Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

Ψάχνει για ηλίθιους συνενόχους!



Αποκρουστική έχει καταντήσει η πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα, από τότε που ο πρωθυπουργός έκανε τη μνημονιακή κωλοτούμπα και πέρασε στο μνημονιακό στρατόπεδο. Ως όργανο πλέον των Γερμανών, ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο προσπαθεί να περάσει τα μνημονιακά μέτρα που απαιτεί το Βερολίνο, αλλά ψάχνει να βρει και …πολιτικά ηλίθιους συνενόχους από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι! Τέτοιους δηλαδή που θα φορτωθούν τις πολιτικές ευθύνες από κοινού με τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς κανένα αντάλλαγμα – ούτε καν συμμετοχή σε αμιγώς μνημονιακή κυβέρνηση!

Δεν είναι βέβαια, αβάσιμο το πολιτικό θράσος του Τσίπρα. Με τη «γλώσσα έξω» περιμένουν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι να τους καλέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να λάβουν μέρος στη νομή της εξουσίας μήπως και επιβιώσουν πολιτικά μέσω του τρόπου αυτού. Μετά και τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού στην Ελλάδα. Οι 145 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, στους οποίους δεν συμπεριλαμβάνεται πλέον κανένας αριστερός (πόσω μάλλον απείθαρχος βουλευτής), επιτρέπουν στον πρωθυπουργό να σχηματίσει οποιαδήποτε κυβέρνηση απαιτήσουν οι Γερμανοί – ακόμη και με τον… Λεβέντη.

Άλλωστε το πέρασμα του ΣΥΡΙΖΑ στο μνημονιακό στρατόπεδο παρέχει στον πρωθυπουργό πάμπολλες δυνατότητες σχηματισμού αμιγών μνημονιακών κυβερνήσεων. Χτες αυτό αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά. Οι ηγέτες των προαναφερθέντων κομμάτων προσήλθαν στο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών που συγκάλεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, αλλά την ίδια στιγμή, προφανώς για να κρατήσουν τα πολιτικά προσχήματα, μέχρι και …ως πολιτικό απατεώνα (!) κατήγγειλαν έμμεσα τον πρωθυπουργό.


Το Ποτάμι – και μάλιστα με ανάρτηση στο Facebook του αρχηγού του, του Σταύρου Θεοδωράκη – δήλωσε τα εξής: «Το Ποτάμι θα προσέλθει στη σύσκεψη αρχηγών χωρίς ψευδαισθήσεις. Ξέρουμε ότι το μόνο που επιδιώκει ο κ.Τσίπρας είναι η επανάληψη του ίδιου σεναρίου… Μόνο που την ίδια απάτη δεν μπορεί να την κάνεις δυο φορές και πολύ περισσότερο στους ίδιους ανθρώπους»! Ακόμη σημαντικότερη όμως ήταν η αποκάλυψη από το Ποτάμι του διαλόγου που είχε ο Αλέξης Τσίπρας με τον Σταύρο Θεοδωράκη. «Τώρα πια δεν σου έχουμε εμπιστοσύνη», είπε ο αρχηγός του Ποταμιού στον πρωθυπουργό. Προσπάθησε να διαφοροποιηθεί και ο επί δυο τρεις εβδομάδες πρόεδρος της ΝΔ Γιάννης Πλακιωτάκης, τον οποίον όρισε στο πόδι του ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, όταν υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την προσωρινή προεδρία του κόμματος της Δεξιάς. «Η συμμετοχή μου δεν πρέπει να εκληφθεί ως στήριξη στα τερτίπια και τους τακτικισμούς του κ. Τσίπρα» είπε ο Γ. Πλακιωτάκης, τον οποίον ο Γιάννης Βαρβιτσιώτης αποκάλεσε …«Σκατάκη»!!!

Αρνητικό ήταν το κλίμα και στην επικοινωνία Τσίπρα – Γεννηματά. Η Φώφη έκανε λόγο για «παρωδία προσχηματικού διαλόγου με προειλημμένες αποφάσεις». Έριξε και βέλη εναντίον του Προκόπη Παυλόπουλου. «Οποιαδήποτε σύσκεψη των αρχηγών των κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για θέμα κυβερνητικής πολιτικής δεν ενδείκνυται» υπογράμμισε και πρόσθεσε, απευθυνόμενη προς τον Προκόπη Παυλόπουλο: «Αυτό μπορεί να θίξει το κύριος σας ως ρυθμιστή του πολιτεύματος». Έτρεχαν τα σάλια του Βαγγέλη Βενιζέλου όταν δήλωνε: «Αν η ίδια η κυβέρνηση δεν αντέχει να προχωρήσει ως κυβερνητική πλειοψηφία και ως κυβερνητικό σχήμα, δεν έχει παρά να το πει για να κινηθούν οι διαδικασίες»! Η κυβερνητική στάση δηλαδή του γέννησε την ελπίδα ότι ίσως θα …ξαναγινόταν ο Βενιζέλος υπουργός! Η ουσία φυσικά είναι ότι η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι δεν έχασαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν στη σύσκεψη αρχηγών, όσο και αν υποκρίνονταν ότι διαφωνούσαν.
Η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών άρχισε λίγο πριν το σούροπο..
Πριν οδεύσει προς το τυπογραφείο και την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, τίποτα από τα διαμειφθέντα δεν είχε διαρρεύσει. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε διαβεβαιώσει ότι «δεν θα ληφθούν αποφάσεις στο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών». Εκείνο που προκάλεσε μάλλον αλγεινή εντύπωση είναι η δήλωση του Προκόπη Παυλόπουλου ότι στη σύσκεψη αυτή που διοργάνωσε τυπικά ο ίδιος και κατ’ ουσίαν ο Τσίπρας «θα μετάσχουν όλα τα κόμματα με ευρωπαϊκό προσανατολισμό». Τι εννοεί ο ποιητής; Μήπως ότι θα μαζεύει όλα τα γερμανόδουλα κόμματα κάθε φορά που το απαιτεί το Βερολίνο;

Γ Δελαστίκ

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Προσοχή. Έκτακτα πολιτικά φαινόμενα τις επόμενες 'ωρες με επίκεντρο τους ντόπιους Κουίσλγκ.

 

Τις επόμενες ώρες κατόπιν εντολών ξένων επικυριαρχων του ΔΝΤ Ε.Ε κλπ, , οι δικοί τους  εκπαιδευμένοι χιμπατζήδες του Μνημονίου συναντιόνται για να ρυθμίσουν καλύτερα στον αγώνα τους... εναντίων μας.
Θα κατασπαράξουν κυρίως τον κοινωνικό πυλώνα του ασφαλιστικού...
Καλούνται Όλοι και Όλες να δείχνουν αυξημένη προσοχή  για ότι προετοιμάζουν..

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Στα τέσσερα...


Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ολοκληρώνεται και έτσι κλείνει -προς το παρόν- ο κύκλος ενός οικονομικού εγκλήματος που ανέλαβε να φέρει εις πέρας μια μαφία υπουργών οικονομικών της ευρωζώνης. Ο ισχυρισμός είναι βαρύς, αλλά τα στοιχεία είναι συντριπτικά. Ωστόσο το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στην «ιδιοκτησία» του προγράμματος που οι πιστωτές ήθελαν να μας επιβάλλουν και απ΄ ότι φαίνεται -δυστυχώς- τα κατάφεραν.
του Κώστα Εφήμερου
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών πριν από δύο εβδομάδες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν θύμα της επιτυχίας της, αφού οι πιστωτές αναγνωρίζοντας την αποτελεσματικότητα και ταχύτητα συνέδεσαν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με την ολοκλήρωση της πρώτης λίστας προαπαιτούμενων. Τούτο είχε ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενός ασφυκτικού πλαισίου διαπραγμάτευσης που οδήγησε στην ψήφιση του πολυνομοσχεδίου για την προστασία της πρώτης κατοικίας και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Η κυβέρνηση έχει δίκιο όταν διαμαρτύρεται ότι κανείς από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ δεν έχει δικαίωμα να ομιλεί μετά τις τρεις πρώτες σκανδαλώδειςς ανακεφαλαιοποιήσεις που έφεραν εις πέρας επί των ημερών τους. Είναι αυτοί που επέτρεψαν την διατήρηση του management στις διοικήσεις που έθρεψαν το τρίγωνο της διαπλοκής και ζήτησαν από τους πολίτες να αναλάβουν το βάρος της σωτηρίας τους. Είναι αυτοί που εκχώρησαν την διοίκηση των τραπεζών στην Ευρώπη και οι ίδιοι που ευθύνονται για την απώλεια δισεκατομμυρίων, που τώρα εγγράφονται στον κοινωνικό λογαριασμό των φτωχότερων στρωμάτων.

Η κυβέρνηση όμως δεν έχει ούτε η ίδια το δικαίωμα να ζητάει κατανόηση από πολίτες και δημοσιογράφους μοιράζοντας non paper που διαστρεβλώνουν ουσιαστικά την ουσία και τις λεπτομέρειες της πραγματικής μεγάλης εικόνας. Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, όπως έγινε και στη χρονική στιγμή που έγινε, αποτελεί μια σημαντική υποχώρηση στο ιδεολογικό και προγραμματικό σχέδιό της. Αν το ερώτημα που θέτει τώρα προς τους πολίτες είναι εύλογο, αν δηλαδή «μπορούσε να κάνει και αλλιώς», τότε και από τη μεριά μας μπορούμε να απαντήσουμε με μερικές επισημάνσεις.

Η νέα ανακεφαλαιοποίηση στοίχισε πράγματι 5,7 δισ. αλλά αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να κάνει ευτυχισμένη μια αριστερή κυβέρνηση αφού το νομοσχέδιο τραβάει ξεκάθαρα μια γραμμή διαγράφοντας σχεδόν το σύνολο των 25+14 δισ. των προηγούμενων διαδικασιών. Δεν περιμένουμε λοιπόν από την κυβέρνηση της πρώτης φορά αριστερά να αναφέρει ότι «η νέα ανακεφαλαιοποίηση έχει σχεδιαστεί με τρόπο που διασφαλίζει τα συμφέροντα του Δημοσίου με τον καλύτερο τρόπο και μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε ολική ανάκτηση του ποσού που διατέθηκε στην παρούσα φάση» γιατί όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι οι λέξεις κλειδιά είναι οι δύο τελευταίες.

Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα καταγραφεί ως μια ξεκάθαρη ήττα στον πόλεμο ισορροπιών μεταξύ πιστωτών και ελληνικού Δημοσίου και για αυτό έχει μεγάλη σημασία η «ιδιοκτησία» του προγράμματος. Η μείωση του ποσοστού του ΤΧΣ στις τέσσερις συστημικές τράπεζες σε συνδυασμό με την τεράστια απώλεια στην αξία που προκάλεσε η διαδικασία του «βιβλίου προσφορών» (-97 έως -99%) δεν δίνουν περιθώρια για πανηγυρισμούς ή «ψύχραιμες» αναλύσεις. Η εμφάνιση του Ευκλείδη Τσακαλώτου μιλώντας στην Επιτροπή Δημοσίων Επιχειρήσεων, Τραπεζών, Οργανισμών Κοινής Ωφελείας και Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, της Βουλής, ήταν αποκαρδιωτική. Ο ΥΠΟΙΚ έκανε «έκκληση» στις τράπεζες να επιτρέψουν και την συμμετοχή Ελλήνων επενδυτών στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου ενώ γνώριζε ότι δύο από τις τέσσερις ήδη είχαν κλείσει το βιβλίο προσφορών και μόνο μία (η Εθνική) έχει εκδώσει το απαραίτητο ενημερωτικό δελτίο που δυνητικά μπορεί να επιτρέψει την συμμετοχή ελληνικών κεφαλαίων.

Αν το επιχείρημα της νέας κυβέρνησης είναι ότι η αποφυγή του GREXIT απαιτεί θυσίες και στρατηγικές ήττες προκειμένου να υπάρξει η δυνατότητα να τεθεί στο τραπέζι η αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις. Ας μιλήσουμε την αλήθεια.

Η «ιδιοκτησία» του προγράμματος όπως την ζήτησαν οι εκπρόσωποι των πιστωτών δεν είναι υποχρεωτικό να υιοθετηθεί και στην ρητορική των μαρξιστών οικονομολόγων. Δεν είναι ευχάριστο να παρατηρούμε τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να προσπαθεί να θέσει σε λειτουργία ένα νέο «αριστερού» τύπου κοινωνικό αυτοματισμό λέγοντας ότι «όποιος με μισθό 1200€ πήρε δάνειο 180.000€ ας χάσει το σπίτι του».

Γιατί αν επιτρέπεται αυτού του είδους η υπεραπλούστευση και ο αριστερού τύπου λαϊκισμός κάποιος θα μπορούσε να αντιτείνει στον κύριο Τσακαλώτο ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν έχει καταθέσεις άνω των 100.000€ που θα κινδύνευαν αν δεν γινόταν αυτή η επώδυνη ανακεφαλαιοποίηση και αν ερωτούνταν οι πολίτες πιθανόν να μην επέλεγαν λίγες ακόμα θυσίες για να προστατευτούν αυτοί που τις έχουν.

Τις επόμενες ημέρες έρχεται η δεύτερη λίστα με τα προαπαιτούμενα. Σε αυτή περιλαμβάνεται το ασφαλιστικό και ήδη υπάρχει μεγάλη αναστάτωση εντός της κυβέρνησης για τον τρόπο με τον οποίο θα παρουσιαστεί το νέο μοντέλο κοινωνικής ασφάλισης. Υποθέτουμε ότι αν το μοντέλο Κατρούγκαλου διασφάλιζε τους εργαζόμενους η αναστάτωση θα επικεντρωνόταν στην επιλογή της εταιρίας από την οποία θα αγοραστεί η σαμπάνια για την εορταστική ανακοίνωση.

Αν η κυβέρνηση λοιπόν έχει αποφασίσει να προχωρήσει με αυτή τη στρατηγική όντας σίγουρη ότι στο τέλος του δρόμου θα μας περιμένει το ξέφωτο που μας υποσχέθηκαν ήδη οι Καραμανλής, Παπανδρέου και Σαμαράς τότε ας μιλήσουμε μεταξύ μας με τα λόγια της αλήθειας. Ας μην μιλήσουμε πάλι για success stories αλλά για ένα στενό μονοπάτι γεμάτο αγκάθια, το οποίο περνάμε περπατώντας στα τέσσερα. Έστω ελπίζοντας.

Σε κάθε άλλη περίπτωση η «πρώτη φορά αριστερά» θα έχει λίγα να αντιπαραθέσει στην «πολλοστή φορά μια απ' τα ίδια».

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2015

"Κινηματογραφική" δίωξη 67χρονης για "φοροδιαφυγή" από τους Ράμπο του συριζα.(προσοχή ακολουθούν σκληρές εικόνες) ..

 

Συνελήφθη σε περιοχή της Κρήτης και τσακίστηκε στα πρόστιμα,  γυναίκα 67 ετών που πουλούσε καρβουνάκια θυάματος και μοσχολίβανο , όλο το εμπόρευμα  κατασχέθηκε.  Η κατάσχεση αφορούσε   37 τεμάχια καρβουνάκια και 10 τεμάχια μοσχολίβανο, όπως αναφέρει και η σχετική έκθεση βεβαίωσης παράβασης. Εκτός της κατάσχεσης επιβλήθηκε και  πρόστιμο 5000ευρώ ικανοποιώντας τους ελεεινούς κρατούντες,  ενώ αναμένεται ότι θα γεμίσει και  τα κρατικά ταμεία!!!!

Είμαστε λίγες ώρες αφότου έφθασε από τη Γερμανία στην Ελλάδα μία νέα λίστα με χιλιάδες καταθέτες εξωτερικού για τους οποίους οι "ελληνικές αρχές",  οι Ράμπο, δεν "γνώριζαν" τίποτε ούτε, όχι απλά από που παράχθηκαν όλα αυτά τα δις ευρώ αλλά ούτε  καν πως βγήκαν αυτά τα χρήματα έξω(στην Ελβετία). Είναι άλλη μία λίστα που θα αρχειοθετηθεί δίπλα σε άλλες λίστες με καμώματα αχρείων όπως η λίστα Λαγκάνρτ κλπ τα θαλασσοδάνεια που έπαιρνε μεταξύ της η λούμπεν μεγαλοαστική πλέμπα ή Τάξη όπως με το  σκάνδαλο της Αγροτικής τράπεζας που ήδη το έθαψαν οι αδέκαστοι  της συμμορίας του συριζα) κλπ.



Λίγο μετά την κινηματογραφική δίωξη της 67 χρονης γυναίκας στην Κρήτη ο εφοροΥπουργός της συμμορίας του συριζα , ο Αλεξιάδης έσκουξε πως κανένας δεν θα ξεφύγει απο τους ελέγχους της εφορίας όποιος και αν είναι αυτός.. αποδεικνύοντας το γλαφυρό των τεράτων που στελεχώνουν το σημερινό ολοκληρωτικό καθεστώς των Μνημονίων..  

ΥΓ: Μετά το τσάκισμα της 67χρονης στην Κρήτη με το τεράστιο πρόστιμο(αναλογικά και σε σχέση με το εμπόρευμα) δεν θυμόμαστε να έχουμε διαβάσει τι πρόστιμο έφαγε ο Λατσης όταν κατά λάθος συνελήφθη ένα από τα βαπόρια των ΕΛ.ΠΕ να έχει "ξεχάσει "τα συνοδευτικά φορολογικά έγραφα για 13.000 τόνους πετρελαίου.!!!!!!!! (βλέπε εδώ)

Διαβάστε επίσης:



Οι αριστερόχειρες μαχαιρώνουν υπέροχα!

 
Η "οικογένεια" μαζεύεται


Μείωσαν μισθούς. Μείωσαν συντάξεις. Φέρνουν προ των πυλών του ξεσπιτώματος εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες με τους πλειστηριασμούς.Βυθίζουν ακόμα πιο βαθιά στα χρέη και στην απόγνωση εκατομμύρια ανθρώπους.

Ο,τι κάνουν με το τρίτο Μνημόνιο ισοδυναμεί με αγριανθρωπισμό επί τρία, αφού έρχεται να προστεθεί στην ήδη συντελεσθείσα καταστροφή των δυο προηγούμενων Μνημονίων.

Και τώρα διαπράττουν το έγκλημα των εγκλημάτων!

Τα όσα μεθοδεύουν στο ασφαλιστικό αποτελούν ένα πρωτοφανές πογκρόμκατά ασφαλισμένων και συνταξιούχων!

Οι χτεσινές τους αποφάσεις (που συνιστούν και το «καλό» σενάριο αφού η τρόικα δεν έχει πει ακόμα την τελευταία λέξη της) είναι η ταφόπλακα των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων ενός ολόκληρου λαού.

Έχουν πάρει τον μπαλτά και κόβουν σε φέτες ό,τι έχει απομείνει από τους φτωχοποιημένους συνταξιούχους.

Στερούν από την παρούσα και τις επόμενες γενιές κάθε ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό δικαίωμα μετατρέποντας την σύνταξη σε προνοιακό επίδομα – ψίχουλο.

Η αλήθεια είναι ότι τα μέτρα Τσίπρα – τρόικας δεν σταματούν στις νέες περικοπές ύψους 1,8 δισ. ευρώ σε συνταξιούχους και ασφαλισμένους τις οποίες έρχονται να επιβάλλουν μέσω του προϋπολογισμού για το 2016.

Σύμφωνα με το Μνημόνιο και βάσει των όσων ενέκριναν χτες:
Προχωρούν σε «εξοικονόμηση (σσ: έτσι αποκαλούν την εξαΰλωση) της τάξης του ¼ του ΑΕΠ»! Ούτε λίγο ούτε πολύ, μιλάμε στην ουσία για νέα αρπαγή ύψους άνω των 40 δισ. ευρώ!
Δεσμεύονται να εφαρμόσουν πλήρως της αντιασφαλιστική λαίλαπα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ αφού όπως λένε τώρα «οι συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις του 2010 και του 2012 εάν εφαρμοστούν πλήρως θα βελτιώσουν σημαντικά»το σύστημα! Ότι δηλαδή ως αντιπολίτευση το είχαν καταγγείλει ως απαράδεκτο σήμερα το εμφανίζουν σαν «σωτήριο»!
Δεσμεύονται να αριστεύσουν στο ρόλο του νεοφιλελεύθερου Προκρούστη«καταργώντας σταδιακά τα κεκτημένα δικαιώματα της συνταξιοδότησηςπριν από την νόμιμη ηλικία συνταξιοδότησης», επιβάλλοντας το ψευδεπίγραφο καθεστώς των «εγγυημένων συντάξεων» με βάση και «εισοδηματικά κριτήρια»και «εφαρμόζοντας ορθά το πάγωμα των μηνιαίων εγγυημένων παροχών»!

Και όμως! Την ίδια ώρα μιλούν για «δίκαιες συντάξεις»! Για «αξιοπρεπή διαβίωση»! Για «ισότητα»! Για «κοινωνική δικαιοσύνη»!

Πίσω από τις νέες μειώσεις συντάξεων, την κατάργηση του ΕΚΑΣ, την διάλυση της επικουρικής σύνταξης, την ενιαιοποίηση των Ταμείων με όρους ισοπέδωσης προς τα κάτω, εκείνο που επέρχεται είναι η κατάργηση κάθε έννοιας κοινωνικά αναδιανεμητικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης.

Προχωρούν στην επιβολή ενός κεφαλαιοποιητικού συστήματος που μάλιστα στα ψιλά γράμματα το περιγράφουν ως εξής: Οι βασικές συνιστώσες των συντάξεων θα είναι εγγυημένες «με βάση τις εισφορές και βάσει του ελέγχου των πόρων».

Αυτοί, βέβαια, βουτηγμένοι στο ψεύδος, το τερατούργημα που ετοιμάζουν θα συνεχίσουν να το αποκαλούν κίβδηλα «αναδιανεμητικό», όταν στην πραγματικότητα θα το ζήλευαν ακόμα και οι πλέον ακραιφνείς νεοφιλελεύθεροι της σχολής του Σικάγο!

Όλα τούτα οι «αριστερόχειρες μαχαιροβγάλτες» της κοινωνικής ασφάλισης έρχονται να τα προωθήσουν μετά από 5 χρόνια λεηλασίας. Έρχονται να δώσουν την χαριστική βολή στα Ταμεία που ήδη με τις πολιτικές των δυο προηγούμενων Μνημονίων την περίοδο 2010 – 2015 (στοιχεία ΕΝΥΠΕΚΚ) απώλεσαν πόρους ύψους 70 δισ. ευρώ!

Αυτοί που θα αποκαθιστούσαν, τάχα, το έγκλημα του PSI το οποίο επέφερεαρπαγή 12 δισ. ευρώ από τα Ταμεία, αυτοί που θα… επέστρεφαν την 13ησύνταξη, τώρα κάνουν αυτό που είχε υποσχεθεί ο κ.Κατρούγκαλος: Τινάζουν στον αέρα μέσα σε 40 μέρες ό,τι δεν κατάφεραν να ανατινάξουν σε 40 χρόνια οι άλλοι, που τους παρέδωσαν τη σκυτάλη και που σήμερα υποκρίνονται χυδαία.

Το μέγεθος του εγκλήματός τους είναι ευθέως ανάλογο της πολιτικής απάτης που εκπροσωπούν.

Ιδού ένα δείγμα από εκείνο το… μακρινό, πια, 2012:

Ναι, λοιπόν.

Είναι τέτοια η απάτη τους που μόνο οι ίδιοι μπορούν να την εκφράσουν. Το μέγεθος του κοινωνικού εγκλήματος στο οποίο πρωταγωνιστούν είναι τόσο, όσο αβυσσάλεα είναι και η απόσταση που χωρίζει τα λόγια από τις πράξεις τους.

Η απάντηση συνταξιούχων, εργαζόμενων και ανέργων, ή θα είναι αντίστοιχη της ανελέητης επίθεσης που δέχονται ή αυτή τη φορά η «θυσία» θα είναι ολοκληρωτική.

Ν.Μπογιόπουλος

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

Το ιδεολόγημα των νεομνημονιακών


Οι νεομνημονιακοί αποτελούν μία νεοσύστατη κάστα μνημονιακών πολιτικών και πολιτών στην Ελλάδα. Διακρίνονται σε Αριστερούς και Δεξιούς, ανάλογα με το εκλογικό τους αποτύπωμα στις εθνικές εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015. Δε διστάζουν να αισθάνονται και εθνικά υπερήφανοι για το ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού στο Δημοψήφισμα και κοινωνικοοικονομικά ανακουφισμένοι με το ΝΑΙ της Ελληνικής Βουλής στο Μνημόνιο.


Ο βαθύς πυρήνας του ιδεολογήματος

Οι νεομνημονιακοί οραματίζονται την υποτιθέμενη μετάβαση στη μεταμνημονιακή εποχή με οδικό χάρτη την απαρέγκλιτη υλοποίηση του Μνημονίου, αν και είναι απόλυτα πεπεισμένοι για την προδιαγεγραμμένη αποτυχία του. Αξιόπιστα κριτήρια έγκαιρου εντοπισμού των απανταχού νεομνημονιακών: Η αποδοκιμασία της Ευρωπαϊκής Ελίτ, που υπηρετούν πιστά. Η αποδόμηση των νεοφιλέλευθερων μέτρων, που εφαρμόζουν πειθήνια. Η καταδίκη του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, που προωθούν αριστουργηματικά. Η αποτροπή των κατασχέσεων πρώτης κατοικίας, που λειαίνουν έντεχνα. Η συνέχιση της σκληρής διαπραγμάτευσης, που συμμετέχουν υποκριτικά. Η διακήρυξη ενός παράλληλου προγράμματος, που αγνοούν καθολικά. Η επινόηση ποικίλων ισοδύναμων μέτρων, που ανακυκλώνουν μονότονα. Η δημοσιοποίηση παρακρατικών αποκαλύψεων, που καλλιεργούν συστηματικά. Η αξιοποίηση τρομοκρατικών ενεργειών, που αποπροσανατολίζουν μαζικά.

Όταν το ψάρι δε βρωμάει μόνο απ’ το κεφάλι
Οι αρχιτέκτονες του ιδεολογήματος των νεομνημονιακών δε θα μπορούσαν παρά να είναι ο αχυράνθρωπος Αλέξης Τσίπρας και η πρωθυπουργική αυλή του Μεγάρου Μαξίμου. Ωστόσο, ο εξωραϊσμός του νέου ιδεολογήματος επιτυγχάνεται σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, μεταξύ άλλων, χάρη στους δημοσιογράφους – βουλευτές Αλέξανδρο Τριανταφυλλίδη (Ελλάδα) και Στέλιο Κούλογου (Ευρώπη) και τους συνταγματολόγους – βουλευτές Γιώργο Κατρούγκαλο (Ελλάδα) και Κώστα Χρυσόγονο (Ευρώπη). Στη συνέχεια, ακολουθεί αφενός η πολιτική απενοχοποίηση του νέου ιδεολογήματος, μεταξύ άλλων, από τους κωμικούς Λάκη Λαζόπουλο (Αθήνα) και Χάρρυ Κλυνν (Θεσσαλονίκη) και αφετέρου η χειραγώγηση της κοινής γνώμης από νεομνημονιακά μέσα ενημέρωσης, όπως ενδεικτικά ο ραδιοφωνικός σταθμός “105.5 Στο Κόκκινο”, η εφημερίδα “Η Εποχή” και οι ενημερωτικές ιστοσελίδες “The Press Project”, “Το Κουτί της Πανδώρας” και “AlterThess”.

Ο ευτελισμός του Ναού της Δημοκρατίας
Μετά την αναρρίχησή τους στην εξουσία με αντιμνημονιακή ατζέντα, οι νεομνημονιακοί εκτόνωσαν την πολιτική τους οργή και τις ιδεολογικές τους αντιστάσεις μ’ ένα στιγμιαίο ΟΧΙ στην κάλπη του Δημοψηφίσματος. Σε αγαστή συνεργασία με τους παλαιομνημονιακούς συνοδοιπόρους τους, ολοκλήρωσαν την υπερψήφιση της τρίτης εκδοχής του Μνημονίου, παραμονές του Δεκαπενταύγουστου του 2015. Πλέον, μετά τις πρόσφατες εθνικές εκλογές, προωθούν μόνοι όλους τους νόμους με τις επείγουσες ρυθμίσεις εφαρμογής του Μνημονίου, κατασκευάζοντας απροκάλυπτα συνθήκες τεχνητής πόλωσης με τους αθεράπευτα μνημονιακούς (ΠΑΣΟΚ, Θεοδωράκης & Λεβέντης) και τους αντιμνημονιακά μνημονιακούς (ΝΔ & ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ). Ως εκ τούτου, δε διστάζουν να μετατρέπουν τους Έλληνες Βουλευτές σε άβουλα υποχείρια, τη Βουλή των Ελλήνων σε ελλαδικό “κυνοβούλιο” και το Σύνταγμα της Ελλάδας σε μουσειακό έκθεμα.

Εν κατακλείδι, οι αριστεροί νεομνημονιακοί αποτελούν την κορύφωση του πολιτικού αμοραλισμού, της ιδεολογικής υποκρισίας και του κομματικού καιροσκοπισμού της εξάχρονης σκοτεινής περιόδου του Μνημονίου. Με την ακόρεστη δίψα τους για εξουσία, αποτελούν την πιο επικίνδυνη πολιτική αίρεση της Αριστεράς, την πιο εμετική κάστα πολιτικών της Ελλάδας και την πιο μεταδοτική ιδεολογική ασθένεια της Ευρώπης. Πειθήνια όργανα, εκτελεστές συμβολαίων, είναι πρόθυμοι να πουλήσουν και την ίδια τους τη “μάνα”, τη Ριζοσπαστική Αριστερά. Πόσο μάλλον, τους ανυπεράσπιστους Έλληνες, την άμοιρη Ελλάδα και το δύσμοιρο Ελληνισμό.

Άκης Σιαμαντζιούρας

(Αγαπητέ φίλε, το μόνο που θα ήθελα να σχολιάσω είναι πως οι Έλληνες πολίτες δεν είναι και τόσο αθώοι. Το επιχείρημα για τους ανυπεράσπιστους Έλληνες που τους παραπλανούν και τους κάνουν ό,τι θέλουν οι κακοί πολιτικοί δεν με πείθει μετά από τόσες δεκαετίες. Να είστε καλά.)

pitsirikos

Eισβολή στο σπίτι του γερμανού πρέσβη.

                    

Ένα κροκοδείλιο δάκρυ κύλησε στο μάγουλο της Ευρώπης για το προσφυγικό...

Τις τελευταίες μέρες γίναμε μάρτυρες περιστατικών και εκδηλώσεων που αν δεν αφορούσαν ανθρώπινες ζωές, θα ήταν κυριολεκτικά γελοίες. Είδαμε δηλώσεις ευρωπαίων αξιωματούχων, υπουργών και πρωθυπουργών να μας λένε πόσο νοιάζονται και πόσο συμπάσχουν με το δράμα των ανθρώπων αυτών.

Είδαμε οργουελική προπαγάνδα να μιλάει για “hotspots” και “κέντρα φιλοξενίας” εννοώντας στρατόπεδα συγκέντρωσης. Είδαμε εκτενή ρεπορτάζ στα κυρίαρχα ΜΜΕ να ξεπλένουν το Λιμενικό, παρουσιάζοντας τις δήθεν ηρωικές προσπάθειές τους να σώσουν πρόσφυγες από τον πνιγμό, το ίδιο Λιμενικό που χρόνια τώρα ευθύνεται για τόσες και τόσες επαναπροωθήσεις και εμβολισμούς λεμβών, για κάθε είδους βασανιστήρια και εξευτελισμούς ανθρώπων που τρέχουν να ξεφύγουν από την κόλαση που η “πολιτισμένη δύση” έφερε στον τόπο τους. Είδαμε τον ”ηρωικά διαπραγματευόμενο” πρωθυπουργό Α. Τσίπρα μαζί με τον πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου Μ. Σούλτς να κάνουν δακρύβρεχτες δηλώσεις για το προσφυγικό.

Επίσης, πέρα από τους κάθε λογής νοικοκυραίους που επιζητούν την ασφάλεια πίσω απο φράχτες και κάθε είδους καταστολή, είδαμε να πληθαίνουν οι αθλιότητες που λέγονται και γράφονται απο διάφορους αργυρώνητους δημοσογραφίσκους περί ”διαχωρισμού προσφύγων και μεταναστών –με απέλαση των τελευταίων φυσικά” ή φαιδρότητες του τύπου ”βάρβαροι τζιχαντιστές κάνουν μαζική απόβαση στα νησιά του Αιγαίου μεταμφιεσμένοι σαν πρόσφυγες”. Άραγε υπάρχει κανείς που πιστεύει στ’αλήθεια ότι ομάδες που πραγματοποίησαν τρομοκρατικά χτυπήματα στην καρδιά των δυτικών μητροπόλεων δεν διαθέτουν καλύτερο τρόπο εισόδου σε μια χώρα όπως η ελλάδα; Ή μήπως έχει κανείς αυταπάτες ότι αν η Ελλάδα γίνει κάποια στιγμή στόχος ισλαμιστών θα την προφυλάξει ο φράχτης του Έβρου ή οι λιμενόμπατσοι του Αιγαίου;
Απέναντι σε όλους τους παραπάνω, εμείς έχουμε να πούμε ότι άξιος ο μισθός τους γιατι καταφέρνουν και κρατάνε αποκτηνωμένο ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας. Ας ξέρουν όμως, ότι όλοι οι υπόλοιποι, όσοι αγωνίζονται για αξιοπρέπεια κι ελευθερία, όσοι είναι δίπλα στον καταπιεζόμενο κι απέναντι στην αδικία νιώθουν την οργή τους γι’αυτούς να μεγαλώνει.

...για τους φράχτες όμως ούτε κουβέντα.

Ο φράχτης του Έβρου είναι η κύρια αιτία πνιγμού τόσων χιλιάδων ανθρώπων στη μεσόγειο, όμως δεν είναι ο μόνος. Είναι απλώς ο πρώτος που συναντούν στο διάβα τους αυτοί οι άνθρωποι. Ένα σωρό άλλες χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, λειτουργώντας ως ενεργούμενα της Γερμανίας, ύψωσαν τους τελευταίους μήνες τον ένα φράχτη μετά τον άλλο. Το γερμανικό κράτος, ως ηγετική δύναμη της ΕΕ, βαρύνεται με το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για τη δημιουργία του προσφυγικού ζητήματος εξ αρχής. Τώρα που οι συνέπειες των παρεμβάσεών του (είτε στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, είτε στα πλαίσια της ΕΕ) στη Μέση Ανατολή έφτασαν στην πόρτα του, ο τρόπος που επιλέγει να τις διαχειριστεί, δείχνει όλη την κυνικότητα και τη χυδαιότητα που θα περίμενε κανείς: τα πρώτα δύο χρόνια του εμφυλίου στη Συρία, αγνόησε το πρόβλημα των προσφυγικών ροών επιδεικτικά. Στη συνέχεια, όταν η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, με την κατάλληλη μιντιακή προπαγάνδα επιχείρησε να περάσει το προφίλ της “καλής και φιλόξενης” υπερδύναμης που με φανφάρες και τυμπανοκρουσίες υποδέχεται τους πρόσφυγες. Αφού λοιπόν “υποδέχτηκε” όσους πρόσφυγες χρειαζόταν για τους δικούς του σκοπούς (όπως πχ εργασία με ένα ευρώ την ώρα στους γερμανικούς σιδηροδρόμους), αποφάσισε ότι δε χωράνε άλλοι και έκλεισε τα σύνορά του. Αμέσως μετά άρχισαν να ξεφυτρώνουν οι φράχτες ο ένας μετά τον άλλο, την ίδια ώρα που η Ευρώπη χρηματοδοτεί τη FRONTEX με μισό δις ευρώ επιπλέον.

Και σαν αποκορύφωμα, την Κυριακη, 9 Νοεμβρίου ακούσαμε τον κ. Σόιμπλε να δηλώνει ανερυθρίαστα ότι κακομαθαίνουμε τους πρόσφυγες και τον είδαμε να κουνάει το δάχτυλο σε όσους το παρακάνουν με την αλληλεγγύη, διότι “περνάνε λάθος μηνύματα”.

Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Για όποιον έχει την ελάχιστη απαιτούμενη ιστορική μνήμη, οι παραλληλισμοί με το παρελθόν είναι αμείλικτοι: Σμύρνη 1922, Παλαιστίνη 1992, Ρουάντα 1994, Αιγαίο 2015. Ο κατάλογος δυστυχώς είναι πολύ μακρύτερος ενώ οι διαφορές σε κάθε περίπτωση δεν είναι παρά επιφανειακές. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, όπως και σε τόσες άλλες στο παρελθόν, το μοτίβο ήταν πάντα το ίδιο: οι λεγόμενες “Μεγάλες Δυνάμεις” παίζοντας το ρόλο του νταβατζή έκαναν χώρες ή και ολόκληρες περιοχές του πλανήτη άνω κάτω και όταν ως αποτέλεσμα των ενεργειών τους προκαλούνταν κοινωνική κατάρρευση και προσφυγικά κύματα, ένιπταν τας χείρας τους ως άλλοι Πόντιοι Πιλάτοι.

Απέναντι σε αυτούς τους εγκληματίες και τους υποκριτές, όλοι εκείνοι που αξίζουν ακόμα να λέγονται άνθρωποι. Όλοι εκείνοι που εδώ και μήνες κάνουν ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να ντύσουν, να ταίσουν, να στεγάσουν ανθρώπους, όπως το καλοκαίρι που στοιβάχτηκαν εκατοντάδες οικογένειες προσφύγων στο Πεδίο του Άρεως την ώρα που ο επίσημος κρατικός μηχανισμός είχε πάει για μπάνια και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου. Φυσικά δεν εννοούμε τον εσμό των διάφορων κρατικοδίαιτων ΜΚΟ που έσπευσαν δήθεν να βοηθήσουν κυνηγώντας τις παχυλές χρηματοδοτήσεις της ΕΕ που καταλήγουν σε διάφορες τσέπες ή τα καθάρματα που αισχροκερδούν πουλώντας πχ μπουκαλάκια νερό 3 ευρώ το ένα, μία φόρτιση κινητού 5 ευρω, μια κουβέρτα της κακιάς ώρας 20-30 ευρω κλπ, αλλά όλους εκείνους και εκείνες που ακόμα και σήμερα, μέσα στο χειμώνα άφησαν τη βολή τους και βρίσκονται στη Λέσβο, τη Λέρο και την Κάλυμνο, μαζί με τους ντόπιους που άνοιξαν το σπίτι τους, μοιράστηκαν το φαί τους και έκλεισαν τα αυτιά τους στο ναζιστικό οχετό που επιχειρεί να παρουσιάσει ανθρώπους κατεστραμμένους ως το υπέρτατο κακό.

Μαζί με όλους αυτούς, απέναντι στους εγκληματίες και τους υποκριτές, βρισκόμαστε κι εμείς. Έτσι λοιπόν, θέλοντας να καταδείξουμε τις εγκληματικές ευθύνες της ΕΕ και πιο συγκεκριμένα του γερμανικού κράτους, κάναμε σήμερα το ελάχιστο που μας αναλογεί: εισβάλλαμε στο σπίτι του Γερμανού πρέσβη.

ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΑΜΕΣΑ Ο ΦΡΑΧΤΗΣ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΟΥΣ



Αναρχική Συλλογικότητα Ρουβίκωνας

Πήραν φωτιά τα Roof Garden. Μαζί (μας) έφαγαν Τσίπρας , Στουρνάρας.





Ξεβράστηκαν οι "ιδεολογικές" αγκυλώσεις μαζί με τις ανοησίες περί δικαιοσύνης,όπως πχ  ελέγχου του συμβιβασμού με τη Siemens, της λίστας Λαγκάρντ, των κλεφτοΔανείων, κλπ  που περιλάμβαναν τα πάλαι πότε φιλολαϊκά προγράμματα του σύριζα και έτσι η συνάντηση των αλητών του σύριζα με τον αρχιτραπεζίτη και τοποτηρητή των ξένων επικυρίαρχων στην Ελλάδα το Στουρνάρα, διεξήχθη σε ένα άριστο ... γεύμα.
Τσίπρας και Στουρνάρας συναντήθηκαν στις σάλες της Τράπεζας της Ελλάδας και έφαγαν μαζί και  με μεγάλη όρεξη, ανέργους, μικροεπαγγελματίες, μία κατσαρόλα γεμάτη φρεσκοκομμένους συνταξιούχους, κάτι ασφαλιστικά ταμεία, κάμποσα δις ανακεφαλαιοποιημένα ευρώ ιδανικά για στόματα τραπεζιτών,  ενώ για γλυκάκι κατέβασαν καμιά 15αρια αεροδρόμια ..
Στο γεύμα παραβρέθηκε και ο Δραγασάκης με κύριο μέλημά του κάθε φορά που οι Τσίπρας και Στουρνάρας μπούκωναν απο το φαί , αυτός έτρεχε και τους χτύπαγε στην πλάτη για να συνεχίσουν το μεγάλο φαγοπότι..

Πρέπει να θεωρείτε βέβαιο ότι η βία και η βίαιη φτωχοποίηση  κατά των πλατιών κοινωνικών στρωμάτων θα γιγαντωθεί το επόμενο διάστημα και η συμμορία του σύριζα και των συν αυτό μνημονιακών αλητών,  προσπαθούν να συγκροτήσουν με όσο πιο συμπαγή τρόπο μπορούν  το δικό τους μέτωπο κατά της κοινωνίας.

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

Οι Τζιχαντιστές του Διαφωτισμού


                        Οι Τζιχαντιστές του Διαφωτισμού



Είμαστε όλοι Δυτικοί, είμαστε όλοι Γάλλοι, είμαστε όλοι Σαρλί;

Τέσσερις Βρετανοί ναυτικοί, ο πλοίαρχος, ο υποπλοίαρχος, ένας ναύτης και ο καμαρότος, μετά το ναυάγιο του πλοίου Migonette στον Ατλαντικό το 1884 επέζησαν επιβιβαζόμενοι σε μια βάρκα. Ύστερα από 12 ημέρες, χωρίς νερό και με μόνο δύο κονσέρβες , ο 17χρονος καμαρότος πού είχε μπαρκάρει για να ζήσει την περιπέτεια ήπιε θαλασσινό νερό και αρρώστησε. Ο πλοίαρχος και ο υποπλοίαρχος, παρά τις αντιρρήσεις του ναύτη, τον έσφαξαν ενώ ήταν ζωντανός και επέζησαν από τις σάρκες και το αίμα του μέχρι να τους περισυλλέξει ένα διερχόμενο πλοίο. Όταν επέστρεψαν στην Αγγλία συνελήφθησαν μετά από καταγγελία του ναύτη και παραπέμφθηκαν σε δίκη. Υπερασπιζόμενοι τον εαυτό τους επικαλέστηκαν το ωφελιμιστικό επιχείρημα ότι ορθώς έπραξαν, διότι ο καμαρότος θα πέθαινε έτσι και αλλιώς και συνάμα ο φόνος του ενός έσωσε τους άλλους τρείς, πού είχαν και οικογένειες να συντηρήσουν.

Ο ανθρωπολογικός τύπος του πλοιάρχου και του υποπλοιάρχου, ο ορθολογικός ατομιστής, είναι το κυρίαρχο υπόδειγμα του δυτικού πολιτισμού, ο υπαρκτός διαφωτισμός, ο ύστερος καπιταλισμός. Όποιος θέλει να υποστηρίξει την κουλτούρα του εγωισμού και την οντολογία της ιδιοτέλειας και της απληστίας μπορεί να αναφωνήσει ότι είμαι και εγώ Δυτικός. Ποιός είναι όμως σήμερα ο δυτικός άνθρωπος, άξιος συνεχιστής του πλοιάρχου και του υποπλοιάρχου, και τι περιέχει η ρομφαία των ιδανικών πού υψώνει απέναντι στους οπισθοδρομικούς τζιχαντιστές; Ειρήσθω εν παρόδω: η αριστερή κριτική ότι οι κυρίαρχες δυτικές ελίτ δεν δικαιούται να ομιλούν διότι αιώνες τώρα λειτούργησαν αποικιοκρατικά στον Αραβικό κόσμο ή ότι είναι αυτές πού ανάλογα με τα συμφέροντα τους εξοπλίζουν τους τζιχαντιστές της ISIS και της AL NUSRA ή ακόμα ότι η κυρίαρχη ιδεολογία των τζιχαντιστών είναι αντιδραστική, είναι μεν σωστή αλλά απελπιστικά ελλιπής. Για τον τζιχαντισμό των δυτικών αξιών ποιος θα μιλήσει; Γιατί χιλιάδες νέοι ενώ είναι γαλουχημένοι στα δυτικά πανεπιστήμια με τα ανώτερα ιδεώδη του δυτικού πολιτισμού τα εγκαταλείπουν για να στρατολογηθούν στις γραμμές των σκοταδιστών τζιχαντιστών; Γιατί πολλοί από αυτούς εκεί αισθάνονται ότι βρίσκουν το νόημα του ανήκειν σε κάτι; Γιατί το δυτικό πρότυπο αδυνατεί να εμπνεύσει και οι διαφωτισμένοι δυτικοί νέοι είτε είναι παρίες των φτωχογειτονιών είτε γόνοι των μεσοστρωμάτων, προσηλυτίζονται από μια μουσουλμανική σέχτα, από τον θρησκευτικό φανατισμό και φαντασιώνονται τη σωτηρία του εαυτού τους μέσω μιας μηδενιστικής αυτοθυσίας; Μιας σωτηρίας της «ψυχής» που ο δυτικός πολιτισμός δεν μπορεί να τους προσφέρει;

Πώς όμως να εμπνεύσει ο απομαγευμένος δυτικός πολιτισμός όταν όραμα του είναι ο τζιχαντισμός της ιδιοτέλειας, η αναζήτηση νοήματος μέσω της εσχατολογίας του ατομικισμού; Ο Ατομικισμός συρρικνώνει το άτομο σε ένα εαυτό ελάχιστο, γυμνό και ναρκισσιστικό, πού νοηματοδοτεί την ύπαρξη του μέσω της ελευθερίας της ιδιωτικής κατανάλωσης, της απελευθέρωσης των επιθυμιών. Αφού ο κόσμος είμαι εγώ δεν αισθάνομαι την ανάγκη ενός κοινού κόσμου, γι’ αυτό και το ύψιστο δικαίωμα πού διεκδικεί ο δυτικός άνθρωπος, είτε είναι φιλελεύθερος είτε είναι αριστερός, είναι το δικαίωμα στην διαφορά. Έτσι οι ατομικιστικές επιθυμίες μετατρέπονται σε ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία δεν είναι τίποτα άλλο από το δικαίωμα του ατόμου στην διαφορά, να διαθέτει δηλαδή όπως επιθυμεί το σώμα του, το πνεύμα του και τα χρήματά του και για να διατηρηθούν τα δικαιώματα αυτά είναι επιτρεπτό ο Δυτικός πολιτισμός να εξάγει την «δημοκρατία» στον οπισθοδρομικό αραβικό κόσμο. Ας θυμηθούμε μια από τις κεντρικές έννοιες του Δυτικού πολιτισμού: η ελευθερία του ατόμου σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα τότε η ελευθερία του ατόμου δεν περιλαμβάνει τον άλλο, είναι μόνο η λατρεία του εαυτού του. Μιλάω στον εαυτό μου για να με ακούσουν οι άλλοι. Στα πλαίσια αυτής της «ελευθερίας» έχει συντελεστεί ο θάνατος του άλλου και ο εαυτός μου έχει μείνει γυμνός και ελάχιστος γιατί έχω δολοφονήσει τον άλλο που είναι μέσα μου. Ο ελάχιστος άνθρωπος είναι εγωκεντρικός, ποτέ δεν μιλάει στους άλλους γιατί το έχει ανάγκη ο εαυτός του, συνομιλεί μόνο με τον εαυτό του και ανταγωνίζεται τους άλλους.

Στη βάση ποιών λοιπόν αξιών να υπερασπίσουμε τον Δυτικό πολιτισμό; Ο γυμνός και ελάχιστος άνθρωπος δεν είναι εκτροπή από το αυθεντικό άτομο του διαφωτισμού, είναι η φυσική του εξέλιξη. Κύριο χαρακτηριστικό του δυτικού ορθολογικού ατομιστή είναι η επιθυμία ισχύος, η βούληση για δύναμη και εξουσία, που εμπεριέχει μια εγγενή ιακωβίνικη βία, που είναι η άλλη όψη της βίας των τζιχαντιστών. Γι’ αυτό δεν είμαι εραστής της προόδου, δεν είμαι προοδευτικός, αν αυτό σημαίνει υποστήριξη των αξιών του Δυτικού πολιτισμού. Οπισθοδρομικοί λοιπόν όλου του κόσμου ενωθείτε για να αναζητήσουμε ένα νέο ανθρωπολογικό υπόδειγμα, ένα πολιτισμό της μεσότητας και των ορίων. Γιατί πρόοδος είναι και η οπισθοδρόμηση, η επιστροφή δηλαδή στην αρχή, είναι η κατανόηση ότι το παιχνίδι της ζωής είναι διπρόσωπο, κάτι ανάμεσα στην εξέλιξη και την οπισθοδρόμηση. Απέναντι στους τζιχαντιστές του Διαφωτισμού, στην τυραννία της οικονομίας και τον καταναλωτικό ηδονισμό χρειαζόμαστε ένα κίνημα οικονομικά άθεων για να επιδιώξουμε μια αξιοβίωτη ζωή που να χαρακτηρίζεται από την αλληλεγγύη και τον συνεργατισμό αντί του ανταγωνισμού, την τοπικοποιημένη και αμεσοδημοκρατική ισοκατανομή πόρων και εξουσιών, την οικονομία των κοινών αγαθών και τον περιορισμό των αναγκών.

Χάρης Ναξάκης

Τράπεζες.H μισή αλήθεια είναι τα 5,7 δις η άλλη μισή είναι ότι λεηλατήθηκαν άλλα καμιά 40αρια δις απο τα μερίδια κρατικής κυριότητας ..

σε  κοινό τσιμπούσι στην ΤτΕ

Η κλεψιά των 400 δισ. δολαρίων που θα μπορούσε να καταστρέψει το Ελληνικό πρόγραμμα

του Νάσου Κουκάκη
Σαν να μην έφταναν τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας στις αγορές, την περασμένη εβδομάδα ξένα επενδυτικά ταμεία κατάφεραν να πάρουν τον έλεγχο των τεσσάρων μεγαλύτερων τραπεζών της χώρας- της Alpha Bank της Eurobank της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας και της Τράπεζας Πειραιώς. Αυτό έγινε μέσο μιας αύξησης κεφαλαίων 6,42 δις δολαρίων και διάφορων περίπλοκων νομικών ενεργειών. Το αποτέλεσμα ήταν πως οι τραπεζικές μετοχές πουλήθηκαν για ψίχουλα, υποτιμώντας την κρατική ιδιοκτησία πάνω σε αυτούς τους σημαντικούς οργανισμούς που κατέχουν περιουσία της τάξης των 358 δις δολαρίων.

Το ποσοστό κρατικής κυριότητας στην ΕΤΕ έπεσε στο 24% από 57% που ήταν, στην Eurobank έπεσε στο 2,4% από 35%, στην Alpha Bank έφτασε το 11% από 64%, ενώ στην Τράπεζα Πειραιώς το ποσοστό κυριότητας έπεσε στο 22% από το προηγούμενο 67%. Τα ποσοστά αυτά αντιστοιχούν σε απώλεια σχεδόν 44 δις δολαρίων, τα οποία οι Έλληνες φορολογούμενοι πλήρωσαν τα προηγούμενα τρία χρόνια προκειμένου να διασώσουν τις τράπεζες.

Το Ελληνικό χρηματιστήριο και νομικοί κύκλοι πιστεύουν ότι οι χειρισμοί έγιναν μετά τη ψήφιση μίας νομικής διάταξης στο Ελληνικό Κοινοβούλιο η οποία επέτρεψε σε ιδιώτες επενδυτές να κοστολογήσουν τις τραπεζικές μετοχές μέσο ενός "βιβλίου προσφορών". Με αυτή την μέθοδο, η τιμή των μετοχών στις αυξήσεις κεφαλαίου δεν είναι προαποφασισμένη και οι επενδυτές ορίζουν τις τιμές εκεί που θέλουν να αγοράσουν.

Η ίδια διάταξη υποχρεώνει το αρμόδιο όργανο, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας να αποδέχεται τις τιμές προσφορών ακόμα και αν αυτές δεν αντιστοιχούν στις τιμές των μετοχών.

Σύμφωνα με Ελληνικές τραπεζικές πηγές, οι Capital Group, Pimco, WLR Recovery Fund, Wellington, Fairfax, Brookfield Capital Partners και η Highfields Capital Management είναι μερικές από τις εταιρίες που άδραξαν την ευκαιρία να επενδύσουν στις Ελληνικές τράπεζες σε τιμές κάτω της τωρινής τους αξίας. Οι ξένοι επενδυτές αποτίμησαν τις τέσσερεις αυτές τράπεζες σε περίπου 800 εκατ. δολάρια, τιμή πάνω από τρείς φορές χαμηλότερη της τρέχουσας αξίας τους στα 3 δις. δολάρια. Επιπρόσθετα, από τις 4 μέχρι τις 20 Νοεμβρίου που ήταν ανοιχτό το βιβλίο προσφορών, ο τραπεζικός δείκτης στο Ελληνικό χρηματιστήριο έπεσε κατά σχεδόν 70%.

"Αυτά είναι τρομακτικά νούμερα," είπε στο CNBC ο καθηγητής τραπεζικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου Αιμίλιος Αυγουλέας. "Το πιο ανησυχητικό είναι πως αυτό το ξεπούλημα γίνεται με τις ευλογίες των Ευρωπαίων δανειστών. Αυτό μας αποτρέπει από να το ονομάσουμε πλιάτσικο. Η απώλεια για τους Έλληνες φορολογούμενους είναι τεράστια."

Καθώς το κουρνιαχτό κατακάθεται, το παιχνίδι της απόδοσης ευθυνών φουντώνει. Το ΤΧΣ διατείνεται πως οι αποφάσεις του είναι νόμιμες και αντίστοιχες με την νομοθεσία που ψήφισε το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Οι δανειστές τις Ελλάδας και οι αξιωματούχοι αρνούνται ότι έχουν ευθύνη.

Εν τω μεταξύ, υπάρχουν ανησυχίες για το πως αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει συνολικά τις συναλλαγές στο Ελληνικό χρηματιστήριο.

Την Δευτέρα, τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης συμφώνησαν να διαθέσουν 10 δισ. ευρώ για την επανακεφαλαιοποίηση των Ελληνικών τραπεζών. Αυτό συνέβη αφού το Ελληνικό κράτος ψήφισε την πρώτη δέσμη μέτρων που περιελάμβαναν την αναθεώρηση των κανόνων τραπεζικής λειτουργίας, την χαλάρωση των περιορισμών στις κατασχέσεις πρώτης κατοικίας και την αύξηση των διοδίων και των φόρων στο κρασί. Τα κεφάλαια αυτά (των 10 δισ.) θα διατίθενται στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας κατά περίπτωση όπως ορίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Συγχρόνως, οι δανειστές της Ελλάδας θέλουν η χώρα να αντιμετωπίσει τις εναπομείνασες αδυναμίες του τραπεζικού συστήματος, κυρίως αυτές που προέρχονται από τα κόκκινα δάνεια και φτάνουν τα 114 δισ. δολάρια.

Αν μέσα στο 2016 υπάρξει υστέρηση κεφαλαίων στις τράπεζες, και οι ιδιώτες επενδυτές δεν μπορέσουν να την καλύψουν, τότε η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επιβάλει κούρεμα στις ανασφάλιστες τραπεζικές καταθέσεις άνω των 100,000 ευρώ. Αυτό συνέβη και στην οικονομική κρίση της Κύπρου πριν τρία χρόνια. Σε εκείνη την περίπτωση το αποτέλεσμα ήταν ένα πρόγραμμα διάσωσης 10 δισ. ευρώ από το Γιούρογκρουπ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ που οδήγησε στο κλείσιμο της δεύτερης σε μέγεθος Κυπριακής τράπεζας και την επιβολή ενός εφάπαξ τέλους σε όλους τους ανασφάλιστους καταθέτες.

Μέχρι σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δανείσει 49,22 δισ. δολάρια προκειμένου να διασώσει τις Ελληνικές τράπεζες.


πηγή άρθρου

Σκέψεις με αφορμή τον “Νέο Διασυρμό” της ΝΔ



Τα όσα συμβαίνουν στη Νέα Δημοκρατία δεν είναι απλώς φιάσκο. Συνιστούν διασυρμό. Το κόμμα που έχει χάσει όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις μέσα στο 2015, κατάφερε να χάσει ακόμα και στις δικές του, στις εσωκομματικές του εκλογές.

Η Νέα Δημοκρατία υφίσταται με κάποια καθυστέρηση ό,τι της αναλογεί για την πολιτική της και την στάση της όλα αυτά τα χρόνια. Η καθυστέρηση όσον αφορά την έλευση της ολόπλευρης καθίζησής της σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ είναι ότι η ΝΔ ανέλαβε να παίξει στην αρχική φάση των Μνημονίων το ρόλο του δήθεν «αντιμνημονιακού».

Εκείνη ήταν μια αναγκαστική επιλογή ώστε το παλιό αστικό πολιτικό σκηνικό να μην βρεθεί εν μια νυκτί σαρωμένο και ανήμπορο να διαχειριστεί τις πολιτικές εξελίξεις μέσα σε συνθήκες πρωτοφανούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και έχοντας «τελειωμένες» και τις δυο προηγούμενες δικομματικές σταθερές του.

Η Νέα Δημοκρατία και τα συμπτώματα εσωτερικού της εκφυλισμού είναι ένα τυπικό δείγμα της αντανάκλασης του γενικευμένου πολιτικού σαπίσματος που έχουν γνωρίσει όλες οι χώρες και όλες οι κοινωνίες που βρέθηκαν αντιμέτωπες με τις πολιτικές του κοινωνικού κανιβαλισμού ως επιλογή του καπιταλιστικού συστήματος για να υπερβεί την κρίση του.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε Ανατολή και Δύση, οι χώρες που το ΔΝΤ και άλλα ομοειδή ευγενή ιδρύματα ανέλαβαν την «αποκατάσταση της τάξης», είδαν το προηγούμενο πολιτικό σύστημα, το υπεύθυνο για την κοινωνική και οικονομική καταστροφή των χωρών αυτών, να εξαφανίζεται. Όσο για την αποκατάσταση μιας στοιχειώδους σταθεροποίησης του πολιτικού συστήματος που ακολούθησε, αυτή επήλθε σχετικά και μόνο αφού πρώτα σημειώθηκε η κατάρρευση οχτώ με δέκα κυβερνήσεων που είχαν προκύψει από τα υλικά κατεδάφισης του «παλιού» πολιτικού συστήματος.

Αυτό το σάπισμα του παλιού είναι που αξιοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Πάνω σε αυτό το σάπισμα σερφάρει ο κ.Τσίπρας, ο οποίος όσο θα συγκρίνεται με τους προηγούμενους, κερδίζει. Και κερδίζει παρότι η πολιτική του δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το παλιό. Για την ακρίβεια είναι το παλιό μασκαρεμένο σε «νέο». Γεγονός που εξηγεί και τις συζητήσεις που ξεκίνησαν ήδη, και σε πολύ σύντομο διάστημα από τις εκλογικές νίκες του κ.Τσίπρα, κάνουν λόγο και για την δική του «αναπαλαίωση».

Είναι σωστό ότι η Νέα Δημοκρατία βιώνει τις ειδικές και ιδιαίτερες παθογένειες που την χαρακτηρίζουν. Είναι σωστό ότι οι δικές της συνιστώσες που λέγονται «βαρονίες» επιτείνουν τις κεντρόφυγες δυνάμεις στο εσωτερικό της. Είναι σωστό ότι στις παρούσες συνθήκες αδυνατεί να ανανεώσει το πολιτικό της προσωπικό, αλλά και να ανακαλέσει από την εφεδρεία πρόσωπα που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν να την συσπειρώσουν.

Όμως εκείνο που κυρίως βιώνει η Νέα Δημοκρατία στον φέροντα οργανισμό της, και που εξηγεί όλα τα προηγούμενα, είναι το γεγονός ότι ήρθε η ώρα να πληρώσει τα επίχειρα της πολιτικής της.

Σε συνθήκες κοινωνικής απόγνωσης και λαϊκού εξανδραποδισμού, η Νέα Δημοκρατία, ως κατ’ εξοχήν κόμμα – εκπρόσωπος και διαχειριστής των αστικών συμφερόντων, ως βασικός εκπρόσωπος ενός καπιταλισμού που ισοπεδώνει την κοινωνία, ως έχουσα το βάρος τόσο των στρατηγικών επιλογών για την κατρακύλα της χώρας όσο και των φαινομένων φθοράς και διαφθοράς της πάλαι ποτέ δικομματικής εναλλαγής, δεν μπορεί πλέον να συντηρεί την ταυτότητα του «λαϊκού κόμματος» στη συνείδηση ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, όπως στο παρελθόν.

Σε συνθήκες που ο ΣΥΡΙΖΑ παριστάνει την «Αριστερά», το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να διατηρεί τον όρο «σοσιαλιστικό», το Ποτάμι ομιλεί περί της «αντιδιαπλοκής», η Ένωση Κεντρώων εκπροσωπεί τη «σοβαρότητα» και οι ναζί επαγγέλλονται τη «δημοκρατία», η Νέα Δημοκρατία δεν θα μπορούσε παρά να εμφανίζει την εικόνα που αντιστοιχεί σε μια αξιωματική αντιπολίτευση σε συνθήκες πολιτικής παρακμής.

Είναι κι αυτή μια αντανάκλαση του γεγονότος ότι οι «από κάτω» δεν αντέχουν και ότι οι «από πάνω» δυσκολεύονται να ελέγξουν την κατάσταση.

Αυτή, παρά τις κινδυνολογίες περί «αποσταθεροποίησης» και τα άλλα ηχηρά παρόμοια με τα οποία η παρακμή διεκδικεί την διαιώνισή της, θα ήταν μια παρήγορη εκτίμηση υπό την προϋπόθεση ότι οι ταξικές δυνάμεις που δεν παραιτούνται από τον στόχο να καθαρίσουν την κόπρο του Αυγείου – και που πάντα υπάρχουν στην κοινωνία – αποδειχτούν ώριμες να ηγηθούν της αναγκαίας φουσκοθαλασσιάς για μια τέτοια αναδημιουργία.

Σε αντίθετη περίπτωση, κάποιοι παραφράζοντας τον Γκράμσιμιλούν για την έλευση της «εποχής των τεράτων» ως συνέπεια ενός παρατεταμένου σαπίσματος.

Όμως η κατάσταση είναι ήδη τόσο δραματική ώστε να μην έχει την ανάγκη καμίας τεχνητής περαιτέρω δραματοποίησής της. Άλλωστε ο Ιταλός κομμουνιστής ηγέτης και διανοητής ήταν πολύ πιο γήινος στις διατυπώσεις του: «Η κρίση– έλεγε –συνίσταται ακριβώς στο γεγονός ότι το παλιό πεθαίνει και το καινούργιο δεν μπορεί να γεννηθεί· και σε αυτό το μεσοδιάστημα συμβαίνουν τα πιο ποικίλα παθολογικά φαινόμενα…».

Νίκος Μπογιόπουλος