν γραφτεί μέχρι σήμερα για τη Μακρόνησο. Το γεγονός της σφαγής 300 περίπου άοπλων ανθρώπων, το επίσημο κράτος μέχρι σήμερα το αποκρύπτει. Δεν τολμά να δώσει τα επίσημα στοιχεία από τα αρχεία του για τη Μακρόνησο, για το έγκλημα της σφαγής και τον τόπο ταφής των νεκρών. Η πολιτεία και η Δικαιοσύνη συνεχίζουν επί 70 κοντά χρόνια να μην τολμούν και να μη θέλουν, έστω και για την ιστορική αλήθεια, να φωτίσουν το φάκελο Μακρόνησος. Για το έγκλημα αυτό οι πάντες σιώπησαν και σιωπούν.

Η δημιουργία του στρατοπέδου

Η Μακρόνησος, το άγονο αυτό νησί των 15 τετραγωνικών χλμ. αναγορεύτηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης με εισήγηση του ΓΕΣ προς το υπουργείο Στρατιωτικών στις 19/2/47. Η εισήγηση εγκρίθηκε στις 3/4/47 και οι πρώτοι σκαπανείς αριστεροί στρατιώτες δίχως όπλα έφτασαν στη Μακρόνησο στις 26/5/47. Η Μακρόνησος λειτούργησε ως το 1958 με τρόπο που να «ντρέπεται ο ήλιος ως διαβαίνει απ' το νησί, τόσο σκυφτούς ανθρώπους ν' αντικρίζει» Ο Υπουργός Εσωτερικών που άνοιξε την Μακρόνησο ήταν ο Στράτος .Το κολαστήρι χαιρέτησαν με ενθουσιασμό πολιτικοί της εποχής, Τσάτσος «Αναρρωτήριο ψυχών... Συνέχιση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού... Εθνική κολυμβήθρα... Νέα Εδέμ στα μάτια της ελληνικής Ιστορίας». Π. Κανελλόπουλος «στη Μακρόνησο αναγεννάται η Ελλάς ωραιοτέρα στην ψυχή των Ελλήνων». Ο σκοπός του στρατοπέδου, δεν ήταν άλλος από τη συγκέντρωση των κομμουνιστών, αριστερών και προοδευτικών νέων με στόχο την αναμόρφωσή τους σε εθνικόφρονες πολίτες και πειθήνια όργανα του καθεστώτος. Παράλληλα, η Μακρόνησος θα λειτουργούσε και ως χώρος συγκέντρωσης των πολιτικών κρατουμένων, ιδιαίτερα των πιο επικίνδυνων για το καθεστώς, με πρώτη προτεραιότητα αυτούς που κρατούνταν σε φυλακές οι οποίες βρίσκονταν κοντά στις εμπόλεμες περιοχές. Η διοικούσα αρχή του στρατοπέδου ήταν η BXI Διεύθυνση του ΓΕΣ, τα ίχνη της οποίας έχουν επιμελώς σβηστεί από τα στρατιωτικά αρχεία. Το εν λόγω στρατόπεδο φτιάχτηκε με τη βοήθεια και καθ’ υπόδειξη του «συμμαχικού» παράγοντα, δηλαδή των Αμερικανών και των Βρετανών. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που ενώ έχουν περάσει από τότε 70 σχεδόν χρόνια και το ουσιώδες αρχειακό υλικό που συνόδευε τη ζωή του στρατοπέδου παραμένει επτασφράγιστο.



Η Μακρόνησος δεν ήταν ένας απλός τόπος εξορίας. Ήταν ένα οργανωμένο σύστημα εξόντωσης. Ήταν μια μελετημένη καταπιεστική και ψυχολογική μάχη που δινόταν καθημερινά ενάντια στη συνείδηση και αξιοπρέπεια όλων, ενάντια στην αντοχή του ανθρώπου. Ένα σύστημα «αναμόρφωσης» για όλα τ’ αγύριστα κεφάλια, προκειμένου ν’ αναβαπτιστούν και ν' αλλάξουν τα φρονήματά τους, τις ιδέες τους, τα ιδανικά τους.

Η μεγάλη σφαγή

Ήταν πρωί Κυριακής 29 Φεβρουαρίου του 1948. Το προσκλητήριο στο Α΄ Ειδικό Τάγμα Οπλιτών Μακρονήσου έγινε κανονικά και οι 4.500 σκαπανείς άρχισαν να συγκεντρώνονται στο γήπεδο. Μετά την έπαρση της σημαίας, οι στρατιώτες διατάχτηκαν να κινηθούν προς το θέατρο για να ακούσουν «θρησκευτική ομιλία», πράγμα που έκαμαν. Τη στιγμή που είχαν φτάσει στο Θέατρο ο 7ος, ο 6ος, ο 4ος, και ο 3ος λόχος κατά σειρά, ενώ ο 2ος ήταν καθ’ οδόν και ο 1ος έτοιμος προς εκκίνηση (ο 5ος θα έμενε πίσω ως λόχος αγγαρείας), οι αλφαμήτες έφεραν προς τη συγκέντρωση σπρώχνοντας και δέρνοντας φαντάρους που ήταν ελεύθεροι υπηρεσίας λόγω ασθενείας. Το γεγονός αυτό, προκάλεσε την οργή των υπολοίπων φαντάρων που άρχισαν να διαμαρτύρονται. Ο διοικητής του τάγματος Α. Βασιλόπουλος εκείνη τη μέρα έλειπε για δουλειά στη ΣΦΑ και χρέη διοικητού είχε αναλάβει ο ανθυπολοχαγός Μπέσκος Κωνσταντίνος, αν και υπερδιοικητής ήταν ο υπασπιστής Καρδάρας, ο οποίος, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ανταπάντησε στις διαμαρτυρίες των φαντάρων με πυροβολισμό στον αέρα, που, απ’ ότι φαίνεται, ήταν το σύνθημα για να ξεκινήσει η αιματοχυσία. Αμέσως, ο λόχος ασφαλείας που ήταν ακροβολισμένος, άρχισε να πυροβολεί στο ψαχνό. Το στρατόπεδο έγινε κόλαση. Οι νεκροί και οι τραυματίες έπεφταν σωρό, αν και κανείς δεν ξέρει τον ακριβή αριθμό τους. Μετά το μακελειό και με την επέμβαση στρατιωτικών που ενέπνεαν κάποιο σεβασμό στους φαντάρους (όπως ο ταγματάρχης Καραμπέκιος), τα πράγματα ηρέμησαν κάπως. Ο Βασιλόπουλος, που εν των μεταξύ επέστρεψε στο τάγμα, επιχείρησε να κερδίσει χρόνο παραπλανώντας τους φαντάρους: Εγγυήθηκε προσωπικά την ασφάλειά τους και δέχτηκε τα αιτήματά τους, που, ανάμεσα σε άλλα, ήταν να εξεταστεί η υπόθεση από διακομματική επιτροπή, να διαλευκανθεί πλήρως και να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι.







Έτσι κύλησε το υπόλοιπο της τελευταίας ημέρας και νύχτας εκείνου του μαύρου Φλεβάρη. Όταν ξημέρωσε η 1η Μαρτίου, νεκρική σιγή επικρατούσε σ' ολόκληρο το στρατόπεδο. Τι έμελλε να επακολουθήσει; Σε λίγο, δε θα υπήρχαν ερωτηματικά.

Στις 9 η ώρα το πρωί στις ακτές του Α` Τάγματος εμφανίστηκε ένα περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού. Το περιπολικό πλησίασε σχεδόν ξυστά στην ακτή. Στο κατάστρωμά του είχαν παραταχθεί ένοπλοι και δίπλα στα κανόνια του οι πυροβολητές ήταν έτοιμοι. Λίγα λεπτά αργότερα, μια φωνή ακούστηκε από τον τηλεβόα: «Στρατιώται, σας ομιλεί ο συνταγματάρχης Μπαϊρακτάρης! Συλλάβατε και απομονώσατε τους δολοφόνους που δημιούργησαν τα χθεσινά γεγονότα! Αποδοκιμάσατε τους αρχηγούς σας και συγκεντρωθείτε εις τον 7ον λόχον». Το μήνυμα αυτό επαναλήφθηκε μερικές φορές ακόμα, κάθε φορά περισσότερο απειλητικό: «Σας δίνω - απειλούσε ο Μπαϊρακτάρης - 5 λεπτά προθεσμία ν’αποχωριστείτε από τους κομμουνιστάς...». Και στη συνέχεια άρχισε να μετρά αντίστροφα:«τρία λεπτά... δύο λεπτά». Την ίδια ώρα, περίπου 250 ένοπλοι και ροπαλοφόροι από το Γ` Τάγμα, κύκλωσαν τους σκαπανείς του πρώτου τάγματος από αριστερά με επικεφαλής τους Μιχ. Μπαρούχο και Μιχ. Σφακιανό ενώ το κέντρο και τη δεξιά πλευρά κάλυψε η μονάδα Ασφαλείας. Τέσσερα πολυβόλα έτοιμα να βάλλουν ανά πάσα στιγμή δεν άφηναν το παραμικρό περιθώριο διαφυγής στους στρατιώτες του Α΄ Τάγματος. Σε λίγο άρχισε η επίθεση με εντολή του Μπαϊρακτάρη. Τα πρωτοπαλίκαρα του Μπαρούχου και του Σφακιανού, μαζί με τους Αλφαμήτες, ρίχτηκαν πάνω στους άοπλους σκαπανείς, στην αρχή με τα ρόπαλα και στη συνέχεια με τα όπλα. Οι νεκροί έπεφταν σωρό δίπλα στους ζωντανούς, που είχαν ξαπλώσει κάτω, παρακινούμενοι από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Ορισμένοι από τους πιο τολμηρούς του άοπλου τάγματος άρχισαν να αμύνονται, απαντώντας στις σφαίρες με πέτρες. Ύστερα γίνηκαν περισσότεροι και σε λίγο όλο το τάγμα ξεκίνησε μια μάχη χωρίς ελπίδα, πετώντας βροχή από πέτρες στους πραιτοριανούς δολοφόνους του και υποχωρώντας συνεχώς προς τη μεριά της θάλασσας. Όταν οι άοπλοι στρατιώτες έφτασαν στη θάλασσα, αρκετοί έπεσαν στο νερό με την ελπίδα ότι εκεί θα έβρισκαν σωτηρία. Και τότε συνέβηκε κάτι που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί. Το περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού άρχισε να πυροβολεί εναντίον όσων βρίσκονταν στο νερό. Όταν κάποια στιγμή το μακελειό πήρε τέλος, ένα νέο μαρτύριο ξεκίνησε για τους φαντάρους του Α` Τάγματος: Βασανιστήρια, βρισιές εξευτελισμοί, αλλά και λαφυραγωγία από μέρους των «νικητών».

Όλα αυτά και άλλα πολλά ενταγμένα σ’ ένα σκοπό: Στην πλήρη υποταγή των συνειδήσεων που ξεκινούσε από την απλή δήλωση μετανοίας.






Η μαρτυρία του Μίμη Βρονταμίτη

«…Έζησα όλα τα δραματικά γεγονότα της Μακρονήσου το 1948. Ο στρατός μας με είχε επιταγμένο με το καΐκι μου «Αγιος Νικόλαος», επί μισθώ, οκτώ χιλιάδες δραχμές το μήνα. Κουβαλούσα από το Λαύριο πέρα στη Μακρόνησο φαντάρους, πολιτικούς υπόδικους, νερό σε βαρέλια και άλλα. Στο φοβερό τουφεκίδι του Μάρτη 1948 ο Σκαλούμπακας μου κόλλησε το πιστόλι στο κεφάλι και με απειλές με διέταξε να κουβαλάω σκοτωμένους φαντάρους πέρα μακριά στον Κάβο Ντόρο, στο ξερόνησο Σαν Τζιόρτζιο. Στο Γ' Τάγμα φόρτωνα τους νεκρούς φαντάρους, που τους εξέταζε ο γιατρός Μαλάμης, κι έγραφε στο πιστοποιητικό θανάτου, τη λέξη «νεκρός». Ητανε δίπλα στο γιατρό Μαλάμη κι άλλοι δύο γιατροί. Τους σκοτωμένους φαντάρους τους τακτοποιούσανε στριμωχτά στο αμπάρι οι Αλφαμίτες Χούμης και Δήμητρας Λαγός. Σ' ένα μόνο δρομολόγιο φορτώσαμε 185 νεκρούς φαντάρους. Λέω στον Σκαλούμπακα: «Το καΐκι δε σηκώνει τόσο πράμα, είναι πολύ το πράμα, θα μπατάρει το καΐκι». Αυτός κουβέντα δεν έπαιρνε, με το πιστόλι με διέταξε. Τι να ‘κανα; Το πιστόλι σε παγώνει...Ανοιγόμασταν τη νύχτα στον Κάβο Ντόρο. Εκεί στο Σαν Τζιόρτζιο περίμενε καράβι πολεμικό. Οι ναύτες παίρνανε τους σκοτωμένους φαντάρους και τους χώνανε μέσα σε συρμάτινα δίχτυα με βαρίδια και τους φουντάρανε στο βυθό της θάλασσας. Αυτό ξανάγινε. Οι νεκροί όλοι - όλοι ήταν 350 κοντά, τους μέτραγα έναν - έναν και ήταν 350 φαντάροι νεκροί. Αυτή ήταν η πιο τραγική περιπέτεια που έζησα στη ζωή μου…»



Αυτή είναι η τραγική ιστορία των φαντάρων χωρίς όπλα, ενός θεσμού που εξυπηρετούσε όχι απλά στρατολογίες εμφυλιοπολεμικές, αλλά την ολοκληρωτική εξαφάνιση του προοδευτικού κινήματος, με βασανιστήρια που ξεπερνούσαν την ανθρώπινη αντοχή. Η Μακρόνησος ήταν ένα αναμορφωτήριο συνειδήσεων, που έπρεπε να δικαιώσει το σκοπό για τον οποίο υπήρχε

Η σφαγή της Μακρονήσου σηματοδότησε τους δύο κόσμους που συγκρούονταν τότε στην Ελλάδα. O αστικός πολιτικός κόσμος και η πνευματική αστική διανόηση της εποχής χαρακτήριζαν τη Μακρόνησο «Εθνική κολυμβήθρα» και «σύγχρονο Παρθενώνα». Η Μακρόνησος όντως υπήρξε Παρθενώνας, ένας Παρθενώνας από την ανάποδη. Γιατί, αν ο Παρθενώνας είναι το κόσμημα του ανθρώπινου πολιτισμού, η Μακρόνησος είναι η ντροπή και η καταισχύνη του.


Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΡΕΘΕΜΝΟΣ" στις 26-2-2011

http://rethemnosnews.gr/2011/03/2011-03-02-09-32-21/
Βιβλιογραφία πηγές
Μακρόνησος, Ιστορικός Τόπος, Τομ. Α΄ Εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 2002.
Γελαδόπουλος Φίλιππας Μακρόνησος- Η Μεγάλη Σφαγή του 1948, εκδ Αλφειός, 1994
Νίκος Μάργαρης "Ιστορία της Μακρονήσου" εκδ Δωρικός τόμος Α΄ και Β΄, Αθήνα, 1966
Εφ Καθημερινή, Tο νομικό - ιστορικό πλαίσιο του θεσμού της εκτόπιση 16-11-03
Εφ Ριζοσπάστης, «Η μεγάλη σφαγή στη Μακρόνησο» 3 Μάρτη 2002
Εφ Ριζοσπάστης, Το οργανωμένο έγκλημα της σφαγής στο Α΄ Τάγμα Σκαπανέων 29/2/1948 - 1/3/1948,  29 Φλεβάρη 2004
Εφ Ριζοσπάστης, Ποια η τύχη των στρατιωτικών αρχείων για τη Μακρόνησο; 4 Μάη 2002
Εφ Ριζοσπάστης, Εξήντα χρόνια από τη μεγάλη σφαγή 23 Μάρτη 2008
Εφ Ριζοσπάστης, Σκοτεινές μεθοδεύσεις δολοφόνων 29 Δεκέμβρη 2002
Εφ Ριζοσπάστης, Το οδοιπορικό 5 Σεπτέμβρη 2004
Γιατί φτιάξαμε τη Μακρόνησο, ΙΟΣ Ελευθεροτυπία, 14/9/2003 www.iospress.gr
60 χρόνια από τη σφαγή στο μακρονήσι, http://athens.indymedia.org

πηγή

Από τους δήμιους της Μακρονήσου, στους κολλητούς του Αδώνιδος…


adonis-skaloumpakis


Τελικά το «μήλο κάτω από την μηλιά θα πέσει». Για αυτό, ας μιλήσουμε για οικογένειες αλλά και για φιλίες. Ας μιλήσουμε για αρχιβασανιστές και ταγματασφαλίτες, για «αναμορφωτές» των κομμουνιστών και των εξόριστων, αλλά και για τις παρέες του Αδώνιδος Γεωργιάδη με του απογόνους των δήμιων της Μακρονήσου.

Και ύστερα, ας επιστρέψουμε στο σήμερα για να δούμε ένα event που στήθηκε στη Μακρόνησο για όσους ήθελαν μια… αξέχαστη εμπειρία, τρώγοντας το «μενού του εξόριστου». Και έτσι με αφορμή αυτό το γεγονός ας μιλήσουμε για τιτιβίσματα στο twitter για ποσταρίσματα στο facebook, που ξεχειλίζουν μίσος και απειλές από Νεοδημοκράτες που κουβαλάνε ένα όνομα ταυτόσημο με την φρίκη!

Μια ιστορία λοιπόν και ένα όνομα από το παρελθόν.

Παναγιώτης Σκαλούμπακας.

Πρόκειται για έναν από τους γνωστότερους αρχιβασανιστές της Μακρονήσου. Ο Σκαλούμπακας ήταν ο ενορχηστρωτής των πιο φρικτών βασανιστηρίων της Μακρονήσου. Ήταν αυτός που διέταζε πολλές φορές ατομικά βασανιστήρια για όσους προσωπικά ο ίδιος δεν συμπαθούσε. Επέβλεπε συχνά τα μαρτύρια λέγοντας «δεν βλέπω αίμα, δεν βλέπω αίμα»

Κάποιες από τις μαρτυρίες για τον ρόλο του Σκαλούμπακα ήρθαν από αρκετούς εξόριστους, αλλά και όσους επέζησαν από το κολαστήριο της Μακρονήσου.

Ο γιατρός του Α` τάγματος Λ. Γεωργιλάκος, αρκετά χρόνια αργότερα εξιστόρησε πως πιστοποίησε το θάνατο 180 σκαπανέων, τους οποίους η διοίκηση του στρατοπέδου και τα όργανά της (Σκαλούμπακας) φόρτωσαν στο αμπάρι ενός καϊκιού. Ο καπετάνιος του καϊκιού αναφέρει:



«…Έζησα όλα τα δραματικά γεγονότα της Μακρονήσου το 1948. Ο στρατός μας με είχε επιταγμένο με το καΐκι μου «Άγιος Νικόλαος», επί μισθώ, οκτώ χιλιάδες δραχμές το μήνα. Κουβαλούσα από το Λαύριο πέρα στη Μακρόνησο φαντάρους, πολιτικούς υπόδικους, νερό σε βαρέλια και άλλα. Στο φοβερό τουφεκίδι του Μάρτη 1948 ο Σκαλούμπακας μου κόλλησε το πιστόλι στο κεφάλι και με απειλές με διέταξε να κουβαλάω σκοτωμένους φαντάρους πέρα μακριά στον Κάβο Ντόρο, στο ξερόνησο Σαν Τζιόρτζιο. Στο Γ” Τάγμα φόρτωνα τους νεκρούς φαντάρους, που τους εξέταζε ο γιατρός Μαλάμης, κι έγραφε στο πιστοποιητικό θανάτου, τη λέξη «νεκρός». Ήταν δίπλα στο γιατρό Μαλάμη κι άλλοι δύο γιατροί. Τους σκοτωμένους φαντάρους τους τακτοποιούσανε στριμωχτά στο αμπάρι οι Αλφαμίτες Χούμης και Δήμητρας Λαγός. Σ” ένα μόνο δρομολόγιο φορτώσαμε 185 νεκρούς φαντάρους. Λέω στον Σκαλούμπακα: «Το καΐκι δε σηκώνει τόσο πράμα, είναι πολύ το πράμα, θα μπατάρει το καΐκι». Αυτός κουβέντα δεν έπαιρνε, με το πιστόλι με διέταξε. Τι να “κανα; Το πιστόλι σε παγώνει… Ανοιγόμασταν τη νύχτα στον Κάβο Ντόρο. Εκεί στο Σαν Τζιόρτζιο περίμενε καράβι πολεμικό. Οι ναύτες παίρνανε τους σκοτωμένους φαντάρους και τους χώνανε μέσα σε συρμάτινα δίχτυα με βαρίδια και τους φουντάρανε στο βυθό της θάλασσας. Αυτό ξανάγινε. Οι νεκροί όλοι – όλοι ήταν 350 κοντά, τους μέτραγα έναν – έναν και ήταν 350 φαντάροι νεκροί. Αυτή ήταν η πιο τραγική περιπέτεια που έζησα στη ζωή μου…» (Φιλ. Γελαδόπουλου: «Μακρόνησος – Η μεγάλη σφαγή του 1948», εκδόσεις «Αλφειός»)

Ας επιστρέψουμε όμως στο πρόσφατο event που λέγαμε

Πριν λίγες μέρες, πραγματοποιήθηκε από το free thinking zone, μια εκδήλωση –επίσκεψη στη Μακρόνησο, η οποία ήταν σκέτη σαπίλα. Στη συγκεκριμένη εκδήλωση, όπως δημοσιεύσαμε προ ημερών, οι διοργανωτές διαφήμιζαν πως η επίσκεψη θα ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία, για αυτό και στο πακέτο των… διακοπών, περιλαμβανόταν και μενού –εξορίας από catering, ώστε οι επισκέπτες να πάρουν μια γεύση από εξορία!!!. Βέβαια, το πρόγραμμα δεν περιλάμβανε κάτι άλλο που να θυμίζει τα όσα τράβηξαν οι εξόριστοι της Μακρονήσου.



Δεν περιλάμβανε για παράδειγμα καμία ενημέρωση για τα φρικτά βασανιστήρια που στήνονταν στο «σιδηρωτήριο» (θάλαμος βασανιστηρίων της Αστυνομίας Μονάδος) σε όσους αντιστέκονταν στις διαταγές των δήμιων, ούτε για τις πέτρες που κουβαλούσαν μερόνυχτα, ούτε για τους ξυλοδαρμούς μέχρι την φυσική τους εξόντωση των εξόριστων, ούτε για την ψυχολογική βία που υπέστησαν οι αγωνιστές.

Γιατί όπως φαίνεται όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους διοργανωτές αυτής της… σαπίλας.

Άλλωστε σημασία δεν έχει τι κάνεις, αλλά γιατί το κάνεις και ποιός είναι ο στόχος της κάθε σου επιλογής.

Βέβαια το event μπορεί να σήκωσε θύελλα αντιδράσεων, όμως κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να το χαιρετήσουν και να πουν ένα μεγάλο μπράβο στους διοργανωτές!

Τι σχέση έχει όμως ένα τέτοιο event, με τον αρχιβασανιστή Σκαλούμπακα;

Όπως σας υποσχεθήκαμε, θα αναφερθούμε σε οικογένειες, αλλά και σε απογόνους , γιατί επιμένουμε πως το «μήλο κάτω από την μηλιά θα πέσει».



Ποιος είναι ο κύριος που ανήρτησε το συγκεκριμένο ποστάρισμα στο fb και ευχαριστεί με θέρμη την εκδήλωση;

Είναι ο Χρήστος Σκαλούμπακας. Γιός του Παναγιώτη Σκαλούμπακα, που όπως γράψαμε παραπάνω ήθελε να «βλέπει αίμα» από τους εξόριστους της Μακρονήσου.

Θα πείτε μα… είναι σωστό να στοχοποιείται κάποιος για το όνομα του. Η’ είναι δυνατόν κάποιος να κουβαλάει τις αμαρτίες των προγόνων;

Καταρχήν να πούμε πως ο καθένας κουβαλάει την δική του ιστορία. Όμως οι πρόγονοί μας, είναι αυτοί που μας συνδέουν σαν κλωστή με την ιστορία αυτού του τόπου.

Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η δική του προσωπική ιστορία του Χρήστου Σκαλούμπακα.

1ον Ο Χρήστος Σκαλούμπακας είναι ενεργό μέλος της ΝΔ.

2ον Ο Χρήστος Σκαλούμπακας εκτός από ενεργό μέλος της ΝΔ, φαίνεται να είναι και από τους κολλητούς του αντιπροέδρου της ΝΔ, Άδωνι Γεωργιάδη.



(βλ. φώτο – Άδωνις Γεωργιάδης αριστερά, Χρήστος Σκαλούμπακας στο κέντρο, Γιώργος Παντάκης Γραμματέας Οργανωτικού Νήσων Αιγαίου και Κρήτης της ΝΔ, στα δεξιά)

Όμως, εκτός από κολλητός του Αδώνιδος, εκτός από μέλος της ΝΔ, ο Χρήστος Σκαλούμπακας, φαίνεται πως είναι και βαθιά παρορμητικός…. άνθρωπος. Και έτσι με αφορμή τα όσα γράφονται τελευταία για την Μακρόνησο του δόθηκε το έναυσμα να μιλήσει δημόσια για εκείνο τον φρικτό τόπο αλλά και για τα «κατορθώματα» του πατέρα του…

Και επειδή σας υποσχεθήκαμε κάποια ποσταρίσματα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης… ιδού ο Χρήστος Σκαλούμπακας επί το έργο…









Ουδέν σχόλιο…